پژوهش نامه نظم و امنیت انتظامی
سال:1398 | دوره:12 | شماره:1 (پیاپی 45) |تعداد مقالات:9

مقدمه: آینده پژوهی، انعطاف پذیری راهبردی سازمان را تقویت و ناجا با آینده پژوهی نظام مند می تواند توانمندی راهبردی خود در عدم غافلگیری در سطوح مختلف را بالا برده، نظم و امنیت مطلوب خود را محقق کند. روش: روش پژوهش آمیخته با به کارگیری طرح پژوهش اکتشافی و از نوع کاربردی است. نوع داده ها کیفی و کمی، بیان نتایج توصیفی-تحلیلی، روش گردآوری داده ها در بخش مبانی و ادبیات نظری، روش اسناد و مدارک و در بخش میدانی انجام مصاحبه و استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته به روش پیمایش انجام شده است. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش برگرفته از نظرات صاحب نظران، نخبگان و خبرگان موضوع، مدل پیشنهادی نظام آینده پژوهی ناجا مشتمل بر شش بُعد 1-محرک ها یا ارکان جهت ساز تأثیرگذار بر نظام آینده پژوهی ناجا 2-قابلیت های نظام آینده پژوهی ناجا 3-عناصر اصلی نظام آینده پژوهی ناجا 4-توانمندسازهای نظام آینده پژوهی ناجا 5-کارکردها یا انتظارات محوری از نظام آینده پژوهی ناجا و 6-تأثیرات یا پیامدهای راهبردی نظام آینده پژوهی ناجا و با ترکیب 52 مؤلفه است. نتیجه گیری: مؤلفه های دسته بندی و مرتب شده در ابعاد شش گانه در مدل پیشنهادی، شناخت مطلوبی را در خصوص وضعیت و همچنین به صورت نقشه راهی در اختیار فرماندهان و مدیران حوزه مرتبط قرار می گیرد تا با در نظر گرفتن آن ها، اهداف و برنامه های خود را ساماندهی کنند تا دستیابی به اهداف امکان پذیر شود.

مقدمه: حساسیت های بالای استان با توجه به موقعیت جغرافیایی و ساختارهای طبیعی، انسانی و سیاسی فرهنگی، امنیتی و نظامی خاص و سابقه چندین ساله بحران، ضرورت شناخت همه جانبه استان و پژوهش های مفصل علمی را برای کشف علل و عوامل ناامنی و پیدا کردن راهکارهای مناسب برقراری امنیت و استفاده از فرصت های منطقه ای را ضروری می دارد و این امر محقق نمی شود مگر با مطالعات منطقه ای که مقاله حاضر، حاصل این پژوهش در منطقه سیستان و بلوچستان می باشد؛ بنابراین، هدف اصلی پژوهش حاضر، شناخت و تحلیل تهدیدات طبیعی و انسان ساز مؤثر بر ناامنی و نابسامانی فضای جغرافیایی سیستان و بلوچستان است. روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر شیوه اجرا، پیمایشی است. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش روش کتابخانه ای و میدانی است. همچنین جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان امنیتی و انتظامی، مسئولین و نخبگان دانشگاهی استان سیستان و بلوچستان می باشد. همچنین داده ها با استفاده از پرسشنامه روا و پایا (آلفای کرونباخ برابر با 807/0) جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شده است. یافته ها: بر اساس نتایجی که از آزمون فریدمن به دست آمده می توان گفت که در بین گویه های تحقیق، گویه «تهدیدات انسان ساز» با امتیاز 33/1 در رتبه اول قرار می گیرد و گویه «تهدیدات طبیعی» با امتیاز 08/1 در رتبه دوم قرار می گیرد که فرضیه اول تحقیق رد می شود. همچنین نتیجه حاصل از آزمون T-Test برای وجود تفاوت معناداری تهدیدات طبیعی و انسان ساز مؤثر بر نابسامانی فضای جغرافیایی سیستان و بلوچستان نشان دهنده آن است که سطح معناداری آزمون کوچک تر از (05/0) می باشد و در سطح اطمینان 95 درصد، اختلاف معنادار مثبتی بین تهدیدات طبیعی و انسان ساز وجود دارد. بدین ترتیب، بین این دو، یعنی تهدیدات طبیعی و انسان ساز رابطه معناداری وجود دارد که فرضیه دوم تحقیق تأییدمی شود. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده آن است که تهدیدات طبیعی و انسان ساز تأثیرگذار در این فضای جغرافیایی بحران و ناامنی را در سیستان و بلوچستان دوچندان نموده که پیامدهای امنیتی ناگواری را برای این استان در سال های اخیر ازجمله تهدید نگرش به حاکمیت، تهدید اندیشه های حاکم، تهدید هویت ملی، تهدید انسجام اجتماعی، تهدید سرمایه اجتماعی، تهدید دل بستگی ملی و تهدید رفتار اجتماعی رقم زده است که به تبع آن زمینه ناآرامی های اجتماعی در میان شهروندان، طراحی توطئه آمیز بازیگران خارجی و دخالت گروه های اجتماعی ناراضی فراهم آورده است.

