آرشیو توانبخشی (توانبخشی)
سال:1386 | دوره:8 | شماره:4 (مسلسل 32) |تعداد مقالات:19

هدف: فعالیت بدنی یک نقش پذیرفته شده در توانبخشی قلبی دارد که بیشتر به جهت اثرات مثبت آن بر جریان خون عضله قلب در بیماران عروق کرونر می باشد. بهبود سیستم عروق محیطی و عملکرد انقباضی عضله قلب بعنوان سازگاریهای احتمالی پیشنهاد شده اند. هدف این مطالعه بررسی اثر تمرینات ترکیبی بر پاسخ های همودینامیکی بیماران عروق کرونر می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی و مداخله ای 24 بیمار عروق کرونر که به روش مبتنی بر هدف و لحاظ کردن معیارهای ورود به مطالعه از بین 42 بیمار «جامعه در دسترس» 75-50 ساله انتخاب شده بودند، بطور تصادفی به دو گروه مساوی مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله در تمرینات ترکیبی به مدت 3 ماه، 3 بار در هفته برای 60 تا 80 دقیقه و در 70% تا 85% ضربان قلب بیشینه و 40% تا 60% یک تکرار بیشینه شرکت کردند. متغیرهای مورد مطالعه در ابتدا و در پایان برنامه با روش امپدانس کاردیوگرافی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل با استفاده از آزمون تی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: تمرینات موجب کاهش معنی دار ضربان قلب و فشار خون استراحتی بیماران شدند. حجم ضربه ای از 60±8 به 81±13 میلی لیتر، شاخص ضربه ای از 33±4 به 44±6 میلی لیتر بر ضربان بر مترمربع، برون ده قلبی از 4±1 به 5±1 لیتر در دقیقه و شاخص قلبی از 2±0.5 به 3±0.5 لیتر بر دقیقه بر مترمربع افزایش یافت (0.05<P). مقاومت منظم عروقی از 1782±361 به 1540±294 دین بر ثانیه بر سانتیمتر و شاخص مقاومت منظم عروقی از 3212±662 به 2751±558 دین بر ثانیه بر مترمربع بر سانتیمتر کاهش یافت (0.05<P).نتیجه گیری: تمرینات ترکیبی از طریق ایجاد سازگاریهای محیطی، مرکزی و قلبی موجب بهبود پاسخ های همودینامیکی قلب بیماران عروق کرونر شود.

هدف: مقایسه شاخص های تنفسی گفتار در مراحل مختلف، از جمله: میانگین حجم جاری، حجم حیاتی و حجم آواسازی در کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک و مقایسه این شاخص ها با کودکان طبیعی و بکارگیری میزان این تفاوتها در برنامه ریزیهای دقیق تر گفتار درمانی، اصلی ترین انگیزه این تحقیق بوده است.روش بررسی: تحقیق حاضر به روش مقطعی مقایسه ای و از نوع مورد - شاهدی است. با بکارگیری روش هدفمند و غیر تصادفی، بیست نفر کودک دختر و پسر فلج مغزی نوع اسپاستیک 12-5 ساله بعنوان بیمار و بیست نفر کودک عادی دختر و پسر با روش همتاسازی و جور کردن به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. بررسی پرونده سلامتی گذشته و آزمونهای اولیه بالینی و پاراکلینیکی مناسب برای همسان سازی و لحاظ معیارهای ورود و خروج از تحقیق و همچنین آزمونهای رادیولوژیکی ریه و آزمونهای خونی در جهت رد امکان هر گونه بیماری احتمالی زمینه ای ریوی وسیستمیک در هر دو گروه انجام پذیرفت. متغیرهای حجم جاری، حجم حیاتی و حجم آواسازی در گروه های نمونه و شاهد با استفاده از دستگاه کامپیوتری رسپیرومتر که ساخت و هنجار شده در مرکز تحقیقات دانشگاه گلاسکو انگلستان است سنجیده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری تی مستقل مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: تفاوت معنی داری در متغیرهای میانگین حجم جاری، حجم حیاتی و حجم آواسازی بین گروه های مورد و شاهد وجود داشت (0.001>P). بدین صورت که این شاخص ها در افراد بیمار بطور متوسط 34% کمتر از افراد سالم بود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، شاخصهای تنفسی گفتار در کودکان فلج مغزی اسپاستیک کاهش محسوسی داشته و این امر باید در برنامه ریزی دقیق و مشخص توانبخشی و گفتاردرمانی این کودکان مد نظر بوده و بکار گرفته شود.

