مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سال:1383 | دوره:22 | شماره:2 |تعداد مقالات:19

هدف: در جهان امروز با استفاده از فیلم های رادیوگرافی معمول 170 مورد مرگ و میر سالیانه در اثر تهیه رادیوگرافی کامل داخل دهانی اتفاق افتاده و ریسک مرگ و میر 2.5 مورد در یک میلیون رادیوگرافی است. هدف از طراحی این مطالعه تعیین میزان رعایت اصول بهداشتی و حفاظت در برابر اشعه در مطبهای دندانپزشکی است.مواد و روشها: این مطالعه توصیفی بود که در مطبهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی صورت پذیرفت. با استفاده از روش تصادفی ساده تعداد 200 مطب از هفت منطقه تحت نظارت انتخاب شده و طی شش ماهه اول سال 1381 از لحاظ چگونگی روشهای حفاظتی بیماران و دندانپزشکان در برابر اشعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. شاخصهای مورد بررسی عبارت بودند از استفاده از اتاقک سربی، پاراوان سربی محل دستگاه در اتاق، اتاقهای اطراف محل دستگاه، تعداد رادیوگرافی در روز و هفته، رعایت فاصله و چگونگی آن، استفاده از فیلم بج نوع فیلم حفاظ لوکالیزاتور و ظهور و ثبوت که از کتاب مرجع رادیولوژی و مقالات استخراج شدند. پس از حضور در مطبها مواردی که در زمان حضور قابل رویت بود مشاهده و ثبت و در موارد دیگر از طریق مصاحبه فرم اطلاعاتی تکمیل شد. با استفاده از نرم افزار SPSS فراوانی مطلق و نسبی هر یک از شاخصها مورد محاسبه قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که از میان مطبهای مورد مطالعه 94% بدون دیوارهای سربی بودند و 75.5% پارتیشن های سربی و در تمامی موارد فاصله بین عمل کننده و دستگاه یونیت اشعه ایکس قابل قبول بوده، در یک درصد موارد کالیماتور چهارگوش استفاده شده بود.نتیجه گیری: رعایت اصول حفاظت از اشعه در مورد دندانپزشکان و بیماران به خوبی صورت نگرفته و با استانداردهای جهانی فاصله دارد.

سابقه و هدف:(ROD) Regional Odonto Dysplasia  یک مالفورماسیون تکاملی غیر ارثی و غیر معمول دندانی با نمای کلینیکی و رادیوگرافیکی مشخص است. دندانهای مبتلا معمولا رویش نمی یابند یا بصورت نیمه رویش یافته باقی می مانند که دارای تغییر رنگ و شکل نامنظم می باشند. از نظر رادیوگرافیکی این دندانها دارای پالپ چمبر وسیع و مینا و عاج نازک با دانسیته یکسان می باشند.این مقاله با هدف معرفی بیماری که مبتلا به ناهنجاری تکاملی از نوع دیسپلازی دندانی موضعی (ROD) می باشد و روش درمان این بیمار تهیه شده است.گزارش مورد: بیمار دختری است 10 ساله که با عدم رویش دندانهای قدامی بالا مراجعه کرده است. دندانهایCBA| A  بیمار طبق اظهار والدین کودک به دلیل عفونت در سن 3 سالگی خارج شده اند. هنگام مراجعه بیمار، دندان 1|    رویش یافته بود ولی دچار مالفوراسیون و تغییر رنگ و فیستول همراه با خروج ترشحات عفونی بود. دندانهای    |321  رویش نیافته بودند. درمان جراحی برای کودک انجام گردیده و دندانهای 321| 1  خارج گردیدند و سپس درمان پروتز مناسب برای بیمار انجام شد.

سابقه و هدف: گلاس آیونومرها موادی هستند که از ابتدای معرفی به عالم دندانپزشکی مورد بررسی های زیادی قرار گرفته اند. تحقیقات بر روی خصوصیات مکانیکی گلاس آیونومرها، به عنوان یکی از ابتدایی ترین تستها جهت بررسی کارآیی کلینیکی این مواد همیشه مورد توجه بوده است. اخیرا در ایران نیز انواعی از گلاس آیونومرهای کانونشنال و رزین مودیفاید در دسترس دندانپزشکان قرار گرفته اند که بنظر می رسد تاکنون تحقیقی در مورد این مواد به انجام نرسیده باشد. هدف از انجام این تحقیق بررسی و مقایسه خصوصیات مکانیکی (استحکام فشاری و خمشی) دو سمان گلاس آیونومر بسته بندی در داخل کشور (Iono Gem LC, Iono Cid - F)  بود.مواد و روشها: در این تحقیق تجربی برای اندازه گیری استحکام فشاری این مواد با استفاده از هر 15 نمونه استوانه ای به ابعاد 6×4 میلی متر و برای اندازه گیری استحکام خمشی نیز 15 نمونه به ابعاد 2×2×25 میلی متر ساخته شد. نمونه های ساخته شده در زمانهای یک ساعت، 24 ساعت و یک هفته بعد از آماده سازی بوسیله یک دستگاه تک محوری اندازه گیری خصوصیات مکانیکی با سرعت 1 mm/min مورد آزمایش قرار گرفتند.یافته ها: نتایج با استفاده از تست های آماریOne - way ANOVA  وScheffe  نشان دادند که سمانهای Fuji II و Fuji II LC دارای استحکام فشاری و خمشی بیشتری در مقایسه با سمان های مشابه ایرانی می باشند. در هر حال سمان رزین مودیفاید Fuji II LC  از استحکام بیشتری نسبت به بقیه سمان ها برخوردار بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده نتیجه گیری شد که احتمالا خصوصیات مکانیکی گلاس آیونومرهای ایرانی به کیفیت مطلوب کلینیکی مانند انواع آزمایش شده خارجی منجر نمی گردد.

