مجله علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران
سال:1387 | دوره:3 | شماره:1 (پی در پی 8) |تعداد مقالات:8

سابقه و هدف: فراورده های شیری پروبیوتیک به دلیل داشتن اثرات درمانی و ارزش تغذیه ای ویژه، امروزه زمینه ساز تحقیقات گسترده در راستای روش های تولید و نگهداری این محصولات و بررسی جنبه های تغذیه ای و درمانی آن ها شده اند. بهبود رشد باکتری های پروبیوتیک در شیر، از جمله راهکارهای رفع مشکلات فناوری تولید این فراورده ها محسوب می شود. این تحقیق، به هدف بررسی تاثیر ترکیب شیر (درصد شیرخشک و پودرآب پنیر)، درصد تلقیح (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و کشت آغازگر ماست) و دمای تخمیر بر رشد لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس La-5 در ماست پروبیوتیک و تعیین شرایط مناسب برای رسیدن به حداکثر رشد با استفاده از طراحی تاگوچی انجام پذیرفت.مواد و روش ها: در این تحقیق، تاثیر پنج متغیر مستقل (در سه سطح) بر رشد باکتری پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس La-5، پس از 6 ساعت گرمخانه گذاری در تولید ماست پروبیوتیک، به وسیله طراحی عاملی کسری تاگوچی (Taguchi) بررسی شد. متغیرهای مورد ارزیابی عبارت بودند از: شیر خشک بدون چربی (14 %w/w، 12، 10)، پودر آب پنیر (%w/w،1.5،0.75 و صفر)، میزان تلقیح لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس (%w/v،0.5، 0.3 و 0.1)، میزان تلقیح کشت ماست (%v/v، 0.8، 0.4، 0.2) و دمای گرمخانه گذاری (43oC،40، 37).یافته ها: در میان پنج متغیر مورد بررسی، مقدار تلقیح کشت ماست بیشترین تاثیر معنی دار را بر رشد باکتری پروبیوتیک دارد در حالی که اثر درصد تلقیح لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و دمای گرمخانه گذاری در تحریک رشد باکتری چندان معنی دار ارزیابی نشد. در هر حال، مناسب ترین شرایط رشد برای باکتری پروبیوتیک پس از افزودن شیر خشک بدون چربی10 %w/w ؛ بدون افزودن پودرآب پنیر و با تلقیح ال.اسیدوفیلوس و کشت ماست به ترتیب معادل 0.1 %w/v و %v/v 0.4 و دمای گرمخانه گذاری 37oC حاصل شد.نتیجه گیری: با تعیین دقیق ترکیب شیر، مقدار تلقیح و دمای گرمخانه گذاری می توان به رشد بهینه لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و در نتیجه حداکثر تعداد اولیه باکتری پروبیوتیک در محصول دست یافت. داده های حاصل، از نظر بهینه سازی تولید صنعتی این فراورده دارای اهمیت فراوان است و نشان می دهد که می توان با حداقل ماده جامد شیر، بدون استفاده از غنی کننده و با درصد تلقیح کشت آغازگر استاندارد و میزان تلقیح پروبیوتیکی حداقل و دمای پایین، محصولی با تعداد مناسب باکتری در میلی لیتر تولید نمود.

سابقه و هدف: استئوپروز، شایع ترین بیماری متابولیک استخوان است که با کاهش توده استخوانی و اختلال درساختمان آن همراه است. لپتین و آدیپو نکتین، هورمون های مترشحه از بافت چربی هستند. این مطالعه با هدف کلی تعیین ارتباط بین لپتین و آدیپونکتین سرم با تراکم توده استخوان (BMI) در زنان 40 تا 60 ساله یائسه انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه مقطعی حاضر روی 85 زن 40 تا 60 ساله یائسه انجام گرفت. برای تعیین غلظت لپتین و آدیپونکتین سرم نمونه های خون ناشتا تهیه شد. تراکم استخوان در دو ناحیه L2-4 و گردن فمور به روش DXA اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن و BMI زنان مورد بررسی به ترتیب 52.4±5.4 سال و 29.4±4.5 کیلوگرم بر مترمربع بود. بین میزان لپتین سرم با BMD در ناحیه L2-4 ارتباط معکوس و معنی داری وجود داشت (p=0.02). بین میزان آدیپونکتین سرم با BMD گردن فمور (p=0.03) و BMC ستون فقرات (p=0.03) ارتباط منفی به دست آمد.نتیجه گیری: لپتین و آدیپونکتین، ارتباط معکوسی با تراکم معدنی استخوان داشتند.

