کومش
سال:1397 | دوره:21 | شماره:1 (پیاپی 73) |تعداد مقالات:30

هدف: با توجه به اهمیت شبکه های هم تألیفی و موضوعی در گسترش تخصص گرایی و ارتقای کیفیت آثار علمی، هدف این پژوهش ترسیم و تحلیل شبکه های هم تألیفی و موضوعی دانشگاه علوم پزشکی سمنان در پایگاه استنادی علوم بین سال های 2017-2013 بود. مواد و روشها: جامعه پژوهش، تولیدات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، نمایه شده در پایگاه استنادی علوم بین سال های 2017-2013 است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارHistCite، Excell و SPSS و جهت ترسیم شبکه ها و تحلیل آن ها از نرم افزار Citespace و Gephi استفاده شد. یافتهها: تعداد تولیدات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان 406 عنوان مقاله است که در سال های موردبررسی روند روبه رشدی داشته و بیش ترین رشد مربوط به سال 2017 است. الگوی هم تألیفی غالب پژوهشگران، الگوی 4 نویسندگی است. تعداد کل استنادهای دریافتی در سال های موردبررسی 1101 استناد و میانگین استناد به ازای هر مدرک 3 استناد است. شاخص همکاری پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی سمنان 44/5، درجه همکاری 99/0 و ضریب همکاری 766/0 است. بیش ترین همکاری بین المللی پژوهشگران دانشگاه، با کشورهای سوئد، لهستان و استرالیا است. شبکه هم تألیفی پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی سمنان در سال های 2013 تا 2017 شامل 57 گره و 99 پیوند است. نتیجهگیری: درجه همکاری حاصل از پژوهش برابر با 99/0 است که درجه همکاری به دست آمده نشان دهنده همکاری بالای پژوهشگران در تألیف مقالات است و ضریب همکاری پژوهشگران نیز برابر 776/0 است که نشان می دهد در مجموع در طی سال های موردبررسی، تمایل پژوهشگران به همکاری های علمی افزایش یافته است. نتایج این پژوهش می تواند ابعاد همکاری را مشخص نموده و در کمک به سیاست گذاری پژوهشی تأثیرگذار باشد.

هدف: لرزش عمومی بدن (Whole Body Vibration, WBV) در برخی مطالعات به عنوان یک روش بهبود میزان چربی بدنی مطرح شده است. هدف از مطالعه ی حاضر مروری سیستماتیک برمطالعاتی است که اثر WBV را بر روی میزان چربی بدن مورد ارزیابی قرار داده اند. مواد و روشها: در این مطالعه ی مروری سیستماتیک در فاصله ی زمانی 2017-2001 از بانک های اطلاعاتی, PubMedCochrane Library, Science Direct Medline, Google Scholar, Scopus, Ovid, Web of Science, Magiran, SID, Clinical Trial. gov, ProQuest, Iranmedex Irandoc, جست و جو به عمل آمد. مطالعاتی که اثر WBV را بر روی میزان چربی بدن بررسی کرده بودند وارد مطالعه شدند. جهت بررسی کیفیت مقالات وارد شده از مقیاس PEDroاستفاده شد. یافتهها: از بین 1006 مطالعه، 9 مطالعه که دارای معیار ورود بودند، انتخاب شدند. تفاوت های زیادی بین مقالات در نمونه های تحت بررسی، متدلوژی وغیره مشاهده گردید. نتایج نشان داد کهWBV نمی تواند اثری معنی داری بر روی میزان چربی کل بدن داشته باشد و اثرات آن بیش تر به شکل موضعی است، هم چنینWBV ارجحیتی بر انجام تمرینات ورزشی در کاهش میزان چربی بدن ندارد. نتیجهگیری: WBV به همراه تمرین نسبت به WBV به تنهایی می تواند بر روی میزان چربی اثرگذاری معنی داری داشته باشد. WBVنمی تواند اثری بر روی میزان چربی کل بدن داشته باشد و اثرات آن بیش تر به شکل موضعی می باشد. به نظر می رسد قطعیت در بیان اثر WBV بر میزان چربی بدن نیازمندانجام مطالعات همگن و با کیفیت بالا در این زمینه بوده تا امکان انجام متاآنالیز را فراهم نماید.

هدف: هیپربیلی روبینمی شدید در نوزادان، ممکن است عوارضی نظیر آسیب شنوایی یا آنسفالوپاتی بیلی روبین را به همراه داشته باشد. اندازه گیری بیلی روبین پوستی یک روش غربالگری غیر تهاجمی است که با استفاده از دستگاه بیلی چک انجام می شود، نیازی به خونگیری های مکرر و صرف وقت و هزینه زیاد ندارد. این مطالعه با هدف تعیین ارزش پیش گویی کنندگی سنجش بیلی روبین پوستی روز سوم در تشخیص هیپربیلی روبینمی نوزادی انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه مقایسه ای با نمونه گیری به صورت مستمر در 388 نوزاد 35 هفته به بالا در بیمارستان اکبرآبادی تهران (سال 1390) انجام شد. در روز سوم تولد، سطح بیلی روبین پوستی در ناحیه پیشانی با استفاده از دستگاه بیلی چک و بیلی روبین سرم از نمونه مویرگی پاشنه پا سنجش و با هم مقایسه شد. یافته ها: در تشخیص هیپربیلی روبینمی نوزادی در روز سوم، سنجش بیلی روبین پوستی 82% با حدود اطمینان (7/85، 2/78) حساسیت داشت، ویژگی 3/99% با حدود اطمینان (9/99، 7/98)، ارزش اخباری مثبت 9/92% با حدود اطمینان (2/96، 0/88) و ارزش اخباری منفی 8/94% با حدود اطمینان (8/96، 8/92) به دست آمد. به طور کلی بیلی روبین پوستی روز سوم در 5/94% موارد، خطر هیپربیلی روبینمی را درست تشخیص داد. نتیجه گیری: سنجش بیلی روبین پوستی روز سوم تولد، علاوه بر غیر تهاجمی بودن و استفاده آسان، ارزش پیش گویی بالایی در تشخیص هیپربیلی روبینمی دارد که استفاده از آن برای غربالگری هیپربیلی روبینمی توصیه می شود.

هدف: خودمراقبتی، تغییرات رفتاری و حفظ سلامتی برای پیشگیری از تشدید بیماری های قلبی عروقی ضروری است. برای بررسی وضعیت خودمراقبتی بیماران مبتلا به فشار خون وجود ابزاری روا و پایا ضرورت دارد. هدف مطالعه حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی ابزار خودمراقبتی بیماران مبتلا به پرفشاری خون می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه روش شناسی 325 بیمار مبتلا به فشار خون بالا به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند تا نسخه فارسی ابزار خودمراقبتی در بیماران مبتلا به پرفشاری خون را تکمیل کنند. ابزار بر اساس دستورالعمل WHO ترجمه گردید. روایی صوری، محتوا و سازه (با تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی) بررسی شد. پایایی ابزار با استفاده از ضریب مک دونالد امگا و ضریب آلفای کرونباخ سنجیده شد. یافته ها: بر اساس نتایج تحلیل عامل اکتشافی چهار عامل رژیم غذایی فعالیتی، رژیم دارویی، برچسب مواد غذایی و مدیریت بیماری استخراج گردید که قادر بودند 39/51% واریانس کل متغیرهای خودمراقبتی را تبیین کنند. در تحلیل عامل تأییدی برازش مدل چهار عاملی سازه خودمراقبتی بر اساس شاخص های استاندارد (067/0=RMSEA، 96/0=CFI، 92/0=NFI و 80/0=PNFI) تأیید شد. همسانی درونی کل ابزار بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 865/0 بود. نتیجه گیری: سازه چهار عاملی خودمراقبتی بیماران مبتلا به پرفشاری خون از روایی و پایایی مناسبی برخوردار است و با توجه به ویژگی های روان سنجی مناسب آن می توان از این ابزار در مطالعات بعدی در بیماران مبتلا به پرفشاری خون استفاده نمود.

هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات دو سر رانی، دو قلو و سولئوس فوتبالیست ها بود. مواد و روشها: در این تحقیق زمان بندی و میزان فعالیت الکتریکی عضلات دو سر رانی، دو قلوی داخلی و نعلی 15 نفر از فوتبالیست ها، در زمان های مختلف بازی فوتبال سنجیده شد. از دستگاه الکترومایوگرافی 16 کاناله (ME6000) جهت ثبت سیگنال های الکتریکی در حین تکلیف فرود تک پا (قبل از بازی، پایان نیمه اول و پایان نیمه دوم) استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که در مورد شروع فعالیت عضلات در زمان های مختلف، اگرچه عضلات در پایان نیمه اول با تاخیر در شروع فعالیت همراه بودند و دیرتر وارد عمل شدند، اما این تفاوت در زمان های مختلف از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0P>). در مورد میزان فعالیت فیدفوروارد عضلات دو سر رانی و نعلی در زمان های مختلف تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0P≤ )، اما در مورد عضله دو قلو تفاوت آماری معناداری مشاهده نشد (05/0P>). هم چنین در مورد میزان فعالیت فیدبک عضله نعلی در زمان های مختلف تفاوت معناداری مشاهده شد (05/0P≤ )، اما در مورد عضلات دو سر رانی و دو قلو، این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0P>). نتیجه گیری: در خاتمه می توان نتیجه گرفت که خستگی باعث تغییراتی غیرمعنادار در شروع فعالیت عضلات شده اما در مورد فعالیت فیدفوروارد عضلات دو سر رانی و نعلی و هم چنین فعالیت فیدبک عضله نعلی اثرات معناداری را داشته و می بایست تمرین دهندگان در برنامه های تمرینی و در جهت پیشگیری از آسیب فوتبالیست ها تحمل بازیکنان را در برابر خستگی افزایش دهند.

هدف: لیکن پلان یک بیماری پوستی-مخاطی می باشد که عوارض آن شامل زخم، سوزش، ناراحتی و احتمال بدخیمی می باشد. مطالعات قبلی در بررسی ارتباط لیکن پلان دهانی(Oral lichen planus, OLP)و مشکلات تیروئیدی نتایج متضادی داشتند، با توجه به اهمیت موضوع هدف این مطالعه بررسی این هم زمانی بود. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی با بررسی 12000 پرونده در بخش بایگانی دانشکده دندان پزشکی صدوقی یزد از سال 1383 تا 1393 با روش نمونه گیری آسان صورت گرفت. بیماران از نظر ابتلا به OLP و بیماری تیروئید در چهار گروه قرار گرفتند. معیارهای ورود شامل 18-60 سال، فقدان سایر بیماری های سیستمیک و مخاطی و سایر بیماری های تیروئید (غیر از کم کارییا پرکاری تیروئید) بود. یافته ها: از 542 نفری که وارد مطالعه شدند، 4/31٪ از مبتلایان به هیپوتیروئیدیسم، 5/37٪ از مبتلایان به هیپرتیروئیدیسم و 8/20٪ از افراد نرمال مبتلا به OLP بودند. ارتباط معناداری بین بیماری های تیروئیدی و لیکن پلان و هم چنین بین ابتلا به لیکن پلان و جنس دیده نشد. اما ارتباط بین لیکن پلان و سن بیماران معنی دار بود و با افزایش هر سال سن، خطر ابتلا به لیکن پلان 07/1 برابر می شد. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر هم زمانی بروز OLP و ابتلا به کم کاری و پرکاری تیروئید دیده نشد با این وجود افزایش07/ 1 برابری درابتلا به OLP و افزایش سن دیده شد. با توجه به اهمیت هر دو بیماری مطالعات دیگر با تعداد نمونه بیش تر توصیه می شود.

هدف: میگرن یکی از ناتوان کننده ترین بیماری هایی است که موجب اختلال در عملکرد انسان می شود. هدف این مطالعه بررسی ارتباط شخصیت با سردرد میگرنی بوده است. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی 98 بیمار مبتلا به میگرن مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب بیمارستان کوثر و کلینیک های تخصصی اعصاب سطح شهر سمنان در سال 1395، با سابقه حداقل یک سال سابقه بیماری و 100 نفر از همراهان بیماران به عنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه شخصیتی پنج عاملی نئو به همراه سئوالاتی در خصوص وِیژگی های فردی بوده است. یافته ها: میانگین± انحراف معیار سن بیماران مبتلا به میگرن 8/7± 4/32 بود. 1/53 درصد آنان مرد و 2/59 درصد بیماران متاهل بودند. میانگین نمره پایداری هیجانی بیماران میگرنی به طور معنی داری از گروه شاهد بیش تر (001/0p<)، ولی میانگین نمره اشتیاق به تجربه های تازه در بیماران میگرنی به طور معنی داری از گروه شاهد کم تر بود (039/0=p). اما نمره عامل های برون گرایییا درون گرایی(697/0=p)، توافق پذیری(462/0=p)، مسئولیت پذیری(056/0=p) و هم چنین کل سئوالات پرسش نامه (675/0=p) بین بیماران میگرنی و گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد مبتلایان به میگرن در مقایسه با گروه غیر مبتلایان به میگرن دارای ناپایداری هیجانی بیش تری هستند و هم چنین اشتیاق به تجربه های تازه در آنان کم تر می باشد، لذا می توان با تعدیل ویژگی های شخصیتی به کنترل میگرن بیماران کمک کرد.

