کومش
سال:1395 | دوره:17 | شماره:4 (پیاپی 60) |تعداد مقالات:43

سابقه و هدف: هپاتیت B (HBV) عامل التهاب کبد در انسان و یکی از عمده ترین مشکلات بهداشتی در سراسر جهان است. در حال حاضر تخمین زده می شود حدود 2 میلیارد نفر از جمعیت جهان به آن مبتلا هستند. در مطالعات مختلف ایمنی زایی واکسن هپاتیت B در کارکنان و پرسنل درمانی کشور متفاوت آمده است و یک برآورد کلی از آن وجود ندارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین ایمنی زایی واکسن هپاتیت B در کارکنان و پرسنل درمانی ایران به روش متاآنالیز انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه یک مرور سیستماتیک بر اساس بانک های اطلاعاتی داخلی و خارجی شامل: Magiran، Iran medex، IranDoc، SID،Medlib ، Scopus، Pubmed، ScienceDirect و موتور جستجوی GoogleScholar انجام شد. سپس تمام مقالات مرور شده که دارای معیار ورود به مطالعه بودند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در 9 مطالعه، تعداد 1084 نمونه مورد بررسی قرار گرفت. ایمنی زایی واکسن هپاتیت B در کارکنان و پرسنل درمانی ایران با گذشت 1.21 سال ازآخرین دوز واکسن، 86.7% (فاصله اطمینان 80.9-92.6: %95) به دست آمد. که این میزان در جنس مذکر 93.5% (فاصله اطمینان 89.3-97.6) و در جنس مونث 90.7% (فاصله اطمینان 89.3-97.6: %95) برآورد گردید. کم ترین و بیش ترین میزان پاسخ واکسن به ترتیب مربوط به تهران (70.6%) و یزد (%99.2) بود.نتیجه گیری: ایمنی زایی واکسن هپاتیت B در کارکنان و پرسنل درمانی پس از گذشت 1.21 سال از آخرین دوز بیش از %80 بود و انجام دوره کامل واکسیناسیون جهت پیشگیری از هپاتیت B کافی است و نیازی به دوز یادآور نیست.

سابقه و هدف: اختلال عمل کرد جنسی مشکل شایعی در مصرف کنندگان مواد می باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر درمان نگه دارنده با متادون بر عمل کرد جنسی مردان متاهل می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 30 نفر از مردان تحت درمان با متادون به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به مدت 3 ماه ارزیابی شدند. از پرسش نامه وضعیت جنسی گلومبوک راست و مشخصات دموگرافیگ استفاده شد. در این مطالعه قبل و هم چنین سه ماه بعد از متادون وضعیت جنسی بیماران ارزیابی شد.یافته ها: میانگین نمرات عمل کرد جنسی قبل از متادون 2.2±6.1 و پس از متادون 2.3±6.9 به دست آمد (0.1=P). هم چنین میانگین زیر مقیاس های عمل کرد جنسی شامل ناتوانی جنسی، انزال زود رس، عدم تحریک پذیری، اجتناب از رابطه جنسی و عدم رابطه جنسی رابطه معناداری قبل و پس از درمان با متادون نداشتند. درحالی که در میانگین زیر مقیاس نارضایتی جنسی و کاهش فراوانی رابطه جنسی (کاهش تعداد دفعات رابطه جنسی) ارتباط معناداری مشاهده گردید (0.03=P، P=0.0001). بین سن و طول مدت اعتیاد با اختلال عمل کرد جنسی ارتباط معناداری به دست آمد (P=0.02،P=0.0001 ) ولی ارتباط بین سایر متغیرهای دموگرافیک و اختلال عمل کرد جنسی معنادار نبود.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که متادون اختلال در برخی از مراحل عمل کرد جنسی را افزایش داده است. بنابراین بیماران باید در شروع درمان از نظر اختلال عمل کرد جنسی غربالگری شوند و برای جلوگیری از شدت اختلال جنسی و افزایش کیفیت روابط زناشویی جهت اقدام مناسب معرفی گردند.

سابقه و هدف: با توجه به نقش پروبیوتیک ها در بالانس ارگانیسم های دستگاه گوارش و با توجه به نقش محوری کلونیزاسیون باکتری ها در پاتوژنز پنومونی ناشی از ونتیلاسیون (Ventilator associated pneumonia، VAP)، هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر درمان کمکی با پروبیوتیک در جلوگیری از ابتلا به VAP در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی است.مواد و روش ها: این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، تصادفی و دو سو کور بر روی 60 بیمار تحت ونتیلاسیون مکانیکی و با خطر بالای ابتلا به VAP، از بین بیماران بستری در ICUهای بیمارستان ولی عصر اراک، ایران، انجام شد. بیماران به شکل راندوم در دو گروه با تعداد برابر، پروبیوتیک (مداخله) و کنترل (پلاسبو) قرار گرفتند. گروه مداخله علاوه بر درمان های روتین پیشگیرانه برای VAP تحت گاواژ پروبیوتیکLactobacillus rhamnosus GG ، 3 نوبت در روز و گروه کنترل علاوه بر درمان روتین تحت تجویز پلاسبو قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران ثبت شد و پاسخ بالینی به صورت پیامد اولیه (فراوانی ابتلا به VAP) و ثانویه (سایر فاکتورهای بالینی) تفسیر شد. یافته ها: از 60 بیمار تحت مطالعه در دو گروه، 22 بیمار (%36.6)، مبتلا به VAP شدند، که از این تعداد به ترتیب 7 (%23.3) و 15 (%50) بیمار در گروه پروبیوتیک و کنترل قرار داشتند. (0.03=p) میانگین روزهای بستری در ICU (مداخله: 4.7±14.2، کنترل: 6.5±17.6، 0.028=p) روزهای بستری در بیمارستان (مداخله: 5.6±24.1، کنترل: 6.6±27.4، 0.041=p) و تعداد بیماران مبتلا به اسهال ناشی از کلستریدیوم دیفیسیل (مداخله: 1 (%3/23)، کنترل: 6 (%20)، 0.04=p) به شکل معناداری در گروه پروبیوتیک کم تر از پلاسبو بود. هم چنین میانگین مدت زمان شروع اینتوباسیون تا ابتلا به VAP (مداخله: 1.02±10.5، کنترل: 2.6±6.1، 0.008=p) و موارد بهبودی کامل (مداخله: 25 (83.3)، کنترل: 14 (%46.6)، 0.003=p) به شکل معناداری در گروه مداخله بیش تر از کنترل به دست آمد.نتیجه گیری: پروبیوتیک یک درمان پروفیلاکسی موثر در پیشگیری از ابتلا به VAP در بیماران با ریسک بالای ابتلا به VAP بستری در ICU می باشد. در نتیجه، استفاده از این درمان، در بیماران کاندید اینتوباسیون طولانی مدت توصیه می گردد.

