علوم مراقبتی نظامی
سال:1399 | دوره:7 | شماره:3 (مسلسل 25) |تعداد مقالات:11

مقدمه: دانشجویان پرستاری نظامی به علت قرار گرفتن در معرض تنش های متعدد، هیجان های منفی زیادی را تجربه می کنند. آموزش تنظیم هیجان از مداخلاتی است که می تواند بر راهبردهای تنظیم هیجان موثر باشد. هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر راهبردهای باز ارزیابی و سرکوب دانشجویان پرستاری نظامی می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانشجویان کارشناسی پرستاری یکی از دانشگاه های علوم پزشکی نظامی است که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تحصیل بودند. 110 نفر به صورت طبقه ای با تخصیص متناسب انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند (در هر گروه 55 نفر). ابتدا گروه کنترل وارد مطالعه شدند و بعد از اتمام مطالعه در این گروه، اجرای مطالعه در گروه آزمون انجام شد. با استفاده از پرسش نامه تنظیم هیجان Gross و John (ERQ)پیش آزمون برگزار شد و بعد از گذشت چهار هفته مجددا پرسش نامه ها در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت. آموزش تنظیم هیجان به مدت هشت جلسه 60 دقیقه ای برای گروه آزمون برگزار شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های کای دو، دقیق فیشر، تی مستقل و تی زوجی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: آموزش تنظیم هیجان منجر به تفاوت آماری معنادار در راهبردهای تنظیم هیجان "باز ارزیابی" و "سرکوب" در دو گروه کنترل و آزمون شد (0/05p). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج، می توان از آموزش تنظیم هیجان به عنوان شیوه ای برای افزایش راهبردهای سازگارانه و کاهش راهبردهای ناسازگارانه در دانشجویان پرستاری استفاده کرد.

مقدمه: اهمیت توان نیروی هوایی در حفاظت و دفاع از هر کشوری آشکار است. عملکرد نیروهای انسانی در هر سازمانی به توانایی ها و سلامت روانی و جسمانی کارکنان آن بستگی دارد. خانواده به عنوان یک عامل محیطی در کارکرد سلامت روان افراد نقش دارد. هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط عملکرد خانواده با استرس، اضطراب و افسردگی خلبانان نیروی هوایی اصفهان در سال 97-98 صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی تعداد 120 نفر از خلبانان نیروی هوایی شهر اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. شرکت کنندگان پرسشنامه های استاندارد عملکرد خانواده (FAD)، اضطراب، استرس و افسردگی (DASS) را تکمیل کردند. بعد از حذف پرسشنامه های نامعتبر داده های 103 نفر مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: آنالیز رگرسیون خطی نشان داد که نمره عملکرد خانواده به ترتیب افسردگی، اضطراب و استرس را با ضرایب 0/05، 0/16 و 0/05 تبیین می کند، بدین معنا که عملکرد خانواده، پیش بین معناداری برای افسردگی، اضطراب و استرس در خلبانان بود. نتایج نشان داد بر اساس ضرایب بتا به ازای 0/25، 0/14 و 0/24 تغییرات در نمره عملکرد خانواده به ترتیب یک واحد تغییرات معنادار در نمرات افسردگی، اضطراب و استرس شرکت کنندگان ایجاد نمود (0/05

مقدمه: از مهمترین مشکلات برای افراد درگیر با جنگ، ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه است که با پیامدهای غیرقابل پیش بینی یا مخرب و بلند مدت برای فرد آسیب دیده، خانواده وی و اجتماعی که در آن زندگی می کند همراه است. از آنجایی که اختلال استرس پس از سانحه به عنوان یک موضوع پر استرس در خانواده جانبازان شناخته شده است؛ بنابراین می تواند بر روی انگیزه تحصیلی فرزندان تاثیر بگذارد. هدف: پژوهش حاضر به بررسی ارتباط استرس آسیب ثانویه با انگیزش تحصیلی در فرزندان جانبازان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی و بر روی 150 نفر از فرزندان جانبازان استرس آسیب ثانویه استان مازندران در سال 1397 با روش تصادفی ساده انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی، استرس آسیب ثانویه (STSS) و مقیاس انگیزش تحصیلی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های آماری توصیفی (جدول، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تی زوج، تی مستقل و انکوا) در سطح معنی داری 0/01>P تجزیه تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار استرس آسیب ثانویه 13/9 ± 43/97 و انگیزش تحصیلی در فرزندان جانبازان 20/84± 85/28 نشان داده بود، همچنین بین اختلال استرس پس نیابتی با انگیزه پیشرفت تحصیلی ارتباط معنی داری وجود نداشت (0/15=P). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، استرس آسیب ثانویه با انگیزش تحصیلی فرزندان جانبازان ارتباط معنی داری نداشته است. لذا، آموزش شیوه های افزایش انگیزه پیشرفت تحصیلی در جهت مقابله با استرس آسیب ثانویه توصیه می گردد.

