آموزش پرستاری
سال:1400 | دوره:10 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

مقدمه: مراقبتهای پرستاری پس ازعمل جراحی قلب از اهمیت بالایی برخوردار است و بر وضعیت همودینامیک بیماران تحت عمل جراحی قلب بازموثر می باشد. مشکل اصلی فقدان برنامه مدون مدیریت مراقبت پرستاری در جراحی قلب است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر برنامه طراحی شده مدیریت مراقبت پرستاری بر همودینامیک بیماران بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب بود. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی(سال 1395) دارای دو گروه کنترل وآزمون بود. بیماران در گروه کنترل طبق مراقبت های روتین بعدازعمل، مراقبت شدند، اطلاعات گروه کنترل با استفاده از چک لیست ارزیابی همودینامیک جمع آوری وثبت شد. در گروه آزمون برنامه مراقبت پرستاری که بر اساس نیاز بیماران طبق اصول مدیریت مراقبت از بیمار، بعد از عمل جراحی قلب طراحی شده بود به مدت 5/2 ماه به اجرادرآمد. تعداد 53 بیماردر هرگروه با توجه به مشخصات نمونه شامل انجام عمل جراحی قلب موفقیت آمیز وسن 20-75 سال وثبات وضعیت همودینامیکی نسبی انتخاب شده اند. سپس وضعیت همودینامیک بیماران با استفاده از چک لیست ارزیابی وضعیت همودینامیک در دو گروه کنترل و آزمون سنجیده شد. جهت آنالیز داده ها ازنرم افزار SPSS22 و آزمون آنالیز واریانس مکرر، Tمستقل و من ویتنی و کای دو استفاده شد. یافته ها: بیماران گروه کنترل وآزمون ازنظر متغیر های جمعیت شناختی سن، جنس ونوع عمل جراحی کاملا یکسان انتخاب شدند و بر اساس آزمون های آماری اختلاف معناداری نداشتند و شرایط مطالعه یکسانی داشتند(05/0

مقدمه: ارتقاء سطح کیفی و کمی فرآیند ارزشیابی بالینی، مستلزم بررسی وضعیت موجود و سپس برنامه ریزی جهت ایجاد تغییرات ساختاری و اجرایی لازم است. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت ارزشیابی بالینی دانشجویان کارشناسی پرستاری از دیدگاه دانشجویان و اساتید دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر، مطالعه ای توصیفی است که به صورت مقطعی و در سال 1399-1398 انجام شد. کلیه دانشجویان ترم 3 تا 8 مقطع کارشناسی پرستاری و کلیه اساتید پرستاری دانشگاه علوم پزشکی البرز به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه بررسی وضعیت ارزشیابی بالینی به همراه سوالات مربوط به اطلاعات دموگرافیک بود که توسط دانشجویان و اساتید به صورت غیرحضوری (الکترونیکی) تکمیل شد. داده های جمع آوری شده، توسط نرم افزار spss نسخه 26 و آمار توصیفی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین نمره نظرات دانشجویان برابر 74/0± 85/2 و کمتر از میانگین کل پرسشنامه بود. اساتید نیز وضعیت مشابهی داشته و میانگین نمره نظرات آنها در پرسشنامه 68/0± 90/2 بود. همچنین، یافته های پژوهش حاضر نشان داد که نحوه فعلی ارزشیابی بالینی که بر اساس چک لیست های طراحی شده توسط اساتید صورت می گیرد، از نظر 2/65% از اساتید و 1/57% از دانشجویان شرکت کننده در مطالعه، کیفیت و مقبولیت لازم را ندارد. نتیجه گیری: از دیدگاه اساتید و دانشجویان شرکت کننده در این مطالعه، فرم های ارزشیابی فعلی که مورد استفاده قرار می گیرند، نامناسب و غیر استاندارد هستند. بر اساس نتایج این مطالعه، ضرورت اصلاح و بازنگری فرم ها و به طور کلی فرآیند ارزشیابی بالینی جهت رسیدن به اهداف آموزش بالینی در راستای توانمندسازی دانشجویان پرستاری احساس می شود.

