ارمغان دانش
سال:1398 | دوره:24 | شماره:6 (پی در پی 137) |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: سرب مسموم کننده محیط زیست است و قادر می باشد تغییرات گسترده ای در ساختار و عملکرد مغز انسان بخصوص کودکان ایجاد کند. تماس مزمن با سطوح پایین سرب بر عملکرد سیستم اعصاب مرکزی اثر گذاشته و موجب تغییراتی بر عملکرد این سیستم می شود. علیرغم کوشش های انجام شده در مورد اثرات رفتاری سرب، در نتایج: حاصله، تناقض و اختلافاتی وجود دارد. در این مطالعه اثرات تماس مزمن با سطوح پایین سرب بر یادگیری به روش شرطی اجتنابی فعال مورد ارزیابی قرار گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه از 24 موش سوری نر بالغ در 4 گروه 6 تایی استفاده شد. آب آشامیدنی گروه های آزمون با یکی از غلظت های 1/0، 33/0 یا 1 گرم درلیتر از استات سرب بمدت 28 روز آلوده گردید. آزمایش ها در محلی نیمه تاریک انجام گرفت. در روز 29 برای ایجاد سازگاری، هریک از حیوانات بصورت جداگانه بمدت 10 دقیقه بدون هیچ محرکی در دستگاه شاتل باکس قرار گرفتند و آزادانه رفت و آمد کردند. در روزهای 30، 33 و 36 آزمایش ها در هر موش 40 بار (یعنی جمعا 120 بار) و در هربار بمدت 80 ثانیه بشرح زیر انجام شد: دوره گریز 60 ثانیه نور (محرک شرطی)، سپس قطع نور بمدت 5 ثانیه، سپس دوره اجتنابی فعال شامل 10 ثانیه صدا (محرک غیرشرطی) همراه با نور، سپس دوره هشدار یعنی 5 ثانیه بدون نور و صدا. متغیری که مدنظر قرار گرفت تعداد دفعات از 40 تست بود که حیوان درهرکدام از مراحل سه گانه فوق از حجره دارای محرک به حجره امن پناه می برد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج: نشان داد که در دوره هشدار، غلظت 1/0 گرم بر لیتر از استات سرب در آب آشامیدنی موجب تضعیف بارز یادگیری گردید، و در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی داری ایجاد کرد (05/0P<). از طرفی در دوره اجتناب فعال، حیواناتی که بالاترین دوز استات سرب (1 گرم بر لیتر) دریافت کردند، یادگیری در آنها نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری ایجاد نمود (05/0P<). ولی در دوره گریز، غلظت های 1/0، 33/0 و 1 گرم در لیتر از استات سرب در مقایسه با گروه شاهد تغییر معنی داری در میزان یادگیری ایجاد نکرد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها: ، آلودگی با سرب بر یادگیری در مدل موش سوری موثر است، این تاثیر عمدتا منجر به اختلال در یادگیری می شود و نوع پاسخ حیوان بسته به دوره و دوز مورد استفاده متفاوت می باشد.

