زمینه و هدف: تحقیق حاضر به بررسی عوامل موثر بر پیاده سازی “,برنامه ریزی مسیر پیشرفت شغلی”,کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان البرز، با استفاده از مدل لنگرگاه های شغلی شاین و با تکیه بر سه بعد استعداد، نیاز و ارزش پرداخته است. روش: این تحقیق از نظر هدف کاربردی و با توجه به روش گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی می باشد. ابزار گردآوری داده ها یک پرسش نامه محقق ساخته 51 سوالی است که پایایی آن با روش ضریب آلفای کرونباخ و روایی محتوایی آن با روش مراجعه به خبرگان مورد تایید قرار گرفته شد. جامعه آماری تحقیق287نفر و حجم نمونه به روش فرمول کوکران 164 نفر و روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای می باشد. برای تجزیه و تحلیل یافته های به دست آمده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون برازش مدل و آزمون تحلیل عاملی تاییدیKMO و کرویت بارتلت استفاده شده است. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد؛ اولا کلیه ابعاد و مولفه ها به جز مولفه امنیت شغلی در مسیر پیشرفت شغلی تاثیر دارند، ثانیا اولویت بندی بین ابعاد نشان داد که بیشترین اولویت مربوط به تکیه گاه مبتنی بر استعداد بوده و تکیه گاه مبتنی بر ارزش در اولویت دوم و تکیه گاه مبتنی بر نیاز در اولویت سوم قرار دارند. نتیجه گیری: برای دستیابی به فواید حاصل از برنامه ریزی مسیر شغلی که شامل بهبود یادگیری سازمانی، افزایش رضایت شغلی و خودکارآمدی کارکنان، افزایش بهره وری و انگیزه است، باید زمینه کافی برای پیاده سازی برنامه ریزی مسیر شغلی را ایجاد کرده تا هم خود سازمان و هم کارکنان مربوطه از مزایای آن بهره مند شوند