سابقه و هدف: عفونت حاد گوش میانی یکی از عفونت های شایع دوران کودکی است. 80% از کودکان تا سن سه سالگی حداقل یک بار به این عفونت مبتلا می شوند. این تحقیق به منظور بررسی شیوع استرپتوکوک پنومونیه و الگوی مقاومتی آنتی بیوتیکی پنوموکوک در بیماران مبتلا به اوتیت به روش توصیفی مقطعی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه 60 نمونه از عفونت گوش میانی توسط پزشک متخصص جمع آوری شد. میزان حساسیت استرپتوکوک پنومونیه نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین کلاولانیک اسید، اریترومایسین، ونکومایسین، تتراسایکلین، ریفامپین، سیپروفلوکساسین، سفکسیم، کلرامفنیکل و کوتریماکسازول مورد بررسی قرار گرفت. شناسایی و تایید ایزوله ها با استفاده از کشت و PCR انجام شد.یافته ها: از 60 نمونه به دست آمده 33 مورد (%55) مربوط به آقایان و 27 مورد (45%) مربوط به خانم ها بود. دامنه سنی بیماران 2 تا 26 سال بودند. از 60 ایزوله مورد بررسی 8 عدد (%13) استرپتوکوک پنومونیه جداسازی گردید. میزان مقاومت پنوموکو های جدا شده در این مطالعه نسبت به اریترومایسین 67%، ونکومایسین %22، تتراسایکلین 56%، سیپروفلوکساسین 56%، کلرامفنیکل 56%، ریفامپین 44.4% و سفکسیم%100 ، کوتریماکسازول %77.8، آموکسی سیلین کلاولانیک اسید%22  گزارش شد.نتیجه گیری: استرپتوکوک پنومونیه از عوامل مهم اوتیت می باشد. در مطالعه ما میزان مقاومت به اکثر آنتی بیوتیک ها بالا بوده است به طوری که بیش ترین مقاومت مربوط به سفکسیم و کوتریماکسازول و کم ترین مقاومت مربوط به آموکسی سیلین کلاولانیک اسید بوده است. با توجه به افزایش ظهور سویه های مقاوم استرپتوکوک پنومونیه نسبت به درمان آنتی بیوتیکی رایج لازم است مطالعات جامع تری نسبت به الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی صورت گرفته و عامل ضد میکروبی مناسب جهت درمان اتخاذ گردد.

سابقه و هدف: مادران دارای نوزاد زودرس نسبت به مادرانی که نوزاد رسیده دارند با تنش و اضطراب بیش تری مواجه هستند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 10 روز تحریکات لمسی حرکتی توسط مادران دارای نوزادان زودرس، بر اضطراب حالتی مادران بود.مواد و روش ها: به همین منظور از میان نوزادان بستری در بخش نوزادان بیمارستان امیرالمونین (ع) شهرستان سمنان، 40 مادر و نوزاد به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. سپس به مادران گروه آزمایش آموزش داده شد تا تکنیک تحریکات لمسی حرکتی را به مدت 10 روز، سه بار در روز و هر بار به مدت 20 دقیقه روی نوزادانشان اعمال کنند در حالی که نوزادان گروه کنترل تنها مراقبت های معمول را دریافت می کردند. به منظور سنجش اضطراب مادران از پرسش نامه اسپیل برگر استفاده گردید. قبل از شروع و پس از اتمام 10 روز مداخله، پرسش نامه مذکور توسط مادران تکمیل گردید و داده های حاصله با یک دیگر مقایسه شد.یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که اثر اصلی زمان و اثر تعاملی زمان در مداخله بر اضطراب مادران معنادار بود (P≤0.001) و میزان اضطراب مادران گروه آزمایش نسبت به مادران گروه کنترل در پایان مداخله به طور معناداری کاهش یافت (0.029=P).نتیجه گیری: به طور کلی با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت، اجرای تحریکات لمسی حرکتی یک روش مقرون به صرفه و سودمند جهت کاهش اضطراب مادران دارای نوزاد زودرس می باشد.

سابقه و هدف: حضور ذهن یکی از عوامل مهم پیشگویی کننده دل بستگی مادر به جنین و نوزاد است که در فرهنگ ها و کشورهای مختلف، متفاوت است لذا هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین حضور ذهن و دل بستگی مادر به جنین و نوزاد در دوران بارداری و پس از زایمان بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع طولی است که بر روی 347 زن باردار شکم اول مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر مشهد از طریق نمونه گیری دو مرحله ای (خوشه ای-در دسترس) در سال 1393 انجام شد. پرسش نامه های مشخصات فردی/بارداری، حضور ذهن (39 آیتم)، دل بستگی مادر به جنین (21 آیتم) و دل بستگی مادر به نوزاد (22 آیتم) در دوران بارداری و پس از زایمان توسط واحدهای پژوهش تکمیل شد. یافته ها: در دوران بارداری میانگین (انحراف معیار±) نمره کلی حضور ذهن و دل بستگی مادر به جنین 112.8 (12.8±) و 59.89 (8.6±) بود و در دوران پس از زایمان نیز به ترتیب 116.8 (13.4±) و 71 (0.01±) بود. هم چنین بر اساس آزمون ضریب هم بستگی پیرسون در دوران بارداری بین نمره کلی حضور ذهن و دل بستگی مادر به جنین و در دوران پس از زایمان بین دل بستگی مادر به نوزاد و حضور ذهن هم بستگی مثبتی وجود داشت (به ترتیب 0.129=r،P=0.016 ، r=0.102، P=0.040).نتیجه گیری: بین نمره حضور ذهن و دل بستگی مادر به جنین و نوزاد در دوران بارداری و پس از زایمان هم بستگی وجود دارد. بنابراین، آموزش مراقبین بهداشتی به ویژه ماماها نسبت به مسائل روان شناختی در طول دوران بارداری می تواند در تشخیص و شناسایی زودرس چنین مشکلاتی موثر واقع شود.

سابقه و هدف: علی رغم پژوهش های بسیاری که در زمینه ی درد و تاثیرات آن بر کیفیت زندگی بیماران انجام گرفته است، هنوز اطلاعات کاملی از عوامل درگیر در آن از جمله شدت و مدت درد و چگونگی تاثیرات این عوامل در بیماران در دسترس نمی باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش شدت درد و مدت درد بر کیفیت زندگی مبتلایان به درد مزمن انجام گرفت.مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی جامعه پژوهش را بیماران مراجعه کننده به مراکز درد در بیمارستان های شهر تهران در سال 92-91 تشکیل دادند که به روش تصادفی چند مرحله ای تعداد 300 نفر از میان آنان انتخاب شدند. برای اندازه گیری شدت درد از مقیاس 0 تا 10 درجه ای و مدت درد بیماران نیز از آن ها پرسیده شد. پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی نیز برای اندازه گیری کیفیت زندگی استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که شدت و مدت درد با کیفیت زندگی و ابعاد مختلف آن هم بستگی معنادار دارند (P<0.05). نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیانگر این بود که شدت درد می تواند کیفیت زندگی و ابعاد آن را در بیماران پیش بینی نماید (P<0.001)، که بیش ترین قدرت پیش بینی آن مربوط به حیطه جسمانی بود، اما مدت درد نتوانست کیفیت زندگی و ابعاد آن را در این افراد پیش بینی کند (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش شدت درد در مقایسه با مدت درد نقش مهم تری در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد مزمن به خصوص حیطه ی جسمانی آن دارد.

سابقه و هدف: فرسودگی شغلی یک پدیده روان شناختی مزمن خستگی و بی علاقگی در محل کار است، از جمله عواملی که باعث سازگاری موثر با عوامل خطر می شود و می تواند نقش موثری در کاهش فرسودگی شغلی داشته باشد، تاب آوری است. این مطالعه با هدف پیش بینی فرسودگی شغلی بر مبنای تاب آوری با توجه به نقش متغیر جنسیت انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش از نظر نوع هدف کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات و ارتباط بین متغیرها جزء پژوهش های توصیفی از نوع هم بستگی است. در این مطالعه 140 نفر از پرستاران شاغل در دو بیمارستان شهر سمنان به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات لازم با استفاده از دو پرسش نامه مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون و فرسودگی مسلش جمع آوری شد. یافته ها: با توجه به نتایج، میانگین فرسودگی شغلی در زنان بیش تر از مردان بود. هم چنین بین تاب آوری و جنسیت با خرده مقیاس های فرسودگی شغلی هم بستگی منفی و معناداری مشاهده گردید، جنسیت و تاب آوری توانستند در مجموع 51 درصد فرسودگی شغلی را پیش بینی کنند، در آزمون t مستقل هم تفاوت معناداری در همه متغیرها در زنان و مردان مشاهده گردید.نتیجه گیری: با توجه به این که تاب آوری و جنسیت از عوامل پیش بینی کننده فرسودگی شغلی می باشند پیشنهاد می گردد از افراد با ظرفیت تاب آوری بالاتر استفاده شود و هم چنین در خصوص پرستاران زن نیز اهمیت دادن به شاخص های رضایت شغلی و تلاش در جهت بهبود آن شاخص ها، می توان فرسودگی شغلی آنان را کاهش داد.

