آموزش پرستاری
سال:1391 | دوره:1 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

مقدمه: نگذراندن آموزش های آکادمیک در مورد مراقبت فرهنگی و لحاظ نکردن این موضوع در دوره های بازآموزی و آموزش مداوم، موجب برخورد پرستاران با نیازهای فرهنگی بیماران بر اساس تجربیات شخصی می شود. با توجه به ناشناخته بودن چگونگی اجرای این اقدامات فرهنگی، شناسایی عوامل موثر بر آموزش مراقبت فرهنگی در جهت افزایش توانمندی و کارآمدی پرستاران در ارایه مراقبت لازم می باشد.روش: در این مطالعه کیفی، 23 پرستار بالینی دارای تجربه کافی کار کردن با بیماران مختلف، که تمایل به مشارکت و توانایی ارایه تجارب داشتند، با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. بعد از توضیح در مورد چگونگی انجام تحقیق و اخذ موافقت؛ اقدام به انجام مصاحبه نیمه ساختارمند شد. مصاحبه ها ضبط و پس از گوش کردن اقدام به پیاده کردن آنها گردید. داده های گردآوری شده با روش تحلیل کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: با تحلیل مقایسه ای داده ها، طبقه های آموزش ناکافی آکادمیک و آموزش ناکافی بازآموزی در صدر متغیرهای موثر بر زمینه آموزش مراقبت فرهنگی قرار گرفت. این طبقات دو گانه هر کدام چند طبقه فرعی را دربر گرفته اند.نتیجه گیری: اکثر مشارکت کنندگان در این مطالعه معتقد بودند که در برنامه ریزی درسی، چگونگی مراقبت از بیماران دارای فرهنگ های مختلف، بخش مخفی آموزش دوره کارشناسی پرستاری است و مراقبت فرهنگی در برنامه ریزی درسی کم رنگ بوده و به طور رسمی به آن پرداخته نمی شود. چگونگی برقراری ارتباط با سایر فرهنگ ها بر اساس تجربه می باشد و یادگیری در محیط کار صورت می گیرد.

مقدمه: اطمینان از کیفیت آموزش و حفظ و نگهداری آن یکی از وظایف اصلی دانشکده های پرستاری است. کسب اطلاعات در مورد مشکلات آموزش دروس نظری، زمینه مناسب را برای اصلاح و رفع آنها و فراهم کردن آموزش های اثربخش تر، ایجاد می کند. هدف از این مطالعه تبیین مشکلات آموزش دروس نظری پرستاری از ادراک دانشجویان پرستاری با رویکرد تحقیقات کیفی است.روش: یک پژوهش کیفی با روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی، جهت رسیدن به هدف انجام شد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند با شرکت 17 دانشجوی پرستاری انجام گردید. نمونه گیری مبتنی بر هدف از بین دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، صورت گرفت.یافته ها: با استفاده از تجزیه و تحلیل دست نوشته ها چهار طبقه مربوط به مشکلات آموزش دروس نظری دانشجویان پرستاری از مفاهیم استخراج شد: 1- مدرس غیر اثربخش 2- برنامه درسی غیرپویا 3- امکانات و محیط نامناسب آموزشی 4- عوامل مربوط به ویژگی های فرد تحت آموزش، از مشکلات آموزش دروس نظری پرستاری از ادراک دانشجویان پرستاری بودند.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که ادراک دانشجویان از مشکلات آموزش دروس نظری پرستاری علاوه بر مدرس، مربوط به عوامل دیگری نیز می باشد. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می گردد مسوولین با تامین امکانات و تجهیزات محیط آموزشی و مدرسین با ارتقای مهارت های آموزشی و به کارگیری مهارت های ارتباطی، در بر طرف کردن این مشکلات گام های موثری در امر آموزش و ارتقای انگیزه و اعتماد به نفس دانشجویان پرستاری بردارند.

