مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1380 | دوره:9 | شماره:2 |تعداد مقالات:17

توده های ناحیه ساب منتال علل مختلفی دارد که شایعترین آنها کیست درموئید  می باشد. در بیماری که با توده ساب منتال به ابعاد 2× 5/1 سانتیمتر مراجعه کرده بود و با درمانهای آنتی بیوتیکی بهبودی نداشت. Excisional Biopsy انجام شد که لیشمانیوزیس تشخیص داده شد. توده  ساب منتال از نادرترین تظاهرات بالینی این بیماری بوده و همیشه بایستی در اینگونه موارد به فکر لیشمانیوزیس بود. پس از تشخیص بیمار جهت ادامه درمان به بخش عفونی معرفی و تحت درمان لیشمانیوزیس احشائی قرار گرفت و بهبودی یافت.  

نظر به اینکه پزشکان بخصوص پزشکان عمومی بصورت مکرر با بیمارانی که طحال آنان بزرگ می باشد برخورد دارند،لذا در این مقاله، مروری مختصر درباره بررسی اسپلنومگالی انجام شده است . طحال طبیعی، وزنی تا حداکثر 200 گرم دارد و قابل لمس نمی باشد.اعمالی که به طحال نسبت داده می شود شامل فیلتراسیون سلولهای غیر طبیعی از جریان خون، فونکسیون ایمنی ، عمل خونسازی و ذخیره ای می باشد.طحال بزرگ یا اسپلنومگالی وقتی اطلاق می گردد که طحال قابل لمس باشد.علل مختلفی برای آن درنظر گرفته شده است که از علل شایع  اسپلنومگالی التهابی است و نیز از علل دیگر می توان  اسپلنومگالی هیپرپلاستیک،احتقانی، انفیلتراتیو را نام برد. تشخیص طحال بزرگ با معاینه و سپس با انجام آزمایشات و راههای تشخیصی پارا کلینیک دیگر می باشد.  

ضربه‏های مغزی یکی از شایعترین ضایعات امروز جهان و سومین یا چهارمین علت مرگ و میر  را تشکیل می دهد ناتوانیهایی که به این دلیل ایجاد می‏شوند، قابل توجه هستند. با توجه به محدودیت‏های موجود در درمان این بیماران، به نظر می‏رسد که بهترین راه، درمان اولیه یا پیشگیری از ایجاد یا حداقل پیشگیری از عوارض ضربه‏های مغزی باشد. این ضربه‏ها ارتباط تنگاتنگی با فرهنگ، خصوصیات و امکانات هر جامعه، ایجاد و راههای پیشگیری از عوارض و درمان آن دارد و شناخت این فاکتورها می‏تواند در پیشگیری و درمان نقش مهمی ایفا کند. این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی بر روی 993 بیمار طی دو سال  از 1/1/77 تا 29/12/78   که در بیمارستان شهید رهنمون یزد بستری شده‏اند  انجام گرفته است. اطلاعات تحقیق از طریق پرسشنامه و توسط مجریان طرح جمع‏آوری گردید، و با برنامه رایانه‏ای  SPSS-9مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین سنی بیماران 38/25 سال و 1/73% بیماران مرد و بقیه زن بودند. بیشترین عامل ضربه به سر به ترتیب، موتورسیکلت (4/43%)،  سقوط (9/24%) و اتومبیل (3/22% ) و شایعترین عامل ضربه به سر در کودکان سقوط و نیز شایعترین عامل ضربه به سر در هر دو جنس موتورسیکلت بوده است. همچنین بیشترین درصد مرگ و میر (37% ) مربوط به موتورسیکلت و بیشترین متوسط هزینه درمانی برای هر نفر مربوط به اتومبیل  تقریبا یک‏ونیم میلیون ریال  و کمترین آن مربوط به سقوط بود و بیشترین درصد فوت شدگان را عابرین پیاده تشکیل می‏دادند. این مطالعه بیانگر این واقعیت تلخ است که موتورسیکلت اولین عامل ضربه مغزی در یزد است  و از این وسیله نقلیه با ایمنی بسیار پائین برای ایاب و ذهاب خانواده‏ها استفاده می‏شود لذا می‏تواند برای سرنشینان و عابرین پیاده حادثه‏آفرین باشد.