مقدمه: بعد از انجام آنژیوگرافی فمورال جهت پیشگیری از بروز عوارض عروقی ناشی از برش ناحیه فمورال، بیماران باید حدود 24 ساعت در تخت استراحت نمایند. محدودیت حرکت پس از آنژیوگرافی عروق کرونر باعث عدم راحتی در بیماران می شود. به نظر می رسد تغییر وضعیت بیماران می تواند در ایجاد حس راحتی آنان موثر باشد. هدف: در این مطالعه اثربخشی شیوه های مختلف تغییر وضعیت بر میزان راحتی بیماران در پی خارج کردن شیت پس از آنژیوگرافی فمورال مورد مقایسه قرار گرفته است. مواد و روش ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 72 بیمار دارای اختلال عروق کرونری تحت کاتتریسم قلبی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند با کسب رضایت آگاهانه و به روش مبتنی بر هدف انتخاب، سپس به روش تصادفی ساده به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. در گروه مداخله از ساعت اول بعد از مداخله به تدریج زاویه تخت افزایش پیدا کرد و تا 45 درجه در ساعت چهارم رسید. سپس، میزان راحتی از طریق مقیاس اندازه گیری آنالوگ بصری در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده از آمار توصیفی (شاخص های تمایل مرکزی و پراکندگی) و آمار تحلیلی (آزمون های کای اسکویر، تی مستقل و آنالیز واریانس اندازه های تکراری) تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: بین میزان راحتی دو گروه مداخله و کنترل قبل از انجام مداخله تفاوت معناداری وجود نداشت (0/57=P)، ولی از ساعت دوم تا ششم پس از مداخله میزان راحتی بیماران گروه مداخله به میزان معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (0/001>P). آزمون آنالیز واریانس اندازه های تکراری نیز نشان داد راحتی بیماران در گروه مداخله در ساعات دوم تا انتهای مطالعه افزایش معنی داری داشت (0/04=P)، در حالی که در گروه کنترل میزان راحتی بیماران تقریبا روند ثابتی داشت و این روند از نظر آماری معنادار نبود (0/2 =P) بحث و نتیجه گیری: بیماران با تغییر زاویه تخت به میزان 15 تا 45 درجه، 4 تا 6 ساعت پس از آنژیوگرافی با شیوه های مختلف استراحت بعد از آنژیوگرافی احساس راحتی بیشتری می نمایند.

مقدمه: درد از عوارض شایع و ناخوشایندی است که به دنبال خروج شیت شریانی، توسط بیماران تحت آنژیوپلاستی گزارش می شود. هدف: این مطالعه با هدف تعیین تاثیر استفاده از کمپرس سرد بر شدت درد ناشی از خروج شیت شریانی در بیماران تحت آنژیوپلاستی عروق کرونر انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است که جامعه ی آماری آن را 60 بیمار تحت آنژیوپلاستی عروق کرونر بستری در بیمارستان های منتخب آجا در نیمه ی دوم سال 1398 تشکیل می دادند. نمونه های پژوهش به روش در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه 30 نفری کمپرس سرد و کنترل تقسیم شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و مقیاس دیداری سنجش درد استفاده شد. مداخله به صورت استفاده از یک قطعه یخ در ابعاد 2×2×4 سانتی متری بود که در یک دستکش لاتکس با پوشش گاز استریل قرار داده شده و به مدت 5 دقیقه قبل از خروج شیت در محل مورد نظر استفاده شد و در گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. داده ها در سه مرحله قبل، حین و بعد از مداخله جمع آوری و با نرم افزار آماری SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمرات کل شدت درد در دو گروه قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت. در حالی که در مقایسه این نمره در حین مداخله، اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده شد (0/001