مقدمه: زندگی با دیابت چالشی عمده برای بیماران دیابتی نوع 2 و توانمندی آنان به شمار می رود. در این راستا، تمرکز بر باورها و آگاهی بیماران به عنوان عوامل موثر در برنامه ریزی زندگی روزمره آنها به شمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی موانع آگاهی و باورها در زندگی با دیابت در بیماران دیابتی نوع 2 و عوامل موثر بر آن طراحی و اجرا شد.روش: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی - تحلیلی) بود که در سال 1391 بر روی 600 بیمار با نمونه گیری تصادفی انجام شد. جامعه مورد مطالعه، بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. ابزار مطالعه شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و مرتبط با سلامت و بیماری و شاخص کنترل دیابت (HbA1C) با 10 سوال و ابزار موانع آگاهی و باورها در زندگی با دیابت با استفاده بخشی از ابزار موانع دیابتDiabetes Obstacles Questionnaire (10 سوال) بود که توسط مقیاس از کاملا موافقم (5) تا کاملا مخالفم (1) اندازه گیری گردید. روایی ابزار با بهره گیری از نظر اساتید صاحب نظر و پایایی ابزار مطالعه با استفاده از روش test-retest اندازه گرفته شد (0.83). روش جمع آوری اطلاعات، تکمیل پرسشنامه با استفاده از مصاحبه بود. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار آماری SPSS v.11.5 و آزمون های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (کای دو و مدل رگرسیون لجستیک) استفاده شد. سطح معناداری در این مطالعه کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار موانع آگاهی و باورها 31.26±7.61 بود که متغیرهای سال های ابتلا به بیماری دیابت، سطح تحصیلات، نوع درمان، وضعیت شغلی، گروه های سنی، وضعیت درآمد و HbA1C با موانع آگاهی و باورها ارتباط آماری معناداری داشتند (p<0.001). نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که نسبت شانس موانع با سال های ابتلا بیشتر (p=0.001)، تحصیلات زیردیپلم (p<0.001)، انسولین درمانی (p=0.004) و درمان توام خوراکی و انسولین (p=0.02)، سن بالای 65 سال (p=0.001) و کنترل نامطلوب دیابت (p<0.001) ارتباط آماری معناداری دارد و عوامل فوق با شدیدتر بودن موانع آگاهی و باورها ارتباط دارند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاکی از این است که شدید بودن موانع آگاهی و باورها با سن سالمندی، سال های ابتلا به دیابت بیشتر، تحصیلات کمتر، درمان غیرخوراکی دیابت و کنترل نامطلوب در بیماران دیابتی نوع 2 ارتباط داشت. با توجه به نتایج یاد شده طراحی و اجرای مطالعات مداخله ای تئوری محور در مورد عوامل قابل تعدیل این موانع پیشنهاد می شود.