درد پاشنه پا به علت مبهم بودن اتیولوژی و نیز به علت مزمن بودن و ناتوان کردن بیمار حائز اهمیت است. دراین پژوهش  بیماران با درد پاشنه پا را از نظر خصوصیات دموگرافیک و مختصات بیماری مورد بررسی قرار داده و نتایج درمان را گزارش نموده ایم. این مطالعه که به صورت  Outcome Study صورت گرفته در طی 2سال (1378تا1380) بیمارانی را که با درد پاشنه پا به کلینیک تخصصی بیمارستان شهید رهنمون  یزد مراجعه نموده بودند ، بعداز گرفتن شرح حال ، معاینه نموده و تستهای آزمایشگاهی لازم و رادیوگرافی از پاشنه پا )هردوسمت( گرفته شد. 58بیمار با سن متوسط  3/1 ± 42 65-28 سال) سال  درمطالعه شرکت نمودند، 7 مورد درد بصورت دوطرفه و در مجموع 65پاشنة دردناک وجود داشت. بیماران 48نفر زن (83%) و 10نفر مرد (17%) بودند. درگیری در سمت راست و چپ تقریبا برابر بود. علامت تینل‏که راهنمایی بروجود علت نورولوژیک برای درد پاشنه پا میتواند باشد در سه بیمار وجود داشت که در یکی از آنها درمانهای کنسرواتیو با شکست روبرو شد. تست فالن و کمپرسیون عصب در هیچکدام از بیماران مثبت نبود. در بررسی محل حداکثر حساسیت ، در یک مورد این محل در منطقه دو طبق تقسیم بندی Baxterوجود داشت که این مورد بیماری بودکه نسبت به درمان کنسرواتیو مقاوم بود. از 49 پاشنه‏ای که رادیوگرافی داشتند از نظر وجود اسپور بررسی بعمل آمد که در 46% از پاشنه‏های دردناک و 36% از پاشنه‏های بدون درد اسپور وجود داشت که بر اساس آزمون  х2 ارتباط معنی داری بین درد پاشنه با اسپور وجود نداشت . پیگیری بیماران بمدت 5/14 ماه(بطور متوسط)  انجام و 55 بیمار (95%) به روش‏های کنسرواتیو پاسخ دادند و درمان سه نفر (5%) به شکست منجر گردید که ازاین سه نفر ، دو نفر مورد عمل جراحی قرار گرفتند. یک نفر )باتکنیک  Baxter Modified (باآزادسازی شاخه‏های عصب‏کالکانئال‏داخلی) عمل‏شده و بهبودی حاصل‏نمود ودیگری که خانم 50 ساله دیابتیک بود ‏با تکنیک  DuVriesعمل گردید و خار پاشنه برداشته شد که در پیگیریهای بعدی  از درد شکایت داشت (پیگیری 4ماهه) در نهایت ضمن تاکید بر بکارگیری روشهای کنسرواتیو برای درمان بیماران درد پاشنه بعنوان درمان اصلی ، استفاده از   axter Modifiedباتکنیک  (آزاد سازی شاخه‏های کالکانئال داخلی) را برای موارد مقاوم به درمان کنسرواتیو پیشنهاد میکنیم. اما قبل از انجام هرگونه عمل جراحی بایستی از نظر بیماریهای استخوان پاشنه،  ضایعات جلدی،  بیماریهای سیستمیک و متابولیک بررسی لازم را انجام و آنها رد شده باشند.  