مقدمه: پیشرفت تحصیلی فراگیران یکی از شاخص های مهم در ارزشیابی آموزشی است. وجود ویژگی هایی همچون کفایت اجتماعی و نیز معنی تحصیلی از نگاه دانش آموزان در این رابطه نقش تعیین کننده ای دارند. هدف این پژوهش پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس کفایت اجتماعی؛ با نقش میانجی معنی تحصیلی بود. روش کار: این پژوهش به روش توصیفی-همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تعداد 3015 نفر از دانش آموزان پسر پایه یازدهم مدارس ناحیه 2 شهر رشت در سال تحصیلی 99-1398 بود که از بین آن ها نمونه ای به تعداد 341 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از معدل ترم دوم دانش آموزان و پرسشنامه های کفایت اجتماعی فلنر، لیس و فیلیپس (1990) و نیز معنی تحصیلی هندرسون-گینک و اسمیت (2006) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگوسازی معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS26 و AMOS24 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاصل از الگوسازی معادلات ساختاری نشان داد که اثر مستقیم کفایت اجتماعی بر متغیر پیشرفت تحصیلی معنی دار بود (001/0>P). اثر مستقیم کفایت اجتماعی بر متغیر معنی تحصیلی و اثر مستقیم معنی تحصیلی بر متغیر پیشرفت تحصیلی معنی دار بود (001/0>P). اثر غیرمستقیم کفایت اجتماعی با میانجی گری معنی تحصیلی بر متغیر پیشرفت تحصیلی معنی دار بود (001/0>P). نتیجه گیری: بر اساس نتایج یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد مدل ساختاری پژوهش با داده های گردآوری شده برازش داشت. بر همین اساس سیاستگزاران آموزش و پرورش برای تبیین رابطه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می توانند از متغیر کفایت اجتماعی با میانجی گری معنی تحصیلی استفاده کنند.

مقدمه: ارتقاء کیفیت و پویایی برنامه های آموزش عالی پرستاری مستلزم ارزشیابی و بررسی های کمی و کیفی مستمر و به کار بردن نتایج حاصل از ارزشیابی در عمل است. غفلت از کیفیت آموزش عالی و کارایی دانش آموختگان به ویژه آموزش دکتری یکی از نگرانی های عمده نظام آموزشی سلامت می باشد. لذا این مطالعه با هدف مقایسه تطبیقی نظام آموزشی مقطع دکتری پرستاری ایران و دانشگاه تنسی آمریکا انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی _تطبیقی در سال 1398 انجام شد. جستجوی اینترنتی، با استفاده از پایگاه های فارسی و انگلیسی صورت پذیرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از الگوی چهار مرحله ای Bereday شامل توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اگرچه از نظر مشخصات و ساختار دوره نقاط مشترکی مشاهده گردید، اما مقایسه نشان داد در دانشگاه تنسی طرح درس ها متناسب با نیازها و مشکلات جامعه است. ادامه تحصیل در مقطع دکتری در گرایش های متفاوتی امکان پذیر می باشد. دانشگاه سه راه را برای ورود به دوره دکتری DNP، BSN، MSN ارایه می دهد. تمرکز اصلی برنامه دکترا تحقیق علمی و توسعه تیوری است. برنامه آموزشی به صورت تمام و قت و نیمه وقت با استفاده ازفناوری های پیشرفته آموزشی و آموزش از راه دور و نزدیک ارایه می شود و جذب دانشجو به طور مستقل توسط دانشگاه صورت می پذیرد، در حالی که در ایران این امکان وجود ندارد و این مقطع صرفا تمام وقت است و پذیرش دانشجو از طریق آزمون انجام می شود. نتیجه گیری: بادر نظر گرفتن اهمیت نقش و وظایف فارغ التحصیلان دوره دکترای پرستاری در توسعه رشته و نیازهای پیچیده و در حال تغییر جامعه، پیشنهاد می گردد، در اهداف، رسالت، محتوای برنامه درسی، رویکرد اجرایی و ارزشیابی این دوره، بازنگری هایی صورت گیرد تا بتوان با تقویت نقاط قوت و رفع نقاط ضعف کوریکولوم های پرستاری، کیفیت آموزش و به تبع آن کیفیت دانش آموختگان دکتری پرستاری را افزایش داد.

