دانشور پزشکی: نشریه پژوهشی پایه و بالینی
سال:1397 | دوره:25 | شماره:135 |تعداد مقالات:13

مقدمه و هدف: صدمات ناشی از ایسکمی- خون رسانی مجدد در قلب (IR)، یکی از اصلی ترین دلایل مرگ و میر در جهان به شمار می رود. از آنجایی که انجام تمرینات ورزشی از جمله معدود روش های عملی برای بهبود محافظت قلب در برابر این صدمات به شمار می رود، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر پیش آماده سازی با تمرین تناوبی شدید کوتاه مدت بر محافظت قلبی، عملکرد بطن چپ و مکانیسم های احتمالی اثرگذار بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، 48 موش صحرایی نر نژاد ویستار (10-8 هفته ای با وزن 300-250 گرم) به صورت تصادفی به 5 گروه کنترل (C)، تمرین تناوبی شدید (H)، شم (Sh)، کنترل+ ایسکمی خون رسانی مجدد (CIR) و تمرین+ ایسکمی خون رسانی مجدد (HIR) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل 5 روز متوالی دویدن روی نوارگردان در 6 تناوب شدید 2 دقیقه ای با شدت 85 تا 90 درصد VO2max و 5 تناوب آهسته 2 دقیقه ای با شدت 55 تا 60 تا درصد VO2max بود. موش ها در گروه های CIR و HIR تحت عمل جراحی آسیب IR قرار گرفتند. اندازه سکته، آنزیم های لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز، شاخص های عملکردی بطن چپ، کلوتو و TRPC6 اندازه گیری و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی آنالیز شدند. نتایج: نتایج پژوهش حاضر کاهش معنادار اندازه سکته و آنزیم های شاخص آسیب قلبی را به دنبال تمرین در جریان IR نشان داد. علاوه بر این نتایج این پژوهش نشان داد که کاهش و اختلال عملکرد بطن به دنبال آسیب IR در گروه تمرین کرده (HIR) نسبت به گروه تمرین نکرده (CIR) به طور معنادار کمتر بود. همچنین یافته های این پژوهش افزایش معنادار کلوتو محلول در خون بعد از تمرین و بیان کمتر کانال های TRPC6 در جریان IR را در گروه تمرین کرده نشان داد. نتیجه گیری: یک دوره کوتاه مدت تمرین تناوبی شدید توانست باعث کاهش اندازه سکته به یک سوم میزان در مقایسه با گروه بدون تمرین (CIR) (کاهش 45، 33 درصدی) و جلوگیری از کاهش بارز عملکرد قلب در برابر آسیب ایسکمی-خون رسانی مجدد شود. بر اساس نتایج به دست آمده، افزایش کلوتو به دنبال تمرین و درنتیجه بیان کمتر کانال های TRPC6 در جریان IR، می تواند از مکانیسم های افزایش محافظت قلبی و کاهش اختلال در عملکرد قلب باشد.

مقدمه و هدف: زنان سرپرست خانوار گروه آسیب پذیری هستند که در معرض انواع آسیب های روان شناختی و اجتماعی قرار دارند.لذا این مطالعه باهدف بررسی وضعیت سلامت روان و مهارت های مقابله ای زنان سرپرست خانوار شهر بیرجند در سال 1396 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 200 نفر از زنان سرپرست خانوار 50-20 سال تحت پوشش کمیته امداد شهر بیرجند انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای وبرای انتخاب نمونه ازهر یک از مناطق شهر بیرجند از تخصیص متناسب استفاده شد. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد راهبردهای مقابله ای لازاروس و سلامت عمومی صورت گرفت. داده ها پس از جمع آوری در SPSS 19 وارد و توسط آزمون کای اسکوئر، t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین سنی زنان مورد 38.5±7.36 سال بود، 48.5% به علت طلاق سرپرست شده بودند.تنها 11.6% سلامت روان مطلوب داشتند و 77.5% پاسخگویان از مهارت های مقابله ای مساله محور برخوردار بودند.بین سلامت روان و مهارت های مقابله ای رابطه معناداری مشاهده نشد. در بین متغیرهای دموگرافیک تنها وضعیت اشتغال و تحصیلات با سلامت روان ارتباط داشت به طوری که اختلال در کارکرد اجتماعی در زنان شاغل به گونه معناداری بالاتر بود وزنانی که تحصیلات بالاتری داشتند از افسردگی بالاتری برخوردار بودند.وضعیت اشتغال نیز با سبک های مقابله ای ارتباط معنادار داشت، درواقع زنان بیکار نسبت به شاغل هیجان مدارتر بودند. نتیجه گیری: زنان سرپرست خانوار مورد مطالعه از سلامت روان مناسبی برخوردار نیستند، بنابراین نیاز به برنامه ریزی در راستای مداخله های موثر و به تبع آن بهبود شرایط زندگی و سلامت روان این زنان احساس می شود.