مقدمه: نداشتن معنا در زندگی و نا امیدی و نداشتن لذت مثبت می تواند عامل بسیاری از معضلات و مشکلات بیماران دیالیزی باشد که می تواند خودکارآمدی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. هدف: با توجه به اهمیت نقش خودکارآمدی بیماران در امر مراقبت از خود، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین امید و خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی می باشد که حجم نمونه لازم 100 نفر تعیین شد و نمونه گیری بر اساس معیارهای ورود و خروج به صورت در دسترس انجام شد. در این مطالعه از پرسشنامه های دموگرافیک، پرسشنامه امید اسنایدر و خودکارآمدی شرر استفاده شد. پس از جمع آوری داده ها، داده های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. معناداری 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه، 52 نفر مرد و 48 نفر زن وارد مطالعه شدند. میانگین و انحراف معیار سنی به ترتیب 51 و 9/51 بودند که کمترین سن 27 و بیشترین 65 سال بود. 17 درصد آنان مجرد و 81 درصد متاهل بودند و 2 درصد شرکت کنندگان بیوه بودند. همچنین یافته ها نشان داد میانگین نمره امید بیماران 37/84 با انحراف معیار 0/73 و میانگین نمره خودکارآمدی بیماران 50/76 با انحراف معیار 2/76 بود. با توجه به اینکه نمره پایین در ابزار امید اسنایدر نشان دهنده امید پایین تر می باشد در نتیجه امید بیماران همودیالیز پایین قلمداد شد و نمره خودکارآمدی در حد متوسط ارزیابی شد. بین خودکارآمدی و امید بیماران ارتباط معناداری وجود داشت، یعنی با افزایش امید، خودکارآمدی نیز افزایش یافت و بر عکس (0/001

مقدمه: جو اخلاقی تعیین کننده تصمیم گیری در سازمان بر اساس معیارهای اخلاقی است که می تواند منجر به رضایت کارکنان و ارایه خدمات با کیفیت شود. در محیط پر تنش اتاق عمل بررسی جو اخلاقی می تواند به پیشبرد صحیح اعمال جراحی کمک کند. همچنین تعهد سازمانی از جمله عواملی است که تعیین کننده معیارهای تصمیم گیری اخلاقی می باشد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین جو اخلاقی با تعهد سازمانی از دیدگاه تکنولوژیست های اتاق عمل و هوشبری در بیمارستان های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است که بر روی 161 نفر از تکنولوژیست های اتاق عمل و هوشبری شاغل در بیمارستان های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1398 و با نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. جمع آوری داده ها به کمک پرسشنامه صورت گرفت. ابزار شامل سه قسمت اطلاعات دموگرافیک، جو اخلاقی ویکتور و همکارش و تعهد سازمانی آلن و همکارش بود. برای آنالیز داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی شامل میانگین و آزمون همبستگی پیرسون توسط نرم افزار SPPS نسخه 22 استفاده شد. سطح معنی داری در این مطالعه کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 7/18 ± 33/02 سال بود که در محدوده 53-23 سال قرار داشتند. 71/4 درصد زن بودند. 24/3 درصد دارای تحصیلات کارشناسی و بقیه کاردانی بودند. بیشترین سابقه کاری افراد مورد مطالعه 1 تا 5 سال با 41/6 درصد بود. بیشترین حوزه تخصصی کاری افراد جراحی عمومی با 21/1 درصد بود. بیشترین جو اخلاقی به دست آمده مربوط به "جو اخلاقی حرفه گرایی" با 65/91 درصد و بیشترین تعهد سازمانی مربوط به "تعهد مستمر" با 54/81 درصد بوده است. نتیجه آزمون پیرسون نشان داد که بین جو اخلاقی با تعهد سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. (0/002=P و 0/237=R). همچنین بین ابعاد آن نیز ارتباط معناداری یافت شد (0/05

