پژوهش در پزشکی
سال:1388 | دوره:33 | شماره:3 |تعداد مقالات:15

امروزه یک پژوهشگر یا نویسنده برای نگارش مقاله در هر موضوعی که باشد کافی است از طریق رایانه وارد سایت مورد نظر خود شود و آنچه را که می خواهد ازده ها یا حتی صدها منبع پیدا کند و پس از انتخاب و با انسجامی که بین آنها و داده های خود ایجاد می کند مقاله ای با ده ها منبع تهیه نماید. پژوهشگر واقعی باید پیشکسوت یا پیشکسوتان موضوع تحقیق خود را بشناسد و از دامنه کار آنان اطلاع کافی داشته باشد. از طرفی باید توجه داشت که برخلاف استفاده از متون جدید، که دسترسی به منابع آن سهل و ساده است، استفاده از متون قدیمی سه مشکل اساسی در زمینه دسترسی به منابع اولیه، تسلط به زبان اصلی و شیوه مقایسه تطبیقی و ارجاع دادن به منابع دارد. این عوامل نه تنها استفاده از متون قدیمی را نسبتا دشوار ساخته، بلکه به علت برداشت های نادرست و تحریف شده، پیامدهای نادرست و غیرقابل انتظاری را پدید خواهد آورد که به نفع بازشناسی میراث فرهنگی پرافتخار و غرورآفرین نیاکان ما نخواهد بود. بر این اساس و با توجه به اینکه شیوه استخراج و استفاده از متون قدیمی با متون جدید، تفاوت های اصولی دارد، ممکن است در خیلی از موارد با اصول نگارش متداول و رایج مطابقت نداشته باشد. نویسندگان مقاله، موضوع را به بحث گذاشته تا شاید بتوان از این رهگذر بین متون قدیم و جدید پیوندی برقرار ساخت.

متخصصین طب داخلی مراقبت های بهداشتی و درمانی بالغین جامعه در زمینه بیماری های قلب و عروق، ریه، گوارش، غدد درون ریز و متابولیسم، خون و غدد لنفاوی، استخوان و مفاصل، اعصاب، کلیه و عفونی را به عهده دارند.آموزش طب داخلی در ایران از بیش از 50 سال قبل شروع شد، مع هذا میزان نیاز و نیز ظرفیت های آموزش این رشته در سال های اخیر مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی نیازها و ظرفیت ها و نیز ارایه پیشنهاد برای رفع نیازهای کشور در تربیت متخصصین طب داخلی است. جهت ارایه مدلی برای آموزش تخصصی داخلی در ایران، برنامه آموزشی تخصص طب داخلی در ایران و جهان مورد بررسی قرار گرفت و تعداد موردنیاز متخصصین داخلی با مقایسه آن با سایر کشورها برآورد شد.

از روش های مرسوم در درمان عقب ماندگی فک بالا استفاده از Fack mask و Tongue Appliance می باشد که به طور شایعی در درمان بیماران مبتلا به مال اکلوژن Cl III به علت عقب ماندگی فک بالا به کار می رود. گزارشات متعددی مبنی بر عدم استفاده از دستگاه های خارج دهانی وجود دارد و کاربرد دستگاه خارج دهانی بخصوص در کودکان که از عینک استفاده می کنند، مشکل را مضاعف می نماید. این مشکل بخصوص در فصول گرم سال به علت تعریق زیر Chin cup زیادتر است و به میزان بیشتری باعث عدم همکاری می گردد. عدم استفاده از دستگاه های خارج دهانی باعث شکست درمان می شود و در نتیجه فک بالای عقب مانده بیمار تصحیح نمی گردد و عملکرد و زیبایی بیمار به مخاطره می افتد. عوارض شناخته شده عدم درمان در گام اول برای متخصص ارتودنسی و سپس برای بیمار و جامعه مخاطره آمیز است و مهم تر از آن باعث بی اعتمادی نسبت به خدمات دندانپزشکی می گردد.

