تازه های بیوتکنولوژی سلولی مولکولی
سال:1393 | دوره:4 | شماره:14 |تعداد مقالات:17

موفقیت سیستم های بیانی مخمر برای بیش از 20 سال جهت تولید پروتئین های نوترکیب امری اثبات شده است. استفاده از مخمر متیلوتروف pastoris Pichia به عنوان یک میزبان سلولی جهت بیان پروتئین های نوترکیب در صنعت دارویی طی سال های اخیر رشد چشم گیری داشته است. سیستم بیانی مخمر pastoris Pichia با دارا بودن مزایایی چون دستکاری ژنتیکی آسان، تراکم سلولی بالا نسبت به سلول های پستانداران، دارا بودن پتانسیل بالا جهت تولید پروتئین نوترکیب فولد شده حامل تغییرات پس از ترجمه، وجود پروموترهای قوی جهت بیان حداکثری پروتئین نوترکیب و الحاق DNA خطی خارجی حاوی چندین کپی از پروتئین هدف با فرایند نوترکیبی همولوگی، این پتانسیل را جهت کابرد گسترده در حوضه صنعتی و تجاری فراهم نموده است. هدف از این متن مروری، بررسی ویژگی های سیستم بیان مخمر P.pastoris از دیدگاه تجربی مهندسی ژنتیک، شیمیایی پروتئین و ملاحظات طراحی مولکولی می باشد که جهت بیان موفق پروتئین نوترکیب مورد نظر ضروری هستند.

سابقه وهدف: سلول های بنیادی جنینی انسانی (hESC) سلول هایی بوده که می توانند به عنوان یک منبع بالقوه و نامحدود از سلول هایی که قادر به بازیابی بافت ها و اندام های بیمار هستند، مورد استفاده قرار گیرند. کاردیومیوسیت های مشتق شده از hESC ها می توانند در بازیابی عملکرد قلب پس از سکته قلبی با نارسائی قلبی موثر باشند. در این مطالعه سه ژن اختصاصی کاردیومیست ها به عنوان مارکرهای سلولی سلول های اندوتلیال سیستم عروقی در این سلول های بنیادی مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: پس از کشت سلول های بنیادی، الگوی بیان ژن های اختصاصی کاردیومیوسیت ها به نامANF ، MLC-2a و MLC-2v  در EB انسانی (hEB) از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز- رونویسی معکوس (RT-PCR) مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که ژن MLC-2a در EB 15 و 20 روزه، بیشترین بیان را داشته است. همچنین بررسی های این تحقیق مشخص کرد که بیان ژن MLC-2v در EB 45 روزه و بیان ANF در EB 20 روزه، افزایش یافته است.نتیجه گیری :سلول های بنیادی جنینی انسانی ابزاری مفید جهت بررسی جنین زایی به طور کلی و تکامل سیستم قلبی- عروقی به طور خاص هستند.