مقدمه: بیماری های عروق قلب، علت اصلی مرگ می باشند که هزینه های کلان مرتبط با سلامت را برای سیستم های مراقبتی ایجاد می کنند. مددجویی که اهداف درمان و مراقبت را همراستای اهداف و اولویت های خود درک نماید، مشارکت بیشتری در آنها خواهد داشت. نظریه دستیابی به هدف کینگ به این موضوع پرداخته است. این مطالعه به منظور ارایه فرایند پرستاری در مددجوی مبتلا به سندرم کرونری حاد براساس مدل دستیابی به هدف کینگ انجام شد. روش کار: در این مطالعه موردی یک مددجوی سکته قلبی با آنژیوپلاستی کرونری ناموفق و عدم امکان جراحی قلب باز که پس از ترخیص، طی 10 روز دو بار به دلیل عوارض به بیمارستان مراجعه کرده بود، بررسی شد. داده ها از طریق پرونده مددجو، مشاهده و مصاحبه با مددجو، خانواده، پزشک و پرستار گردآوری شد. مراحل فرایند پرستاری یعنی بررسی، تشخیص پرستاری، تعیین اهداف مشترک و اولویت بندی، تراکنش بر اساس ترجیحات مددجو و ارزشیابی میزان دستیابی به اهداف توسط مددجو با مقایسه قبل و بعد در طیف 2-تا 2+ به صورت تجزیه و تحلیل کیفی انجام شد. یافته ها: تحلیل ها نشان داد که هرچند مددجو درک صحیح از اهمیت تبعیت از رفتارهای سلامت و درمان را نداشت، اما آمادگی برای برقراری تعامل با پرستار به صورت پیش قدم شدن را داشت. یافته ها منجر به 7 تشخیص پرستاری و 42 هدف مراقبتی گردید. در ارزشیابی مددجو قادر شد به خوبی از درمان تبعیت کند و فعالیت های روزمره زندگی خود را تعدیل نماید. نتیجه گیری: طبق فرایند پرستاری بر اساس مدل دستیابی به هدف کینگ، مددجوی سندرم کرونری حاد توانست با تلاش در زمینه تعدیل فعالیت های روزمره براساس اهداف اولویت بندی شده خودش، عمل نماید. پیشنهاد می شود فرایند پرستاری بر اساس مدل دستیابی به هدف کینگ در مدجویان سندرم کرونری حاد مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: آموزش پرستاران و دانشجویان پرستاری در مورد اصول و ارزش های معنوی به درک عمیق از مشکلات و تصورات اخلاقی در آن ها کمک می کند. با این حال، موضوع معنویت در محتوای آموزشی اخلاقی لحاظ نشده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیرآموزش مراقبت معنوی بر حساسیت اخلاقی در دانشجویان پرستاری بود. روش کار: مطالعه ی حاضر یک پژوهش مداخله ای شاهددار تصادفی شده بود تعداد 58 نفر از دانشجویان ترم 7 پرستاری دو دانشکده پرستاری طبس و پیراپزشکی فردوس وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1399 به روش سرشماری وارد مطالعه گردیدند. دو دانشکده براساس پرتاب سکه به دوگروه آزمون (29 نفر) و کنترل (29 نفر) تقسیم شدند. برنامه آموزش مراقبت معنوی در گروه مداخله به صورت کارگاه 5 جلسه ای (4 جلسه 90 دقیقه ای و یک جلسه120 دقیقه ای) و سپس یک دوره پیگیری دو ماهه انجام گردید. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه استاندارد حساسیت اخلاقی و فرم اطلاعات دموگرافیک بود. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 با کمک آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و استنباطی مانند آزمون فریدمن و من ویتنی یو در سطح معناداری 05/0 P < مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین نمره حساسیت اخلاقی قبل از مداخله بین دو گروه آزمون (37/13± 62/72) و کنترل (72/9± 10/75) تفاوت آماری معناداری نداشت (42/0p=). میانگین نمره حساسیت اخلاقی بلافاصله بعد از مداخله در دانشجویان گروه آزمون (14/13± 03/87) نسبت به گروه کنترل (83/7± 38/76) به طور معناداری بیشتر بدست آمد (001/0

