مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1398 | دوره:74 | شماره:4 |تعداد مقالات:14

زمینه ی مطالعه: اوره یک منبع نیتروژن غیرپروتئینی است که اغلب به عنوان جایگزینی با پروتئین خام جیره برای کاهش هزینه تغذیه دام مورد استفاده قرار می­ گیرد. هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثرات جایگزینی سطوح مختلف اوره آهسته رهش با کنجاله سویا بر مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر و فراسنجه های خونی گاوهای شیرده در اوایل شیردهی بود. روش کار: دوازده رأس گاو شیرده هلشتاین در نوبت زایش سوم، با تولید شیر بیش از 30 کیلوگرم در روز انتخاب و از 10 تا 100 روز پس از زایش با چهار جیره به عنوان تیمارهای آزمایشی شامل صفر، 23/0، 46/0 و 69/0 درصد اوره آهسته رهش جایگزین کنجاله سویا تغذیه شدند. مصرف خوراک به صورت روزانه اندازه­ گیری شد. نمونه شیر در روز شروع آزمایش و با فاصله 14 روز اخذ شد. برای سنجش گلوکز، اوره، کلسترول، تری­ گلیسرید، لیپوپروتئین با دانسیته بالا و کم خونگیری از روز شروع آزمایش تا پایان آزمایش هر دو هفته یکبار انجام شد. نتایج: مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر تفاوت معنی­ داری بین تیمارهای آزمایشی نداشتند. غلظت گلوکز و فراسنجه­ های خونی (کلسترول، لیپوپروتئین با دانسیته بالا و کم) تفاوت معنی­ داری بین تیمارهای آزمایشی نداشت ولی تری گلیسرید و لیپوپروتئین با چگالی بسیار کم در زمان صفر معنی­ دار بود (05/0>P). نتیجه گیری نهایی: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افزودن اوره آهسته رهش تا سطح 69/0 درصد جیره تأثیر منفی بر مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر و فراسنجه­ های خونی نداشته است.

زمینه ی مطالعه: : یکی از مهم­ ترین میکروارگانیسم­ های بیماری­ زا در فرآورده­ های گوشتی به ویژه آن هایی که طی تولید مکررا با دست تماس دارند، استافیلوکوکوس اورئوس می­ باشد. برای درمان اغلب عفونت­ های ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس از داروهای بتالاکتام به خصوص نسل­ های جدید سفالوسپورین­ ها استفاده می­ شود، اما تولید آنزیم بتالاکتاماز توسط برخی از سویه­ ها موجب ناموفق بودن درمان عفونت­ های وابسته به این ارگانیسم شده است. هدف: تحقیق حاضر با هدف ارزیابی میزان آلودگی و مقایسه اثر ضد میکروبی عصاره­ های متانولی فلفل­ قرمز و پیاز­ قرمز بر استافیلوکوکوس اورئوس­ های واجد ژن بتالاکتاماز جدا شده از گوشت چرخ­ کرده در شهر سمنان انجام شد. روش کار: بدین منظور نمونه­ برداری از 30 مرکز توزیع و عرضه گوشت بسته­ بندی شده در شهر سمنان تحت شرایط بهداشتی انجام شد و تمام نمونه­ ها از نظر حضور استافیلوکوکوس اورئوس واجد ژن بتالاکتاماز مورد آزمایش جداسازی با روش­ های بیوشیمیایی و تایید مولکولی با تست PCR قرار گرفتند. همچنین اثر ضد باکتریایی عصاره های فلفل­ قرمز و پیاز­ قرمز بر جدایه­ های مذکور با تست­ های حداقل اثر مهاری (MIC)، حداقل اثر کشندگی (MBC)، انتشار چاهک و منحنی رشد باکتری ارزیابی شد. نتایج: نتایج نشان داد که 20 درصد نمونه­ ها آلوده به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس واجد ژن بتالاکتاماز بودند. عصاره ­ های فلفل­ قرمز و پیاز­ قرمز اثر ضد باکتریایی خوبی را بر ضد این جدایه­ ها نشان دادند و در تمام تست­ ها عصاره فلفل­ قرمز نسبت به پیاز­ قرمز موثرتر بود. نتیجه گیری نهایی: با اثبات اثر ضد میکروبی قوی­ تر فلفل­ قرمز توصیه می­ شود در غذاهایی مانند انواع کباب که از گوشت چرخ ­ کرده تهیه می­ شوند حتما در کنار پیاز از فلفل نیز به میزان مناسب استفاده شود.