مقدمه و هدف: افزایش بی رویه جمعیت در جهان امروز یک مساله پیچیده و بحرانی برای آینده است. هم چنین شواهد نشان از افزایش گیاهان قابل دسترس و سودمندی دارد که دارای پتانسیل ضد باروری و تنظیم کننده تولیدمثل در مردان هستند.با توجه به ترکیبات موجود در گزنه و کاربرد گسترده آن، اطلاعات اندکی در مورد تاثیر عصاره گزنه بر بیضه وجود دارد. لذا در تحقیق حاضر تاثیر عصاره هیدروالکلی گیاه گزنه (Urtica dioica) بر محور هیپوفیز- گناد یعنی میزان هورمون های FSH، LH و تستوسترون و اسپرماتوژنز و بافت شناسی بیضه ها مورد بررسی قرار گرفت.روش کار: 40 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار با وزن تقریبی 5±195 گرم به 5 گروه 8 تایی تقسیم شدند. حیوانات گروه های تجربی به ترتیب مقادیر 75، 25، 50 میلی گرم بر کیلو گرم عصاره گزنه را به صورت داخل صفاقی به مدت 28 روز دریافت کردند. گروه شاهد فقط حلال دارو (آب مقطر) دریافت کرد و گروه کنترل بجز آب و غذا هیچ ماده ای دریافت نکرد. از تمام گروه ها در پایان روز 28 خونگیری به عمل آمد. از نمونه های خونی جمع آوری شده برای اندازه گیری غلظت سرمی هورمونهای FSH، LH و تستوسترون استفاده شد. هم چنین از بیضه ها مقاطع بافتی تهیه گردید و تغییرات بافتی بین گروه های تجربی و کنترل نیز بررسی شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و t-test ارزیابی شد.نتایج: نتایج به دست آمده نشان می دهد، میزان 75 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره هیدروالکلی گزنه، سطح تستوسترون سرم خون را در مقایسه با گروه کنترل در سطح آماری P≤0.05 بطور معنی داری کاهش می دهد. میزان هورمون های FSH و LH بین گروه های تجربی و کنترل اختلاف معنی داری نشان نداد. بررسی مقاطع بافتی نشان می دهد تراکم اسپرم، تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، اسپرماتید و لایدیگ در گروه تجربی دریافت کننده 75 میلی گرم بر کیلوگرم کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل دارد. همچنین وزن بدن و وزن بیضه ها در گروه های دریافت کننده میزان 75 و 50 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره هیدروالکلی گیاه گزنه در مقایسه با گروه کنترل نیز در سطح آماری P≤0.05 دارای کاهش معنی دار می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده و بررسی دیگر محققین احتمالا عصاره گزنه با دارا بودن ترکیبات فیتواسترول و فیتواستروژنی خاصیت ضد آندروژنی داشته و میزان تستوسترون را کاهش می دهد. در بررسی بافت شناسی تغییرات مورفولوژیکی در لوله های اسپرم ساز، تخریب سلول های بینابینی و نیز تحلیل اپیتلیوم زاینده اسپرم ساز مشاهده شد.

سابقه و هدف: آلودگی لاین های سلولی و فراورده های بیولوژیکی یکی از مشکلات عمده تکنیک کشت سلولی می باشد. تشخیص سریع و دقیق آلودگی مایکوپلاسما قسمت مهمی از کنترل آزمایشگاه های کشت سلول است، و باید روشی در هر آزمایشگاه کشت سلول وجود داشته باشد. سلول های آلوده منتهی به نتایج غیر قابل اطمینان می شود، بنابراین نیاز به یک روش مطمئن در آزمایشگاه امری ضروری می باشد. واکنش زنجیره ای پلیمراز یک تکنیک سریع، حساس و با ویژگی بالا در تشخیص باکتریها به شمار می رود. هدف از این مطالعه بررسی کارآیی PCR در شناسایی آلودگی های کشت سلول و سایر فرآورده های بیولوژیک است.روش کار: در این مطالعه ابتدا تکنیک PCR با استفاده از پرایمرهای MGSO و GPO-1 و هدف ژنی 16SrRNA بهینه گردید. همچنین روش PCR مورد استفاده از لحاظ حساسیت و ویژگی بررسی گردید. سرانجام DNA به روشی ساده از 72 لاین سلولی استخراج و با PCR آزمایش شد.یافته ها: محصول 715 جفت بازی توسط پرایمرها تکثیر و از طریق تعیین توالی تائید گردید. در بررسی های ویژگی، با هیچکدام از DNA های تست شده محصولی تکثیر نشد. این روش دارای حساسیتی در حد 10 کپی از ژنوم هدف بوده و با DNA  میکروارگانیسم های دیگر، آمپلیکون ناخواسته ای مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج حاصله از این مطالعه مشخص می کند که این روش مولکولی در تشخیص آلودگی مایکوپلاسما در کشت های سلولی و فراورده های بیولوژیک از حساسیت و ویژگی بالایی برخوردار می باشد.