در شماره پاییز 1387 مجله پژوهش در پزشکی (دوره 32، شماره 3) مقاله ای تحت عنوان «بررسی عاقبت بارداری در 60 خانم باردار به دنبال واکسیناسیون سهوی سرخجه به فاصله 1 تا 4 هفته قبل یا بعد از لقاح» در صفحات 207 تا 211 منتشر گردیده است. در نتیجه گیری مقاله آمده است که « به نظر می رسد تلقیح سهوی واکسن سرخجه در زنان باردار باعث بروز سندرم سرخجه مادرزادی نمی شود». نظر به اینکه این مقاله دارای کاستی و محدودیت هایی است که طبعا و متعاقب آن نتیجه گیری فوق را مخدو ش نموده است، جهت جلوگیری از تکرار اشتباه متدولوژی در تحقیقات بعدی نقد این مقاله به عرض خوانندگان می رسد.- در قسمت مقدمه عنوان شده است که «نیمی از حاملگی ها ناخواسته می باشند...»، ولی برای مطلب ذکر شده منبعی ذکر نشده است.- روش تحقیق در این مقاله از نوع آینده نگر عنوان شده است، در حالی که خصوصیات تحقیق آینده نگر را نداشته و با توجه به طراحی تحقیق، این مطالعه از نوع توصیفی و longitudinal می باشد.

سابقه و هدف: پیشنهاد می شود از دستگاه (BISpectral) BIS برای تعیین عمق بیهوشی استفاده شود، اما در حال حاضر به علت محدودیت امکانات کشور، متخصصین بیهوشی با توجه به تجربه خود، شاخص های قلبی مثل ضربان قلب و فشارخون را برای تعیین سطح بیهوشی به کار می برند. لذا برای بررسی میزان هم خوانی شاخص های قلبی با سطوح بیهوشی تعیین شده از فعالیت مغز این تحقیق انجام شد.روش بررسی: تحقیق به روش توصیفی - پیمایشی روی دادگان 14 بیمار در حین جراحی در بیمارستان میلاد انجام شد. کلیه اطلاعات بیماران در حین جراحی مثل فشارخون سیستولی، ضربان قلب و شاخص (BISpectral Index) BIS به صورت هم زمان توسط نرم افزار  Rugloopاز دستگاه Datex–ohmeda S5 ثبت گردید. با روش دلفی نقطه برش بیشتر از 75 درصد، بعنوان هم خوانی تلقی شدند و درصد عدم هم خوانی هر یک از سه پارامتر قلبی، فشارخون، ضربان قلب و توام فشارخون و ضربان قلبی گزارش شد.یافته ها: 14 بیمار با میانگین سنی (±انحراف معیار) 6/12± 3/43 سال بررسی شدند. همه بیماران بیهوشی متوسط، محدوده 35 BIS تا 65 و سبک با محدوده 65 BIS تا 85 را در حین جراحی تجربه کردند. درصد هم خوانیBIS  با فشارخون سیستولی 1/7 درصد، با ضربان قلب 4/21 درصد و با فشارخون سیستولی و ضربان قلب توام 3/14 درصد بود. میانگین درصد هم خوانی BIS با فشارخون سیستولی 4/51، با ضربان قلب 58.2 و با فشارخون سیستول و ضربان قلب توام 6/60 بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد که پارامترهای قلبی در تعیین سطح بیهوشی قابل قبول ناتوان هستند. لذا بهتر است از دستگاه BIS و مانیتورهایی که بر اساس پردازش سیگنال مغز عمل می کنند، استفاده شود.