مقدمه: نظر به درک ضرورت و اهمیت ارزیابی اثربخشی برنامه های آموزشی برای سازمان های نظامی و با تأکید اجرایی نمودن برنامه های عملیاتی لحاظ شده به ویژه برای دانشگاه علوم انتظامی امین، بررسی دوره های آموزشی ازلحاظ کاربردی و اثربخش بودن، موردتوجه واقع شده و بررسی آن به عنوان نیاز سازمانی به محققین و متخصصین این سازمان واگذارشده است. بر این اساس، این پژوهش سعی دارد اثربخشی آموزش ها را در دوره عمومی انتظامی دانشگاه علوم انتظامی بر اساس الگوی کرک پاتریک در سه سطح واکنش، یادگیری و رفتار ارزیابی کند. روش: پژوهش حاضر ازنظر نوع تحقیق، توصیفی و ازنظر هدف، کاربردی است و داده های آن به شیوه پیمایشی جمع آوری شده است. جامعه آماری، دانشجویان دوره 28 دانشگاه به تعداد 502 نفر و فرماندهان بلافصل ایشان به تعداد 9 نفر در نظر گرفته شده است که با استفاده از فرمول حداکثری کوکران تعداد نمونه دانشجویان 218 نفر برآورد شد. ابزار سنجش میزان رضایت و تغییرات رفتاری از پرسشنامه های محقق ساخته و برای سنجش میزان یادگیری نمرات پایان دوره عمومی دانشجویان مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری کلموگروف-اسمیرنف و t تک نمونه ای استفاده شده است. یافته ها: نتایج به دست آمده بیانگر این است که میزان رضایت دانشجویان از آموزش ها مثبت است. نمره سنجش میزان یادگیری 59/16 است. همچنین میزان تغییرات رفتاری ازنظر دانشجویان مثبت و ازنظر فرماندهان منفی است. نتیجه گیری: تحلیل داده ها نشان می دهد اثربخشی میزان رضایت و یادگیری در حد زیاد بوده است. در سطح سوم (تغییرات رفتاری) اثربخشی ازنظر دانشجویان زیاد، ولی از منظر فرماندهان در سطح متوسط ارزیابی شده است.

