آبزیان و شیلات
سال:1391 | دوره:3 | شماره:10 |تعداد مقالات:8

در این بررسی تعداد 140 عدد ماهی از تابستان 1389 تا بهار 1390 (شامل 43 عدد ماهی کپور نقره ای، 39 عدد ماهی کپور معمولی، 29 عدد ماهی سوف و 29 عدد ماهی سیم)، صید گردید و از لحاظ آلودگی انگلی به نماتود دیپلوستوموم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این بررسی نشان دهنده وجود آلودگی 51% در ماهیان مورد مطالعه بود. میزان آلودگی در ماهی کپور نقره ای (93%) بیش از سایر گونه های صید شده بود. در ماهی کپور معمولی (82%) و در ماهیان سوف و سیم هیچ گونه آلودگی به انگل Diplostomum spathaceum مشاهده نگردید. همچنین بر اساس این تحقیق درصد آلودگی در ماهیان آلوده به انگل متاثر از فصول مختلف سال بود. با توجه به خسارات بالای اقتصادی انگل Diplostomum spathaceum به خصوص در ماهیان پرورشی، میزان آلودگی این انگل با تاکید بر جنبه های اپیدمیولوژیک در سد مهاباد استان آذر بایجان غربی مورد بررسی قرار گرفت.

این تحقیق در سال 1390 در ایستگاه تحقیقات نرمتنان بندرلنگه و در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت. چهار تیمار مختلف که شامل غذای جلبک سارگاسوم با بستر ماسه ای دانه درشت، غذای جلبک سارگاسوم با بستر ماسه ای دانه ریز، غذای جلبک پادینا با بستر ماسه ای دانه درشت و غذای جلبک پادینا با بستر ماسه ای دانه ریز انتخاب و برای هر تیمار، سه تکرار در نظر گرفته شد. در هر مخزن 20 عدد نوجوان خیار دریایی گونه Holothuria scabra با طول و وزن اولیه به ترتیب 1.72±14.21 میلی متر و 0.112±2.394 گرم قرار داده شدند. پرورش به مدت 30 روز در مخازن پلی اتیلن صورت گرفت. طول نهایی در تیمارها به ترتیب به 3.52±23.78، 7.72±34.32، 7.71±19.94، 5.92±21.41 میلی متر رسید. وزن نهایی هم در تیمار ها به ترتیب به 0.172±3.984، 0.382±4.014، 0.232±2.994 و 0.375±3.174 گرم رسید.بازماندگی در تمام تیمارها یکسان و 100 درصد بود. بالا ترین میانگین رشد بر اساس طول (میلی متر در روز) و وزن (گرم در روز) در تیمار غذای جلبک سارگاسوم با بستر نرم و کمترین آن در تیمار غذای جلبک پادینا با بستر درشت به دست آمد. میانگین اختلاف رشد بر اساس طول و وزن در بین بسترها با غذای مشابه معنی دار نبود (0.01<P) ولی این میانگین بین غذای جلبک پادینا و جلبک سارگاسوم با بستر مشابه اختلاف معنی دار داشت (0.01>P). نتیجه کلی این بود که استفاده از پودر جلبک سارگاسوم اثر بیشتری نسبت به پودر جلبک پادینا بر روی رشد نوجوان های خیار دریای گونه H. scabra داشت.

در این مطالعه برخی از ویژگی های بوم شناختی و زیست شناختی از قبیل سن، رشد و تولیدمثل جمعیت سیاه ماهی (Capoeta trutta) دررودخانه الوند استان کرمانشاه به مدت یک سال از مرداد ماه سال 1387 تا تیر ماه 1388 به صورت ماهانه مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 6 گروه سنی (1، 2، 3، 4، 5، 6) در ماهیان رودخانه الوند شناسایی گردید. از 225 عدد ماهی صید شده تعداد 126 عدد نر و 99 عدد ماده بودند. نسبت جنسی نر به ماده در این رودخانه: ♀1: ♂1.27 بود. مطالعه فراوانی طولی، وزنی و سنی ماهیان این رودخانه نشان داد که ماهیان ماده در مقایسه با ماهیان نر به طول بلندتر، سن و وزن بیشتری می رسند. میانگین ضریب چاقی درماهیان این رودخانه 0.007± 1.13بدست آمدکه تفاوت معنی داری بین ماهیان نرو ماده وجود نداشت (0.05<P). میانگین شاخص گنادوسوماتیک (GSI) درماهیان رودخانه الوند 0.14± 1.71بدست آمد. میانگین هم آوری مطلق برای ماهیان این رودخانه 11058±15233 عدد تخمک بود. دامنه قطر تخمک در این پژوهش 0.06±0.8 میلی متر اندازه گیری گردید.

