پژوهش های سلولی و مولکولی
سال:1394 | دوره:28 | شماره:3 |تعداد مقالات:15

کیتینازها یکی از آنزیم های صنعتی مهم محسوب می شوند که از اهمیت بسزایی در خصوص تجزیه مواد کیتینی، پاکسازی محیط زیست و کنترل قارچ های پاتوژن گیاهی و آفات دارند که با شکستن اتصالات گلیکوزیدی b-1,4 سبب تجزیه کیتین می شوند. این آنزیم ها در ساختار خود دارای دمین کاتالیتیکی 8 (b/a) حاوی توالی های حفاظت شده ای به نام موتیف DXDXE روی رشته 4b هستند که آسپارتات و گلوتامات موجود در این توالی و همچنین آمینواسیدهای موجود در اطراف این توالی نقش اصلی در فرایند هیدرولیز پیوند گلیکوزیدی بازی می کنند. بررسی آمینو اسیدهای نزدیک به جایگاه فعال می تواند به درک نقش آنها در فرایند کاتالیز کمک کند. در این پروژه به منظور بررسی نقش گلیسین 191 و سرین 390 موجود در اطراف توالی حفاظت شده در فرایند کاتالیتیکی کیتیناز Serratia marcescens B4A، این دو آمینواسید جهش داده شدند و پس از همسانه سازی در حامل بیانی و بررسی بیان آن با SDS-PAGE، اثر این دو جهش بر روی فعالیت آنزیم مورد بررسی قرار گرفت.

اگروباکتریوم رایزوژنز سبب ایجاد بیماری ریشه مویین در گیاهان می شود. ریشه های مویین تولید شده توسط آلودگی با این باکتری، با نرخ بالای رشد و ثبات ژنتیکی مشخص می شوند. ایجاد ریشه مویین ممکن است سبب تغییراتی در تولید ترکیبات ثانویه گیاه شود. ترکیبات فنلی (فلاونوئیدها، تانن ها و آنتوسیانین ها) از جمله متابولیت های هستند که جزء آنتی اکسیدان های طبیعی به شمار آمده و در گیاه تربچه به مقدار فراوان حضور دارند. در این مطالعه جهت ایجاد ریشه های مویین، تراریختی ریزنمونه های برگی گیاه تربچه با استفاده از دو سویه اگروباکتریوم رایزوژنز (A4، (GUS)15834) انجام شد. ریشه های مویین ایجاد شده با استفاده از آزمون PCR مورد تایید قرار گرفتند. همچنین میزان ترکیبات فنلی در ریشه های مویین مورد سنجش قرار گرفت. صحت تکثیر قطعات 780 جفت بازی برای ژن rolB و 320 جفت بازی برای ژن GUS در ریشه ها بیانگر تراریخت بودن آن ها بود. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد که میزان ترکیبات فنلی در ریشه های مویین به طور معنی داری نسبت به ریشه های عادی افزایش یافت. به نظر می رسد افزایش ترکیبات فنلی در ریشه های مویین نتیجه ورود T-DNA اگروباکتریوم رایزوژنز و برانگیختن پاسخ دفاعی گیاه باشد.

لیپاز (EC3.1.1.3) یک دسته بسیار مهم از آنزیم های صنعتی است. مخمر غیرمعمول یارروویا لیپولیتیکا برای انسان غیر بیماریزا و برای چند فرآیند صنعتی ایمن شناخته شده است. این مخمر می تواند انواع مختلفی از لیپاز را تولید کند. تولید لیپاز خارج سلولی به ترکیب محیط کشت و شرایط محیطی وابسته است. روغن زیتون به عنوان منبع کربن، عصاره مخمر و تریپتون به عنوان منابع نیتروژن و pH در سطوح مختلف برای بهینه سازی تولید لیپاز در سویه جهش یافته مخمر Yarrowia lipolytica FDY1390 توسط روش طراحی آزمایش تاگوچی مورد بررسی قرار گرفتند. نرم افزار Qualitek- 4 برای طراحی آزمایش به روش تاگوچی استفاده شد. بیشترین تولید آنزیم لیپاز (340 واحد در میلی لیتر) در محیط کشت حاوی 20 گرم در لیتر روغن زیتون، 15 گرم در لیتر عصاره مخمر و تریپتون و pH برابر 4 پس از 72 ساعت از فرآیند تخمیر بدست آمد. مطالعه و بهینه سازی تولید لیپاز می تواند سبب کاهش هزینه تولید و استفاده صنایع مختلف از این آنزیم می شود.