هدف: بیماران مبتلا به سرطان در دوره شیمی درمانی در معرض خطر مشکلات تغذیه ای و کاهش وزن هستند. برای کنترل این مشکل پروتکل های مراقبت دهانی و دهان شویه ها توسعه یافته است. در برخی مطالعات تاثیر دهان شویه عسل و برنامه های مراقبت دهانی بر وضعیت تغذیه ای بیماران تحت شیمی درمانی بررسی شده است. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دهان شویه عسل و یک پروتکل مراقب تدهانی بر کاهش وزن بیماران مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد(AML) تحت شیمی درمانی انجام شد. مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تک سوکور 60 بیمار مبتلا به AML تحت شیمی درمانی بستری در بیمارستان قاضی طباطبایی در سال1395 با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی به سه گروه، دو گروه مداخله دهان شویه عسل (20 نفر) و مراقبت دهانی (20 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) تخصیص یافتند. علاوه بر مراقبت های روتین بخش، بیماران در گروه پروتکل مراقبت دهانی روزانه دو بار از مسواک، یک بار از نخ دندان و دهان شویه سرم شستشو و در گروه عسل روزانه چهار بار دهان شویه عسل به مدت 30 ثانیه (نسبت عسل به آب 1: 20) استفاده نمودند. وزن بیماران در شروع مطالعه و در 4 هفته پیگیری (4 بار) با استفاده از ترازوی دیجیتالی سنجیده شد. یافته ها: روند تغییرات وزن در گروه کنترل نزولی؛ در گروه دهان شویه عسل بعد از هفته اول صعودی و درگروه مراقبت دهانی، تقریباً روند ثابتی داشت. مقایسه میانگین وزن در گروه های مطالعه در طول هفته های اول و دوم معنی دار نبود (05/0p>) اما اختلاف میانگین وزن بیماران در پایان هفته سوم در گروه عسل و کنترل (039/0=p) و در پایان هفته چهارم در گروه عسل و کنترل (001/0=p) و عسل و مراقبت دهانی (04/0=p) معنی دار بود. تاثیر مداخله عسل در طول زمان معنی دار بود (01/0p<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که دهان شویه عسل سبب بهبود وزن بیماران در طول مدت بستری شده در حالی که این روند در دو گروه دیگر روند معکوس داشته است. با توجه به اثربخشی دهان شویه عسل و سادگی مصرف آن استفاده از این دهان شویه توام با آموزش بهداشت دهان برای ارتقای شاخص های تغذیه ای بیماران در بخش های مراقبت سرطان پیشنهاد می گردد.

هدف: بیماری مزمن کلیوی و درمان با همودیالیز، منجر به مشکلات فیزیکی و روان شناختی بسیاری می شود که می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت جسمی، روانی و بهزیستی بیماران بگذارد. برخی پژوهش ها نشان داده اند که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت جسمی و روانی افراد مبتلا به بیماری مزمن مؤثر است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی ذهنی بیماران همودیالیزی انجام شد. مواد و روشها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی همراه با پیش آزمون-پس آزمون و پی گیری بود که برروی 22 بیمار تحت همودیالیز بیمارستان کوثر شهرستان سمنان انجام گردید. داده های پژوهش حاضر توسط پرسش نامه بهزیستی ذهنی جمع آوری و با آزمون تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: براساس نتایج به دست آمده، تفاوت آماری معناداری بین دوگروه آزمایش و کنترل در مؤلفه های بهزیستی روان شناختی (001/0=p) و بهزیستی اجتماعی (017/0=p) مشاهده گردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، استفاده از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک مداخله روان شناختی مؤثر در کنار درمان های پزشکی به منظور ارتقاء بهزیستی ذهنی بیماران همودیالیزی پیشنهاد می گردد.

هدف: اخیراً ژئومتری پروگزیمال فمور به عنوان یک عامل خطر در بروز شکستگی های هیپ مطرح شده است و مطالعات در نقاط مختلف جهان نتایج متفاوتی درخصوص ارتباط شاخص های ژئومتریک پروگزیمال فمور با این شکستگی ها به دنبال داشته است. در این مطالعه این ارتباط در یک جمعیت ایرانی بررسی گردید. مواد و روشها: در این مطالعه مورد شاهد که در سال1395 در بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد انجام گرفت، در گروه مورد 81 بیمار مبتلا به شکستگی پروگزیمال فمور ناشی از ترومای با انرژی کم و در گروه شاهد 83 فرد سالم با سن بالای50 سال حضور داشتند. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، گرافی رخ لگن تهیه و با کمک خط کش ارتوپدی پارامترهای Femoral Neck Width (FNW)، Femoral Shaft Diameter (FSD)، Femoral Neck Axis Length (FNAL)، Hip Axis Length (HAL) وNeck Shaft Angle (NSA) در دو گروه اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین سنی گروه مورد (86/13± 81/70 سال) به طور معنی داری بیش تر از گروه شاهد (87/9± 35/61 سال) بود (00/0=P) ولی میانگین قدی و وزنی گروه مورد کم تر از گروه شاهد بود (05/0>P). پس از سازگارسازی عامل سن، در بین شاخص های ژئومتریک فقط شاخص FNW در گروه مورد کم تر از گروه شاهد بود (01/0=P) و شاخص هایFNAL، HAL، FSD و NSA بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل زنجبیل بر مالون دی آلدئید و ترکیب بدن بیماران دیابت نوع 2 بود. مواد و روشها: بدین منظور دریک کار آزمایی نیمه تجربی دوسویه کور، 44 بیمار دیابت نوع دو (گلوکز ناشتا<126 mg/dl)(با میانگین قد 20/7± 92/169 سانتی متر، وزن 34/6± 41/82 کیلوگرم، سن 01/7± 49/53 سال و ترکیب بدن 07/2± 57/28 درصد) به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و با آرایش تصادفی به چهار گروه، زنجبیل، تمرین مقاومتی با دارونما، تمرین مقاومتی با زنجبیل و دارونما قرار گرفتند. آزمودنی های گروه زنجبیل روزانه یک گرم زنجبیل و گروه های تمرین، یک پروتکل تمرینی را به مدت 8 هفته دریافت کردند. را اجرا نمودند. قبل و 48 ساعت بعد از هشت هفته تمرین، نمونه های خونی از ورید پیش آرنجی جمع آوری شد. غلظت MDA به روش اسپکتوفتومتری و آزمون اسید تیوباربیتیوریک و ترکیب بدن با استفاده از دستگاه کالیپر محاسبه گردید. یافته ها: غلظت MDA در همه گروه ها به جزء گروه دارونما کاهش معنی داری نشان داد و شاخص توده بدنی و چربی بدن در گروه های تمرین تفاوت معنی داری مشاهده شد، ولی در گروه های زنجبیل و دارونما تغییری مشاهد نشد (05/0p≥ ). نتیجه گیری: در نهایت بر اساس نتیجه به دست آمده مصرف طولانی مدت مکمل زنجبیل و تمرین مقاومتی، سطوح سرمی MDA و ترکیب بدن را کاهش داده است، بنابراین انجام طولانی مدت تمرینات مقاومتی به همراه مکمل زنجبیل می تواند عامل مؤثری برای تغییرات مطلوب در شاخص استرس اکسایشی و ترکیب بدن بیماران دیابت نوع دو باشد.

هدف: سرطان مدولاری تیروئید در حدود %10-5 از بدخیمی تیروئید راشامل شده و خاستگاه آن از سلول های پارافولیکولار تیروئید است. مطالعات گوناگون ارتباط برخی از آدیپوکاین ها و انواع مختلفی از سرطان ها را نشان داده اند. امنتین نوعی آدیپوکاین مترشحه از بافت چربی است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی ارتباط سطح پلاسمایی امنتین در بیماران مبتلا به سرطان مدولاری تیروئید بود. مواد و روشها: در این پژوهش مورد-شاهد، تعداد 90 نفر مورد مطالعه قرار گرفتند که 45 فرد مبتلا به سرطان مدولاری تیروئید و 45 فرد به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. پس از خون گیری و جدا نمودن پلاسما، میزان هورمون امنتین در نمونه های پلاسما افراد مورد مطالعه با روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این پژوهش سطح پلاسمایی امنتین در کل جمعیت گروه بیمار به طور معنی داری از میزان سطح پلاسمایی امنتین در گروه کنترل بالاتر بود (002/0=P). سطح پلاسمایی امنتین در زنان بیمار نسبت به زنان گروه سالم طور معنی داری بالاتر بود (0371/0=P). هم چنین سطح پلاسمایی امنتین در مردان بیمار نسبت به مردان گروه کنترل به طور معنی داری بالاتربود (0240/0=P). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که سطح پلاسمایی امنتین در افراد مبتلا به سرطان مدولاری تیروئید بالا است. بنابراین، امنتین ممکن است به عنوان یک نشان گر جدید و امیدوار کننده برای تشخیص و بیماران مبتلا به سرطان مدولاری تیروئید موثر باشد.