زمینه و هدف: کلستاز نوعی بیماری کبدی است که در اثر اختلال عملکرد سیستم کبدی-صفراوی به وجود می آید، این اختلال نتیجه تجمع اسیدهای چرب صفراوی و سموم دیگر در کبد است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات احتمالی مکمل دارویی رزمارینیک اسید در برابر استرس اکسیداتیو و آسیب کبدی در رت های کلستاتیک القا شده با انسداد مجاری صفراوی (BDL) بود. روش کار: در مجموع 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزنg 200± 250 به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: شم-کنترل (N=6)، گروه کلستاتیک (N=9)، گروه کلستاتیک دریافت کننده رزمارینیک اسید با دوز 20 mg/kg/day (N=9). آزمایش های بیوشیمیایی (شامل اسپارتات آمینو ترانسفراز، AST؛ آلانین آمینو ترانسفراز، ALT؛ آلکالین فسفاتاز، ALP)، مارکرهای استرس اکسیداتیو (شامل پروتئین کربونیل، PCO؛ توتال تیول، TSH؛ توانایی آنتی اکسیدانی تام پلاسما، FRAP) و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز (CAT)، سوپر اکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPx) سنجش شدند. همچنین رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین در بافت کبد انجام شد. نتایج: در گروه کلستاتیک فعالیت آنزیم های ALT، AST، ALP و CAT و همچنین میزان PCO، FRAP پلاسما به طور معنی داری نسبت به گروه شم کنترل افزایش در حالی که میزان TSH، FRAP و GPX بافت کبد به طور معنی داری کاهش پیدا کرد (p < 0. 05). در گروه دریافت کننده رزمارینیک اسید فعالیت آنزیم های ALT و ALP به طور معنی دار کاهش (p < 0. 05) یافت ولی تاثیر معنی داری بر روی مارکرهای استرس اکسیداتیو مشاهده نشد. همچنین در رنگ آمیزی هماتوکسیلین ائوزین، BDL به طور قابل ملاحظه ای سبب نکروز بافت کبدی شد که این تغییرات به طور قابل توجهی با تجویز رزمارینیک اسید بهبود پیدا کرد. نتیجه گیری: به طور خلاصه، نتایج: مطالعه ما نشان می دهد که رزمارینیک اسید از طریق تاثیر بر روی تست های بیوشیمیایی متداول مانند ALT و ALP و بهبود شاخص های هیستولوژی آسیب کبدی ناشی از BDL را در موش های صحرایی کاهش می دهد.

پیش زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر 8 هفته تمرین هوازی فزاینده با مصرف مکمل روی بر، میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز عضلانی، سطح سرمی لپتین و تغییرات وزن در موش های صحرایی نر ویستار بود. مواد و روش ها: 32 موش صحرایی نر ویستار، در4 گروه (کنترل، تمرین، تمرین+ روی و روی) تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل تمرین هوازی فزاینده روی تردمیل به مدت 8هفته (5 روز در هفته) بود. در گروه مصرف کننده مکمل روی، به میزان 227 میلی گرم سولفات روی در 100میلی لیتر آب خوراکی محلول شده و آزادنه در دسترس حیوانات قرار گرفت. 48ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نمونه های خونی و بافتی جمع آوری شد و غلظت هورمون لپتین با استفاده از روش الایزا و میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز با استفاده از روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نتایج: نشان داد پس از 8 هفته تمرین همراه با مصرف مکمل روی تفاوت معناداری در میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز عضله اسکلتی در بین گروه ها وجود نداشت(05/0<. (Pاما میزان لپتین سرم و تغییرات وزن در گروه مصرف کننده مکمل روی و گروه تمرینی مصرف کننده مکمل روی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کمتر بود(05/0>P). در گروه کنترل و تمرین همبستگی معکوسی بین میزان لپتین سرم و میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز عضله وجود داشت(05/0>P). نتیجه گیری: با توجه نتایج: پژوهش شاید بتوان گفت مکمل روی در جهت کنترل وزن، کاهش لپتین و معکوس کردن همبستگی بین لپتین سرم و میزان فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز عمل کرده است.