مقدمه: آموزش پرستاری در سطح کارشناسی، گامی بنیادین و زمینه ساز تربیت پرستار حرفه ای قلمداد می شود. بنابراین ضروری است که اثربخشی برنامه آموزشی این دوره، مورد ارزشیابی قرار گیرد. دانشجویان به عنوان عناصر اصلی آموزش و سرپرستاران بخش ها به عنوان شاهدان عملکرد دانشجویان در بالین از بهترین منابع اطلاعات در هر سیستم آموزشی می باشند. این مطالعه با هدف بررسی میزان دستیابی دانشجویان مقطع کارشناسی پرستاری به اهداف آموزشی از دیدگاه دانشجویان و سرپرستاران بخش ها انجام گرفته است.روش: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی مقطعی است که بر اساس رویکرد ارزشیابی مبتنی بر مدیریت و با استفاده از الگوی سیپ انجام شده است. بیست و هفت دانشجوی ترم هشت پرستاری و ده نفر از سرپرستاران بخش ها یا نماینده آنها در مراکز آموزشی درمانی به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که مشخصات دموگرافیک و در هفت حیطه مراقبتی، آموزشی، پژوهشی، مشاوره ای، مدیریتی و حمایتی، توانبخشی و حرفه ای، دیدگاه دانشجویان و همچنین سرپرستاران را نسبت به میزان دستیابی دانشجویان مقطع کارشناسی پرستاری به اهداف آموزشی اندازه می گیرد که پس از تعیین روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS v.13 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: اکثر دانشجویان (63%) و اکثر سرپرستاران بخش ها یا نماینده آنها (80%) میزان تحقق اهداف آموزشی در مقطع کارشناسی پرستاری را در حد نسبتا مطلوب گزارش کردند. از طرفی با وجود بالا بودن میانگین نمره در گروه دانشجویان نسبت به گروه پرستاران، تفاوت آماری معناداری در دستیابی به اهداف آموزشی در دو گروه دیده نشد (p=0.79).نتیجه گیری: علی رغم گزارش دستیابی به اهداف آموزشی از دیدگاه دانشجویان و سرپرستاران بخش ها در سطح نسبتا مطلوب، برای ارتقای کیفیت عملکرد فارغ التحصیلان پرستاری، بررسی عوامل موثر در دستیابی به اهداف آموزشی و همچنین برنامه ریزی جهت رفع نقایص موجود پیشنهاد می شود.

مقدمه: پرستاری حرفه ای است که بر روی کمک به افراد برای دستیابی به حداکثر سلامتی تاکید دارد. آموزش پرستاری، زیربنایی برای تامین نیروی انسانی کارآمد به منظور رفع نیاز جامعه است. تربیت دانش آموختگانی با کفایت هدف این آموزش است. برای اطمینان از دستیابی به این هدف، نیاز به بازخورد نتایج آموزش از فراگیران، دانش آموختگان و گیرندگان مراقبت بهداشتی دارد. بدین منظور این پژوهش روی فراگیران پرستاری که درس اصول و مهارت های پرستاری را گذرانده اند انجام گردید تا از حصول به اهداف برنامه این درس اطلاع حاصل گردد.روش: برای سنجش حیطه شناختی با توجه به اهداف و سرفصل درس اصول و فنون سوالات چهار گزینه ای انتخاب گردید. برای سنجش حیطه روانی حرکتی مهارت های مورد نظر لیست گردید و مطابق مقیاس لیکرت در طیفی از عدم تسلط تا تسلط کامل تنظیم گردید. تا بر اساس خودارزیابی دانشجویان به سوالات فوق پاسخ دهند. برای سنجش حیطه عاطفی به تهیه پرسشنامه نگرش سنج اقدام گردید. روایی پرسشنامه های فوق بر اساس روایی محتوا صورت گرفت و برای پایایی از ضریب آلفا کرونباخ استفاده گردید. داده ها وارد نرم افزار SPSS v.11.5 گردید و به صورت توصیفی تحلیل گردید.یافته ها: یافته ها نشان می دهد که در حیطه شناختی (%68.2)، عاطفی (%71.4) و روانی حرکتی (%52.4) وضعیت نسبتا مطلوب بوده است. هیچ یک از افراد از نظر شناختی و روانی حرکتی در سطح نامطلوب قرار نداشته اند. و از نظر عاطفی هیچ یک از افراد در سطح مطلوب قرار نداشته اند.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود با نظرخواهی از دانشجویان که صاحبان اصلی فرآیند آموزش می باشند و با توجه به نیازهای آنان برنامه های درسی تنظیم گردد تا از نظر عاطفی نیز آمادگی ورود به کار را پیدا کنند. و همچنین فرصت هایی برای ارتقای آگاهی و مهارت های آنان فراهم گردد تا به سمت وضعیت مطلوب ارتقا پیدا کنند.

