کومش
سال:1391 | دوره:14 | شماره:2 (پیاپی 46) |تعداد مقالات:19

مالتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis, MS) یک بیماری خود ایمنی مرتبط با التهاب سیستم اعصاب مرکزی انسان است. این بیماری یکی از شایع ترین بیماری های نورولوژیک، بویژه در جوانان است. ژنتیک و عوامل محیطی در ابتلا به MS تاثیرگذار هستند. در این بیماری سلول های سیستم ایمنی بدن میلین سلول های عصبی تخریب می کنند؛ این موضوع سبب اختلال در هدایت پیام عصبی و عمل کرد و توانایی های فردی می شود. به نظر می رسد که لنفوسیت های TCD4+ واکنش گر با خود که در محیط فعال شده اند، آنتی ژن های خودی را در پارانشیم CNS بر سطح سلول های دندریتیک و گلیال در کنار MHC-II شناسایی می کنند. ترشح سایتوکاین های پیش التهابی مانند a-TNF،IFN-g  و کموکاین ها سبب فعالیت سلول های التهابی غیراختصاصی در موضع از یک طرف و تحریک سلول های B ترشح کننده آنتی بادی اختصاصی میلین از طرف دیگر می شود که تخریب بافتی شدیدتری را به دنبال دارد. عوارض بالینی بیماری به سه صورت اولیه (نتیجه مستقیم آسیب میلین مانند خستگی، ضعف عضلانی و ...)، ثانویه (در نتیجه علایم اولیه ایجاد شده مثل تکرر ادرار و ...) و نهایتا اختلال در ارتباطات اجتماعی بیمار (مثل افسردگی که بسیار شایع است و ....) مشاهده می گردد.هدف از درمان این بیماری کاهش تعداد حملات و شدت آن ها (با استفاده از کورتیکو استروئیدها)، تعدیل شدت بیماری (با استفاده از اینترفرون و آنتی بادی مونوکلونال ناتالیزومب ...) و کاهش اختلالات ایجادشده در بدن بیمار (درمان علامتی) می باشد. تلاش برای یافتن داروهای موثر جهت درمان مالتیپل اسکلروزیس هم چنان ادامه دارد. اخیرا دست آوردهای پژوهشی جدید خصوصا در مورد نقش ویتامین D در کاهش خطر ابتلا و ادامه تحقیقات گسترده در مورد این بیماری، چشم انداز امیدوار کننده ای از آینده پیش گیری و درمان آن، ترسیم می کند.

سابقه و هدف: عوامل نوروتروفیک نقش مهمی در تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی (Mesenchymal stem cells, MSCs) به سلول های عصبی دوپامینرژیک ایفا می کنند. هدف این تحقیق بررسی بیان فاکتورهای نوروتروفیک BDNF, NGF, CNTF, GDNF, NT3, NT5 و برخی از ژن های دوپامینرژیک مانند تیروزین هیدروکسلاز درMSCs  قبل و پس از تیمار توسط دمسو (Dimethyl sulfoxide, DMSO) است.مواد و روش ها MSCs :از مغز استخوان های فمور و تیبیای موش صحرایی بالغ جدا و در محیط a-MEM کامل شده با سرم کشت داده شدند. سلول های پاساژ چهارم در دو محیط کشت داده شدند: 1- محیط a-MEM کامل شده با سرم 10 درصد 2- سلول هایی که در محیط a-MEM حاوی 2 درصد DMSO نگه داری شدند. هویت و میزان خلوص سلول ها به روش ایمنوسیتوشیمی و بیان ژن ها به روش RT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که MSCs به رنگ آمیزی آلکالین فسفاتاز، آنتی فیبرونکتین و آنتی CD90 پاسخ مثبت دادند. نتایج RT-PCR نشان داد که عوامل نوروتروفیک و برخی از ژن های دوپامینرژیک در هر دو گروه بیان شدند. مقایسه نیمه کمی بیان ژن های نوروتروفیک و دوپامینرژیک در این دو گروه نشان داد که شدت بیان برخی از ژن ها نوروتروفیک (BDNF, NGF, CNTF, GDNF) در MSCs تیمار نشده به طور معنی داری بیش تر از MSCs تیمار شده با DMSO است (P≤0.05).نتیجه گیری: سلول های بنیادی مزانشیمی با بیان عوامل نوروتروفیک و برخی از ژن های دوپامینرژیک، می توانند برای درمان بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار گیرند.