هدف: این تحقیق به منظور بررسی تاثیر خستگی موضعی عضلات دیستال وپروگزیمال در صفحه ساژیتال اندام تحتانی بر میزان وابستگی به بینایی در ثبات پاسچر ایستاده انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه شبه تجربی (از نوع قبل و بعد)، 25 دختر جوان سالم که به روش نمونه گیری غیر احتمالی و ساده از نمونه های در دسترس بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شده بودند، در طی 2 جلسه با ترتیب تصادفی و فاصله زمانی یک هفته خستگی در عضلات حرکت دهنده مچ و ران آنها در صفحه ساژیتال توسط انقباض ایزوکینتیک ایجاد کردند. از نمونه ها خواسته شد تا حد امکان وضعیت ایستاده قائم روی یک پا را حفظ کنند. RMS و انحراف معیار جابه جایی مرکز فشار در مدت 30 ثانیه ارزیابی شده و بعد از 15 ثانیه چشمها بسته می شد. از آزمون آماری آنالیز واریانس برای اندازه های مکرر جهت بررسی تاثیر سه عامل خستگی، بینایی و موضع خستگی در دوره زمانی 5 ثانیه قبل و بعد از بستن چشم استفاده شد.یافته ها: اثر خالص هر سه متغیر خستگی، بینایی و موضع خستگی بر متغیرهای وابسته معنی دار بود (P<0.05). آنالیز RMS و انحراف معیار جابه جایی مرکز فشار بیانگر معنی دار بودن اثر متقابل خستگی با بینایی و خستگی با موضع خستگی بود، به نحوی که آثار خستگی در موضع پروگزیمال و حالت چشم بسته بزرگتر بود.نتیجه گیری: میزان وابستگی به بینایی جهت کنترل ثبات پاسچر بدنبال خستگی عضلانی افزایش می یابد و خستگی موضع پروگزیمال سبب تشدید وابستگی به بینایی جهت کنترل ثبات پاسچر می گردد. بر اساس یافته های تحقیق حاضر، در تمرینات ثبات پاسچر تاکید بر حس عمقی موضع پروگزیمال اندام تحتانی می تواند توصیه شود.

هدف: این مطالعه به منظور تهیه آزمونی جهت بررسی تاثیر شکل وجایگاه نویسه بر خطاهای هجی کردن و تعیین روایی و اعتبار آن در پایه اول ا بتدایی انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی و مقطعی و از نوع ابزارسازی و اعتبارسنجی می باشد. جمعیت مورد مطالعه دانش آ موزان کلاس اول ابتدایی (دو کلاس از مدرسه دخترانه و دو کلاس از مدرسه پسرانه) از منطقه 8 آموزش و پرورش شهر تهران بودند که به روش غیر تصادفی و ساده انتخاب شدند. ابتدا کلمات کتاب «بنویسیم» پایه اول ابتدایی بر اساس شکل و جایگاه نویسه مورد بررسی قرارگرفته و تعدادی واژه انتخاب و برای بررسی به صاحب نظران با تخصص در حیطه های آسیب شناسی گفتار و زبان، زبان شناسی و معلمان داده شد. بر اساس نظرات ارسالی 54 واژه از بین سایرین برای بررسی شکل و 39 واژه برای بررسی جایگاه نویسه انتخاب گردید. به منظور بررسی اعتبار (قابلیت تکرارپذیری) آزمون، کلمات یکبار توسط آزمونگر و معلم در طی دو مرحله به تفکیک به دانش آ موزان یک کلاس دخترانه و یک کلاس پسرانه پایه اول ابتدایی به صورت دیکته گفته شد و یکبار نیز توسط آزمونگر در طی دو مرحله به یک کلاس دخترانه و یک کلاس پسرانه دیگر پایه اول ابتدایی به صورت دیکته گفته شد. سپس خطاهای دیکته تعیین و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که خطاهای هجی کردن در مرحله اول و دوم اجرای آزمون توسط آزمونگر، هم در شکل نویسه (0.12=P) و هم در جایگاه نویسه (0.16=P) اختلاف معنی داری ندارد، در حالیکه در بین دو مرحله اجرای آزمون توسط آزمونگر و معلم در شکل نویسه تفاوت معنی دار مشاهده شد (P<0.01)، ولی در جایگاه نویسه با یکدیگر تفاوت معنی دار ندارند (0.12=P).نتیجه گیری: نتایج بدست آمده گواه اعتبار و پایایی داخل آزمونگر آزمون در هر دو بخش شکل وجایگاه نویسه است.اما آزمون فقط در بخش جایگاه نویسه دارای اعتبار بین آزمونگر است.

