این پژوهش به منظور ساخت و اعتباریابی مقیاس پایداری تحصیلی، بر اساس مدل پیشنهادی ماهونی و همکاران (2014) اجرا شد. بدین منظور در سال 1394، 300 نفر و در سال 1395، 470 نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر شیراز با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس 24 گویه ای پایداری تحصیلی را تکمیل کردند. 52 نفر از دانش آموزان نیز پرسشنامه ها ی اهمال کاری، تاب آوری تحصیلی و مقیاس پایداری تحصیلی را با فاصله زمانی یک هفته از اجرای دوم، تکمیل کردند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی داده های سال 1394، نشان دهنده وجود سه عامل بالندگی (10 گویه)، تلاش (8 گویه) و شکست ناپذیری (6 گویه) بود. نتایج تحلیل عاملی تأییدی داده های سال 1395، الگوی به دست آمده از تحلیل عاملی اکتشافی را تأیید کرد. همچنین نتایج بررسی بر اساس نظریه سؤال-پاسخ، نشان دهنده آن بود که اغلب گویه ها دارای پارامتر تمیز بالایی هستند. پایداری تحصیلی با اهمال کاری، رابطه منفی و با تاب آوری تحصیلی، رابطه مثبت معنی دار داشت. ضرایب آلفای کرونباخ و بازآزمایی مقیاس به ترتیب 0/91 و 0/83 به دست آمد. نتایج درمجموع نشان داد که مقیاس پایداری تحصیلی از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و پژوهشگران تعلیم و تربیت می توانند از آن استفاده کنند.