سابقه و هدف: ساکارومایسس سرویزیه دارای 20 ژن کد کننده پروتئین های انتقال دهنده هگزوز شامل HXT1، HXT17، GAL2،SNF3  و RGT2 می باشد. از میان این خانواده ژنی، هفت ژن (HXT7-HXT1) نقش مهمی در فرآیند تولید الکل دارند. هدف این مطالعه شناسایی و جداسازی ژن HXT2 از ژنوم مخمر ساکارومایسس سرویزیه از طریق PCR و کلونینگ آن در وکتور دارای پروموتور بیانی مناسب به منظور پایه ای برای طراحی پلاسمید بیانی و نهایتا مخمر نوترکیب در ایران بود.مواد و روش ها: در این تحقیق پس از تهیه پرایمرهای اختصاصی، ژن مورد نظر با روش PCR تکثیر یافت و به پلاسمید pTZ57R/T با کمک آنزیم های برشی EcoRI وHindIII  منتقل گردید. پس از ترانسفورم pTZ57R/THXT2 به درون باکتری حد واسط اشیرشیاکلی، پلاسمید نوترکیب با روش هضم آنزیمی و نرم افزاری مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: ژن HXT2 که به وسیله Restriction Enzyme از پلاسمید pTZ57R/THXT2 جدا شده بود دارای اندازه صحیح در الکتروفروز ژل آگاروز می باشد. بررسی نرم افزاری نشان داد که این ژن پروتئین با وزن مولکولی 59.840 کیلو دالتون را کد کرده و دارای 541 اسید آمینه و نقطه ایزوالکتریک آن 8.3 می باشد.نتیجه گیری: در این مطالعه ژن HXT2 از طریق بهینه سازی PCR از ساکارومایسس سرویزیه سویه ایرانی جدا و در یک میزبان پروکاریوتیک، کلون شد. این اولین گزارش از جداسازی و کلونینگ این ژن از طریق مهندسی ژنتیک در ایران است که می تواند برای کلونینگ در وکتور بیانی به منظور افزایش راندمان تولید الکل طی فرآیند تخمیر الکلی به کار برده شود.

سابقه و هدف: نظرات متفاوتی پیرامون اثر روزه داری در ماه مبارک رمضان در بیماران دیابتی نوع 2 وجود دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثر روزه داری اسلامی و هم چنین بررسی اثر روش پایش ساختار یافته قند خون بر کنترل متابولیک افراد مبتلا به دیابت انجام شده است.مواد و روش ها: چهل بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که تحت درمان داروی خوراکی بودند وارد مطالعه شده و به صورت تصادفی به دو گروه بیست نفره تقسیم و از نظر سن و جنس هم سان سازی شدند. گروه الف قند خون خود را به روش ساختاریافته و گروه ب به روش معمول قند خون را پایش می کردند. از بیماران قبل و بعد از ماه مبارک رمضان آزمایش های تری گلیسرید، HDL، LDL، کلسترول تام و فروکتوزآمین به عمل آمد.یافته ها: فروکتوزآمین در گروه الف از 53.55±363 به 73.25±400.29 (P<0.003) و در گروه ب از 61.89±388.52 به 68.7±411.10 (P<0.04) افزایش یافت. در هر دو گروه میزان تری گلیسرید، کلسترول تام، LDL افزایش و HDL کاهش نشان داد ولی تغییرات از نظر آماری معنادار نبودند. پایش ساختارمند قند خون تاثیری بر بهبود فاکتورهای متابولیک نداشت.نتیجه گیری: طی ماه مبارک رمضان کاهش فعالیت بدنی افراد به دلیل نگرانی از افت قند خون و افزایش مصرف غذاهای پرکالری در هنگام افطار می تواند باعث افزایش قند خون شود و حتی پایش ساختارمند قند خون نیز منجر به کنترل بهتر نمی شود.