سابقه و هدف: حوادث شغلی به عنوان یکی از مهم ترین دلایل معلولیت و مرگ قابل پیشگیری در کشورهای در حال توسعه می باشد. شناسایی محتمل ترین عوامل خطر در بروز حوادث ناشی از شغل در یک محیط خاص شغلی می تواند به عنوان پایه ای برای پیشگیری و یا کاهش شدت آن در نظر گرفته می شود. این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر حوادث شغلی در یک کارخانه صنعتی تولید لوله انجام شده است.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت موردی شاهدی و با تکمیل چک لیست از پیش تهیه شده بر اساس مرور منابع، اطلاعات موجود در پرونده تمامی کارگرانی که در طی سال های 1386 الی 1392 دچار حوادث ناشی از شغل شده اند صورت گرفته است و گروه شاهد از میان افرادی که طی این مدت مشغول به کار بوده و هیچ سابقه ای از سانحه شغلی در پرونده آن ها ثبت نشده است، انتخاب شدند. توصیف نوع حوادث با استفاده از جداول فراوانی و برای تحلیل با توجه به نوع مطالعه از روش رگرسیون لوجستیک استفاده شد.یافته ها: از بین 525 نفر از کل کارکنان، 204 نفر در گروه مورد (سانحه دیده) و 321 نفر در گروه شاهد (سانحه ندیده) بودند. میانگین سنی±انحراف معیار در گروه مورد 5.5±29.7 و در گروه شاهد 6.0±35.0 بود. یافته های در بین عوامل مختلف، بیش ترین ارتباط بین نداشتن منزل شخصی و بروز حوادث بود و هم چنین سن پایین، کشیدن سیگار، مجرد بودن، نداشتن مدرک فنی حرفه ای و سطح تحصیلات پایین به صورت معنی داری (p<0.05) باعث افزایش حوادث در این کارخانه شده است.نتیجه گیری: بهبود عوامل اقتصادی- اجتماعی مانند داشتن مسکن شخصی می تواند در پیشگیری از حوادث بسیار کمک کننده باشد. هم چنین نزدیک کردن نوع وظیفه محوله با آموزش حرفه ای افراد نیز در پیشگیری بسیار موثر به نظر می رسد.

سابقه و هدف: آماده سازی سرویکس برای انجام زایمان یکی از موضوعات مهم در مامایی به شمار می رود. ایزوسورباید دی نیترات (Isosorbide dinitrate، ISDN) یکی از گزینه های مهم برای آماده سازی سرویکس مطرح شده است ولی در خصوص روش تجویز آن هنوز اختلاف نظر وجود دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر ISDN به دو صورت واژینال و خوراکی، برای آمادگی سرویکس انجام شده است. مواد و روش ها: در کارآزمایی بالینی Non-blind حاضر، 99 زن باردار نولی پار با حاملگی های ترم یا طول کشیده، انتخاب شدند و به طور تصادفی و با روش تخصیص تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه های مداخله شامل یک گروه ISDN واژینال (50 نفر، 40mg) و یک گروه ISDN خوراکی (49 نفر، 20mg) می باشد. میزان رسیده شدن سرویکس بر اساس سیستم امتیازدهی بی شاب قبل از مصرف دارو و 24 ساعت پس از مصرف دارو اندازه گیری شد.یافته ها: پس از 24 ساعت امتیاز بی شاب در هر یک از گروه های ISDN واژینال و ISDN خوراکی به طور معنی داری افزایش داشته است (0.001>p). هر دو گروه ها از نظر روش ختم بارداری و دلایل سزارین، مورد مقایسه قرار گرفتند و اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (0.05>p). طول مدت القا تا فاز دوم زایمان در دو گروه مقایسه شد. اگرچه از نظر طول مدت فاز فعال تا زایمان و طول مدت فاز دوم بین دو گروه اختلاف معناداری مشاهده نشد، بین طول مدت القا تا فاز فعال زایمان در دو گروه اختلاف معناداری مشاهده شد (0.001>p) و هم چنین طول مدت القا تا فاز فعال زایمان در گروه ISDN واژینال کوتاه تر از گروه ISDN خوراکی بود (3.7 ساعت در مقایسه با 4.8 ساعت).نتیجه گیری: تجویز واژینال ISDN در رسیده شدن سرویکس اثربخش بوده و به نظر می رسد به کار بردن آن می تواند به صورت مطمئن باشد.

سابقه و هدف: کمبود ویتامین D نقش مهمی در تغییرات نامطلوب ترکیب بدنی در زنان یائسه دارد و تمرینات ورزشی احتمالا بر سطح سرمی ویتامین D موثر است. لذا هدف از این مطالعه تعیین اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر سطح سرمی ویتامین D در زنان یائسه است.مواد و روش ها: پس از فراخوان 22 زن یائسه مبتلا به کمبود ویتامین D به صورت هدفمند انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته و هفته ای 2 روز با شدت .(1Repetition maximum) 1RM%30-20 تمرین کردند. برنامه تمرینی به صورت اضافه بار پیش رونده با 4،3 و 5 ست و شدت 20، 25 و 30 درصد 1RM، در هفته های متوالی انجام شد. میزان قرارگیری آزمودنی ها در معرض نور خورشید و مقادیر ویتامین D دریافتی از رژیم غذایی مورد بررسی قرار گرفت. سطوح سرمی ویتامین D، PTH و کلسیم در وضعیت ناشتایی و ترکیب بدنی قبل و بعد از پایان دوره تمرینی ارزیابی شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که پس از هشت هفته تمرین مقاومتی در گروه تمرین نسبت به کنترل سطح سرمی ویتامین P=0.02) D) به طور معناداری افزایش یافت، هم چنین نتایج نشان داد که مقادیر ترکیب بدنی (P>0.05)، سطح سرمیP=0.31) PTH ) و کلسیم (0.39=P) در گروه تمرین نسبت به کنترل تغییر معناداری نیافت.نتیجه گیری: کمبود ویتامین D می تواند به طور قابل توجهی از طریق ورزش و حتی بدون تغییر در ترکیب بدنی، میزان قرار گرفتن در معرض تابش خورشید و استفاده از مکمل غذایی بهبود یابد.

سابقه و هدف: اختلالات اندام فوقانی یکی از اختلالات شایع عضلانی اسکلتی در برخی از گروه های شغلی می باشد. با این وجود بررسی شیوع و عوامل مرتبط با آن در معلمان ایرانی بسیار محدود بوده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی شیوع و عوامل خطر اختلالات اندام فوقانی و هم چنین ارزیابی ارتباط بین مشخصه های فردی و شغلی معلمان با شیوع این اختلالات در معلمان شهرستان سمنان می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعه مقطعی بوده که بر اساس معیارهای مطالعه، 586 معلم به صورت کاملا تصادفی از بین 22 مدرسه سطح مقاطع مختلف شهرستان سمنان انتخاب شدند. از طریق پرسش نامه های مرتبط، اطلاعاتی از مشخصه های فردی، شغلی، وضعیت سلامت، شدت درد، میزان شیوع دوره ای و عوامل مرتبط با آن جمع آوری گردید.یافته ها: میزان شیوع اختلالات اندام فوقانی معلمان در همان زمان، یک ماه، 6 ماه، یک سال و در طول زندگی به ترتیب 46.4%، 50.2%، 57.3%، 60% و 62.6% بود. شیوع اختلالات مچ دست بالاتر از شانه و آرنج بود. ارتباط معنی درای بین شیوع این اختلالات با سن، جنسیت و سابقه تدریس در معلمان وجود داشت (P<0.05). نوشتن بر روی تخته در کلاس، کار با کامپیوتر، پاسچر نامناسب به هنگام تدریس و تصحیح تکالیف و برگه های امتحانی از جمله عوامل تشدید کننده ی ابتلا به اختلالات اندام فوقانی در معلمان بودند (P=0.03).نتیجه گیری: شیوع اختلالات اندام فوقانی در معلمان بالا بوده و عواملی چون سن، جنسیت و سابقه تدریس و برخی از فعالیت های شغلی به طور معنی داری خطر ابتلا به این نوع اختلالات را در معلمان افزایش می دهند.