هدف: انحنای کمر یکی از مهمترین مشخصات پاسچر و حرکت بدن می باشد و در فهم بهتر مشکلات کمر درد و چگونگی ایجاد آن با اهمیت است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر بار خارجی و وضعیت تنه برمیزان انحنای کمر در زنان مبتلا به کمردرد مزمن در حالت استاتیک است.روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه مداخله ای شبه تجربی از نوع مورد - شاهدی است که بر روی 10 زن مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن و10 زن سالم به عنوان گروه کنترل و با استفاده از نمونه گیری ساده و غیر تصادفی انجام شد. با استفاده از دو حسگر شیب سنج الکترولیتی، میزان انحنای کمر افراد در شش فعالیت استاتیکی با سه سطح بار خارجی (صفر، شش و دوازده کیلوگرم) و دو وضعیت تنه (نوترال و خمیده 30 درجه) مورد بررسی قرار گرفت.اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمونهای آماری کولموگراف – اسمیرنوف، تی مستقل و اندازه گیرهای مکرر (آنووا) مورد ارزیابی قرارگرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان لوردوز کمر در افراد مبتلا به کمردرد در دو وضعیتی که فرد بار 6 و12 کیلوگرمی را با تنه نوترال حفظ کرده بود، بیشتر از افراد سالم است(0.05 p<). نتیجه گیری: افزایش لوردوز کمر در افراد مبتلا به کمردرد در حالت ایستاده و حین حفظ بار که در اثر عوامل مختلفی رخ می دهد، مخالف حالتی است که در افراد سالم وجود دارد و این افزایش انحنا که بصورت تطابق جبرانی به دلایلی از جمله کاستن درد و ترس از درد می باشد، همانند چرخه ای معیوب خود باعث افزایش کمردرد به دلیل نیروهای نامتناسب وارده به کمر در درازمدت می شود.

هدف: ناشنوایی ارثی یک اختلال شایع است و هنگامی که به صورت الگوی وراثتی اتوزومی مغلوب به ارث می رسد، بعنوان یک پدیده منحصر به فرد بروز می کند. برخلاف هتروژنیتی زیاد در ناشنوایی، جهش ها در ژن «GJB2» شایعترین علت ناشنوایی مادرزادی شدید تا عمیق در بسیاری از جوامع می باشد. در این مطالعه به بررسی جهش های ژن GJB2 و یک حذف در ژن GJB6 در ناشنوایی غیر سندرمی اتوزومی مغلوب در ایران پرداخته شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی 1605فرد مبتلا از 1605 خانواده با ناشنوایی غیرسندرمی با الگوی وراثتی مغلوب اتوزومی مورد بررسی قرارگرفتند. جهت انجام مراحل مختلف تحقیق، بعد از کسب رضایت نامه از افراد، تست ناشنوایی و آزمایشات بالینی، همراه با گرفتن 10cc از خون محیطی بعنوان نمونه ای برای استخراج DNA انجام شد. پس از بررسی جهش 35delG نمونه های منفی و هتروزیگوت از نظر این جهش، برای بررسی جهش های دیگر GJB2 به خارج از کشور فرستاده شد.یافته ها: در 243 خانواده (15.1%) جهش در ژن GJB2 عامل بروز ناشنوایی تشخیص داده شد.نتیجه گیری: تنوع جغرافیایی در فرکانس اللی جهش 35delG در ایران نتایج قابل توجهی در مقایسه با سایر مطالعات در اروپا و نیز کشورهای همسایه داشته و حذف  (1830S 12D -  (GJB6 D در هیچ فردی مشاهده نشد.