سابقه و هدف: اسکیزوفرنیا یک آسیب شدید روانی است که غالبا با اختلال در عمل کرد حافظه توام بوده و می تواند منجر به اشکالاتی در عمل کرد مستقل در زندگی شود. از آن جایی که برخی از اختلالات حافظه در اسکیزوفرنیا می توانند با آموزش بهبود یابند، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر فعالیت های موسیقایی بر حافظه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا صورت گرفته است.مواد و روش ها: 56 بیمار عضو انجمن حمایت از بیماران اسکیزوفرنیا به شکل نمونه گیری در دست رس غربال گری شده و به طور تصادفی به دو گروه 30 نفره مداخله و 26 نفره کنترل تقسیم شدند. سپس گروه مداخله به مدت 24 جلسه در برنامه موسیقی درمانی شرکت داده شد. نمرات حافظه هر دو گروه به کمک آزمون حافظه وکسلر و آزمون شمارش معکوس اعداد در مراحل پیش آزمون و پس آزمون گردآوری شدند.یافته ها: نمرات حافظه هر دو گروه در پس آزمون، افزایش معنی داری نشان داد. با این وجود، میزان افزایش معنی دار حافظه در گروه کنترل (P=0.002) کمتر از گروه مداخله (P=0.0001) بود. تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس آزمون گروه مداخله و گروه کنترل ملاحظه نشد (در نمره حافظه وکسلر  P=0.53و در شمارش معکوس  P=0.86بود). میانگین نمرات خطای شمارش معکوس گروه مداخله قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری را نشان داد (P=0.002) ولی در گروه کنترل تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P=0.18).نتیجه گیری: فعالیت های موسیقایی در بالا بردن حافظه این بیماران اثر دارد اما برای تاثیرات چشم گیرتر نیاز به مداخلات جانبی نیز می باشد.

سابقه و هدف: در سال های اخیر به استفاده از بازتاب شناسی به عنوان یکی از روش های غیردارویی تسکین درد در مراقبت های مامایی توجه شده است. لذا تحقیق فوق با هدف تعیین تاثیر بازتاب شناسی پا بر شدت درد و طول مراحل زایمان در زنان نخست زا انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی بوده که بر روی 80 زائوی شکم اول مراجعه کننده به زایشگاه های شهر کرج با حاملگی کم خطر، که به روش تصادفی به دو گروه مداخله (بازتاب شناسی پا به مدت 40 دقیقه) و گروه کنترل تقسیم شده بودند، انجام گرفت. ارزیابی شدت درد در مرحله اول، بلافاصله پس از اتمام مداخله و هم چنین نیم، یک و دو ساعت پس از آن در دو گروه با استفاده از خط کش درد مک گیل انجام گردید. طول مدت مراحل زایمانی در هر دو گروه ثبت شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد میانگین شدت نمره درد قبل و بلافاصله بعد از مداخله در دو گروه تفاوت آماری معنی داری را ندارد (P>0.05). در حالی که این اختلاف در نیم، یک و دو ساعت بعد از مداخله معنی داری بود (P<0.001). طول مدت لیبر نیز در گروه مداخله به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود (P<0.001).نتیجه گیری: به نظر می رسد که بازتاب شناسی پا باعث کاهش شدت درد و کوتاه شدن طول لیبر می گردد. بنابراین می توان با استفاده از این روش غیر تهاجمی به یکی از اهداف مهم مامایی که کاهش درد هنگام لیبر و تشویق مادران به زایمان طبیعی است، دست یافت.

