علوم و صنایع کشاورزی
سال:1381 | دوره:16 | شماره:1 |تعداد مقالات:25

بمنظور بررسی میزان گوسیپول آزاد موجود در نمونه های کنجاله پنبه دانه نواحی خراسان و روشهای حذف سمیت آن به جهت استفاده از آن در جیره غذایی طیور گوشتی آزمایشی صورت گرفت. ابتدا به مدت یک ماه به طور روزانه از کارخانجات روغن کشی سه گل، سردخانه و روغن دشت واقع در نیشابور و کارخانه روغن کشی (قاسمیه) واقع در مشهد مقدار 2-1 کیلوگرم کنجاله از انتهای خط تولید برداشت گردید، پس از تجزیه تقریبی آنها در آزمایشگاه نمونه کنجاله پنبه دانه مشهد به دلیل بالاتر بودن میزان درصد پروتیین خام (29.3) و کمتر بودن میزان درصد فیبر خام (22.5) نسبت به سایر نمونه ها برای استفاده در جیره غذایی طیور انتخاب گردید. سپس میزان گوسیپول کل و گوسیپول آزاد آن به وسیله دستگاه کروماتوگرافی مایع با قدرت مانور بالا تعیین شد. به منظور بررسی اثرات سولفات آهن هیدراته بر کاهش میزان گوسیپول سه گروه آزمایشی شامل سولفات آهن برابر صفر، سولفات آهن بمقدار گوسیپول آزاد و سولفات آهن بمقدار گوسیپول کل کنجاله تهیه و میزان گوسیپول آزاد هر یک تعیین گردید. در عملیات مزرعه شامل 4 سطح کنجاله تخم پنبه 0، 5، 10 و 20 درصد و 3 سطح سولفات آهن هیدراته بمقدار صفر، برابر گوسیپول آزاد و برابر گوسیپول کل و بر اساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی تهیه شد. جیره ها دارای انرژی و پروتیین یکسان بوده و برای هر گروه آزمایشی 6 تکرار 8 قطعه ایی جوجه یکروزه نژاد راس اختصاص داده شد. جیره های مورد استفاده در این آزمایش برای مراحل پیش دان، میان دان و پس دان تهیه شده بودند. نتایج حاصله در آزمایشگاه نشان داد که میزان گوسیپول آزاد در نمونه کنجاله مشهد 0.023 درصد و میزان گوسیپول کل آن 0.077 درصد بود. افزایش سولفات آهن برابر با گوسیپول آزاد میزان گوسیپول آزاد را به 0.0001 درصد کاهش می داد و افزایش سولفات آهن برابر با گوسیپول کل میزان گوسیپول کل را به صفر درصد رساند. همچنین سطوح مختلف سولفات آهن هیدراته و کنجاله تخم پنبه تا سطح 20 درصد هیچگونه تاثیر معنی داری بر روی میزان مصرف خوراک روزانه، وزن، اضافه وزن، ضریب تبدیل خوراک به اضافه وزن و میزان تلفات جوجه ها نداشت (p<0.005).

آزمایشها روی سیب (واریته جوناگلد 2) در دانشگاه کاتولیک لوون بلژیک به منظور بررسی اثر اتمسفر کنترل شده انبار (سردخانه) بر تولید اتیلن و رسیدگی سیب در طی دوران نگهداری انجام شد. سیبها از سردخانه تجاری (.B.F.V) دارای شرایط اتمسفر کنترل شده (درجه حرارت نگهداری 1 تا 2 درجه سانتی گراد، اکسیژن 1 درصد، دی اکسید کربن 1.5 درصد و اتیلن به مقدار 500 تا 80000 قسمت در بیلیون) در طی دوران نگهداری در سه زمان (اولین، ششمین و پانزدهمین هفته) جمع آوری گردید و اندازه گیری های مقدار اتیلن تولید شده توسط هر سیب در ساعت، مقدار دی اکسید کربن تولید شده هر سیب در ساعت، سفتی و رنگ پوست هر یک از سیب ها در دو زمان، یک روز و هفت روز پس از خروج سیب از سردخانه انجام گردید. تجزیه و تحلیل آماری نتایج بدست آمده نشان داد که بین سفتی بافت سیب و اتیلن تولید شده توسط سیب در سردخانه همبستگی منفی وجود دارد. با افزایش تولید اتیلن، سفتی سیب کاهش پیدا کرد. تولید اتیلن اثری روی تولید دی اکسید کربن نداشت. بنظر می رسد که از دست دادن سفتی سیب در دروان نگهداری بستگی زیادی به تجمع اتیلن در سلول های آن در هفته های اول نگهداری دارد. از دست دادن سفتی طرف قرمز سیب نسبت به از دست دادن سفتی طرف سبز آن در طول دوران نگهداری و نیز در طول دوره پس از خروج از سردخانه بیشتر بود.

