دنیای میکروب ها
سال:1395 | دوره:9 | شماره:4 (پیاپی 29) |تعداد مقالات:9

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس یکی از اصلی ترین عوامل عفونت مجاری ادراری و دومین عامل عفونت های تنفسی در انسان است. این مطالعه با هدف ژنوتایپینگ جدایه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جدا شده از عفونت های بیمارستانی و شناسایی کلون های ژنتیکی این باکتری با استفاده از روش ترادف یابی چند جایگاهی (MLST) انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی-توصیفی در 16 جدایه انتخاب شده بیمارستانی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، محصول PCRR به دست آمده از تکثیر 7 ژن خانه دار تعیین توالی گردید. سپس توالی های نوکلئوتیدی هرجدایه در بانک اطلاعاتی MLSTT آنالیز گردید و علاوه بر تعیین کلون های مختلف، آلل های مربوط به هر ژن در هر کدام از انواع ST شناخته شده تعیین گردید.یافته ها: در مجموع 3 کلون ST22، ST88، ST153 در 16 جدایه مورد مطالعه شناخته شد که در 2 خوشه ژنتیکی A و BB قرار داشتند. کلون های شناسایی شده در جدایه ها به ترتیب ST22 (فراوانی 50 درصد)، ST88 (31.25 درصد) و ST153 (18.75 درصد) بودند. غالب ترین پروفایل شناخته شده در بین 16 جدایه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس کلون ST22 شناسایی گردید.نتیجه گیری: آنالیز دندروگرام حاصل از تایپینگ نشان داد که تمام جدایه های مورد بررسی با آلل های قبلی گزارش شده مشابهت دارند. همچنین نتایج این پژوهش، تنوع ژنتیکی جدایه های مورد بررسی را نشان داد.

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از مهمترین علل عفونت های فرصت طلب بیمارستانی در سرتاسر جهان می باشد. پمپ های افلاکس از جمله norAA نقش اساسی در بروز مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف در این باکتری دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و بررسی وجود پمپ افلاکس norA به صورت فنوتیپی و ژنوتیپی در سویه های MRSA مقاوم به سیپروفلوکساسین انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 2500 نمونه بالینی از بیمارستان های مختلف شهر تهران جمع آوری گردید. جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس شناسایی و الگوی حساسیت دارویی آنها مشخص شد. حداقل غلظت بازدارنده (MICC) سیپروفلوکساسین در سویه های MRSA مقاوم به سیپروفلوکساسین تعیین گردید. همچنین، وجود پمپ افلاکس norA از نظر فنوتیپی و ژنوتیپی به ترتیب با استفاده از MIC سیپروفلوکساسین و اتیدیوم بروماید در حضور مهار کننده پمپ افلاکس (CCCP) و واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) انجام شد.یافته ها: در مطالعه حاضر 50 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شد. آزمون حساسیت میکروبی نشان داد که 34 سویه (688 درصد) از جدایه ها مقاوم به متی سیلین (MRSA) بودند. از این میان 12 سویه (244 درصد) مقاوم به سیپروفلوکساسین بودند. همچنین تمامی سویه های مقاوم دارای ژن پمپ افلاکس norA و دارای پمپ افلاکس فعال بودند.نتیجه گیری: به نظر می رسد ارتباطی بین پمپ افلاکس norAA و مقاومت به سیپروفلوکساسین در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس وجود دارد. به طوری که توسعه مهارکننده های پمپ افلاکس می تواند در کنترل سویه های مقاوم به سیپروفلوکساسین مفید باشد.

سابقه و هدف: اسینتوباکتر بامانی یک کوکوباسیل گرم منفی می باشد که به طور فزاینده ای به عنوان یکی از عوامل مهم عفونت های بیمارستانی گزارش می شود. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی اینتگرون کلاس 11 و ژن های کد کننده آنزیم های تغییر دهنده آمینوگلیکوزید ها تیپ های aadA2 و aadB در میان سویه های اسینتوباکتر بامانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 33 نمونه از اسینتوباکتر بامانی جدا شده از بیماران مراجعه کننده به دو بیمارستان بقیه اله الاعظم (عج) و شهید مدرس تهران انجام گردید. مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و مطابق با دستورالعمل CLSI تعیین شد. حضور ژن های int-1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های بالینی با استفاده از روش PCR مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: فراوانی ژن های intI1، sul1، aadA2 و aadB در سویه های اسینتوباکتر بامانی به ترتیب معادل 51.5، 51.5، 24.2 و 36.4 درصد گزارش شد. در این مطالعه تمامی سویه ها دارای مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی بودند و بیشترین میزان مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، پنی سیلین، سفیکسیم، سفالوتین، سفتیزوکسیم، نالیدیکسیک اسید، کلیندامایسین، کلرامفنیکل، سولفومتاکسازول-تری متوپریم و استرپتومایسین (100%) وجود داشت. همچنین کمترین میزان مقاومت در آنتی بیوتیک های جنتامایسین (66.7 درصد) و تتراسایکلین (69.7 درصد) مشاهده گردید.نتیجه گیری: ارتباط معنی داری بین حضور اینتگرون کلاس 11 و مقاومت به یک آنتی بیوتیک وجود داشت. با این حال، این ارتباط در بسیاری از سویه ها که مقاومت به بقیه آنتی بیوتیک ها نشان می دادند قابل توجه نیست. این یافته حاکی از این است که علاوه بر اینتگرون ها، دیگر عوامل ایجاد کننده مقاومت مانند ترانسپوزون و پلاسمید نیز ممکن است در ایجاد مقاومت نقش داشته باشند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