سابقه و هدف: در سال های اخیر گسترش چاقی موجب معطوف شدن اذهان عمومی به آثار سوء ناشی از آن بر ابعاد جسمانی و روانی وجود انسان ها شده است. برخی بررسی ها نتایج ضد و نقیضی از ارتباط چاقی با عزت نفس ارائه داده اند. این در حالی است که ممکن است افراد با عزت نفس بالا به جهت ارزش و احترام بیش تری که برای خود قائل هستند شیوه زندگی سالم تری اتخاذ نمایند. هدف این بررسی ارزیابی ارتباط عزت نفس با نمایه توده بدنی و برخی عوامل شیوه زندگی در زنان شاغل بود.مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 125 زن 45-25 ساله چاق دارای نمایه توده بدنی مساوی و بالاتر از 30 و 125 زن غیر چاق از کارکنان بیمارستان های منتخب تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. دریافت های غذائی با پرسش نامه بسامد غذایی نیمه کمی و فعالیت بدنی با پرسش نامه MET به عنوان عوامل شیوه زندگی بررسی گردید. عزت نفس با پرسش نامه روزنبرگ اندازه گیری شد.یافته ها: سطح سواد، وضعیت اقتصادی، فعالیت بدنی (p<0.05) و وضعیت عزت نفس (p<0.001) در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نشان داد. دریافت های غذائی تفاوت معنی داری در دریافت انرژی و درصد انرژی حاصل از چربی (p<0.05) در دو گروه نشان داد.نتیجه گیری: عزت نفس در زنان غیر چاق بالاتر بود و افراد با عزت نفس بالاتر شیوه زندگی سالم تری داشتند. در برنامه های ارتقا سلامت توجه به ابعاد روانی مشکل چاقی حایز اهمیت می باشد.

سابقه و هدف: ورزش و فعالیت بدنی با تاثیر بر هورمون های کنترل کننده هومئوستاز انرژی و متابولیسم در تعدیل چاقی و اختلالات هم راه با آن توان مند است. پژوهش حاضر تاثیر تمرینات استقامتی با شدت متوسط بر سطوح سرمی لپتین، کورتیزول، تستسترون و هورمون رشد و شاخص مقاومت انسولین (HOMA-IR) را در مردان چاق غیرفعال مورد مطالعه قرار داده است.مواد و روش ها: 20 مرد چاق غیرفعال (30≤BMI) در دو گروه تجربی و کنترل در 16 هفته تمرینات استقامتی با شدت متوسط (70-60% ضربان قلب ذخیره)، سه جلسه در هفته، شرکت کردند. سطوح سرمی لپتین، کورتیزول، تستسترون، هورمون رشد و HOMA-IR و شاخص های آنتروپومتریک قبل و بعد از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تی زوجی، تی مستقل و آزمون هم بستگی پیرسون در سطح معنی داری  P<0.05انجام گرفت.یافته ها: اگر چه اجرای 16 هفته تمرینات استقامتی با شدت متوسط ضمن بهبود کلیه شاخص های آنتروپومتریک (P<0.05)، کاهش معنی دار سطوح سرمی لپتین (P=0.003) و افزایش معنی دار هورمون رشد (P=0.040) و کورتیزول (P=0.009) را به هم راه داشت؛ برابر نتاج آزمون تی زوجی تغییر معنی داری در غلظت تستسترون و انسولین و HOMA-IR در گروه تمرینی مشاهده نشد (P>0.05). بنابر نتایج آزمون هم بستگی پیرسون بین سطح ابتدایی لپتین با مقادیر اولیه هیچ یک از شاخص های آنتروپومتریک و HOMA-IR رابطه معنی داری وجود نداشت (P>0.05). مع هذا پس از مداخله بین تغییرات غلظت لپتین با تغییرات وزن، BMI، محیط کمر و WHR ارتباطی معنی دار مشاهده گردید (P<0.05).نتیجه گیری: تمرینات استقامتی با شدت متوسط با بهبود ترکیب بدنی و تغییر در غلظت لپتین، کورتیزول و هورمون رشد در تعدیل نیم رخ هورمونی متابولیسم در مردان چاق موثر است. هر چند که این تغییرات ممکن است هم سو با تغییرات HOMA-IR و تستسترون نباشد.