آنزیم پپسین خوک A (EC 3.4.23.1) متعلق به خانواده آسپارتیک پروتئاز ها است، و به صورت زیموژن که پپسینوژن نام دارد ترشح می شود، فعال شدن پپسینوژن در مقادیر pH بین 1 و 4 اتفاق می افتد. پپسین شامل یک صورتبندی دو لوبی با دو رزیدو آسپارتیک کاتالیتیکی (32Asp و 215Asp) که در دو طرف جایگاه فعال می باشد و ساختار آن غالبا صفحه بتا و رندوم کویل با مارپیچ آلفا محدود می باشد. پپسین پیوند های پپتیدی بین آمینو اسید های هیدروفوبیک و ترجیحا آروماتیک از قبیل تریپتوفان، فنیل آلانین و تیروزین را هیدرولیز می کند. با توجه به اهمیت آنزیم پپسین به عنوان یک آنزیم صنعتی در صنایع غذایی و کاربردهای نانوذرات در صنعت ما اثر نانوذرات اکسید مس و اکسید روی را بر روی پایداری ساختاری پپسین بررسی کردیم. این مطالعه با استفاده از بافر گلایسین-اسیدکلریدریک (0.1 مولار) با 2= pH و در دامنه دمایی 303 تا 363 درجه کلوین انجام شد. پایداری پپسین در حضور نانوذرات اکسید روی و اکسید آهن تغییر نکرد. قدرت برهم کنش الکتروستاتیک و هیدروژنی بین آنزیم پپسین و نانوذرات اکسیدروی و اکسیدآهن در دگرگون شدن پپسین کم بوده است.

فیکوسیانین رنگدانه آبی رنگی است که در دو گروه از جلبک ها و سیانوباکترها ازجمله Spirulina وجود دارد. این رنگدانه دارای فعالیت های متنوع زیستی است و کاربردهای گوناگونی در صنعت غذایی، آرایشی و دارویی دارد. پیشرفت های زیادی جهت تولید فیکوسیانین در مقیاس بالا انجام شده است، اما اغلب روش ها مشکل و با هزینه های بالایی قابل انجام هستند، درصورتی که همسانه سازی و بیان فیکوسیانین به صورت نوترکیب روشی ارزان است و خالص سازی آن آسان تر انجام می پذیرد. از این رو هدف از این تحقیق، جداسازی و همسانه سازی ژن زیرواحد آلفا فیکوسیانین در ناقل بیانی و تولید این پروتئین نوترکیب در باکتری اشرشیاکلی بود تا زمینه تولید فیکوسیانین به صورت صنعتی فراهم گردد. در این پژوهش ژنوم سیانوباکتر Spirulina platensis استخراج شد و به عنوان الگو در PCR مورد استفاده قرارگرفت. ژن زیرواحدآلفا فیکوسیانین تکثیریافته با آغازگرهای طراحی شده، در ناقل بیانی + pET- 43.1a با استفاده از آنزیم های برشی NdeI و NotI کلون گردید. همسانه سازی ژن زیرواحد آلفا در ناقل بیانی با استفاده از Colony PCR، هضم آنزیمی و تعیین توالی تایید شد. بیان ژن با استفاده از آنالیزSDS-PAGE %12 تا 8ساعت پس از القا با IPTG مورد بررسی قرارگرفت. در بررسی SDS-PAGE، بیان قوی ژن زیرواحدآلفا فیکوسیانین در سیستم بیانی اشرشیاکلی تائید شد. بیان بالای ژن زیرواحدآلفا فیکوسیانین نشان داد که باکتری اشرشیاکلی می تواند به عنوان میزبان مناسب، جهت تولید فیکوسیانین نوترکیب مورد استفاده قرارگیرد. همچنین این تحقیق زمینه تولید فیکوسیانین نوترکیب در آینده را با صرف هزینه های پایین تر فراهم آورد.

