مدیریت پرستاری
سال:1391 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

مقدمه: آموزش، تجربه ای پر استرس به ویژه درحرف پزشکی است، بگونه ای که آگاهی به منابع ایجادکننده و نحوه برخورد با آن بسیار مهم است.هدف: هدف از مطالعه مذکور، تعیین منابع استرس زا و شیوه های مقابله با آن در دانشجویان پرستاری، مامایی و مرکز فوریت های پزشکی بوده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی است.نمونه ها شامل 250 دانشجوی پرستاری، مامایی و فوریت های پزشکی شهر ایرانشهر بودند که در زمان اجرای پژوهش (اردیبهشت تا خرداد 1389) مشغول به تحصیل و به روش تمام شماری انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، منابع استرس زا، نوع سیستم حمایتی و پرسشنامه شیوه های مقابله ای جالوویس بود. جهت تعیین اعتبار ابزار پژوهشگر ساخته، از نظرات اصلاحی ده نفر از اعضای هیات علمی استفاده شد. پایایی پرسشنامه پژوهشگرساخته نیز ضریب آلفای کرونباخ به شیوه همسانی درونی، 0.64 به دست آمد.پایایی ابزار استاندارد جالوویس با استفاده از آزمون - باز آزمون با فاصله یک ماه 0.87 =r بود. پرسشنامه ها توسط واحدهای پژوهش تکمیل شده و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، تی و تحلیل همبستگی در نرم افزار SPSS16 تجزیه و تحلیل شدند و سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: آمار توصیفی نشان داد بیشترین عامل استرس زا، آینده نامعلوم در 13.6% دانشجویان بود. مهم ترین سیستم حمایتی، خانواده (89.2%) بوده و شایع ترین شیوه مقابله با استرس، راه های مقابله هیجان مدار با میانگین نمره 9.42±47.11 (درحد خوب) در برابر راه های مشکل مدار با میانگین نمره 6.81±31.39 (درحد ضعیف) بوده است. نتایج آزمون های تی، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون نشان داد که شیوه های مقابله هیجان مدار با زنده بودن والدین (0.025=P) و جنس (0.00=P) و شیوه های مقابله مشکل مدار با مقطع تحصیلی (0.00=P)، جنس (0.00=P) و سن (00/0 = P) ارتباط معنا داری داشته اند.نتیجه گیری: با توجه به وجود عوامل استرس زای متعدد در زندگی و محیط آموزشی دانشجویان، باید خدمات مشاوره ای موجود در سطح دانشگاه و شهر را به آنها معرفی نموده و کلاس های آموزش روش های سالم مبارزه با استرس را برگزار کرد تا شاید بتوان از اثرات مخرب جسمی و روانی استرس بر این قشر کارآمد جلوگیری کرد.

مقدمه: کسب صلاحیت بالینی توسط دانشجویان، هدف نهایی و معیار اثربخشی آموزش پرستاری ذکر شده و شامل توانمندی به کار گیری دانش و اطلاعات، ارتباط و مهارت های بین فردی، حل مشکل و مهارت های فنی آنان می باشد. هدف: هدف از این مطالعه، بررسی صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی است که در سال 1390 انجام شده است. نمونه گیری به شیوه تمام شماری بر روی 90 نفر از دانشجویان ترم پنجم تا هشتم دانشگاه علوم پزشکی سبزوار انجام گرفته است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته صلاحیت بالینی بود که سوالات آن در سه حیطه شناختی، عاطفی و روانی حرکتی تنظیم گردید. روایی این پرسشنامه از طریق روایی محتوی و پایایی این ابزار با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، 0.94 تعیین گردید. روش تکمیل پرسشنامه خود ارزیابی بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمرات در دو حیطه عاطفی و روانی حرکتی به ترتیب 3.32 و 3.32 بوده و دانشجویان میزان صلاحیت بالینی خود را در این دو حیطه، کمی بالاتر از متوسط ارزیابی نموده اند (0.001>P). در حیطه شناختی نیز تفاوت میانگین این حیطه (3.05) با مقدار جامعه معنادار نیست، به عبارتی پاسخ دهندگان میزان صلاحیت خود را در این حیطه در سطح متوسط ارزیابی کرده اند. به طورکلی می توان نتیجه گرفت، دانشجویان صلاحیت های خود را به طور معناداری بیش از متوسط (3) ارزیابی نموده اند (0.001>P).نتیجه گیری: دانشجویان صلاحیت بالینی خود را کمی بالاتر از متوسط ارزیابی نموده اند. دستیابی به نتیجه مطلوب حداکثری، به ثمر بخش بودن آموزش و مصرف بهینه امکانات و منابع اشاره دارد. بنابراین باید به دنبال راه هایی بود تا میزان کسب صلاحیت بالینی در دانشجویان در طول و پس از دوره آموزش پرستاری به بالاترین میزان ممکن برسد.