مقدمه: رویکرد سنتی طراحی شغل در سازمان ها پاسخ گوی نیازهای سازمان های امروزی نبوده و در رویکرد جدید با عنوان معماری منابع انسانی، اصالت به جای شغل به منابع انسانی داده شده است. در این پژوهش سعی شده تا منابع انسانی ناجا با استفاده از الگوی معماری منابع انسانی اسنل و لپاک (2007) معماری شده و ترکیب های مطلوب برنامه های تعادل برای آن ها تعریف شود. روش: این پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از حیث روش اجرا، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان نیروی انتظامی است که ازاین بین، 400 نفر به روش خوشه ای طبقه ای انتخاب شده اند. روش گردآوری داده و اطلاعات در این پژوهش کتابخانه ای و میدانی با ابزار پرسشنامه می باشد. یافته ها: پس از معماری کارکنان موردمطالعه بر اساس الگوی معماری منابع انسانی با ویژگی های منحصربه فردی و ارزش راهبردی، یافته ها نشان می دهد که کارکنان صف از ارزش راهبردی و منحصربه فردی بالاتری نسبت به کارکنان ستاد برخوردار هستند. نتیجه گیری: بر اساس الگوی معماری شده منابع انسانی ناجا، اکثریت کارکنان از منحصربه فردی و ارزش راهبردی بالاتر از میانگین برخوردار هستند که این میانگین در کارکنان صف بالاتر است؛ بنابراین به دلیل این ویژگی ها جایگزینی این کارکنان برای سازمان با هزینه های فراوانی مواجه بوده و به دلیل نقش پررنگ و ویژه کارکنان صف در ایجاد نظم و امنیت داخلی، اجرای برنامه های پرهزینه و راهبردی تعادل کار و زندگی برای این کارکنان از اهمیت زیادی برخوردار است.

مقدمه: پیشگیری انتظامی از تکرار جرم با مدنظر قرار دادن مجرمان، بزه دیدگان و یا موقعیت های ارتکاب جرم، از تکرار بزه جلوگیری می کند. هدف از این پژوهش، دستیابی به الگوی مناسب مدیریت پیشگیری انتظامی از تکرار سرقت مسلحانه در کشور است. روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی است که با رویکرد آمیخته با طرح اکتشافی انجام شد. در رویکرد کیفی، روش تحلیل محتوی و در رویکرد کمی، روش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری آن را در بخش کیفی کلیه خبرگان و صاحب نظران حوزه پیشگیری انتظامی، به تعداد 50 نفر و در بخش کمی کلیه کارشناسان و مسئولان حوزه پیشگیری انتظامی که تعداد آن ها بر اساس اطلاعات موجود 1136 نفر تشکیل می دهند. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول کوهن، حجم نمونه در سطح خطای یک درصد 338 نفر انتخاب گردید و به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته ها: متغیر پیشگیری انتظامی از تکرار جرم سرقت مسلحانه و به عنف شامل ابعاد پیشگیری کیفری بزهکار محور، پیشگیری غیر کیفری (وضعی) بزه دیده و پیشگیری غیر کیفری (اجتماعی) بزهکارمحور است. پیشگیری کیفری بزهکار محور شامل مؤلفه های شدت در فرآیند کیفری مجازات، قطعیت در فرآیند کیفری مجازات و تسریع در فرآیند کیفری مجازات است؛ بعد پیشگیری غیر کیفری (وضعی) بزه دیده شامل مؤلفه های پیشگیری از طریق طراحی محیط و پیشگیری استراتژی های محیطی و بعد پیشگیری غیر کیفری (اجتماعی) بزهکارمحور شامل مؤلفه های پیشگیری رشدمدار، پیشگیری جامعوی بوده است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که مدیریت پیشگیری انتظامی از تکرار سرقت مسلحانه دارای سه بعد پیشگیری کیفری بزهکار محور، پیشگیری غیر کیفری (وضعی) بزه دیده و پیشگیری غیر کیفری (اجتماعی) بزهکارمحور است و دارای هفت مؤلفه، شدت در فرآیند کیفری مجازات، قطعیت در فرآیند کیفری مجازات، تسریع در فرآیند کیفری مجازات، پیشگیری از طریق طراحی محیط، پیشگیری استراتژی های محیطی، پیشگیری رشدمدار، پیشگیری جامعه مدار است. لذا تأثیر پیشگیری غیر کیفری (اجتماعی) بزهکارمحور بر پیشگیری انتظامی از تکرار سرقت مسلحانه در رتبه اول قرار دارد و وضعیت موجود مدیریت پیشگیری انتظامی از تکرار سرقت مسلحانه مطلوب است.