سابقه و هدف: اثر استرس بر تغییر فعالیت سیستم عصبی کاملا آشکار است که ممکن است به دلیل تغییر ایجاد شده در ساختمان قشر مخ باشد. در این تحقیق، اثر استرس صدا در مادران باردار بر تغییر ساختمان و عمل کرد قشر مخ فرزندان نسل اول موش های کوچک آزمایش گاهی نژاد NMRI مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: موش های ماده باردار از روز صفر بارداری به دو گروه تقسیم شدند. گروه کنترل بدون هیچ مداخله ای در محیط زندگی قرار داشتند ولی گروه آزمایش به مدت 15 روز در معرض استرس صدا (80 دسی بل، 5 دقیقه/روز) قرار گرفتند. پس از تولد، از هر گروه 6 سر جنین انتخاب و پس از کشته شدن، مغز آن ها فیکس و با استفاده از رنگ آمیزی هما توکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شدند. نمونه ها با کمک نرم افزار موتیک (MOTIC) در موش های کنترل و آزمایش بررسی شد. بقیه جنین ها توسط مادران پرورش یافتند تا به سن بلوغ (22 گرم-8 هفتگی) برسند، سپس از آن ها تست های رفتاری مربوط به چپ یا راست برتری به هم راه تست حرکتی در محیط جدید به منظور بررسی عمل کرد قشر مخ انجام شد.یافته ها: کاهش قطر قشر مخ و نیز کاهش قطر لایه های خارجی، میانی و داخلی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل دیده شد. هم چنین، تعداد نورون ها در لایه های خارجی و میانی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش ولی در لایه داخلی افزایش چشم گیری یافته بود. از نظر عمل کرد قشر مخ نیز افزایش در چپ برتری گروه آزمایش به خصوص در موش های ماده مشاهده شد. هم چنین فعالیت حرکتی خود به خودی در محیط جدید در گروه آزمایش افزایش یافته بود.نتیجه گیری: این نتایج نشان دهنده مهار مهاجرت و ایجاد ارتباطات بین سلول های لایه داخلی قشر مخ به سمت لایه های میانی و خارجی در گروه آزمایش است. به عبارت بهتر، استرس صدا توانسته است که از تکامل قشر مخ در نسل بعدی ممانعت کند.

سابقه و هدف: با توجه به ضرورت سنجش مهارت های حرکتی بنیادی به علت اهمیت همه جانبه ای که بر سایر جنبه های رشد دارد، و هم چنین با توجه به کمبود آزمون های معتبر و استاندارد در این حیطه، هدف این تحقیق، بررسی پایایی و هم چنین روایی سازه آزمون رشد حرکات درشت (Test of gross motor development-2, TGMD-2) در کودکان 7 تا 11 ساله استان سمنان است.مواد و روش ها: آزمون اولریخ 2 دارای دو خرده آزمون (جابه جایی و کنترل شی) است که هر یک شش مهارت حرکتی بنیادی را مورد سنجش قرار می دهد. در این مطالعه 1277 کودک (دختر و پسر) 7 تا 11 ساله استان سمنان برای بررسی پایایی (هم سانی درونی و باز آزمایی) و هم چنین روایی سازه (از طریق تحلیل عاملی) شرکت داشتند.یافته ها: دامنه ضریب آلفای کرون باخ برای پایایی هم سانی درونی بین 0.60 تا 0.78 و هم چنین ضریب هم بستگی باز آزمایی (آزمون- آزمون مجدد) برای خرده آزمون جا به جایی 0.89 و برای خرده آزمون کنترل شی 0.86 به دست آمد. تحلیل عاملی، ساختار دو عاملی و صحت تعلق هر یک از متغیرها به عامل مربوطه را تائید کرد.نتیجه گیری: آزمون رشد حرکتی درشت-2 می تواند آزمون مناسبی برای ارزیابی رشد حرکات درشت کودکان 7 تا 11 سال استان سمنان باشد.