زمینه ی مطالعه: توانایی میکروارگانیسم در زنده ماندن در طول قسمت فوقانی لوله گوارش و کولونیزه شدن در روده بزرگ، نکته ی کلیدی در عملکرد آن به عنوان باکتری پروبیوتیک می باشد. استرس اسید و نمک صفراوی از مهمترین چالش هایی هستند که میکروارگانیسم در این مسیر با آن ها مواجه می شود و مقاومت به آن ها از ویژگی های مطلوب سویه های پروبیوتیکی می باشد. از سوی دیگر، استفاده از نگهدارنده های طبیعی مانند اسانس و عصاره های گیاهی به صورت ترکیبی با سایر فاکتورهای حفاظت کننده بسیار مورد توجه قرار گرفته است؛ در حالی که پاسخ میکروارگانیسم به سطوح تحت کشنده ی استرس اسانس ممکن است باعث تغییر حساسیت به سایر استرس ها شود. هدف: هدف این مطالعه بررسی رشد و مقاومت به اسید و نمک های صفراوی در سویه پروبیوتیک لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی در پاسخ به استرس اسانس کاکوتی می باشد. روش کار: لوله های حاوی MRS broth با غلظت های مختلف اسانس کاکوتی، نمک صفراوی و pH های مختلف با دوز مشخصی از سویه لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی تلقیح و گرمخانه گذاری شدند. نمونه ها در زمان های t0و t1جمع آوری شده و تعداد واحد های تشکیل دهنده ی کلنی در هر میلی لیتر تعیین شد. غلظتی که در آن حداقل 2 لوگ کاهش زنده مانی مشاهده شد به عنوان دوز کشنده و غلظت های قبل از آن به عنوان تحت کشنده شناسایی شدند. پس از آن تاثیر مواجهه با دوز تحت کشنده اسانس کاکوتی بر مقاومت به دوز کشنده ی استرس ها و منحنی رشد لاکتوباسیلوس رامنوسوس جی جی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: دوز کشنده اسانس کاکوتی 1500 پی پی ام و دوز تحت کشنده آن 1000 پی پی ام تعیین شد. دوز کشنده نمک صفراوی 2/0 درصد و pH کشنده نیز 5/2 گزارش شدند. مواجهه قبلی با دوز تحت کشنده اسانس کاکوتی (1000 پی پی ام) موجب افزایش معنادار زنده مانی در مواجهه با سطح کشنده استرس ها شد و بر منحنی رشد میکروارگانیسم در حضور نمک های صفراوی و pH اسیدی تاثیرگذار بود. نتیجه گیری نهایی: مواجهه با سطح تحت کشنده اسانس کاکوتی موجب تقویت حفاظت متقاطع در برابر شرایط اسیدی و نمک های صفراوی شد.