بمنظور بررسی اثر انواع شخم و بقایای گیاهی بر عملکرد و اجزا عملکرد کنجد (.indicum L Sesamum) در تناوبهای رایج منطقه کرمان و ارزیابی اثر تناوب بر این محصول، آزمایشی در سالهای زراعی 76-1375 و 77-1376 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، در قالب طرح کرتهای دوبار خرد شده با 4 تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل بقایای گیاهی در دو سطح؛ الف: بدون بقایا و ب: همراه با بقایای گیاهی بمقدار 3 تن در هکتار؛ شخم در سطح شامل؛ الف: بدون شخم؛ ب: شخم حداقل با دیسک و ج: شخم معمولی با گاو آهن و دیسک؛ تناوب شامل تناوب (1) گندم - ذرت - گندم-  کنجد؛ تناوب (2) گندم - کنجد - گندم - ذرت؛ تناوب (3) گندم - آیش - گندم - کنجد بودند. از کنجد رقم محلی سیرجان استفاده شد. در هر سه تناوب، عملکرد کنجد تحت تاثیر نوع شخم قرار گرفت و عملکرد در شخم معمولی کاهش نشان داد. تعداد کپسولهای یک بوته نیز در شخم معمولی با کاهش مواجه بود. تعداد دانه در کپسول و وزن هزار دانه در هیچکدام از تناوبها تحت تاثیر نوع شخم و بقایای گیاهی قرار نگرفتند و شاخص برداشت نیز فقط در تناوب (3) تحت تاثیر واقع شد. نوع تناوب تاثیر معنی داری بر عملکرد کنجد نداشت. از اجزاء کیفی عملکرد، درصد روغن و پروتیین تحت تاثیر نو شخم، بقایای گیاهی و نوع تناوب قرار نگرفتند. جمعیت میکروارگانیزمها و وزن مخصوص ظاهری خاک نیز در تیماریهای متفاوت شخم و بقایای گیاهی، تفاوت معنی داری در هیچکدام از تناوبها نشان نداد.

به منظور تعیین ضرایب تجزیه پذیری پروتیین مواد خوراکی رایج در جیره نویسی گاوهای شیرده و نیز مقایسه راندمان استفاده از مخلوط مساوی سیلاژ یونجه خشک، آزمایشی در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول ضرایب تجزیه پذیری پروتیین شش ماده خوراکی (دانه جو، سبوس گندم، تفاله چغندر قند، کنجاله سویا، کنجاله تخم پنبه و سیلاژ ذرت) با استفاده از روش کیسه های از جنس ابریشم مصنوعی (In situ)  تعیین شد. در مرحله دوم با استفاده از ضرایب تجزیه پذیری محاسبه شده در مرحله اول برای گاوهای شیری جیره غذایی تنظیم گردید و با جیره های تنظیم شده بر اساس ضرایب تجزیه پذیری ارائه شده توسط جداول (1995) AFRC  مقایسه گردید. در ضمن، تاثیر مخلوط مساوی (50:50) سیلاژ یونجه (عمل آوری شده با 0.3 درصد اوره و 8 درصد ملاس) و یونجه خشک بر عملکرد گاوهای شیری مقایسه شد. نتایج نشان دادند که افزایش تولید شیر، مقدار پروتیین، چربی، ماده خشک و NPN شیر گاوهایی که از جیره تنظیم شده بر اساس ضرایب تجزیه پذیری تحقیق حاضر تغذیه کردند نسبت به گاوهایی که از جیره غذایی تهیه شده بر اساس ضرایب تجزیه پذیری جداول  AFRCبه طور معنی داری (p<0.005) بیشتر بود. در ضمن جیره هایی که از مخلوط یونجه خشک و سیلاژ یونجه تهیه شدند بازده خوراک را از نظر تولید شیر و ترکیبات آن افزایش دادند.

در این مطالعه تلاش شده است تا اثرات سیاست یکپارچه سازی اراضی بر تولید و هزینه های تولید برنج در حوزه آبریز هراز با استفاده از 209 نمونه که در سال زراعی 1377 به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای در سه روستای این منطقه انتخاب شده. با بهره گیری از تابع تولید کاب - داگلاس و تابع هزینه درجه سوم مورد بررسی قرار گیرد. یافته های مطالعه نشان می دهد که سیاست یکپارچه سازی اراضی باعث افزایش تولید برنج دانه بلند مرغوب (طارم) و برنج دانه بلند پرمحصول (نعمت) بترتیب به میزان 23.8 و 15.8 درصد شده و هزینه های تولید این دو رقم برنج را بترتیب به میزان 35.2 و 18.6 درصد کاهش داده است. همچنین رهیافت خدمات ترویجی و اعتبارات برای افزایش کارآیی سیاست یکپارچه سازی اراضی ارائه شده است.

