در تحقیقات تحلیل گفتمان انتقادی اصطلاح تخصصی «ساخت های زبانی ایدئولوژیک» مفهومی بنیادی است که در نزد محققان تحلیل گفتمان مفهومی انتزاعی و مبهم است و تحقیق حاضر با روش تحلیلی- توصیفی درصدد حل این مساله در قالب پرسش های زیر است: ساخت زبانی و ایدئولوژی و به دنبال آن ساخت زبانی ایدئولوژیک چیست، و چگونه تعریف می شوند، چگونه در متون، بازنمایی و عینیت می یابند و بالاخره تحلیلگر تحلیل گفتمان انتقادی با استفاده از چه مفاهیم نظری و راهبردهایی می تواند این گونه ساخت ها را تحلیل کند؟ ساخت های زبانی نمودهای عینی نظام های آوایی و واجی، ساختواژه ای، نحوی و گفتمانی و کاربردشناختی هر زبان هستند و ایدئولوژی ها، نظام های عقاید، باورها و باید و نبایدهایی هستند که اشتراکات گروه های اجتماعی – شناختی را منعکس می کنند. ساخت های زبانی ایدئولوژیک آن دسته از ساخت های زبانی هستند که علاوه بر معنای کنش بیانی در گفتمان خاص، معانی کنش منظورشناختی و کنش تاثیری خود را به دست می آورند؛ یعنی این گفتمان با ایدئولوژی خاص خود است که معانی و پیام موردنظر را معین می کند و همیشه ساخت های ایدئولوژیک دارای معانی بیش از صورت زبانی هستند. همه متون به صورت بالقوه می توانند متشکل از ساخت های ایدئولوژیک باشند و تحلیلگر گفتمان انتقادی با بهره مندی از مفاهیم و راهبردهای زبان شناختی و علوم اجتماعی می تواند تحلیل علمی از متون ارائه کند؛ همان طور که در متن مقاله حاضر روی عناوین روزنامه به طور عملی ارائه شده است.