مقدمه وهدف: بخوبی مشخص شده که استرس اکسیداتیوها دربیماری مولتیپل اسکلروزیس سبب آسیب غشا لیپیدی وتخریب بافت عصبی می شود. هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین ترکیبی (هوازی- مقاومتی) بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس دارای چرخه جنسی منظم بود. مواد وروشها: در این تحقیق نیمه تجربی 30 بیمار زن مبتلا به ام اس (میانگین سنی 35.19±9.15 سال، وزن 59.21±13.62 کیلوگرم ومقیاس ناتوانی 3.21±0.64) داوطلب شدند و بطور تصادفی در 2 گروه مساوی کنترل و تمرین قرار گرفتند. آزمودنی ها یک برنامه تمرینی ترکیبی (هوازی-مقاومتی) به مدت 8 هفته، سه جلسه درهفته انجام دادند. قبل وبعد از دوره تمرینی، برای بررسی تغییرات آنزیم های سوپر اکساید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) و میزان مالون دی الدهید (MDA) از همه ازمودنی ها در حالت ناشتایی خون گیری به عمل آمد و توان هوازی وشاخص ناتوانی همه آزمودنیها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل در سطح معنی داری P<0.05 در نرم افزار SPSS نسخه 20 بررسی شدند. نتایج: نشان داد که شاخص سوپر اکساید دیسموتاز و توان هوازی گروه تمرین در مقایسه با گروه دارونما افزایش معنا داری داشت (P=0.001). اما دیگر شاخص های تحقیق (GPX،TAC،MDA) وشاخص ناتوانی حرکتی EDSS بین دو گروه تفاوت معنا داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظرمی رسد انجام تمرینات ترکیبی بر شاخص ناتوانی حرکتی و پراکسیداسیون لیپید در زنان مبتلا به ام اس تاثیر ندارد اما می تواند باعث بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی وتوان هوازی در این بیماران شود.

مقدمه و هدف: با توجه به تاثیرات فراگیر اختلال ملال جنسیتی بر عملکرد اجتماعی و روانی مبتلایان و همچنین آگاهی کمی که در کشور ما نسبت به این اختلال وجود دارد که درنتیجه منجر به برخوردهای نامناسب و غیرمنطقی می شود، ضرورت وارسی دقیق و آگاهی بخش این اختلال آشکار می شود. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، تعیین تفاوت ویژگی های شخصیتی زنان مبتلا به اختلال ملال جنسیتی و زنان غیرمبتلا با استفاده از آزمون رورشاخ است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی مقایسه ای است. به این منظور 30 نفر از هر دو گروه مبتلایان مراجعه کننده به مراکز تشخیصی و افراد غیر مبتلا به روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به همتاسازی ویژگی های جمعیت شناختی، از جمله سن، تحصیلات، وضعیت تاهل، انتخاب شدند در نهایت آزمودنی ها با استفاده از آزمون رورشاخ، منطبق با نظام جامع اکسنر، به شکل انفرادی، مورد ارزیابی قرار گرفتند و داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و روش آماری t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد در متغیر های مختلف بین دو گروه تفاوت های معناداری وجود دارد از جمله: پاسخ کل (W)، هیجانات انسانی (Hx)، اجزاء بدن انسان (Hd)، آناتومی (An)، خون (Bl)، اجزاء بدن حیوان افسانه ای (Ad) غذا (Fd)، چشم انداز (Ls)، طبیعت (Na)، محتوای جنسی (Sx)، پاسخ های رایج (pop)، رنگ (C)، حرکت انسانی (M)، سایه روشن-شکل (YT)، شکل-بافت (FT)، شکل خالص (F)، کیفیت شکل معمولی (FQo)، کیفیت شکل غیرمعمول (FQu)، فعالیت سازمانی (Zf،Zsum).نتیجه گیری: نتایج حاکی از این است در زنان مبتلا به اختلال ملال جنسیتی در مقایسه با زنان غیرمبتلا، نشانه های افسردگی و اضطراب بیشتر قابل مشاهده است. شیوه برخورد زنان غیرمبتلا با شرایط محیطی، بیشتر به صورت عینی و استدلالی به نظر می رسد و در سازمان بخشی به محرک ها موفق تر عمل می کنند اما زنان مبتلا هیجان مدارتر بوده و بیشتر در جهت زندگی خیالی خود پیش می روند. از سوی دیگر روابط بین فردی این افراد با مسائل و مشکلاتی همراه است.

