بذرهای موجود در بانک ژن به دلیل تبادل جهت مصارف مختلف و همچنین فرسودگی ناشی از مدت زمان ذخیره سازی، نیاز به احیاء دوره ای دارند. در صورت عدم احیاء به موقع، دستیابی به مزایای بالقوه سرمایه گذاری زیربنایی در نگهداری ژرم پلاسم به روش برون رویشگاهی (ex situ) ممکن نخواهد بود. پیش بینی طول عمر بذرها بر پایه معادله قوه نامیه بذر استوار است. این معادله دارای چهار ضریب می باشد که برای هر گونه اختصاصی هستند. هدف این تحقیق تعیین ضرایب معادله قوه نامیه و استفاده از آن ها برای پیش بینی مدت مفید نگهداری بذر و در نتیجه برآورد زمان تکثیر و احیاء بذر گونه های مهم دارویی شامل دو گونه آویشن (Thymus fedtschenkoi ,T. daenensis)، دو گونه نعناع (Mentha pulegium ,M. longifolia)، یک گونه مریم گلی (Salvia virgata) و یک گونه مریم نخودی (Teucrium polium) بود. ابتدا بذرها در سه محیط با رطوبت نسبی 20، 40 و 60 درصد به تعادل رطوبتی رسیدند و درصد رطوبت آن ها اندازه گیری شد. این بذرها در پاکت های نایلونی مهر و موم شده و در دماهای 30، 35 و 40 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. به فواصل یک ماه از آن ها تست جوانه زنی با سه تکرار به عمل آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار اکسل برای برآورد ضرایب معادله قوه نامیه (KE، Cw، CH، CQ) مورد استفاده قرار گرفتند. بیشینه و کمینه طول عمر برآورد شده به ترتیب در گونه های T. fedtschenkoi و M. pulegium مشاهده شد. در صورتی که قوه نامیه اولیه این نمونه ها در بدو ورود به بانک ژن 100 درصد باشد و با رطوبت هشت درصد در شرایط کلکسیون فعال (دمای 5 درجه سانتی گراد) نگهداری شوند به ترتیب 241 سال بعد برای احیا بذر T. fedtschenkoi و 22 سال بعد برای M. pulegium باید اقدام شود. ضریب KE برای گونه های T. daenensis، T. fedtschenkoi، M. pulegium، M. longifolia، S. virgata و T. polium به ترتیب 5.14، 7.18، 4.312، 4.06، 4.29 و 4.72 بدست آمد که بر اساس آن ها می توان زمان مناسب احیاء بذر در این گونه ها را برآورد نمود.