تحقیق حاضر ارتباط گزارشگری مالی محافظه کاری شرطی و غیر شرطی با ارزش شرکت را مورد بررسی قرار می دهد. در این پژوهش داده های 76 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای سال های 1384 تا 1390 جمع آوری و فرضیات تحقیق با استفاده از تحلیل ضرایب رگرسیونی آزمون شده است. ابتدا محافظه کاری در حسابداری با استفاده از مدل بال و شیوا کومار (2005) و معیار MTB اندازه گیری و سپس تاثیر حسابداری محافظه کاری بر ارزش شرکت مورد بررسی قرار گرفته است. شواهد تجربی نشان می دهد، محافظه کاری شرطی و غیرشرطی با ارزش شرکت دارای رابطه مستقیم و معنادار می باشد، هرچه میزان محافظه کاری بین مدیران بیشتر باشد سبب افزایش ارزش شرکت ها می شود. در واقع می توان اظهار داشت از آنجائی که ارزش شرکت تابع عرضه و تقاضای سهام آن می باشد، بنابراین حسابداری محافظه کاری بر روی عرضه و تقاضای سهام تاثیرگذار می باشد و از این رو سبب تغییر در ارزش شرکت می شود.