پژوهش توانبخشی در پرستاری
سال:1402 | دوره:10 | شماره:2 |تعداد مقالات:11

1  مقدمه: دانش آموزان برای حمل وسایل ضروری مدرسه ناچار به استفاده از کوله ­پشتی با مشخصات و اوزان مختلف هستند. اطلاعات در دسترس در خصوص اثرات این کوله ­پشتی ­ها بر بیومکانیک راه رفتن بسیار محدود می­باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر استفاده از کوله ­پشتی با وزن­های مختلف بر متغیرهای کینتیکی و تعادلی کف پای دانش آموزان دختر حین راه رفتن بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 20 دانش آموز دختر در دامنه سنی 14 تا 17 به شیوه نمونه­ گیری دردسترس به عنوان آزمودنی مشارکت داشتند. آزمودنی­ها کوله­ پشتی­ هایی معادل 10، 15 و 20 درصد وزن بدن را طی راه رفتن حمل می­کردند. اطلاعات فشار کف ­پایی افراد با استفاده از سیستم اندازه ­گیری فشار کف­ پایی جمع­ آوری شد. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­ گیری مکرر فرضیه­ های تحقیق مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد مقدار نیرو در ناحیه داخل پاشنه و کف پایی پنجم به طور معناداری در کوله ­پشتی­ های­10 درصد وزن بدن کمتر از حالت­ های 15 (0/038=p) و 20 (0/038=p) درصد وزن بدن بود. همچنین میزان چرخش پشت پا در حالت حمله کوله­ پشتی 20 درصد وزن بدن به طور معناداری از حالت 10 درصد بیشتر بود (0/031 =p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق به نظر می­رسد افزایش وزن کوله پشتی می­تواند الگوی توزیع نیرو در پا حین راه رفتن را تغییر دهد و با تغییر در بیومکانیک پا موجب اتخاذ پاسچرهای نامناسب و افزایش ریسک آسیب­های اسکلتی-عضلانی در دانش ­آموزان شود.

1مقدمه: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش شفقت با خود و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف­پذیری شناختی مادران کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش کار: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی پیش­آزمون – پس­آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری و جامعه آماری شامل مادران کودکان مبتلا به اوتیسم موسسه دوست اوتیسم شهر تهران در سال 1399 بود. تعداد 45 نفر از این جامعه به عنوان گروه نمونه با استفاده از روش نمونه­ گیری داوطلبانه و غیراحتمالی انتخاب و به صورت تصادفی ساده در سه گروه 15 نفری که شامل دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بودند جایگزین شدند. گروه اول آزمایش هشت جلسه آموزش شفقت با خود و گروه دوم آزمایش هشت جلسه آموزش پذیرش و تعهد دریافت کردند. طول جلسات برای هر دو گروه 45 دقیقه و به صورت هفتگی بود و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. ابزارهای پژوهش پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی ، پروتکل­ پذیرش و تعهد تلفیقی و پروتکل شفقت به خودبود. داده ­­ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیره و اندازه­گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش شفقت با خود و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف ­پذیری شناختی مادران کودکان مبتلا به اوتیسم اثربخش بود. لذا آموزش شفقت با خود و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند در بهبود سلامت روانی این دسته از مادران نتایج مفیدی را به دنبال داشته باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش شفقت با خود و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی مادران کودکان مبتلا به اوتیسم اثربخش بود. لذا آموزش شفقت با خود و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند در بهبود سلامت روانی این دسته از مادران نتایج مفیدی را به دنبال داشته باشد.