سابقه و هدف: فیتات منبع مهم فسفات در دانه های گیاهی می باشد. فیتات اثرات ضد تغذیه ای قوی در انسان و حیوانات (دام، طیور، ماهی ها) دارد. آنزیم فیتاز یک زیرگروه از فسفاتازها می باشد که هیدرولیز فیتات را کاتالیز می کند. فیتاز میکروبی، پتانسیل کاربرد بیوتکنولوژیکی در زمینه های مختلف مانند کشاورزی، تغذیه انسان و حیوانات دارد. این مطالعه با هدف بهینه سازی شرایط تولید فیتاز توسط باکتری باسیلوس سوبتیلیس جدا شده از خاک صورت گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از خاک آلوده به فضولات دامداری در شهر اراک نمونه برداری صورت گرفت. نمونه ها در محیط اختصاصی PSM به مدت 48 ساعت در دمای 30 درجه سلیسیوس کشت داده شدند. غربالگری باکتری مولد فیتاز روی محیط PSMM بر اساس وجود هاله شفاف انجام شد. بهترین گونه توسط آزمون بیوشیمیایی و مورفولوژیکی شناسایی گردید. میزان تولید آنزیم و فعالیت حل کنندگی فسفات در حضور گستره های pH مختلف و 4 نوع محیط کشت (PSM،PVK NBRIP، NBRIY ، دارای فیتات به عنوان تنها منبع فسفات) بررسی گردید.یافته ها: در این مطالعه حداکثر تولید آنزیم در باکتری های جدا شده در محیط PSM در 48-366 بعد از گرمخانه گذاری مشاهده شد. باکتری12 S مولد فیتاز به عنوان باسیلوس سوبتیلیس شناسایی گردید. بر اساس نتایج، pH بهینه تولید فیتاز در محیط PSM معادل 77 بود. بررسی میزان تولید آنزیم در حضور محیط های مختلف نشان داد که محیط PVK واجد فیتات، مناسب ترین محیط می باشد.نتیجه گیری: باکتری باسیلوس سابتیلس جدا شده، فرصتی برای معرفی فیتاز جدید برای کاربرد در صنایع غذایی و محیطی فراهم می کند. همچنین از محیط PVKK می توان به عنوان یک محیط موثر برای غربالگری باکتری مولد فیتاز و تولید آنزیم استفاده نمود.

سابقه و هدف: همواره شناسایی و تعیین ویژگی های جدایه های لاکتیکی زیست بوم هایی که کمتر مورد مطالعه قرار گرفته اند احتمال مواجهه با باکتری های دارای قابلیت های منحصر به فرد را در پی داشته است. این مطالعه با هدف شناسایی مولکولی و ارزیابی خواص ضد باکتریایی جدایه لاکتیکی غالب خمیرترش آرد جو انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی پس از تهیه خمیرترش از آرد کامل جو، باکتری اسید لاکتیک غالب آن جداسازی گردید. در ادامه، جدایه لاکتیکی با توالی یابی محصولات PCRR، شناسایی شد و ویژگی های ضد باکتریایی آن و پالیده کشت خام و خنثی شده فازهای رشد لگاریتمی و سکون جدایه یاد شده به ترتیب بر اساس روش های انتشار چاهک و میکرودایلوشن در برابر برخی از شاخص های باکتریایی غذازاد مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: توالی یابی محصولات PCRR، موجب شناسایی پدیوکوکوس پنتازاسئوس به عنوان جدایه لاکتیکی غالب خمیرترش آرد جو شد. این جدایه از بین شاخص های باکتریایی مورد مطالعه، به شکل معنی داری (0.05>P) دارای اثر آنتاگونیستی بیشتری نسبت به لیستریا مونوسیتوژنز بود. علاوه بر این، پالیده خام حاصل از فاز رشد لگاریتمی جدایه یاد شده نسبت به سایر پالیده ها از فعالیت باکتریوسینی و همچنین تاثیر ضد باکتریایی بیشتری بر روی شاخص های باکتریایی غذازاد برخوردار بود.نتیجه گیری: پدیوکوکوس پنتازاسئوس جدا شده از خمیرترش آرد جو و پالیده های کشت آن دارای خاصیت بازدارندگی مناسبی در برابر شاخص های باکتریایی غذازاد مورد مطالعه بود. بنابراین می توان از این جدایه به عنوان کشت آغازگر و یا کشت همراه در فرآوری محصولات غذایی تخمیری به جای نگهدارنده های شیمیایی و آنتی بیوتیک های سنتزی با هدف بهبود ماندگاری و ارتقاء سلامت این فراورده ها استفاده نمود.