مقدمه وهدف: تومورهای گلیوبلاستوما جزء تهاجمی ترین تومورهای مغزی با منشا بافت عصبی مغز می باشند. پایین بودن موفقیت های درمان این نوع تومورها، نیاز به جستجو برای راهکارهای جدید درمانی را توجیه می کند. شقایق کوهی به دلیل سرشار بودن از ترکیبات آلکالوئیدی به طور گسترده در صنعت داروسازی کاربرد دارد. در این مطالعه اثرات سمی عصاره هیدروالکلی شقایق کوهی بر رده سلول های سرطانی گلیوبلاستوما (C118) و همچنین بر نوروسفرهای غیرسرطانی عصبی (NCs) مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: ابتدا عصاره گیری از شقایق کوهی صورت گرفت. سلول های پیش ساز عصبی از کورتکس مغز جنین های موش سوری باردار 17روزه با روش هضم آنزیمی استحصال شد. سپس با غلظت های 100، 300، 500 و 1000 میکروگرم بر میلی لیتر شقایق کوهی، سلول ها در دو بازه زمانی 24 و 72 ساعت تیمار شدند. پس از تیمار بقاء سلول ها با روش فتومتریک MTT و مورفولوژی هسته سلول ها با رنگ آمیزی فلوروسنت DAPI ارزیابی شد. یافته ها: سلول های مورد آزمایش پس از تیمار با غلظت IC50 شقایق کوهی، دچار تغییرات مورفولوژی شدند. ارزیابی بقای سلولی با روش MTT نشان داد که شقایق کوهی باعث کاهش معنی دار بقای سلول های C118 و همچنین نوروسفرهای عصبی (NCs) در هر دو بازه زمانی 24 و 72 ساعت شد. شدت سمیت سلولی شقایق کوهی بر سلول های گلیوبلاستوما نسبت به نوروسفرهای عصبی بیشتر بود و اختلاف معناداری را نشان می دهد(05/0 P<). همچنین نتایج: کمی بقای سلولی نشان داد که غلظت 300 و 500 میکروگرم بر میلی لیتر عصاره شقایق کوهی به ترتیب غلظت IC50 برای سلول های C118 و NCs بوده است. نتیجه گیری: در نهایت می توان چنین نتیجه گرفت که فرآورده های طبیعی از جمله شقایق کوهی با خاصیت فارمولوژیک و بیوشیمیایی آنتی اکسیدانی و ضد التهابی خود و با توجه به اینکه اثرات جانبی کمتری بر سلول های غیرسرطانی دارند در نتیجه می توانند در درمان سرطان گلیوبلاستوما موثر باشد.

زمینه و هدف: اختلال افسردگی اساسی از شایع ترین بیماری های روان پزشکی است. شواهدی وجود دارد که دستگاه نورآدرنرژیک در اختلال افسردگی نقش اساسی دارد. پاسخ سمپاتیک پوستی (SSR) برای بررسی سیستم اتونوم به کاربرده می شود. نوار عصب های متداول، الیاف ضخیم میلینه محیطی را بررسی می کنند ولی در SSR به بررسی الیاف نازک غیر میلینه می پردازیم. هدف از این مطالعه بررسی تست پوستی سمپاتیک در بیماران دچار اختلال افسردگی اساسی و گروه کنترل می باشد. روش بررسی: 20 بیمار در گروه مورد (مبتلا به اختلال افسردگی اساسی)) 4 نفر مرد و 16 نفر زن) و 19 نفر در گروه شاهد (7 نفر مرد و 12 زن) با میانگین سن به ترتیب 7/14 31/65 و 6/99 32/10 وارد مطالعه شدند. پاسخ سمپاتیک پوستی دست ها و پاها در هر دو سمت بدن در پاسخ به تحریک الکتریکی عصب مدیان و عصب تیبیال اندازه گیری شد. میانگین مقادیر تاخیر هدایت عصبی و نیز آمپلیتود موج بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: افزایش آمپلتود موج بدست آمده از SSR دست راست و دست چپ گروه بیمار در مقایسه با گروه کنترل ارتباط آماری معناداری را داشته است. )0/05. (P. Value <. ارتباط آماری معناداری در آمپلتود اندام تحتانی بین گروه مورد و شاهد مشاهده نشد. همچنین در تاخیر هدایت عصبی ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج: حاصل از این مطالعه چنین استنباط می شود که افزایش آمپلتود پاسخ پوستی سمپاتیک اندام فوقانی می تواند در تشخیص و پیگیری بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مفید باشد و بیانگر اختلال اتونوم میباشد.