سابقه و هدف: پراکندگی منابع و خدمات اطلاع رسانی در زمینه علوم و صنایع غذایی و مشکلات و پیچیدگی دسترسی به آن ها از عوامل بازدارنده در استفاده از این منابع محسوب می شود. با ایجاد بانک اطلاعاتی علوم و صنایع غذایی کشور و روزآمد نگه داشتن آن، بهره گیری کامل و سریع از منابع اطلاعاتی موجود در کشور به زبان فارسی، امکان پذیر و به نیازهای اطلاعاتی پژوهشگران و متخصصان پاسخ داده می شود. در این مقاله، پس از بررسی نحوه ایجاد «بانک اطلاعاتی علوم و صنایع غذایی کشور» در سال های 80-1357 مدارک علمی آن مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می گیرند.مواد و روش ها: با مراجعه مستقیم تیم گردآوری اطلاعات به مراکز آموزشی، پژوهشی و اجرایی فعال در زمینه علوم و صنایع غذایی، کاربرگه مشخصات کتابشناختی 7 نوع مدرک زیر پوشش طرح در سال های 80-1357 تکمیل شد. انواع مدارک عبارت بودند از: مقالات منتشر شده در نشریات علمی ـ پژوهشی و علمی ـ ترویجی، مقالات ارایه شده در گردهمایی های علمی دانشگاهی، پایان نامه های کارشناسی ارشد و دکتری، گزارش نهایی طرح های پژوهشی، کتاب ها، استانداردهای مواد غذایی و پروانه های ثبت اختراع. طبقه بندی موضوعی مدارک با تعیین گروه اصلی و زیرگروه با استفاده از الگوی FSTA انجام شد. با کدگذاری، تعیین کلید واژه های مناسب و با استفاده از نرم افزار طراحی شده، مرحله ورود اطلاعات به رایانه و پردازش آن ها عملی شد و لوح فشرده «بانک اطلاعاتی علوم و صنایع غذایی کشور» آماده بهره برداری شد. توزیع فراوانی نسبی مدارک علمی برحسب نوع مدرک، دوره زمانی، موضوع، نقش نشریات و گردهمایی های علمی و مشارکت متخصصان و پژوهشگران و مراکز علمی و اجرایی در تولید مدارک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و اطلاعات به دست آمده به صورت جدول و نمودارهای آماری تنظیم شد.یافته ها: تعداد مدارک گردآوری شده در این تحقیق 5071 بود. این تعداد شامل 443مقاله نشریه(8.7%)، 1725 مقاله گردهمایی (34.0%)، 405 طرح تحقیقاتی (8.0 %)، 956 پایان نامه (18.9%)، 344 کتاب (6.8%)، 1046 استاندارد (20.6%) و 152 پروانه ثبت اختراع (3.0%) بود. کلیه مدارک در 18 گروه اصلی و 118 زیر گروه طبقه بندی شدند و4750 کلید واژه به آن ها اختصاص داده شد. تعداد مراکز در برگیرنده مدارک780 عدد، تعداد نشریات علمی46 عنوان، تعداد گردهمایی ها 111 عدد و تعداد پدید آورندگان 3739 نفر بود. بیش ترین تعداد مدارک به ترتیب در گروه های میوه ها، سبزی ها و مغزها (18.0%)، شیر و فراورده ها (10.9%) و مواد افزودنی، ادویه و چاشنی ها (10.5%) بود. کمترین تعداد مدارک به گروه های کاکائو، شکلات و فراورده های قنادی، تخم مرغ و فراورده های آن، و اقتصاد غذا تعلق داشت (به میزان مساوی 0.6%). تقسیم بندی سال های مورد بررسی به دوره های سه ساله نشان داد که بیش ترین تعداد مدرک در دوره 80-1378 و کم ترین تعداد در دوره 62-1360 منتشر شده بود. تعداد متوسط مدارک اضافه شده به بانک اطلاعاتی در سال211 عدد بود.نتیجه گیری: با تشکیل این بانک اطلاعاتی، انتخاب مدارک علمی، گردآوری اطلاعات، جلوگیری از دوباره کاری، پیشرفت در امور آموزشی و پژوهشی با سیاست گذاری و برنامه ریزی صحیح تر و دقیق تر برای آینده و با در نظر گرفتن نیازها و کمبودها، به طور مطلوب انجام می شود. روزآمد نگه داشتن بانک اطلاعاتی و در دسترس قرار دادن آن به شکل های مختلف و بررسی مستمر مدارک علمی آن از پیشنهادهای ارایه شده است.