سابقه و هدف: رفتارهای جنسی ناایمن می تواند منجر به بیماری های مقاربتی شود. با توجه به پیامدهای منفی رفتارهای جنسی ناایمن هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل مرتبط با قصد رفتارهای جنسی ایمن بر اساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده در بین معتادان مرد تحت پوشش مراکز دولتی درمان سوء مصرف مواد شهر همدان بود.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 163 نفر از معتادان تحت پوشش مراکز درمان سوء مصرف مواد شهر همدان که به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ای شامل سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده و اطلاعات دموگرافیکی بود. یافته ها: نتایج نشان داد که 55.2 درصد از شرکت کنندگان سابقه روابط جنسی خارج از چارچوب خانواده داشته اند. هم چنین 25.7 درصد از معتادین در آخرین مقاربت جنسی خود از کاندوم استفاده کرده بودند. نتیجه آنالیز رگرسیون لجستیک روی متغیرهای تئوری رفتار برنامه ریزی شده نشان داد که هنجارهای انتزاعی قوی ترین پیش بینی کننده قصد رفتارهای جنسی ایمن در بین افراد تحت مطالعه بوده است (0.24=P).نتیجه گیری: هنجارهای انتزاعی می تواند به منظور پیش بینی قصد رفتارهای جنسی ایمن و به طور موثر در برنامه ریزی و مداخله آموزشی جهت پیشگیری از رفتارهای پرخطر در بین معتادان در نظر گرفته شود.

سابقه و هدف: سرطان اپیتلیال تخمدان یکی از کشنده ترین بدخیمی ژنیکولوژیک زنان و عامل بیش از %85 از سرطان های تخمدان است. شیمی درمانی انتخابی این بیماری، داروی سیس پلاتین می باشد. با این حال، استفاده طولانی مدت این دارو غالبا با بروز مقاومت دارویی هم راه شده است. متابولومیکس یک تکنیک با کارآیی بالا است که می تواند در پایش رشد تومور مورد استفاده قرار گیرد. تکنیک 1H-NMR یک روش غیرتهاجمی، در علم متابولومیکس می باشد. مطالعه کنونی، به منظور شناسایی تغییرات متابولیتی و مسیرهای بیوشیمیایی بافت اپیتلیال سرطانی تخمدان و نیز شناسایی بیش تر مکانیسم های دخیل در روند مقاومت دارویی سیس پلاتین صورت گرفت.مواد و روش ها: رده های سلولی A2780S و A2780CP کشت داده شدند. استخراج متابولیت های سلولی با روش متانول- کلروفرم- آب صورت گرفت و طیف سنجی نمونه ها با دستگاه400NMR  مگاهرتز صورت گرفت. پس از پردازش اولیه و نهایی داده ها و مراجعه به پایگاه داده متابولوم انسانی و متابوآنالیست، تغییرات مسیرهای بیوشیمیایی و متابولیت های مربوط به آن ها شناسایی شدند.یافته ها: مهم ترین متابولیت های تغییر یافته در این بررسی شامل فوکوز، سوربیتول، مانیتول، مانوز، رامنوز، گلیسرول، گالاکتونیت، آلفا لاکتوز، میواینوزیتول و ملیبیوز بودند. آنالیز مسیرهای بیوشیمی نیز نشان داد که مسیرهای متابولیسم گالاکتوز، فروکتوز و مانوز به طور معناداری جزء مهم ترین مسیرهای بیوشیمیایی متفاوت میان سلول های سرطانی حساس و مقاوم به داروی سیس پلاتین تخمدان بوده اند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از بررسی ما نشان داد که مقاومت به سیس پلاتین عمدتا ناشی از تغییر مسیرهای کربوهیدراتی و متابولیت های مربوط به آن ها بوده است.

سابقه و هدف: توکسوکاریازیس بیماری زئونوزی است که توسط لارو مرحله دوم کرم توکسوکاراکنیس در انسان ایجاد می شود. بیماری به سه شکل: لارو مهاجر احشایی، لارو مهاجر چشمی و توکسوکاریازیس بدون علامت مشاهده می شود. هدف این مطالعه تعیین تیتر آنتی بادی علیه توکسوکارا در بیماران چشمی مبتلا به یووئیت بود.مواد و روش ها: از 161 بیمار مبتلا به یووئیت مراجعه کننده به بخش چشم پزشکی بیمارستان های آموزشی دانشگاه های تهران نمونه سرم و خون جمع آوری گردید. گسترش خونی بیماران از نظر افزایش تعداد ائوزینوفیل و سرم آن ها از نظر آنتی بادی ضد توکسوکاراکنیس توسط کیت الایزا آزمایش شدند و نمونه های مثبت با انجام آزمایش وسترن بلات مورد تایید قرار گرفتند.یافته ها: از مجموع 161 بیمار مبتلا به یووئیت، 124 نفر مذکر و 37 نفر مونث بودند. تعداد 10 نفر (%6.2) از نظر داشتن آنتی بادی IgG علیه توکسوکاراکنیس مثبت گزارش شدند که 9 نفر آن ها (%7.3) مذکر و 1 نفر آن ها (2.7%) مونث بود. هم چنین تمامی بیماران از لحاظ افزایش ائوزینوفیل، منفی ارزیابی شدند. آزمایش وسترن بلات جهت تایید وجود آنتی بادی اختصاصی ضد توکسوکاراکنیس در سرم بیماران الایزا مثبت نیز به عمل آمد که تعداد 9 نفر (%90) از افراد دارای باند پروتئین KDa 35-24 بودند که مبین آلودگی آنان به توکسوکاراکنیس بود و فقط یک نفر (10%) از نظر این آزمایش منفی ارزیابی شد.نتیجه گیری: توکسوکاریازیس چشمی در ایران وجود داشت و کودکان بیش تر در معرض ابتلای به آن بودند لذا ضروری است تعیین مقدار آنتی بادی ضد توکسوکارا در این بیماران توسط تست الایزا ارزیابی گردد و در صورت مثبت بودن درمان صورت گیرد.

سابقه و هدف: بیماری فنیل کتونوری یکی از بیماری های متابولیسمی نسبتا شایع در جهان می باشد. در کشور ما نیز به دلیل ازدواج های فامیلی از شیوع بالائی برخوردار است. شیوع این بیماری در ایران از حدود 1:4000 تا 1:8000 تولد در هر سال گزارش گردیده است. عقب ماندگی های ذهنی، ناتوانی های جسمی، اختلالات عصبی از جمله عوارض بالینی این بیماری می باشند. لذا جهت جلوگیری از بروز این علائم بالینی تشخیص به موقع این بیماری بسیار حائز اهمیت است. هدف از این تحقیق، استفاده از شبکه عصبی چندلایه پرسپترون (MLP) جهت ساخت مدلی مناسب برای تشخیص سریع بیماران فنیل کتونوری از افراد سالم و کمک به درمان به موقع این گروه از بیماران است. مواد و روش ها: در این تحقیق، از نمونه ادرار بیماران و کودکان سالم به کمک پروتکل نویزی (NOESY) در دستگاه 400NMR مگاهرتز، طیف سنجی انجام شد. سپس پیک مربوط به هر متابولیت در هر طیف شناسایی گردیده و داده های حاصل از این طیف سنجی به وسیله شبکه عصبی (MLP) مدل سازی و دسته بندی و مورد آزمایش قرار گرفتند.یافته ها: مدل طراحی شده در این مطالعه، توانست با موفقیت بیش از (%90<) داده های حاصل از طیف سنجی NMR را در دو گروه سالم و بیمار و با قدرت پیش بینی بالا از هم تشخیص داده و دسته بندی نماید.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده تائید کننده توانمندی و قدرت بالای روش طیف سنجی NMR به همراه مدل سازی شبکه عصبی در زمینه تشخیص و شناسائی بیماری فنیل کتونوری می باشد.