محلهای کلنیزاسیون اپی فیت و اندوفیت Pseudomonas syringae در تمامی مراحل رشد گیاه گوجه فرنگی روی اندامهای ریشه، ساقه و برگ مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی ضد عفونی کردن سطح گیاه بوسیله کلروفرم مشخص گردید که گاز کلروفرم قادر است تمام سلولهای باکتری را در سطح گیاه از بین ببرد ولی سلولهای باکتری در داخل بافتهای گیاهی صدمه نمی زند. بنابراین استفاده از کلروفرم به عنوان روشی مناسب برای ضدعفونی کردن سطح گیاه جهت مطالعه کلنیزاسیون آندوفیت گیاه مناسب تشخیص داده شد. در این تحقیق پلاسمید  pLA-LacZ بوسیله جفت شدگی به داخل سلولهای جدایه های وحشی و موتان hrp باکتریهای p.s. pv.tomato, .p. s. pv. phaseolicola, p.s. pv.syringae , منتقل شد. سپس رقم حساس گوجه فرنگی (کانریرو) بوسیله جدایه های وحشی و موتان حاوی پلاسمید pLA-LacZ مایه زنی شدند. مطالعه ضدعفونی نمودن سطح گیاه بوسیله کلروفرم و مطالعات بافت شناسی روی کلنیزاسیون اپی فیت در گیاهانی که هیچگونه علایم بیماری مشخص یا عکس العمل دفاعی را نشان نمی دادند مشخص کرد که در واقع بخش اعظم کلنیزاسیون باکتری بشکل آندوفیت صورت می گیرد. سلولهای P.syringae در سلولهای پارانشیمی و قسمتهای آوندی بخشهای هوایی گیاه و ریشه شناسایی گردید که نسبت به سایر بافتهای گیاهی محلهای مناسبی جهت کلنیزاسیون باکتری مشخص شدند.

در این آزمایش انرژی قابل متابولیسم حقیقی تصحیح شده برای ازت (TMEn)9 چربی از جمله چربی حیوانی (T) روغن خام تخم پنبه (CS) و سه مخلوط آنها (0.75: 0.25(C); 0.5: 0.5 (B): 0.25: 0.75(A): T:CS) در سه سطح 3، 96 درصد یک جیره پایه، با روش تغذیه اجباری، مورد مطالعه قرار گرفتند. ترکیب اسیدهای چرب و سایر خصوصیات شیمیایی چربیها نیز تعیین شد. به هر جیره آزمایش 4 تکرار که هر تکرار شامل دو قطعه خروس بالغ لگهورن بود اختصاص داده شد. در افزایش TMEn جیره های آزمایشی در اثر افزایش سطح چربی هیچگونه انحراف از حالت خطی مشاهده نشد. پدیده سینرجیسم، که از روی اختلاف مقدار TMEn تعیین شده با محاسبه شده تعیین می شود، در دو چربی مخلوط A و B مشاهده شد. بهترین معادله برای برآورد TMEn چربیها با استفاده از 4 پارامتر شیمیایی (اسید اولئیک و ارزش اسیدی و اندیس صابونی غیر قابل صابونی) حاصل شد  (R2=0.967)

با توجه به افزایش مقاومت سوسری آلمانBlattella germanica (L.)  در برابر سموم که همواره تحت فشار شدید حشره کشهای مختلف می باشد، تاثیر سموم آلی فسفره و پیرترویید در روی سوسری آلمانی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمون ها در دو مرحله از رشد سوسری آلمانی (پوره سن یک 3-5 روزه و افراد ماده 1-5 روز پس از رها کردن کیسه تخم)، شش نوع سم پرمترین، سیپرمترین، لامبداسیهالوترین، دیازینون، پریمفوس متیل و کلرپیریفوس و سه غلظت سم 3، 6 و 9 در هزار بر حسب فرمولاسیون تجارتی در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گردید. مقایسه میانگین های آزمون تلفات نشان داد که سم لامبداسیهالوترین بیشترین تلفات را در حداقل زمان و با غلظت پایین تر در روی پوره ها و افراد ماده سوسری آلمانی داشته و بترتیب اثر کشندگی کلرپیریفوس، پریمفوس متیل و دیازینون نسبتا رضایت بخش و تاثیر پرمترین و سیپرمترین نیز مطلوب نبود. در اغلب آزمون ها پوره ها نسبت به افراد ماده در برابر سموم آزمایشی حساسیت بیشتری نشان دادند. در آزمون های ضربه ای برای سموم پیرترویید، بیشترین اثر را لامبداسیهالوترین و کمترین تاثیر را سپیرمترین در روی پوره ها و افراد ماده سوسری آلمانی نشان داد.