1مقدمه: افزایش سطح سرمی شاخص های بیوشیمیایی سلول های عضله قلبی با شدت و مدت تمرین ارتباط دارد. هدف پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون بر شاخص­های بیوشیمیایی ویژه سلول های قلبی در جودوکاران بود.            روش ­کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را ورزشکاران جودوکار مرد شهر تهران تشکیل دادند. 30 مرد جودوکار به روش نمونه گیری در دسترس و به طور تصادفی در 2 گروه، گروه اول (تمرین با محدودیت جریان خون با میانگین سنی 26/33)، گروه دوم (تمرین بدون محدودیت جریان خون با میانگین سنی 25/33) تقسیم شدند. قبل و بعد از اجرای برنامه­ های تمرینی، برای تعیین غلظت سرمی شاخص­های CTN-I، CTN-T و CK-MB نمونه ­های خونی به روش الایزا از آزمودنی ­ها گرفته شد. یافته­ ها: نتایج آزمون بین گروهی نشان داد CTN-I (0/028=P)، CTN-T (0/036=P) و CK-MB (0/027=P) در دو گروه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و مقاومتی سنتی اختلاف معنی­ داری داشت. نتایج آزمون درون گروهی نشان داد CTN-I (0/000=P)، CTN-T (0/000=P) و CK-MB (0/003=P) در گروه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و CTN-I (0/000=P)، CTN-T (0/000=P) و CK-MB (0/000=P) در گروه تمرین مقاومتی سنتی در مرحله پس ­آزمون در مقایسه با پیش ­آزمون افزایش معنی­ داری داشت. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج تحقیق و بررسی اختلاف میانگین­ ها، هر دو تمرین منجر به افزایش شاخص ­های بیوشیمیایی ویژه سلول­های قلبی شده است که این افزایش در گروه تمرین مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون کمتر بوده است. لذا استفاده از تمرین مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون می­تواند مورد توجه مربیان و ورزشکاران جودوکار مرد قرار گیرد.

1مقدمه: رعایت حقوق بیماران از اولویت های مراقبتی است که باید موردتوجه پرستاران قرار گیرد در این راستا مداخلات پرستاری فرهنگی یکی از راه های مؤثر در حفظ و ارتقای آن محسوب می گردد. این مطالعه باهدف تعیین تأثیر اجرای مراقبت مبتنی بر شایستگی فرهنگی بر نگرش نسبت به رعایت حقوق بیماران در پرستاران شاغل در بیمارستان آیت الله طالقانی کرمانشاه انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود که جامعه پژوهشی آن را پرستاران شاغل در بیمارستان آیت الله طالقانی کرمانشاه در نیمه اول سال 1400 تشکیل دادند.60 نفر از پرستاران واجد معیار ورود از طریق نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شده و به روش تصادفی طبقه بندی شده  در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از فرم اطلاعات جمعیت شناختی پرستاران و پرسش نامه نگرش نسبت به رعایت حقوق بیماران استفاده شد که قبل و دو ماه بعد از اجرای مداخله توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. گروه آزمون مهارت مبتنی بر شایستگی فرهنگی شامل مفاهیم و اجزا، ابعاد، اصول و پیش نیازهای آن، و مهارت های عملی افزایش آن را در طی یک دوره یک ماهه در چهار جلسه و به صورت حضوری و مجازی دریافت کردند. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. یافته ها: بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر مشخصات جمعیت شناختی تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. نگرش نسبت به رعایت حقوق بیماران در پرستاران قبل از مداخله در پرستاران گروه آزمون 7/11 ± 43/50 و در پرستاران گروه کنترل 4/10 ± 42/10 بود که تفاوت آماری معنی داری نداشت (0/73p=). اما بعد از مداخله در گروه آزمون به 6/93 ± 49/96 و در گروه کنترل به 4/39 ± 00/ 42رسید که در گروه آزمون این تفاوت ارتقا یافته و معنی دار بود (0/001P<). نتیجه گیری: باتوجه به اثربخشی آموزش و اجرای مراقبت مبتنی بر شایستگی فرهنگی بر نگرش نسبت به رعایت حقوق بیماران در پرستاران، پیشنهاد می گردد متولیان سلامت و مدیران پرستاری از نتایج پژوهش حاضر برای حفظ و رعایت حقوق بیماران  استفاده نمایند و توانمندسازی پرستاران در زمینه شایستگی فرهنگی موردتوجه مدیران پرستاری قرار گیرد.

1مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر خودشفقت ورزی بر طرحواره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری در زنان متقاضی طلاق شهر تبریز در سال 1400انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متقاضی طلاق مراجعه‍کننده به دادگاه های خانواده شهر تبریز در سال 1400بود. نمونه آماری این پژوهش 30 زن بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین جامعه آماری انتخاب شدند و پس از تکمیل پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری که نمره بالایی کسب کرده بودند، به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (15 نفر برای هر گروه) جایگزین شدند. زنان متقاضی طلاق پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری هوکسیما و مورو را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند و درمان مبتنی بر خودشفقت ورزی طی یک دوره هشت جلسه‍ا‍‍ی (هفته ای دو جلسه یک ساعته به مدت چهار هفته) ، بر روی آنها اجراء شد. داده های گردآوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی شامل تحلیل کواریانس چند متغیری در نرم‍افزارSPSS  مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه مداخله و کنترل در طرحواره های ناسازگار و نشخوار فکری تفاوت معناداری داشتند، به عبارتی دیگر درمان مبتنی بر خودشفقت ورزی، بر کاهش طرحواره های ناسازگار اولیه و نشخوار فکری در زنان متقاضی طلاق مؤثر بوده است(0/05>p ). نتیجه گیری: با توجه به اینکه درمان خودشفقت ورزی بر کاهش طرحواره های ناسازگار و نشخوار فکری در زنان متقاضی طلاق موثر می باشد؛ به نظر می رسد که می توان از این روش به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش طرحواره های ناسازگار و نشخواری فکری زنان متقاضی طلاق استفاده کرد.

1مقدمه: بیماری دیابت یکی از مشکلات مزمن پزشکی با  گسترش بسیار سریع درجهان است. این بیماری مربوط به افزایش قند خون در افراد است. جهت کنترل قند خون بیماران تشویق آنها به خود مراقبتی ضروری است.. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی  بر شفقت  بر خودمراقبتی و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی بود. روش کار: این مطالعه با طرح نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران دیابتی عضو انجمن دیابت همدان در سال 1400 بودند. تعداد 48 نفر از این بیماران با روش  نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و با روش تصادفی ساده در  سه گروه قرار  گرفتند. برنامه  درمان شناختی - رفتاری و برنامه درمان مبتنی بر شفقت به مدت 8 جلسه (هفته ای دو بار به مدت 90 دقیقه) اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد.ابزار گردآوری داده ها شامل  آزمایش خون و پرسش نامه خودمراقبتی  بود. داده ها با استفاده ازنرم افزار آماری  Spss-25 و روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت  در مقایسه با گروه کنترل  موجب کاهش هموگلوبین گلیکوزیله (0/05< P ) افزایش رفتارهای خودمراقبتی شد (0/05<  P).همچنین تفاوت معناداری بین در مان شناختی رفتاری و گروه کنترل در مورد هموگلوبین گلیکوزیله و رفتارهای خودمراقبتی در مرحله پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون وجود نداشت. نتایج آزمون بنفرونی نشان داد تاثیر درمان مبتنی بر شفقت بر هموگلوبین گلیکوزیله و رفتارهای خودمراقبتی بیشتر از درمان شناختی رفتاری است (0/01 P<). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت در افزایش رفتارهای خودمراقبتی و بهبود هموگلوبین گلیکوزیله  مؤثرتر از درمان شناختی رفتاری بوده است. باتوجه به نتایج این پژوهش درمانگران و متخصصان سلامت می توانند از درمان مبتنی بر شفقت جهت افزایش بهبود جسمی و روان شناختی بیماران دیابتی به ویژه کنترل قند خون و افزایش رفتارهای خودمراقبتی استفاده کنند.

