حرکت
سال:1379 | دوره:- | شماره:پیاپی 5 |تعداد مقالات:12

برای بررسی تاثیر یک برنامه منتخب هوازی روی توان هوازی و ترکیب بدن، نمونه ای 20 نفره که برای شرکت در تحقیق داوطلب شدند استفاده شد. آزمودنی ها، دختران دانشجوی مرکز تربیت معلم بودند که به دو گروه مساوی تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی تحت تمرینات منتخب قرار گرفتند. تمرینات شامل 20 دقیقه فعالیت هوازی (دویدن) با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب بود. 10 دقیقه برای گرم کردن و 10 دقیقه نیز برای سرد کردن در نظر گرفته شده بود. تمرینات به مدت 6 هفته و تعداد جلسات در هر هفته 3 تا 5 بار بود. گروه کنترل تمرین خاصی را انجام نمی دادند و به همان روند قبل از تحقیق خود ادامه می دادند. در آزمون نهایی، درصد چربی بدن گروه تجربی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل (P<(0.05) و توان هوازی آن به طور معنی دار بالاتر از گروه کنترل بود (0.05 تجربی (P< با وجودی که بیشتر آزمودنی های گروه وزن خود را از دست داده بودند (به طور متوسط 1.2 کیلوگرم)، این کاهش معنی دار). وزن چربی نبوده است (0.05 چربی این P< دختران گروه تجربی کاهش میانگین 2.38 کیلوگرم و وزن بدون P< گروه افزایشی حدود 1.5 کیلوگرم را به طور متوسط نشان داد، اما هیچ یک از این تغییرات معنی دار نبوده (0.05).

یکی از راه های گزینش و هدایت درست کودکان و نوجوانان به سمت رشته های ورزشی مناسب، بررسی میزان توارث پذیری ویژگی های جسمانی و حرکتی آنان است. هدف از این پژوهش، مقایسه ویژگی های جسمانی (قد، وزن و ضربان قلب بیشینه)، عوامل آمادگی جسمانی (ظرفیت هوازی بیشینه، انعطاف پذیری، استقامت عضلات شکم و قدرت دست) و آمادگی حرکتی (سرعت، چابکی و زمان واکنش شنیداری) در بین 16 جفت خواهر دوقلوی یکسان (گروه آزمایش) و 18 جفت خواهر غیردوقلوی (گروه گواه) شهرستان رشت با دامنه سنی 14-17 سال است. گروه گواه به شکل تصادفی و گروه آزمایش به شکل غیرتصادفی و از طریق بررسی معیارهای ویژه مانند یک تخمی بودن (MZ) با هدایت پزشک متخصص انتخاب شدند. کلیه متغیرهای تحقیق در شرایط یکسان و با آزمون های استاندارد و متداول میدانی و فرض های تحقیق با آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تی (t) مستقل و همبسته در سطح اطمینان (0.05) از طریق برنامه Spss بررسی شدند.

با توجه به گسترش روزافزون اختلالات روانی در جوامع امروز که پیامدهای تاسف باری را نیز به دنبال دارد، این پژوهش به بررسی و مقایسه سلامت روانی دانش آموزان پسر ورزشکار و غیرورزشکار دبیرستان های شهرستان سنندج در سال تحصیلی 78-79 می پردازد. برای پاسخ به سوالات پژوهش، محققان از پرسشنامه سلامت عمومی GHQ-28 برای اندازه گیری سلامت روانی دانش آموزان استفاده کردند و برای مشخصات عمومی آنها، پرسشنامه ای را که خود محقق تهیه کرده بود به کار بردند. این پژوهش بر روی 406 نفر آزمودنی از جامعه آماری دانش آموزان پسر دبیرستان های شهرستان سنندج که در سال تحصیلی 78-79 مشغول به تحصیل بوده اند صورت گرفته است. این پژوهش، روش آماری مورد استفاده برای بررسی و مقایسه میانگین های دو جامعه (ورزشکار و غیرورزشکار یا رشته های انفرادی و گروهی)، آزمون تی برای دو گروه مستقل بود و برای تعیین میزان ارتباط بین سلامت روانی و سابقه ورزشی، از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج تحقیق موید آن است که بین دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار در عوامل سلامت روانی شامل «علائم جسمانی»، «اضطراب و اختلال خواب»، «کارکرد اجتماعی» و «افسردگی» تفاوت معنی داری وجود دارد (P£0.05) و در همه این موارد، برتری با دانش آموزان ورزشکار بوده است، این دانش آموزان نسبت به دانش آموزان غیرورزشکار، وضعیت بهتری داشته اند.