منطقه شمال خراسان از مناطق مستعد کشت نخود و دارای آلودگی به بیماری برق زدگی است. در این بررسی جهت دستیابی به رقم یا ارقام مقاوم یا متحمل به این بیماری در منطقه، آزمایشی در دو مرحله گلخانه ای و مزرعه ای انجام شد و در آن عکس العمل 9 رقم ارزیابی گردید. بدین منظور ابتدا نمونه های گیاهی آلوده به بیماری جمع آوری شده از منطقه، در آزمایشگاه کشت و خالص سازی، تکثیر و آماده مایه کوبی روی گیاهان گردید. مرحله گلخانه ای آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در پنج تکرار انجام شد. در این آزمایش گیاهچه های ارقام با سوسپانسیون اسپور قارچ، مایه کوبی و به مدت دو هفته تحت شرایط مناسب قرار گرفتند. پس از ظهور علائم، درجه بندی بر اساس شاخص مشاهده ای 9 درجه ای صورت گرفت و در نهایت، کل ارقام به سه دسته مقاوم، متحمل و حساس تفکیک شد. مرحله مزرعه ای آزمایش در طرح کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار که در آن عامل اصلی شامل دو سطح مایه کوبی و بدون مایه کوبی و عامل فرعی شامل ارقام بود، انجام گرفت. علی رغم اینکه هیچکدام از ارقام در گلخانه و مزرعه از خود مقاومت یا ایمنی نشان ندادند، معذالک ارقام کرج 61-30-12، قزوین، 12-60-11 و 10105-071-12 متحمل بودند اما رقم کاکا در عین حال که در مزرعه از خود تحمل نشان داد در گلخانه به شدت حساس بود. از طرفی تاثیر مایه کوبی بر کاهش عملکرد این رقم مشهود بود در حالی که ارقام کرج 61-30-12، 11-60-12 و 10105-071-12 در دو حالت مایه کوبی و بدون مایه کوبی دارای پایداری نسبی عملکرد بودند. در رقم قزوین ظاهرا نقصان عملکرد به علت پایین بودن تعداد غلاف در بوته بوده است. در بین ارقام مورد بررسی میزان تحمل دو رقم کرج 61-30-12 و قزوین به بیماری، از سایر ارقام بیشتر بود. دو رقم جم و کورش هر دو دارای حساسیت بالایی بودند.

در این پژوهش تاثیر تنوع آللی زیر واحدهای گلوتینی با وزن مولکولی بالا بر خصوصیات با کیفیت نانوایی 145 ژنوتیپ گندم لاین های اصلاحی و ارقام زراعی و بومی مورد بررسی قرار گرفت. برای شناسایی زیر واحدهای گلوتنین با وزن مولکولی بالا از روش الکتروفورز ژل پلی اکریل آمید در حضور SDS استفاده شد. خصوصیات مرتبط با کیفیت نانوایی ارقام شامل حجم رسوب با SDS حجم رسوب زلنی، درصد پروتئین، سختی دانه، حجم نان، درصد رطوبت دانه، درصد جذب آب و وزن هکتولیتر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس حاکی از وجود اختلاف معنی دار بین زیر واحدهای گلوتنین از نظر صفات درصد پروتئین و جذب آب، سختی دانه، حجم نان و وزن هکتولیتر بود، به طوری که زیرواحدهای 1 و 2 از مکان ژنی 8+7 Glu-Al و 18+17 از مکان ژنی Glu-Bl و 10+5 از مکان ژنی Glu-Dl دارای بیشترین تاثیر مثبت بر ارزش نانوایی بودند. این نتایج از طریق تجزیه متغیرهای متعارف بین زیر واحدها و صفات مرتبط با کیفیت نانوایی به ویژه حجم رسوب زلنی، حجم رسوب با SDS و حجم نان نیز تایید شد. ژنوتیپ های با ترکیب زیر واحدی (10+5، 18+17، × 2) و (12+2، 15+14، نول) به عنوان بهترین ژنوتیپ ها از نظر ارزش نانوایی شناسایی شدند. مطالعه ضرایب همبستگی ساده حاکی از وجود رابطه مثبت و معنی دار بین زیر واحدهای ×2 و 10+5 با سختی دانه، زیر واحدهای 16+13، 8+6 و 8+7 با درصد رطوبت دانه و زیر واحدهای 8+7 و 9+7 با وزن هکتولیتر بود.