هدف: نوپایان عمدتا از طریق صداسازی، حرکات بیان گر و واژه ها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. بر این اساس، شناسایی سریع مشکلات خزانه واژگان بر اساس یافته های رشدی گام نخست برای مداخله زودرس می باشد. داشتن داده های رشدی متناسب با هر فرهنگ و منطقه جغرافیایی برای مداخلات زودرس ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر با هدف توصیف اندازه و تنوع خزانه واژگان درکی و بیانی نوپایان شهرستان برداسکن انجام شدهاست. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، خزانه واژگان بیانی و درکی 64 کودک نوپای فارسی زبان سنین 12 تا 14 ماه (32 دختر و 32 پسر)، مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهرستان برد اسکن استان خراسان رضوی مورد بررسی قرار گرفتند. خزانه واژگان بیانی و درکی نوپایان با استفاده از بخش واژگانی چک لیست برقراری ارتباط مک آرتور بیتز ( شامل 397 واژه) مندرج در مجموعه پانا توسط مادران آنها ثبت شد. نمونه ها به روش نمونه گیری در دسترس به صورت غیر احتمالی آسان انتخاب شدند. یافته ها: میانگین± انحراف معیار برای نمره واژگانی که نوپایان فقط درک آن ها را داشتند 1/37 ± 6/147؛ برای نمره واژگانی که نوپایان هم درک و هم بیان آن ها را داشته اند 3/12± 2/18؛ و برای واژگانی که نوپایان نه درک و نه بیان آن ها را داشتند 3/43 ± 1/231 بوده است. در هیچ یک از این سه متغیر تفاوت معنی دار بین دختران و پسران دیده نشد (05/ 0

هدف: اولین ویژگی تشخیصی کودکان دیرگفتار تعداد کم خزانه واژگان بیانی در مقایسه با همسالان است. تعیین نوع کلمات در خزانه واژگان بیانی نشان خواهد داد که تفاوت این کودکان حاکی از یک تاخیر رشدی است یا انحراف، بنابراین هدف این مطالعه مقایسه تنوع واژگانی (TTR) بین کودکان دیرگفتار و طبیعی فارسی زبان در محدوده سنی 3-2 سال است. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی-مقایسه ای به صورت مقدماتی بر روی 8 کودک دیرگفتار فارسی زبان و 8 کودک طبیعی که از نظر سن، جنس و تحصیلات مادر با هم منطبق شده بودند، انجام شد. این کودکان مبتلا به نقایص عصبی-حرکتی، آسیب های شنوایی، درخودماندگی و ناتوانی های ذهنی نبودند. به منظور تعیین کلمات موجود در خزانه واژگان بیانی هر دو گروه از گزارش مادران استفاده شد. کلمات به چهار طبقه اسامی، افعال، کلمات توصیف کننده و دستوری تقسیم شدند. میانگین TTR در چهار طبقه با استفاده از آزمون یو من ویتنی بین دو گروه مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نسبت فراوانی اسامی به کل کلمات در گروه دیرگفتار به طور معنادار از گروه کودکان طبیعی بیش تر است. میانگین نسبت فراوانی افعال و کلمات توصیف کننده به کل کلمات در گروه کودکان طبیعی به طور معنادار از گروه کودکان دیرگفتار بیش تر است. میانگین نسبت فراوانی کلمات دستوری به کل کلمات در گروه کودکان دیرگفتار بیش تر از گروه کودکان طبیعی است، اما این تفاوت معنادار نیست (05/0p<). نتیجه گیری: افزایشTTR در مقوله اسامی کودکان دیرگفتار نشان دهنده تاخیر در رشد خزانه واژگان بیانی است. دلایل، پیش آگهی ها و لزوم مداخله پیش گیرانه مورد بحث قرار گرفته اند.

هدف: پرسش نامه اختلالات شخصیت بر اساس DSM-5 (PID-5)یک ابزار تشخیصی است که با هدف تشخیص گذاری مبتنی بر خصیصه در ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) ایجاد شده است. با توجه به نیاز به ابزارهای معتبر در زمینه تشخیص اختلالات شخصیت به زبان فارسی، پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار و ویژگی های روان سنجی پرسش نامه اختلالات شخصیت بر اساس ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (PID-5) در نمونه ای از جمعیت ایرانی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در سال 96 در تهران انجام شد. پس از ترجمه پرسش نامه PID-5 به روش ترجمه مستقیم و معکوس، گردآوری داده ها با پرسش نامه PID-5(220-item) صورت گرفت. مشارکت کنندگان در پژوهش 285 نفر از جمعیت عمومی (66 درصد زن) بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. یافته ها: ضریب همسانی درونی محاسبه شده (آلفای کرونباخ) برای خصیصه های 25 گانه با میانگین 74/0 و در دامنه ای از 52/0 (بدگمانی) تا 90/0 (غرابت) بود. آلفای کرونباخ محاسبه شده برای اکثر خصیصه ها (18 خصیصه) بالاتر از 70/0 به دست آمد. آلفای کرونباخ محاسبه شده برای حوزه ها نیز در دامنه ای از 70/0 (ضدیت) تا 84/0 (روان پریشی) به دست آمد. علاوه بر آن ساختار پنج عاملی پرسش نامه مورد تایید قرار گرفت. نتیجه گیری: این مطالعه شواهد اولیه ای از روایی ساختاری، ثبات درونی و مشابهت های بین فرهنگی برای نسخه فارسی پرسش نامه شخصیتیPID-5 فراهم آورد. از این رو، از پرسش نامه PID-5می توان در پژوهش و تشخیص خصیصه های اختلالات شخصیت در جمعیت ایرانی با اطمینان استفاده کرد.

هدف: شدت اعتیاد یکی از شاخص های مهم در گونه شناسی، علت شناسی و درمان مصرف کنندگان مواد است. هدف از این پژوهش بررسی نقش عوامل جمعیت شناختی (سن شروع مصرف، سابقه خانودگی)، سابقه آزاردیدگی و عوامل روان شناختی (خلق و خو و طرح واره های هیجانی) در پیش بینی شدت اعتیاد بود. مواد و روشها: با استفاده از یک طرح هم بستگی از 325 نفر از افراد با اختلال مصرف مواد به شیوه دردسترس نمونه گیری شد. از پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی، پرسش نامه تاریخچه تروما، پرسش نامه خلق و خو و منش و طرح واره های هیجانی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. یافته ها: اگر چه شدت اعتیاد افرادی که در سن پایین تری، مصرف را شروع کرده بودند و در خانواده شان، بستگانی مبتلا به اعتیاد داشتند بیش تر از سایر افراد بود، اما این تفاوت ها معنی دار نبود. شدت اعتیاد در افرادی که سابقه آزار دیدگی را در دوره کودکی داشتند به صورت معنی داری بیش تر از سایر افراد بود. تحلیل رگرسیون چند گانه نشان داد مطلق اندیشی درباره هیجان ها، نوجویی و پذیرش در مدل 30٪ از واریانس شدت اعتیاد را پیش بینی کردند. رابطه بین نوجویی (001/0>p، 36/0-=r) و همین طور پذیرش هیجان ها (05/0>p، 21/0-=r) با شدت اعتیاد منفی و رابطه بین مطلق اندیشی درباره هیجان ها و شدت اعتیاد مثبت بود (001/0>p، 34/0=r). نتیجه گیری: سابقه آزاردیدگی در دوره کودکی، شدت اعتیاد را بالا می برد. نوجویی روی افزایش و کاهش شدت اعتیاد اثرگذار است. مطلق اندیشی درباره هیجان ها و نپذیرفتن هیجان ها مکانیسم های آسیب شناختی نزدیکی هستند که در عود نقش دارند و باید یکی از اهداف در درمان افراد با اختلالات مصرف مواد در نظر گرفته شوند.