سابقه و هدف: در دهه های گذشته تحقیقات گشترده ای در زمینه فرمولاسیون های جدید دارویی صورت گرفته است. نانولیپوزم های پگیله به عنوان حامل های موثر دارو و یک وسیله نقلیه برای تحویل دارو مورد استفاده قرار گرفته اند. هدف از این مطالعه بررسی عملکرد پلی اتیلن گلایکول در ساختار لیپوزوم ها است.مواد و روش ها: برای تهیه پاکلی تاکسل نانولیپوزومه پگیله شده نسبت های مشخصی از فسفاتیدیل کولین، کلسترول، پلی اتیلن گلایکول 2000 و پاکلی تاکسل را با یکدیگر ترکیب نمودیم. با استفاده از دستگاه زتاسایزر میانگین قطر پاکلی تاکسل نانولیپوزومه پگیله شده بدست آمد. بازده محصور سازی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه پگیله با استفاده از منحنی استاندارد پاکلی تاکسل بدست آمد. با استفاده از روش دیالیز میزان رهایش دارو طی 28 ساعت محاسبه گردید. همچنین اثر سایتوتوکسیسیتی پاکلی تاکسل نانولیپوزومه پگیله با روش MTT ارزیابی شد.یافته ها: قطر ذرات در ابعاد نانو تایید شد. بازده انکپسولاسیون و درصد رهایش پاکلی تاکسل از فرمولاسیون تهیه شده به ترتیب 98.2±6.3 و 5.02 درصد بدست آمد. نتایج نشان دهنده افزایش سمیت در فرمولاسیون تهیه شده، بود.نتیجه گیری: پلی اتیلن گلیکول باعث پایداری بیشتر و رهایش کندتر دارو می شود.

سابقه و هدف: سرطان یک مساله با اهمیت در طب امروزی است و شایع ترین علت مرگ و میر بعد از بیماری های قلبی عروقی می باشد. در این میان سرطان سینه یکی از شایع ترین علل مرگ ناشی از سرطان در بین زنان است به طوری که 1.5% از کل مرگ و میرها را تشکیل می دهد. لذا داروهای شیمی درمانی که هدفشان از یک جهت جلوگیری از تکثیر بی رویه سلولها در بافتهای مشخصی از اندام بدن و از طرف دیگر القاء آپوپتوزیس در سلولهای توموری است از کاندیداهای مهم در درمان سرطان محسوب می شوند. ترکیبات سنتزی مورد استفاده، مشتقات H4- کرومن 3- کربونیتریل هستند که این ترکیبات بر روی سلول های سرطانی مقاوم شده به داروهای دیگر چون Paclitaxel ، موثرند. این ترکیبات با توجه به نقش القاکنندگی آپوپتوزی می توانند به عنوان عوامل درمانی جدید ضد سرطانی استفاده شوند. بدین ترتیب اثر سیتوتوکسیسیته و القاء آپوپتوزیس ترکیبات سنتزی –H4 کرومن 3- کربونیتریل بررسی گردید.مواد و روش ها: اثر سیتوتوکسیسیته سلولی ترکیبات سنتزی -H4کرومن 3- کربونیتریل با روش MTT بر روی رده سلولی سرطان سینه (T47D) بررسی گردید. در نهایت برای ارزیابی اثر ترکیبات بر روی فرآیند آپوپتوزیس، از روش های رنگ آمیزی با آکریدین اورنج-اتیدیوم بروماید و رنگ هوخست 33258، بوسیله میکروسکوپ فلوئورسنت و روش قطعه قطعه شدن DNA با روش دی فنیل آمین استفاده شد.یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که مشتقات سنتز شده ای که دارای دو گروه شیمیایی NH2 یا حاوی گروه OH در حلقه بنزنی خود بودند، اثر سیتوتوکسیسیته سلولی بهتری از خود نشان دادند و اثر القاء آپوپتوزیس با بهترین نمونه مورد بررسی قرار گرفت.نتیجه گیری: جابه جایی گروه شیمیایی NO2 روی حلقه تیول و قرار دادن گروه های شیمیایی مختلف روی حلقه بنزنی -H4 کرومن 3- کربونیتریل باعث تغییر اثر سیتوتوکسیسیته ترکیبات گشته و بدین ترتیب مشتق سنتز شده ای که حاوی دو گروه شیمیایی NH2 می باشد اثر سیتوتوکسیسیته شدیدتری داشته و برای بررسی اثر القاء آپوپتوزیس ناشی از ترکیبات فوق از این ترکیب استفاده گردید که نتایج مطلوبی را نشان داد.