مقدمه: توکسوپلاسما گوندی یک تک یاخته ی دورن سلولی اجباری است که عامل ایجاد کننده ی عفونت توکسوپلاسموزیس در انسان و بسیاری از مهره داران خونگرم می باشد. هدف: هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان شیوع انگل توکسوپلاسما گوندی در بیماران مبتلا به دیابت تیپ دو و گروه کنترل در جنوب غربی ایران می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مورد-شاهدی، 80 فرد مبتلا به دیابت نوع دو و 100 فرد سالم مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی شهرستان آبادان در زمستان سال 1398 انتخاب شدند. آنتی بادی IgG ضد توکسوپلاسما گوندی در سرم افراد با استفاده از روش الایزا مورد بررسی قرار گرفت. یک پرسشنامه حاوی برخی اطلاعات دموگرافیک و ریسک فاکتورهای مرتبط با توکسوپلاسما توسط هر فرد شرکت کننده تکمیل شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام گردید. مقدار P کم تر از 0/05، از لحاظ آماری معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: حدود 72/5 درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع دو و 29 درصد افراد سالم از نظر آنتی بادی IgG مثبت گزارش شدند. این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (0/001P). بحث و نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای انگل توکسوپلاسما گوندی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو در مقایسه با افراد سالم، باید توجه بیشتری به این گروه در معرض خطر کرد. پیشنهاد می گردد که این بیماران، به طور مرتب از نظر ابتلا به انگل قرار مورد ارزیابی گیرند.

مقدمه: سوختگی همواره می تواند آثار و عوارض ناگواری بر جسم و روان فرد بگذارد. سالانه افراد زیادی دچار آسیب های ناشی از سوختگی می گردند که برخی از این آسیب ها در محیط های نظامی رخ می دهد. روش های مختلفی برای درمان سوختگی ها وجود دارد که پیوند پوست یکی از اثربخش ترین روش هاست. هدف: این مطالعه با هدف مروری بر کلیات مراقبتی-درمانی سوختگی و معرفی یک بیمارستان نظامی پیشرو در مدیریت بیماران سوختگی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مروری، حاصل جستجو و تحلیل مطالعات چاپی و مطالعات منتشر شده در داده پایگاه های الکترونیک PubMed, Medline، Scopus، SID، کتابخانه Cochrane و جستجو با موتور جستجوی Google Scholar و با استفاده از کلمات کلیدی سوختگی، پیوند پوست، نظامی، پانسمان و مجروح بین سال های 2000 تا 2019 به زبان فارسی و انگلیسی می باشد. یافته ها: با توجه به پیشرفت سلاح های جنگی و افزایش قدرت آتش افروزی آن ها، موقعیت حساس و استراتژیک ایران در منطقه و وجود تهدیدات در مرزهای کشور، مراقبت و درمان مجروحین سوختگی در نیروهای مسلح از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای زخم هایی که به درمان های نگه دارنده پاسخ نمی دهند، از درمان های جراحی مختلفی استفاده می شود. در حال حاضر، در بخش مراقبت های ویژه سوختگی بیمارستان شهید دکتر چمران از تمامی این روش ها استفاده می شود که در متن مقاله به آن ها می گردد. بحث و نتیجه گیری: با پیشرفت علم، امروزه شاهد کاهش مرگ و میر و عوارض بعد از سوختگی در سراسر دنیا از جمله ایران هستیم. بیمارستان شهید دکتر چمران به عنوان یک بیمارستان نظامی، یکی از مراکزی است که در این مسیر، پیشرو بوده است. با توجه به هزینه های سنگین و طولانی مدت درمان های تکمیلی بیماران سوختگی، توصیه می گردد که در این زمینه راهکاری اندیشیده شود.