هدف: عدم تحمل شیریک مشکل شایع در نوزادان پره ترم با وزن پایین است که منجر به نیاز به تغذیه از طریق رگ با عوارض بسیار آن می شود. اریترومایسین یک آنتی بیوتیک با خواص پروکینتیک است که می تواند تاثیرات مطلوب در درمان این اختلال داشته باشد. این مطالعه به منظور بررسی اثر اریترومایسین با دوز متوسط در درمان عدم تحمل تغذیه در نوزادان نارس انجام شد. مواد و روشها: در این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی، نوزادان به صورت تصادفی به دو گروه دریافت اریترومایسین (mg/kg/day 20) یا پلاسبو تقسیم شدند و تعداد موارد عدم تحمل شیر (لاواژ)، مدت زمان کامل شدن حجم شیر، بروز انتروکولیت نکروزان، مدت زمان بستری، بروز عوارض احتمالی اریترومایسین مانند استنوز هایپرتروفیک پیلور و موارد دیگر در دو گروه بررسی و مقایسه شد. یافته ها: در این مطالعه نهایتاً 64 نوزاد نارس با میانگین سن حاملگی 49/2± 1/30 هفته بررسی شدند. تعداد موارد عدم تحمل شیر و میانگین مدت زمان کامل شدن حجم شیر(cc/kg/day150) به صورت معناداری در گروه اریترومایسین کم تر از گروه کنترل بود (05/0P<). دیگر متغیرها بین دو گروه اریترومایسین و پلاسبو تفاوت معناداری نداشت(05/0P>). نتیجه گیری: اریترومایسین با دوز متوسط در کاهش دفعات موارد عدم تحمل شیر و بهبود میانگین زمان رسیدن به حجم کامل شیر در نوزادان نارس با وزن پایین تاثیر مطلوبی داشت و بعلاوه به نظر می رسد داروی بی خطری برای این نوزادان بود.

هدف: جراحی استومی علاوه بر افزایش میزان بقاء عمر و بهبود کیفیت زندگی بیمار به ایجاد استرس های روحی، روانی و انزوای اجتماعی منجر می شود. داشتن سلامت عمومی مطلوب و خودکارآمدی بالا جهت مقابله با موقعیت های استرس زا در این بیماران ضروری می باشد. هدف این مطالعه پیش بینی خودکارآمدی بیماران دارای استومی بر اساس سلامت عمومی بود. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، 100 نفر از بیماران استومی مراجعه کننده به انجمن استومی ایران با نمونه گیری آسان و در دسترس در سال1395 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، استاندارد سلامت عمومی (General Health Questionnaire, GHG) و خودکارآمدی بیماران استومی (Stoma Self-Efficacy Scale, SSES) بود. یافته ها: اکثر بیماران 68 درصد کم تر از 65 سال سن داشتند. میانگین و انحراف معیار نمره کلی سلامت عمومی و خودکارآمدی به ترتیب 6/7± 3/28 و 1/15± 6/96 بود. آزمون هم بستگی پیرسون نشان دهنده هم بستگی مثبت و معنی داری بین خودکارآمدی با اضطراب/ بی خوابی (001/0=P، 357/0=r) و نشانه های جسمانی (05/0>P، 191/0=r) و هم بستگی منفی و معنی داری بین خودکارآمدی با افسردگی (001/0=P، 279/0-=r) بود. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که اضطراب/ بی خوابی، افسردگی و نشانه های جسمانی روی هم رفته قادر به تبیین 8/36 درصد از تغییرات خودکارآمدی در این بیماران بودند. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد وضعیت سلامت عمومی و ابعاد آن، پیش بینی کننده خودکارآمدی در بیماران استومی می باشند. این مساله به ویژه در بیماران با سطح سواد پایین تر و مسن تر بیش تر بود.

هدف: سندرم پیش از قاعدگی شامل علائم جسمانی، خلقی و رفتاری می باشد که به طور تکرار شونده در نیمه دوم سیکل قاعدگی اتفاق افتاده و می تواند باعث ناسازگاری با همسر، بدرفتاری با فرزند، کشمکش در خانواده و کاهش شرکت در ارتباطات اجتماعی شود. مطالعه حاضر، با هدف بررسی مقایسه تاثیر مشاوره گروهی مهارت مدیریت استرس با ویتامینB6 بر علائم سندرم پیش از قاعدگی انجام پذیرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی می باشد که در سال 1395 بر روی 66 نفر از دانشجویان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی شامل22 نفر گروه مشاوره مدیریت استرس، 22 نفر گروه دریافت کننده ویتامینB6 و 22 نفر گروه کنترل انجام گرفت. گروه مدیریت استرس توسط پکیج مهارت های زندگی سازمان بهزیستی در طی 4 جلسه 2 ساعته و به صورت هفتگی آموزش داده شدند. گروه ویتامین B6 روزانه 80 میلی گرم ویتامینB6 در 7 روز آخر سیکل قاعدگی و برای دو سیکل دریافت کردند. گروه کنترل، هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه مشخصات دموگرافیک و پرسش نامه غربالگری علائم قبل از قاعدگی (PSST) بود. یافته ها: نتایج مطالعه پس از دو ماه مداخله نشان داد که میانگین شدت علائم خلقی، جسمی و تأثیر علائم بر زندگی افراد، در گروه های مداخله نسبت به گروه شاهد، کاهش معناداری داشته است (05/0>P) ولی در مقایسه بین دو گروه مداخله، تفاوت معناداری بین این دو روش مشاهده نشده و نقش هر دو روش در کاهش شدت علائم PMS یکسان می باشد. نتیجه گیری: هر دو روش مشاوره گروهی مدیریت استرس و ویتامینB6 بر روی کاهش شدت علائم سندرم پیش از قاعدگی مؤثر می باشند. با توجه به این که روش های غیر دارویی فاقد عارضه جانبی می باشند، روش مدیریت استرس برای کنترل علائم سندرم پیش از قاعدگی توصیه می شود.