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس به عنوان یک بیماری زای فرصت طلب مورد توجه قرار می گیرد. توانایی این باکتری در ایجاد عفونت با قابلیت آن در تولید بیوفیلم مرتبط می باشد. برخی مولکول های سطحی این باکتری به صورت ادهسین عمل نموده در اتصال باکتری به سطوح پوشیده شده از پروتئین یا سطوح پلیمری ایفای نقش می نمایند. هدف این مطالعه یافتن ارتباط بین عوامل مرتبط با بیماری زایی و توانایی تولید بیوفیلم ماکروسکوپی در ایزوله های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس جدا شده از نمونه های بالینی است.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 59 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس که از نمونه های خون، ادرار، تراشه و زخم بیماران بستری در یکی از بیمارستان های تهران جداشده بودند، انجام شده است. استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس با استفاده از آزمایشات باکتری شناسی متداول شناسایی گردید، توانایی تولید بیوفیلم ماکروسکوپی با روش میکروپیلت بررسی شد و وجود ژن های fbe، icaA، IS256، aap، bhp با استفاده از واکنش زنجیره ای پلی مراز مشخص گردید.یافته ها: از 59 ایزوله مورد بررسی 36 مورد (%61) قادر به تولید بیوفیلم ماکروسکوپی بودند که از این تعداد33 مورد (91.7%) واجد ژنfbe ، 32 مورد (%88.9) واجد ژنicaA ، 28 مورد (77.8%) واجدIS256 ، 26 مورد (%72.2) واجد ژن aap و7 مورد (%19.4) واجد ژن bhp بودند. از 36 ایزوله تولید کننده بیوفیلم ماکروسکوپی 12 مورد (3/33%) تولید کننده قوی بیوفیلم بودند.نتیجه گیری: یافته های این تحقیق حاکی از این است که توانایی تولید بیوفیلم ماکروسکوپی با حضور عوامل بیماری زایی مرتبط می باشد و حضور این عوامل باکتری را قادر به تولید بیوفیلم می سازد که نهایتا منجر به کلونیزه شدن و بقای باکتری در بدن می گردد. اتفاقی که در شرایط ضعف سیستم ایمنی یا بستری شدن بیمار زمینه ساز عفونت شده، درصورت وجود مقاومت آنتی بیوتیکی خطرات جدی برای بیمار خواهد داشت.

سابقه و هدف: محدودیت های حرکتی می توانند بر شیوع اختلالات روانی موثر باشند. اما معمولا به هنگام درمان تروماهای اندام تحتانی بیش تر به مشکلات و ناتوانی های جسمی بیماران توجه شده و رسیدگی به اختلالات روانی این گونه بیماران کم تر مورد توجه قرار می گیرند. لذا مطالعه ای با هدف بررسی روند تغییرات افسردگی، اضطراب و استرس در مردان مبتلا به تروماهای اندام تحتانی انجام شد.مواد و روش ها: در یک مطالعه آینده نگر مصدومینی که از خردادماه سال 1392 تا مردادماه سال1394 به علت تروماهای اندام تحتانی در بیمارستان های امیرالمومنین (ع) و کوثر سمنان بستری شده بودند، به روش تصادفی ساده انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها دو پرسش نامه جمعیت شناختی و حادثه و پرسش نامه افسردگی، اضطراب و استرس بود. در ابتدا از بیماران خواسته شد تا پرسش نامه های مرحله اول را بر اساس ویژگی های روانی خود در یک ماه منتهی به تروما تکمیل کنند. سپس در فواصل زمانی 1 و 3 ماه پس از تروما این پرسش نامه ها توسط بیماران تکمیل شدند. یافته ها: داده های مربوط به 157 بیمار تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین شدت اختلالات افسردگی، اضطراب و استرس در سه مرحله مطالعه تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0.01). هم چنین تغییرات اختلالات روانی در زمان قبل از حادثه با یک ماه پس از حادثه و سه ماه پس از حادثه در تمام زیرمقیاس های DASS تفاوت معنی داری داشت (P<0.01). اما تغییرات اضطراب یک ماه پس از حادثه با سه ماه پس از حادثه تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: شیوع افسردگی، اضطراب و استرس در افرادی که دچار تروماهای اندام تحتانی می شوند افزایش پیدا می کند. بنابراین پیشنهاد می شود تا چند ماه پس از حادثه از بیمارانی که دچار تروماهای اندام تحتانی شده اند، حمایت های روانی، اجتماعی و اقتصادی بیش تری به عمل آید.

سابقه و هدف: خزانه ی واژگان اولیه ی کودکان، یکی از ابعاد اصلی رشد زبان است که با میانگین طول گفته ی کودکان ارتباط مستقیم دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی پربسامدترین واژگان بیانی کودکان 18 تا 24 ماهه در زبان کردی سورانی بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به صورت طولی (برای 3 ماه) بر روی 16 کودک کرد زبان، در شهر بوکان اجرا شد. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل فرم واژگان هفتگی، فهرست واژگانی و پرسش نامه ی دموگرافیک بود. یافته ها: در بین 67 واژه ای که درصد بالایی از کودکان 18 ماهه گفته اند، بیش ترین درصد واژگان (%60) کلمات واقعی هستند که بیش ترین نوع کلمات واقعی هم از نوع اسامی (%68) است. در بین اسامی، مقوله ی افراد مهم در زندگی (30%)، مقوله ی حیوانات (%22) و خوراکی (15%) بیش ترین درصد را به خود اختصاص داده اند. نتایج حاصل از آزمون یومن ویتنی (p>0.05) نشان داد که دو جنس از نظر میزان واژگان بیانی تفاوتی ندارند و نتایج حاصل از آزمون ناپارامتری فریدمن (p<0.05) نشان داد که با افزایش سن، واژگان بیانی کودکان افزایش می یابد.نتیجه گیری: کودکان در ابتدا، کلمات کاربردی (افراد خانواده، خوراکی) و دارای تلفظ راحت را به کار می برند و درصد بیان اسامی از افعال بیش تر است.

سابقه و هدف: تمرین ذهنی یک تکنیک مبتنی بر تصویرسازی ذهنی مکرر بدون وجود حرکت عضلانی است که در جهت بهبود عمل کرد انجام می شود. از آن جا که یکی از مشکلات شایع بیماران ام اس، خستگی می باشد و با توجه به تاثیر همه جانبه خستگی بر کیفیت زندگی این بیماران که خواب و تعادل هم در این حیطه قرار می گیرد، ضرورت بررسی تاثیر تمرینات ذهنی در جهت بهبود عمل کرد و حفظ آرامش در این افراد مطرح می شود. هدف از این گزارش مورد، بررسی میزان بهبودی کیفیت خواب، خستگی، تعادل و راه رفتن با استفاده از رویکرد تمرین ذهنی در فرد مبتلا به ام اس بود.معرفی مورد: بیمار یک زن مبتلا به ام اس نوع پیش رونده ثانویه بود که به علت اختلال در تعادل و راه رفتن و نیز درد با رویکرد نوین تمرین ذهنی 12 جلسه (هر جلسه 30 دقیقه) تحت درمان قرار گرفت. بیمار قبل و بعد از درمان از نظر تعادل، خستگی، خواب و وضعیت راه رفتن مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت بعد از ارزیابی های انجام شده، درصد تغییر بهبودی بیمار از نظر خستگی %13، از نظر وضعیت راه رفتن %22 و از نظر کیفیت خواب %18 بود. تعادل عمل کردی وی نیز نسبت به قبل از تمرین تفاوت قابل ملاحظه نشان داد.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این گزارش موردی، رویکرد تمرین ذهنی در توان بخشی بیماران مبتلا به ام اس با مشکلات خواب، خستگی، تعادل عمل کردی و راه رفتن بسیار مفید و کاربردی است.