زمینه و هدف: دریاچه خزر یکی از ارزشمندترین اکوسیستم های جهان و دارای تنوع بالایی از گونه های مختلف قارچی با قابلیت تولید آنزیم می باشد. فیتازها با کاربردهای گسترده در صنایع از مهمترین آنزیم ها به شمار می آیند. فیتاز با هیدرولیز فیتیک اسید و آزاد کردن فسفات غیر آلی مشکلات عمده ایجاد شده در جیره غذایی حیوانات را از بین می برد. هدف از انجام این مطالعه جدا سازی و شناسایی گونه های قارچی تولید کننده فیتاز خارج سلولی از آب های سواحل دریاچه خزر بود.روش بررسی: نمونه های آب از سواحل غرب مازندران در فصل بهار سال 90 جمع آوری گردید. نمونه ها روی محیط پوتیتو دکستروز آگار کشت شد و پس از جداسازی، مجددا ایزوله ها روی محیط PSM آگار برای شناسایی ایزوله های تولید کننده فیتاز کشت شد. پس از استخراج DNA ایزوله های قارچی تولید کننده فیتاز از طریق تکثیر ITS-5.8S rDNA و تعیین توالی شناسایی شد.یافته ها: 6 گونه قارچی تولید کننده فیتاز خارج سلولی از آبهای ساحلی دریای خزر شناسایی گردید. از میان آنها سه گونه قارچی Aspergillus ochraceus, Aspergillus flavus و Penicillium olsonii فعالیت فیتازی بالاتری را نشان دادند. همچنین دو گونه جدید Discostroma tricellulare و Cladosporium gossypiicola به ترتیب با accession number JF811913 و JF811912 در GenBank مورد تائید و ثبت قرار گرفت.نتیجه گیری: به هرحال تمامی این 6 گونه قارچی جدا شده در حقیقت جزء پاتوژنهای گیاهی هستند که از محیط به دریا راه یافته اند و به احتمال زیاد دارای فعالیت فیتازی مناسب بر روی فیتات فسفرهای گیاهی هستند. با توجه به آلودگی دریای خزر به مقادیر قابل توجهی از فیتیک اسید و اثر مهاری آنها در زنجیره غذایی حیوانات، می توان با تولید آنزیم فیتاز آلودگی های زیست محیطی را به حداقل کاهش داد.

سابقه وهدف: هدف از این تحقیق شناسایی و جدا سازی باکتری های ترموفیل از چشمه آب گرم دالاکی واقع در استان بوشهر به روش بیوشیمیایی و ملکولی و بررسی خواص آنزیمی، ضد باکتریایی و ضد قارچی سویه های جدا شده می باشد.مواد و روش ها: نمونه برداری از سطح آب، لجن و عمق 1 متری در شرایط استریل انجام شد. نمونه ها به مدت یک هفته گرما گذاری و سپس باکتری های رشد کرده خالص سازی شدند. شناسایی به دو روش بیوشیمایی و ملکولی انجام شد. خواص ضد باکتر یایی علیه باکتری های اشرشیا کلی و استافیلو کوکوس اورئوس به روش کدورت سنجی و خواص ضد قارچی براساس قدرت بازدارندگی علیه آسپرژیلوس نایجر مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 12 سویه(A1-A12)  جدا سازی و خالص سازی شدند. سویه های  %A1,A8,A9,A1120نمک کلرید سدیم را تحمل کردند.سویه هایA1 و A11 توانایی رشد در pH=3-12 و دمای 56-20 در جه سانتی گراد داشتند. نتایج اثر ضد باکتریایی علیه استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد که در سویه های A5,A6,A7,A10,A11,A9,A12 با افزایش غلظت عصاره سویه ها از5% به 20%، خاصیت ضدباکتریایی به صورت معنی دار افزایش یافت.در حالیکه تنها سویه A12 سبب مهار رشد اشرشیا کلی در غلظت 20% شد. موثر ترین سویه علیه قارچ آسپرژیلوس A2و A6 بود.با توجه به توان رشد سویه A11 در طیف وسیع دما،pH  و همچنین ارجحیت توانایی آنتاگونیستی، ترادف ناحیه 16SrDNA مذکور تکتیروتوالی یابی شد. بر این اساس سویه A11 با تشابه 98% باسیلوس سوبتی لیس زیر گونه اسپیززنی NRRL (کد رهگیری lcl|48269) شناسایی شد.نتیجه گیری: باکتری های ترموفیل به دلیل اثر ضد باکتریایی و ضد قارچی در تحقیقات آینده گزینه مناسبی در زمینه درمان بیماریها و مبارزه میکربی می باشند.