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر و مقایسه تمرین یک جلسه ای و دو جلسه ای در هفته برآمادگی جسمانی (آمادگی عمومی) دختران غیرورزشکار بوده است. در این پژوهش 38 دختر غیرورزشکار در گروه تمرینات یک جلسه ای و 38 دختر غیرورزشکار نیز در گروه دوجلسه ای شرکت نمودند. گروه یک جلسه ای به مدت چهار ماه و گروه دو جلسه ای به مدت دو ماه تمرین کردند. آزمودنی ها در یک پیش آزمون که شامل اندازه گیری استقامت عضلانی عضلات کمربند شانه، استقامت عضلانی شکم، چابکی، نیروی عضلانی و استقامت قلبی – عروقی بود، شرکت کردند و پس از پایان دوره تمرینات نیز آزمون نهایی که اندازه گیری همان عوامل بود، تکرار گردید. نتایج پیش آزمون و آزمون نهایی، با آزمون t وابسته و غیروابسته و همچنین آزمون رتبه ای ویل کوکسان تجزیه و تحلیل گردید. محاسبات آماری نشان داد که بین پیش آزمون و آزمون نهایی گروه یک جلسه ای و دو جلسه ای تفاوت معنی دار است و تمرینات سبب پیشرفت همه عوامل آمادگی جسمانی گردیده است. تجزیه و تحلیل های آماری برای مقایسه معنی دار بودن تفاوت آزمون نهایی گروه یک جلسه ای و دو جلسه ای، نشان می دهد دختران غیرورزشکاری که دو جلسه در هفته تمرین کرده بودند از نظر استقامت قلبی و عروقی، چابکی و نیروی عضلانی پیشرفت بیشتری کرده اند، اما استقامت عضلانی گروهی که تنها یک جلسه در هفته تمرین کرده بودند بیشتر توسعه یافته است. بر اساس نتایج پیشنهاد می گردد برای توسعه آمادگی جسمانی تعداد جلسات تمرین به دو جلسه در هفته افزایش یابد.

هدف از این پژوهش، توصیف سوابق تحصیلی و ورزشی دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه های کشور بوده است. در این تحقیق، سوابق قهرمانی در رشته های ورزشی، رشته تحصیلی، معدل دیپلم دبیرستان و میزان مهارت آنان در دروس عملی، مورد مطالعه قرار گرفته است. از مجموع 2516 نفر دانشجویان دختر و پسر، 1135 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، سپس پرسشنامه ای مشتمل بر 28 سوال بسته و 2 سوال باز در اختیارشان قرار گرفت. 68 درصد دختران و 91.5 درصد پسران با تنیس روی میز آشنایی داشتند. معدل 44.4 درصد کل دانشجویان زیر 14 بوده است. 80.2 درصد با علاقمندی به این رشته وارد شده اند. 3.9 درصد دارای مدارک قهرمانی در سطح بین المللی بوده اند. نتیجه ای که می توان گرفت این است که در انتخاب و گزینش دانشجویان، بایستی تجدیدنظر نمود و سوابق تخصصی، ورزشی و میزان آشنایی آنان با رشته های ورزشی را در نظر داشت.