سابقه و هدف: تحت گروه لنفوسیتی CD5+ B-1 در مواقع لزوم قادر به تولید آنتی بادی های طبیعی با خاصیت واکنشی متعدد بوده و اصلی ترین لیگاند آنها، لیپوپلی ساکارید (LPS) است. از آنجایی که تولید آنتی بادی ها در شرایط آزمایشگاهی و خارج از بدن موجود زنده می تواند کاربرد بسیاری در تکنولوژی تخلیص مواد داشته باشد، این تحقیق با هدف جداسازی، کشت و تعیین غلظت آنتی بادی در مایع رویی کشت این لنفوسیت ها انجام شد.روش بررسی: این تحقیق با طراحی اکتشافی انجام گردید. با خون گیری مستقیم از قلب، پرفیوژن طحال و خارج سازی سلول های آن و لاواژ پریتونئال موش های نژاد Balb/c سلول ها گرفته شدند و با کمک گرادیان فایکول و ستون نایلون وول، لنفوسیت های B تخلیص گردیدند و در دو گروه مورد و شاهد در محیط کامل کشت سلولی توسط LPS  تحریک شدند و در سه زمان 48، 24 و 72 ساعت در انکوباسیون قرار گرفتند. مایع رویی کشت به منظور اندازه گیری غلظت IgM با تکنیک الایزا سنجیده و فعالیت حیاتی و قدرت تکثیر توسط آزمون MTT بررسی شد. بررسی های ایمونوفنوتایپینگ برای تایید خلوص سلول ها به کمک مارکر CD3 و CD5 صورت پذیرفت.یافته ها: کشت 24 ساعته لنفوسیت ها در دو ارگان طحال و پریتوئن، بالاترین فعالیت ترشحی IgM را داشتند که اختلاف معنی داری را با گروه های شاهد نشان دادند. در بررسی ایمونوفنوتایپینگ، لنفوسیت های B تخلیص شده از پریتوئن در مقایسه با طحال و خون، درصد بالاتری از مارکر CD5 را نشان دادند.نتیجه گیری: سلول های پریتوئن و طحال منبع بسیار خوبی برای تهیه IgM با اختصاصیت متعدد در شرایط داخل لوله ای آزمایشگاهی می باشند. تخلیص این سلول ها و فراهم نمودن شرایط مناسب کشت سلولی می تواند راهگشای انجام مطالعات جامع تری باشد.

سابقه و هدف: آرتریت روماتوئید (RA) نوعی بیماری خودایمنی مزمن با سیر پیشرونده است که نیاز به تشخیص زودرس و درمان به موقع و جدی دارد. ارزش تشخیصی آنتی بادی های ضدسیترولینی (Anti-CCP) در تشخیص زودرس RA در مطالعات متعددی نشان داده شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه ارزش تشخیصی Anti-CCP  و فاکتور روماتوئیدی (RF) برای RA انجام شد.روش بررسی: تحقیقی با طراحی کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی روی 255 بیمار RA که تشخیص بیماری بر اساس معیارهای تشخیصی کالج روماتو لوژی آمریکا (ACR) در آنان تایید شده بود و 290 بیمار غیر RA انجام شد. نمونه سرم از کلیه بیماران و غیربیماران جهت سنجش Anti-CCP و RF گرفته شد. حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت (PPV)، ارزش اخباری منفی (NPV) و نسبت درست نمایی مثبت (LR+) و نسبت درست نمایی منفی (LR-) و حدود اطمینان 95 درصد آنها با درنظر گرفتن علایم بالینی معیارهای ACR به عنوان استاندارد تشخیصی برآورد گردید.یافته ها: Anti-CCP در 2/79 درصد و فاکتور روماتوئید در 1/72 درصد و هر دو آنتی بادی در 3/13 درصد بیماران RA مثبت بودند. در 47/8 درصد بیماران RA سرونگاتیو، آزمون AntiCCP مثبت بود. حساسیت، ویژگی، PPV، NPV، LR+  و LR- برای Anti-CCP در تشخیص RA بترتیب 2/79 درصد، 8/94 درصد، 93 درصد، 8/83 درصد و 5/13 درصد و برای RF  بترتیب 1/72 درصد، 6/90 درصد، 2/87 درصد، 7/78 درصد، 81/6 و 26/0 و برای هر دو آنتی بادی 7/64 درصد، 5/ 97 درصد، 9/95 درصد، 8/75 درصد، 8/26 درصد و 36/0 درصد بود. آزمون مثبت Anti-CCP برای تشخیص RA سرونگاتیو، ویژگی 6/89 درصد و PPV معادل 85 درصد را نشان داد.نتیجه گیری: Anti-CCP از نظر شاخص های تشخیصی نسبت بهRF  خصوصا در تشخیص RA سرونگاتیو برتری دارد. بهرحال وجود دو آنتی بادی با هم از هر کدام به تنهایی ارزش تشخیصی بیشتری را نشان میدهد.