سابقه و هدف: کاتالیز آنزیمی درمحلول های حاوی غلظت های بالای نمک در برخی حوضه های علوم کاربرد دارد. فعالیت و پایداری آنزیم الکل دهیدروژناز کبد اسب با سری هافمیستر و به اصطلاح ویژگی های کوزموتروپیک و کائوتروپیک که با ضریب ویسکوزیته B معادله جان - دول مشخص می شود رابطه تنگاتنگی دارد (B+ برای کاتیون ها و B-برای آنیون ها). در این مطالعه پایداری دمایی و فعالیت آنزیم در حضور این نمک ها مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه اثر غلظت های زیاد (1-M4) نمک های NaCl ,NaNO3 ,Na2SO4 ,NaClO4 ,NaAc و غلظت های (1-M3) نمک های KCl، NH4Cl،CsCl بر فعالیت و پایداری آنزیم الکل دهیدروژناز کبد اسب (HLADH) بررسی گردید.یافته ها: مشخص شد که هم فعالیت و هم پایداری آنزیم با تفاوت در ضرایب ویسکوزیته آنیون با کاتیون ارتباط دارد. در حضور نمک هایی که آنیون و کاتیون های آنها ویژگی های کوزموتروپیک و کائوتروپیک مشابهی دارند (NaAc و NaCl) فعالیت کاتالتیک آنزیم بهترین شرایط را نشان داد. ویژگی کوزموتروپیک – کائوتروپیک هم کاتیون ها و هم آنیون ها، بر فعالیت کاتالتیک آنزیم با اثر بر روی جایگاه فعال و مکانیسم کاتالتیک و pH سطحی آنزیم تاثیر می گذارد. آنیون ها در مقایسه با کاتیون ها نقش غالب تری بر پایداری آنزیم نشان دادند. آنیون استات پایداری دمایی بیشتر را القا نمود (از 300 تا 560 دقیقه در دمای 60oC).نتیجه گیری: مطالعه حاضر پیچیدگی تاثیر نمک های معدنی و یون ها روی فعالیت و پایداری الکل دهید روژناز کبد اسب را نشان داد. هر دو جنبه بطور مستقیم یا غیر مستقیم از اثرات هافمیستری تاثیر می پذیرد. مطالعه پایداری آنزیم الکل دهیدروژناز مثال دیگری می باشد که نشان داد آنیون های کوزموتروپیک و کاتیون های کائوتروپیک پایداری بالاتری را به آنزیم اعطا می کنند.

سابقه و هدف: بیوسورفکتانت ها ترکیبات زیستی آمفی فیلیک خارج سلولی یا بخشی از غشاء های سلولی تولید شده بوسیله انواع میکروارگانیسم ها هستند. هدف از این پژوهش شناسایی یک سویه باکتری از جنس آسینتوباکتر تولید کننده بیوسورفکتانت بود.مواد و روش: در این پژوهش نمونه های مختلف از نفت، آب و خاک آلوده به نفت تهیه شدند. فعالیت همولیتیک، فعالیت امولسیفیه کنندگی و اندازه گیری کشش سطحی مورد استفاده قرار گرفتند و سویه انتخابی بوسیله تست های بیوشیمیایی شناسایی شدند. همچنین ماهیت بیوسورفکتانت و اثرات ضد باکتریایی نیز برای سویه انتخابی بررسی شد.یافته ها: در این پژوهش 88 سویه باکتریایی جداسازی شدند. از میان آنها 24 سویه دارای فعالیت همولیتیک بودند که از میان آنها 12 سویه فعالیت امولسیفیه کنندگی بالای 70 درصد داشتند و در نهایت از میان آنها 4 سویه قادر به رساندن کشش سطحی به کمتر از mN/m 40 بودند. براساس تست های بیوشیمیایی، یک سویه انتخابی در این پژوهش به عنوان آسینتوباکتر 88 شناسایی و انتخاب شد. نتایج بررسی ماهیت بیوسورفکتانت با کروماتوگرافی لایه نازک مشخص گردید، از نوع گلیکولیپیدی بود. همچنین بیوسورفکتانت تولیدی سویه انتخابی دارای فعالیت ضد باکتریایی بر علیه شش باکتری عفونت زا بودند. حساس ترین باکتری نسبت به تاثیر عصاره بیوسورفکتانت آسینتوباکتر لوفی 88، استافیلوکوکوس اورئوس و مقاوم ترین باکتری نسبت به این عصاره؛ پروتئوس میرابیلیس می باشد. نتایج MBC، MIC نشان داد که MIC عصاره در رقت 63 و MBC عصاره در رقت 125 میلی گرم بر میلی لیتر بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیس و سودوموناس آئروزینوزا بیشترین اثرداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق می توان گفت که این باکتری دارای پتانسیل فراوانی برای کاربرد های بیوتکنولوژی و زیست محیطی می باشند.