سابقه و هدف: در مطالعات اپیدمیولوژیک بیماریهای پریودنتال و همچنین معاینه و طرح درمان بیماران مبتلا به پریودنتیت از پارامترهای مختلفی که وضعیت نسوج پریودنتال را نشان می دهند، استفاده می شود. شاخص CPITN در ابتدا به منظور تعیین نیازهای درمانی پریودنتال در سطح جوامع ابداع شد. با توجه به اینکه معاینه پریودنشیوم اغلب در مطب های دندانپزشکان مورد غفلت قرار می گیرد و نظر به سهولت استفاده از شاخص CPITN، این شاخص با پارامترهای کلینیکی که در نتیجه ابتلا به بیماریهای پریودنتال بوجود آمده و نیز مبنای طرح درمان قرار می گیرند مقایسه شده تا همبستگی شاخص CPITN با پارامترهای کلینیکی تعیین شود.مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع توصیفی- تحلیلی بود، سطح چسبندگی لثه، عمق پاکت، خونریزی لثه بعد از پروب کردن و میزان تحلیل استخوان در 25 بیمار ثبت شد. CPITN با استفاده از پروب WHO612 CPITN و عمق پاکت با استفاده از پروب با فشار ثابت 25 گرم اندازه گیری شد. با استفاده از رادیوگرافی های پری آپیکال میزان تحلیل استخوان بیمار بررسی گردید. همبستگی بین این پارامترها و CPITN بوسیله آزمون Spearman تعیین شد.یافته ها: بیشترین همبستگی بین CPITN و عمق پاکت (r=0.82, P<0.0001) مشاهده گردید. CPITN و عمق پاکت همبستگی مشابهی با میزان تحلیل استخوان و سطح چسبندگی لثه نشان دادند.نتیجه گیری: با توجه به اینکه عمق پاکت یکی ار عوامل مهم در طرح درمان بیمار می باشد و با توجه همبستگی بالای این عامل با CPITN و عمق پاکت با دیگر پارامترهای اندازه گیری شده و با در نظر گرفتن سهولت به کار گرفتن CPITN، استفاده از این شاخص برای تعیین نیازهای درمانی بیماران در کلینیک های دندانپزشکی توصیه می گردد.