هدف از این تحقیق، بررسی و توصیف رابطه موجود بین سبک های مختلف رهبری با سطح رضایت شغلی از دیدگاه استادان ورزش تمام وقت دانشگاه های کشور است. بدین منظور تعداد 140 نفر از استادان زن و مرد مشغول به خدمت در دانشگاه های اصلی (دانشگاه مادر هر استان) هر استان که در زمان انجام تحقیق 72.5 درصد از جامعه تحت بررسی را تشکیل می دادند، به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در این تحقیق، دو پرسشنامه استاندارد، انطباق پذیری و اثربخشی رهبر از دیدگاه دیگران و شاخص توصیف شغلی به همراه یک پرسشنامه ویژگی های فردی برای تعیین سن، جنس، سابقه خدمت، نوع استخدام و میزان تحصیلات آزمودنی های تحقیق بود. تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق هم با استفاده از فنون همبستگی ساده و آنالیز واریانس انجام گرفت. تجزیه و تحلیل داده های آماری نشان داد که از بین سبک های رهبری مورد مطالعه در جامعه تحت بررسی سبک های رهبری استدلالی و مشارکتی از جمله رفتارهای مدیریتی مسلط و اثربخش است. نتایج به دست آمده همچنین نشان داد که بین رفتارهای رهبری استدلالی و مشارکتی با رضایت شغلی رابطه مثبت و معنی دار آماری وجود دارد. در حالی که این رابطه بین سبک های رهبری دستوری و تفویضی با رضایت شغلی در جامعه تحت بررسی بسیار کم، منفی و غیر اثربخش است.

کهولت در جوامع پیشرفته صنعتی و غربی که میانگین سن افرادشان به مرز 80 سالگی نزدیک می گردد، یکی از مشکلات عمده این جوامع به شمار می رود. با گذشت حدود سه دهه، از عمر، قابلیت های فیزیولوژیکی و کارکردی رو به افول می گذارد. برخی از این قابلیت ها که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند، عبارتند از: قدرت عضلانی، کارکرد عصبی، کارکرد ریوی، کارکرد قلبی – عروقی، ترکیب بدن و توده استخوانی. قابل ذکر است که میزان کاهش عملکرد این توانایی ها در دوره سالمندی، به یک میزان نیست. صرف نظر از سن، فعالیت های مناسب جسمانی منظم نیز سبب بهبود فیزیولوژیکی بدن می گردد. مقدار تاثیرات بستگی به عوامل مختلفی چون سطح آمادگی جسمانی اولیه، سن و نوع تمرین دارد. تمرینات ورزشی، قادر به مقابله با تاثیرات منفی حاصل از کشیدن سیگار، چاقی و پرفشارخونی است. به هر حال، چنین به نظر می رسد که فعالیت های جسمانی برنامه ریزی شده و منظم، در طول زندگی، بیمه نامه ای را به صورت سلامتی و عمر طولانی، در اختیار شرکت کنندگان در چنین برنامه هایی می گذارد.

بیماری AS، با رشد تدریجی دردهای ریشه های عصبی در قسمت های مختلف ستون مهره ها شروع می شود و سبب افزایش محدودیت حرکتی و تغییر شکل ستون مهره ها می گردد که این امر موجب کاهش قابلیت انبساط پذیری قفسه سینه و نیز توان هوازی در بیماران می شود. در راستای درمان این بیماری، روش های مختلفی پیشنهاد گردیده است. حرکت درمانی از جمله این روش هاست که ممکن است جریان روند پاتولوژیکی بیماران را از طریق تسهیل وضعیت عملکرد دستگاه حرکتی، قلبی، عروقی و نیز تنفسی، کاهش دهد. اما اتخاذ یک روش حرکت درمانی موثر، کاری است بسیار مهم و دقیق که به عواملی چون روند بیماری، وجود علائم درد، نوع تغییر شکل ستون مهره ها و نیز وضعیت سیستم تنفسی و قلبی عروقی بستگی دارد. بررسی حاضر، در پی یافتن یک روش حرکت درمانی به منظور کمک به این گونه بیماران جهت بهبودی و امکان بازگشت آنها به فعالیت های حرفه ای شغلی سابق خود است.