شقاق مقعدبیماری شایع ناحیه آنورکتال می‏باشد. بابررسی‏های مانومتریک ثابت شده که اسپاسم اسفنکتر آنال و افزایش فشار مقعد ، عامل ایجاد شقاق می‏باشد بنابراین هدف از درمان فیشر آنال برروی کاهش تونیسیته و فشار اسفنکتر متمرکز شده است. این مطالعه از نوع تحلیلی و به روش Clinical Trial  انجام و دو روش درمان طبی شقاق مقعد که خطر بی‏اختیاری دایم مدفوع را بدنبال ندارد مورد مقایسه قرار داده و بیماران مورد مطالعه  70نفر بودند که بطور تصادفی به دو گروه جهت درمان بوسیله تزریق موضعی cc 80 واحد توکسین بوتولیسم داخل اسفنکتر آنال و در قدام و طرفین خط میانی و استفاده از پماد نیتروگلسیرین  3/0 درصد دوبار در روز بمدت 8-4 هفته تقسیم کردیم.از مجموع  60بیمار که مطالعه را به پایان رسانیدند بهبود زخم و ترمیم علائم در 27 بیمار از 30 بیمار (90 %) در گروه بوتولیسم و در 24 بیمار از 30 بیمار (80%) در گروه نیترات مشاهده  شد. یک مورد بی‏اختیاری گذرا در گروه بوتولیسم وجود داشت. در گروه نیترات ، 5 بیمار دچار سردرد شدند (7/16%) که گذرا و قابل تحمل بوده یا با مصرف استامینوفن خوراکی بهبودی داشت و در یک مورد سردرد غیرقابل تحمل ایجاد شد که با تغییر روش درمان به گروه بوتولیسم داده شد که بهبودی یافت. سوزش مقعد در 2 بیمار (67/6%) ایجاد شد که قابل تحمل بود. در یک بیمار از گروه بوتولیسم به علت عدم پاسخ به درمان پماد نیتروگلسیرین داده شد که موفق بود و دو مورد دیگر تحت عمل جراحی قرار گرفتند. در گروه نیترات 5 مورد عدم پاسخ به درمان وجود داشت که به آنها پیشنهاد جراحی یا تغییر روش درمان به نوع بوتولیسم داده شد. در گروه نیترات 4 مورد (6/16%) و درگروه بوتولیسم  2مورد (4/7%) عود وجود داشت .این مطالعه نشان داد که درمان با پماد نتیروگلیسیرین یا تزریق موضعی بوتولیسم در درمان شقاق موثر است و می تواند جایگزین مناسبی به جای جراحی اسفنکتروتومی می باشد.  