باکتریها فراوان ترین و غنی ترین گروه از موجودات زنده اند که در بسیاری از فرایندهای مهم اکوسیستم نقش دارند. با وجود اهمیت اکولوژیکی آنها اطلاعات در مورد تنوع زیستی به ویژه در محیط های آبی ناچیز می باشد. ایران دارای دریاچه های متنوعی در نقاط مختلف می باشد که هر کدام به دلیل اقلیم ویژه ای که در آن قرار دارند، از نظر اکولوژی دارای ویژگیهای منحصر به فردی می باشد. دریاچه بزنگان تنها دریاچه مهم و طبیعی استان خراسان رضوی است که جزء آبهای کم شور محسوب می شود و تاکنون پژوهشی درباره میکروارگانیسم های آن انجام نشده است. پژوهش حاضر به بررسی تنوع فیلوژنتیکی باکتریهای قابل کشت موجود در دریاچه بزنگان پرداخته است. نمونه برداری در آبان 1391 صورت گرفت و غربالگری باکتریها منجر به جداسازی 51 باکتری گرم منفی و 15 باکتری گرم مثبت گردید. 30 جدایه به منظور شناسایی مولکولی با استفاده از ژن16S rRNA ، بررسی ویژگیهای مورفولوژی، بیوشیمیایی و آنزیم های هیدرولازی انتخاب شدند. سویه های شناسایی شده متعلق به گروههای beta-Gamma-Proteobacteria و Bacteroidetes و Firmicutes می باشند. تنوع جنس های متعلق به گرم منفی بیشتر بوده و شامل Pseudomonas، Xanthomonas، Luteibacter، Varivorax، Collimonas و Flavobacterium می باشند. در حالی که باکتریهای گرم مثبت از تنوع و تعداد کمتری برخوردار بوده و شامل جنس های Bacillus، Fictibacillus، Staphylococcus و Paenibacillus می باشند. بیشترین فراوانی مربوط به جنس Pseudomonas می باشد. بررسی آنزیم های هیدرولازی در بین سویه های گرم مثبت و گرم منفی تفاوت معنی داری را نشان نمی دهد.

به منظور مطالعه سیتوژنتیکی و تعیین سهم هر یک از صفات کاریوتیپی در ایجاد تنوع شش ژنوتیپ از دو گونه بومادران A. millefolium و A. santolina مورد بررسی قرار گرفت. برای تهیه نمونه کروموزومی مناسب 0.5 سانتی متر نوک ریشه جدا و پس از پیش تیمار تثبیت گردید. بعد از هیدرولیز، اسکواش و در نهایت عکسبرداری و تهیه کاریوتیپ صورت گرفت. عدد پایه کروموزومی در تمام ژنوتیپ ها x= 9 بود. ژنوتیپ های الیگودرز، اردبیل، مشکین شهر دیپلوئید و اراک، ایلام و استهبان تتراپلوئید بودند. بر اساس جدول دو طرفه استبینز اراک و ایلام در کلاس 1A، اردبیل و مشکین شهر در کلاس 2A و الیگودرز و استهبان در کلاس 1B قرار گرفتند. مقایسه میانگین ها نشان داد که از نظر S، L و T استهبان دارای کمتربن و الیگودرز دارای بیشترین مقدار می باشد. در تجزیه به عامل ها دو عامل در مجموع بیش از 90.92 درصد از کل تغییرات داده ها را توجیه کردند. عامل اول با توجیه 46.65 درصد از تغییرات شامل ضرایب عاملی مثبت و معنی دار برای صفات L/S و L-S و ضرایب عاملی منفی و معنی دار برای صفات %F و S/L بود، لذا عامل نسبت بازوهای کروموزومی و شاخص هازیوارا نامگذاری شد. عامل دوم با توجیه 44.27 درصد ازتغییرات، دارای ضرایب عاملی مثبت و معنی دار برای صفات S، L، T و %RL بود، لذا عامل اندازه کروموزوم یا ژنوم نامیده شد. تجزیه خوشه ای ژنوتیپ ها را در دو خوشه گروه بندی نمود. در تجزیه های آماری از نرم افزارهای Excel (2007)، (Photoshop (Adobe Photoshop CS 2 و (SPSS (PASW Statistics 18 استفاده شد.