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی جنبه های مختلف ادونتوژنیک کراتوسیت فکین و شیوع آنها در 27 بیمار ایرانی مراجعه کننده به بخش جراحی دهان و فک و صورت بیمارستان طالقانی طی سالهای 1370 تا 1381 بود.مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع گذشته نگر بر روی 37 مورد OKC از 27 بیمار که شامل موارد عود و سندرمیک نیز بودند و بین سالهای 1370 تا 1381 در بخش جراحی دهان و فک و صورت بیمارستان طالقانی مورد درمان قرار گرفته بودند، انجام گرفت. این مطالعه شامل اطلاعات کلینیکی و هیستولوژیک موجود در پرونده بیماران و گزارشات پاتولوژی آنهاست.یافته ها: نسبت بیماران مرد به زن در این مطالعه (1: 2.375) بود. بیشتر بیماران در دهه سوم (29.7%) و دوم (18.5%) زندگی بودند. 83.8% موارد OKC در فک پایین بود و شایعترین نواحی درگیر مولر سوم / زاویه فک و راموس بود. بیشترین تظاهرات کلینیکی در اولین ملاقات، تورم (77.7%)، درد (63%)، ترشح چرک (48.1%) و درگیری نورولوژیک (14.8%) بود. در رادیوگرافی، 68.6% موارد یونی لاکولار و 31.2 درصد مولتی لاکولار بودند. عود در 5 بیمار با میانگین زمانی سه سال بعد از عمل جراحی مشاهده شد. نیمی از بیماران بوسیله انوکلیشن و کورتاژ، 36 درصد با انوکلیشن و استکتومی محیطی، 8 درصد با مارسوپیالیزاسیون و 5 درصد با ری سکشن پارشیال درمان شدند. از نظر هیستوپاتولوژی، پاراکراتین و مخلوطی از ارتو و پاراکراتین در 94.6 درصد و ارتوکراتین در 5.4 درصد موارد وجود داشت. همچنین بدخیمی در یک مورد مشاهده شد و 2 بیمار (7.5%) مبتلا به سندرم گورلین بودند.نتیجه گیری: اکثر جنبه های OKC و شیوع آنها در مطالعه ما شبیه به سایر مطالعات انجام شده در نقاط مختلف جهان است.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع و روند رو به افزایش بیماران COPD و تحقیقاتی که رابطه بیماری پریودنتال را با بعضی بیماریها گزارش کرده اند و به منظور تعیین رابطه میان بیماریهای پریودنتال با COPD، این تحقیق بر روی مراجعین به بیمارستان لبافی نژاد در سال 81-1380 انجام شد.مواد و روشها: تحقیق به روش مورد- شاهدی انجام شد. گروه مورد مبتلا به CoPD با تشخیص قطعی آن و گروه شاهد همراهان گروه مورد که اولا مبتلا به COPD نبوده و ثانیا مشابه گروه مورد بودند، انتخاب و وضعیت پریودنتال آنها بر اساس شاخصهای عمق پاکت، خونریزی از لثه، میزان از دست رفتن اتصالات پریودنتال بررسی و در مواجهه بودن یا نبودن با هر یک از شاخهای پریودنتال در دو گروه تعیین و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: تحقیق روی 130 نفر در دو گروه 65 نفره انجام شد. گروهها به لحاظ سن، جنس، وضعیت اقتصادی و سواد مشابه بودند. در گروه شاهد 9.2 درصد و در گروه مورد 29.2 درصد دارای PD بیشتر از 3 میلی متر بودند (P<0.005). بیماران 3.4 COPD  برابر بیشتر از گروه شاهد در مواجهه با PD بیشتر از 3 میلی متر بودند. در گروه شاهد 11.7±49.5 دندانها در پروبینگ خونریزی داشتند و در گروه مورد  (P<0.0001) 63.5±15.2و بیماران 1.8 COPD برابر بیشتر از گروه شاهد در مواجهه با GB  بودند. در گروه شاهد 61.5 درصد در مواجهه با PAL بیشتر از 2 میلی متر و در گروه شاهد این رقم 80% بود (P<0.02) و بیماران 2.5 COPD برابر بیشتر از گروه شاهد در مواجهه با PAL 2 و بیشتر بودند. میزان PI متوسط و زیاد در گروه شاهد 24.6 درصد و در گروه مورد 44.6 درصد بود (P<0.02) و مبتلایان به 2.47COPD برابر افراد شاهد در مواجهه با PI متوسط و زیاد بودند.نتیجه گیری: بیماریهای پریودنتال با بروز COPD رابطه دارند. انجام یک تحقیق تجربی موضوع تاثیر درمان پریو در پیشگیری از COPD را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: با استفاده از تکنیک ثبت داخل سلولی دستیابی به جزیی ترین اطلاعات در خصوص فعالیت نورون ها میسر می گردد. این تکنیک نه تنها الگوی شلیک پتانسیل های عمل نورون ها را نشان می دهد، بلکه وقایعی که در سطح سلول در هنگام بروز پتانسیلهای عمل اتفاق می افتد را نیز ثبت می نماید که این وقایع شامل تغییرات در پتانسیل عمل غشا، تغییر در مقاومت غشا سلولی و پتانسیل های سیناپسی است.یافته ها: استفاده از این تکنیک به همراه به کارگیری محلول های مورد نظر (شامل محلولهایی که غلظت و یا ترکیب یونی آنها تغییر یافته و یا دارو به آن اضافه گردیده است) باعث شناسایی مکانیسم مسوول پتانسیل های ایجاد شده می گردد. همچنین امکان بررسی نحوه و مکانیسم دقیق اثر داروها از جمله سیلرهای دندانپزشکی بر روی تحریک پذیری نورونها نیز وجود دارد.نتیجه گیری: در مقاله حاضر تکنیک ثبت داخل سلولی به عنوان یک روش با ارزش در تشخیص نوروتوکسیسیتی مواد دندانی بر روی سلول های عصبی خصوصا در زمینه تحقیقات اندودانتیکس معرفی می گردد.