هدف: فلج مغزی به صورت اختلال غیر پیشرونده در وضعیت وحرکت بدن می باشد که دراثر علل مختلفی ایجاد می شود. اقدامات درمانی وتوانبخشی مختلفی در این کودکان ازجمله ماساژ به کار رفته است. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر افزودن درمان ماساژ به کاردرمانی در بهبود تون عضلانی کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک انجام شد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی دو سویه کور نمونه ها ازمیان کودکان مبتلا به فلج مغزی مراجعه کننده به مراکز توانبخشی وابسته به دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی «جامعه در دسترس»، به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و دارا بودن شرایط ورود به مطالعه انتخاب و بطور تصادفی به 2 گروه کنترل ومداخله تقسیم شدند.روش استاندارد توانبخشی در طی 3 ماه برای هردو گروه بطور یکسان اجرا شد و گروه مداخله قبل از کاردرمانی 30 دقیقه ماساژ نیز دریافت نمودند. تون عضلانی قبل وپس از مداخله بر اساس آزمون اشورث ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمونهای آماری پارامتری (تی زوجی و تی مستقل) و غیر پارامتری (ویلکاکسون و من ویتنی) صورت گرفت.یافته ها: 13 نفر درگروه مداخله و 14 نفر در گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سن در گروه مداخله 49.5 ماه ودر گروه کنترل 42.1 ماه بود. تون اندام های فوقانی و تحتانی و عضلات تنه و گردن، قبل و پس از درمان در گروههای مداخله و کنترل اختلاف معناداری نداشت (0.05 P>).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق افزودن ماساژ به کاردرمانی درکودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک، بر تون عضلانی آنان تاثیری ندارد، ولی باتوجه به ذکر چنین تاثیری دربرخی مقالات و ازطرفی محدودیتهای اجرایی مختلف درانجام این تحقیق، نمی توان وجود اثر مثبت این روش را در بهبود تواناییهای حرکتی این کودکان رد کرد.

هدف: بررسی ارتباط نشانگان عدم تعادل عضلانی ناحیه کمری - لگنی (نشانگان متقاطع لگنی) که شامل ترکیب کوتاهی عضلات وضعیتی (Postural) همراه با ضعف عضلات فازیک این ناحیه است، با قوس کمری و کمردرد مزمن هدف این مطالعه می باشد.روش بررسی: این تحقیق بصورت مقطعی - مقایسه ای و از نوع مورد - شاهدی انجام شد. به طریق نمونه گیری ساده و بر اساس معیارهای مورد نظر 600 نفر (300 فرد سالم-300 بیمار کمردردی) در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته و قوس کمر، قدرت عضلات شکم و اکستانسور هیپ و طول عضلات ایلیوپسواس و خلف کمر در آنها اندازه گیری شد. با استفاده از آزمون Receiver Operating Characteristic (ROC) curve افراد به گروههای دارای ترکیبی از ضعف یا کوتاهی عضلات مطرح شده در نشانگان متقاطع لگنی یا بدون آنها در هر دو گروه تقسیم شدند و ارتباط این نشانگان با اندازه قوس کمر و کمردرد در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل های آماری از آزمونهای ICC، کولموگراف - اسمیرنوف، تی مستقل و آنالیز واریانس استفاده شد.یافته ها: هیچگونه اختلاف معنی داری بین قوس کمری افراد سالم و دارای اختلالات عضلانی نشانگان متقاطع لگنی (0.38=P) و همچنین بین قوس کمری افراد سالم و بیماران کمردردی دارای اختلالات عضلانی این نشانگان (0.62=P) وجود نداشت. همچنین اختلاف معنی داری بین قوس کمری افراد سالم و بیماران مبتلا به کمردرد نیز مشاهده نشد (0.25=P). نتیجه گیری: این نتایج تئوری نشانگان متقاطع لگنی که در آن عنوان شده ترکیب اختلالات عضلانی خاصی باعث افزایش قوس کمری و کمردرد می شود را تایید نمی کند. اگرچه ارتباط معنی داری بین اختلالات عضلانی با کمردرد وجود دارد، اما بنظر می رسد این ارتباط از طریق تغییر در اندازه قوس کمر مطابق آنچه در این نشانگان ذکر شده نیست.