هدف: ژانت سل گرانولوما ضایعه شبه تومور واکنشی استخوان فک می باشد که مشخصه آن پرولیفراسیون بافت گرانولیشن دارای سلول های ژانت چندهسته ای فراوان می باشد. با توجه به نقش مهمIL-4 و RANKLدر پاتوزنز بیماری و ایجاد بستر برای مهاجرت سلول های بدخیم به مغز استخوان، در این مطالعه اثرات سینرژیسم این دو فاکتور را در بقا مونوسیت های جدا شده از خون محیطی بیماران مبتلا به ژانت سل گرانولوما در مقایسه با افراد سالم را مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: پس از خون گیری از بیماران مبتلا به ژانت سل گرانولوما و افراد سالم، سلول های تک هسته ای خون محیطی توسط گرادیانت شیب غلظت فایکول استخراج و مونوسیت ها توسط کیت جداسازی مونوسیتی انسانیII جداسازی شدند. مونوسیت های جدا شده به مدت پنج روز با غلظت هایng/ml10, 20 از IL-4 و RANKL تیمار شدند و پس از بررسی های مورفولوژیکی توسط میکروسکوپ اینورت، آزمون MTT روی بقا مونوسیت ها پس از مواجهه با سایتوکاین های مذبور انجام شد. یافته ها: نتایج نشان دهنده تفاوت در بقا مونوسیت ها در مقایسه بین گروه بیمار و گروه سالم پس از طی دوره تیمار بود. از طرف دیگر، در هر دو گروه بیمار و سالم تعداد سلول های تیمار شده در مقایسه با گروه های کنترل فاقد تیمار بیش تر بود که در گروه های تحت تیمار شواهد مورفولوژیکی بیان گر تغییر به نفع تشکیل ژانت سل ها وجود داشت. هر دو فاکتور IL-4 و RANKL موجب افزایش بقا مونوسیت ها در مقایسه با گروه کنترل شده بودند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، افزایش بقا و هم چنین تعداد مونوسیت های جدا شده از خون محیطی بیماران مبتلا به ژانت سل گرانولوما را توسط فاکتور IL-4 و RANKL همراه با ایجاد مورفولوژی ژانت سل نشان می دهد. این نتایج بیانگر دخالت IL-4 و RANKL در بدخیمی مرتبط با بیماری می باشد.

هدف: به دلیل ضرورت پیگیری های بیش تر و متفاوت در کودکانی با تاخیر تکاملی، تعیین عوامل مؤثر که یکی از آن ها سن مادر در هنگام حاملگی می باشد، در هر جامعه ای اهمیت دارد. لذا، این مطالعه با هدف بررسی رابطه سن مادر با وضعیت تکاملی شیرخواران شهر قزوین انجام گرفت. مواد و روشها: این مطالعه مورد-شاهدی با روش نمونه گیری چند مرحله ای به بررسی خصوصیات دموگرافیک و تکامل شیرخواران 18-6 ماهه پرداخته که در سال 1396 به مراکز جامع سلامت مراجعه نمودند. 200 شرکت کننده در دو گروه 100 نفره مطالعه(با تاخیر تکاملی)و شاهد(دارای تکامل طبیعی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. وضعیت تکاملی با پرسش نامه سنین و مراحل که در ایران استاندارد شده و دارای نقاط برش کشوری می باشد، سنجیده شد. یافته ها: ارتباط معناداری بین میانگین سنی مادر (000/0=P) و پدر (001/0=P) و وضعیت تکاملی وجود داشت. ارتباط معناداری بین تاخیر تکاملی در حیطه برقراری ارتباط (000/0=P) و حل مسئله (008/0=P) با سن مادر وجود داشت. در حالی که بین سطح تحصیلات مادر (43/0=P) و پدر (34/0=P) با وضعیت تکاملی تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: رشد و تکامل کودکان و به ویژه تکامل از اهمیت خاصی برخوردار است. با توجه به ارتباط سن مادر در هنگام زایمان با تاخیر تکامل در این مطالعه، آگاه سازی والدین در این زمینه می تواند در پیشگیری از بروز تاخیر تکامل موثر باشد.

هدف: پوکی استخوان یکی از مهم ترین عوارض دیررس در بیماران تالاسمیک می باشد. افزایش فعالیت استئوکلاست ها، که غلظت سرمی RANKL (Receptor activator of nuclear factor kappa-Β ligand) را افزایش می دهند، می تواند نقش مهمی در ایجاد استئوپورز در این بیماران داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین غلظت سرمی RANKL با استئو پورزیس در بیماران بتاتالاسمی ماژور بود. مواد و روشها: 52فرد ( زن و مرد)مبتلا به بتا تالاسمی ماژور که پس از تعیین میزان سختی استخوان آن ها با روشDEXA، استئوپورزیس بودن آن ها محرز شد، به عنوان بیمار و 22 فرد تالاسمی مینورکه فاقد پوکی استخوان بودند، به عنوان کنترل انتخاب شدند. 6 میلی لیتر خون وریدی برای انجام آزمایش هماتولوژیک و اندازه گیری غلظت سرمی RANKL گرفته شد. یافته ها: میانگین تراکم استخوان بیماران به ترتیب برای استخوان های فمور 3/0± 57/0 و مهره ها11/0± 69/0 بود. پارامترهای هماتولوژیک در بیماران کاهش معناداری نسبت به افراد کنترل نشان دادند. میزانRANKL در بیمارانpg/ml4/198 و در افراد کنترلpg/ml35/112 بود که رابطه معنی داری بین کاهش میزان تراکم استخوان وافزایش میزانRANKL سرم بیماران مشاهده شد (02/0P<). نتیجه گیری: فعالیت بیش از حد پروتئینRANKL در بیماران تالاسمیک می تواند منجر به پوکی استخوان می شود و می تواند به عنوان یک بیومارکر برای تشخیص زود هنگام پوکی استخوان مورد توجه قرار گیرد.

هدف: باروری، مسئول بقای بیولوژیک جامعه است، در نتیجه آگاهی از رفتارهای باروری و علل انتخاب این رفتارها، اهمیت بسیار دارد. لذا این مطالعه با هدف تبیین عوامل تاثیرگذار بر رفتار باروری از دیدگاه متخصصین، در سال 95 طراحی شده است. مواد و روشها: مطالعه کیفی حاضر به روش تحلیل محتوا و با روی کرد استقرایی و به صورت مصاحبه فردی جهت جمع آوری نظرات گروه متخصصین بهداشت باروری و پرستاری و جمعی از بانوان فرهیخته خراسان شمالی با تخصص های متفاوت، در بیمارستان بنت الهدی و دانشکده پرستاری مامایی، و ستاد تبلیغات استان در رابطه عوامل تاثیر گذار بر رفتارباروری انجام گردید. مدت زمان هر مصاحبه ها بین 30-45 دقیقه بود. با تعداد 40 نفر به اشباع رسید. برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی، از نرم افزار MAXQDA10 استفاده گردید. یافته ها: فرایند تجزیه و تحلیل داده ها منجر به پیدایش دو طبقه اصلی شامل عوامل زمینه ای (رفاه و دسترسی، فعالیت های اجتماعی، استقلال و اقتدار زن، عوامل قومی-مذهبی، بسته های تشویقی دولتی، تاثیرپذیری از فضای مجازی، وضعیت بهداشتی جامعه) و عوامل فردی شامل، رفتارهای سلامت باروری، خود حمایتی، تمایلات باروری زوجین و رجحان جنسیتی زوجین، قید و بندهای فرزندآوری، دغدغه سلامتی مادر و فرزند) می باشد. البته بعضی در هر دو حوزه اجتماعی و فردی می توانند قرار داده شوند. نتیجه گیری: از آن جا که رفتارباروری به عنوان مهم ترین پدیده ی تعیین کننده نوسان های جمعیتی یک پدیده چند عاملی است و عوامل بسیار متنوع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، جمعیتی، بیولوژیکی، روان شناختی و. . . از طریق مکانیسم های پیچیده ای بر باروری اثر می گذارند، لذا شناخت عوامل تاثیر گذار بر رفتار باروری و سیاست گذاری متناسب با دیدگاه های مختلف و فرهنگ های متفاوت در کشور می تواند در اجرای سیاست های جمعیتی با روی کرد مثبت موثر باشد.