سابقه و هدف: بسیاری از عادات و ترجیحات غذایی، در دوران کودکی شکل می گیرد. پیروی از الگوی غذایی صحیح و متعادل، یکی از مهم ترین عوامل بازدارنده از بیماری های تحلیل برنده در بزرگسالی است. بنابراین، تعیین الگوی غذایی کودکان در صدر اولویت های بهداشتی قرار می گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین الگوی وعده های اصلی و میان وعده های غذایی کودکان دبستانی شهر تهران در سال های 84-1382 انجام شد.مواد و روش ها: 761 دانش آموز دختر و پسر از پایه های اول تا پنجم دبستان (378 دانش آموز از پایه اول و 383 دانش آموز از سایر پایه ها) از کلیه مناطق 19 گانه شهر تهران با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای وارد مطالعه شدند. جمع آوری اطلاعات در دو بخش، یک بخش از طریق مصاحبه با دانش آموزان وبخش دیگراز طریق مصاحبه با مادران یا مراقبین کودکان طی 2 تا 3 روز مراجعه به مدارس صورت گرفت. اطلاعات مربوط به مصرف مواد غذایی توسط پرسشنامه های یادآمد خوراک یک روزه و بسامد مصرف میان وعده ها طی یک ماه گذشته جمع آوری شد. داده های توصیفی برای متغیر های کمی به شکل میانگین و انحراف معیار و برای متغیرهای کیفی به صورت توزیع فراوانی ارایه شد.یافته ها: میانگین دریافت انرژی در دانش آموزان پایه اول 1910±551 و در سایر پایه ها 2014±539 کیلوکالری بود. در مقایسه با نیاز، دریافت انرژی در تمام نمونه های مورد بررسی (95%نیازدر پایه اول و 91% نیاز در سایر پایه ها) و آهن (86%نیاز) درسایر پایه ها (دوم تا پنجم) ناکافی بود. دریافت مواد مغذی دیگر در حد توصیه شده بود. در مجموع، میانگین دریافت روزانه انرژی، پروتئین و برخی از ویتامین های گروه B در دختران بیش تر از پسران به دست آمد (P<0.05). بیشترین درصد انرژی دریافتی روزانه در وعده های اصلی، از ناهار (%28) و در میان وعده ها از عصرانه (%22) تامین می شد. میان وعده ها حدود %40 از انرژی دریافتی روزانه را در دانش آموزان مورد بررسی تامین می کردند.چگالی تریافت پروتئین و چربی در همه دانش آموزان در وعده های اصلی، بالاتر و چگالی دریافت کربوهیدرات، کلسیم و ویتامین C به ازای هر 1000 کیلوکالری در میان وعده ها بیشتر بود. چگالی آهن دریافتی به ازای هر 1000 کیلو کالری در وعده ها و میان وعده ها مصرفی تقریبا مشابه بود. تقریبا تمام دانش آموزان، میوه ها و فراورده های قنادی را در طول هفته به عنوان میان وعده مصرف می کردند.نتیجه گیری: میان وعده ها نقش مهمی در تامین انرژی و مواد مغذی دریافتی روزانه در دانش آموزان دبستانی داشتند و حتی در بعضی موارد، سهم آنها از وعده های اصلی (مثل صبحانه) مهمتر بود. توجه به و نقش مهم میان وعده ها در تامین نیازهای کودکان، می تواند در جهت سیاست گذاری و برنامه ریزی مناسب برای ارتقای وضعیت تغذیه کودکان سودمند باشد.