مقدمه: تفکر خلاق در به کارگیری دانش و مهارت های علمی و حرفه ای نقش مهمی دارد. شیوه های تفکر می تواند مهارت های مختلفی از جمله ظرفیت های تصمیم گیری را توسعه دهد.هدف: هدف از این پژوهش، تعیین تاثیر به کارگیری الگوی تفکر خلاق «رانکو و چاد» بر مهارت های مدیریتی دانشجویان پرستاری بوده است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طراحی دو گروه قبل و بعد می باشد. مداخله، به کارگیری الگوی تفکر خلاق «رانکو و چاد» در کارآموزی مدیریت پرستاری بود. نمونه گیری به روش غیراحتمالی بر روی 60 نفر از دانشجویان ترم هشتم کارشناسی پرستاری (ورودی سال 86) دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد در سال تحصیلی 90-1389 صورت گرفت. مداخله طی دوره کارآموزی در مدت یک نیمسال تحصیلی انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه 30 نفره آزمون و شاهد به طور مساوی تقسیم شدند. ابزارهای گردآوری داده ها، مقیاس سنجش تفکر خلاق پیتر هانی و فرم ارزشیابی مهارت های مدیریتی درکارآموزی بر اساس روش بارس بودند. پایایی این ابزارها با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.85 و 0.95 بود. با به کارگیری آزمون های تی مسبقل، تی زوجی و آزمون همبستگی به تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS16 پرداخته شد. سطح معنا داری کلیه آزمون ها کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در گروه آزمون میانگین نمرات مهارت های مدیریتی بعد از مداخله نسبت به قبل به طور معناداری افزایش یافت (0.001>P). میانگین نمرات مهارت های مدیریتی در گروه شاهد نیز قبل و بعد از آزمون به طور معنادار افزایش نشان داد (0.004=P). به عبارت دیگر، دو گروه در دو مرحله قبل (0.08=P) و بعد (0.13=P) از مداخله دارای تفاوت معنا دار نبودند. البته میانگین نمرات خلاقیت در دو گروه در مرحله قبل معنادار نبودند (0.405=P) ولی بعد از مداخله تفاوت آنها معنا دار شده بود (0.004=P). بین نمرات تفکر خلاق و مهارت های مدیریتی هم در گروه آزمون بر خلاف گروه شاهد رابطه معنا دار مشاهده شد (0.01=P، r=0.036). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد اگر چه آموزش تفکر خلاق می تواند تفکرخلاق را بهبود بخشد ولی بروز رفتارها یا مهارت های مدیریتی دانشجویان نیاز مند زمان بیشتری است، بنابراین پیشنهاد می شود دست اندرکاران آموزش پرستاری، در به کارگیری این الگو در برنامه ریزی های درس های نظری و عملی بطور همزمان توجه بیشتری مبذول نمایند تا اثربخشی آن بیشتری داشته باشد.