هدف: اسکیزوفرنیا یکی از اختلالات پیچیده روانپزشکی می باشد. گرچه داروهای ضد روانپریشی تکیه گاه اصلی درمان اسکیزوفرنیا به شمار می روند، ولی مداخلات روانشناختی نیز در بهبود نشانه های بالینی موثر هستند.شعردرمانی نیز به عنوان یکی از این مداخلات، ممکن است در بهبود جنبه های روانی - اجتماعی اسکیزوفرنیا موثر باشد.هدف این مطالعه بررسی تاثیر شعردرمانی گروهی بروضعیت روانی بیماران اسکیزوفرنیک می باشد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه تجربی است. در این مطالعه تعداد 29 بیمار اسکیزوفرنیک به روش مبتنی برهدف از مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی رازی انتخاب و به صورت تصادفی تعادلی در دو گروه مداخله (14بیمار) و شاهد (15بیمار) قرار گرفتند. برای گروه مداخله 12جلسه یک ساعته شعردرمانی، هفته ای دو بار به مدت 6هفته برگزار شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مقیاس مختصر ارزیابی روانپزشکی(BPRS) بودند. تجزیه و تحلیل آماری به وسیله آزمون های آماری تی زوجی و تی مستقل انجام شد.یافته ها: نتایج تفاوت معناداری را در گروه مداخله قبل و بعد از مداخله شعردرمانی نشان داد (P<0.001). این در حالی است که در گروه شاهد تفاوت معناداری بین میانگین های قبل و بعد وجود نداشت (0.774=P). همچنین پس از شعردرمانی بین دو گروه تفاوت معناداری از لحاظ آماری وجود داشت (P<0.001)، در حالی که قبل از شعردرمانی گروهی، تفاوت معناداری بین گروه مداخله و شاهد وجود نداشت (0.812 = P).نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که مداخله شعردرمانی بر بهبود وضعیت روانی بیماران اسکیزوفرنیک موثر است.

هدف: پلانتار فاشیاتیس یکی از شایعترین اختلالات در ناحیه پا می باشد که سبب بروز درد در سمت داخلی لبه قدامی استخوان پاشنه می شود. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر گوه داخلی خلف پا با گوه خارجی قدام پا بر بهبود میزان فعالیتهای روزمره و پرداختن به فعالیتهای ورزشی و سرگرمی و کاهش درد در بیماران مبتلا به پلانتار فاشیاتیس می باشد.روش بررسی: این مطالعه از نوع شبه تجربی می باشد. 30 بیمار مبتلا به پلانتار فاشیاتیس شامل 12 مرد و 18 زن با 36 پاشنه دردناک با دامنه سنی 40-30 سال از بین نمونه های در دسترس، با روش غیر احتمالی ساده انتخاب گردیده و در دو گروه 15 نفری به طور تصادفی قرار گرفتند. به گروه اول گوه داخلی خلف پا و به گروه دوم گوه خارجی قدام پا داده شد. متغیرهای مورد بررسی شامل میزان فعالیت روزمره، فعالیتهای ورزشی و سرگرمی، درد و طول قدم می باشند که در 3 مرحله اندازه گیری شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه FAOS بود. 3 مرحله اندازه گیری شامل یک مرحله قبل از مداخله و دو مرحله دیگر شامل 2 و 4 هفته بعد از مداخله بود.ضریب پایایی (آلفای کرونباخ) پرسشنامه در تمامی زیر مجموعه ها بیشتر از 0.71 بود. ضریب همبستگی آزمون - بازآزمون بیماران در تمام زیرمجموعه های پرسشنامه بیشتر از 0.80 بود. از آزمونهای تی مستقل، اسمیرونوف کولموگروف، آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: در مقایسه دو گروه در هر دو مرحله پیگیری، نتایج در گروه با گوه داخلی خلف پا در مورد بهبود میزان فعالیتهای روزمره، فعالیتهای سرگرمی و ورزشی و کاهش درد نسبت به گروه با گوه خارجی قدام پا بهتر و اختلاف آنها معنادار بود (P<0.05). ولی بین طول قدم در دو گروه اختلاف معناداری دیده نشد (در مرحله اول پیگیری P=0.518 و در مرحله دوم پیگیری P=0.502).نتیجه گیری: بر اساس این نتایج، گوه داخلی خلف پا نسبت به گوه خارجی قدام پا تاثیر بهتری در بهبود فعالیتهای روزمره زندگی و پرداختن به فعالیتهای ورزشی و سرگرمی و کاهش درد بیماران پلانتار فاشیاتیس داشته، ولی بر افزایش طول قدم نسبت به گوه خارجی قدام پا تاثیر بهتری ندارد.