سابقه و هدف: ترمیم های آمالگام اغلب در محیط دهان بیمار دچار تغییر رنگ و خوردگی می شوند. میزان تغییر رنگ و رنگ باختگی ناشی از آن به عوامل مختلفی از جمله شرایط محیط دهان، بهداشت دهان، پودر آلیاژ آمالگام مصرف شده و فرآیندها و عملیات اجرایی بستگی دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای تاثیر عملیات اجرایی کلینیکی همچون کاروینگ، کاروینگ- برنیشینگ و کاروینگ- برنیشینگ- پالیشینگ بر تغییر رنگ و رفتار خوردگی چند نوع آمالگام دندانی مصرفی در ایران بود.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی و با اجرای آزمون های آزمایشگاهی صورت گرفت. چهارنوع پودر آلیاژ آمالگام تجارتی با شکل ذرات متفاوت (تراشه ای، کروی و شبه کروی) با نام تجارتی سیبرالوی، سینالوکس، اورالوی و سیناالوی انتخاب شده و تحت بررسی قرار گرفتند. قالب ویژه ای برای تهیه نمونه ها طراحی و تهیه گردید. پس از مخلوط کردن پودر هر نوع آلیاژ با جیوه بر اساس دستورالعمل کارخانه سازنده و متراکم کردن آن، نمونه های مربوط به هر نوع آمالگام به سه گروه تقسیم شده، هر گروه طی یکی از فرایندهای کلینیکی؛ کاروینگ، کاروینگ- برنیشینگ، کاروینگ- برنیشینگ- پالیشینگ تحت عملیات تمام کاری و پرداخت قرار گرفتند. آزمون های الکتروشیمیایی پلاریزاسیون پتانسیودینامیکی در دمای 1±37 درجه سانتیگراد در محلول نمک نرمال به اجرا در آمدند تا رفتار خوردگی چند نوع آمالگام به عنوان شاخص سازگاری زیستی، ارزیابی و مقایسه گردد.یافته ها: نتایج بدست آمده نشانگر اختلاف آماری معنی داری بین مقادیر میانگین چگالی جریان خوردگی سه گروه متفاوت از هر نوع آمالگام تجارتی بود (P<0.05). گروه کارو- برنیش- پالیش شده هر نوع آمالگام، کمترین چگالی جریان خوردگی را نشان داد و گروه کارو شده از هر نوع آمالگام دارای بیشترین چگالی جریان خوردگی (کمترین مقاومت خوردگی) بود. این روند در مورد چهار نوع آمالگام تجارتی صدق می کرد و تحت تاثیر مارک تجارتی و یا ترکیب شیمیایی آمالگام ها نبود. در میان نمونه های گروه کارو- برنیش- پالیش شده چهار نوع آمالگام دندانی تجارتی، آمالگام سیبرالوی بالاترین مقاومت خوردگی را داشت و سیناالوی کمترین مقاومت خوردگی را ظاهر ساخت. همین روند در گروه کارو شده و گروه کارو- برنیش شده چهار نوع آمالگام دندانی تجارتی مشاهده گردید.نتیجه گیری: اجرای عملیات پرداخت سطح سبب افزایش مقاومت خوردگی آمالگام های با مس زیاد می شود. عملیات کلینیکی پرداخت سطح و به ویژه عملیات کاروینگ- برنیشینگ- پالیشینگ یکسان، تاثیر متفاوتی بر بهبود رفتار خوردگی و تغییر رنگ آمالگام های تجارتی مختلف دارند. تاثیر عملیات پالیشینگ در مورد آمالگام هایی که ماهیتا و به دلیل عواملی چون ترکیب شیمیایی و شکل و اندازه ذرات، مقاومت خوردگی کمتری دارند بیشتر است.

هدف: هدف از این مطالعه تعیین حداکثر شدت آماس حاد ناحیه پری آپیکال، بدنبال آماده سازی کانال دندان از پیش عفونی شده کانین گربه با تکنیکهای آماده سازی دستی Step-Back (با فایل نوع K)، Crown-Down (با فایل Nitiflex) و سیستم چرخشی Profile  استاندارد (با تکنیک Double-Z) بود.مواد و روشها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی (حیوانی) بود. جهت انجام این تحقیق، 30 گربه بالغ و سالم انتخاب شدند و پس از قطع تاج سه عدد از دندانهای کانین آنها و خارج ساختن پالپ و فراهم کردن مسیری از حفره دهان به بافت پری آپیکال (با استفاده از Over instrumentation  کانال با فایلهای ریز)، 48 ساعت بعد بصورت تصادفی، 3 عدد از دندانهای نیش بدون تاج با یکی از سه روش Profile (با تکنیک Double Z)،Crown-Down  با فایل Nitiflex و Step-Back با فایل K-type آماه سازی شدند و دندان چهارم بدون تغییر رها شد (بعنوان کنترل منفی). پس از اتمام آماده سازی کانالها، گربه ها بعد از گذشت 8، 24 و 48 ساعت، تحت عمل Vital perfusion قرار گرفتند. سپس دندانهای کانین و بافت اطراف آن همراه با مقداری استخوان از فک گربه ها جدا و جهت برش و رنگ آمیزی به لابراتور منتقل شده، سپس تحت بررسی هیستوپاتولوژیک با استفاده از میکروسکوپ قرار گرفتند. به این ترتیب 120 برش تهیه شد که این برشها 3 گروه 40 تایی، 8، 24 و 48 ساعت را تشکیل دادند. سپس نتایج توسط آزمون آماری Kruskal Wallis بررسی و تحلیل شدند.یافته ها: نتیجه در این تحقیق مشخص شد که بدنبال 48 ساعت ارتباط ناحیه پری آپیکال با حفره دهان و سپس آماده سازی کانال با روشهای Profile استاندارد،Crown-Down  با فایل NiTiflex و Step-Back با فایل نوع K،48  ساعت بعد از آماده سازی، شاخصهای آماسی، کمترین مقدار آماس را نشان دادند که البته این اختلاف جز درمورد شاخص ادم (P<0.1)، در سایر موارد معنی دار نبود.نتیجه گیری: حداکثر میزان آماس حاد بدنبال قطع پالپ، 48 ساعت پس از این واقعه دیده می شود و بعد از آن، شدت آماس رو به کاهش میگذارد؛ بطوریکه در بازه زمانی 48 تا 96 ساعت، حداقل میزان آماس درساعت 96 دیده می شود.