سابقه و هدف: کپور معمولی از گونه های اقتصادی است و به عنوان غذای مهمی محسوب می گردد. هم اکنون تکثیر این ماهی با ارزش در ایران از طریق تکثیر مصنوعی صورت می پذیرد که این روش در طولانی مدت می تواند به کاهش تنوع ژنتیکی درون جمعیتی منجر گردد. این تحقیق با هدف بررسی ساختار ژنتیکی ماهی کپور پرورشی در استان خوزستان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره انجام گرفت.مواد و روش ها: تعداد 30 کپور معمولی در اردیبهشت 1390 از یک مزرعه پرورشی ماهی در استان خوزستان و مرکز تکثیر ماهیان گرمابی شهید ملکی جمع آوری گردید. استخراج DNA از بافت باله دمی به روش فنل - کلروفرم – ایزوآمیل الکل انجام شد. پس از بررسی کمیت و کیفیت DNA با استفاده از اسپکتروفتومتر و ژل آگارز، واکنش زنجیره ای پلی مراز با استفاده از 4 نشانگر ریزماهواره انجام گرفت.یافته ها: دامنه Ho و He در بین جمعیت ها به ترتیب 1-0 و 0.825-0 بود. بیشترین تعداد آلل واقعی مربوط به مرکز تکثیر شهید ملکی می باشد.نتیجه گیری: تقریبا نیمی از جایگاه های ژنی انحراف از تعادل را نشان دادند که علت عمده آن را می توان به افزایش هتروزیگوسیتی نسبت داد. نتایج حاصل از ترسیم دندروگرام بیانگر تمایز ژنتیکی این دو جمعیت می باشد. با توجه به نتایج حاصل می توان بیان داشت، بیشترین میزان تنوع ژنتیکی درون جمعیت مربوط به مرکز تکثیر شهید ملکی می باشد.

سابقه و هدف: انتقال DNA خارجی با بازدهی بالا به داخل باکتری از مهمترین مراحل در زیست فناوری میکروبی می باشد. برای این منظور چند روش مرسوم است که در بین آن ها روش کلسیم کلراید سرد از جمله مهمترین و ارزان ترین روش ها جهت انتقال DNA به درون سلول های باکتریایی گرم منفی مانند Escherichia coli می باشد. به طور معمول بازدهی انتقال DNA  در این روش107- 105 کلونی برای یک میکروگرم از DNA خارجی می باشد. با توجه به اهمیت فرایند انتقال DNA، تلاش های بسیاری به منظور بهینه سازی روش های مرسوم همچون کلرید کلسیم صورت گرفته است. در این مطالعه نشان دادیم با استفاده از یک پپتید کاتیونیک تراوا کننده غشاء (CM11) و بر پایه روش استاندارد کلرید کلسیم، می توان DNA  خارجی را با بازدهی بالاتری به درون باکتری E.coli انتقال داد.مواد و روش ها: سلول های باکتریایی توسط غلظت های متفاوت پپتید (0.5، 1، 2، 3 و 6 میکرو گرم در میلی لیتر) و به دو روش متفاوت و بر پایه مستعدسازی توسط کلرید کلسیم، تیمار شدند. سپس پلاسمیدهایpET-28a(+), pGEX4T-1 وpUC19 به عنوان مدل و به صورت جداگانه به درون باکتری مستعد شده منتقل گردیدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بالاترین بازدهی انتقال پلاسمید برای باکتری های مستعد شده در حضور غلظت 1 میکروگرم در میلی لیتر پپتید بدست می آید. در این غلظت افزایش انتقال برای پلاسمیدهایpET-28a(+), pGEX4T-1 وpUC19 به ترتیب 44.، 4.7 و 4 برابر نمونه کنترل بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که پپتید CM11 به عنوان یک پپتید تراوا کننده غشاء سلول می تواند باعث افزایش کارامدی انتقال DNA به درون باکتری E. coli با استفاده از مستعدسازی به روش شیمیایی کلرید کلسیم گردد.