اریترو ملالجیا بیماری ای است که حملات آن با درد شدید همراه با قرمزی و گرمی ناحیه‏ای اکثرا در پاها و بندرت در دستها مشخص می‏گردد. این بیماری دارای دو نوع اولیه یا ایدیوپاتیک و ثانویه یا همراه با بیماریهای دیگر میباشد. شایع‏ترین بیماریهای همراه، پلی سیتمی، فشار خون و واسکولیت می‏باشند. پاتوژنز بیماری در نوع اولیه هنوز مبهم و تئوریهای مختلفی برای آن ذکر شده است از آنجا که در بیماران اریتروملالجیا، با گرمای موضعی معمولا علائم شروع می‏شود و گذاشتن اندام درگیر در دمای پائین موثرترین راه کاهش درد است، اختلال ناحیه‏ای تنظیم وازو موتور میتواند بعنوان فاکتور بیماریزا در بیماران اریتروملالجیای اولیه مطرح شود. تاکنون دو گروه از پژوهشگران بابیوپسی ناحیه‏ای اندام مبتلا کاهش سمپاتیک را نشان داده‏اند ولی هر دو مطالعه بصورت گزارش مورد (case report)بوده است و تاکنون مطالعه جامعی در این زمینه انجام نگرفته است.  این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی صورت گرفته سیستم سمپاتیک  بیماران را توسط آزمایش ساده و غیر تهاجمی پاسخ پوستی سمپاتیک (SSR) Sympathetic Skin Response ارزیابی کردیم تا بتوانیم نقش سمپاتیک را در پاتوژنز این بیماری بیان کنیم .پاسخ پوستی سمپاتیک ( (SSRیک آزمایش ساده الکترودیاگنوزیس است که جهت بررسی فعالیت غدد عرقی eccrineدر اثر تحریک سیستم سمپاتیک بکار می‏رود. این قوس سمپاتیک پوستی از فیبرهای میلین دار آوران، قسمت مرکزی، فیبرهای پیش گانگلیونی وابران و فیبرهای پس گانگلیونی بدون میلین وابران از نوع فیبرهای Cتشکیل شده است. با تحریک فیبرهای آوران توسط تحریکات دردناک یا تحریک الکتریکی، این قوس عصبی تحریک شده و بعلت افزایش فعالیت Sudomotorتغییرات ولتاژ پوستی خواهیم داشت که توسط دستگاه معمولا بصورت یک موج دو فازی با شروع منفی ثبت میشود و مدت زمان تاخیر بین تحریک و شروع موج و همچنین ارتفاع قله مثبت تا قله منفی را محاسبه می‏کنیم. در این مطالعه آزمایش SSRبر روی اندامهای مبتلا )اندام تحتانی) 22بیمار اریتروملالجیای اولیه که هیچ بیماری سیستمیک دیگری نداشته و داروهای موثر بر سیستم اتونوم نیز مصرف نمی‏کردند و همچنین بر روی اندامهای مشابه 22فرد سالم که از نظر سن و جنس مشابه گروه بیماران و همچنین بیماری خاصی نداشته و دارو نیز مصرف نمی‏کردند انجام شد و مقایسه نتایج با استفاده از آزمون آماری Mann whitney test صورت گرفت.  در اندام تحتانی هر 4 متغیر اندازه‏گیری شده )تاخیر زمانی و ارتفاع در هر دو پا( دارای تفاوت فاحش آماری بودند، بعلاوه در گروه شاهد میانگین + 2 انحراف معیار را بعنوان حد نهائی تاخیر زمانی و میانگین تقسیم بر دو را بعنوان حد پائین ارتفاع طبیعی در نظر گرفتیم و از طرفی برای افزایش ویژگی آزمایش تنها بیمارانی را در گروه غیرطبیعی قرار دادیم که حداقل 2 متغیر از 4 متغیر اندازه‏گیری شده غیرطبیعی باشد، در نتیجه در بیماران با در نظر گرفتن 2معیار غیرطبیعی از میان 4معیار موجود در هر فرد 72/7 %کل آنان دارای SSR غیرطبیعی بودند. نتایج حاصل از این تحقیق قویا امکان نوروپاتی اعصاب سمپاتیک را در بیماران مبتلا به اریتروملالجیای اولیه مطرح می‏کند.  

 نمونه مدفوع از بیماران مشکوک به وبا در طی شیوع و با در برخی از نقاط تهران ، مورد آزمایش قرار گرفتند که از این تعداد 140 نمونه از نظر داشتن باکتری مولد وبا مثبت بودند . سروگروپ ، بیوتیپ و سروتیپ این تعداد طبق آزمایشات بیوشیمیایی (متیل رد ، وژپراسکوئر ، اوره آز ، بتا-همولیز ، سیترات و اثر بر KIA ، کلیگلر آیرون آگار) و سرولوژی مشخص شدند که 1 مورد NAG و 139 مورد سروتیپ اگاوا بودند که از این تعداد 136 مورد بیوتیپ التور بودند.  همچنین برای نمونه های مثبت سنجش حساسیت آنتی بیوتیکی انجام شد که بهترین دارو سیپروفلوکساسین و بعد از آن جنتامایسین ، دکسی سایکلین ، اریترومایسین و کلرامفنیکل شناخته شدند که به ترتیب میزان مقاومت باکتریها نسبت به این داروها0 % ، 9/2% ، 2/2% ، 6/8% می باشد و مقاومت باکتریها نسبت به کوتریموکسازول (6/98%) ، اکسی تتراسایکلین (6/87%) تتراسایکلین (9/61%) بود . سویه های ویبریوکلرا التور از نظر واکنش بتا-همولیز مورد بررسی قرار گرفتند که معلوم شد همه سویه های ویبریوکلرا التور همیشه واکنش بتاهمولیز را ندارند ، بلکه گاهی غیر همولیتیک می باشند . نتایج بطور کامل نشان می دهد که بررسی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری و با در ایران از اهمیت خاصی برخوردار است .  

