امروزه، محیط بیرونی بسیاری از سازمان های بخش عمومی را میتوان به صورت بی نظمی روز افزون، تحمیل یک پویایی، تهدید، و مجموعه پیچیدهای از شرایط برای مدیران توصیف کرد. در چنین شرایطی کارآفرینی بخش عمومی از طریق تاکید بر انعطاف پذیری، سازگاری، سرعت، و نوآوری، میتواند پاسخ استراتژیک موثری به بی نظمی های محیطی باشد. با این وجود علیرغم توجه گسترده به موضوع نوآوری و کارآفرینی در بخش عمومی در سطح جهانی، هنوز شواهد کمی بر وجود یک پارادایم و مدل تایید شده مشاهده می شود. پژوهش حاضر با استفاده از روش فراترکیب، در پی پاسخگویی به سه سوال است؛ کارآفرینی بخش عمومی چگونه در ادبیات تعریف شده؟ پیشایندها یا پیش نیازهای پیاده-سازی کارآفرینی در سازمان های بخش عمومی کدامند؟ و چه پیامدها و خروجی هایی را می توان از پیاده سازی کارآفرینی در سازمان های عمومی، انتظار داشت؟ تحلیل کدگذاری ها و ترکیب محتوای مقالات منتخب از سه پایگاه اطلاعات علمی در فاصله سال های 2000 تا 2016، به شکل مدلی در سه سطح فردی، سازمانی و محیطی استخراج و در این مقاله معرفی شده است.