سابقه و هدف: درد پستان یکی از مسائل شایع و نگران کننده در زنان مراجعه کننده به مراکز درمانی است. از جمله درمان های دارویی جهت درد پستان مصرف ویتامین ها می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ویتامین B6 بر درد پستان بود.مواد و روش ها: در یک مطالعه بالینی دو سو کور تصادفی شده، بیماران با شکایت درد پستان که به درمانگاه جراحی بیمارستان های امیرالمومنین (ع) و کوثر شهرستان سمنان مراجعه کردند، در دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند. در بیماران گروه مورد ویتامین B6 با دوز100mg  دو بار در روز به مدت دو ماه و در بیماران گروه شاهد، دارونما به همان ترتیب تجویز گردید. چارت درد روزانه ی پستان توسط بیماران تکمیل و در پایان مطالعه نمره درد و تعداد روزهای با درد شدید در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: در نهایت 126 بیمار بررسی شدند. میانگین نمره درد و شیوع درد شدید در هر دو گروه مورد و شاهد، کاهش قابل توجهی داشت. اختلاف میانگین نمره درد در شروع درمان و بعد از خاتمه آن و نیز اختلاف شیوع درد شدید در شروع درمان و بعد از خاتمه آن در گروه مورد، کاهش معنی داری نشان داد. در هر دو گروه، در 5 روز اول مطالعه کاهش چشمگیری در درد پستان مشاهده شد که می تواند ناشی از تاثیر اطمینان بخشی اولیه باشد. در هیچ یک از بیماران عارضه دارویی مشاهده نشد.نتیجه گیری: ویتامین B6 به عنوان دارویی بدون عارضه بر درد پستان موثر است. در ضمن اطمینان بخشی اولیه به بیماران تاثیر به سزایی در کاهش درد پستان دارد.

سابقه و هدف: ناباروری و درمان های آن تاثیر قابل ملاحظه ای بر کیفیت زندگی افراد دارد. اثرات منفی ناباروری و درمان های آن در زنان بیش تر از مردان است. فشارهای روانی ناشی از ناباروری می توانند تهدیدی برای پیامدهای درمان ناباروری از جمله کیفیت زندگی افراد محسوب شوند. در این مطالعه رابطه علی بین اضطراب، رضایت از زندگی و کیفیت زندگی و ارتباط عوامل روان شناختی و کیفیت زندگی زنان نابارور مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات تحلیلی- مقطعی است. از بین کلیه زنان نابارور مراجعه کننده به پژوهشگاه رویان 125 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس افراد مورد بررسی به طریق خود ایفا به تکمیل پرسش نامه های اضطراب، رضایت از زندگی و کیفیت زندگی پرداختند. در این مطالعه به منظور ارزیابی الگوی پیشنهادی از الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و برای برآورد پارامترهای مدل نیز از روش حداقل مربعات جزیی (PLS) استفاده شده است.یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که رضایت از زندگی به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر کیفیت زندگی افراد نابارور تاثیرگذار است. بدین ترتیب که رضایت از زندگی باعث بهبود کیفیت زندگی باروری می شود؛ هم چنین رضایت از زندگی از طریق کاهش اضطراب باعث بهبود کیفیت زندگی باروری می گردد. بر اساس نتایج آزمون سوبل متغیر اضطراب به عنوان متغیر میانجی در رابطه بین رضایت از زندگی و کیفیت زندگی تاثیرگذار است.نتیجه گیری: در نهایت میزان تاثیر رضایت از زندگی بر کیفیت زندگی افراد نابارور به صورت غیر مستقیم از طریق اضطراب بیش تر از تاثیر مستقیم آن ارزیابی شد.

سابقه و هدف: بیماری سل یک چالش اصلی سلامت بوده و روندی افزایشی را در تمام نقاط دنیا به خصوص کشورهای در حال توسعه نشان می دهد. تشخیص زودرس و ارتقا درمان اثربخش از جمله عناصر کلیدی برنامه کنترل سل می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان تاخیر در تشخیص و درمان سل در بیماران مسلول و رابطه آن با علائم بالینی و عوامل خطر بیماری طراحی شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع هم گروهی تاریخی می باشد که بر روی 113 نفر از بیماران مسلول استان مرکزی (شهرستان های ساوه و زرندیه) اجرا شد. گردآوری اطلاعات بر اساس پرسش نامه خود ساخته و با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده بیماران انجام شد. یافته ها: میانگین سنی 23.2±57.2 سال و 52.2% مونث بودند میانگین کل زمان تاخیر برابر با 171±129.9 روز شامل تاخیر بیمار 92.1±52.7 روز، تاخیر سیستم سلامت 91.9±47.0 روز و تاخیر درمان 5.2±2.1 روز به دست آمد. میانگین زمان تاخیر تاخیر تشخیص و درمان بیماری سل با فاکتورهای جنسیت، وضعیت تاهل و ملیت رابطه آماری معنی داری نشان نداد. اما در بیماران با سرفه بیش از دو هفته تاخیر بیمار کوتاه تر و بیماران دارای سابقه تماس با مسلول تاخیر تشخیص کم تری داشتند (0.05>P).نتیجه گیری: تاخیر طولانی در تشخیص و درمان اولیه بیماران مسلول می تواند به دلیل نقص بیماریابی در سیستم سلامت خصوصا در جوامع شهری باشد لذا افزایش سواد سلامت مردم در خصوص بیماری سل و علائم آن در مراجعه سریع افراد مشکوک به بیماری موثر باشد

سابقه و هدف: بیماران مبتلا به پولیپ و کولیت اولسروز مستعد ابتلا به سرطان کولورکتال هستند. با توجه به این که در حال حاضر، تشخیص بیماری های کولورکتال با روش های تهاجمی مانند کولونوسکوپی و سیگموئیدوسکوپی صورت می گیرد. اخیرا تحقیقاتی برای تشخیص زودهنگام سرطان ها از جمله سرطان کولورکتال با استفاده از روش طیف سنجی (H Nuclear Magnetic Resonance، 1HNMR) و علم کمومتریکس انجام شده است. در این تحقیق، نتایج طیف حاصل از نمونه HNMR بیماران مبتلا به پولیپ با افراد سالم مقایسه گردید.مواد و روش ها: پس از گرفتن رضایت نامه از 40 فرد مراجعه کننده جهت انجام کولونوسکوپی، نمونه خون گرفته شد. این افراد به مدت 72 ساعت دارای رژیم غذائی مایعات رقیق بودند. پس از جمع آوری نمونه های خون در لوله های هپارینه، پلاسمای خون افراد سالم و بیمار، جهت طیف سنجی HNMR با روش Spin-echo CPMG به دانشگاه صنعتی شریف فرستاده شد. پس از آنالیز اجزا اصلی (Principle Component Analysis) با استفاده از نرم افزار ProMetab، متابولیت های مختلف با توجه به جابه جایی شیمیایی (Chemical Shift) آن ها جدا شد.یافته ها: با استفاده از نرم افزار ProMetab، 1624 متابولیت برای طیف هر نمونه حاصل شد. در این بررسی متابولیت های تاثیرگذار با استفاده از نرم افزار پایگاه اطلاعاتی Human Metabolome Data Base به دست آمد و به منظور به دست آوردن چرخه های متابولیتی از نرم افزار پایگاه اطلاعاتی Metaboanalyst Data Base استفاده گردید.نتیجه گیری: متابولیسم چرخ های سنتزامینو اسیل tRNA، نیتروزن، هیستدین، سیانوآمین و تیامین در ایجاد پولیپ های روده حائز اهمیت هستند.