مقدمه: یکی از روش های پیشگیری از جرم که ازنظر اجتماعی و اقتصادی هزینه های کمتری دارد و به صورت بنیادی تر به جلوگیری از وقوع جرائم کمک می کند، پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی است که در کشور ما کمتر موردتوجه و استفاده قرار گرفته است. هدف پژوهش استفاده مطلوب از این نوع اقدامات پیشگیرانه توسط پلیس پیشگیری تهران بزرگ، از طریق بررسی وضعیت فعلی و ارائه راهکارهای مناسب برای رسیدن به شرایط مطلوب است. روش: این پژوهش از حیث جهت گیری، کاربردی و روش پژوهش آمیخته (کمی و کیفی) است. جامعه آماری خبرگان انتظامی و علمی مرتبط در سطح شهر تهران می باشند که برای مصاحبه دقیق و دستیابی به چارچوب پژوهش 15 نفر از کارشناسان خبره و در روش پیمایشی 117 نفر از افراد خبره با توجه به سوابق علمی و عملی، برای پاسخگویی به پرسشنامه برگزیده شده اند. در تحلیل استنباطی با استفاده از نرم افزار آماری استاتیستیکا، تجزیه وتحلیل لازم صورت گرفته است. یافته ها: اغلب اقدامات پلیس پیشگیری تهران بزرگ درزمینه طراحی محیطی مبتنی بر اقدامات سلیقه ای و بعضاً اقدامات هماهنگ شده از طریق سلسله مراتب می باشد که با جابجایی هر فرمانده تا حدود زیادی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد، مؤلفه های اقدامات درون سازمانی پلیس پیشگیری برای طراحی محیطی جرم ستیز با در نظر گرفتن اولویت مربوطه ازنظر پاسخگویان عبارت اند از: ترویج و آموزش درون سازمانی طراحی محیطی، اصلاح و ایجاد دستورالعمل های پیشگیرانه جدید در این زمینه و انجام اقدامات اجرایی درون سازمانی پیشگیری محیطی. نتیجه گیری: با عنایت به اینکه اقدامات درون سازمانی مرتبط با طراحی محیطی، بخشه ای مختلفی از پلیس پیشگیری تهران بزرگ را تحت تأثیر قرار می دهد، ابلاغ مقررات درون سازمانی هماهنگ درزمینه طراحی محیطی جرم ستیز از سوی پلیس پیشگیری ناجا یکی از گام های اساسی برای انجام اقدامات درون سازمانی است. برای افزایش موفقیت اقدامات درون سازمانی در خصوص طراحی محیطی، بایستی ایجاد ساختار مناسب سازمانی، پیش بینی اعتبارات و بودجه لازم و آموزش نیروی انسانی متخصص در برنامه پلیس پیشگیری ناجا و به تبع آن، در برنامه زیرمجموعه تخصصی مربوطه (پلیس پیشگیری تهران بزرگ) قرار گیرد.

مقدمه: فرماندهان، مدیران و کارکنان ناجا برای دستیابی به ماموریت، چشم انداز و اهداف خود نیازمند یک سری توانمندی های هوشی مانند هوش چندگانه در در سطح فردی و همچنین قابلیت های نامحسوس سازمانی مانند هوش سازمانی و تفکر راهبردی هستند. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. ازنظر هدف، کاربردی و جامعه موردمطالعه، شامل کارکنان فرماندهی انتظامی چهارمحال و بختیاری که تعداد آن ها بالغ بر 870 نفر بوده است که برای تعیین حجم نمونه بر اساس جدول گرجسی و مورگان (1970) 365 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، در این پژوهش شامل 4 پرسشنامه تفکر راهبردی، هوش سازمانی، فراموشی سازمانی و چابکی سازمانی بوده است که روایی و پایایی ابزار مورد تأیید قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون و بررسی ضرایب همبستگی نشان داد که بین هوش و چابکی سازمانی با تفکر راهبردی رابطه مستقیم و معناداری و بین فراموشی سازمانی و تفکر راهبردی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: در بین ابعاد هوش سازمانی، سرنوشت مشترک و فشار عملکرد می توانند تفکر راهبردی را پیش بینی نمایند. در بین ابعاد فراموشی سازمانی، بعد فراموشی تصادفی می تواند تفکر راهبردی را پیش بینی نماید؛ با در نظر گرفتن اهمیت هوش و چابی در برقراری نظم و امنیت اجتماعی در جامعه، به این واقعیت مهم که کارکنان بایستی در شرایط کنونی، هوشمندانه تر عمل کنند تا از رسیدن به هدف اصلی سازمان که همان برقراری نظم و امنیت در کشور است، عقب نمانند.