زمینه و هدف: موفقیت دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی در دستیابی به اهداف و انتظارات آموزشی، مستلزم بهبود و تضمین کیفیت آموزش است. تحقیق حاضر با هدف توصیف مولفه های کیفیت عملکرد آموزشی اعضای هیئت علمی انجام شده است. روش کار: این مطالعه کیفی از نوع توصیفی اکتشافی بوده است. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند و تحلیل آنها بر اساس تحلیل مضمون انجام گرفته است. شرکت کنندگان کلیدی پژوهش اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج بوده است که از بین آنها 18 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابتدا 2 سوال کلی در خصوص مولفه های کیفیت عملکرد آموزشی برای شروع مصاحبه مطرح می شد و بر اساس پاسخ شرکت کنندگان روند مصاحبه هدایت می شد. هر مصاحبه به طور متوسط بین یک ساعت و سی دقیقه تا دو ساعت طول می کشید و مکان انجام، اتاق کار اعضای هیئت علمی بود. مصاحبه ها تا دستیابی به اشباع نظری ادامه داشت. نتایج: ابتدا، تعداد 47 مورد از مضامین پایه استخراج شد. سپس براساس شباهت محتوا با ترکیب و تلخیص آنها به 14 مضمون سازمان دهنده تقلیل یافت. در نهایت این مضمونها، در چهارحیطه(مضامین فراگیر) شامل ارزشیابی آموزشی، برنامه ریزی آموزشی، ویژگیهای آموزشی و راهبردهای آموزشی قرار داده شد. جهت تایید صحت طبقات به دست آمده از نظر 30 نفر از اعضای هیئت علمی استفاده شد. در پایان مدل کیفی این عوامل طراحی گردید. نتیجه گیری: بر اساس تحلیل کیفی، کیفیت عملکرد آموزشی اعضای هیئت علمی مفهوم چند بعدی است که عملکرد هر بعد با سایر ابعاد مرتبط می باشد و کیفیت عملکرد آموزشی اعضای هیئت علمی به عملکرد تمامی ابعاد و ارتباط بین مفاهیم آن بستگی درد.

زمینه و هدف: مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در میان ایزوله های بالینی، در اکثر مواقع ناشی از تولید آنزیم های بتالاکتاماز است. تولید آنزیم های بتالاکتاماز با طیف وسیع(ESBLs) در میان ایزوله های بالینی به ویژه باکتری E. coli شیوع فراوانی یافته و از آنجا که این بتالاکتامازها شامل چندین زیر خانواده می باشند، طراحی و استفاده از پرایمرهای جهانی به منظور شناسایی کامل این زیر خانواده ها می تواند مفید واقع شود، لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی فراوانی ژن CTX-M-1 در ایزوله هایEscherichia coli مولد آنزیم بتالاکتاماز وسیع الطیف در عفونت های ادراری بالینی با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز PCR بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی که در سال1395 انجام شد، نمونه های ادراری از آزمایشگاه های شهر یاسوج جمع آوری شد و به آزمایشگاه میکروبیولوژی دانشگاه علوم پزشکی انتقال داده شد، حساسیت باکتری های جدا شده نسبت به 13 آنتی بیوتیک با روش انتشار دیسک بر اساس دستورالعمل CLSI تعیین و سویه ها با روش سینرژی دو دیسک از نظر وجود آنزیم های بتالاکتاماز طیف گسترده بررسی شدند. . سپس فراوانی ژن CTX-M1، در نمونه های ESBL با استفاده از روش PCR تعیین شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری آنوا تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بررسی حضور ژنCTX-M-1 بر روی 200 ایزوله جداسازی شده E. coli با استفاده از روشPCR انجام گرفت. از 200 سویه مورد بررسی 62 (31 درصد)، سویه مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف بوده، پس از پروسهPCR از62 سویه بتالاکتامازهای وسیع الطیف مثبت 43 ایزوله (4/69 درصد) حاوی ژن CTX-M-1 بوده است. همچنین، در بررسی حساسیت انتی بیوتیکی، بیشترین درصد مقاومت ایزوله ها به. آنتی بیوتیک کوتریموکسازول(50 درصد) و کمترین درصد مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک ایمیپنم(صفر درصد) مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده درصد بالای مقاومت بتالاکتامازی در بین سویه های E. coliمی باشد. این مسئله یک خطر عمومی جدی را خاطر نشان می سازد که باید همه اقدامات برای جلوگیری از این خطر صورت گیرد. با توجه به حساسیت ایزوله های مقاوم به بتالاکتام مورد مطالعه و ایزوله های جداسازی شده در ایران، نسبت به ایمی پنم، برای درمان عفونت های بیمارستانی ناشی از این سویه ها استفاده از یک کارباپنم همراه با یک آنتی بیوتیک غیر بتالاکتام پیشنهاد می گردد.