سابقه و هدف: پلی ساکاریدهای محلول سویا به عنوان یک ماده افزودنی با ارزش در صنعت غذا، بهویژه در پایدارسازی نوشیدنیهای اسیدی شیر و امولسیونها کاربرد گستردهای دارد و ماده اولیه مورد نیاز برای تولید آن، یعنی اکارا (Okara)، از ضایعات کارخانجات تولید فراوردههای سویاست؛ در این تحقیق، استخراج پلی ساکاریدهای محلول سویا با و بدون اعمال عملیات متوکسیل زدایی از اکارای خشک و با اعمال متوکسیل زدایی از اکارای مرطوب حاصل از استخراج شیر سویا بررسی شد.مواد و روش ها: به منظور تعیین تاثیر شرایط بهینه متوکسیل زدایی بر استخراج، از روش آماری سطح پاسخ استفاده شد. متغیرهای به کار رفته عبارت بودند از دما (60، 75 و 90 درجه سانتیگراد) و نسبت آب به اکارا (1:6، 1:8 و 1:10). استخراج انواع مختلف پلی ساکاریدها در شرایط مختلف دمایی (120 و 130 درجهی سانتیگراد)، pH (3 و 4.5) و مدت زمان حرارت دهی (2 و 3 ساعت) انجام شد. پس از خالص سازی، ترکیب شیمیایی و بازده استخراج آنها تعیین شد.یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده، متغیرهای مستقل به کار رفته (دما و نسبت آب به اکارا) بر میزان مواد جامد کل استخراجی به شکل معنی داری (به ترتیب P<0.0001 و P<0.01) تاثیر داشت و میان متغیرهای مستقل و میزان پاسخ، رابطه خطی برقرار بود. افزایش دما و کاهش pH موجب افزایش میزان مواد جامد کل استخراجی شد. pH از عوامل مهمی بود که در استخراج پلی ساکاریدهای محلول سویا با وزی مولکولی بالا تاثیر داشت. بهترین شرایط استخراج پلی ساکاریدهای محلول با وزن مولکولی بالا چنین به دست آمد: بدون اعمال متوکسیل زدایی، pH=4.5 و دمای 120oC به مدت 2 ساعت و با اعمال متیل زدایی، pH=4.5 و دمای 130oC به مدت 3 ساعت (بازده استخراج به ترتیب 30.8±1.6 و 22.4±1.04 درصد).ضایعات حاصل از استخراج شیر سویا (اکارا) یک منبع طبیعی، ارزان قیمت و در دسترس برای استخراج فرآورده هایی با ارزش افزوده بالا، یعنی انواع پلی ساکاریدهای محلول بود و خشک کردن اکارای مرطوب نیز هیچ گونه تاثیر منفی بر فرایند استخراج و میزان بازده استخراج پلی ساکاریدهای محلول نداشت.

سابقه و هدف: فقر آهن و کم خونی ناشی از آن، یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی جهان است. دریافت مکمل های آهن ممکن است از یک طرف موجب کاهش جذب "روی" و از طرف دیگر کاهش آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین C شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر مکمل آهن به تنهایی و توام با ویتامین C بر وضعیت "روی" و ویتامین C در دانشجویان دختر مبتلا به فقر آهن بود.مواد و روش ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفیِ دو سوکور انجام گرفت. 60 دانشجوی دختر مبتلا به فقر آهن از میان 289 دانشجوی دختر داوطلب ساکن در خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انتخاب شدند. غلظت هموگلوبین با استفاده از دستگاه سِل کانتر، غلظت فریتین سرم به روش ELISA، آهن سرم به روش اسپکتروفتومتری توسط کیت شرکت زیست شیمی و "روی" سرم به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی و ویتامین C پلاسما به روش رنگ سنجی و با استفاده از DNPH-4,2 در شروع مطالعه و پایان هفته های ششم و دوازدهم در گروه های مورد مطالعه اندازه گیری شد. مبتلایان به فقر آهن پس از همسان سازی