زمینه ی مطالعه: ماهی سفید رودخانه ایی (Squalius cephalus) یکی از اعضاء خانواده کپور ماهیان است که جزء ماهیان آب شیرین است و به صورت دسته جمعی در رودخانه­ هایی که دارای جریان سریع هستند زندگی می ­ کند. سیاهرود یکی از رودخانه های بخش جنوب شرقی حوزه آبریز دریای خزر است. هدف: در این مطالعه هدف بررسی و جداسازی انگل های ماهی سفید رودخانه ایی رودخانه سیاه رود استان مازندران است. روش کار: در مطالعه حاضر مجموعآً 96 نمونه ماهی با میانگین وزنی 3 ± 42 گرم و میانگین طولی 1 ± 15 سانتی متر در طی فصول زمستان 1393 و بهار، تابستان و پاییز 1394 از رودخانه سیاهرود جمع آوری شده و سریعاً درون کیسه­ های پلاستیکی حاوی اکسیژن به آزمایشگاه انگل شناسی منتقل گردیده و درون اکواریوم نگهداری شدند. نمونه برداری از پوست، باله ها، آبشش و چشم ماهیان انجام شد و پس از تهیه لام مرطوب به کمک میکروسکوپ نوری بررسی شدند. نمونه های انگلی تثبت شده و با استفاده از مشخصات بیومتری و کلیدهای شناسایی موجود، تا حد جنس و گونه تشخیص داده شدند. نتایج: در بررسی حاضر 6 گونه انگل داخلی و خارجی از اندام­ های مختلف ماهی سفید رودخانه ایی سیاهرود جدا شدند که شامل؛ 2 گونه تک یاخته Ichthyophthirius multifiliis و Trichodina sp. از آبشش به ترتیب با بیشترین نمونه مثبت جدا شده در تابستان و بهار، 1 گونه میکسوزوآ، Myxobolus muelleri از روده با بیشترین نمونه مثبت جدا شده در زمستان، 3 گونه مونوژن Dactylogyrus vistulaeوDiplozoon paradoxum از آبشش به ترتیب با بیشترین نمونه های مثبت جدا شده در پائیز و تابستان و Gyrodactylus mutabilitas از پوست و آبشش با بیشترین نمونه های مثبت در تابستان بوده ­ اند. نتیجه گیری نهایی: به نظر می رسد بخش عمده ای از دلایل حضور متفاوت انگل های جدا شده در فصول مختلف، تغییرات اکولوژیک و محیط رودخانه در طی فصول مختلف و همچنین تأثیرات این تغییرات بر فیزیولوژی بدن ماهیان و چرخه زندگی انگل ها است.

زمینه ی مطالعه: در حال حاضر نانوذرات نقره، به­ ویژه به دلیل خواص ضدمیکروبی، به­ طور وسیع در صنایع مختلف و انواع محصولات مصرفی استفاده می­ شوند. کاربرد وسیع این نانوذرات احتمال رهایش آن ها به بوم­ سازگان آبی و تأثیر آن ها بر موجودات زنده آبزی را افزایش داده است. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات هیستوپاتولوژیکی نانوذرات نقره کلوئیدی در آب بر آبشش ماهی آزاد دریای خزر بود. روش کار: در این مطالعه 84 ماهی آزاد دریای خزر (40/3± 60/26 گرم) در چهار غلظت 0، 01/0، 02/0 و 03/0 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره به مدت 14 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. در پایان آزمایش، به­ منظور تعیین اثرات آسیب بافتی ناشی از نانوذرات نقره، بافت آبشش با تکنیک بافت­ شناسی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: آسیب­ های بافتی مشاهده­ شده شامل هایپرپلازی و هایپرتروفی، کوتاهی تیغه ثانویه آبشش، خمیدگی تیغه آبششی، جداشدگی اپیتلیال تیغه ثانویه آبشش و آنوریسم بود. نتیجه گیری نهایی: نتایج این پژوهش نشان داد که کلوئید نانوذرات نقره در آب می­ تواند به آسیب بافتی در آبشش ماهی آزاد دریای خزر منجر شده و مواجهه طولانی­ مدت با غلظت تحت کشنده این نانوذرات می­ تواند باعث مرگ این ماهیان شود.