سابقه و هدف: آسپارتات آمینوترانسفراز، آنزیمی است که در مایع شیار لثه ای وجود دارد، مطالعات و تحقیقات اولیه نشان داده اند که ممکن است بین فعالیت این آنزیم با تخریب بافت و التهاب لثه ای ارتباط وجود داشته باشد. هدف این پژوهش اندازه گیری فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در مایع شیار لثه ای بیماران پریودنتال مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی برای تشخیص پریودنتال است.مواد و روشها: در این تحقیق شاهد- موردی فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در مدت یکسال در 96 نفر بیمار پریودنتال با التهاب متوسط مورد بررسی قرار گرفت. ایندکس پلاک، ایندکس التهاب و ایندکس خونریزی و از دست دادن چسبندگی بافت با روش های استاندارد مورد بررسی قرار گرفتند و در مدت 30 ثانیه تا 3 دقیقه از مایع شیار لثه ای نمونه گیری انجام و فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز با روش استاندارد اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان دادند که فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در گروه کنترل برابر با 26.82±432.75 و در گروه بیماران برابر با 53.27±763.42 واحد آنزیمی در دقیقه در میلی لیتر مایع شیار لثه ای بود. افزایش فعالیت آنزیم آمینوترانسفراز بیش از 500 واحد آنزیمی در دقیقه در میلی لیتر مایع شیار لثه ای شاخص بیماری پریودنتال است. رابطه میان فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در مایع شیار لثه ایی با بیماری پریودنتال مثبت است. بین افزایش فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز در مایع شیار لثه ای و بیماری پریودنتال نسبت مستقیم و مثبت وجود دارد.نتیجه گیری: یافته ها نشان دادند، افزایش فعالیت آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز از روشی مستقیم برای بررسی ضایعه و آسیب بافت های اطراف دندان و روشی مفید جهت تشخیص بیماری پریودنتال می باشد که در آینده در روش درمان نیز استفاده خواهد شد.

سابقه و هدف: مفصل گیجگاهی فکی یکی از مفاصل مهم و پرکار بدن است. عوامل متعددی از جمله ضربه به مفصل و چانه، تماس های زودرس دندانی، عادات پارافانکشن و عوامل Psychologic می توانند عملکرد مفصل را تحت تاثیر قرار دهند. هدف از اجرای این تحقیق بررسی شیوع عوامل ایجاد کننده اختلال در مفصل گیجگاهی فکی در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی مشهد بود.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی 100 بیمار مبتلا به اختلالات مفصل گیجگاهی فکی از نظر شیوع عوامل ایجاد کننده مانند ضربه به مفصل و چانه، تداخلات دندانی، عادات پارافانکشن و Psychologic مورد مقایسه قرار گرفتند.یافته ها: تحقیق نشان داد در این بیماران عوامل Psychologic نقش مهمی را در بروز اختلال به عهده داشتند (77%) و پس از آن تماسهای زودرس دندانی در حرکات طرفی (71%) بیشترین شیوع را داشتند. شیوع clenching (38%) و Bruxism (21%) و ضربه مفصل 19% بود.نتیجه گیری: نقش استرس در میان سایر عوامل در بروز T.M.D از همه بیشتر بود و پس از آن تداخلات دندانی در حرکات طرفی قرار داشت.

هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر زمان اچ بر استحکام باند برشی باندینگ عاجی Single Bond به تاج دندان های شیری انجام شد.مواد و روشها: روش تحقیق از نوع تجربی (experimental) و تکنیک تحقیق مشاهده (observation) می باشد. جهت انجام تحقیق از 40 دندان مولر شیری سالم و فاقد پوسیدگی استفاده گردید که این دندانها در دو گروه 20 تایی قرار گرفتند. سپس دندانها در ناحیه باکال توسط دیسک الماسی تا رسیدن به عاج به عمق 1.5 mm تراش خوردند و اچینگ دندانها توسط محلول اسید فسفریک 37% در دو زمان 7 ثانیه جهت گروه اول و 15 ثانیه جهت گروه دوم انجام شد. آنگاه دندانها شسته و خشک گردیدند، از ماده Single Bond  مطابق دستور کارخانه سازنده استفاده گردید. سپس کامپوزیت Z100 در استوانه های هم اندازه پلاستیکی به قطر 3.2 میلی متر و ارتفاع 5 میلی متر روی دندانها به کار رفت و 40 ثانیه لایت کیور گردید. میزان استحکام باند برشی با استفاده از دستگاه Instron Universal با سرعت 0.5 mm/min اندازه گیری شد و نتایج حاصل با استفاده از تست آماری t-test بررسی گردیدند.یافته ها: میانگین استحکام باند برشی در گروه اول M1=15.58 و در گروه دوم M2=13.51 به دست آمد که مقدار آن در گروه اول به طور معنی داری بیشتر از گروه دوم بود.نتیجه گیری: کاهش زمان اچ از 15 ثانیه به 7 ثانیه باعث افزایش استحکام باند برشی Single Bond به عاج دندان شیری می شود.

سابقه و هدف: از آنجایی که حضور پایدار باکتریها در سیستم کانال ریشه از علل اصلی شکست درمان ریشه می باشد، شناخت فلور میکروبی دندانهای با درمان ریشه شکست خورده بسیار حایز اهمیت است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان حضور E.faecalis در کانالهای خوب درمان ریشه شده مبتلا به پریودنتیت مزمن آپیکال در یک جمعیت ایرانی بود.مواد و روشها: این تحقیق از نوع case series بوده، روش نمونه گیری در آن غیر احتمالی ساده بود. در این مطالعه 22 دندان با پرکردگی قبلی ریشه و رستوریشن تاجی مناسب و رادیولوسنسی آپیکالی مشخص در رادیوگرافی جهت درمان مجدد انتخاب شدند. پس از خارج کردن پرکردگی قبلی ریشه ها، عمل نمونه گیری از کانال توسط کن کاغذی صورت گرفته و نمونه ها در حرارت 35 درجه سانتیگراد انکوبه شدند. رشد باکتریهای بیهوازی اختیاری توسط روشهای دقیق میکروب شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه، حضور باکتریها را در 13 دندان از مجموع 22 دندان (59%) نشان داد. حضور فراوان کوکسی های گرم مثبت بیهوازی اختیاری شامل staphylococcus aureus, E. Faecalis به صورت کشت تک میکروبی مشاهده گردید. E. Faecalis شایعترین گونه باکتریال بود که در 46% از دندانهای با کشت مثبت استحصال گردید.نتیجه گیری: بنظر می رسد که بعضی گونه های بیهوازی اختیاری مقاوم در شرایط اکولوژیکی خاصی می توانند به خاطر مقاومت و قدرت نفوذ زیادشان یکی از علل شکست درمانهای ریشه باشند.

سابقه و هدف: قالبگیری در پروتز ثابت یکی از مهمترین مراحل کار است و نظریات متفاوتی در رابطه با تکنیکهای مختلف قالبگیری و دقت آنها وجود دارد. این تحقیق با هدف مقایسه دقت سه تکنیک قالبگیری دو مرحله ای با فضا، دو مرحله ای بدون فضا و یک مرحله ای با ماده قالبگیری Speedex (بسته بندی در شرکت آپادانا تک) انجام گردید.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی (experimental) بر روی مدل آزمایشگاهی انجام شد. با استفاده از ماده قالبگیریSpeedex ، برای هر تکنیک 10 قالبگیری و جمعا 30 قالب بدست آمد. قالبها پس از 0.5 ساعت با گچ (Master Die) ریخته شدند. ارتفاع و قطر دای با و بدون آندرکات و فاصله بین دو دای در مدلهای گچی توسط فرد متخصصی که از تکنیک قالبگیری مطلع نبود با دستگاه Profile Projector در حد میکرون، سه بار اندازه گیری شده، میانگین اندازه ها بدست آمد. اختلاف اندازه ها در مدل گچی با مدل اصلی محاسبه گردید. ابتدا با آماره ANOVA وجود یا عدم وجود اختلاف بررسی و در صورت وجود اختلاف با آماره LSD، تکنیک قالبگیری برتر تعیین شد.یافته ها: براساس نتایج حاصله، بین سه تکنیک در کلیه ابعاد اختلاف معنی دار وجود دارد. تکنیک قالبگیری دو مرحله ای بدون فضا از نظر ارتفاع و قطر دای بدون آندرکات از تکنیک یک مرحله ای دقیق تر است و تکنیک قالبگیری یک مرحله ای از نظر ارتفاع و قطر دای با اندرکات و فاصله بین دو دای نسبت به تکنیک قالبگیری دو مرحله ای بدون فضا دقت بیشتری دارد.نتیجه گیری: تکنیک قالب گیری دو مرحله ای با فضا در تمامی ابعاد از دو تکنیک دیگر دقیق تر است. در صورت وجود اندرکات قالبگیری یک مرحله ای نسبت به تکنیک قالبگیری دو مرحله ای بدون فضا ارجحیت دارد.