سابقه و هدف: تکنیک های انجمادی روشی مفید برای ذخیره ی طولانی مدت سلول ها و بافت های دستگاه تولید مثلی محسوب می شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی نرخ تکوین و بقا فولیکول های پره آنترال منجمد شده در مقایسه با فولیکول های جدا شده از تخمدان منجمد می باشد.مواد و روش ها: فولیکول های پره آنترال تخمدان های موش های 14 تا 16 روزه نژاد NMRI به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه اول: فولیکول های پره آنترال جدا شده از تخمدان های تازه (گروه کنترل)، گروه دوم: فولیکول های پره آنترال جدا شده از تخمدان های منجمد شده. گروه سوم: فولیکول های پره آنترال منجمد شده. پس از ذوب، فولیکول های پره آنترال در محیط کشت MEM-a حاوی 5 درصد FBS، 100 میلی واحد در میلی لیتر hFSH، 1 درصد ITS و 10 نانوگرم در میلی لیتر EGF کشت داده شدند. تخمک گذاری با اضافه کردن 1.5 واحد در میلی لیتر hCG در روز 12 کشت القاء گردید. اندازه فولیکول های پره آنترال، و نرخ بقاء، تشکیل حفره آنتروم و مراحل تکوینی تخمک های آزاد شده ارزیابی شد.یافته ها: نتایج نشان داد که نرخ بقاء فولیکول های پره آنترال انجمادی به طور معنی داری بیش تر از فولیکول های پره آنترال جدا شده از تخمدان انجمادی بود. متوسط اندازه فولیکول های پره آنترال، نرخ تشکیل حفره آنتروم و تخمک های مرحله MII در فولیکول های پره آنترال انجمادی به طور معنی داری نسبت به فولیکول های پره آنترال جدا شده از تخمدان انجمادی بیش تر بود.نتیجه گیری: فولیکول های پره آنترال منجمد شده نسبت به فولیکول های جدا شده از تخمدان انجمادی برای استحصال تخمک مناسب تر بودند.

سابقه و هدف: کاکوتی دارای اثرات متعدد بیولوژیک از جمله خاصیت اسپاسمولیتیک، ضد اسهال، ضد درد، ضد افسردگی و آرام بخشی می باشد. در این مطالعه اثر عصاره اتانولی کاکوتی بر علایم قطع مصرف مورفین در موش سوری نر مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه از 40 موش سوری نر در محدوده وزنی 20 الی 30 گرم استفاده شد. حیوانات به 5 گروه 8 تایی تقسیم بندی شدند. گروه های مورد آزمایش شامل گروه های کنترل منفی یا نرمال سالین (ml/kg 10)، کنترل مثبت یا کلونیدین (3.5mg/kg) و دوزهای مختلف عصاره اتانولی کاکوتی (100mg/kg، 75 و 50) بودند. برای ایجاد وابستگی به مورفین، موش ها به مدت 4 روز دوزهای مختلف مورفین (به ترتیب برابر 50 mg/kg، 50، 75 و 50) را دریافت نمودند. در روز آخر موش ها بعد دریافت تک دوز مورفین نالوکسان (5mg/kg) را دریافت نموده و علایم قطع مورفین آن ها در طی 30 دقیقه مورد مشاهده و ثبت قرار گرفت.تمام داروها و عصاره ها به شکل داخل صفاقی در حجم معین10ml/kg  تزریق شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که تمام دوزهای عصاره کاکوتی در مقایسه با گروه کنترل سبب کاهش تعداد پرش می شوند (به ترتیب برابر P<0.05،  p<0.01و p<0.001). دندان قروچه و اسهال تنها با دوزهای 75 و 100عصاره کاهش یافتند (p<0.05). رفتارهای دوپا ایستادن (p<0.05)، بالا رفتن (p<0.05)، به خود پیچیدن (p<0.05)، تکان سگ خیسی (p<0.05) و خود تیماری (p<0.01) توسط هر سه دوز کاکوتی کاهش یافتند (p<0.05). کلونیدین نیز به عنوان داروی رفرانس تمام علایم قطع مصرف مورفین را به طور معنی داری کاهش داد (p<0.05).نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که عصاره اتانولی کاکوتی می تواند علایم قطع مصرف مورفین را کاهش دهد. اما با این حال جهت تعیین مکانیسم دقیق آن نیاز به جداسازی هر یک از اجزاء کاکوتی و مطالعه بر روی خواص آن ها می باشد

سابقه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح آمیلوئید بتا 42 (Ab 1-42)، نپریلیزین و γ-سکرتاز هیپوکامپ موش های نر مدل آلزایمری با تزریق هوموسیستئین بود.مواد و روش ها: بدین منظور 50 سر موش صحرایی نر (سن 12 هفته) در 5 گروه آلزایمر کنترل، آلزایمر تمرین، سالم کنترل، سالم تمرین و شم قرار داده شدند. برای القای آلزایمر، از تزریق هوموسیستئین با دوز 0.6 مولار به درون بطن مغز موش ها استفاده شد. گروه های تمرین با سرعت 27 متر در دقیقه با شیب صفر درجه (معادل 75-80% (VO2max، 60 دقیقه در هر جلسه و 5 روز درهفته) روی نوارگردان تمرین کردند. سطوح Ab1-42، نپریلیزین و γ-سکرتاز به روش الایزا با استفاده از کیت های تحقیقاتی مخصوص موش های صحرایی اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که سطح Ab1-42 هیپوکامپ در گروه آلزایمر کنترل نسبت به گروه های سالم کنترل و سالم تمرین بالاتر بود (0.001=P). سطح γ-سکرتاز در گروه آلزایمر کنترل نسبت به گروه های سالم کنترل، سالم تمرین و شم به طور معناداری بالاتر بود (0.001=P). هم چنین سطح این متغیر در گروه آلزایمر تمرین نسبت به آلزایمر کنترل به طور معناداری کم تر بود (0.001=P). بین سطح نپریلیزین هیپوکامپ گروه های تحقیق تفاوت معناداری مشاهده نشد (0.07=P). میانگین سطوح Ab1-42 و γ-سکرتاز ارتباط مثبت معناداری با یک دیگر داشتند (0.001=P، r=0.54).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد تمرین ورزشی می تواند از طریق کاهش سطح γ-سکزتاز، به کاهش سطح Ab در مغز موش های آلزایمری منجر شود و می تواند به عنوان یک روش درمانی مکمل در بیماران آلزایمر مورد مطالعه قرار گیرد.