زمینه ی مطالعه: گیاه گلرنگ به دلیل داشتن خاصیت آنتی­ اکسیدانی می­ تواند در ماهیان مورد استفاده قرار گیرد؛ در بررسی حاضر عوارض جانبی استفاده از تزریق داخل صفاقی عصاره این گیاه در ماهی قزل­ آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. هدف: در این مطالعه اثرات تزریق داخل صفاقی عصاره گیاه گلرنگ (Carthamus tinctorius) بر آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز و فسفاتاز قلیایی به عنوان شاخص های آسیب بافتی و همچنین مطالعه ی آسیب شناسی بافت­ های کبد و کلیه در ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) مورد بررسی قرار گرفته است. روش کار: پس از تهیه ماهی های قزل آلای رنگین­ کمان با میانگین وزن 5± 100 گرم تهیه و با غلظت­ های مختلف عصاره گلرنگ بصورت داخل صفاقی مورد تزرق قرار گرفتند. در این راستا، یک گروه شاهد منفی (بدون تزریق)، یک گروه شاهد مثبت (تزریق با 2/0 میلی لیتر سرم فیزیولوژی) و سه گروه تیمار تجربی به ترتیب با غلظت های 50، 100 و 200 (میلی گرم به ازای کیلو گرم وزن در حجم 2/0 میلی لیتر) تزریق شدند. در روز های سوم، هفتم و دهم بعد از تزریق نمونه برداری از خون جهت جداسازی سرم خون و سنجش فعالیت آنزیم های ASAT، ALAT و ALP انجام گرفت. همچنین نمونه برداری از بافت کبد و کلیه در روز هفتم صورت گرفت. نتایج: با تزریق عصاره گلرنگ فعالیت آنزیم های ASAT، ALAT و ALP در ماهیانی که با عصاره تزریق شدند در مقایسه با گروه­ های شاهد بطور معنی دار در هر سه دوره نمونه برداری افزایش یافت. در بررسی بافت­ شناسی نیز، آسیب­ های بافتی تیپیک در کبد و کلیه ثبت گردید. نتیجه گیری نهایی: تزریق داخل صفاقی عصاره گلرنگ در دوزه­ های 200 – 50 میلی گرم بر کیلو گرم وزن موجب بروز آسیب بافتی در اندام های کبد و کلیه می شود، به گونه­ ای که غلظت 200 میلی گرم در لیتر عوارض بافتی شدیدی در بافت های یاد شده به همراه داشت، لذا برخی محدودیت­ ها در استفاده تزریقی این ماده را به عنوان محرک ایمنی یا همیار واکسن باید در نظر گرفته شود.

زمینه ی مطالعه: لنگش همواره به عنوان یک معضل جدی در گله گاو شیری مورد توجه بوده است که می تواند سبب کاهش تولید شیر، کاهش نرخ آبستنی و همچنین افزایش حذف زودرس گاو از گله گردد. کوتاهی انگشت و نیز نازکی کف بیشترین نقش را در ایجاد فشار بر روی پاشنه و شیار های جانبی آن و در نتیجه زخم بافت شاخی ناحیه پاشنه و لنگش دارد. هدف: پژوهش حاضر در راستای نشان دادن همزمانی این دو رخداد، در نسبت های اپیدمیک در سطح گله است. روش کار: مطالعه حاضر بر روی 110 رأس تلیسه تازه زا در سطح گله صورت گرفت. گاو های لنگ با استفاده از fact sheet ارائه شده توسط (AABP) American Association of Bovine Practitioners انتخاب شدند. طول دیواره پشتی کمتر از 5/7 سانتی متر و طول کمتر از 5 سانتی متر در کف (اندازه گیری با claw check) به عنوان معیار انتخاب کف نازک و همچنین حضور ضایعات V شکل سیاه رنگ در شیار های جانبی پاشنه به عنوان معیار زخم بافت شاخی ناحیه پاشنه در نظر گرفته شد. نتایج: در 50 رأس تلیسه تازه زا، همزمانی کف نازک و زخم واقع در شیار های جانبی بافت شاخی پاشنه با توزیعی مشابه عمدتاً در انگشتان اندام حرکتی خلفی مورد تأیید بالینی قرار گرفت. کمترین میانگین طول دیواره پشتی 02/1± 54/66 میلی متر و کمترین میانگین ضخامت کف 78/1± 98/43 میلی متر در اندام خلفی سمت چپ مشاهده شد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج حاصل از این بررسی ضمن صحه گذاری بر نامگذاری New Concrete Disease، لنگش ناشی از همزمانی این دو عارضه مورد تایید بالینی قرار گرفت.