هدف: با عنایت به کاربرد وسیع گازهای شیمیایی به خصوص گازخردل درجنگ تحمیلی عراق علیه ایران و عوارض ناشی ازآن، این تحقیق به منظور بررسی میزان ضایعات چشمی دیررس در مجروحین شیمیایی جنگ تحمیلی انجام گرفت.روش بررسی: این پژوهش به روش تحلیلی انجام شد. از بین مجروحین شیمیایی 13 استان کشور که به کمیسیون پزشکی تعیین درصد بنیاد معرفی شده بودند، نمونه ای به تعداد 500 نفر با معیارهای سن بین 55-35 سال، مدت زمان مصدومیت با گاز خردل بیش از 18 سال، عدم وجود عارضه چشمی غیر جنگی، صورت سانحه معتبر شیمیایی و مدرک درمانی همزمان با مصدومیت با گاز خردل مورد تایید بنیاد، به صورت هدفمند انتخاب شدند. شدت ضایعات چشمی دیررس نمونه ها تعیین و ارتباط آنها با متغیر های دفعات مجروحیت، مدت زمان بستری، استفاده از داروهای چشمی، مصرف سیگار و استفاده از وسایل حفاظتی بررسی گردید. داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: فراوانی ضایعات چشمی خفیف 80%، متوسط 13.2% و شدید 6.8% بود. 82.2% نفرات یکبار،12.2 % دوبار، 1.8% سه بار و 3.8% آنها بیش از سه بار مجروحیت داشته و رابطه معنی داری بین دفعات تماس با گاز خردل و شدت ضایعات چشمی وجود داشت (P<0.05). مدت زمان بستری رابطه معنی داری با شدت ضایعات چشمی نشان داد (P<0.050). 89.8% از مجروحین شیمیایی سابقه مصرف داروی چشمی داشته و رابطه معنی داری بین شدت ضایعات چشمی و مصرف دارو وجود داشت (P<0.01).نتیجه گیری: عوارض چشمی دیررس در تمامی مجروحین شیمیایی با گاز خردل وجود داشته و نوع خفیف آن به مراتب فراوان تر از سایر درجات است. افزایش دفعات مجروحیت شیمیایی با گاز خردل موجب افزایش نیاز به داروهای چشمی، مدت زمان بستری بیشتر و شدت بیشتر ضایعات چشمی می گردد.

