پژوهش های کاربردی در شیمی
سال:1393 | دوره:8 | شماره:4 |تعداد مقالات:9

در این پژوهش به منظور افزایش پایداری داروی انسولین، این پلیمر زیستی باالاستومر پلی اورتانی مغناطیسی مزدوج شد. برای سنتز نانوکامپوزیت پلی اورتان مغناطیسی پایه آبی از نانوذرات آهن اکسید استفاده شد و به منظورجلوگیری از تجمع و هم چنین افزایش نیمه عمرماندگاری نانوذرات در بدن، ابتدا با ترکیب دای پدال سیلان که از ترکیب آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان و 3-گلیسیدوکسی پروپیل تری متوکسی سیلان به دست آمده بود، اصلاح شدند. سپس برای افزایش زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری ترکیب به دست آمده، طی فرایند پلیمریزاسیون درجا با پلی اورتان پایه آبی، نانوکامپوزیت های پلی اورتانی مغناطیسی تهیه شدند که گروه های -NCO پیش پلیمر ترکیب یاد شده باهورمون انسولین،که پلیمری با توالی پپتیدی ویژه و گروه های -NH2 در دسترس است، پیوند اوره تشکیل می دهد. سنتز موفقیت آمیز این ترکیبات با طیف سنجی فروسرخ، رزونانس مغناطیس هسته ای، تجزیه وزن سنج گرمایی، میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری تایید شد.

به طور کلی، از عوامل مهم تاثیر گذار بر مقاومت سایشی ترد تایرها، نوع تقویت کننده و سامانه پخت است. در این پژوهش، از مخلوط نانورس و دوده برای تقویت کنندگی آمیزه و هم چنین، دو نوع سامانه پخت گوگردی و پرتو الکترونی استفاده شده است. با توجه به نیاز به مقدار کم نانورس در برای تقویت کنندگی و استفاده از پرتو الکترونی برای پیوند های عرضی در لاستیک ها، آمیزه های لاستیکی برپایه لاستیک طبیعی (NR) و لاستیک استایرن بوتادین (SBR) به نسبت 70 به 30 و 25phr دوده، حاوی %4 و %7 وزنی نانورس اصلاح شده به روش اختلاط مذاب و سامانه پخت گوگردی معمولی تهیه شد. هم چنین برای بررسی تاثیر پرتو الکترونی بر ویژگی های نمونه های تهیه شده، از دزهای پرتو دهی 100، 150 و 200 KGy استفاده شد. هم چنین نمونه هایی بر پایه آلیاژ لاستیکی فوق حاوی 35phr و 50 دوده و بدون نانورس برای مقایسه تهیه شد. با استفاده از آزمون سایش، تاثیر مقدار نانورس و پرتودهی بر مقدار سایش نمونه های تهیه شده مورد مطالعه قرار گرفت. دیگر ویژگی های نمونه ها مانند سختی و درصد جهندگی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه های به دست آمده نشان داد که با افزودن نانورس به مقدار %4 و %7 مقدار سایش کاهش می یابد ولی ویژگی های آمیزه حاوی %4 وزنی نانورس بهتر از آمیزه حاوی %7 وزنی نانو رس است. هم چنین، با افزایش مقدار در پرتودهی، مقاومت سایشی و سختی افزایش و جهندگی کاهش می یابد که می تواند به دلیل کاهش پیوندهای پلی و دی سولفایدی و افزایش پیوندهای منوسولفایدی، کربن-کربن و چگالی پیوند های عرضی باشد. نتیجه های آزمون ATR-IR و تورم، این نتیجه ها را تایید کرد.

امروزه حذف فلز های سنگین به یک چالش بزرگ برای تمام جوامع صنعتی تبدیل شده است. فلز های سنگینی همچون سرب، نیکل و ... برای محیط زیست بسیار مضر هستند. سرب پس از آهن دومین فلز پر مصرف صنعتی به حساب می آید. سرب و ترکیبات آن در دو شکل آلی و معدنی استفاده می شوند. بنابراین، حذف این فلز های امری مهم و ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش، ابتدا گرافن اکسید مطابق روش استادن مایر سنتز و شناسایی شد. سپس نانوکامپوزیت دو جزیی هالویسایت نانولوله/گرافن اکسید سنتز شد. برای بررسی و شناسایی این نانوکامپوزیت از روش های XRD، SEM و FT-IR استفاده شد. نانوجاذب تهیه شده برای بررسی حذف فلز سرب مورد استفاده قرار گرفت. جذب سرب بر روی نانوجاذب بر پایه نانولوله هالویسایت به عواملی همچون pH، زمان تماس، سرعت هم زدن، غلظت فلز سرب و مقدار جاذب بستگی داشت که ضمن مطالعه آن ها مقدار های بهینه تعیین شد. سپس کاربرد این نانوجاذب برای حذف فلز سرب از نمونه حقیقی مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه های پژوهش نشان داد نانوجاذب های سنتز شده می توانند با بازده %92.8±0.35 برای حذف سرب از پساب های صنعتی آلاینده مورد استفاده قرار گیرند.