هپاتیت حاد ویروسی بخصوص ویروس B شایعترین بیماری حاد کبد در زنان حامله است که نه تنها عوارض حاملگی را افزایش میدهد، بلکه حاملگی و زایمان بعنوان یک عامل در زنجیره انتقال ویروس عمل میکند . در این مطالعه میزان ناقلین مزمن آنتی ژن سطـــحی B (HBSAg)و نیز عوامل خطر ساز در زنان حامله ای که طی سالهای 1377 و 78 به کلینیکهای زنان بیمارستانهای بهمن (وابسته به دانشگاه علوم پزشکی) و بیمارستان دکتر مجیبیان ( بخش خصوصی ) مراجعه نمودند تعیین گردید.نمونه گیری بصورت سرشماری از 1904 زن حامله انجام و روش ElisA برای HBSAg  در سرم انتخاب گردید. میزان ناقلین مزمن HBSAg در جامعه مورد مطالعه 84/ . % ، ( 16 نفر ) تعـیین و هیچ رابطه معنی داری بین عوامل خطرساز وشانس ابتلا مشاهده نشد . میزان ناقلین مزمن در زنان حامله در یزد کمتر از زنان حامله در بندرعباس ( 3/1 % ) و در شهر زنجان ( 1% ) ، هنگ کنگ (10% ) وبیشتر از زنان حامله آلمان ( 38/0 % ) میباشد . ونیز از میزان ناقلین مزمن جامعه عمومی شهری یزد ( تا 6% ) کمتر است .اگر چه میزان آلودگی در جامعه مورد مطالعه بالا نیست اما با توجه به نقش حاملگی در زنجیره انتقال وعوارض غیر مترقبه ، الزام در انجام تست HBSAg را در تمام خانمهای  حامله پیشنهاد می کنیم .  

به دنبال اپیدمی لیشمانیوز جلدی نوع روستایی در اطراف شهر اردکان و نوع شهری در بعضی از محلات قدیمی شهر یزد، مطالعاتی طی سال های 78-1377 در زمینه مخازن حیوانی این بیماری انجام گرفت. در روستاهای آلوده دهستان محمدیه (اطراف شهر اردکان) جوندگان از نوع Meriones libycus (42.2%) و Rhombomys opimus  (57.8 %) فعالیت دارند. آلودگی لیشمانیایی این جوندگان به ترتیب 7/15% و 5/11% محاسبه گردید. انگل Leishmania major  به روش RAPD-PCR از گونة M.libycus  برای اولین بار از منطقه تحت مطالعه جداسازی شد. در آبادی های تحت مطالعه 4 قلاده سگ ولگرد به دقت معاینه شدند، ولی هیچکدام زخم حاد و یا جای زخم سالک نداشتند. نتایج این بررسی نشان می دهد که احتمالا هر دو جونده یاد شده نقش مهمی به عنوان مخازن اصلی حیوانی در اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی روستایی در حومه شهر اردکان دارند. در بررسی های بعمل آمده بر روی 46 قلاده سگ ولگرد در محلات قدیمی شهر یزد، زخم حاد و یا جای زخم مشاهده نشد و همگی سالم بودند.