زمینه ی مطالعه: روش های کم تهاجمی برای کاربردهای درمانی و مدل سازی در دیسک بین مهره ای از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بیشتر روش های درمانی و مدلسازی ها دارای رهیافت تهاجمی هستند. استفاده از رهیافت های کم تهاجمی در ارتباط با دیسک بین مهره ای که در مجاورت ساختارهای حساس قرار گرفته است، مزایای بسیاری به دنبال دارد. هدف: هدف این مطالعه، معرفی و بررسی روشی برای کارگذاری سوزن از طریق پوست جهت تزریق و آسپیراسیون با استفاده از توموگرافی کامپیوتری در دیسک بین مهره­ ای کمری سگ است. روش کار: در این مطالعه 18 قلاده سگ سالم انتخاب شده و هر سگ در دو بازه زمانی مجزا مورد آزمون قرار گرفت. در هر بازه زمانی، سه دیسک بین مهره ای انتخاب شده و بر اساس رهیافت تعیین شده با سوزن اسپینال گیج مناسب و به کمک دستگاه سی تی اسکن آسپیراسیون یا تزریق در مرکز دیسک و در داخل بافت نوکلئوس پالپوسوس انجام می گرفت. نتایج: دقت و سرعت کارگذاری سوزن به مرور زمان و با تکرار پروسه نتایج بهتری را نشان داد. تعداد دفعات کارگذاری سوزن برای قرارگیری در محل درست حداقل یک بار و حداکثر سه بار بود. تنها در 2/10 درصد موارد، خونریزی خفیف از محل خروج سوزن وجود داشت. مدت زمان کارگذاری سوزن در داخل دیسک به طور میانگین برای هر دیسک 141 ثانیه محاسبه گردید. هیچ عوارض ناخواسته ای مشاهده نشد. نتیجه گیری نهایی: استفاده از سی تی اسکن برای کارگذاری سوزن در داخل دیسک بین مهره ای کمری در سگ در زمان نسبتا کوتاه بدون بروز عوارض خاص و قابل توجه برای کاربردهای پژوهشی و درمانی امکانپذیر است.

زمینه ی مطالعه: برای حذف آنتی­ بیوتیک­ ها از صنعت پرورش طیور، یافتن جایگزین­ هایی مناسب برای بهبود صفات تولیدی و سلامتی پرنده امری ضروری است. در این میان، ترکیبات و مواد افزودنی با منشاء طبیعی یکی از بهترین گزینه­ ها در این رابطه محسوب می­ شوند. هدف: بررسی تأثیر کاربرد هیومات سدیم و پروبیوتیک و برهمکنش آن­ ها در تغذیه جوجه­ های گوشتی روی شاخص­ های عملکردی، خصوصیات لاشه، فراسنجه­ های مورفولوژیکی روده و ایمنی در جوجه­ های گوشتی بود. روش کار: برای این منظور از 336 قطعه جوجه گوشتی جنس نر سویه راس 308 از سن 1 الی 42 روزگی در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل3×2 در 4 تکرار 14 قطعه­ ای استفاده به­ عمل آمد، دو فاکتور آزمایشی شامل هیومات سدیم (حامی دام) در سه سطح صفر، 35/0 و 45/0 و پروبیوتیک در دو سطح صفر و 02/0 درصد جیره غذایی بود. نتایج: نتایج نشان داد که ضریب تبدیل غذایی تحت تأثیر اثرات اصلی افزودن هیومات سدیم و پروبیوتیک در دوره­ های آغازین و رشد قرار ندارد (05/0P>). لیکن ضریب تبدیل غذایی کل دوره، وزن زنده پایان دوره و شاخص تولید در تیمار دریافت کننده هیومات سدیم به میزان 35/0 درصد جیره بهتر از سایرین بود (05/0>P). وزن نسبی لاشه در تیمارهای دریافت کننده پروبیوتیک و هیومات سدیم نسبت به گروه شاهد از لحاظ آماری بیشتر بود و از میزان چربی حفره بطنی کمتری نسبت به شاهد برخوردار بودند (05/0>P). هم­ چنین وزن نسبی روده در گروه دریافت کننده پروبیوتیک و هیومات سدیم از لحاظ آماری کمتر از گروه شاهد بود (05/0>P). ولی وزن نسبی سایر اندام­ های داخلی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نداشت (05/0P>). بیشترین میزان تیتر در واکنش به SRBC و ایمنوگلوبولین نوع G در تیمارهای دریافت کننده جیره حاوی 45/0 درصد هیومات سدیم و 02/0 درصد پروبیوتیک حاصل گردید (05/0>P). نتیجه گیری نهایی: استفاده از سطوح 35/0 درصد هیومات سدیم و 02/0 درصد پروبیوتیک در جیره غذایی جوجه­ های گوشتی باعث بهبود عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و فراسنجه­ های مورفولوژیکی روده می­ گردد