یک مدل زیستی - اقتصادی برای محاسبه ارزش خالص فعلی گاوهای نر با دخالت دادن ضرایب اقتصادی و قابلیت انتقال ارثی صفات تولید شیر و درصد چربی شیر و با استفاده از روش جریان ژن ارائه شد. برای این منظور از آمار هزینه ها و درآمدهای مربوط به سال 1379 یک گاوداری 1200 راسی و نیز نتایج ارزیابی ژنتیکی یک نمونه تصادفی از گاوهای نر هولشتین مورد استفاده در تلقیح مصنوعی، استفاده شد. حساسیت ارزش خالص فعلی نسبت به تغییر قیمت کنسانتره، علوفه، شیر و چربی بررسی شد. در اثر دو برابر شدن قیمت عوامل فوق میانگین ارزش خالص فعلی بترتیب به میزان 0.99%، 0.64%، 96% و 8.1% نسبت به مقدار اولیه افزایش یافت. تغییر قیمت ها سبب تغییر ضریب همبستگی ارزش خالص فعلی جدید با مقادیر مبنا شد. بیشترین و کمترین همبستگی بترتیب مربوط به تغییر قیمت خوراک، 99.99%، و تغییر قیمت شیر، 99.93%، بود. اثر تغییر قیمت خوراک بر ارزش خالص فعلی بی معنی (P>0.05) و اثر تغییر قیمت شیر و چربی بشدت معنی دار بود (P<0.001). بدلیل حساسیت ارزش خالص فعلی به تغییر عوامل سیستم تولید، نمی توان گاوهای نر را برای یک شرایط خاص رتبه بندی کرد و آنرا به شرایط دیگر تعمیم داد. همبستگی بین ارزش خالص فعلی و قابلیت انتقال ارثی تولید شیر و درصد چربی کمتر از %100 بود لذا نمی توان از آنها بعنوان یک جایگزین برای ارزش خالص فعلی استفاده نمود.

به منظور تعیین واکنش رقابتی گندم زمستانه رقم C73-5 به تغییر تراکم یولاف وحشی و مقادیر کود نیتروژن، آزمایشی در سال زراعی 79-1378 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد واقع در 10 کیلومتری جنوب شرقی مشهد که دارای خاک سلتی لومی بود، اجرا شد. این آزمایش بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی، با چهار تکرار اجرا شد. کرتهای اصلی شامل چهار مقدار کود نیتروژن به میزان 25، 50، 75 و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص بصورت سرک و کرتهای فرعی شامل چهار تراکم 0، 30، 50 و 80 بوته یولاف وحشی در متر مربع بود. نتایج نشان داد که افزایش تراکم یولاف وحشی منجر به کاهش بیوماس نهایی، تعداد پنجه و تعداد سنبله در واحد سطح، وزن هزار دانه و عملکرد دانه گندم و افزایش بیوماس نهایی و تعداد پنجه یولاف در واحد سطح شد. افزایش مصرف کود نیتروژن، ازدیاد تعداد پنجه در واحد سطح و بیوماس نهایی گندم و یولاف را به دنبال داشت، ولی باعث کاهش سهم نسبی گندم از کل بیوماس و پنجه های تولیدی شد. افزایش مقدار نیتروژن در حالت عدم رقابت، عملکرد دانه گندم را افزایش داد ولی در حالت رقابت شدید، عملکرد دانه گندم در مقادیر کمتر نیتروژن، بیشتر بود. عملکرد نسبی دانه گندم با ریشه دوم تراکم مطلق و بیوماس نسبی یولاف رابطه خطی و با تراکم نسبی آن رابطه غیر خطی نشان داد.

