تصویر سلامت
سال:1397 | دوره:9 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

زمینه و اهداف: به علت طبیعت بیماری، بیشتر بیماران مبتلا به سرطان در معرض خطر بالایی از سوء تغذیه قرار دارند، که منجر به کاهش قابل ملاحظه ای در کیفیت زندگی و پیش آگهی ضعیف بیماری می گردد. پرسش نامه بیمار نهاد ارزیابی جامع ذهنی (PG-SGA)، ابزاری استاندارد برای ارزیابی وضعیت تغذیه ای بیماران سرطانی در هر دو حیطه تحقیقاتی و بالینی می باشد و امکان غربالگری و ارزیابی وضعیت تغذیه ای بیماران را فراهم می کند. هدف اصلی مطالعه، بومی سازی PG-SGA به زبان فارسی جهت استفاده در بیماران ایرانی می باشد. مواد و روش ها: برای بومی سازی ابزار از راهنمای انجمن بین المللی داروسازی و نتایج تحقیقات (ISPOR) استفاده شد. سنجه های روایی محتوایی و صوری و ساختاری، بررسی شدند. پایایی و ثبات درونی ابزار به ترتیب با ضریب همبستگی درونی و ضریب آلفای کرونباخ، بررسی شدند. یافته ها: میزان دسترسی به PG-SGA 100درصد، روایی محتوایی با قابلیت درک، سختی و ارتباط به ترتیب: 0/94 و 0/84 و 0/92 به دست آمد. اعتبار صوری 100درصد تایید شد. پایایی ابزار با آزمون پس آزمون 0/84، ثبات درونی با استفاده از آلفای کرونباخ 0/60 و اعتبار سازه بیش از 0/6 به دست آمد (p<0/001). نتیجه گیری: نسخه فارسی PG-SGA پرس شنامه ای آسان و قابل درک است، که می تواند جهت بررسی مشکلات تغذیه ای در بیماران سرطانی در ایران مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و اهداف: برنامه سلامت مادران از اصلی ترین حوزه های مراقبت های بهداشتی اولیه در جهان می باشد. با توجه به مشکلات شناسایی شده در سیستم ارزشیابی برنامه سلامت مادران در ایران، مطالعه حاضر با هدف تدوین راهکارهای ارتقایی جهت بهبود این سیستم اجرا گردید. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع کیفی می باشد، که با مشارکت 14 نفر از متخصصین حوزه سلامت مادران به انجام رسید. معیار ورود مشارکت کنندگان به مطالعه، دارا بودن حداقل سابقه مدیریتی پنج ساله و یا حداقل سابقه اجرایی 10 ساله در حوزه برنامه سلامت ماداران بود، که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب گردیدند. پژوهشگران در مرحله گردآوری داده و در راستای شناسایی راهکارهای ارتقایی در سیستم ارزشیابی این برنامه، اقدام به برگزاری سه مورد مصاحبه گروهی و دو مورد مصاحبه فردی غیرساختاریافته با مشارکت کنندگان نمودند و داده های اخذ شده به روش تحلیل محتوایی مورد کنکاش قرار گرفت. یافته ها: مطالعه حاضر موفق به شناسایی راهکارهای ارتقایی سیستم ارزشیابی برنامه سلامت مادران در قالب چهار تم اصلی، 24 تم فرعی و کدهای مربوطه گردید. راهکارهای شناسایی شده در این مطالعه در چهار تم اصلی شامل؛ فرایند ارزشیابی برنامه سلامت مادران، ابزارهای پایش و ارزشیابی برنامه آن، سامانه اطلاعات بالینی برنامه و نیروی انسانی موردنیاز برای انجام برنامه، دسته بندی شد. ابعاد فرایند ارزشیابی و نیروی انسانی موردنیاز برنامه نیز بیشترین و کمترین حجم از یافته ها را به خود اختصاص دادند. نتیجه گیری: کاستی ها و راهکارهای شناسایی شده در این مطالعه، علل عدم توفیق برنامه سلامت مادران در دستیابی به نتایج مطلوب را آشکار می سازد. بی تردید اجرای راهکارهای پیشنهادشده، می تواند منجر به ارتقای کیفیت و عملکرد این برنامه گردد.