سابقه و هدف: در قرن حاضر با توجه به موفقیت اقدامات بهداشتی ـ درمانی در تغییر الگوی بیماری ها، جمعیت سالمند دنیا بویژه در کشورهای رو به توسعه از قبیل ایران بیشترین نرخ رشد را داشته است. بنابراین حفظ و ارتقا سلامت و کیفیت زندگی سالمندان به عنوان یک گروه جمعیتی آسیب پذیر بیش از گذشته مورد توجه قرار می گیرد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و معرفی ابزارهای اندازه گیری وضعیت سلامت و کیفیت زندگی سالمندان انجام شد.روش بررسی: با استفاده از کلید واژه های کیفیت زندگی و سلامت سالمندان جستجوی جامعی بدون محدودیت در سال انتشار مقالات در پایگاه های اطلاعاتی مدلاین، سازمان بهداشت جهانی و سایر منابع در دسترس انجام شد. با مطالعه این مقالات، ابزارهای سنجش وضعیت سلامت و کیفیت زندگی سالمندان شناسایی گردید و ابزارهای رایج مورد استفاده معرفی و در مورد آنها بحث شد.یافته ها: بر اساس کلید واژه های جستجوی مطالعه حاضر، 5186 مقاله بدست آمد که 91 مقاله بطور مستقیم در ارتباط با اندازه گیری وضعیت سلامت و کیفیت زندگی سالمندان بودند. بیشترین ابزارهای مورد استفاده به ترتیب فرم کوتاه 36 (49 درصد)، فرم کوتاه 12 (7 درصد)، نیمرخ سلامت ناتینگهام (6 درصد)، نیمرخ اثر ناخوشی (4 درصد) و پرسش نامه وضعیت سلامت 12 عبارتی (4 درصد) بودند.نتیجه گیری: با توجه به ویژگی های خاص سالمندان و استفاده از ابزارهای عمومی اندازه گیری وضعیت سلامت و کیفیت زندگی، نیاز به وجود ابزارهای اندازه گیری خاص سالمندان با حساسیت و دقت بیشتر و اعتبار و پایایی مناسب تر ضروری است.