مقدمه: برای ارتباط موفقیت آمیز با مددجویان، خانواده ها و همکاران، قاطعیت رفتار مهم برای پرستار حرفه ای امروز به حساب می آید. قاطعیت، سبب افزایش عزت نفس، اعتماد به نفس، بهبود ارتباطات بین فردی، کامل شدن شخصیت و کنترل درونی می شود. در این مطالعه تاثیر برنامه آموزشی رفتار قاطعانه بر سطح قاطعیت دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران مورد بررسی قرار گرفته است.روش: مطالعه از نوع نیمه تجربی می باشد. به صورتی که از تعداد 3 کلاس که ورودی مهر سال 1390 بودند، 2 کلاس (55 نفر) و از تعداد 2 کلاس ورودی بهمن 1390 نیز 1 کلاس (34 نفر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. در مهر ماه دانشجویان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند؛ ابتدا پیش آزمون گرفته شده و پس از دو هفته از آنان پس آزمون به عمل آمد. در بهمن ماه نیز گروه مداخله بررسی شدند. به نحوی که پس از پیش آزمون، مداخله مربوطه به صورت آموزش قاطعیت در قالب کارگاه یک روزه ارایه و پس از گذشت دو هفته، پس آزمون گرفته شد. پرسشنامه قاطعیت گمبریل و ریچی به همراه تعدادی از سوالات دموگرافیک جهت گردآوری داده ها استفاده گردید. برای تجزیه تحلیل داده ها، نرم افزار SPSS v.16 و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی، کای دو، فیشر، همبستگی اسپیرمن و من ویتنی مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمرات قاطعیت قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معناداری نشان نداد (p=0.6)؛ ولی این میزان در گروه مداخله پس از آموزش قاطعیت به طور معناداری افزایش یافت (p=0.005). در گروه کنترل نیز تغییرات قاطعیت از لحاظ آماری تفاوت معناداری را نشان نداد (p=0.09).نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که آموزش باعث افزایش قاطعیت می گردد و می توان از آن در جهت افزایش قاطعیت دانشجویان پرستاری در طول دوره تحصیل استفاده نمود. پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی دیگر از جمله افزایش عزت نفس، مهارت حل مساله و ارتباطات اجتماعی اجرا شده، تاثیر آن بر دانشجویان پرستاری مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: پیامدهای آسیب های شغلی در پرستاران شامل افزایش غیبت از کار، مراجعه به پزشک، کاهش ارایه خدمات و افزایش هزینه های اقتصادی می باشد. در این راستا هدف از این مطالعه تعیین شیوع خطرات شغلی و عوامل زمینه ساز آن در بین پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر اراک می باشد.روش: این مطالعه یک بررسی توصیفی می باشد که با همکاری 102 نفر از پرستاران شاغل با روش نمونه گیری آسان در بخش های داخلی، جراحی، اورژانس، کودکان و اتاق عمل دو بیمارستان امیرکبیر و ولیعصر (عج) شهر اراک انجام شد. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، عوامل زمینه ساز خطرات شغلی و تعیین امتیاز عددی انواع آسیب های شغلی موجود در بین پرستاران بود. نتایج با آزمون آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: شاخص امتیاز کمی آسیب های شغلی موجود در بین پرستاران تحت عنوان «خستگی مزمن با امتیاز (238)، استرس با امتیاز (209)، کمردرد با امتیاز (208) و پادرد با امتیاز (201)» دارای بیشترین امتیاز مرتبط با آسیب های شغلی اظهار شده توسط پرستاران بودند. فراوان ترین عوامل زمینه ساز آسیب های شغلی در بعد محیطی «نامناسب بودن وسایل حفاظتی با امتیاز (261) و نامناسب بودن میزان آرامش و سکوت در محیط کار با امتیاز (217)»، در بعد مدیریتی - اجرایی «کار بیش از یک شیفت و ناکافی بودن تعداد پرستار در بخش با امتیاز (261)»، در بعد آموزشی «عدم آگاهی در زمینه چگونگی کاهش استرس های ناشی از کار با امتیاز (222)» بودند. آزمون آماری کای دو بین آسیب شغلی «خستگی مزمن» با عوامل زمینه ساز محیطی «نامناسب بودن وسایل حفاظتی از قبیل دستکش و ...» (p£0.02)، مدیریتی - اجرایی «کار بیش از یک شیفت» (p£0.001) و آموزشی «کمبود آگاهی در مورد چگونگی کاهش خستگی ناشی از کار» (p£0.001) ارتباط معناداری نشان داد.نتیجه گیری: شاخص ترین آسیب شغلی در بین پرستاران مورد بررسی «خستگی مزمن» بود. از طرفی آنها با عوامل زمینه ساز آسیب های شغلی متعددی رو به رو بودند. این در حالی است که این سفیدجامگان برای ارایه موثر خدمات مراقبتی به جامعه نیازمند سلامت مطلوب جسم و روح می باشند. بنابراین در راستای ارتقای سطح سلامت پرستاران، تشکیل کمیته های کاهش ریسک بروز آسیب های شغلی در تمامی بیمارستان های کشور پیشنهاد می شود.

