کومش
سال:1390 | دوره:12 | شماره:4 (پیاپی 40) |تعداد مقالات:22

سابقه و هدف: بیماری پارکینسون یک اختلال نوروپاتولوژیک شایع است که به علت دژنراسیون نورون های دوپامینرژیک بخش متراکم جسم سیاه ایجاد می شود. با توجه به خاصیت حفاظتی گیاه ماریتیغال، هدف بررسی حاضر بررسی اثر عصاره آبی این گیاه در مدل تجربی بیماری پارکینسون بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تحقیقاتی از نوع تجربی، موش های صحرایی(n=40)  به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با عصاره، ضایعه دیده و ضایعه دیده تحت درمان با عصاره تقسیم شدند. در این بررسی، مدل اولیه بیماری پارکینسون توسط تزریق 12.5 میکروگرم 6-هیدروکسی دوپامین به داخل استریاتوم طرف چپ ایجاد گردید. دو گروه کنترل و ضایعه دیده تحت درمان، از یک هفته قبل از انجام عمل جراحی استریوتاکسیک، روزانه 200 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن عصاره آبی گیاه ماریتیغال (Silybum marianum) را به روش داخل صفاقی دریافت کردند. دو هفته پس از جراحی، رفتار چرخشی به دنبال تزریق آپومورفین در طی یک ساعت و تعداد نورون های بخش متراکم جسم سیاه مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: دو هفته بعد از جراحی در گروه ضایعه دیده، آپومورفین موجب بروز رفتار چرخشی به سمت مقابل ناحیه آسیب دیده شد (P<0.0001) و تعداد نورون های بخش متراکم جسم سیاه سمت چپ کاهش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل یافت (P<0.05). تجویز عصاره آبی گیاه ماریتیغال به گروه ضایعه دیده موجب کاهش تعداد چرخش های القا شده به وسیله آپومورفین شد(P<0.05)  و کاهش نورون های بخش متراکم جسم سیاه را در این گروه تخفیف داد(P<0.05) . از طرف دیگر، تیمار گروه کنترل با عصاره تاثیر معنی داری بر تعداد چرخش های القا شده به وسیله آپومورفین و نورون های بخش متراکم جسم سیاه نگذاشت.نتیجه گیری: تجویز داخل صفاقی عصاره آبی گیاه ماریتیغال دارای اثر حفاظتی در برابر توکسیسیتی 6-هیدروکسی دوپامین در مدل تجربی بیماری پارکینسون است.

سابقه و هدف: یکی از اهداف اصلی ارایه خدمات درمانی، به خصوص در بیماران مبتلا به قطع عضو، بهبود کیفیت زندگی است. از این رو نیاز به استفاده از ابزارهایی است که به صورت اختصاصی کیفیت زندگی را مورد ارزیابی قرار دهند. مقیاس سه بعدی قطع عضو و تجربه پروتز  (Trinity Amputation and Prostheses Experience Scales, TAPES)به بررسی پی آمد از جنبه های جسمی، روانی و اجتماعی در افراد مبتلا به قطع عضو می پردازد. هدف این مطالعه بومی سازی و ارزیابی تکرارپذیری و اعتبار این پرسشنامه در ایران بود.مواد و روش ها: پرسشنامه TAPES طبق روش IQOLA به زبان فارسی ترجمه و بومی سازی شد. جهت بررسی اعتبار، پرسشنامه در اختیار 104 فرد فارسی زبان با قطع عضو اندام تحتانی قرار گرفت. برای بررسی تکرارپذیری از 41 نفر از آنها مجددا بعد از 5 تا 7 روز تست گرفته شد.یافته ها: تکرارپذیری نسبی تمامی خرده مقیاس ها به جزء خرده مقیاس محدودیت اجتماعی بالاتر از حد مطلوب 0.70 بود. حداقل آلفای 0.70 Cronbach برای همه خرده مقیاس ها، به جزء خرده مقیاس تطابق اجتماعی، محاسبه شد. هم بستگی هر آیتم با خرده مقیاس مربوطه بعد از اصلاح هم پوشانی برای همه آیتم ها به جزء دو آیتم بالاتر از حد مطلوب 0.4 به دست آمد. اکثر خرده مقیاس ها به جزء خرده مقیاس تطابق اجتماعی بیشترین میزان هم بستگی را با خلاصه سلامت جسمانی از مقیاس SF-36 داشتند.نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامهTAPES ، ابزاری بومی شده، با اعتبار و تکرارپذیری مطلوب برای استفاده در افراد با قطع عضو اندام تحتانی در ایران می باشد.