سابقه و هدف: بالون والولوپلاستی تنگی دریچه ای آئورت (AS) از حدود 20 سال قبل شروع شده و تاکنون پیشرفت های زیادی در این زمینه صورت پذیرفته است. با توجه به عدم اطلاع از سرانجام بالون والولوپلاستی تنگی مادرزادی دریچه ای آئورت و به منظور تعیین پیش آگهی و عوارض آن، این مطالعه به مدت 10 سال (طی سال های 1376 لغایت 1385) انجام شد.روش بررسی: تحقیق با طراحی داده های موجود روی کلیه کودکان مبتلا به تنگی مادرزادی دریچه آئورت که طی مدت 10 سال به بیمارستان شهید رجایی مراجعه کرده بودند و مورد بالون والولوپلاستی قرار گرفته بودند، انجام گرفت. اطلاعاتی از قبیل سن، جنس، دفعات بالون والولوپلاستی، فشار بطن چپ قبل و بعد از بالون، گرادیان فشار در سطح دریچه قبل و بعد از بالون و همچنین یک سال پس از آن، شدت نارسایی دریچه قبل و بعد از بالون و یک سال پس از آن، تعداد اعمال جراحی تعویض دریچه آئورت و مرگ مشخص و با آزمون های آماری مورد قضاوت بالینی قرار گرفتند. این 10 سال به دو دوره 5 ساله تقسیم گردید و بیماران در این دو دوره با هم مقایسه شدند.یافته ها: فشار بطن چپ از 02/19±5/172 میلی متر جیوه در قبل از والولوپلاستی به 2/23±136 میلی متر جیوه پس از والولوپلاستی رسید (p<0.001) و گرادیان فشار پس از والولوپلاستی به 5/13±37 میلی متر جیوه با کاتتریسم و 5/11±6/42 میلی متر جیوه با اکوکاردیوگرافی کاهش یافت (p<0.001). پس از بالون والولوپلاستی، حداکثر گرادیان داپلر موجود در سطح دریچه از 5/11±6/42 میلی متر جیوه بلافاصله بعد از بالون به 8/11±2/51 میلی متر جیوه در پایان یک سال و همچنین متوسط گرادیان داپلر موجود در سطح دریچه از 3/7±24 میلی متر جیوه بلافاصله پس از والولوپلاستی به 6/7±5/28 میلی متر جیوه در انتهای یک سال پیگیری افزایش یافت. 2 بیمار (1 درصد) پس از بالون والولوپلاستی فوت نمودند.نتیجه گیری: به نظر می رسد که بالون والولوپلاستی AS درصورتی که با بالون و وسایل مناسب انجام پذیرد و توسط پزشکان مجرب در این خصوص صورت گیرد و بیماران در سنین پایین تری تحت والولوپلاستی قرار بگیرند، می تواند روش نسبتا بی خطری باشد.

سابقه و هدف: غیرفعال شدن ژن های سرکوبگر توموری نظیر ژن (Phosphatase and Tensin homologue) PTEN به دلیل موتاسیون و یا پلی مرفیسم سبب رشد کنترل نشده و غیرقابل برگشت می شود. در این مطالعه، ارتباط پلی مرفیسم (Intron Vector Splicing 4) IVS4 ژن PTEN در سرطان پستان زنان مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش در سال 1385 بررسی شد.روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی، 49 داوطلب زن با سرطان تایید شده پستان و 43 زن سالم به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. پلی مرفیسم IVS4 ژن PTEN با تکثیر DNA ژنومی و هضم آنزیمی (Restriction Fragment length polymorphism=RFLP) ارزیابی شد. حجم تومور و تعداد غدد لنفاوی درگیر نیز بررسی شد. داده ها توسط آزمون t و من ویتنی U و به کمک نرم افزار SPSS نسخه 11 تحلیل شدند.یافته ها: فراوانی آلل های موتان در گروه مورد و شاهد به ترتیب 37/0 و 27/0 بود. حجم تومور در گروه حاوی آلل موتان 2/2±5 سانتی متر و در گروه حاوی آلل وحشی 1/2±9/3 سانتی متر بود. تعداد غدد لنفاوی درگیر با حضور آلل موتان ارتباطی نداشت (NS). توزیع فرکانس آللی از تعادل هاردی ونبرگ تبعیت می کرد.نتیجه گیری: افزایش فراوانی آلل موتان در بیماران مبتلا به سرطان پستان نسبت به گروه شاهد حاکی از دخالت احتمالی پلی مرفیسم  IVS4ژن PTEN در ایجاد سرطان پستان در جمعیت مورد مطالعه است.