سابقه و هدف: اکثریت پوسیدگی های دندانی، ضایعاتی با حدود نامشخص اند که برای مشاهده آنها بر روی رادیوگراف های conventional  باید حدود 40 درصد فرآیند دمینرالیزاسیون صورت بگیرد. تصاویر رادیوگرافی معمول، عمق نفوذ یک ضایعه پوسیدگی را کمتر از مقدار واقعی آن نشان می دهند در حالیکه با استفاده از روش Digital subtraction radiography تشخیص تقلیل مواد معدنی به میزان 5-1 درصد در واحد حجم امکان پذیر است. هدف از این مطالعه تعیین دقت روش Digital subtraction radiography در تشخیص ضایعات دمینرالیزه دندانی می باشد.مواد و روشها: این بررسی یک مطالعه تشخیصی است که به صورت مشاهده ای انجام گرفت. بر روی سطوح پروگزیمال 30 دندان پره مولر کشیده شده سالم انسان که در دو گروه پانزده تایی A و B قرار گرفتند یک ضایعه دمینرالیزه مینایی توسط اسید (PH=4.8) ایجاد شد. از نمونه های دندانی قبل از ایجاد دمینرالیزاسیون رادیوگرافیهای دیجیتال مستقیم تحت شرایط استاندارد بعمل آمد. بعد از گذشت 7 روز، دندانهای گروه B و بعد از 42 روز دندانهای گروه A از اسید خارج، رادیوگرافیهای مجدد تهیه و با تصویر مرجع (قبل از دمینرالیزاسیون) Subtract شدند. سپس برش هیستولوژیک به منظور بررسی دمینرالیزاسیون صورت گرفت. سه مشاهده گر تصاویر subtraction و Direct digital را در مورد گروه A (در روز 42) و در مورد گروه B (در روز 7) به منظور تعیین وجود یا فقدان ضایعه بررسی کردند و سپس ارزش تشخیصی دو روش برآورد شد.یافته ها: میزان حساسیت، ویژگی، دقت، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی در روش Direct digital radiography در روز هفتم در مورد ضایعات دمینرالیزه اولیه (Incipient) به ترتیب صفر درصد، 80 درصد، 40 درصد، صفر درصد و  44درصد و در روش ساب ترکشن به ترتیب 66.7 درصد، 86.7 درصد، 76.7 درصد، 83.4 درصد و 72.3 درصد بدست آمد اما با پیشرفت ضایعه، در روز چهل و دوم در مورد گروه A، ارزش تشخیصی دو روش به 100 درصد رسید.نتیجه گیری: روش Digital subtraction radiography در مقایسه با روش Direct digital radiography در تشخیص ضایعات پروگزیمالی اولیه از میزان دقت بالاتری برخوردار است در حالیکه در مورد پوسیدگی های پروگزیمالی متوسط این روش دقتی مشابه با رادیوگرافی دیجیتال مستقیم دارد.