مقدمه: کاستی های روش های سنتی تدریس، پیشرفت های فنی و اقتضائات دنیای امروز، لزوم رویکردهای جدیدی به آموزش را ایجاب کرده است. وب کوئست نوعی یادگیری اینترنتی مبتنی بر کاوشگری است که طی آن، تمام یا بعضی از اطلاعاتی که فراگیر با آنها تعامل برقرار می سازد از منابع اینترنتی به دست می آیند. این پژوهش با هدف مقایسه اثرات دو روش آموزشی سخنرانی و «وب کوئست» در یادگیری دانشجویان پرستاری انجام شده است.روش: این مطالعه مداخله ای و نیمه تجربی بر روی دانشجویان ترم ششم کارشناسی پیوسته پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) شیراز در سال 1388 انجام شد. کلیه دانشجویان ترم ششم پرستاری (42 نفر) به طور تصادفی طبقه ای در دو گروه 21 نفره تقسیم شدند. محتوای آموزشی شامل تشخیص و درمان اختلالات ریتم قلبی برای گروه کنترل در 4 جلسه به روش معمول سخنرانی و در گروه تجربی به صورت 5 مرحله فعالیت به روش وب کوئستی ارایه گردید. قبل از مداخله آموزشی و 2 هفته پس از آن با استفاده از دو آزمون شناختی پیشین و پسین وضعیت یادگیری دانشجویان با همدیگر مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.11.5 انجام شد. روابط بین متغیرها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل و تی زوج صورت گرفت. سطح معناداری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج حاصله نشان داد بین میانگین نمرات دانشجویان هر دو گروه در پیش آزمون تفاوت معناداری وجود ندارد. پس از مداخله آموزشی تفاوت معناداری بین میانگین نمرات در هر دو گروه نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد. علاوه بر این آزمون آماری تی مستقل نشان داد بین میانگین نمره یادگیری دانشجویان شرکت کننده در گروه آزمایشی (وب کوئست) و گرو شاهد (سخنرانی) تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین دانشجویان شرکت کننده در روش وب کوئست نسبت به همتایان خود در گروه روش سنتی سخنرانی کلاسی، یادگیری بیشتری داشتند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که روش وب کوئست و سخنرانی هر دو سبب افزایش دانش فراگیران در حیطه شناخت ریتم های قلبی و آشنایی با اختلالات آن شد. اما یادگیری از طریق وب کوئست از روش سخنرانی بیشتر بوده است. نتایج این پژوهش به در آموزش پرستاری و ضمن خدمت کارکنان حرف سلامت کاربرد دارد و زمینه ای برای جایگزینی روش های قدیمی و کم تاثیر تدریس با روش های فعال و نوین آموزشی فراهم می نماید.