سابقه و هدف: عفونت مایکوپلاسمایی ریه شترمرغ از جمله عفونت های مسری در شترمرغ است. مایکوپلاسماهای شترمرغ در ابتدا باعث بیماری هایی در دستگاه تنفس می شوند که دارای علائمی نظیر التهاب بینی، نای و همچنین آسیب شدید ریه در ارتباط با این بیماری می شوند. در این تحقیق، جداسازی مایکوپلاسما سینوویه آلوده کننده ریه شترمرغ های مزارع پرورشی استان کرمان و مقایسه دو روش کشت و واکنش زنجیره ای چندگانه (PCR) جهت تایید مایکوپلاسمای آلوده کننده ریه شترمرغ ها مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: نمونه گیری تصادفی چندگانه در کشتارگاه های شترمرغ استان کرمان از بخش های مختلف ریه شترمرغ های کشتار شده بلافاصله پس از کشتار در شش ماهه اول سال 1391 صورت گرفت. نمونه ها بصورت موازی تحت دو روش کشت و PCR قرار گرفتند. سپس محصول PCR بر اساس تکثیر قطعه ای از ژن rRNA 16S توسط دستگاه UV مشاهده شد.یافته ها: مشاهده پرگنه های تخم مرغی بر روی محیط جامد PPLO Agar نتیجه کشت مثبت از لحاظ جنس مایکوپلاسما ارزیابی گردید. از سوی دیگر نتایج مولکولی پس از حرکت دادن محصول PCR بر ژل آگارز مشاهده شد.نتیجه گیری: هرچند که پژوهش های گذشته نشان می دهند که میزان آلودگی در گله های طیور صنعتی کشور بسیار بیشتر از میزان شیوع در مزارع پرورش شترمرغ کرمان می باشد اما آلودگی در مزارع پرورش شترمرغ می تواند بعنوان مخزنی برای انتشار باکتری در مرغداری های صنعتی علی رغم تمامی پیشگیری های صورت گرفته باشد.

سابقه و هدف: سیستم های گیاهی دارای پتانسیل های بالایی در تولید ایمن، اقتصادی، ارزان و در مقیاس زیاد زیست داروها هستند. گیاه سیب زمینی یک بیورآکتور مناسب و گزینه بسیار خوبی برای دستورزی های ژنتیکی است. باززایی سریع و موثر، اولین و مهم ترین نیاز پس از تراریخت سازی ریز نمونه هاست.مواد و روش ها: پس از بررسی محیط های کشت یک و دو مرحله ای مختلف و محاسبه درصد باززایی نوساقه از ریز نمونه های میان گرهی ارقام دزیره، اگریا و مارفونای گیاه سیب زمینی، بهترین محیط های کشت یک و دو مرحله ای برای هر یک از این ارقام معرفی و ژن پروانسولین انسانی به روش انتقال به وسیله Agrobacterium tumefaciens به ژنوم هسته ای این گیاه منتقل شد.یافته ها: میزان هورمون های زآتین ریبوزاید، نفتالن استیک اسید و جیبرلیک اسید مورد نیاز برای حصول حداکثر باززایی در محیط های مرحله اول کشت دو مرحله ای در ارقام دزیره، اگریا و مارفونا به ترتیب (3، 0.1، 0.02)، (3، 0.1، 0.02) و (3.5، 0.1، 0.02) و در محیط های کشت یک مرحله ای به ترتیب (4، 0.02، 0.05)، (3، 0.02، 0.05) و (4، 0.02، 0.05) میلی گرم در لیتر به دست آمد. در محیط های کشت مرحله دوم دو مرحله ای نیز میزان هورمون زآتین ریبوزاید و نفتالن استیک اسید به ترتیب به بیست در صد کمتر و یک دهم مقدار مورد استفاده در محیط های کشت مرحله اول کاهش یافت. بررسی گیاهان تراریخت در سه سطح DNA)،RNA  و پروتئین) انجام شد.نتیجه گیری: بهینه سازی ارگانوژنز نابجا در گیاه سیب زمینی (ارقام دزیره، اگریا و مارفونا) می تواند در زمینه های مختلف از جمله انتقال ژن های گوناگون به این ارقام مورد استفاده سایر محققین قرار گیرد.