به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه دریافت کننده روزانه 50 میلی گرم آهن عنصری (گروه 1) و گروه دریافت کننده 50 میلی گرم آهن عنصری+500 میلی گرم اسیداسکوربیک (گروه 2) به مدت 12 هفته. داده ها با استفاده از آزمون های Student t-test و آنالیز واریانس دوطرفه به روش تکرار و با استفاده از نرم افزار SPSS11.5 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میزان "روی" سرم در ابتدای مطالعه، در دو گروه، تفاوت معنی داری نداشت. بعد از 6 هفته مداخله، میزان "روی" سرم در گروه 1 از 80.9±4.2 به 68.9±2.7 و در گروه 2 از 81.2±4.5 به 66.1±2.9 میکروگرم در دسی لیتر کاهش یافت (p<0.001). بعد از هفته ششم، میزان "روی" روندی افزایشی یافت؛ به طوری که در گروه در هفته دوازدهم، به سطح قبل از مداخله رسید (p<0.01, 79±2.9 mg/dl) رسید؛ ولی در گروه 2 میزان افزایش نسبت به گروه 1 کمتر بود، و به مقدار پایه نرسید (70.5±3.1 mg/dl). پس از 6 هفته مداخله، میزان ویتامین C پلاسما در گروه 1 به صورت غیر معنی دار از 3±0.1 به 3.3±0.2 و در گروه 2 به صورت معنی دار از 2.7±0.1 به 4.2±0.2 میلی گرم در لیتر افزایش یافت ((p<0.01. در گروه 2 روند افزایشی ویتامین C در هفته دوازدهم، نیبت هفته ششم ادامه یافت (7.1±0.2 در مقابل 4.2±0.2 میلی گرم در لیتر P<0.001) و در گروه 1 نیز در هفته دوازدهم، میزان ویتامین C نسبت به ابتدا و هفته ششم مطالعه، افزایش معنی داری نشان داد (4.7±0.3 در مقابل 3.3±0.2 میلی گرم در لیتر p<0.01). فریتین و آهن سرم در هر گروه به طور معنی داری افزایش یافت (p<0.01).نتیجه گیری: مکمل یاری با آهن به تنهایی و همراه با ویتامین C در افراد مبتلا به فقر آهن تا هفته ششم باعث کاهش معنی داری "روی" سرم شد. ولی بعد از پر شدن ذخایر آهن، این کاهش متوقف شد و سطح "روی" سرم تقریبا به مقدار اولیه بازگشت. 12 هفته کامل یاری روتین با آهن در این گروه سنی احتمالا موجب کاهش "روی" سرم و ویتامین C پلاسما نخواهد شد.

سابقه و هدف: اداره ملی غذای سوئد در سال 2002 وجود مقادیر بالای آکریلامید را در غذاهای حرارت دیده غنی از کربوهیدرات اعلام کرد. این ترکیب، توسط آژانس بین المللی تحقیقات سرطان به عنوان «ترکیب سرطان زای احتمالی برای انسان» شناخته شده است. این یافته، نگرانی وسیعی را در سطح بین المللی در پی داشت. با توجه به اینکه بیش ترین مقدار اکریلامید در محصولات سرخ شده سیب زمینی وجود دارد و مقدار مصرف این محصولات، به ویژه چیپس سیب زمینی در کشور، بسیار زیاد است، هدف از این تحقیق، بررسی اثر مقدار قندهای احیا کننده و اسیدهای آمینه سه رقم (واریته) مختلف سیب زمینی بر میزان تشکیل آکریلامید در چیپس تهیه شده از آن ها در مقیاس آزمایشگاهی بود.مواد و روش ها: نمونه های چیپس از سه رقم آگریا، سانته و امیدبخش در دمای 180oC به مدت 4.15 دقیقه تهیه شد. اثر مقدار قندهای احیا کننده (گلوکز و فروکتوز) و اسید آمینه آسپاراژین بر میزان اکریلامید به وسیله تعیین مقدار این ترکیبات، در نمونه های سیب زمینی خام با دستگاه HPLC بررسی شد. پس از دستیابی به روش مناسب برای اندازه گیری مقدار آکریلامید در چیپس سیب زمینی، مقدار آن در نمونه های چیپس توسط دستگاه گروماتوگرفی گازی/ طیف سنجی جرمی (GC/MS) تعیین شد.