مقدمه: در جریان فعالیت یادگیری، متغیرهای مختلفی چون انگیزش، عزت نفس و روش های یادگیری می توانند بر فراگیر تاثیر بگذارند. در این راستا، شواهد پژوهشی حوزه آموزش حاکی از آن است که انگیزش یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد دانشجویان است.هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نیمرخ انگیزشی دانشجویان پرستاری با استفاده از رویکرد فرد - محور و مقایسه پیشرفت تحصیلی با توجه به این نیمرخ ها انجام گرفته است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - علی مقایسه ای است. تعداد 181 نفر دانشجوی کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری تبریز در سال تحصیلی 91-90، مقیاس انگیزش تحصیلی (AMS) را تکمیل نمودند. ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده (0.73 تا 0.86) نشان می دهد که این مقیاس از همسانی درونی نسبتا بالایی برخورداراست. این مقیاس 28 سوال هفت گزینه ای دارد که سه نوع انگیزش درونی (دانش، موفقیت و تحریک)، سه نوع انگیزش بیرونی (تنظیم بیرونی، تنظیم درون فکن، تنظیم همانندسازی) و بی انگیزشی را اندازه می گیرد. معیار پیشرفت تحصیلی نیز معدل ترم قبل دانشجویان بود. برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS از روش تجزیه خوشه ای سلسله مراتبی، تحلیل واریانس یک راهه و چند متغیره بهره گرفته شد.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از تجزیه خوشه ای، سه خوشه انگیزشی برای دانشجویان به دست آمد: 9% در خوشه کمیت پایین (انگیزش درونی و بیرونی پایین و بی انگیزشی بالا)، 46% در کمیت متوسط (سطوح متوسط در سه بعد انگیزشی) و 44% در کمیت بالا (انگیزش درونی و بیرونی بالا و بی انگیزشی پایین) قرار گرفتند. پیشرفت تحصیلی خوشه کمیت پایین، کمتر از سایر خوشه ها بود 0.05)>P). به علاوه، دانشجویان دختر انگیزش خودمختار بالاتری نسبت به دانشجویان پسر داشتند 0.01)>P). از سویی، میزان بی انگیزشی دانشجویان سال چهارم نسبت به سایر دانشجویان بالاتر بود 0.005)>P).نتیجه گیری: یافته های به دست آمده می تواند به مسوولین حوزه آموزش کمک نماید تا با طراحی برنامه های مداخله ای تربیتی در ارتقا و یا حفظ انگیزش دانشجویان به ویژه دانشجویان سال آخر، در طول سال های تحصیلی اقدامات موثری را انجام دهند.

مقدمه: اضطراب امتحان پاسخی به شرایط مربوط به ارزیابی عملکرد دانشجو یان است. اضطراب امتحان می تواند با عملکرد تحصیلی ضعیف، مرتبط باشد.هدف: هدف از انجام این پژوهش، تعیین سطح اضطراب امتحان و ارتباط آن با عملکرد تحصیلی دانشجویان دختر پرستاری بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی - تحلیلی به صورت مقطعی در سال 1390 بر روی 161 نفر از دانشجویان پرستاری دختر مشغول به تحصیل در ترم تحصیلی دوم تا ششم انجام شد. ابزارها شامل مقیاس اندازه گیری اضطراب امتحان ساراسون 37 سوالی با ضریب آلفا کرونباخ 0.88 و همسانی درونی 95% و روایی معیار 0.72 و پرسشنامه 14 سوالی مشخصات فردی و تحصیلی بود. عملکرد تحصیلی بر اساس معدل تحصیلی (میانگین کل نمرات ترم های گذرانده شده) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل، آزمون توان دوم کای، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، تحلیل واریانس، تحلیل رگرسیون خطی و تحلیل لجستیک توسط نرم افزار SPSS16 در سطح معنی داری 0.05 انجام شد. یافته ها: در این پژوهش، میانگین نمره اضطراب امتحان دانشجویان دختر پرستاری 18.16 و میانگین معدل تحصیلی 14.53 بود. بین اضطراب امتحان و عملکرد تحصیلی دانشجویان، ارتباط معناداری در جهت معکوس (0.213-=r، P=0.007) دیده شد. همچنین متغیرهای اشتغال به کار و ترم تحصیلی به عنوان متغیر پیشگو بیشترین تاثیر منفی را روی عملکرد تحصیلی داشتند. آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد با در نظر گرفتن سایر متغیرها و از جمله سطح اضطراب امتحان به عنوان متغیر پیشگو، ارتباط معنا داری در جهت معکوس با عملکرد تحصیلی (0.047=P) وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، کمک به یادگیری دانشجویان برای مدیریت موثر اضطراب یک وظیفه چالش برانگیز است که نیاز به تلاش گروهی درتمامی مراحل فرایند آموزشی به ویژه درسیستم های آموزشی عالی دارد.