1مقدمه: یکی از مشکلات شایع کودکان کم توان ذهنی دشواری در عملکردهای شناختی است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازی های شناختی رایانه ای و غیررایانه ای بر توجه پایدار و برنامه ریزی در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. روش کار: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه همراه با گروه گواه بود. جامعه پژوهش دانش آموزان دختر کم توان ذهنی آموزش پذیر دوره اول ابتدایی شهر اهواز در سال تحصیلی 02-1401 بودند. نمونه پژوهش برای هر گروه 12 نفر محاسبه که این افراد با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی ساده با قرعه کشی در سه گروه (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش اول 20 جلسه 45 دقیقه ای بازی های شناختی را با نرم افزار رایانه ای کاپیتان لاگ، گروه آزمایش دوم 20 جلسه 45 دقیقه ای بازی های شناختی را بدون نرم افزار آموزش دید و گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش ماند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی، آزمون رایانه ای عملکرد پیوسته و آزمون رایانه ای برج لندن بودند و داده ها با روش های خی دو، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS-19 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه های آزمایش و گواه از نظر سن و پایه تحصیلی تفاوت معنی داری نداشتند (0/05P>). همچنین، هر دو روش بازی های شناختی رایانه ای و غیررایانه ای در مقایسه با گروه گواه باعث افزایش توجه پایدار و برنامه ریزی در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر شدند و نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ شد (0/001P<). علاوه بر آن، اثربخشی بازی های شناختی رایانه ای در مقایسه با بازی های شناختی غیررایانه ای در افزایش هر دو متغیر توجه پایدار و برنامه ریزی بیشتر بود (0/001P<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از اثربخشی بیشتر بازی های شناختی رایانه ای در مقایسه با بازی های شناختی غیررایانه ای بر افزایش عملکردهای شناختی، توجه پایدار و برنامه ریزی بود. بنابراین، متخصصان، روانشناسان و مشاوران می توانند از روش بازی های شناختی رایانه ای برای بهبود عملکردهای شناختی استفاده نمایند.

1مقدمه: دوره نوجوانی با تغییرات سریع زیستی، شناختی و اجتماعی همراه می باشد، که این تغییرات می تواند بر سلامت روان نوجوانان تاثیر داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر (نسخه نوجوان) بر افسردگی، اضطراب و استرس دختران نوجوان شهرستان سبزوار انجام شد.  روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان نوجوان دختر شهر سبزوار در سال تحصیلی  1401-1400 بود، که از بین آنها تعداد 44 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش 10 جلسه مداخله درمانی گروهی دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ­ای دریافت نکردند. هر دو گروه مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-21)، را در مرحله پیش­ آزمون و پس ­آزمون تکمیل کردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-25  با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ­ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که درمان فراتشخیصی یکپارچه باعث کاهش معنی­داری در نمرات پس آزمون افسردگی، اضطراب و استرس گروه آزمایش-در مقایسه با گروه کنترل شده است (0/001>P).  نتیجه ­گیری: به نظر می رسد که درمان فراتشخیصی یکپارچه نگر یکی از روان درمانی های موثر در درمان اختلالات روانی نوجوانان دختر می باشد،  پس این درمان می تواند به بهبود بهداشت روانی دختران نوجوان کمک کند.

1مقدمه: رضایت از روابط زناشویی به عنوان یکی از شاخص های مهم و تعیین کننده در سلامت و استحکام خانواده تحت تأثیر عوامل متعددی است؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی نقش تعارضات زناشویی و انتظارات زناشویی در پیش بینی رضایت از روابط زناشویی انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل تمامی زنان متاهل مراجعه کننده به سراهای محلات شهر تهران در شش ماه دوم سال 1400 بودند که تعداد 120 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی (1379)، انتظارات زناشویی بخشوده و بهرامی احسان (1391) و رضایت زناشویی اینریچ فاورز و السون (1993) بودند. جهت تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با کمک نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد همبستگی بین تعارضات زناشویی و انتظارات زناشویی با رضایت از روابط زناشویی منفی بود (01/0>p). همچنین مؤلفه های تعارضات زناشویی و انتظارات زناشویی درمجموع 37 درصد توانایی پیش بینی رضایت از روابط زناشویی را داشتند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش اهمیت تعارضات زناشویی و انتظارات زناشویی را در مشاوره‏های زناشویی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.