سابقه و هدف: اختلالات سدیم یکی از مهم ترین اختلالات الکترولیتی در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU)  محسوب می شود. هدف از اجرای این مطالعه بررسی فراوانی و تاثیر هیپرناترمی و هیپوناترمی و مقایسه آنها بر پیامد بیماران بستری در ICU بود.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 273 بیمار بستری شده در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان امام حسین (ع) در فاصله سال های 1382 تا 1384 بررسی شدند. سن، جنس، علت بستری و بروز هیپوناترمی (سدیم پلاسما کمتر از 135 mEq/L) و هیپرناترمی (سدیم پلاسما بیشتر از 145 mEq/L) جمع آوری شد و تاثیر آنها بر پیامد نهایی بیماران در هنگام ترخیص از ICU (ترخیص یا فوت در ICU) همراه با نسبت شانس (OR) با محدوده اطمینان 95درصد (CI95%) تعیین و مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: هیپرناترمی در 5/39 درصد و هیپوناترمی در 5/60 درصد بیماران دیده شد. میانگین سن در بیماران هیپوناترمیک (21±52 سال در برابر 44±20 سال) و بیماران هیپرناترمیک (20±56 سال در برابر 22±49 سال) بطور معنی داری از سایر بیماران بالاتر بود. بروز هیپوناترمی در بیماران بستری شده به علل جراحی بطور معنی داری از بستری شدگان به علل داخلی بیشتر بود (به ترتیب 72 درصد در برابر 22 درصد). میزان مرگ و میر در بیماران مبتلا به هیپوناترمی (34 درصد در برابر 16 درصد، OR[CI95%]=6[3-11]) و هیپرناترمی (55 درصد در برابر 18 درصد، OR[CI95%]=3[1-5]) بطور معنی داری نسبت به سایر بیماران بالاتر بود. میزان مرگ و میر در گروه هیپرناترمیک بطور معنی داری از گروه هیپوناترمیک بیشتر بود.نتیجه گیری: اختلالات سدیم در بیماران بستری در ICU شایع هستند. این اختلالات با افزایش مرگ و میر همراه بوده و در سنین بالاتر شایع تر هستند؛ به علاوه میزان مرگ و میر در هیپرناترمی بیشتر است.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع ولوواژنیت های کاندیدایی و اهمیت اطلاع از گونه های مختلف در طرح درمان و به منظور به کارگیری درمان مناسب و موثر با استفاده از محیط کشت افتراقی، تعیین شیوع گونه کاندیدای در ولوواژینیت کاندیدایی راجعه و غیرراجعه و عوامل مرتبط با آن، در مراجعین به بیمارستان مهدیه در سال های 87-85 انجام گرفت.روش بررسی: تحقیق روی کلیه بیماران با علایم ولوواژینیت به روش توصیفی انجام گرفت. نمونه ها از افراد توسط سواب استریل تهیه و روی محیط سابورو دکستروز آگار کشت داده شد. سپس کلنی های رشد یافته روی محیط کروم آگار کاندیدا منتقل شد. نمونه ها در انکوباتور 37 درجه سانتی گراد قرار داده شدند و پس از 48 ساعت وجود یا عدم وجود کلنی های کاندیدا در پلیت ها بررسی و نوع کاندیدا با توجه به رنگ کلنی روی محیط کشت افتراقی تعیین گردید.یافته ها: تحقیق روی 175بیمار شامل 83 نمونه با علایم راجعه و 92 نمونه غیرراجعه انجام گرفت. از 191 مورد ایزوله، 67 درصد گونه کاندیدا آلبیکنس، 3/18 درصد گونه کاندیدا گلابراتا، 8/6 درصد گونه کاندیدا تروپیکالیس، 8/5 درصد گونه کاندیدا کروزه ای، 6/1 درصد گونه کاندیدا پاراپسیلوزیس و یک مورد (5/0 درصد) گونه کاندیدا گیلرموندی بودند. از 18 بیمار (10.3 درصد) بیش از یک گونه کاندیدا جدا گردید. مبتلایان ولوواژینیت کاندیدایی نوع راجعه در مواجهه بیشتری از نظر و آمیزش جنسی و دهانی - تناسلی بودند (P<0.04).نتیجه گیری: شایع ترین عامل بیماری ولوواژنیت کاندیدایی راجعه و غیرراجعه C. albicans و سپس C. glabrata بود و هم چنین شایع ترین ترکیب مختلط عامل بیماری را نیز این دو گونه تشکیل داده بودند.