یافته ها: نمونه های چیپس تهیه شده از ارقام مختلف سیب زمینی از نظر مقدار قندهای احیا کننده، آسپاراژین و اکریلامید، با هم تفاوت معنی داری داشتند (p<0.05). بیشترین مقدار قند احیا کننده در رقم سانته (3513 mg/kg) و سپس به ترتیب در ارقام آگریا (2111 mg/kg) و امیدبخش (1622 mg/kg) مشاهده شد. رقم امیدبخش دارای بالاترین مقدار آسپاراژن (1871 mg/kg) نسبت به دو رقم دیگر بود (p<0.05).اما از نظر آماری، اختلاف غلظت آسپاراژین در ارقام آگریا و سانته، معنی دار نبود. بیشترین مقدار اکریلامید در نمونه های تهیه شده از رقم سانته (8825 mg/kg) و کمترین مقدار آن در نمونه های تهیه شده از رقم امیدبخش (5112 mg/kg) به دست آمد.نتیجه گیری: بیشتر بودن مقدار آسپاراژین سیب زمینی خام، لزوما به معنی بیشتر بودن مقدار اکریلامید در نمونه های چیپس نبود، اما مقدار اکریلامید در نمونه های چیپس تهیته شده از ارقامی که مقدار بیشتری قندهای احیاکننده داشتند، بالاتر بود. بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که در محصولات سیب زمینی، با کاهش مقدار قندهای احیاکننده از طریق انتخاب رقمی که به طور طبیعی مقدار کمتری از این پیش ساز داشته باشد، می توان مقدار اکریلامید را در چیپس سیب زمینی کاهش داد. با توجه با نتایج به دست آمده، استفاده از رقم امیدبخش برای کاهش مقدار اکریلامید در چیپس سیب زمینی پیشنهاد می شود و انجام بررسی در مقیاس صنعتی توصیه می شود.

سابقه و هدف: آگاهی از میزان انرژی مصری استراحت (REE) برای محاسبه میزان انرژی مورد نیاز روزانه بیماران بستری در بیمارستان ضروری است. برای میزان این انرژی می توان آن را اندازه گیری کرد یا به وسیله معادلات موجود، برآوردی از آن به دست آورد. در این مطالعه، میزان توافق بین میزان REE که توسط کالری متری غیر مستقیم اندازه گیری شده و REE برآورده شده توسط دو معادله هریس- بندیکت (Harris- Bendict) و مفلین اس- تی جئور (Mifflin- St Jeor) مورد آزمون قرار گرفت.مواد و روش ها: 6 بیمار محدوده سنی 18 تا 83 سال به صورت تصادفی انتخاب شدند. در همه این بیماران، REE توسط روش کالری غیر مستقیم با استفاده از دستگاه fitmate (شرکت Cosmed، روم، ایتالیا) اندازه گیری و سپس توسط دو فرمول هریس- بندیکت و مفلین اس- تی جئور برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات، از روش های بلند- آلتمن، one sample t-test و همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته ها: از نظر آماری، میانگین REE اندازه گیری شده توسط روش کالری متری غیر مستقیم (1311.66±373.98 کیلوکالری در روز) تفاوت معنی داری با میانگین میزان برآورد شده توسط هر یک از دو فرمول هری بندیکت (1339.36±223.48 کیلوکالری در روز) و مفلین اس- تی جئور (1303.11±230.94 کیلوکالری در روز) وجود نداشت؛ ولی در سطح فردی، محدوده توافقی میزان اندازه گیری شده با میزان برآورد شده در هر دو فرمول بسیار وسیع بود (هریس- بندیکت 714.58 تا 769.98 کیلوکالری در روز و مفلین اس- تی جئور 775.73 تا 792.83 کیلوکالری در روز).نتیجه گیری: در سطح گروهی، دو معادله هریس- بندیکت و مفلین اس- تی جئور برای ارزیابی REE در بیماران بستری در بیمارستان مناسب هستند، ولی برای استفاده فردی، محدوده توافقی هر دو معادله با انرژی اندازه گیری شده، بسیار وسیع است. این دامنه وسیع، از نظر بالینی، تفاوت های مهمی را در محاسبه REE به وجود آورد.