سابقه و هدف: با توجه به ساخت انواع کن های گوتاپرکا و اهمیت سیل اپیکال در موفقیت درمان ریشه، این تحقیق با هدف ارزیابی ریزنشت گوتاپرکای آریادنت (ساخت ایران) و دیادنت (ساخت کره) صورت قرار گرفت تا در صورت قابل قبول بودن کیفیت سیل آریادنت، بدلیل صرف اقتصادی و نیز در دسترس بودن بیشتر، بتوان از آن در پر نمودن کانال استفاده کرده، و آنرا به دندانپزشکان توصیه نمود.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی تعداد 82 دندان کشیده شده انسان (تک کاناله، ریشه های مستقیم، بدون تحلیل داخلی و کلسیفیکاسیون) انتخاب و تاج آنها از محل CEJ قطع شدند. و پاکسازی و شکل دهی کانال به روش step back انجام گرفت و نمونه ها به طور تصادفی به 4 گروه آزمون تقسیم شدند. گروه اول: 31 ریشه پر شده با گوتاپرکای آریادنت و سیلر AH 26. گروه دوم: 31 ریشه پر شده با گوتاپرگای دیادنت و سیلر AH 26. گروه سوم: 10 ریشه گروه کنترل منفی، گروه چهارم: 10 ریشه گروه کنترل مثبت.اندازه گیری ریزنشت با روش Dye penetration and tooth sectioning انجام گرفت و میزان نفوذ خطی رنگ با استفاده از stereomicroscope  با بزرگنمایی 8X توسط سه نفر (که 2 نفر از آنها اندودنتیست بودند) بطور جداگانه مشاهده و ثبت گردید. سپس نتایج حاصله با استفاده از آزمون آماری t-student مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل، در گروه اول (Aria Dent) میانگین ریزنشت X A=2.67mm و انحراف معیار S.D=1.472 بود. در گروه دوم (Dia Dent) میانگین ریزنشت X D=2.63mm و انحراف معیار SD=1.675 بود. در گروه کنترل مثبت نفوذ ماده رنگی در تمام طول کانال مشاهده شد. در گروه کنترل منفی، هیچ نفوذی از ماده رنگی به داخل کانال مشاهده نگردید. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو گروه اول و دوم وجود نداشت.نتیجه گیری: با توجه به اختلاف ناچیز سیل اپیکال گوتاپرکای آریادنت با نوع خارجی و نیز این نکته که در این مطالعات گوتاپرکای آریادنت از لحاظ کمترین و بیشترین میزان نفوذ، مقدار کمتری را به خود اختصاص داده بود، می توان با استفاده صحیح از آن در روش تراکم جانبی، سیل اپیکال مناسبی را انتظار داشت و استفاده از آن را به دندانپزشکان توصیه نمود.

سابقه و هدف: دندانهای عقل نهفته، قبل و بعد از جراحی افکار بسیاری از متخصصین و دندانپزشکان را به خود معطوف داشته اند. در جراحی دندانهای عقل نهفته، به وجود آمدن عوارض پس از جراحی مانند عفونت و خونریزی از مشکلاتی هستند که ممکن است همراه با خارج کردن این دندانها بوجود آیند. این مطالعه با هدف بررسی عارضه عفونت پس از جراحی در 100 بیمار (100 بیمار عقل نهفته) مراجعه کننده به بخش جراحی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال 1379 انجام گرفته است.مواد و روشها: این تحقیق به صورت مطالعه اپیدمیولوژیک توصیفی و تکمیل پرسشنامه پس از مشاهده انجام شده است. تحقیق بر روی 100 بیمار مراجعه کننده به بخش جراحی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی که از جهت جسمانی در سلامت کامل بودند انجام شده است. نمونه ها در این مطالعه در دسترس بودند و در پایان هفته اول و دوم و در صورت لزوم هفته چهارم پس از جراحی مورد ارزیابی قرار می گرفتند و علائم موجود ثبت می گردید. در ضمن بیمارانی که مشکوک به علائم عفونت بودند تحت پیگیری های منظم طی 24 ساعت بعدی قرار گرفتند. در نهایت آخرین پیگیری نیز جهت بررسی عفونت زیرپریوستی پس از یک ماه انجام شد. لازم به ذکر است که در جراحی هایی که از میکروموتور استفاده می شد بنا به صلاحدید جراح آنتی بیوتیک تجویز می گردید. آنالیزهای آماری شامل آنالیز توصیفی و تحلیلی بودند. آنالیزهای تحلیلی در مورد متغیرهای کمی شامل آنالیزT Test، one way و در مورد متغیرهای کیفی شامل آنالیز chi square بوده است. همچنین نتیجه آنالیز P value  نشان می دهد که چنانچه این عدد کوچکتر یا مساوی 0.05 باشد، از نظر آماری معنی دار خواهد بود.یافته ها: نتیجه این مطالعه به این صورت بود که 6 درصد از بیماران علائم واضح کلینیکی عفونت را دارا بودند و 94 درصد از بیماران در این پیگیری ها سیر معمول بهبودی را طی کردند. میزان عفونت در فک پایین بیشتر از فک بالا بود، همچنین در جراحی بافت سخت مخصوصا در صورت استفاده از میکروموتور احتمال ایجاد عفونت بیشتر بوده است. در عین حال فلپ از نوع مثلثی بیشتر از فلپ پاکتی باعث عفونت شد.نتیجه گیری: در نهایت نتایج زیر از این مطالعه حاصل گردیدند:1. در دندانهای عقل با وضعیت مشکل تر از جمله نهفتگی Cl III یا نهفتگی با عمق کلاس C دقت عمل بالاتری لازم است.2. فلپ پاکتی از جهت ایجاد عفونت بهتر از فلپ مثلثی است.3. در صورت استفاده از میکروموتور باید اصول آسپسی و کنترل عفونت رعایت گردد.4. در این تحقیق بین بروز عفونت پس از جراحی و استفاده از آنتی بیوتیک ارتباط معنی داری مشاهده نشده است.