سابقه و هدف: بیماری دیابت قندی در درازمدت با افزایش بروز بیماری های قلبی - عروقی همراه می باشد. شواهدی دال بر اثر ضد دیابتی و بهبود دهندگی عمل کرد عروقی در مورد تاج خروس وجود دارد. در این تحقیق، اثر مصرف خوراکی و وابسته به اندوتلیوم این گیاه به مدت 8 هفته بر پاسخ انقباضی و شل شدگی آئورت سینه ای ایزوله در مدل تجربی دیابت در موش صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: موش های صحرایی به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با تاج خروس، دیابتی، دیابتی تحت درمان با تاج خروس و دیابتی تحت درمان با گلیبن کلامید تقسیم شدند. برای القا دیابت نوع 1، استرپتوزوسین با دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم (داخل صفاقی) تزریق شد. دو گروه تحت تیمار با گیاه نیز پودر این گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش را با نسبت وزنی %6.25 دریافت نمودند. میزان وزن و گلوکز قبل کار و در هفته های 4 و 8 پس از کار تعیین شد. در پایان کار، پاسخ انقباضی حلقه های آئورت سینه ای به کلرور پتاسیم و فنیل افرین و شل شدگی به استیل کولین و سدیم نیتروپروسید با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: میزان گلوکز سرم در گروه دیابتی تحت تیمار به طور معنی دار کمتر از گروه دیابتی بود (p<0.05). به علاوه، حداکثر پاسخ انقباضی آئورت سینه ای دارای اندوتلیوم در گروه دیابتی تحت درمان با گیاه به کلرور پتاسیم و فنیل افرین به ترتیب به طور غیر معنی دار و معنی دار (p<0.01) کمتر از گروه دیابتی بود و با حذف اندوتلیوم این تفاوت معنی دار از بین رفت. به علاوه، پاسخ شل شدگی حلقه های آئورتی دارای اندوتلیوم به استیل کولین در گروه دیابتی تحت درمان با گیاه در مقایسه با گروه دیابتی تیمار نشده بیشتر و معنی دار بود (p<0.01). همچنین، هیچ گونه تفاوت معنی دار بین گروه ها از نظر پاسخ شل شدگی به سدیم نیتروپروسید مشاهده نگردید.نتیجه گیری: مصرف خوراکی و درازمدت گیاه تاج خروس از طریق اثرگذاری بر عوامل مرتبط با اندوتلیوم موجب کاهش پاسخ انقباضی و افزایش پاسخ شل شدگی در بافت آئورت موش صحرایی دیابتی می گردد که این در جلوگیری از عوارض عروقی دیابت در درازمدت می تواند سودمند باشد.

سابقه و هدف: از آن جایی که انجام ارزشیابی آموزشی از جمله ارزیابی درونی می تواند نقاط قوت و ضعف سیستم آموزشی را نمایان کند و برنامه ریزی بر اساس این نتایج منجر به بهبود کیفیت آموزشی و ایجاد بهره وری بیشتر می گردد، این مطالعه با هدف شناخت این نقاط و ارتقا کیفیت وظایف محوله گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی سمنان طراحی و انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی متغیرهای جایگاه سازمانی و مدیریت، نیروی انسانی، فضاها و تجهیزات، اهداف آموزشی، اهداف درمانی و اهداف پژوهشی توسط  32 پرسشنامه و 530 ملاک مورد ارزیابی قرار گرفت. این پرسشنامه ها جهت تکمیل در اختیار اعضا هیات علمی و کلیه دانشجویان سال دوم تا چهارم فیزیوتراپی قرار گرفت. نتایج بر اساس رتبه بندی گورمن از غیر رضایت بخش (1) تا بسیار قوی (5) طبقه بندی شد.یافته ها: عوامل مورد ارزشیابی در اهداف آموزشی شامل ارزشیابی کلیه دروس تئوری و عملی اختصاصی و برنامه های دوره کارورزی بود، که با امتیاز 3.69 در طبقه خوب قرار گرفت. گروه در بخش درمانی با امتیاز 4.06 و در بخش اهداف پژوهشی نیز با امتیاز 4.15 در طبقه قوی قرار گرفت. در ارزیابی فضا، پرسنل و تجهیزات (ارزیابی جنبی) امتیاز 4.13 (طبقه قوی) حاصل آمد. در کل گروه فیزیوتراپی با امتیاز3.98  در طبقه خوب گورمن قرار گرفت.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ملاک هایی نظیر فضای آموزشی و تجهیزات بالاترین نمره و در نیروی انسانی کمترین نمره را کسب نموده است. پیشنهاد می شود جهت بررسی تغییرات درون گروهی این مطالعه در فواصل زمانی منظم تکرار گردد.

