سابقه و هدف: به منظور بررسی میزان تاثیر سلامت حس موضعی زبان بر کیفیت آوایی واکه های زبان فارسی، بعد از اعمال بی حسی موضعی در سطح و کناره های زبان و در نتیجه تا حدی ممانعت از عمل کرد مکانیسم های فیدبک عصبی طبیعی حین گفتار، تغییرات به وجود آمده در بسامدهای سازه ای آن ها اندازه گیری شد.مواد و روش ها: شش واکه زبان فارسی (/a/, /o/, /u/, /e/, /i/, /ae/) توسط 5 آزمودنی مرد 3 مرتبه، در شرایط طبیعی و بعد از اعمال بی حسی موضعی زبان (با استفاده از محلول موضعی دهانی هیدروکلرید لیدوکایین 2%) با بلندی عادی تولید شد. بسامدهای سازه ای واکه ها (F2, F1) به وسیله مجموعه نرم افزاری و سخت افزاری استودیو گفتار اندازه گیری و مقایسه شدند.یافته ها: در مورد واکه های /ae/, /u/, /a/ تفاوت مقادیرF1 و F2 قبل و بعد از اعمال بی حسی موضعی زبان به لحاظ آماری معنادارنبود (P<0.05) در مورد واکه /o/ میانگینF1 قبل و بعد ازاعمال بی حسی موضعی زبان تفاوت معناداری نداشت (P<0.05) تفاوت مقدار میانگینF2 در مورد واکه /o/ در شرایط طبیعی و بعد از بی حسی موضعی زبان معنادار بود (P>0.05) مقدار میانگینF2 درواکه /o/ بعد از بی حسی موضعی 262 هرتز کاهش یافت. تفاوت بین مقادیر میانگینF1 و F2 قبل و بعد از بی حسی موضعی زبان در واکه های /e/ و /i/ معنادار بود (P>0.05)نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده حس موضعی زبان در تولید برخی از واکه های زبان فارسی تاثیر گذار می باشد. احتمالا سلامت حس موضعی زبان و مدل های طبیعی تولید نقش مهمی در تولید صحیح واکه ها دارند.