مقدمه: بلایای طبیعی و انسانی مانند جنگ، سیل و زلزله از دلایل اصلی تخلیه بیمارستان ها می باشند. در این بحران ها، می بایست مسیولین بهداشتی از پیش برنامه های بیمارستان برای تخلیه کامل یا جزیی را برنامه ریزی نموده و فرماندهی و ساختار مدیریتی مطلوب را طراحی نمایند. با وجود خطر بالای تخلیه بخش های مراقبت های ویژه در موقعیت بحران، متاسفانه ارایه دهندگان خدمت در این بخش ها آموزش کافی در خصوص تخلیه ایمن و موثر بخش ویژه را دریافت نمی کنند. هدف: هدف از این مطالعه تعیین آمادگی بیمارستان ها جهت تخلیه و انتقال بیماران بخش مراقبت های ویژه در حوادث و بلایا می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مروری که در سال 1398 انجام شد، به بررسی پروتکل های مرتبط با تخلیه بیماران بخش مراقبت های ویژه در زمان بلایا پرداخته شد. پایگاه های اطلاعات PubMed، Scopus و ISI (Web of Science) مورد بررسی قرار گرفتند. برای این منظور از کلمات کلیدی Disaster، Evacuation و intensive care unit استفاده شد. سپس پایگاه های داده با کمک واژگان کلیدی بررسی و جستجوی منابع انجام شد. یافته ها: در این مطالعه چهارده مرحله برای قبل، حین و بعد از تخلیه یک بخش مراقبت های ویژه در زمان بلایا در نظر گرفته شده است. این مراحل با توجه به مقالات مورد بررسی به صورت یک پروتکل معرفی شده است. بحث و نتیجه گیری: هنگامی که بیماران در بیمارستان در معرض خطر قرار می گیرند، مدیریت بیمارستان می بایست برای نحوه تخلیه تجهیزات و همچنین حفظ سلامتی بیماران و کارکنان تصمیم گیری کند. تخلیه بیمارستان روی بیماران، کارکنان، اعضای خانواده، جامعه و حتی کشور و همچنین پیامدهای موثر بر بیماران اثر قابل توجهی خواهد داشت. تخلیه موفقیت آمیز بخش مراقبت های ویژه در هنگام بروز فاجعه به آمادگی، مشارکت، برقراری ارتباط موثر و رهبری توسط ارایه دهندگان مراقبت های ویژه نیاز دارد.

مقدمه: ویروس کرونا یا کووید-19 یک نوع سندرم تنفسی حاد با عامل ویروسی از خانواده کرونا ویروس ها می باشد که همه کشورهای جهان را در مدت زمان کوتاهی درگیر کرده است. با توجه به شیوع و میزان مرگ و میر بالای این بیماری و از سوی دیگر احتمال اوج مجدد کووید-19 خصوصا در فصل پاییز و نبود واکسن یا درمان اختصاصی، آشنایی و معرفی ویروس کووید-19 اهمیت زیادی دارد. هدف: هدف از این مطالعه " آشنایی با ویروس کووید-19 از جنبه تشخیص، پیشگیری و درمان " است. مواد و روش ها: در این پژوهش مرور روایتی از جستجو در موتور جستجو نظیر Google Scholar، Google و پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Science Direct و سایت های CDC و WHO در سال 2019 و 2020 که مرتبط با هدف مطالعه و به زبان " فارسی" و " انگلیسی" بودند استفاده شد. یافته ها: با استفاده از به روزترین داده ها به آشنایی با ویروس کووید-19، همه گیری شناسی بیماری، ساختار، منبع ویروس، علایم بیماری و راه های انتقال، طیف شدت بیماری، تشخیص، برنامه های درمانی، پیشگیری و کنترل بیماری پرداخته شده است. تشخیص این ویروس علاوه بر علایم بالینی، متکی به یافته های آزمایشگاهی و رادیولوژیکی است. هیچ درمان اختصاصی دارویی برای کووید-19 تا 30 ژوین 2020 معرفی نشده است؛ بنابراین بهترین راه در شرایط حاضر پیشگیری از بیماری می باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به افزایش لحظه ای مبتلایان به کووید-19 و مرگ و میر بالای ناشی از آن، نبود واکسن و درمان دارویی قطعی پیشنهاد می شود پیشگیری با استفاده از افزایش آگاهی جامعه در جهت بکارگیری اصول صحیح بهداشتی، رعایت فاصله اجتماعی و نظارت دقیق بر اجرای صحیح آن ها انجام گیرد. تدوین و اجرای فوری برنامه های جامع و زیربنایی جهت پیشگیری و مدیریت شیوع مجدد کووید-19 در فصل پاییز ضرورتی انکار ناپذیر است.