سابقه و هدف: شیوه های مقابله ای، بروز علایم اضطراب و افسردگی از جمله مشکلات اساسی بیماران سکته قلبی است. معهذا مطالعات کافی در این مورد وجود ندارد. هدف این مطالعه تعیین سبک های مقابله ای مشترک مرتبط با کاهش اضطراب و افسردگی در این بیماران بود.مواد و روش ها: در یک بررسی مقطعی یکصد بیمار بعد از سکته قلبی که در یکی از بیمارستان های مجهز به واحد مراقبت قلبی (CCU) شهر اصفهان طی پاییز سال 1384 بستری شده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. بیماران پرسشنامه سبک های مقابله ای جالویس و مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان را تکمیل نمودند.یافته ها: ماتریس هم بستگی ضرایب هم بستگی منفی معناداری بین اضطراب و سبک های مقابله ای مواجه شدن (P=0.0001،r=-0.535 )، خوش بینانه (P=0.0001،r=-0.516 )، حمایت جوینده (P=0.0001،r=-0.409 )، و خوداتکایی (P=0.0001،r=-0.392 )، و بین افسردگی و سبک های مقابله ای مواجه شدن (P=0.007،r=-0.267 ) و حمایت جوینده (P=0.0001،r=-0.361 ) را نشان داد. یافته ها نشان داد سبک های مقابله ای که به طور مشترک با میزان علایم اضطراب و افسردگی این بیماران هم بستگی منفی داشتند شامل سبک های مواجه شدن و حمایت جوینده بودند. نتایج تحلیل کواریانس تفاوت معناداری بین دو گروه سنی زیر 60 سال و بالای 60 سال در هیچ یک از سبک های مقابله ای نشان نداد.نتیجه گیری: مقایسه دو دسته روابط بین سبک های مقابله ای، و اضطراب و افسردگی نشان می دهد که دو سبک مشترک مواجه شدن و حمایت جوینده احتمالا به کارکرد سالم روان شناختی این بیماران مربوط می شود. همچنین به نظر می رسد ارزیابی شناختی از کنترل شخصی نقش حایز اهمیتی در انتخاب شیوه های مقابله ای دارد.

سابقه و هدف: اختلالات اسکلتی - عضلانی در بیماران هموفیلی رایج ترین مشکل بیماران هموفیلی است که می تواند ابعاد مختلف کیفیت زندگی و همچنین وضعیت فاکتورهای روانی را در این بیماران تحت تاثیر قرار دهد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی تاثیر یک دوره ورزش درمانی در آب بر کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی بیماران هموفیلی بود.مواد و روش ها: در یک تحقیق نیمه تجربی، تعداد 20 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان سیدالشهدا اصفهان به صورت داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه ورزش درمانی در آب به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه 45 تا 60 دقیقه ای به انجام فعالیت در آب پرداختند، در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچ گونه فعالیت ورزشی را تجربه نکردند و فقط پیگیری شدند. متغیرهای کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی بیماران، از طریق پرسشنامه های استاندارد در ابتدا و انتهای هشت هفته ورزش درمانی در آب اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج بهبود معناداری در متغیرهای کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در بیماران گروه ورزش درمانی در آب، در مقایسه با گروه کنترل پس از هشت هفته حرکت درمانی در آب نشان داد (P<0.05). نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد ورزش درمانی در آب می تواند به عنوان یک روش موثر و مفید جهت پیش گیری و درمان بیماران هموفیلی مورد استفاده قرار گیرد، زیرا منجر به بهبود متغیر چند بعدی کیفیت زندگی، اضطراب و افسردگی در بیماران هموفیلی گردید.