هدف: تحقیق حاضر به منظور مقایسه باورهای غیر منطقی مادران دارای فرزند معلول ذهنی شدید یا عمیق با مادران دارای فرزند عادی 14-6 ساله شهر تهران انجام گرفت.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت تحلیلی، مقطعی و مقایسه ای از نوع مورد - شاهدی بوده و 80 نفر از مادران دارای فرزند معلول ذهنی شدید یا عمیق مراجعه کننده به مراکز خدمات بهزیستی تهران بصورت تصادفی منظم از دو مرکز توانبخشی شهر تهران و 80 نفر از مادران دارای فرزند عادی جهت همتا سازی به عنوان گروه شاهد از نواحی شرق، غرب، جنوب، شمال و مرکز تهران از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و با لحاظ جور بودن در چهار متغیر؛ سن مادران، سطح تحصیلات، منطقه محل سکونت وتعداد فرزندان انتخاب شدند و به پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز (IBT) پاسخ دادند.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل، یو مان ویتنی، مجذور کای و آزمون دقیق فیشر) انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین باورهای غیر منطقی به طور کلی و باورهای غیر منطقی سرزنش کردن خود، واکنش با درماندگی به ناکامی، نگرانی زیاد توام با اضطراب، اجتناب از مشکل، وابستگی و کمال گرایی بین دو گروه وجود دارد (p<0.05). بین مادران دارای فرزند معلول ذهنی دختر با پسر تفاوت معناداری مشاهده نشد (0.314=P). بین دو گروه مادران در چهار باور توقع تایید از دیگران (0.737=P)، انتظارات بیش از حد از خود (0.126=P)، بی مسوولیتی عاطفی (0.283=P) و درماندگی برای تغییر (0.283=P) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: باورهای غیر منطقی مادران دارای فرزند معلول ذهنی عمیق یا شدید بطور کلی و در اکثر خرده مقیاسهای آن بیشتر از مادران دارای فرزند عادی است و فقط باورهای توقع تایید از دیگران، انتظارات بیش از حد از خود، بی مسوولیتی عاطفی و درماندگی برای تغییر در دو گروه تفاوتی ندارد. همچنین جنسیت فرزند معلول تاثیری در باورهای غیر منطقی مادران ندارد.

هدف: ناتوانی و معلولیت به مفهوم امروزین خود، در جهان باستان و کتابهای پزشکی و قدیمی کمتر به چشم می خورد، اما ردپای «درمان بخشی» و «توانمندسازی» در تاریخ بیشتر سرزمین های کهن مشهود است که با اعتقادات و باورهای دینی همراه بوده است.هدف از پژوهش حاضر، بررسی آثار و اسناد تاریخی معتبر باقی مانده از دوران باستان در خصوص توانبخشی است تا بتوانیم سهم تمدن ایرانی را در روند شکل گیری «توانبخشی» و «توانمندسازی» در جهان امروز بر پایه مستندات علمی به دست آوریم.روش بررسی: این تحقیق از روش پژوهش کیفی از طریق مروری در اسناد تاریخی می باشد که پس از تبیین هدف و پی ریزی فرضیه های مد نظر به جمع آوری اطلاعات دقیق از منابع معتبر با روش تحقیقات کیفی پرداخته است.یافته ها: در ایران باستان اهورامزدا سرچشمه همه نیکی ها و اهریمن منشا همه پلیدی هاست. درد و رنج و بیماری از وسوسه های اهریمن است. تمدن ایرانیان یکی از نخستین تمدنهایی بوده که از روش های علمی و خواص گیاهان دارویی برای درمان بخشی و توانمندسازی استفاده می کرده است. دانشگاه گندی شاپور نخستین دانشگاه پزشکی بوده که به امر فرهنگی و توانبخشی می پرداخته و نیز مکان هایی در آن زمان بوجود آمده که به امر نگهداری از معلولین و محرومین اختصاص داشته است.نتیجه گیری: زمانی که غرب و سایر ملل درگیر جهل و نادانی بوده و از ترس بیماری به خود می لرزیدند و معلولان را به دریا می انداختند، ایران مهد تمدن و مرکز بزرگترین دانشگاه پزشکی بود. از آنجا که اسناد معتبر و به جای مانده بسیار محدود و مطالب پراکنده می باشد، لذا هر عبارت و نکته حاصله در این پژوهش خود بیانگر مطالب مهم و غیر قابل اغماض می باشد که شرح و تفسیر آن به عهده پژوهشگران و خوانندگان این مقاله می باشد.