علیرغم اهمیت اقتصادی زیاد و تولید وسیع جهانی قارچ خوراکی تکمه ای سفید Agaricus bisporus مشکلات اصلاحی این قارچ که بیشتر به زیست شناسی خاص آن بر می گردد، همواره مطرح بوده است. در این تحقیق، بهبود ژنتیکی این قارچ از طریق استفاده از خاصیت هتروزیس با استفاده از تلاقی های برون نژادی برای افزایش عملکرد بررسی شد. ابتدا از نژادهای موجود و اهدایی خارج از کشور کشتهای تک اسپوری تهیه و پس از 15 تا 25 روز از این کشتها اسپاون تهیه شد. در تمام مراحل فوق، تنوع بازیدیوسپورها از نظر سرعت رشد و نوع پرگنه در محیط کشت جامد PDA و اسپاون مورد بررسی قرار گرفت. ایزوله های هر نژاد از نظر عملکرد در چهار گروه خوب، متوسط، کم و صفر قرار گرفتند. سپس ارتباط این گروه ها با شکل پرگنه و سرعت رشد آنها در کشت اسپاون بررسی شد. ایزوله هایی که در گروه های عملکردی کم و صفر قرار گرفته بودند برای دورگ گیری و تولید اسپاون هیبرید مورد استفاده قرار گرفتند. در آزمون میوه دهی، برخی از هیبریدهای بدست آمده نسبت به والدین خود در محیط کشت جامد و اسپاون از رشد سریعتری برخوردار بودند. باندهای حاصل از نشانگر RAPD که در ایزوله های نژاد A15 مورد بررسی قرار گرفت چند شکلی قابل ملاحظه ای را نشان دادند. همبستگی مثبت و شدیدی بین تعداد باندهای مشاهده شده و عملکرد مشاهده شد.

رب از عمده ترین فرآورده های حاصل از گوجه فرنگی است و بهبود ویژگیهای آن اهمیت به سزایی دارد. لذا در این پژوهش اثر حرارت دادن گوجه فرنگی کامل و خرد کردن اسیدی داغ بر بهبود قوام و سایر ویژگیهای رب حاصل از واریته کال جی ان سی بررسی شده است. نتایج نشان داد که اثر این تیمارها در بهبود قوام و طعم رب معنی داری است، به طوری که حرارت دادن گوجه فرنگی کامل در 85 درجه سانتی گراد باعث حفظ بهتر پکتین و بهبود قوام شده است. اما به دلیل افزایش زمان حرارت دهی و احتمالاً اکسیداسیون لیکوپن تا حدی ضریب a/b رنگ کاهش یافته است که در مقایسه با میزان مورد پذیرش این ضریب یعنی 2.15 معنی دار نیست. خرد کردن - داغ در pH کمتر از 3.5 نیز اثر مشابهی در حفظ پکتین و بهبود قوام نشان داد ولی اثری بر ضرایب رنگ نداشت، علاوه بر این به دلیل ایجاد نمک در اثر خنثی کردن اسید با سود رب حاصل دارای ویژگیهای حسی بهتری بود. اثر متقابل تیمارها به ویژه در pH های کمتر از 2.5 به دلیل تجزیه پکتین باعث کاهش معنی داری در قوام رب شد.

بمنظور بررسی امکان کاشت پاییزه - زمستانه نخود و مقایسه آن با کاشت بهاره از نظر رشد و نمو و عملکرد دانه، آزمایشی طی دو سال زراعی 75-1374 و 76-1375 در ایستگاه تحقیقات دیم شمال خراسان (واقع در سیساب)، انجام شد. در این مطالعه، سه تاریخ کاشت شامل 13 آذر، 13 دی و 15 فروردین و شش رقم نخود از تیپ کابلی در یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در هر یک از دو سال، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مرکب برای دو سال، هیچگونه تفاوت آماری معنی داری را در میان سطوح تاریخ کاشت از نظر خصوصیات مورفولوژیک شامل ارتفاع گیاه، تعداد شاخه ها و مجموع طول آنها در گیاه و نیز اجزای عملکرد دانه شامل تعداد غلاف در گیاه، تعداد دانه در غلاف و وزن 100 دانه، نشان نداد، همچنین هر چند میانگین عملکرد دانه در هر یک از کاشتهای 13 آذر (با 34.1 گرم در متر مربع) و 13 دی (با 32.3 گرم در متر مربع) نسبت به میزان آن در کاشت 15 فروردین (با 29.6 گرم در متر مربع)، مقداری افزایش نشان داد، اما تفاوت آماری معنی داری از این نظر بین آنها وجود نداشت. سطوح رقم از نظر عملکرد دانه، تفاوت معنی داری داشتند  (p≤0.05)اما اثر متقابل رقم و سال همچنین رقم و تاریخ کاشت از این نظر، معنی دار نبود. نتایج این آزمایش، لزوم مطالعات بیشتر را در زمینه کاشت پاییزه و زمستانه از جمله گزینش ارقام مناسب جهت تحمل به سرمای منطقه مشخص ساخت.