سابقه و هدف: اگر چه اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از مشکلات اساسی، پرهزینه و جدی در پرستاران به عنوان یک گروه پرخطر شغلی شناخته شده است اما متاسفانه مطالعات اندکی به خصوص در ایران جهت شناخت علل آن انجام گرفته است. لذا این پژوهش به منظور بررسی شیوع اختلالات عضلانی اسکلتی و عوامل ارگونومیکی مرتبط با آن در کادر پرستاری انجام شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی مقطعی 400 نمونه به روش سرشماری از پرستاران بیمارستان های شهر آمل مورد بررسی قرار گرفتند. جهت جمع آوری اطلاعات و مشخص شدن شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی از پرسشنامه تغییر یافته نوردیک و مطالعه ییپ استفاده شد.یافته ها: از میان واحدهای پژوهش مشخص شد 81% طی یک سال گذشته حداقل یک بار کمردرد، %29.5 مچ درد، 50% گردن درد، %35.5 شانه درد و %63.5 زانو درد را تجربه کرده اند. زن بودن شانس گردن درد و کمردرد را به ترتیب 122% و 203% افزایش می دهد. از میان عوامل ارگونومیکی مورد بررسی خم شدن لب تخت بیمار جهت انجام رویه های پرستاری شانس مچ درد را بیشتر می کند. همچنین جا به جا کردن وسایل بخش و بالا بردن دست ها بالاتر از سطح شانه نیز شانس ابتلا به گردن درد را بیشتر می کند. از طرفی دیگر جابه جا کردن وسایل بخش شانس ابتلا به شانه درد را افزایش می دهد. در نهایت خم شدن جهت بلند کردن اشیا از کف اتاق شانس کمردرد را بیشتر می کند.نتیجه گیری: اختلالات عضلانی اسکلتی یکی از جدی ترین مشکلات حرفه پرستاری است که با عوامل متعددی نظیر خم شدن، انتقال بیماران، جا به جا کردن وسایل بخش، کمک به بیماران جهت حمام دادن، بلند کردن بار و وسایل بخش همراه است. بنابراین تعدیل و اصلاح عوامل ایجادکننده و آموزش پرستاران جهت استفاده از وسایل کمک حرکتی در بخش ها به منظور کاهش عوارض ناشی از آن می تواند موثر باشد.

سابقه و هدف: علی رغم شیوع چاقی، راه حل ایمن و کم هزینه برای کاهش وزن (به خصوص به طور موضعی) وجود ندارد. تحریک الکتریکی به عنوان یک روش موثر در کاهش ضخامت چربی موضعی مطرح گردیده است. هدف ما بررسی تاثیر تحریک الکتریکی بر ضخامت چربی زیرپوستی شکم در زنان سالم بود.مواد و روش ها: این تحقیق نیمه تجربی بر روی 30 زن جوان سالم (20 نفر گروه آزمون و 10 نفر گروه کنترل) انجام شد. در گروه کنترل بدون مداخله درمانی در شروع و پس از دو هفته ضخامت چربی شکمی اندازه گیری شد. در گروه آزمون تحریک الکتریکی به عضلات راست شکمی به مدت 10 جلسه و 5 جلسه در هفته اعمال شد و قبل از شروع درمان و در انتهای هفته دوم ضخامت چربی شکمی اندازه گیری شد و بین جلسات و همین طور بین گروه ها مقایسه صورت گرفت.یافته ها: در گروه کنترل ضخامت چربی از 0.70±2.17 در جلسه اول به 0.69±2.18 سانتی متر در انتهای هفته دوم تغییر کرد که تفاوت معنی داری نشان نداد (P>0.05)، اما در گروه آزمون از 2.59+0.74 در جلسه اول به 0.68±2.25 سانتی متر در انتهای هفته دوم کاهش یافت (P=0.0001).نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که تحریک الکتریکی به مدت 10 جلسه موجب کاهش ضخامت چربی شکم در زنان سالم می گردد.