هزینه برداشت ریزجلبک ها به دلیل دارا بودن اندازه کوچک و میزان تغلیظ پائین شان در محیط کشت، به عنوان یک چالش بزرگ محسوب می گردد. در مطالعه حاضر، امکان استفاده از روش الکتروفلوکولاسیون (جریان مستقیم برق) برای برداشت زیتوده ریزجلبک Nanochloropsis oculata از محیط کشت مورد آزمایش قرار گرفت. میزان ترکیبات بیوشیمیایی، کلروفیل a و میزان رویش پذیری (viability) ریزجلبک 10N. oculata روز پس از تغلیظ با جریان الکتریسیته تعیین گردید. نتایج اندازه گیری های ترکیبات بیوشیمیایی و کلروفیل a نشان داد که سلول تغلیظ شده ریزجلبک با این روش هیچگونه کاهشی در میزان ترکیبات بیوشیمیایی و کلروفیل a در مقایسه با شاهد را نشان نداد. همچنین نتایج نشان داد که کارایی فلوکولاسیون با افزایش میزان جریان مستقیم الکتریسیته افزایش یافت. میزان کارایی فلوکولاسیون در ولتاژهای 3 تا 10 ولت به اندازه 85 تا 97% بود. بیشینه کارایی فلوکولاسیون، 97%، در ولتاژ 10 ولت پس از 30 دقیقه و در کمترین زمان نشست 2 ساعت صورت گرفت. میزان رویش پذیری بدست آمده برای ریزجلبک N. oculata پس از فلوکولاسیون با جریان برق مستقیم (10-3 ولت) نشان داد که سلول ها در شرایط خوبی از نظر شکل قرار داشته و تفاوت قابل تشخیصی بین آنها و سلول های غیر فلوکوله در زیر میکروسکوپ نوری دیده نشد. این مطالعه به روشنی نشان داده است که الکتروفلوکولاسیون روش موثر برای فلوکوله نمودن سلول ریزجلبک N. oculata بوده، از اینرو می تواند به عنوان یک جایگزین سودآور در تولید ریزجلبک تغلیظ شده برای صنعت آبزی پروری و کارگاه های تکثیر در نظر گرفته شود.

به منظور شناسایی گونه های متعلق به رده خیارهای دریایی، در زیستگاه ها و مناطق مختلف جزیره لارک از تیر ماه 1390 تا آبان ماه 1390 بررسی های میدانی انجام شد. در مجموع با انجام عملیات غواصی SCUBA و از مکان هایی که امکان دسترسی به آنها فراهم بود، نمونه برداری و هر ترانسکت مورد پیمایش و بررسی کامل قرار گرفت و تمام نمونه های بارز برای هر گونه جمع آوری شدند. پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، شناسایی از طریق استخراج اسپیکول ها و با کمک کلیدهای شناسایی معتبر انجام شد، که در مجموع پنج گونه خیار دریایی (سه گونه متعلق به جنس Holothuria و دو گونه دیگر متعلق به جنس Stichopus) از مناطق زیر جزر و مدی اطراف جزیره لارک شناسایی گردید.

به منظور غنی سازی آرتمیا بالغ گونه فرانسیسکانا، جهت دستیابی به غلظت مناسب ماده غنی سازINVE) Spari Selco ) ساخت کشور بلژیک، از غلظت های 0.5، 1 و 2 گرم در لیتر با تراکم 10 قطعه در هر میلی لیتر به مدت 3 ساعت استفاده شد. کلیه فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی موجود از قبیل دمای آب، شوری، نوردهی، شدت نور در یک دامنه ثابت نگه داشته شدند. مقادیر اسیدهای چرب لینولئیک اسید (18:2n-6)، لینولنیک اسید (16:1n-6)، آراشیدونیک اسید (20:4n-6)، ایکوزاپنتانوئیک اسید (20:5n-3) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (22:6n-3) در آرتمیا بالغ غنی شده با غلظت 2 گرم در لیتر Spari Selco نسبت به آرتمیا بالغ غنی شده با غلظت های 1 و 0.5 گرم در لیتر و آرتمیا بالغ غنی نشده، بطور معنی داری بیشتر بود (P<0.05). از سوی دیگر بررسی ها نشان داد که مقادیر مربوط به مجموع اسیدهای چرب w3، اسیدهای چرب w6 و اسیدهای چرب غیراشباع (S HUFA) در غلظت 2 گرم در لیتر نسبت به سایر تیمارها بطور معنی داری بیشتر بود. نتایج نشان دادند مناسبترین غلظت جهت غنی سازی اسیدهای چرب غیر اشباع آرتمیاهای بالغ غلظت 2 گرم در لیتر بود.

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر شوری های (1>، 3، 6، 9 و 12ppt) بر میزان رطوبت، پروتئین خام و چربی خام بدن ماهی کپور نقره ای انگشت قد (با وزن 0.726±13.55 گرم و طول 0.093±11.04 سانتی متر) طی یک دوره 21 روزه در اداره توسعه ماهیان گرمابی شهید ملکی اهواز انجام گرفت. در شوری12ppt  همه ماهیان قبل از 7 روز تلف شدند. یافته ها در انتهای دوره آزمایش تغییرات معنی داری را در پروتئین خام و چربی خام بدن نشان نداد (0.05<p)، اما شوری تاثیر معنی داری بر آب زدایی بدن ایجاد نمود (0.05>p).

این تحقیق در سال 1389 به منظور تعیین میزان پروتئین، چربی، کربوهیدرات، فیبر، خاکستر، رطوبت و در ماهی شوریده (Otolithes ruber)، قباد (Scomberomorus guttatus) و شیر (Scomberomorus commerson) خلیج فارس انجام شد. 9 نمونه ماهی از هرگونه در دی ماه از بازار ماهی اهواز تهیه شدند.طول کل ماهی شوریده، قباد و شیر به ترتیب 0.50±35.17، 0.57±49.33 و 4.5±53.38 سانتیمتر بود. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS17 و آزمون t انجام شد که وجود یا عدم وجود اختلاف معنی دار در سطح 95 درصد (0.05=P) تعیین گردید. بالاترین میزان چربی و خاکستر به ترتیب 0.1±3.4 و 0.01±1.63 درصد در عضله ماهی شیر و بالاترین میزان پروتئین و رطوبت 0.2±19.9 و 0.1±78.2 درصد به ترتیب در عضله ماهی قباد و شوریده بود. درمورد میزان فیبر و کربوهیدرات در همه نمونه های مورد مطالعه صفر بود. در این تحقیق بین میزان چربی و خاکستر عضله سه گونه ماهی شیر، شوریده و قباد اختلاف معنی داری مشاهده شد (0.05>P)، اما میزان پروتئین و رطوبت اختلاف معنی داری نداشت (0.05<P).