سیانید ترکیبی خطرناک برای موجودات زنده است. ترکیبات سیانیدی به طور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گرفته و موجب آلودگی محیط زیست می شود. تجزیه زیستی بهترین روش برای از بین بردن سیانید در پساب صنایع و معادن می باشد. جداسازی باکتری های تجزیه کننده سیانید در شرایط قلیایی از خاک آلوده و مطالعه توانایی آن ها در تجزیه سیانید، از اهداف این پژوهش بود. نمونه های خاک آلوده به سیانید در محیط کشت معدنی حداقل و حاوی 4.3 میلی مولار پتاسیم سیانید، غنی سازی شد. سپس تجزیه سیانید و تولید آمونیاک در محیط رشد به روش پیکریک اسید و نسلر، سنجیده شد. هم چنین توانایی باکتری جداشده در استفاده از ترکیبات مختلف سیانیدی بررسی شد. با روش غنی سازی متوالی، جدایه باکتریایی با توانایی تجزیه سیانید در شرایط قلیایی، جداسازی شد و MF3 نامگذاری شد. جدایه MF3 توانست سیانید موجود در محیط رشد را در شرایط قلیایی و پس از 36 ساعت تجزیه کند. نتایج نشان داد که کاهش غلظت سیانید با افزایش غلظت آمونیاک در محیط رشد و نیز رشد MF3، ارتباط مستقیم داشت. هم چنین باکتری جداشده، توانایی استفاده از ترکیبات مختلف سیانیدی به عنوان تنها منبع کربن و نیتروژن را نشان داد. بررسی توالی ژن 16S rDNA و رسم درخت فیلوژنی نشان داد که جدایه MF3 دارای 99 درصد هومولوژی با باسیلوس سافنسیس (Bacillus safensis) بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که جدایه MF3، گزینه مناسبی برای تجزیه زیستی سیانید در شرایط قلیایی است. این باکتری می تواند برای حذف سیانید از پساب صنایع و مکان های آلوده، معرفی شود.

تولید گوشت ترد که مطلوب مصرف کنندگان باشد یکی از مسائل مهم در صنعت پرورش گوسفند است. لذا، مطالعه سازکارهای بیوشیمیایی تجزیه ماهیچه در سطح مولکولی ضروری است. کالپاستاتین یک مهار کننده داخلی است و نقش اصلی را در تنظیم فعالیت کالپاین در سلولها ایفا می کند. گوسفند سنجابی یک حیوان مهم تولید کننده گوشت در استان کرمانشاه است که با نشانگرهای مولکولی، به ویژه از نظر ژن کالپاستاتین مورد مطالعه قرار نگرفته است. بنابراین، هدف این تحقیق تعیین تنوع ژنتیکی گوسفندان سنجابی از نظر ژن کالپاستاتین و مقایسه این نژاد با نژادهای دیگر بود. برای انجام این مطالعه یک قطعه 622 جفت بازی از این ژن از روی 142 نمونه DNA گوسفند سنجابی با واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) تکثیر شد. محصولات PCR با روش RFLP و با استفاده از دو آنزیم MspI و NcoI هضم و سه ژنوتیپ MM، MN و NN مشاهده شدند. فراوانی ژنوتیپهای MM، MN و NN به ترتیب 0.67، 0.25 و 0.08، فراوانی ژنهای M و N به ترتیب 0.79 و 0.21 و میانگین شاخصهای شانون و نئی به ترتیب 0.51 و 0.33 به دست آمد و جمعیت برای این جایگاه در تعادل هاردی-وینبرگ قرار نداشت. نتایج این آزمایش نشان داد که این جمعیت چند شکلی بالایی دارد، به علاوه در بیشتر نژادهای گوسفند ایرانی مطالعه شده هر سه ژنوتیپ مشاهده نشدند ولی در این نژاد هر سه ژنوتیپ وجود داشت.