سابقه و هدف: بیماری نارسایی مزمن کلیه و درمان نگه دارنده آن (همودیالیز) منجر به مشکلات جسمی، روانی، و اجتماعی بسیار زیادی در بیماران همودیالیزی می گردد. در سیستم های مراقبت بهداشتی، پرستاران با رفتار حمایتی خود نقش اساسی را در کمک به بیماران همودیالیزی جهت سازگاری با این مشکلات دارند. این مطالعه با هدف تبیین درک و تجربه بیماران همودیالیزی از نقش رفتار پرستاران در سازگاری شان با همودیالیز انجام گرفت.مواد و روش ها: مطالعه حاضر با رویکرد تحقیق کیفی و روش تحلیل محتوا انجام گردیده است. مشارکت کنندگان شامل 16 بیمار همودیالیزی از بخش همودیالیز بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی سمنان بودند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف شروع شد و تا اشباع داده ها ادامه یافت. مصاحبه بدون ساختار، روش اصلی جمع آوری داده ها بود. تمامی مصاحبه ها ضبط و سپس کلمه به کلمه دست نویس شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی و به صورت مقایسه ای مداوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در طی فرایند تحلیل محتوا نهایتا سه تم شامل: «نهایت تلاش برای راحتی بیمار»، «پاسخ گویی مسوولانه به سوالات بیمار»، و «رفتار مهربانانه و ارتباط دوستانه با بیمار» آشکار گردید. این تم ها نشان دهنده ماهیت و ابعاد درک بیماران از نقش پرستاران در کمک به آنها جهت سازگاری با همودیالیز بودند.نتیجه گیری: تجارب بیماران نشان داد که رفتار حمایتی مناسب پرستاران نقش مهمی در احساس آرامش و راحتی، امنیت، و اعتماد آنها دارد و سازگاری با همودیالیز را سرعت می بخشد. این یافته ها به پرستاران کمک می کند تا هر چه بیشتر از اهمیت رفتار حمایتی خود در کمک به بیمار جهت سازگاری با همودیالیز آگاه شوند.

سابقه و هدف: سزارین شایع ترین عمل جراحی در بسیاری از بیمارستان ها می باشد. میزان بروز عفونت محل عمل بعد از زایمان سزارین 3 تا 15 درصد گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی میزان بروز و فاکتورهای موثر در باز شدن محل عمل بعد از سزارین بود.مواد و روش ها: مطالعه انجام شده به صورت گذشته نگر در دو مرحله طراحی شد. در فاز یک مطالعه کوهورت تاریخی بروز باز شدن محل برش عمل جراحی در بیماران و در فاز دوم در یک مطالعه مورد شاهدی فاکتورهای خطر باز شدن محل عمل جراحی در بیماران بررسی شد. تمام بیمارانی که در سال های 82 تا 87 در مرکز آموزشی و درمانی بیمارستان مهدیه وابسته به دانشگاه شهید بهشتی که یک بیمارستان سطح III است تحت عمل سزارین قرار گرفته وارد مطالعه شدند و بیمارانی که دچار باز شدن محل عمل بعد از عمل سزارین شده اند به عنوان گروه مورد تحت بررسی قرار گرفتند. گروه کنترل به میزان دو برابر گروه مورد و شامل بیمارانی بود که در همان روز قبل و بعد از مورد تحت عمل سزارین قرار گرفته ولی دچار عفونت محل عمل نشدند.یافته ها: در این مدت روی 10525 بیمار، عمل سزارین انجام شده بود که در 48 مورد (0.4 درصد) محل عمل باز شده بود. با استفاده مدل رگرسیون لجستیک، عوامل خطر زیر مشخص شدند: دیابت (p=0.02, OR:5.46, %95 CI: 1.02-49.2)، اختلالات فشارخون (p=0.001, OR:5 %95 CI: 1.7-14.3)، سزارین اورژانس (p=0.01, OR:3.3, %95 CI:1.2-9.4)، تب بعد از سزارین(p=0.00001, OR:16.2, %95 CI: 4.4-59) ، و لاپاراتومی بعد از سزارین(p=0.013, OR:6.3 %95 CI: 6.3-62) .نتیجه گیری: با شناخت دقیق فاکتورهای خطر دخیل در باز شدن محل عمل جراحی و کنترل آنها می توان تا حد زیادی از میزان این عارضه کاست.