مقدمه و هدف: برقراری رابطه بین پرداخت های مالی و نتایج در نظام سلامت، با تامین مالی بر اساس کارکردها توضیح داده می شود. این پژوهش با استفاده از اطلاعات داده های کارکردها برای بودجه بخش دولتی سلامت در استان ها و محاسبه کارایی نسبی بودجه برای استان ها، تفاوت کارایی استان ها را به طور مقایسه ای نشان می دهد. مواد و روش ها: ایﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از ﻧﻮع ﺗﺤﻠﯿﻞﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- آﻣﺎری اﺳﺖ و از آﻣﺎرﻫﺎی ﺛﺒﺘﯽ وزارت بهداشت و سازمان بیمه سلامت، ﺑﺮای محاسبه بودجه عملیاتی و شاخص های کارایی بر اساس کارکردها در استان ها اﺳﺘﻔﺎده نموده است. با ارائه تصویر ساده ای از بودجه بر اساس کارکردها و شناسایی هزینه ها، منابع انسانی و فیزیکی برای مراقبت های سرپایی و بستری در استان ها، شاخص های مقایسه ای کارایی با روش تحلیل پوششی داده ها اندازه گیری گردید. نتایج: میانگین کشوری شاخص کارایی بودجه برای حداکثر سازی کارکردها در سال های 1390 و 1392، برای مراقبت های سرپایی به ترتیب 0.55 و 0.58 و برای مراقبت های بستری به ترتیب 0.82 و 0.86 بوده است. ارزیابی شاخص های کارایی در بخش دولتی سلامت نشان می دهد که استان ها علی رغم یکسانی شرایط درآمدی و تخصیص بودجه و یکسانی روش های تنظیم کارکردها، با تفاوت های قابل ملاحظه در حداکثر سازی محصول و حداقل نمودن هزینه یا بودجه، طبقه بندی می شوند. نتیجه گیری: این پژوهش برای نخستین بار شاخص های کارایی بودجه عملیاتی بر اساس کارکردها در بخش دولتی سلامت را توضیح می دهد. تفاوت کارایی میان استان ها و تغییرات کاهشی کارایی در چند استان در سال دوم عاملی برای ناپایداری کارایی و نابرابری ها و محدودیت دسترسی به هدف های بخش سلامت محسوب می شود.

مقدمه و هدف: میگرن یک اختلال عصبی- عروقی است که باعث کاهش کیفیت زندگی می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین هوازی و مکمل ترکیبی گیاهی شامل سنبل الطیب و بادرنجبویه بر سروتونین، نیتریک اکسید خون و شاخص های سردرد بود. مواد و روش ها: در این مطالعه کاربردی، 18 بیمار زن مبتلا به میگرن که واجد شرایط شرکت در این مطالعه بودند، به صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی (9 نفر) و مکمل ترکیبی گیاهی (9 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین بیماران گروه تمرین هوازی در مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه شامل 75 دقیقه فعالیت هوازی (15 دقیقه گرم کردن، 45 تمرین، 15 دقیقه سرد کردن) با شدت متوسط اجرا شد. گروه مکمل ترکیبی گیاهی نیز هشت هفته کپسول گیاهی مصرف کردند، هر کپسول شامل 200 میلی گرم سنبل الطیب و 80 میلی گرم بادرنجبویه بود که در چهار هفته اول دو بار در روز و در چهار هفته دوم سه بار در روز مصرف شد. نمونه های خونی در حالت ناشتا برای تعیین سطوح سروتونین و نیتریک اکسید خون آزمودنی ها، قبل و بعد از مرحله مداخله گرفته شد. همچنین شاخص های سردرد توسط پرسشنامه روزنگار سردرد ارزیابی شد. یافته ها با استفاده از آزمون های t مستقل، t همبسته و تحلیل کوواریانس مورد ارزیابی قرار گرفت (P£0.05). نتایج: نتایج آزمون نشان داد در گروه مکمل ترکیبی دو گیاه، مصرف هشت هفته کپسول باعث افزایش معنی داری در سطوح سروتونین خون و کاهش معنی دار در تعداد روزهای سردرد/تکرار سردرد و شدت سردرد گردید (P£0.05). علاوه بر این، سطوح نیتریک اکسید خون و مدت سردرد نسبت به قبل از پژوهش تفاوتی نداشت (P³0.05). در گروه تمرین هوازی، هشت هفته فعالیت باعث افزایش معنی داری در سطوح سروتونین و نیتریک اکسید خون و کاهش معنی داری در تعداد روزهای سردرد/تکرار سردرد و شدت سردرد گردید (P£0.05)، اما مدت سردرد تغییری نکرد (P³0.05). همچنین با مقایسه متغیرها بین دو گروه مشخص شد به غیر از نیتریک اکسید سرم و توان هوازی، تغییرات بقیه متغیرها در پایان مطالعه مشابه بود و تفاوت معنی داری بین آن ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرین هوازی و مکمل ترکیبی شامل سنبل الطیب و بادرنجبویه می توانند مکمل درمانی مناسبی برای زنان مبتلا به میگرن باشد و تفاوتی بین آن ها وجود ندارد.