در بین عواملی که بر کیفیت ماست اثر می گذارند، استارترها (کشت های آغازگر) اهمیت بسزایی دارند. بررسی کمی این باکتریها در بسیاری از کشورها برای اطمینان از انطباق با استانداردها و رعایت حداقل تعداد باکتری های زنده آغازگر ضروری است. از سوی دیگر نسبت باکتری های موجود در کشت آغازگر بر کیفیت محصول نقش زیادی دارد. در این پژوهش 9 محیط کشت شناخته شده که در منابع علمی مختلف توصیه شده اند مورد بررسی مقایسه ای قرار گرفتند. استارتر استاندارد ماست (CH1) و کشت های خالص از باکتریهای ماست بر روی محیط های 9 گانه رشد داده شدند و تعداد باکتری های رشد یافته و کیفیت افتراق پرگنه ها از یکدیگر مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد اگر چه محیط کشت های بسیاری با هدف استفاده در شمارش و تشخیص باکتری های موجود در ماست ارایه شده اند اما تنها تعداد اندکی نتایج قابل اعتمادی را از نظر کمی و کیفیت افتراق پرگنه ها نشان می دهند. محیط های M17 (برای استرپتوکوکوس ترموفیلوس) و AMRS (برای لاکتوباسیلوس دلبروکای زیر گونه بولگاریکوس) محیط های بسیار مناسبی هستند اما چنانچه استفاده از یک محیط مورد نظر باشد،TPPY  و  RCPB انتخاب های خوبی هستند.

به منظور مطالعه خصوصیات مرفولوژیک و فیزیولوژیک گندمهای ایرانی که در طی 50 سال اخیر برای مناطق سرد و سرد معتدل اصلاح شده اند و نیز تاثیر فعالیت های به نژادی بر این خصوصیات، آزمایشی در سال زراعی 78-1377 در منطقه مشهد انجام شد. در این آزمایش 6 رقم گندم که در طی 50 سال اخیر آزاد شده اند، در تراکم، کود نیتروژن و تاریخ کاشت مطلوب خود کشت شدند و سایر عملیات کاشت، داشت و برداشت نیز برای آنها یکسان اعمال گردید. متوسط عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در هرسال به ترتیب 83 کیلوگرم در هکتار، 86 کیلوگرم در هکتار و 0.0037 افزایش داشت و خصوصیاتی مانند تجمع ماده خشک، ضریب خاموشی تشعشع، کارآیی مصرف تشعشع، شاخص سطح برگ در مرحله زایشی، کارآیی مصرف نیتروژن، کارآیی جذب نیتروژن و نسبت شاخص برداشت نیتروژن به شاخص برداشت در ارقام جدید بیشتر از ارقام قدیم بود. از طرف دیگر به طور نسبی ارتفاع و فاصله میانگره ارقام قدیمی بیشتر از ارقام جدید بود. بررسی های انجام شده بر روی اجزا عملکرد نیز حاکی از وجود همبستگی مثبت و معنی داری بین تعداد دانه در متر مربع و تعداد سنبلچه بارور در متر مربع با عملکرد دانه بود. به طور کلی بیشتر از 89 درصد از تغییرات عملکرد دانه توسط متغیرهایی مانند عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، طول میانگره و تعداد گلچه بارور در هر سنبلچه توجیه شد.

مطالعه کشت انتظاری بدلیل محدودیت های موجود در کشت بهاره نخود دیم در کشور ضرورت دارد. در این رابطه کمبود ارقام مناسب، این سیستم کاشت را با مخاطره مواجه ساخته است. در مطالعه حاضر عکس العمل 315 نمونه ژرم پلاسم نخود کابلی به کشت انتظاری طی دو سال زراعی 77-1376 و 78-1377 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد بررسی شد. کشت نمونه ها در هر دو سال در اواخر آبان ماه و اواخر آذر ماه انجام شد. ده بذر از هر نمونه به فاصله ده سانتی متر از هم و بصورت بدون تکرار در ردیفهایی با فاصله 50 سانتی متر از یکدیگر کشت شدند. پس از زمستان از طریق شمارش گیاهان سبز شده، درصد بقا نمونه ها تعیین گردید. در سال اول، در تاریخ کاشت اول و دوم بترتیب 45.5 و 51.8 درصد کل نمونه ها از نظر تحمل به سرما، بسیار متحمل (درجه 1) و متحمل (درجه 2) بودند، در صورتی که در سال دوم در تاریخ کاشت اول و دوم به ترتیب 54.8 و 60.0 درصد کل نمونه ها، درجه 1 و 2 را داشتند. شدت سرما و دوام آن در سال اول آزمایش بیش از سال دوم بود. به همین علت تعداد نمونه بیشتری در سال اول از بین رفتند. از کل نمونه های کابلی 84 نمونه در تاریخ کاشت اول هر دو سال و 110 نمونه در تاریخ کاشت دوم هر دو سال از نظر بقای زمستانه بطور مشترک درجه 1 و یا 2 داشتند. بر اساس شاخص درصد بقا پس از زمستان، عملکرد تک بوته، وزن صد دانه و تحمل به برق زدگی در هر یک از تاریخ های کاشت اول و دوم به ترتیب 25 و 20 نمونه انتخاب شدند. از نمونه های انتخاب شده تنها یک نمونه در کلیه تاریخهای کاشت مشترک بود. نتایج این تحقیق نشان داد که در نمونه های مورد بررسی، نمونه های سازگار به کاشت انتظاری وجود دارند و دستیابی به ارقام مناسب برای این سیستم کشت امکان پذیر می باشد.  