زمینه و اهداف: ابر روندها تغییرات بنیادین عمده در سطح جوامع، فناوری ها و شرایط سیاسی هستند و تغییرات اساسی طولانی مدت در فضای جامعه به وجود می آورند. هدف از این مطالعه تدوین راهبردهای منابع انسانی نظام سلامت بر اساس همسویی با ابر روندهای گستره سلامت سالمندی است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی، تحلیلی-ترکیبی است. جامعه پژوهش اسناد بالادستی و خبرگان بودند. نمونه گیری اسناد به روش سرشماری و نمونه گیری خبرگان، هدفمند غیر احتمالی بود. روش جمع آوری داده، ترکیبی در یک مطالعه منفرد می باشد. ابتدا اسناد بالادستی نظام سلامت، با فن دلفی بررسی و جایگاه استراتژیک منابع انسانی در نظام سلامت توسط روش اسنو و مایلز، تعیین شد. سپس ابر روندهای حاکم بر گستره سلامت در هزاره جدید، از طریق منابع کتابخانه ای و اینترنتی شناسایی و با استفاده از شیوه ی تحلیل روند (Trend Analysis) و پویش ماکرو (Macro) به میکرو (Micro) و نظر خبرگان، مورد تحلیل قرارگرفته و راهبردهای منابع انسانی خدمات سالمندی نگاشته شد. یافته ها: بر اساس تحلیل محتوای کمی وکیفی اسناد بالادستی نظام سلامت توسط خبرگان و استفاده از روش اسنو و مایلز، جایگاه استراتژیک نظام سلامت، «توسعه ای» است. با رعایت اصل همسویی و با رویکرد نوآوری در مدیریت استراتژیک منابع انسانی، سیزده راهبرد تهاجمی، تدافعی، محافظه کارانه و رقابتی منابع انسانی خدمات سالمندی، برای استفاده حداکثری از ظرفیت های مقطعی نظام سلامت و ارائه خدمات مطلوب سالمندی با نظر خبرگان، نگاشته شد. نتیجه گیری: استراتژی های منابع انسانی سالمندی نظام سلامت، باید هم راستا با نیازهای سالمندان، اسناد بالادستی، موقعیت استراتژیک نظام سلامت و ابر روندهای گستره سلامت سالمندی نگاشته شود.

زمینه و اهداف: هزینه های سنگین مراقبت بیماران در واحدهای مراقبت ویژه، بسیار قابل توجه است. به طوری که این بخش ها حدود 20درصد هزینه های بیمارستانی را به خود اختصاص می دهد. هدف از این مطالعه، مقایسه هزینه های بستری بیماران داخلی و جراحی در بخش مراقبت های ویژه کودکان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته نگر، تعداد 120 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه کودکان بیمارستان امام حسین (ع) اصفهان، بر اساس معیارهای ورود و خروج، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات آنها از پرونده های بیمارستانی استخراج و هزینه های بستری بیماران داخلی و جراحی با هم مقایسه شد. آنالیزهای آماری در بخش توصیفی، شامل میانگین و انحراف معیار بود و در بخش تحلیلی، آزمون کای اسکوئر برای مقایسه داده های کمی و آزمون T مستقل، با استفاده از افزار SPSS 22 به کار رفت. یافته ها: طول مدت بستری در بیماران داخلی، به صورت معناداری بالاتر از بیماران جراحی بود (18/07± 23/76 در مقابل 13/03± 9/5 روز)، (0. 001>P). هزینه های بستری بیماران داخلی در مجموع، بالاتر از بیماران جراحی بود و اختلاف معنا داری نشان داد (p<0/05)، که به دلیل مدت زمان بیشتر بستری این بیماران بود. اما هزینه های پروسیجرها، به خصوص در 10 روز اول بستری، در بیماران جراحی بالاتر بود. نتیجه گیری: دستیابی به هزینه های مطلوب بیمارستانی برای بیماران داخلی و جراحی، مدیریت متفاوت در زمینه های متفاوت را می طلبد.

زمینه و اهداف: دیابت نوع 2، بیماری مزمنی است که عوارض متابولیک جدی به جا می گذارد. این عوارض باعث افزایش بار بیماری در جامعه و کاهش کیفیت زندگی بیماران مبتلا می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد هشت گانه کیفیت زندگی و سلامت عمومی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 در شهر تبریز، صورت پذیرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر مقطعی-توصیفی است. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران زن مبتلا به دیابت نوع 2 بود. حجم نمونه در جامعه مورد مطالعه، تعداد 300 نفر براساس روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ و پرسش نامه زمینه یابی سلامت ویر و شربورن SF-36 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ناپارامتری دوجمله ای استفاده شد. یافته ها: براساس نتایج به دست آمده از پژوهش، 58درصد از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 دارای اختلال در سلامت روانی بودند. همچنین نتایج نشان داد، که 6درصد از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 دارای علائم جسمانی شدید، 9درصد اضطراب، 2درصد اختلال در عملکرد اجتماعی و 1درصد افسردگی بودند. همچنین، میانگین مؤلفه های کیفیت زندگی برای عملکرد جسمی برابر 57/30، ایفای نقش جسمی 57/89، ایفای نقش هیجانی 57/54، سرزندگی برابر 56/08، سلامت روانی برابر 60/29، عملکرد اجتماعی برابر 63/97، درد بدنی برابر 56/91 و سلامت عمومی برابر با 53/16 با به دست آمد. نتیجه گیری: دیابت بیماری مزمنی است که سلامت روان بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد. براین اساس بهتر است در برنامه های درمانی بیماری دیابت، به وضعیت سلامت روانی و کیفیت زندگی بیماران نیز توجه لازم به عمل آید.