زمینه وهدف: بر اساس تخمین مرگ و میر مادران توسط گروه آژانس بین المللی سازمان ملل متحد، تاکنون در تمام نقاط دنیا پیشرفت هایی در زمینه کاهش مرگ و میر مادران صورت گرفته است، اما به نظر می رسد سرعت این پیشرفت ها جهت دستیابی به اهداف توسعه هزاره مبنی بر کاهش آمار مرگ و میر مادران، ناکافی و کند بوده است. روش پژوهش: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی می باشد، که در سال 1397 در استان کهگیلویه و بویراحمد بر روی ارائه دهندگان خدمات بهداشتی به مادران باردار صورت گرفت. ابزار مورد مطالعه پرسشنامه ساخته شده توسط محقق می باشد، که روایی و پایایی آن ارزیابی شده و مورد تایید می باشد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های تهیه شده (شامل سوالات مرتبط با سازه ها و متغیرها) و به دو روش حضوری و الکترونیکی انجام گرفت. اطلاعات جمع آوری شده به کمک نرم افزارهای آماریSPSS و نرم افزار آماری مدل سازی معادلات ساختاری PLS Smart تجزیه و تحلیل شد. برای توصیف متغیرهای کمی از میانگین و انحراف معیار، و متغیرهای کیفی از فراوانی و درصد و برای تحلیل داده ها از نرم افزار PLS به روش تحلیل مسیر و مدلسازی معادلات ساختاری و محاسبه ضرایب مسیر و مقادیر T استفاده شد. مقدار p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه حاضر 400 نفر شرکت کرده بودند، که 70 درصد از آنها زن و بقیه مرد بودند. بیشتر شرکت کنندگان 5/51 درصد 25 تا 35 سال سن داشتند. در این مطالعه اثر سازه های محتویات بسته مراقبت ها، منابع انسانی مراقبت ها، منابع مالی مراقبت ها، تسهیلات و تجهیزات مراقبت ها، مدیریت تدارک خدمات مراقبت ها، سیستم فناوری آمار و اطلاعات و مانیتورینگ بر روی مدیریت مراقبت های بهداشتی دوران بارداری مورد سنجش قرار گرفت که همه سازه ها به غیر از سازه منابع انسانی مراقبت ها بر روی مدیریت مراقبت های بهداشتی دوران بارداری اثر معناداری داشتند. سازه های مدیریت تدارک خدمات مراقبت ها و منابع انسانی مراقبت ها به ترتیب بیشترین و کمترین اثر را روی مدیریت مراقبت های بهداشتی دوران بارداری داشتند. نتیجه گیری: مدیران استان کهگیلویه وبویراحمد باید بر سازه هایی تمرکز کنند که اثر آنها روی مدیریت مراقبت های بهداشتی دوران بارداری بیشتر است. نتایج: نشان می دهد که به سازه مدیریت تدارک خدمات مراقبت از بین بقیه سازه ها باید بیشتر توجه کرد.