هدف: درد نوروپاتیک نوعی درد مزمن است که به دنبال آسیب به اعصاب مرکزی و محیطی به وجود می آید. درد نوروپاتی از نظر سلامت عمومی حائز اهمیت می باشد. علی رغم وجود انتخاب های درمانی، درمان درد نوروپاتی با چالش هایی روبرو است. زیرا دلایل و مکانیسم های متفاوتی باعث بروز این بیماری می شود. یکی از مدل های تجربی که به مدل نوروپاتیک ایجاد شده در انسان بسیار نزدیک است، مدل (Chronic Constriction Injury) CCI یا آسیب مزمن منتج از فشردگی عصب است. پروژسترون یکی از نورواستروئیدهایی است که دارای خواص ضد دردی و ضد التهابی می باشد و گیرنده های گابا-A نقش مهمی در وساطت اثر پروژسترون دارند. در این مطالعه اثرات پیش گیری کننده پروژسترون بر پاسخ های رفتاری درد و نقش گیرنده های گیرنده های گابا-A در اثرات احتمالی آن در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه از 70 سر رت نر نژاد ویستار در 7 گروه (10=n) استفاده شد. ابتدا درد نوروپاتیک با روش CCI در گروه های مربوطه ایجاد شد. پس از ایجاد CCI، از روزدوم تا روز 13 داروها تزریق شدند. داروها شامل پروژسترون ( 6 میلی گرم به ازای یک کیلوگرم) و بیکوکولین ( انتاگونیست گیرنده گابا-A در دوزهای نیم یا 2 میلی گرم به ازای یک گیلوگرم) تزریق شدند. در روز 14 و 27 بعد از CCI تست های رفتاری شامل آلودینیای مکانیکی، هایپرآلژزیای حرارتی انجام شد. یافته ها: تزریق روزانه پروژسترون به مدت 12 روز در موش هایCCI شده از ایجاد پدیده آلودینیای مکانیکی و هایپرآلژزیای حرارتی جلوگیری نمود و این اثر بیکوکولین مهار شد. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق پیشنهاد می کند که درمان با پروژسترون در زمانی که نوروپاتی محیطی حاصل از CCI در حال توسعه و تثبیت است، از ایجاد نوروپاتی (حداقل تا اندازه ای از طریق گیرنده های گابا-A) جلوگیری نماید.

هدف: پیش رفت در علوم و فنّاوری نانو در دهه گذشته، فرصت های زیادی برای بررسی اثرات بیولوژیکی ازجمله اثرات ضدباکتریایی نانوذرات ایجاد کرده است. هدف از پژوهش کنونی سنتز و بررسی اثرات ضد باکتریایی نانودندریمر پلی آمیدوآمین-G5 در حذف باکتری های کلبسیلا پنومونیا، سودوموناس آئروژینوزا، شیگلا دیسانتری و باسیلوس سوبتیلیس در محیط آزمایشگاهی بود. مواد و روشها: نانودندریمر از طریق روش رشد واگرایTomalia سنتز گردید. از روش های رقت لوله ای و انتشار دیسک برای تعیین اثر ضد باکتریایی نانودندریمر پلی آمید و آمین-G5استفاده گردید. حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی بر روی باکتری های گرم منفی و گرم مثبت بر اساس دستور العمل های موسسه ی استانداردهای آزمایشگاهی و بالینی به دست آورده شد. ریخت شناسی و اندازه نانودندریمر پلی آمید و آمین-G5 از طریق میکروسکوپ الکترونی عبوری به دست آورده شد. یافته ها: قطر هاله عدم رشد در غلظت 25 میکروگرم بر میلی لیتر از دندریمر پلی آمید و آمین-G5 برای کلبسیلا پنومونیا، سودوموناس آئروژینوزا، شیگلا دیسانتری و باسیلوس سوبتیلیس به ترتیب برابر 27، 13، 30 و 18 میلی متر به دست آمد. در مورد قطر هاله عدم رشد بین باکتری های گرم منفی با باکتری گرم مثبت اختلاف معنی داری مشاهده شد (05/0p<). حداقل غلظت بازدارندگی برای کلبسیلا پنومونیا، سودوموناس آئروژینوزا، شیگلا دیسانتری برابر 5/2 میکروگرم بر میلی لیتر و برای باسیلوس سوبتیلیس برابر 25 میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. حداقل غلظت کشندگی برای شیگلا دیسانتری برابر 50 میکروگرم بر میلی لیتر، برای سودوموناس آئروژینوزا برابر 200 میکروگرم بر میلی لیتر و برای کلبسیلا پنومونیا و باسیلوس سوبتیلیس برابر 100 میکروگرم بر میلی لیتر بود. نانوذرات PAMAM-G5 کروی شکل بوده و میانگین اندازه قطر ذرات 10 نانومتر می باشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، دندریمر پلی آمیدوآمین-G5 در حذف گونه های استاندارد باکتریایی گرم منفی و گرم مثبت بسیار موثر است.

هدف: (CDTs) Cytholethal Distinding Toxinsاز جمله توکسین های باکتریایی است که تاکنون در برخی از باکتری های گرم منفی مانند اشرشیاکولی، گونه های سالمونلا و کمپیلوباکتر شناسایی شده است. این توکسین از سه ژن مجاور هم شامل cdtA، cdtB و cdtC تشکیل شده است. زیرواحد CdtBبخش کاتالیک توکسین بوده و موجب تخریبDNA سلول میزبان می شود. علی رغم تعیین حضور ژن cdtB در میان باکتری های مختلف، نقش آن ها در بروز بیماری هایی مانند گاستروانتریت حاد و سندرم روده تحریک پذیر، به خوبی مشخص نشده است. جهت روشن شدن این ارتباط، در این مطالعه فراوانی حضور واریانت های ژنیcdtB در باکتری های مختلف بیماران مبتلا به گاستروانتریت و سندرم روده تحریک پذیر در مقایسه با افراد غیر بیمار بررسی شده است. مواد و روشها: این مطالعه بر روی نمونه مدفوع جمع آوری شده از بیماران مبتلا به گاستروانتریت و IBS و افراد سالم (گروه کنترل) انجام شد. تمامی نمونه ها تحت استخراج DNA ژنومی قرار داده شدند. حضور ژن cdtB باکتری های کمپیلوباکتر، یرسینیا انترکولیتیکا، پروویدنسیا آلکالیفاسینز، سالمونلا انتریکا و اشرشیاکولی به روش PCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی بررسی گردید. در نهایت محصول های ژنی جهت تایید تعیین توالی شدند. یافته ها: کمپیلوباکترهای کد کننده ژن cdtB به ترتیب در 5/7 (80/5) و 6/34 (150/52) درصد افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر و گاستروانتریت شناسایی شد. هم چنین 14 درصد (100/14) بیماران با گاستروانتریت و 5 درصد (80/8) مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر حامل سالمونلاهای کدکننده cdtB بودند. هیچیک از نمونه های هر سه گروه مورد مطالعه ژن cdtBاشریشیاکولی و پروویدنسیا آلکالیفاسینز را نداشتند. بررسی توالی های ژنی حاصل هویت ژن های هدف در گونه های باکتریایی مختلف را تایید نمود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه حاکی از حضور باکتری های پاتوژن کدکننده CDT-B در دستگاه گوارش بیماران مبتلا به IBS و گاستروانتریت بود. با توجه به حضور بالای سالمونلا و کمپیلوباکتر کد کننده یcdtB در مبتلایان به سندرم روده تحریک پذیر، به نظر می رسد که ابتلا به این باکتری ها یکی از فاکتورهای خطر ابتلا به سندرم روده تحریک پذیر-پسا عفونت در بیماران ایرانی باشد.