سابقه و هدف: با حضور مخاطره های رقیب، استفاده از تابع بروز تجمعی از دیدگاه بررسی اقتصادی سلامت حائز اهمیت می باشد. این مطالعه با هدف به کارگیری این تابع در تعیین عوامل خطر مخاطره های رقیب سرطان های کولون و رکتال، در بیماران متاستازی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه بقا، داده ها از مرکز تحقیقات گوارش و بیماری های کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران شامل متغیرهای سن حین تشخیص، جنسیت، وضعیت تاهل، نمایه توده بدنی (BMI)، مورفولوژی سرطان، اندازه تومور، درجه و مرحله پاتولوژیک تومور برای 94 بیمار متاستازی سرطان کولورکتال تهیه گردید. بر اساس مدل رگرسیونی مبتنی بر تابع بروز تجمعی، برآورد پارامترها و آزمون های معنی داری آن ها با نرم افزار R به دست آمد.یافته ها: بقای 5 ساله برای بیماران متاستازی مبتلا به سرطان کولون و رکتال به ترتیب برابر 46.79% و 65.58% و میزان بروز تجمعی به ترتیب برابر 0.8 و 1 طی 100 ماه به دست آمد. در بیماران مبتلا به سرطان کولون، متغیر وضعیت تاهل در الگوهای یک و چند متغیره و هم چنین برای سرطان رکتال متغیرهای BMI و مورفولوژی در الگوی یک متغیره معنی دار بودند.نتیجه گیری: با توجه به ویژگی های مطلوب تابع بروز تجمعی، بنابراین استفاده از آن برای مدل سازی های مبتنی بر تابع بروز تجمعی با توجه به ویژگی های مطلوب آن برای مدل سازی عوامل خطر در سرطان های کولون و رکتال، به عنوان الگو پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: شواهد گسترده ای اثرات تعدیل کننده انگیختگی هیجانی حافظه اخباری انسان را به اثبات رسانده اند. اما، در مورد اثرات تعدیل کننده انگیختگی بر حافظه حرکتی ضمنی دانش کمی موجود است. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر استرس فعالیت ورزشی حاد پس از اکتساب بر تحکیم حافظه حرکتی ضمنی بود.مواد و روش ها: آزمودنی های تحقیق را 40 آزمودنی سالم تشکیل می دادند که به طور تصادفی به دو گروه استرس (ده زن و ده مرد) و عدم استرس (ده زن و ده مرد) تقسیم شدند. آزمایش شامل دو دوره اکتساب و خاطرآوری بود. برای این تحقیق، تکلیف تطبیق رنگ زنجیره ای در نظر گرفته شد. در دوره اکتساب هر دو گروه به اجرای تکلیف در 6 بلوک 150 کوششی پرداختند و بعد از آن گروه استرس به اجرای فعالیت ورزشی بر روی تردمیل تا لحظه واماندگی پرداخت و گروه دیگر استراحت کرد. در طول آزمایش، روند تغییرات غلظت کورتیزول بزاق اندازه گیری شد.یافته ها: استرس فعالیت ورزشی حاد منجر به افزایش معنی دار سطح کورتیزول بزاق در گروه استرس شد. در حالی که گروه عدم استرس در فاصله زمانی 24 ساعت هیچ پیش رفتی در یادگیری تکلیف تطبیق رنگ زنجیره ای نداشت، گروه استرس در همین دوره زمانی ارتقا معنی داری در عمل کرد نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: اعمال استرس حاد بعد از اکتساب، یعنی در زمان تحکیم حافظه ای می تواند فرایند تحکیم حافظه حرکتی ضمنی را ارتقا بخشد.

سابقه و هدف: نیروی انسانی متخصص و با انگیزه، مهم ترین سرمایه هر سازمانی را تشکیل می دهد. پیش رفت هر جامعه در گرو حمایت و بهره وری مناسب از منابع انسانی و نخبگان دانشگاهی است. این مطالعه با هدف بررسی میزان رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان طراحی و اجرا گردید.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1390 در دانشگاه علوم پزشکی سمنان انجام شد. 83 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان در این مطالعه شرکت نمودند. برای گردآوری داده ها از دو پرسش نامه جمعیت نگاری و پرسش نامه رضایت شغلی اسمیت، کندال و هالین استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد، از نظر رضایت شغلی، 15.7% رضایت کم، 66.2% رضایت متوسط و 18.1% رضایت زیادی را بیان داشتند. بالاترین میزان رضایت شغلی در حیطه ماهیت کار و کم ترین میزان رضایت در حیطه حقوق و مزایا بوده است. در هیچ یک از حیطه ها رضایت شغلی، بین زن و مرد، درجات تحصیلی، و هم چنین درجات علمی، تفاوت معنی داری وجود نداشت. در گزینه «لذت از تدریس و کار در دانشگاه و خدمت به جامعه علمی» بالاترین میزان رضایت دیده شده است. نبود سیستم تشویق و بازخورد مناسب عمل کرد از مواردی بود که کم ترین میزان رضایت را موجب شده است.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد ایجاد یک سیستم ارزش یابی مناسب که منجر به بازخورد به موقع عمل کرد به عضو هیات علمی شود، ضروری است. فعال کردن «دفتر ارتباط با صنعت» دانشگاه، گامی مفید در استفاده بیش تر جامعه از توان مندی اعضای هیات علمی و افزایش رضایت شغلی آنان می باشد.