زمینه و اهداف: تعداد سالمندان در جوامع مختلف و از جمله ایران رو به افزایش است. بیماری های غیرواگیر از شایع ترین علل مرگ و میر در سالمندان می باشد. این تحقیق با هدف بررسی شیوع چاقی، دیابت، پرفشاری خون و چربی بالای خون در سالمندان روستای شهر تبریز اجرا شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 245 نفر سالمند 60 ساله و بالاتر (126 زن و 119 مرد) مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات این مطالعه براساس پرسش نامه ارزیابی دوره ای سالمندان که توسط وزارت بهداشت طرح ریزی شده، انجام گرفت. یافته ها با استفاده از نرم افزار SPSS 23 و آزمون های آماری کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 26/9 درصد نفر از سالمندان در مطالعه حاضر وزن طبیعی و 31/02 درصد دارای اضافه وزن و 42/04 درصد چاقی داشتند. 42/44 درصد از کل سالمندان، به پرفشاری خون مبتلا بودند. فراوانی پرفشاری خون در زنان 53/96 درصد و مردان 25/30 درصد بود (0/04=Pvalue). شیوع دیابت در کل سالمندان 20/81 درصد بود، که در زنان 26/98 درصد و در مردان 14/28 درصد بود. شیوع چربی بالای خون 50/6 درصد بود، که در زنان 56/34 درصد و در مردان 44/53 درصد بود. نتیجه گیری: بررسی غربالگری چاقی، دیابت، پرفشاری خون و چربی بالای خون در بین سالمندان سهلان نشان داد، که شیوع اضافه وزن، چاقی، پرفشاری خون، دیابت و اختلال چربی بالا بوده، مدیریت این مشکلات نیاز به آموزش، پیگیری و برنامه ریزی دقیق دارد.

زمینه و اهداف: پرستاری شغلی است که بدون وقفه در شبانه روز فعال است، چرا که مراقبت از بیمار ساعت نمی شناسد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تعارض کار-خانواده و فرسودگی شغلی در پرستاران با شیفت های کاری متغیر و ثابت انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع طرح های علی-مقایسه ای است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق، پرستاران بیمارستان های شهر تبریز در سال 1396 بودند و تعداد نمونه برای این تحقیق، 160 نفر به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای برای هر گروه برآورد شد. جهت جمع-آوری اطلاعات از پرسشنامه های تعارض کار-خانواده تریز (Terez) (2010) و فرسودگی شغلی ماسلاچ (Maslach) (1988) استفاده شد. داده ها به کمک آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری با نرم افزار SPSS 21 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد، که پرستاران با شیفت کاری ثابت میزان تعارض کار-خانواده، تعارض خانواده-کار، خستگی عاطفی، مسخ شخصیت، عدم موفقیت فردی و فرسودگی شغلی کمتری را نسبت به پرستاران با شیفت کاری متغیر گزارش کردند و این تفاوت ها در سطح 01/0 P

زمینه و اهداف: آموزش بالینی بخش جدایی ناپذیر از آموزش پرستاری می باشد. یکی از راه های کسب اطمینان از توانمندی های دانشجویان پرستاری، فراهم نمودن آموزش بالینی مؤثر است. برای این منظور، آگاهی از نیازهای پرستاران جهت دستیابی به اهداف ذکرشده ضروری است. هدف از این مطالعه، مروری بر اهمیت انواع مدل های مشارکتی آموزشی بالینی به منظور برآورده کردن نیازهای مراقبتی سلامتی جامعه و نیازهای یادگیری دانشجویان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مروری روایتی، جست و جو در پایگاه های اطلاعاتیScience Direct، PubMed، SID و نیز موتور کاوش Google Scholar در بین سال های 2005 تا 2017 انجام گرفت و تنها مقالات فارسی و انگلیسی بررسی و وارد مطالعه شدند. کلمات کلیدی انگلیسی مورد استفاده شامل: Clinical Education، Nursing Education، Education، Significance Collaborative و کلمات کلیدی فارسی نیز شامل: آموزش بالینی، آموزش پرستاری، اهمیت مشارکت بود. یافته ها: از مجموع چهار پایگاه داده 526 مقاله مورد بررسی اولیه قرار گرفت، که از این میان10 مقاله واجد شرایط برای ورود به مطالعه بودند. مدلی که همه نیازهای برنامه پرستاری را به طور کامل اجرا کند وجود ندارد. در این مطالعه انواع مدل های مشارکتی آموزش بالینی شامل مدل سنتی، مدل راهنما گنجانده شد که موثرترین آنها مدل آموزشی-مشارکتی بود. نتیجه گیری: ابعاد آموزش بالینی و فلسفه آن، نیاز به تأمین امکانات، بازنگری ابزارها و فرایندهای ارزشیابی بالینی دارد. ارتقای عملکرد مربیان بالینی و جذب نیروی انسانی حرفه ای براساس مدل پیشنهادی، می تواند در بهبود وضعیت آموزش بالینی مفید واقع گردد.