سابقه و هدف: بیماری های تنفسی به خصوص عفونت های ویروسی تعداد زیادی از زایرین خانه خدا را مبتلا می سازند. بررسی عملکرد فاگوسیتی و سطح اینترفرون گاما می تواند به طور غیرمستقیم ما را در تایید یا رد دخالت عفونت ها در فرآیند گرفتاری تنفسی حجاج راهنمایی نماید. لذا این پژوهش به منظور تعیین عملکرد فاگوسیتوز نوتروفیل ها و وضعیت اینترفرون گاما در بین زایرین خانه خدا انجام گرفت.روش بررسی: در این مطالعه طولی، نمونه خون 130 زایر، قبل از عزیمت و به فاصله 3 هفته پس از بازگشت از سفر حج از داوطلبین اخذ گردید و نتایج آزمایشات قبل و بعد با یکدیگر مقایسه شد. جهت بررسی عمل فاگوسیت ها از آزمایش NBT(Nitroblue Tetrazolium Reduction Test) با روش Chemiluminescence و جهت بررسی سطح اینترفرون گاما از روش الایزا استفاده شد. داوطلبین در طول سفر پیگیری شدند و در صورت ابتلا به هر نوع بیماری تنفسی مشخصات بیماری شان ثبت می گردید. داده ها با آزمون کای دو و با استفاده از نرم افزار spss v12 تحلیل شدند.یافته ها: میزان اینتر فرون گاما قبل از سفر 6±8/4 پیکوگرم در میلی لیتر بود که پس از سفر به 8/5±2/5 پیکوگرم در میلی لیتر رسید (NS). درصد NBT قبل و بعد از سفر حج به ترتیب 3/4±4/90 و 3/4±7/87 درصد بود (p<0.001).نتیجه گیری: تغییرات معنی دار  NBTو افزایش اینتروفرون گاما وجود یک فرآیند عفونی را در بین زایرین خانه خدا تایید می کنند.

سابقه و هدف: شایع ترین اختلال نورولوژیک کودکان، تشنج تب خیز است. با توجه به میزان بروز متفاوت تشنج بدون تب بعد ازاولین تشنج تب خیز و عوامل مختلف موثر بر آن، این تحقیق به منظور تعیین میزان بروز اولین تشنج بدون تب بعدی و عوامل خطرزای مرتبط با آن صورت گرفت.روش بررسی: تحقیق به روش Longitudinal بر روی کلیه کودکانی که به علت اولین حمله تشنج تب خیز از فروردین 1383 لغایت مهر 1384 بطور مستمر مراجعه و در بخش اطفال بیمارستان شهید صدوقی یزد بستری شده بودند، انجام گرفت. این کودکان حداقل 15 ماه پیگیری شدند و آنالیز اطلاعات با آزمون آماری دقیق فیشر صورت گرفت.یافته ها: تحقیق روی 139 کودک واجد شرایط که 7/54 درصد پسر و 3/45 درصد دختر در سنین 21/1± 03/2 سال بودند، انجام گرفت. نوع تب و تشنج در 67 درصد موارد ساده و در 33 درصد موارد کمپلکس بود. تشنج بدون تب بعدی در 5/6 درصد بیماران بروز کرد و زمان بروز آن 4/9 ± 8/7 ماه بعد بود. عوامل مرتبط با بروز آن شامل تشنج تب خیز در ظرف کمتر از یکساعت از شروع تب، تشنج تب خیز کمپلکس از نوع فوکال، تاخیر تکاملی و عود تشنج تب خیز بود.نتیجه گیری: در این مطالعه تشنج تب خیز فوکال از ریسک فاکتورهای بروز تشنج بدون تب بعدی بود لذا باید در تشخیص این نوع تشنج ها، دقت بیشتری به خرج داد.