مطالعات نشان داده است که متیلاسیون نابه جای ژنهای سرکوبگرتومور باعث خاموش شدن آنها و در نتیجه کاهش بیان آنها شده و زمینه برای ایجاد سرطان مهیا می شود. هدف از این مطالعه، بررسی متیلاسیون سه ژن سرکوبگرتومور p15، p14 و p16 در مبتلایان به سرطان بافت سنگفرشی مری (ESCC) و ارتباط آن با خصوصیات دموگرافی و پاتولوژیکی بیماران می باشد. به این منظور از 44 نفر بیمار ESCC غیرخویشاوند، 44 عدد نمونه بافت توموری و 19عدد نمونه سالم (مجاور تومور) تهیه و مورد استخراج DNA و RNA قرار گرفت. سپس باپرایمر اختصاصی حالت های متیله و غیرمتیله این ژنها، واکنش زنجیره ای پلیمراز ویژه متیلاسیون (MSPCR) انجام شد. بیان این ژنها نیزبا RT-PCR بررسی گردید. نتایج نشان داد درمیان نمونه های توموری، درصد متیلاسیون برای ژنهای p14، p15 و P16 به ترتیب عبارتست از 53، 9 و 27 درصد و در هیچ یک از نمونه های نرمال (مجاور تومور) متیلاسیونی مشاهده نشدونیزمیزان بیان این ژنها با میزان متیلاسیون نسبت عکس داشت (p<0.05). فراوانی متیلاسیون پروموتر ژنهای p15 و p14 در نمونه های توموری SCCE به ترتیب 41، 9 درصد و فراوانی وجود متیلاسیون همزمان در ژنهای p15 +p16 و p14 +p15 به ترتیب 13.6 و 4.5 بود درحالیکه فراوانی متیلاسیون در ژن های p14 +p16، 9% مشاهده شد (P= 0.0036). بدین معنا که در تمامی بیماران متیله برای ژن p14، متیلاسیون p16 مشاهده شد اما در بیشتر بیمارانی که p15 متیله بود، ژن های p14 و یا p16 متیلاسیون نشان نداد.مقایسه این نتایج با سایر یافته های مشابه در جهان، نشان میدهد وضعیت متیلاسیون ژن های p15، p14، p16 در جمعیت ایرانی مورد بررسی در محدوده گزارشاتی از شمال چین قرار دارد. بعبارتی احتمالا مکانیسم های مولکولی و عوامل اتیولوژیک مشابهی میتوانند در بروز سرطان ESCC در این دو جمعیت (ایران و چین) نقش داشته باشند.

در سالهای اخیر در کشور ایران هرساله حدود 22000 مرگ و 70000 مجروح بعلت حوادث رانندگی اتفاق می افتد، که تقریبا 92 درصد از مجروحین دارای شکستگی های استخوانی هستند و جهت ترمیم آسیب های استخوانی به ارتوپدی مراجعه می کنند. طی گزارشات منتشر شده از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، حدود 85 درصد از پیوندهای مغز استخوان بعلت تهاجم باکتری ها و قارچها ناموفق بوده اند. تکنیک استفاده از داربست ها بعنوان بستر مناسبی برای تکثیر و رشد سلول ها و بافت ها از جمله راهکارهای ترمیم بافت های صدمه دیده می باشد. با این وجود استفاده از داربست های زیست سازگار به منظور درمان نقایص استخوانی همواره با چالشهای زیادی از جمله عدم استحکام، زیست سازگاری پایین، طول عمر پایین سلولهای روی داربست بعلت تهاجم باکتری ها و قارچ ها روبرو بوده است. در این راستا از مهمترین اهداف این تحقیق، بررسی خواص سیتوتوکسیسیتی داربست های پوشش دار شده با نانوذرات کیتوزان - آلژینات، بررسی امکان رشد و حیات سلولهای استخوانی روی داربست های بدون پوشش و پوشش دار شده با نانوذرات بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که سلول ها بر روی داربست های پوشش دار شده با نانوذرات در مقایسه با داربست های بدون پوشش بطور طبیعی رشد کردند. همچنین میزان چسبندگی سلول های استخوانی پس از 72 ساعت در این داربست ها به شکل نرمال صورت گرفت. از طرفی دیگر بررسی ساختار داربست ها با میکروسکوپ الکترونی نشان داد که داربست های پوشش دار شده با نانوذرات کیتوزان- آلژینات دارای خلل و فرج کافی برای رشد سلولهای استئوبلاست می باشند.