در یک سیکل درمانی (Invitro Fertilization) IVFجهت بدست آوردن اووسیت، پونکسیون تخمدان (ترانس واژینال) انجام می‏گیرد. این عمل جراحی به صورت سرپایی و در بیشتر اوقات تحت بیهوشی عمومی انجام می‏شود. جهت جلوگیری از عوارض احتمالی هوشبرهای استنشاقی روی کیفیت اووسیت و میزان حاملگی، ترجیحا از این داروها در اینجا صرف نظر شده و از داروهای هوشبروریدی استفاده می‏شود. در مطالعات متعددی، جهت بیهوشی در این بیماران از ترکیب میدازولام – مخدر استفاده شده است و در هیچ کدام از مقالات مربوطه عارضه سویی از میدازولام بر روی اووسیت ذکر نشده است. این  مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و در سال 1377 انجام شده که از ترکیب میدازولام - فنتانیل به همراه دوز نسبتا پائین تیوپنتال استفاده شده است. تعداد 120بیمار به روش تصادفی به دو گروه مورد) 60نفر (و شاهد ) 60نفر) تقسیم شدند. جامعه مورد بررسی زنان ناباروری بودند که جهت عمل پونکسیون تخمدان تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند. در گروه مورد القاء بیهوشی با داروهای میدازو 0.07mg/kg)) + فنتانیل (  mcg/kg 1.5) + تیوپنتال ( 2mg/kg ) انجام شد و در طول بیهوشی در صورت حرکت بیمار در واکنش به تحریک جراحی (سبک شدن بیهوشی) از دوزهای متناوب 50 میلی گرمی تیوپنتال استفاده شد. در گروه شاهد القاء بیهوشی به روش استاندارد و ادامه بیهوشی مانند گروه مورد بوده است. فشار خون و تعداد نبض قبل از القاء بیهوشی و پس از آن در ادامه بیهوشی و ریکاوری برای هر بیمار ثبت شد. هم چنین میزان نیاز بیماران به دوزهای تکراری تیوپنتال در طول بیهوشی عمومی مشخص شد. مدت زمان ریکاوری و دپرسیون تنفسی بیماران در ریکاوری نیز مشخص شد و در گروه مورد پس از گذشت 15دقیقه از زمان ریکاوری در صورت نیاز فلومازنیل (  0.1-0.2mg) تزریق شد. با توجه به وضعیت همودینامیک بیماران در طول عمل جراحی و نیاز به دوزهای اضافی تیوپنتال، سطح بیهوشی بیماران مشخص شد. در گروه مورد  85 % بیماران سطح بیهوشی مناسبی در طول عمل جراحی داشتند که اختلاف آن نسبت به گروه شاهد معنی‏دار بود ( .(P =0.049  زمان ریکاوری در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد طولانی‏تر بود، این اختلاف با استفاده از آزمون Tو P = 0.002معنی‏دار بود. هم چنین در 3/33% بیماران گروه مورد دپرسیون تنفسی در زمان ریکاوری مشاهده شد. اختلاف این میزان با گروه شاهد نیز معنی‏دار است ( .(P = 0.002این عارضه با استفاده از فلومازنیل برطرف گردید. با توجه به نتایج حاصله، همان گونه که در مطالعات متعدد در مورد جراحی‏های مختلف سرپایی پیشنهاد شده است، می‏توان با استفاده از میدازولام در عمل‏پونکسیون تخمدان نیز سطح بیهوشی مناسبی را ایجاد کرد و از پاسخهای همودینامیک نسبت به تحریکات جراحی جلوگیری نمود. هم چنین با استفاده از فلومازنیل می‏توان دپرسیون تنفسی بیماران را در ریکاوری برطرف ساخت و یک ریکاوری سریع را بدست آورد.  