سنتز سه جزیی تک ظرف موثر 2، 4، 6-تری آریل پیریدین ها از واکنش مشتقات بنزآلدهید، کتون های آروماتیک و آمونیم استات در حضور کاتالیست سیلیکا فسفوسولفونیک اسید، به عنوان اسید جامد ناهمگن سازگار با محیط زیست تحت شرایط بدون حلال بررسی شد. روش حاضر دارای چندین مزیت از جمله روش کار آسان، بازده های بالا، آسانی جداسازی و قابلیت استفاده مجدد کاتالیست است.

کوشاب یکی از نوشیدنی های پرمصرف جهان به شمار می آید. به منظور دستیابی به رنگ و شفافیت مطلوب در این نوشیدنی، فراوری جداسازی غشایی رو به گسترش است.در اثر استفاده از این نوع فراوری، درشت- مولکول های محلول که عامل طعم و ویژگی های فراسودمند کوشاب هستند به خوبی حفظ می شود در حالی که ذرات کلوئیدی عامل کدورت و سلول های مخمر از فراورده جدا می شود. این نوع جداسازی مشکلات عمده ای نظیر گرفتگی غشا را به همراه دارد. هدف از این مطالعه تجربی (میکروفیلتراسیون غشایی)، بررسی اثر فشار و نوع غشا بر شفافیت کوشاب است. در این پژوهش اثر فشار، دما، نوع غشاء، اندازه منفذ، سرعت جریان عرضی و دبی بر مقدار گرفتگی و شفافیت مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه ها نشان می دهد که افزایش فشار در تمام غشاها باعث افزایش شار تراوه تا فشار بحرانی می شود. با افزایش ویژگی آبدوستی در غشا مقدار شار تراوه افزایش یافت. مطالعات تکمیلی به منظور تایید نتیجه های نظری با عکسبرداری الکترونی انجام شد. این بررسی نتیجه های به دست آمده را تایید کرد.

کمپلکس اکسووانادیم (IV) از واکنش VO (acac)2 با شیف باز H2L (N، N'-بیس (سالیسیل آلدامیناتو) 3، 1- دی آمینو پروپان) به دست آمد و با استفاده از روش های IR، 1h-NMR، 13C-nmr تجزیه عنصری و تجزیه گرمایی با روش DSC مورد بررسی قرار گرفت. داده های به دست آمده از DSC نشان داد که این کمپلکس دارای آنتالپی تخریب زیادی است. بنابراین، با توجه به این موضوع سینتیک تخریب گرمایی آن با و بدون حضور نانوذره آهن اکسید (g-Fe2O3) مورد مطالعه قرار گرفت و مشخص شد که حضور نانوذره به عنوان کاتالیست نقش موثری در افزایش سرعت تخریب دارد.

در این مقاله نانوکامپوزیت نانورس/ کیتوسان/ نانولوله کربنی چند دیواره به روشی ساده و از طریق اختلاط در حلال و نفوذ بین لایه ای تهیه شده و در فرایندی ناپیوسته و جهت حذف سرب از آب مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه ها حاکی از درصد جذب و ظرفیت جذب مناسب نانوکامپوزیت تهیه شده نسبت به نانورس خالص است که این نتیجه نشان دهنده اثر هم افزایی اجزا به کار رفته در تهیه نانوجاذب است. نتیجه های به دست آمده از ازمون های جذب نشان داد که غلظت یون های باقی مانده فلزی با استفاده از نانوکامپوزیت کاهش قابل ملاحظه ای داشته و در مدت زمان کمتر از 180 دقیقه، pH برابر با 7 و در دمای محیط، 98 درصد از یون های سرب با استفاده از نانو کامپوزیت نسبت به نانورس خالص حذف شده است. برای بررسی ریخت شناسی این نانوکامپوزیت از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) استفاده شده است، این بررسی نشان داد که حفرات در بین لایه های نانورس مشخش شده است.

در این مطالعه، ترکیب شبکه آلی فلزی MOF-199 به عنوان جاذب گاز هیدروژن بر اساس روش جذب سطحی به کار گرفته شد. نانو ساختار به دست آمده با نانوذرات پالادیم کاهش داده شده بر روی نانولوله های کربنی تک دیواره، به منظور افزایش ظرفیت جذب هیدروژن در دمای محیط اصلاح شد و سپس ترکیب اصلاح شده به وسیله روش های XRD، SEM، BET و TGA شناسایی شد. میزان ظرفیت جذب هیدروژن بر روی ترکیب سنتز شده با روش حجم سنجی در دمای 298K و فشار 15BAR اندازه گیری شده است. نتیجه های به دست آمده نشان می دهد که ظرفیت جذب ترکیب MOF-199 پس از اصلاح شدن با Pd/SWCNT حدود %90 افزایش یافته است.