چربی اعماء و احشا و دنبه درصد قابل توجهی از وزن لاشه در گوسفند را به خود اختصاص می دهد. در تحقیق حاضر ارتباط پلی مورفیسم ژن تیروگلوبولین (TG) با خصوصیات لاشه در گوسفند افشاری ´ برولا مرینو مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از تعداد 98 راس بره نر 11 ماهه نمونه خون توسط ونوجکت EDTA از ورید وداج (گردن) گرفته و از آن DNA استخراج گردید. آغازگرهای لازم به دلیل عدم وجود توالی مربوطه در گوسفند در زمان طراحی پرایمر با استفاده از توالی ژن TG گاو طراحی شدند. محصولات حاصل از PCR با طول قطعه 545 جفت باز با روش SSCP مورد بررسی قرار گرفت. با بررسی باندها بر روی ژل اکریل آمید، تمامی نمونه ها در 6 گروه ژنوتیپی AA، BB، AB، AC، D- و EE قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین ضخامت چربی بین دنده 13-12 و ژنوتیپ ها تفاوت معنی دار (p<0.05) وجود دارد و ژنوتیپ BB کمترین (cm1.38) و ژنوتیپ D- بیشترین (cm1.87) میزان انباشت چربی در این ناحیه را دارند بالعکس درصد ضایعات به طور معنی داری در ژنوتیپ BB (4.20) از سایر گروه ها بیشتر و در ژنوتیپ D- (3.04) کمتر بود. ژنوتیپ BB کمترین مقدار عمق عضله راسته (2.09)، درصد راسته (15.60)، درصد سردست (15.87) و درصد لاشه (42.70) را داشت. و همچنین ژنوتیپ BB به طور معنی داری کمترین میزان درصد قلوه گاه (15.08) و وزن قبل از کشتار (52.40) را نشان داد. ژنوتیپ D- بیشترین میزان درصد قلوه گاه (16.94) وژنوتیپ AB (59.36) بیشترین میزان وزن قبل از کشتار را داشتند و اختلاف بین گروه ها معنی دار بود. با توجه به این یافته می توان ژن TG را به عنوان یک ژن کاندید برای استفاده در برنامه های اصلاح نژاد این نژاد از گوسفند در نظر گرفت.

یکی از ناخالصی های همراه زغالسنگ، گوگرد است که به دو صورت آلی و معدنی وجود دارد. میزان گوگرد بیش از حد مجاز در کنسانتره زغالسنگ سبب تولید کک نامرغوب می شود. این کک در کوره های احیا مستقیم ذوب آهن، باعث تولید چدن و فولاد نامرغوب می شود. همچنین وجود گوگرد در زغالسنگ های حرارتی موجب تولید گاز دی اکسید گوگرد می شود که اثرات زیست محیطی نامطلوبی دارد. بخش عمده گوگرد معدنی زغالسنگ، پیریت می باشد. در فراوری زغالسنگ معمولا از فلوتاسیون به منظور جدایش انتخابی و بازیابی زغالسنگ از مواد باطله استفاده می شود. در روش فلوتاسیون به منظور حذف پیریت معمولا از سیانید سدیم استفاده می شود. استفاده از سیانید به دلیل سمی بودن چندان مورد توجه نمی باشد. در این تحقیق امکان پیریت زدایی از زغالسنگ طبس با استفاده از باکتری تیوباسیلوس فرواکسیدانس و روش فلوتاسیون مورد مطالعه قرار گرفت. در این روش اتصال باکتریایی، خواص سطح پیریت در زغالسنگ را از حالت آبرانی به آبدوستی تغییر می دهد. این تغییر ویژگی سطح، امکان جداسازی پیریت از زغالسنگ را در فلوتاسیون میسر می سازد. باکتری ها در محیط کشت 9 K، کشت داده شد. آزمایش های بیوفلوتاسیون در سلول فلوتاسیون Denver انجام شد و تاثیر عوامل مختلف از قبیل درصد جامد پالپ، اندازه ذرات زغالسنگ، دانسیته باکتریایی و مدت زمان ماند بر حذف پیریت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با استفاده از این روش، پیریت به میزان متوسط 62 درصد و گوگرد کلی به میزان متوسط 35 درصد کاهش می یابد.