سندرم زجر تنفسی حاد . (Acute Respiratory Distress Syndrome) A.R.D.Sدرمان فارماکولوژیک اثبات شده‏ای ندارد. نشان داده شده است که ترومبوکسان  A2یکی از واسطه‏های اصلی در مسیر  ARDSمی‏باشد. کتوکونازول با جلوگیری از سنتز واسطه مذکور ممکن است از بروز این سندرم در بیماران در معرض عوامل خطر جلوگیری کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر کتوکونازول در پیشگیری از بروز ARDSدر بیماران مواجه با عوامل خطر طراحی و اجراء شد.  این مطالعه از نوع کارآزمائی بالینی است که بر روی 46 بیمار دارای عوامل خطر شامل سپسیس، آمبولی چربی، آسپیراسیون ریوی و کوفتگی ریه انجام گرفت .بیماران به ترتیب پذیرش، به طور تصادفی و بر حسب نوع عوامل خطر در یکی از دو گروه مورد و شاهد قرار می گرفتند. در گروه مورد روزانه 400 میلی گرم کتوکونازول و در بیماران گروه شاهد پلاسبو حداکثر به مدت 21 روز و یا تا زمان بستری بیماران در بخش مراقبتهای ویژه گاواژ گردید، سپس بیماران از نظر وقوع  ARDSتحت مراقبت و پیگیری قرار گرفتند .دو گروه از نظر مشخصات زمینه‏ای شامل سن، جنس، وخامت بیماری )که با استفاده از سیستم امتیاز بندی Acute Physiology and Chronic Health Evaluation = APACHE بررسی شد (و میزان استفاده از کورتیکواستروئید مشابه بودند. بر اساس یافته‏های پژوهش میزان بروز  ARDSبه طور معناداری در گروه مورد مواجه  با عامل سپسیس پائین‏تر بود. ولی اثر کتوکونازول در پیشگیری از ARDSدر تمام بیماران به اثبات نرسید همچنین استفاده از این دارو به عنوان پیشگیری نتوانست مرگ و میر نهائی بیماران را کاهش دهد . نتایج این پژوهش با نتایج مطالعات محدود قبلی در زیر گروه سپسیس مطابقت دارد و با توجه به نتایج این پژوهش و نیز تحقیقات محدود پیشین، کتوکونازول احتمالا می‏تواند میزان بروز  ARDSرا در بیماران مبتلا به سپسیس کاهش دهد.  

در این مطالعه از واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) در تشخیص لیشمانیوز جلدی به وسیلة آغازگرهای (Primers) اختصاصی بر روی DNA به دست آمده از بلوک های پارافینی نمونه های پوستی بیوپسی شده استفاده گردید. با این روش قسمتی از DNA کینتوپلاستی که حاوی 120 جفت باز می باشد تکثیر داده می شود و به وسیله الکتروفورزیس وجود DNA انگل بررسی می گردد. در تمام 32 بیماری که از نظر بالینی مشکوک به لیشمانیوز جلدی بوده و در بررسی میکروسکوپی جسم لیشمن مشاهده شده بود PCR  مثبت گردید و از 29 بیماری که از نظر بالینی مشکوک به لیشمانیوز جلدی بوده اما در بررسی میکروسکوپی جسم لیشمن مشاهده نگردیده بود PCR در 24 مورد (7/82%) مثبت گردید. PCR بر روی 10 بیماری که از نظر بالینی و یافته های هیستومورفولوژیکی بیماریهای پوستی دیگری غیراز لیشمانیازیس مطرح بوده است و مشکوک به لیشمانیوز جلدی نبوده اند، در تمام موارد منفی بود. حساسیت تست (PCR) در تشخیص 61 بیماری که از نظر بالینی مشکوک به بیماری لیشمانیوز جلدی بوده اند 8/91% بود در صورتیکه تشخیص به وسیلة یافته های هیستومورفولوژیکی حساسیتی معادل 6/51 درصد داشت. این یافته ها نشان دهندة این است که (PCR) بر روی DNA به دست آمده از بلوک های پارافینی نمونه های پوستی بیوپسی شده یک روش ارزشمند در تشخیص لیشمانیوز جلدی، مخصوصا در مواردی که جسم لیشمن مشاهده نمی شود می باشد.