هلیکوباکتر پیلوری عامل مهمی در ایجاد زخم های پپتیک و سرطان معده در انسان است. هنگامی که این باکتری در درون آب قرار می گیرد به فرم زنده اما غیرقابل کشت کوکوئید در می آید. این امر می تواند یکی از عوامل مهم انتقال آلودگی محسوب گردد. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان بقای فرم های کوکوئید هلیکوباکتر پیلوری در نمونه های آب توسط روش های کشت و PCR انجام شد. این پژوهش به صورت تجربی بر روی 10 سویه هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از نمونه های بالینی انجام گرفت. سویه های جدا شده به آب اضافه و در دماهای 4، 22 و 37 درجه سلیسیوس و به فواصل زمانی 1 و 2 ماه گرماگذاری شدند. در هر بار، نمونه ها بر روی محیط بروسلا بلاد آگار کشت داده شدند. پس از استخراج DNA، به منظور تکثیر ژن glmM از روش PCR استفاده گردید. همچنین حساسیت و اختصاصیت روش PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. در مطالعه حاضر با استفاده از روش کشت در دمای 4 درجه در ماه اول هیچ فرم کوکوئیدی از باکتری در محیط کشت مشاهده نشد. اما درصد شناسایی باکتری در دمای 22oC و 37oC درجه سلیسیوس برابر با 10% و 20% بود. در ماه دوم نتیجه مثبتی تشخیص داده نشد. با استفاده از روش PCR مشخص گردید که این روش با حساسیت بیشتر نسبت به کشت در ماه اول و در دماهای 4oC، 22oC و 37oC درجه سلیسیوس به ترتیب قادر به شناسایی فرم های کوکوئید در 10%، 30% و 40% موارد هلیکوباکتر پیلوری بود. این گزارش در ماه دوم به صورت 0%، 20% و 30% بود. یافته های این مطالعه نشان می دهد که فرم های کوکوئید غیرقابل کشت هلیکوباکترپیلوری در آب، توسط روش های حساس، دقیق و اختصاصی مانند PCR قابل شناسایی می باشند.

سابقه و هدف: فعالیت ضد میکروبی اسانس و عصاره های گیاهی از سال ها قبل، مورد توجه بوده است. مشکلات و کمبود های بسیاری در کنترل بیماری های باکتریایی گیاهی وجود دارد. از لحاظ تاریخچه ای، ترکیبات طبیعی گیاهی از منابع مهم با خاصیت درمانی به شمار می آیند. این مطالعه با هدف بررسی ترکیب شیمیایی و فعالیت های ضد باکتریایی اسانس و عصاره درمنه کوهی (Artemisia aucheri) انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، ترکیبات اسانس و عصاره اتانلی درمنه کوهی به وسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی (GC/MSS) و کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLCC) شناسایی شدند. فعالیت ضد باکتریایی اسانس و عصاره با روش انتشار دیسک و رقیق سازی متوالی ارزیابی گردید.یافته ها: اصلی ترین ترکیب اسانس 1.8 سینئول (22.65 درصد) و مهمترین ترکیب پلی فنلی عصاره اسید کلروژنیک (264.9 mg/ll) بود. در بررسی MIC و MBC اسانس، بیشترین قطر هاله بازدارنده (در محدوده 6.4 تا 8 میلی متر و 6.4 تا 99 میلی متر) علیه باکتری های باسیلوس سوبتیلیس، برنریا نیگریفلوئنس، استرپتومایسس اسکبیس، رایزوبیوم رادیوباکتر، رایزوبیوم ویتیس، زانتوموناس آکسونوپودیس پاتوار سیتری و زانتوموناس آربوری کولا پاتوار جوگلندیس مشخص گردید. همچنین در ارزیابی MIC و MBC عصاره بیشترین قطر هاله بازدارنده (در محدوده 6.4 تا 8 میلی متر و 6.4 تا 9 میلی متر) علیه رایزوبیوم رادیوباکتر، برنریا نیگریفلوئنس، رایزوبیوم ویتیس، استرپتومایسس اسکبیس، باسیلوس سوبتیلیس، زانتوموناس آکسونوپودیس پاتوار سیتری، زانتوموناس آربوری کولا پاتوار جوگلندیس و رالستونیا سولاناساروم مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس و نیز عصاره اتانلی درمنه کوهی از فعالیت ضد میکروبی مناسبی علیه باکتری های بیماری زای گیاهی برخوردار می باشند. بنابراین درمنه کوهی می تواند به عنوان یک آفت کش زیستی در نظر گرفته شود.