مقدمه: تحمل پریشانی هیجانی از مولفه های موثر در سلامت روان است و بررسی عوامل موثر بر آن از جمله قدرت ایگو و حمایت اجتماعی ادراک شده از اهمیت خاصی برخوردار است. این پژوهش با هدف بررسی روابط ساختاری بین قدرت ایگو با تحمل پریشانی هیجانی با میانجی گری حمایت اجتماعی ادراک شده در دانشجویان زن دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه تهران انجام شد روش کار: روش این پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان زن در نیمسال اول سال تحصیلی 98-99 دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه تهران تشکیل داد. در این پژوهش برای تعیین نمونه با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده و تخصیص ضریب 15 به هر متغیر و با احتساب احتمال وجود پرسشنامه های ناقص 280 نفر به روش تصادفی انتخاب شد. ابزارهای گردآوری داده ها شامل مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده، مقیاس قدرت ایگو و مقیاس تحمل پریشانی بودند. ابزار تحلیل داده ها SPSS18 و AMOS23 بود. یافته ها: نتایج نشان داد که بین قدرت ایگو و تحمل پریشانی هیجانی (01/0p<، 39r=) و بین حمایت اجتماعی ادراک شده و تحمل پریشانی هیجانی (01/0p<، 35r=) رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین یافته ها نقش واسطه ای حمایت اجتماعی ادراک شده (01/0p<، 46/0B=) در رابطه بین قدرت ایگو و تحمل پریشانی هیجانی را مورد تایید قرار داد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده، از آن جا که قدرت ایگو و حمایت اجتماعی ادراک شده بر تحمل پریشانی هیجانی تاثیر مثبت داشتند، به نظر می رسد با رشد و بهبود آن ها برای پیشگیری از بیماری های روان تنی و همچنین کاهش مشکلات روانی دانشجویان رشته پرستاری بهره برد.

مقدمه: تبیین تجربه آموزشی دانشجویان از آموزش مجازی در اپیدمی کووید-19 و شناخت راه کارهایی برای ایجاد یادگیری موثرتر می تواند برای تصمیم گیران و سیاست گزاران نظام آموزشی کشور ارزشمند باشد. لذا این مطالعه کیفی با هدف تبیین دیدگاه دانشجویان از آموزشی مجازی در اپیدمی کووید-19 انجام شد. روش کار: مطالعه کیفی حاضر با رویکرد تحلیل محتوای قراردادی انجام گردید. داده ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته با 15 دانشجوی پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بابل ورودی 1396 لغایت 1398 ترم های یک تا 6 به روش نمونه گیری هدفمند در سال 1399 همزمان با اپیدمی کووید-19جمع آوری شد. همه مصاحبه ها ضبط و سپس خط به خط دست نویس گردید و در نهایت از روش تحلیل محتوای قراردادی استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها منجر به استخراج طبقات "مزایای آموزش مجازی"، "معایب آموزش مجازی" و «راهکارهای ارتقای آموزش مجازی» شد. این طبقات به ترتیب دارای زیرطبقات "انعطاف پذیری یادگیری و بستر مناسب یاددهی-یادگیری"؛ "مهارت ناکافی تدریس مجازی برخی از اساتید، عدم یادگیری موثر، ضعف برنامه ریزی دانشجو در یادگیری، ارزشیابی نامعتبر و مشکلات سخت و نرم افزاری سامانه» و «بهینه سازی روش تدریس مجازی، برگزاری کلاس آنلاین مجازی، بارگذاری فایل های ویدیویی و ارزشیابی موثر» بودند. نتیجه گیری: تحلیل داده ها نشان داد که مشارکت کنندگان علاوه بر بیان مزایا، معایبی برای آموزش مجازی و در نهایت به راهکارهایی برای ارتقای این شیوه آموزشی اشاره داشتند. در نتیجه این یافته ها نیاز به انجام مداخلات برای بهبود کیفیت اجرای آموزش مجازی را از سوی استاد و دانشجو تایید می کند.