زمینه و هدف: کیست هیداتیک از مهم ترین بیماری های انگلی مشترک انسان و دام و شایع در جهان و ایران است و از جنبه بهداشتی و اقتصادی حائز اهمیت می باشد. آشنایی با آخرین وضعیت شیوع بیماری و فاکتورهای دخیل در آن برای برنامه ریزان و مسئولین بهداشتی هر منطقه ضروری است. هدف مطالعه حاضر تعیین شیوع کیست هیداتیک در دام های کشتار شده شهر سرپل ذهاب و سرواپیدمیولوژی کیست هیداتیک انسانی در این شهر بود. روش بررسی: لاشه 3000 راس دام، شامل 1000 راس از هریک از دام های گاو، گوسفند و بز در کشتارگاه سرپل بررسی و وجود کیست در احشاء حیوانات ثبت و کیست ها از نظر تعداد، اندازه، باروری، عفونی بودن، و. . . بررسی شد. همچنین 736 نمونه خون از مراجعین مراکز بهداشتی درمانی جمع آوری و با روش الایزا مورد آزمایش قرار گرفت. یافته ها: در انسانها برحسب اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس، ، شغل، سابقه تماس با سگ و محل سکونت و در دامها مشخصات عمومی آنها تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش: جمعا 8 نفر (1/1%) از مراجعین، مردان 5 نفر (5/62 %) و زنان 3 نفر (5/37 %) از نظر آنتی بادی ضد کیست هیداتیک مثبت بودند. بین موارد مثبت و محل سکونت، میزان تحصیلات، جنس و سابقه تماس مستمر با سگ ارتباط معنی دار آماری مشاهده نشد. شیوع کیست هیداتیک در کل دام ها 7/8 % و در گوسفندان 8/18%، گاوان 5/4 % و بزها 8/2 % بود. . بین میزان آلودگی در گوسفند، گاو و بز اختلاف آماری معنی دار مشاهده شد(05/0>P). ازنظر جنس 6/53 % دامهای آلوده ماده و4/46 % نر بودند که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(05/0>P). ازنظر عضو 04/84 % کیستها درکبد گوسفند، 7/86 % گاو و 3/89 بز تعیین گردید. نتیجه گیری: شیوع کیست هیداتیک انسانی از بیشتر مناطق ایران پایین تر لکن شیوع آن در دام ها نسبتا بالا است.

مقدمه: هوا در محیط های بسته شامل انواع گسترده ای از بیوآئروسل هاست. وجود بیوآئروسل ها در هوای تنفسی، می تواند سلامت انسان را تحت تاثیر قرار دهد. انتقال بیوآئروسل ها ممکن است عفونت های بیمارستانی را به وجود آورد که تمام جنبه های بهداشتی، اقتصادی واجتماعی زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین در این مطالعه به بررسی تراکم و نوع بیوآئروسل های موجود در هوای بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج پرداخته شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر، مطالعه توصیفی-مقطعی است که در 4 بخش در طبقات مختلف بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج صورت پذیرفت. 240 نمونه با استفاده از روش نمونه برداری فعال از طریق پمپ نمونه بردار Quick take 30 و با دبی L/min. 28. 3 برای مدت زمان 2 دقیقه به مدت 4 ماه متوالی از اول مرداد ماه تا آخر آبان 1394 روی محیط کشت تریپتیک سوی آگار و سابروزدکستروز آگار به ترتیب برای باکتریها و قارچ ها جمع آوری گردید. نمونه ها به مدت 48 ساعت در انکوباتور در دمای 37 درجه سانتیگراد برای محیط کشت باکتریایی و 70 تا 120 ساعت در انکوباتور در دمای 25-27 درجه سانتیگراد برای قارچ ها قرار گرفت و بعد از سپری شدن این مدت، شمارش و نوع کلنی ها مشخص گردید و در نهایت تراکم برحسب m3/CFU گزارش شد. یافته ها: در بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج باکتری های استافیلوکوکوس (٪ 76/57)، باسیلوس (٪ 79/36)، نوکاردیا (٪ 23/4)، میکروکوکوس (٪ 68/0)، استرپتوکوکوس (٪ 38/0)، کورینه باکتریوم (٪ 12/0) و آنتروکوک (٪ 04/0) مشاهده شده است که به ترتیب بیشترین تا کمترین درصد فراوانی را به خود اختصاص داده است. بیشترین تا کمترین قارچ های مشاهده شده در بیمارستان امام سجاد (ع) یاسوج و درصد فراوانی آنها به ترتیب رایزوپوس (٪ 71/39)، پنیسیلیوم (٪ 47/32)، مخمر(٪ 57/18)، آلترناریا(٪ 69/3)، آسکویولاریوسیس(٪ 67/0)، کلادوسپوریوم (٪ 43/0) و ترایکوفایگوم (٪ 23/0) بوده است. بیشترین آلودگی، از نوع آلودگی باکتریایی، در بخش post-partom به مقدار m3/CFU 14. 531 وکمترین آلودگی نیز برای بخش post-partom از نوع بیوآئروسل های قارچی به مقدار m3/CFU 47. 114 بوده است. میانگین آلودگی هوای بخش های مورد مطالعه برای بیوآئروسل های باکتریایی و قارچی به ترتیب m3/ CFU24 و 78. 125 بوده است، . نتیجه گیری: براساس یافته ها: ی به دست آمده کیفیت میکروبی هوای بیمارستان امام سجاد مطلوب نمی باشد. تراکم زیاد افراد اعم از بیماران، پرسنل بیمارستان و همراهان بیمار در بخش ها، عدم وجود سیستم تهویه مناسب در بیمارستان می تواند تراکم بیوآئروسل ها در بیمارستان را تحت تاثیر قرار دهد. تهویه مناسب با استفاده از سیستم های تهویه منطبق با استانداردهای جهانی می تواند در بهبود کیفیت میروبی هوای بیمارستان موثر باشد. بنابراین پیشنهاد میگردد توجه به کیفیت هوای بیمارستان و استفاده از تهویه مناسب در دستور کار بیمارستان قرار گیرد.

زمینه و هدف: کم شنوایی کودکان یکی از ناتوانی هایی است که پیامدهای روانشناختی نامطلوبی برای کودک و والدین او به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش گروهی مبتنی بر رابطه درمانی والد-کودک به مادران بر کاهش احساس تنهایی دختران کم شنوا انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر پژوهشی کاربردی از نوع نیمه آزمایشی و با بهره گیری از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش، دانش آموزان دختر کم شنوا مقطع ابتدایی مدرسه ناشنوایان باغچه بان 2 شهر تهران در سال 1394 بودند. نمونه 16 نفر دانش آموز کم شنوا بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه 8 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از مداخله دانش آموزان هر دو گروه توسط مقیاس احساس تنهایی آشر و همکاران (1984) مورد ارزیابی قرار گرفتند. آموزش مبتنی بر رابطه درمانی والد-کودک در 10 جلسه دو ساعته برای مادران دانش آموران گروه آزمایش ارایه شد، در حالیکه که مادران دانش آموزان گروه کنترل تا پایان مرحله پس آزمون، بسته آموزشی را دریافت ننمودند. داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS20 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج: تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که آموزش گروهی مبتنی بر رابطه درمانی والد-کودک به مادران بر کاهش احساس تنهایی در دختران کم شنوای گروه تحت مداخله موثر بوده است. نتیجه گیری: آموزش مبتنی بر رابطه درمانی والد-کودک یک روش مفید و اقتصادی برای کاهش مشکلات و ارتقاء کیفیت رابطه والد-کودک است و می تواند به عنوان یک روش توانبخشی مبتنی بر خانواده به کار گرفته شود.