1مقدمه: از عوامل روان شناختی که فراگیران نظام آموزشی طیف وسیعی از آن را تجربه می کنند اضطراب است، از طرفی سرزندگی تحصیلی از توانمندی هایی که در سازگاری دانش آموزان نقش دارد، بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی رفتاری- شناختی بر اضطراب و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه همراه با دوره پیگیری بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که 30 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی ساده در دو گروه آزمون (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسیم شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه اضطراب لاویبوند و لاویبوند  و سرزندگی تحصیلی دهقان زاده و حسین چاری بودند. گروه آزمایش در هشت جلسه حضوری 90 دقیقه ای در مدت هشت هفته (دو ماه) تحت مداخله قرار گرفت و گروه گواه مداخله معمولی را دریافت نمود. در تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی با نرم افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات اضطراب در گروه آموزش گروهی رفتاری- شناختی نسبت به گروه گواه در مراحل پس آزمون و پیگیری نسبت به مرحله پیش آزمون کاهش، اما در متغیر سرزندگی تحصیلی افزایش یافته بود و این نتایج در دوره پیگیری نیز تداوم داشت (0/01>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از آموزش گروهی رفتاری- شناختی اثرات مثبتی بر کاهش اضطراب و بهبود سرزندگی تحصیلی دانش آموزان داشت، بنابراین، پیشنهاد می شود این درمان به عنوان درمان مکمل در مدارس و مراکز درمانی برای دانش آموزان استفاده شود.

1 مقدمه: خلق دانش برای سازمان های آموزشی به ویژه نظامی، اساسی ترین منبع نوآوری و یادگیری است. پرستاری نظامی به عنوان رشته ای نوپا، نقشی حیاتی در ارتقاء سلامت نیروهای نظامی و جامعه دارد. لذا این پژوهش با هدف طراحی الگوی خلق دانش سازمانی در آموزش پرستاری نظامی انجام شده است . روش کار: این مطالعه به روش کیفی و با استفاده از راهبرد نظام مند نظریه داده بنیاد (گراندد تئوری) اشتراوس و کوربین (2015) انجام شد. داده ها با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 16 نفر از خبرگان و اساتید دانشگاهی با تجربه در حوزه پرستاری نظامی گردآوری شد و تا اشباع نظری ادامه یافت. مشارکت کنندگان با روش نمونه گیری هدفمند از نوع  نظری انتخاب شدند. تحلیل داده ها با روش مقایسه مداوم و کدگذاری نظری انجام و الگوی پارادایمی تبیین شد. صحت و استحکام داده های جمع آوری شده بر اساس معیارهای لینکلن و گوبا مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها:  یافته ها منجر به شناسایی 27 مولفه شد که در قالب الگوی پارادایمی شامل پدیده محوری (خلق دانش سازمانی)،  "شرایط علی" (اراده حاکمیت در خلق دانش، نظام آموزشی پرستاری نظامی، شایستگی های فردی و مهارتی و عوامل انگیزشی)، "شرایط زمینه ای" (ویژگی های جمعیت شناختی، زیرساخت ها و تجهیزات، فناوری اطلاعات و مدیریت دانش، ساختار پژوهشی، فرهنگ سازمانی، عوامل مدیریتی، استراتژی های سازمان آموزشی)،"شرایط مداخله گر" (تضاد سازمانی، عوامل امنیتی، منابع اقتصادی، عوامل محیطی، تعاملات بین سازمانی آموزشی)، "شرایط راهبردی" (ایجاد نظام خلق دانش، تجربه نگاری، تولید محتوا و انتشاریافته ها، فرا فناوری یادگیری، ارتقاء مدیریت آموزشی، بهبود و ارتقای برنامه درسی، جذب هدفمند منابع انسانی، توانمندسازی اساتید و تربیت تخصصی دانشجویان پرستاری) و "شرایط پیامدی" (کسب مرجعیت علمی و پاسخگویی به نیاز سازمان و جامعه) طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: الگوی ارائه شده نشان از اهمیت مدیریتی، علمی، فناورانه و سازمانی برای تحقق خلق دانش در حوزه آموزش پرستاری نظامی دارد و نظارت دقیق، تدابیر گسترده و اجرای برنامه ها و سیاست های مناسب در زمینه های فوق می تواند منجر به افزایش مرجعیت علمی و پاسخگویی به نیازهای سازمان و جامعه شود.