مقدمه: سبک ها و ویژگی های رهبری مربیان بر یادگیری و تجربه بالینی دانشجویان تاثیرگذار می باشد. در صورتی که الگوی رهبری موقعیتی به طور اثربخش توسط مربیان بالینی استفاده شود، می تواند به عنوان شیوه ای برای رفع مشکلات و موانع آموزش بالینی در پرستاری به کار رود.هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان انطباق پذیری سبک رهبری مربیان پرستاری است.مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی بوده که در سال 1389 در دانشکده پرستاری - مامایی اراک انجام شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه توصیف رفتار رهبر با ضریب پایایی 0.88 و پرسشنامه سطح آمادگی دانشجویان پرستاری است که با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ دارای پایایی 0.76 بوده است. 15 مربی بالینی و 186 دانشجوی پرستاری (11 نفر سال اول پرستاری، 71 نفر سال دوم، 76 نفر سال سوم و 28 نفر سال چهارم) به روش تمام شماری پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. داده ها با با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار 13 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: 13.3% مربیان مرد و 86.7% زن بودند که میانگین سابقه کارشان 5.5 سال بود. 35.5% دانشجویان پسر و 64.5% دختر و دارای میانگین سنی 21.18 سال بودند. سبک رهبری توجیهی و سپس تفویضی به عنوان سبک غالب مربیان پرستاری مشخص گردید، اکثر مربیان (46.8%) دارای انطباق پذیری متوسط و 23.7% دارای انطباق پذیری پایین بودند.نتیجه گیری: شناخت صحیح میزان توانایی و تمایل دانشجو برای انجام وظیفه و سپس اتخاذ سبک رهبری مناسب توسط مربی بایستی تقویت گردد. استفاده علمی و کاربردی از مهارت های مدیریتی و رهبری از جمله الگوی رهبری موقعیتی رشد حرفه ای دانشجویان را در پی خواهد داشت.

مقدمه: ارزش های حرفه ای، اساس عملکرد پرستاری می باشندکه اغلب به صورت غیر رسمی آموخته می شوند. لذا ارزیابی دیدگاه دانشجویان در این حیطه اهمیت دارد.هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین دیدگاه دانشجویان پرستاری نسبت به اهمیت ارزش های حرفه ای در دانشگاه های علوم پزشکی تیپ یک به عنوان دانشگاه هایی با برترین سطح خدمات آموزشی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی با بهره گیری از روش نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای به بررسی ارزش های حرفه ای 131 دانشجوی کارشناسی پرستاری نیم سال آخر در سه دانشگاه علوم پزشکی تیپ یک در سال1390  پرداخت. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای دو قسمتی متشکل از مشخصات فردی - اجتماعی و مقیاس استاندارد بازنگری شده ارزش های حرفه ای پرستاران شانک و ویس به صورت خود گزارشی استفاده گردید. این ابزار متشکل از 26 مولفه در 5 بعد مراقبت، عمل گرایی، حرفه ای شدن، اعتماد و عدالت بوده و ارزش گذاری آن به صورت لیکرت پنج گزینه ای (از بی اهمیت تا بسیار مهم) می باشد. پایایی این ابزار با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، 0.91 تعیین گردید. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، استنباطی ناپارامتریک (آزمون های من ویتنی یو، کروسکال والیس) و ضریب همبستگی اسپیرمن رو در نرم افزار SPSS نسخه 13 صورت پذیرفت.یافته ها: میانگین نمرات ابعاد مراقبت، عمل گرایی، اعتماد، حرفه ای شدن، عدالت و نیز مجموع ابعاد با توجه به مقیاس پنج گزینه ای لیکرت به ترتیب 3.52، 3.19، 3.76، 3.48، 3.74 و 3.52 بود. حفظ صلاحیت و شایستگی در محیط بالینی (بعد اعتماد) و حفظ اسرار بیمار (بعد مراقبت) به ترتیب از مهمترین و نظارت بر عملکرد همکاران (بعد حرفه ای شدن) و فعالیت در انجمن های پرستاری حرفه ای و امور تحقیقاتی (بعد عمل گرایی) از کم اهمیت ترین مولفه ها بودند. بین جنس، شرایط اقتصادی خانواده و میانگین کل با دیدگاه دانشجویان نسبت به ارزش های حرفه ای ارتباط معناداری وجود داشت (0.05>P).نتیجه گیری: گرچه میانگین کل نمرات دانشجویان پرستاری در محدوده نسبتا مهم یا مهم از مقیاس لیکرت قرار می گرفت، اما اکثر دانشجویان در آستانه فارغ التحصیلی از اهمیت برخی ابعاد و مولفه های ارزشی مرتبط با وظایف غیر بالینی خودآگاهی کافی نداشتند، لذا به منظور ارتقاء همه جانبه ارزش های حرفه ای پرستاری، برنامه ریزی و به کارگیری روش های آموزشی مناسب ضروری به نظر می رسد.

مقدمه: آموزش، تجربه ای پر استرس می باشد و بدیهی است که این استرس در گروه های خاص جامعه چون دانشجویان و به ویژه در رشته های علوم پزشکی به دلیل همراه بودن استرس های محیط آموزشی با محیط بالینی می تواند پیامدهای جسمی و روانی متعددی به همراه داشته باشد.هدف: این مطالعه با هدف تعیین فراوانی افکار خودکشی در دانشجویان پرستاری مامایی و مرکز فوریت های پزشکی در سال 1389 در ایرانشهر انجام شده است.مواد و روش ها: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی است. مشارکت کنندگان 288 دانشجوی پرستاری مامایی و مرکز فوریت های پزشکی شهر ایرانشهر بودند که در زمان اجرای پژوهش (از اردیبهشت تا پایان خرداد ماه 1389) در یکی از رشته های فوق مشغول به تحصیل بوده و به روش تمام شماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد سنجش افکارخودکشی بک بود. داده ها پس از جمع آوری، با به کارگیری آمار توصیفی و آزمون های کای دو، فیشر و ضریب همبستگی پیرسون توسط نرم افزار SPSS16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (0.05=a).یافته ها: میانگین نمره افکارخودکشی در نمونه مورد بررسی (16.83) 20.73 بود. افکار خود کشی در بین 26.4% دانشجویان وجود داشت که 17% فکرخودکشی و 9.4% آمادگی جهت خودکشی داشتند. وجود این افکار با جنس، تاهل و مقطع تحصیلی رابطه معنی داری داشته (0.05>P) اما با سن، رشته تحصیلی و اشتغال دانشجو ارتباط معنی داری نشان نداد (0.05<P).نتیجه گیری: ضروری است خدمات مشاوره ای، کلاس های آموزشی راه های مبارزه با استرس و زندگی سالم برای دانشجویان برنامه ریزی گردد و حتی الامکان از افراد مجرب دعوت شود تا آزمون های روانشناختی مختلف را به عنوان تست غربالگری در سطح دانشگاه ها و حتی مدارس استفاده کنند که با تشخیص به موقع مشکلات روانی این قشر کارآمد، از آسیب های جبران ناپذیر آنها در آینده جلوگیری شود.