به منظور شناسایی مکان های ژنی مرتبط با گلدهی در توتون تیپ شرقی، جمعیت ژنتیکی شامل 100 فرد 2F حاصل از تلاقی دو ژنوتیپ توتون شرقی SPT 406 (والد پدری) و Basma Seres 31 (والد مادری) برای صفت روز تا شروع گلدهی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آزمایشات مولکولی نقشه پیوستگی جمعیت 2 F با 23 نشانگر SSR و 29 نشانگر ISSR تهیه گردید که cM 570.8 از ژنوم توتون را پوشش می داد. با استفاده از روش های مکان یابی فاصله ای ساده و مرکب به ترتیب 9 و 2 QTL برای صفت مورد مطالعه شناسایی گردید. در این مطالعه، بیشترین تعداد QTL در گروه پیوستگی شماره پنج شناسایی شد. QTL های qDF 5-3 و qDF 2-2، شناسایی شده با روش مکان یابی فاصله ای ساده، به ترتیب با توجیه 0.8 و 36 درصد از تغییرات فنوتیپی صفت (2R)، به ترتیب کوچکترین و بزرگترین QTL های شناسایی شده می باشند. درصد تغییرات فنوتیپی توجیه شده (2R) توسط QTL های شناسایی شده با روش مکان یابی فاصله ای مرکب (qDF 5-1 و qDF 5-2)، به ترتیب 1.95 و 15.34 درصد بود. نتایج نشان داد که مکان هایی با اثرات ژنی افزایشی و غالبیت در کنترل ژنتیکی صفت روز تا شروع گلدهی در توتون تیپ شرقی نقش دارند.

آنزیم های کیتینولیتیک در تجزیه پسماندهای کیتینی نظیر پوسته سخت پوستان و دیواره سلولی قارچ ها و تولید الیگوساکاریدها از کیتین نقش دارند. خصوصیات کاتالیتیک آنها، این آنزیم ها را هدف مناسبی جهت استفاده درصنعت یا به عنوان بیوکنترل قرار داده است. در این مطالعه جهت تکثیر و همسانه سازی ژن chit 36 از جدایه بومی ایران Trichoderma atroviride PTCC 5220، آغازگرهای اختصاصی (chit36pf/chi36r) طراحی و پس از تکثیر قطعه مورد نظر، به منظور تولید پری پلاسمی در وکتور (+) pEt26b همسانه سازی و جهت بیان به باکتری E. coli BL21 -DE3 انتقال داده شد. در بررسی نتایج حاصل از SDS-PAGE هیچگونه باندی دال بر بیان پروتئین در هیچکدام از شرایط دمایی و میزان متفاوت IPTG در بخش های متفاوت سلولی مشاهده نشد. لذا در ادامه، بیان پروتئین Chit36 با حذف پپتید نشانه pelB (جهت تولید به صورت سیتوپلاسمی) همراه با توالی هیستیدین در انتهای کربوکسیلی دردستور کار قرارگرفت. باکتری حاوی سازه نوترکیب تحت شرایط القایی متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. علیرغم عدم مشاهده هیچگونه باندی در هیچکدام از شرایط القایی با روش SDS-PAGE، بیان اندک پروتئین در 2 کلنی با استفاده از روش Western blot مورد تایید قرار گرفت. به منظور بهینه سازی شرایط بیان، میزان بیان پروتئین نوترکیب نسبت به پروتئین تام باکتری درشرایط متفاوت القایی، به روش سنجش کمی باند های پروتئینی روی ژل SDS-PAGE مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که بهترین شرایط بیان در زمان القا OD600 : 0.3 و میزان IPTG یک میلی مولار و زمان انکوباسیون 6 ساعت می باشد، دراین شرایط میزان بیان پروتئین نوترکیب نسبت به پروتئین تام برابر 45.57 درصد می باشد.