سابقه و هدف: گاهی گذاشتن لوله بینی - معده در حین بی هوشی و یا بیماران کومایی مشکل می شود و لوله به علت گیر کردن در سینوس پیریفورم داخل حلق پیچ می خورد. روش های مختلفی برای افزایش موفقیت لوله گذاری معده پیشنهاد شده است. هدف این مطالعه یافتن مناسب ترین روش لوله گذاری معده است که در این رابطه نسبت موفقیت لوله گذاری معده به کمک انگشت و لوله گذاری معده به کمک پنس مگیل با روش معمولی لوله گذاری معده مقایسه شده است.مواد و روش ها: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی آینده نگر انجام شد. 162 بیماری که نیاز به NGT داشتند، به صورت تصادفی و متناوب در سه گروه قرار گرفتند. سه گروه شامل گروه شاهد،D  و M هستند که لوله گذاری معده به ترتیب به سه روش زیر در این گروه ها انجام گرفت: 1- روش معمولی و در وضعیت عادی سروگردن 2- هدایت لوله به کمک انگشت در داخل حلق 3- هدایت لوله به کمک پنس مگیل در داخل حلق.یافته ها: نتایج به دست آمده نسبت موفقیت روش لوله گذاری معده با هدایت انگشت را 94%، لوله گذاری معده به کمک پنس مگیل را 81% و موفقیت روش معمولی را 70% نشان داد. اختلاف گروه D نسبت به گروه M و گروه شاهد با سطح خطای 5% از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: لوله گذاری معده به کمک انگشت چون روش ساده و کم هزینه است، به عنوان اولین روش در گذاشتن لوله معده برای بیماران بی هوش شده و کمایی پیشنهاد می شود.

سابقه و هدف: کریپتوسپوریدیوم تک یاخته ای کوچک از کوکسیدیاها است که دامنه گسترده ای شامل انسان، حیوانات اهلی و وحشی را آلوده می کند. از آن جایی که هیچ اطلاعاتی از ساب تایپ های ایزوله های جدا شده از ایران وجود ندارد، هدف این مطالعه انگشت نگاری  DNA ایزوله های جدا شده از گاوهای آلوده در استان قزوین بر اساس بررسی توالی به دست آمده از ژن GP60 بود.مواد و روش ها: در این مطالعه مجموعا 25 ایزوله کریپتوسپوریدیوم پارووم جدا شده از گاوهای آلوده در دام داری های استان قزوین مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی ساب ژنوتایپ، نمونه ها با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن GP60 تکثیر و سپس، توالی آنها تعیین شد.یافته ها: بررسی توالی ژن GP60 در 25 ایزوله C. parvum وجود دو ساب ژنوتایپ اصلی IIa (23.25) و IId (2.25) را مشخص نمود، همچنین، وجود سه ساب ژنوتایپ فرعی شامل IIa A15G2R1 (22.25)، IIa A16G3R1 (1.25) و (2.25) IId A15G1 در این ایزوله ها مشخص گردید.نتیجه گیری: امروزه گونه های زئونوز جدیدی مشخص شده است که هم از نظر شدت آلودگی نسبت به نوع انسانی بیماری شدیدتری ایجاد کرده و هم راه انتقال و مخزن آن ها مشخص نیست. لذا تعیین گونه، ژنوتایپ و ساب ژنوتایپ های کریپتوسپوریدیوم جهت مطالعات اپیدمیولوژی مولکولی و به خصوص تعیین مخازن حیوانی و بهبود روش های کنترل و پیش گیری به دلیل عدم داروی موثر برای این عفونت لازم و ضروری است.

سابقه و هدف: سیکلوسپورین (cyclosporine A, CsA) A به عنوان یک سرکوب گر سیستم ایمنی، در پیوند اعضا و درمان بیماری های خود ایمنی استفاده می شود. این دارو عامل ایجاد آسیب ها و مسمومیت های سلولی در اندام های مختلف از جمله تولیدمثلی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی احتمالی ویتامین E علیه مسمومیت بیضه ای ناشی از سیکلوسپورین A بود.مواد و روش ها: تعداد 40 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به پنج گروه شامل: کنترل (بدون هر گونه مداخله)، دارونما (فقط دریافت روغن زیتون خالص)، تجربی 1 (دریافت داروی CsA با دوز 30 mg/kg محلول در روغن زیتون)، تجربی 2 (دریافت ویتامین E با دوز100 mg/kg ) و تجربی 3 (دریافت داروی CsA و ویتامین E با همان دوزها) تقسیم شدند. تمام حیوانات داروها را به مدت سه هفته (روزانه) و به روش گاواژ دریافت کردند. پس از نمونه گیری، ثابت سازی و آماده سازی، از نمونه های بیضه مقاطع عرضی 5 میکرونی تهیه گردید. سپس مقاطع با روش های H&E و تری کروم ماسون رنگ آمیزی شده و با استفاده از میکروسکوپ نوری مجهز به نرم افزار کامپیوتری آنالیز تصاویر، هیستومورفومتری شدند.یافته ها: این مطالعه نشان داد که CsA باعث تغییرات تخریبی شدید بافت بیضه شامل، کاهش قطر مجاری و ضخامت اپی تلیوم منی ساز و آسیب سلولی در روند اسپرماتوژنز از جمله: کاهش تعداد سلول های اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه و اسپرم ها می شود. از طرفی درمان با ویتامین E باعث کاهش و تعدیل این تغییرات شده و ساختار بیضه و روند اسپرماتوژنز وضعیتی نزدیک به حالت طبیعی را نشان دادند.نتیجه گیری: این یافته ها پیشنهاد می کنند که ویتامین E علیه مسمومیت بیضه ای ناشی از مصرف نسل جدید CsA دارای اثر محافظتی می باشد.