فرسایش خاک نقش بسیار مهمی در کاهش کیفیت خاک و کاهش تولید محصول دارد. حفاظت خاک گزینه بازدارنده آن است که می تواند در کاهش هزینه های فرسایش موثر باشد. کشاورزان بر اساس تجربه و دانش از شخم عمود بر شیب به عنوان عملیات حفاظتی استفاده نموده و برای آنها آثار آن بر عملکرد محصول و کیفیت خاک ملموس می باشد. این مقاله تلاش نمود تا مدیریت حفاظت خاک را با تاکید بر دانش بومی کشاورزان در چارچوب الگوی زیست-  اقتصادی و با برآورد هزینه های فرسایش خاک مورد ارزیابی قرار دهد. این مقاله نشان داده است که اولا فرسایش خاک پدیده ای است که تحت هر نوع مدیریت حفاظتی روی داده و هزینه هایی را ایجاد می کند، ثانیا هر گونه عملیات حفاظتی که منجر به کاهش نرخ فرسایش و جلوگیری از فقر مواد غذایی خاک شود می تواند در کاهش هزینه های فرسایش موثر باشد. به عنوان مثال شخم عمود بر شیب که مبتنی بر دانش بومی کشاورزان است، منجر به کاهش هزینه های فرسایش موثر باشد. به عنوان مثال شخم عمود بر شیب که مبتنی بر دانش بومی کشاورزان است، منجر به کاهش هزینه های فرسایش خاک حداقل به اندازه نصف گزینه جایگزین آن یعنی شخم موازی شده است، ثالثاً در اثر حفاظت سنتی سالانه میزان قابل توجهی به درآمد کشاورزان اضافه می شود، رابعاً کشاورزان به طور سنتی در قالب دانش بومی بر اهمیت حفاظت و منافع ناشی از آن آگاه بوده و در صورت وجود تجهیزات مناسب شخم در اراضی با شیب بالا اقدام به شخم حفاظتی فوق خواهند نمود و خامسا به تعویق انداختن عملیات حفاظت از سوی برخی از کشاورزان، ناشی از کاهش فزاینده عملکردها و به تبع آن هزینه های فرسایش در خاکهای با کمتر از 10 سانتیمتر عمق است که میزان آن به لحاظ سطح بسیار کم بوده و با نرخهای فرسایش موجود در دراز مدت به این عمق خواهند رسید. این نتایج توجیهی برای سیاستگزاری، طراحی، پشتیبانی اعتباری و اجرای عملیات حفاظت خاک پیشرفته تر یا حداقل ترویج روشهای سنتی خواهد بود. یافته های مطالعه ترویج روشهای سنتی حفاظت، تحقیق و بررسی در ارتباط با روشهای پیشرفته حفاظت و تخصیص بودجه لازم برای اجرای عملیات حفاظت خاک را مورد تاکید قرار داده است.

جهت پیش بینی آثار رفاهی احتمالی آزادسازی بازار دخانیات یافته های مربوط به یک تحلیل جزیی برای سالهای 1340 تا 1379 بکار گرفته شد. سپس با استفاده از مدل پیش بینی سریهای زمانی، آثار رفاهی رفع دخالت دولت در این بازار برای سالهای آتی برآورد گردید. نتایج نشان داد که در اثر آزادسازی بازار این محصول مخارج دولت و واردات محصول کاهش یافته و منفت اجتماعی قابل توجهی ایجاد می شود همچنین علیرغم کاهش نسبی رفاه مصرف کنندگان، بهبود مازاد تولید کنندگان به اندازه ای است که در مجموع رفاه جامعه افزایش می یابد. در مجموع اعمال این سیاست در سالهای آینده توصیه شده است.