مقدمه: برخورد با افراد در سازمان ها ممکن است باورها، احساسات، نگرش ها و رفتار کارکنان را تحت تأثیر قرار دهد. به نظر می رسد نوع مدیریت و فرماندهی انتظامی اثربخش در ایجاد و نهادینه شدن مؤلفه عدالت سازمانی تأثیرگذار است؛ بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر سبک فرماندهی و مدیریت انتظامی بر مؤلفه های عدالت سازمان (مطالعه موردی سرکلانتری یکم راهور فاتب) است. روش: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر ماهیت، توصیفی-تحلیلی از نوع پیمایشی است و ابزار اصلی گردآوری اطلاعات، پرسشنامه های استاندارد سبک رهبری هرسی-بلانچارد (1982) و عدالت سازمانی نیهف-مؤمن (1993) می باشد. جامعه موردنظر، کلیه کارکنان مناطق 1، 2 و 3 راهور فاتب به تعداد 589 نفرمی باشند. با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی در دسترس، 234 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه (آنووا)، آزمون آماری تعقیبی توکی و همچنین آزمون فریدمن برای اولویت بندی مؤلفه ها در نرم افزار آماری «spss» نسخه 22 استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد که سبک رهبری مشارکتی بر عدالت رویه ای و مبادله ای و سبک رهبری مشارکتی، تفویضی و استبدادی-خیرخواهانه بر عدالت توزیعی بیشترین تأثیر را داشته و همچنین نتایج آزمون فریدمن نیز نشان داد عدالت مبادله ای در رتبه اول جامعه قرار دارد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از یافته ها می توان گفت سیاست های کاربردی مناسب به منظور رصد و پایش مؤلفه عدالت سازمانی در رویه مدیران و حاکمیت ضابطه مداری به جای رابطه مداری به منظور افزایش حس تعلق کارکنان، توجه ویژه به سبک مدیریت انتظامی مشارکتی به منظور ارتقا عدالت مبادله ای جز اولویت ها می باشد.

مقدمه: در عصر حاضر شرکت ها و سازمان ها در پی دست یابی به ابزارهایی هستند که موجب رشد و تعالی شده که یک مزیت رقابتی توسعه مدیریت دانش در سازمان است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مدیریت دانش بر عملکرد سازمان با نقش میانجی سبک های مدیریتی انجام شد. روش: برای این منظور یک نمونه 400 نفری از کارکنان شرکت های وابسته به صدا و سیما انتخاب شده است. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه استفاده شد. هم چنین در این پژوهش از سبک رهبری نیز به عنوان متغیر میانجی استفاده شده است تا بررسی شود کدام سبک مدیریت در این میان بیش ترین تأثیر را دارد. روایی پرسش نامه با استفاده از روش های آمار توصیفی داده های به دست آمده از پرسش نامه تجزیه و تحلیل شده و نتایج آن با استفاده از جداول و نمودارهای آماری نشان داده شده است. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف استفاده شده است و نرمال بودن داده ها تأیید شده است. برای بررسی فرضیه های در نظر گرفته شده در این پژوهش از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته ها: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که از بین متغیرهای مستقل در نظر گرفته شده یادگیری سازمانی بیش ترین تأثیر را بر عملکرد سازمان دارد و در ارتباط بین فرایند ایجاد دانش و عملکرد سازمان سبک مدیریتی کارمدار بیش ترین تأثیر را دارد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که از بین متغیرهای مستقل در نظر گرفته شده یادگیری سازمانی بیش ترین تأثیر را بر عملکرد سازمان دارد و در ارتباط بین فرایند ایجاد دانش و عملکرد سازمان سبک مدیریتی کارمدار بیش ترین تأثیر را دارد.