سابقه و هدف: تعیین مارکرهای حیاتی در تشخیص سرطان ها یک نیاز اساسی است. یکی از کاربردهای آن کمک جهت تهیه واکسن و ایمنی درمانی سرطان ها است. هدف از این مطالعه تعیین بیان ژن سایتوکاین های IL-23 و IL-27 در غدد لنفاوی درگیر و غیر درگیر و سه رده سلولی سرطان پستان بود.مواد و روش ها: بررسی بیان ژن سایتوکاین های IL-23 و IL-27 در ده غده لنفاوی (شامل: 5 غده لنفاوی متاستاز شده و 5 غده لنفاوی غیر متاستاز شده) و سه رده سلول سرطانی (شامل: SKBR3، MCF7 و MDAMB468) با استفاده از روش  Quantitative real time PCR (QRT-PCR) میزان بیان ژن های مورد نظر با روش کمی نسبی و با استفاده از رنگ Syber Green مورد ارزیابی گرفت.یافته ها: نتایج حاکی از کاهش بیان این ژن ها در سلول های سرطانی فوق است. همچنین، تفاوت معنی داری بین بیان آن ها در غدد لنفاوی درگیر و غیر درگیر مشاهده نشد.نتیجه گیری: بافته ها نشان می دهند که محیط ظریف شیمیایی اطراف تومور در بیان این ژن ها و در نتیجه بروز التهاب و پیشرفت تومور که ممکن است در اثر عمل کرد این سایتوکاین ها باشد دخالتی ندارد.

سابقه و هدف: هر چند مطالعات گذشته نشان داده اند که تابش حاد میدان های الکترومغناطیسی با فرکانس بسیار کم رفتارهای شناختی را مختل می کند، اطلاعات در مورد تابش مزمن همچنان در پرده ابهام است. از این رو، هدف این مطالعه بررسی اثرات تابش مزمن میدان مغناطیسی بر حافظه و یادگیری فضایی و غیر فضایی و رفتارهای شبه اضطرابی بود.مواد و روش ها: 35 موش نر بالغ از نژاد ویستار به وزن تقریبی 200-180 گرم به سه گروه تصادفی تقسیم شدند. گروه های میدان به مدت 28 شبانه روز در قفس های مخصوص کاملا فایبرگلاس در محوطه میدان مغناطیسی یکنواخت (10 یا 100 میکروتسلا) زندگی کردند. پس از این مدت موش ها در آزمون های ماز بعلاوه ای شکل مرتفع و جعبه تاریک - روشن از نظر اضطراب و ماز آبی موریس و دستگاه احترازی غیر فعال از نظر حافظه فضایی و غیر فضایی آزمون شدند.یافته ها: تفاوت معنی داری در توانایی یادگیری و حافظه و رفتارهای شبه اضطرابی بین موش های کنترل و در معرض میدان مشاهده نشد.نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهند که احتمالا تابش مزمن میدان الکترومغناطیسی 10 یا 100 میکروتسلا، با فرکانس 50 هرتز به مدت 4 هفته مداوم و متوالی اثری روی فعالیت های شناختی و شبه اضطرابی ندارد.