هدف: تاثیر یک دوره HIIT بر کلاژن – 1 و TGF-b1 و عملکرد قلبی عضله قلب موش صحرایی پس از ایسکمی- ریپرفیوژن است. مواد و روش ها: 32 سر موش با تزریق تیوپنتال سدیم بی هوش شدند. انتوبه کردن، اتصال به ونتیلاتور و با بستن شریان کرونری نزولی بعد از توراکتومی، ایسکمی و 30 دقیقه بعد، ریپرفیوژن انجام شد. به صورت تصادفی به 4 گروه کنترل/ایسکمی، تمرین/ایسکمی، تمرین و شم تقسیم شدند. (گروه تمرین بدون جراحی و شم بدون ایسکمی). پس از 4 هفته دوره بازیافت، برنامه تمرینی (8 هفته، هفته ای 3 روز) 40 دقیقه ای از 5 دقیقه گرم کردن و سرد کردن و 30 دقیقه دویدن تناوبی با شدت 85% تا 90% VO2max بود که با دوره فعال استراحت با شدت 50% تا 60% VO2max جدا می شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و بی هوشی موش ها، بافت قلب جدا شد و بیان ژن کلاژن-1 و TGF-b1 به روش PCR-RT سنجیده شد. نتایج: بیان ژن کلاژن – 1 در گروه تمرین/ایسکمی در مقایسه با گروه کنترل/ ایسکمی کاهش معناداری داشت (P<0.05). میران بیان TGF-b1 در سه گروه در مقایسه با گروه کنترل/ایسکمی کاهش معناداری داشت (P<0.05). کسر تزریقی (P=0.021) و کسر کوتاه شدگی (P=0.011) در گروه تمرین/ایسکمی در مقایسه با گروه ایسکمی افزایش معناداری را نشان داد. نتیجه گیری: اجرای HIIT باعث کاهش کلاژن-1 و TGF-b1 و افزایش بهبود عملکرد قلبی بعد از ایسکمی شد.

مقدمه و هدف: تومورها، آنتی ژن هایی را بروز می دهند که توسط سیستم ایمنی به عنوان عامل بیگانه شناخته می شوند. پروتئین های شوک حرارتی، چاپرون های مولکولی می باشند که با اتصال به آنتی ژن های توموری، جذب آن ها را توسط سلول های عرضه کننده آنتی ژن کنترل می نمایند. مواد و روش ها: این مقاله، نوعی مقاله مروری بوده که در آن جمع آوری اطلاعات در زمینه ایمونوتراپی، سرطان و پروتئین های شوک حرارتی به وسیله جستجو در اینترنت (Elsevier، Science، springer) و به صورت محدود به زبان انگلیسی و با محدودیت زمانی (2000 به بعد) انجام گرفته. در میان مقالات بدست آمده از مولفین صاحب نظر و مجربی که مورد استناد واقع شده بودند، انتخاب گردیدند. نتایج: کمپلکس آنتی ژن- پروتئین شوک حرارتی با بکارگیری MHCІ و MHCII باعث فعال شدن لنفوسیت های T می گردد. فرآیندهای درگیر در جذب این کمپلکس که سبب عرضه متقاطع آنتی ژن شده، متفاوت از فرآیندهایی است که برای آنتی ژن منفرد مطرح است، بنابراین طبق نظریه های جدید، می توان از این کمپلکس آنتی ژن- پروتئین شوک حرارتی به عنوان یکی از اجزاء واکسن های توموری استفاده نمود. این واکسن ها در ایمنی زایی علیه تومور نقش داشته و سبب برانگیختن پاسخ های موثرتر سیستم ایمنی و حفاظت علیه تومور می گردد. نتیجه گیری: با خالص سازی کمپلکس آنتی ژن- HSP از تومور خاص می توان واکسن کارآمد و موثری علیه آن تومور ایجاد نمود.