سابقه و هدف: پلی پپتید شبه الاستین (Elastin-like polypeptide، ELP) بیومتریال مصنوعی برگرفته از توالی پنتاپپتید Val-Pro-Gly-Xaa-Gly (VPGXG) الاستین ماتریکس خارج سلولی (ECM) است. پلیمرهای پروتئینی که از واحدهای تکراری اسیدهای آمینه طبیعی و غیرطبیعی پدید می آیند، به عنوان رده ای جدید از بیومواد شناخته می شوند. ویژگی های منحصر به فرد ELP همانند تولید بر پایه بیان ژنتیکی در انواع رده های میزبانی (به عنوان مثال باکتری ها و سلول های یوکاریوت)، تحریک پذیری تحت تاثیر عوامل محیطی، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری مولکول های ELP باعث جذابیت استفاده از آن در بیوتکنولوژی و پزشکی می گردد.مواد و روش ها: در این مطالعه، الیگومریزاسیون ساختار ژن 330 جفت باز مونومری GRGDS-ELP (بیان کننده 21 پنتاپپتید) تا تولید ژن تریمر 990 جفت بازی (بیان کننده 63 پنتاپپتید فیوژن) درون وکتور کلونینگ pUC انجام گرفت. پس از تایید ساختار ژنی با سکوئنسینگ، ساختار ژنی به وکتور بیانی MOD-pET ساب کلون گشته و به میزبان E.coli انتقال یافت.یافته ها: بیان پروتئین نوترکیب توسط IPTG القاء گشت و صحت پروتئین نوترکیب توسط PAGE-SDS و وسترن بلاتینگ تایید گردید.نتیجه گیری: با روش به کار رفته ELP جهت مطالعات بعدی به دست آمد.

سابقه و هدف: پروبیوتیک ها میکروارگانیسم های مفیدی هستند که در طی قرن ها در بهبود مواد غذایی و هم چنین ارتقاء سلامت استفاده می شوند. امروزه پروبیوتیک های نوترکیب به عنوان وسیله انتقال برای بیان و انتقال هدفمند مولکول های بومی یا نوترکیب به سطوح مخاطی دستگاه گوارش در تغذیه و سلامت استفاده می شوند. لاکتوکوکوس لاکتیس یک کاندیدای بالقوه برای تولید پروتئین های زیستی مفید است. ازآن جا که برای این باکتری ناقل مناسبی که دارای توالی سیگنال برای ترشح خارج سلولی باشد وجود ندارد لذا هدف ما از این مطالعه افزایش راندمان بیان پروتئین های نوترکیب در خارج از سلول با استفاده از واردکردن توالی سیگنال پپتید usp45 به ناقل پلاسمیدی pBU003 است.مواد و روش ها: usp45 سیگنال پپتیدی دارای 81 باز است که در مطالعات زیادی به عنوان افزایش دهنده بیان نیز معرفی شده است. در این مطالعه توالی سیگنال usp45 ساخته شد و سپس با استفاده از واکنش لیگاسیون به پلاسمید pBU003 انتقال یافت. پس از آن به باکتری اشریشیاکلی سویه MC1061 منتقل شد. پلاسمید نوترکیب به pFUM003 نام گذاری شد.یافته ها: تعیین توالی پلاسمید حاوی usp45 نشان داد که دارای ساختار پلاسمیدی و توالی سیگنال صحیح است و تطابق کامل با توالی های الگو (EU382094.1) گزارش شده در بانک ژنی NCBI دارد.نتیجه گیری: پلاسمید نوترکیب ساخته شده به pFUM003 نام گذاری شد. این پلاسمید نوترکیب به لحاظ ساختاری صحیح و جهت انتقال به پروبیوتیک ها مناسب می باشد

سابقه و هدف: سرطان معده یکی از شایع ترین و کشنده ترین بدخیمی ها در جهان است. اسید رتینوئیک تمام ترانس (ATRA) به عنوان القاکننده ی تمایز در درمان بسیاری از سرطان ها و به طور ویژه در درمان لوسمی پرومیولوتیک حاد (APL) استفاده می شود. مسیر پیام رسانی سلولی Notch نقش مهمی در حفظ تعادل میان تکثیر سلولی و آپوپتوز ایفا می کند. فعالیت نابه جای این مسیر در توسعه و پیشرفت بسیاری از بدخیمی ها از جمله سرطان معده نقش دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر ATRA بر روند بقا سلولی، روند تغییرات چرخه سلولی و القا آپوپتوز در سلول های سرطانی معده رده سلولی MKN-45 بود. هم چنین تغییرات بیان ژن های notch1 و hes1 به دنبال تیمار با ATRA مد نظر قرار گرفت.مواد و روش ها: در این مطالعه سلول های سرطانی معده رده ی سلولی MKN-45 با غلظت های افزایشی 2.5، 5، 10، 15، 20، 25 میکرومولار از اسید رتینوئیک تمام ترانس تیمار شدند. بقای سلولی با استفاده دی متیل تترازولیوم بروماید (MTT) بررسی شد. کیت اندازه گیری فعالیت کاسپاز 3 و 7 برای سنجش میزان آپوپتوز سلولی مورد استفاده قرار گرفت. روش فلوسیتومتری برای مطالعه ی روند تغییرات چرخه ی سلولی به کار گرفته شد. بررسی پروفایل بیان ژن های hes1 و notch1 از طریق تکنیک RT-PCR انجام شد.یافته ها: نتایج MTT نشان داد که تیمار با ATRA سبب کاهش میزان بقا سلول های سرطانی MKN-45 شد که بیش ترین کاهش در غلظت 10 میکرومولار بود. دوزهای بالاتر ATRA تفاوت معنی داری در کاهش بقا سلول های سرطانی نسبت به غلظت µM 10 را نشان ندادند. تیمار سلول های سرطانی معده با ATRA سبب افزایش فعالیت کاسپاز 3 و 7 در این سلول ها شد. هم چنین نتیجه ی فلوسیتومتری حاکی از تجمع سلول های سرطانی تحت تیمار با ATRA در مرحله G1 از چرخه سلولی بود که در مقایسه با گروه کنترل معنی دار بود. نتایج RT-PCR نشان داد که میزان بیان notch1 و hes1 در گروه تحت تیمار با ATRA در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری یافته است.نتیجه گیری: بر اساس یافته های ما ATRA می تواند از طریق کاهش بقای سلولی و القای آپوپتوز اثرات سمی خود را بر روی سلول های سرطانی معده رده سلولی MKN-45 اعمال می نماید. توقف سیکل سلولی در فاز G1 و کاهش بیان ژن notch1 و hes1 موید اثرات ضد تکثیری ATRA می باشد.

سابقه و هدف: پلاکت های فعال شده در کنسانتره پلاکتی، وزیکول های غشایی آزاد می کنند که میکروپارتیکل های پلاکتی نامیده شده و می توانند به طور خود به خود و طی نگهداری پلاکت ها ایجاد شوند. مطالعات نشان می دهند که میکروپارتیکل های پلاکتی می توانند با سلول های منوسیت تشکیل توده سلولی بنمایند لذا در صدد برآمدیم تا توانایی این میکرووزیکول ها را در فعال کردن سلول های منوسیت بررسی کنیم.مواد و روش ها: کیسه های کنسانتره پلاکتی از سازمان انتقال خون استان تهران تهیه گردیدند. در روزهای نگهداری پلاکت، از کیسه ها، میکروپارتیکل ها جدا شده و با منوسیت های به دست آمده از کیسه خون کامل مواجه گردیدند. پس از طی زمان انکوبه، انفجار تنفسی قبل و بعد از مواجهه در منوسیت ها با استفاده از دی هیدرو رودامین-123 (DHR-123) با به کارگیری تکنیک فلوسایتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: سلول های منوسیت به دست آمده از خون محیطی انسان، بعد از مواجهه با میکروپارتیکل های پلاکتی فعال شده و انفجار تنفسی در آن ها افزایش معنی دار می یابد (0.01=P). این یافته نشان می دهد که تاثیر میکروپارتیکل های پلاکتی وابسته به غلظت آن ها می باشد و تاثیر بیش تر در غلظت 500 میکروگرم در میلی لیتر از میکروپارتیکل های پلاکتی به دست آمد.نتیجه گیری: این مطالعه توانایی میکروپارتیکل های پلاکتی به دست آمده از کنسانتره پلاکتی را درتحریک و فعال کردن سلول های منوسیت خون محیطی انسان نشان می دهد.