سابقه و هدف: قره قات یکی از گیاهان دارویی است که برای درمان دیابت استفاده می شود. اما سازوکارهای مسوول اثر ضد دیابتی آن به خوبی مشخص نشده است. هدف این مطالعه، تعیین اثر احتمالی قره قات بر ترشح انسولین از جزایر لانگرهانس جدا شده از موش های صحرایی انجام شد.مواد و روش ها: این جزایر به مدت 60 دقیقه در حضور گلوکز 3 یا 10 میلی مولار با یا بدون میلرینون (0.01 و 0.1 درصد) و عصاره آبی - الکلی (0.1 و 1 درصد) قره قات تیمار شدند. غلظت انسولین موجود در نمونه های تیمار شده اندازه گیری گردید.یافته ها: افزایش غلظت گلوکز محیط از 3 به 10 میلی مولار سبب افزایش معنی داری در ترشح انسولین گردید. میلرینون در غلظت 0.1 میلی مولار ترشح انسولین القا شده توسط گلوکز 10 میلی مولار را به طور معنی داری افزایش داد. اما هیچ یک از غلظت های عصاره نتوانست این ترشح انسولین را تحت تاثیر قرار دهد.نتیجه گیری: نتایج ما نشان می دهد که قره قات فاقد ویژگی انسولینوتروپیک است و اثرات آن بر دیابت توسط سازوکارهای دیگری وساطت می شود که باید در مطالعات آینده روشن شوند.

سابقه و هدف: نظر به اهمیت مهاجرت سلولی در درمان های مبتنی بر پیوند سلولی و لزوم درک بهتر این مساله، در تحقیق حاضر امکان پیوند سلول های تک هسته ای خون بند ناف انسان در بافت مغز استخوان موش های صحرایی سالم و اشعه دیده بررسی شده است.مواد و روش ها: نمونه های خون بند ناف جمع آوری و پس از جداسازی و شمارش سلولی، تعداد 106×5 سلول به ازای هر حیوان، از طریق ورید دمی به موش های صحرایی بالغ در 13 گروه (1 گروه سالم و 12 گروه پرتو دیده) تزریق شد. سپس در فواصل زمانی مشخص، حیوانات کشته و نمونه های مغز استخوان آن ها گرفته و DNA سلول های آن ها جداسازی و با پرایمرهای اختصاصی STS انسانی تکثیر گشت. در نهایت، محصولات PCR بر روی ژل الکترو فورز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج PCR در مورد موش های سالم و اشعه دیده، در همه گروه ها منفی بود که نشان دهنده عدم وجود سلول های تک هسته ای مشتق از خون بند ناف انسان در مغز استخوان موش های صحرایی پیوندی می باشد.نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد سلول های تک هسته ای مشتق از خون بند ناف انسان، پس از تزریق وریدی به موش های صحرایی قادر به لانه گزینی در مغز استخوان این حیوانات نیستند. این امر ممکن است به علت به دام افتادن سلول ها در سایر اندام ها و یا شرایط نامناسب حاکم بر فیزیولوژی سلول ها جهت مهاجرت و لانه گزینی باشد.

سابقه و هدف: سلول های استخوانی حیوانات برای بررسی نحوه تاثیر محرک های خارجی بر تسریع ترمیم شکستگی استخوان های در شرایط InVitro استفاده می شود. هدف این مطالعه، امکان سنجی و ایجاد شرایط مناسب تکثیر سلول های استخوانی استخوان های پهن و بلند موش و خرگوش است.مواد و روش ها: سلول های استخوانی استخوان های پهن (Calvaria) و بلند (Tibia) موش و خرگوش پس از کشت در ظروف 12 خانه ای و رسیدن سلول ها به سطح مناسب رشد (در روز چهاردهم) با روش های رنگ آمیزی اختصاصی و شمارش سلولی بررسی شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین تعداد سلول های تکثیر یافته استخوان کالوریای خرگوش و نیز بین تعداد سلول های تکثیر یافته استخوان تیبیای در هفته های اول، دوم و سوم کشت سلولی، اختلاف معنی داری وجود داشت (P<0.05). بیشترین، نرخ تغییرات در هفته سوم بود. بین تعداد سلول های تکثیر یافته استخوان کالوریای و نیز تبیای موش در هفته های اول، دوم و سوم کشت سلولی، اختلاف معنی داری وجود داشت (P<0.05). در استخوان کالوریای بیشترین نرخ تغییرات رشد سلولی در هفته دوم و در استخوان تیبیای هفته سوم بود.نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد که سرعت رشد و تکثیر سلول های استخوانی پهن در موش و خرگوش بیشتر از سرعت رشد و تکثیر سلول های استخوانی بلند آن هاست. بنابراین، در بررسی روند ترمیم بافت استخوانی در شرایط In Vitro باید این نکته مدنظر قرار گیرد.