هدف: استفاده طولانی مدت از ماکرولید، لینکوزامید و استرپتوگرامین B (MLSB) برای درمان عفونت های ایجاد شده توسط استافیلوکوکوس اورئوس تولید کننده توکسین1 سندروم شوک توکسیک(TSST-1) می تواند زمینه ظهور سویه های مقاوم را فراهم کند. هدف از این مطالعه، تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی به ماکرولید ها و تتراسایکلین ها و ژن های دخیل در بروز این مقاومت ها در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس تولیدTSST-1 می باشد. مواد و روشها: در این بررسی توصیفی-مقطعی، 113 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس مورد مطالعه قرار گرفت. تعیین الگوی مقاومت به ماکرولیدها و تتراسایکلین ها و فنوتیپ های القایی مختلف با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و آزمون D صورت گرفت. برای بررسی حضور ژن هایermA، ermB، ermC، mphC و ژن tst ازPCR استفاده شد. یافته ها: از113 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس، 13 ایزوله(5/11%) دارای فنوتیپیD و 11 ایزوله (7/9%) دارای فنوتییپR بودند. بر اساس مقاومت به کلیندامایسین-اریترومایسین، 69 ایزوله (06/61%) به صورت فنوتیپS مشاهده شدند. ایزوله های مقاوم به تتراسایکلین (29/59%) دارای بیش ترین فراوانی و ایزوله های مقاوم به مینوسایکلین، دیترومایسین و تلیترومایسین دارای کم ترین فراوانی بودند. علاوه بر این، 16 ایزوله (15/14%) دارای ژن tst، 15 ایزوله (27/13%) دارای ژن ermA، 6 ایزوله (3/5%) دارای ژن ermB، 14 ایزوله (38/12%) دارای ژن ermC و 1 ایزوله (08/0%) هم حامل ژن aphC بود. ارتباط معنی داری بین سویه هایMLSB استافیلوکوکوس اورئوس و حضور ژن tst مشاهده شد (05/0≥ p ). نتیجه گیری: مقاومت القایی به کلیندامایسین و تتراسایکلین ارتباط معنی داری با حضور ژن tst در سویه های استافیلوکوکوس اورئوس تولید کننده توکسینTSST-1 داشت.

هدف: در میان انواع آفلاتوکسین ها، بعد از آفلاتوکسینB1، آفلاتوکسینG1 مهم ترین نوع بوده و به میزان بسیار زیادی در غلات و حبوبات یافت شده است. آفلاتوکسین تولید وکیفیت اسپرم را پایین می آورد. این مطالعه جهت بررسی تأثیر آفلاتوکسینG1 بر روند اسپرماتوژنز، اسپرمیوژنز و اثر آن بر سنتز پروتئین هایP21 و cyclin D1 در بافت بیضه طراحی گردید. مواد و روشها: 24 سرموش سوری نر به طور تصادفی به 4 گروه (کنترل و 3 گروه آزمایشی) تقسیم شدند. گروه کنترل که فقط ml2/0 روغن ذرت به شکل داخل صفاقی دریافت نمودند. گروه های آزمایشی که AFG1 را به میزان (µ g20) در روزهای 7, 15 و 35 دریافت کردند. متعاقب 7، 15، 35 روز نمونه های بافت بیضه برداشته و پس ازتهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین، پارامترهای هیستومورفومتریک و ایمنوهیستوشیمی پروتئین هایP21 و cyclin D1 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که قطر لوله های اسپرم ساز و ضخامت اپیتلیوم ژرمینال در گروه های آزمایشی به طور معنی دار (05/0>P) کاهش یافته که وابسته به زمان بوده است. درصد لوله های اسپرم ساز با ضرایب تمایزی، جایگزینی لوله ای و هم چنین اسپرمیوژنز منفی در موش هایی کهAFG1 را دریافت کردند، افزایش یافته بود. تزریقAFG1 در موش های گروه های آزمایشی منجر به افزایش سنتز پروتئین هایP21 و cyclin D1 گردید. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که AFG1 با افزایش میزان سنتز پروتئینCyclin D1 و پروتئینp21 روند تقسیم سلولی را دچار اختلال کرده است که به نوبه ی خود در روند اسپرماتوژنز نیز اختلال ایجاد نمود و با کاهش ضرایب جایگزینی، تمایز و اسپرمیوژنز در بافت بیضه، در نهایت تولید و کیفیت اسپرم را کاهش داد.

هدف: هایپرپلازی التهابی پاپیلارییا (Inflammatory papillary hyperplasia, IPH) ضایعه خوش خیم مخاطی است که معمولاً کام سخت را در افرادی که از دنچر (دست دندان) استفاده می کنند، درگیر می کند. اکثر بیماران از وقوع آن ناآگاه هستند اما بعضی سوزش و ناراحتی دارند. نشان داده شده است که IPH با استفاده 24 ساعته از دنچر، به خصوص در شب ارتباط دارد. علی رغم پاتوژنز اصلی ناشناخته از آن جایی که استفاده از دنچرهای باتطابق نامناسب و قدیمی و تکثیر میکروارگانیسم ها ازعلل اصلیIPH دانسته شده است و طرح ریزی درمان ها بر این اساس گذاشته شده، این مقاله به توصیف و گزارش یک مورد نادر از IPH در بیماری فاقد دنچر پرداخته است. گزارش مورد: بیمار خانم 29 ساله از نظر سیستمیک سالم، به بخش بیماری های دهان دانشکده دندان پزشکی دانشگاه شهید صدوقی یزد جهت معاینه دندان دردناک مراجعه نمود. درمعاینه داخل دهانی روتینیک پلاک با سطح Pebbly، قرمز، با حدود نامشخص و نامنظم در فرورفتگی غیر نرمال موجود در کام مشاهده شد. دهان شویه نیستاتین تجویز شد. بررسی دوباره یک هفته پس از استفاده از دارو انجام شد. سایز ضایعه و اریتم سطحی کاهش یافته و به طور کلی ضایعه بهتر شده بود. به علت عدم ایجاد علائم و ناراحتی بیمار در جلسات فالوآپ بعدی شرکت نکرد. نتیجه گیری: IPH همیشه در ارتباط با دنچر نیست وکام عمیق و ابنورمالیتی های کام نیز می تواند از علل بروز این ضایعه باشد که نیازمند درمان های تیمی توسط پزشکان و دندان پزشکان جهت برطرف شدن کامل این مشکل می باشد.