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر تمام جنبه های زندگی بیمار، خانواده و جامعه اثر می گذارد. با گذر از مراقبت بیمارستانی به مراقبت خانواده-محور، اهمیت برنامه های توان مندسازی مراقبین بیماران افزایش یافته است. هدف این مطالعه تعیین تاثیر الگوی توان مندسازی خانواده-محور بر خشنودی درک شده و عزت نفس مراقبین بیماران مولتیپل اسکلروزیس بود.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 70 مراقب خانوادگی بیماران مولتیپل اسکلروزیس با استفاده از تخصیص تصادفی به دو گروه شاهد و آزمون گروه بندی شدند. بر اساس نیازهای آموزشی در گروه آزمون، 8 جلسه الگوی توان مندسازی در طول سه ماه اجرا شد. سه ماه پس از اجرای برنامه و جمع آوری چک لیست های خودگزارش دهی، مجددا خشنودی درک شده و عزت نفس در دو گروه شاهد و آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: آزمون آماری تی مستقل اختلاف معناداری را در دو گروه بعد از اجرای مداخله نشان داد (p=0.001). در گروه مداخله، آزمون آماری تی زوجی نیز افزایش معناداری در خشنودی درک شده و عزت نفس مراقبین خانوادگی بیماران نشان داد (p=0.001)، در حالی که در گروه کنترل تفاوت معناداری در خشنودی درک شده و عزت نفس مراقبین خانوادگی بیماران بعد از سه ماه وجود نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: مراقبین خانوادگی بیماران مزمن به عنوان بیماران پنهان، مشکلات زیادی را متحمل می شوند. مداخلاتی از قبیل اجرای الگوی توان مندسازی با توجه به نیازهای آموزشی و درمانی به دلیل کم هزینه بودن، ایمن بودن و تاثیرگذار بودن می تواند خشنودی درک شده و عزت نفس مراقبین را ارتقا دهد.

سابقه و هدف: مطالعات گذشته احتمال مشاهده اختلال وستیبولار در کودکان کم شنوای مادرزاد را نشان داده است. بررسی حاضر با هدف مقایسه عمل کرد ساکول در کودکان کم شنوای حسی-عصبی عمیق مادرزاد با کودکان با برخوردار از شنوایی هنجار صورت گرفت.مواد و روش ها: 30 کودک کم شنوای حسی-عصبی عمیق مادرزاد (با میانگین سن 6.93 سال) و 30 کودک شاهد (با میانگین سن 7.18 سال) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش پتانسیل عضلانی برانگیخته از وستیبول (Vestibular evoked myogenic potentials, VEMP) با ارایه محرک تون برست فرکانس 500 هرتز از راه هوایی به صورت یک گوشی از طریق رسیور داخلی ثبت گردید.یافته ها VEMP :در 53.3 درصد کودکان کم شنوا با متوسط سطح شدت آستانه 83.60 دسی بل و در تمام کودکان شاهد با میانگین سطح شدت آستانه 76.64 دسی بل ثبت گردید. از جنبه دامنه و زمان تاخیر پاسخ، تنها در دامنه P1N1 بین دو گروه، تفاوت معناداری مشاهده شد ( (P=0.015در 4 کودک استفاده کننده از کاشت حلزون،VEMP  ثبت نگردید. در سابقه دوران نوزادی 8 نفر از کودکان، تاخیر در راه رفتن و اختلال رشدی وجود داشت که در 6 نفر آن ها پاسخی به دست نیامد.نتیجه گیری: عدم ثبت VEMP در حدود نیمی از کودکان کم شنوا به احتمال اختلال وستیبولار و به طور خاص درگیری ساکول و بروز نقص در حفظ وضعیت و تعادل استاتیک اشاره دارد.