داروهای گیاهی و کاربرد آنها از زمانهای قدیم اطلاعات وسیعی را در دسترس قرار می دهد. استفاده از گیاهان در معالجه تعداد بسیاری از بیماریها بطور سنتی و در سطح وسیعی متدوال بوده است. بابونه از جمله گیاهانی است که در طب سنتی ایران به عنوان تسکین دهنده درد و یک عامل ضد اسپاسم مورد استفاده قرار می گیرد. برای بررسی اثرات ضد دردی این گیاه اثر عصاره آن را بر روی شدت درد حاصل از تزریق زیر جلدی فرمالین در کف پای موش سفید آزمایشگاهی مورد بررسی قرار دادیم. این پژوهش به منظور بررسی اثرات ضد درد به روش تجربی آزمایشگاهی در مهرماه 1379 در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد با استفاده از تست فرمالین انجام گردید. (تست فرمالین یکی از تستهای استاندارد برای ارزیابی اثرات ضد درد مواد می باشد.) درد حاصل از پنج دقیقه اول درد حاد و 30-20 دقیقه پس از تزریق درد مزمن نامیده می شود. عصاره بابونه با حجمهای 1ml/kg  و 0.3mg/kg) 2ml/kg و 0.7mg اسانس) عصاره به حیوان داخل صفاقی تزریق و نتایج آن ثبت گردید. در گروه کنترل نیز 15 دقیقه قبل از تزریق فرمالین، نرمال سالین تزریق شد. در این آزمایش 3 گروه و در هر گروه 5 موش مورد استفاده قرار گرفت که به گروه اول 1ml/kg  نرمال سالین به عنوان کنترل تزریق شد و به گروه دوم و سوم عصاره بابونه با دوزهای 1ml/kg  و 2ml/kg تزریق گردید. نتایج حاصله از این پژوهش نشان می دهد که غلظت  2ml/kg عصاره بابونه اثر ضد دردی بیشتر از غلظت 1ml/kg دارد. عصاره بابونه به یک روش وابسته به غلظت، میانگین شدت درد در طول یک ساعت پس از تزریق زیر جلدی فرمالین را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد (P<0.001) که این اثر در فاصله زمانی (60-25 دقیقه پس از تزریق فرمالین) بارزتر می باشد. نتایج حاصله از این پژوهش مؤید این است که عصاره بابونه درد مزمن را بیش از حاد تحت تاثیر قرار می دهند.

یک مرد 38 ساله به دلیل تب و درد ناحیه چپ و پائین شکم در بخش جراحی عمومی بیمارستان افشار یزد بستری گردید . بیمار سابقه 7 ساله فتق اینگوئینال چپ داشت . شکم بیمار در ناحیه چپ و پائین و در محل فتق اینگوئینال تندرنس و ریباند تندرنس داشت . برای بیمار لاپاراتومی شد که داخل شکم  مایع خونابه ای داشت و اومنتوم 560 درجه بر روی پایه خود چرخیده و دچار Infarction  شده بود . هر چند وقوع تورشن اومنتوم نادر است اما در افراد با فتق اینگوئینال و چسبندگی در محل کیسه فتق باید به این موضوع توجه کرد .

حدود یک قرن از تشخیص اولین بیماری ژنتیکی متابولیسم می‏گذرد، یکی از مهمترین این گروه از بیماریهای  Organic Acidemia (OA)می‏باشد که با علائم متعدد عصبی - تنفسی و خونی خود را نشان می‏دهد. شایعترین بیماری این گروه  Methyl Manolic Acidemia (MMA) می‏باشد. مورد فوق یک پسر 12ساله است که با حملات اسیدوز، کاهش سطح هوشیاری بدون ضایعات پوستی مراجعه کرده است و در نهایت با اندازه‏گیری متابولیتهای حد واسط در خارج از کشور تشخیص بیماری مشخص گردید. به واسطه عدم امکانات آزمایشگاهی عموما اینگونه تشخیصها در کشور ما داده نمی‏شود اما توجه به وجود این بیماریها در تشخیص افتراقی بیماری عصبی - اختلالات رشدی و اسیدوز غیرقابل توجیه، در درمان و مشاوره ژنتیکی بیماران حائز اهمیت است.