زمینه ی مطالعه: از مهمترین بخش های دستگاه گردش خون، رگ های مرتبط با قلب هستند. اولتراسونوگرافی یکی از بهترین روش­ هایی است که می­ تواند جهت بررسی دقیق قلب و رگ های مرتبط با آن در ماهی مورد استفاده قرار گیرد. هدف: به دست آوردن شناختی کامل از ویژگی­ های آناتومی و اکوکاردیوگرافی این رگ ها در فیل­ ماهی و ارائه شیوه­ ای استاندارد برای انجام سونوگرافی. روش کار: تعداد10 عدد فیل­ ماهی­ نابالغ انتخاب شدند. پراب روی سطح ونترال بدن بین باله های سینه ای قرار داده شد و تصاویر طولی و عرضی تهیه شدند. با حرکت پراب به سمت قدام و خلف این ناحیه بررسی رگ ها انجام شد. بعد از انجام اولتراسونوگرافی مطالعات آناتومی انجام گرفت. طول و قطر ساختارهای رگی مورد مطالعه اندازه گیری و با استفاده از نرم افزار SPSS16 و روش Pair sample T مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت (05/0P<). نتایج: در اولتراسونوگرافی، جریان خون به دلیل حرکت ذرات اکوئیک قابل مشاهده بود. دو رگ قبل از قلب در بین لوب­ های کبد به هم ­ پیوستند و ساختار مشترکی را تشکیل داده و به سینوس وریدی تخلیه ­ شدند. در مطالعه آناتومی، آئورت شکمی در مجاورت آبشش­ ها به دو شاخه تقسیم شد. رگ سمت راست کوتاه تر و قطورتر از رگ چپ بود. بعلاوه ساختار مشترک رگی نیز نسبت به رگ های مجاور کبد کوتاه تر و قطورتر بود. طول آئورت شکمی طویل تر و قطورتر از رگ سمت راست و ساختار مشترک رگی بود ولی از رگ سمت چپ کوتاه تر بود (05/0P>). نتیجه گیری نهایی: از آنجایی که تا به حال مطالعه کاملی از نظر سونوگرافی و آناتومی روی رگ­ های مرتبط با قلب فیل­ ماهی انجام نشده است، این بررسی می­ تواند به عنوان مطالعه­ ای پایه­ ای مورد استفاده قرار گیرد. در این مطالعه رگ بلند سمت چپ قبل از قلب، سیاهرگ کبدی و رگ قطور سمت راست سیاهرگ مشترک اصلی نام گذاری شدند.

زمینه ی مطالعه: آنزیم فیتاز (EC 3. 1. 3. 8) به عنوان یک افزودنی غذایی در جیره حیوانات تک معدی، با هدف افزایش میزان جذب فسفات موجود در جیره، در شاخه های مختلف علوم تغذیه دام، طیور و آبزیان دارای جایگاه ویژه ای می باشد. با این وجود اقدامات کافی در زمینه تشدید اثر آن یا رفع موانع عمل بهینه آن صورت نگرفته است. هدف: این پژوهش با هدف یافتن عوامل فعال کننده یا مهارکننده فیتاز در منابع گیاهی غنی از متابولیت های ثانویه صورت گرفت. روش کار: آنزیم فیتاز از دانه گندم رقم سرداری استخراج گردید. پس از تهیه عصاره متانولی نمونه های گیاهی، اثر آن ها در چهار غلظت001/0، 01/0، 1/0، و 1 گرم درلیتر، به روش اسپکتروفتومتری میکروپلیت و در طول موج 405 نانومتر، بر روی فعالیت فیتاز بررسی شد. نتایج: در میان عصاره­ های متانولی بررسی شده، عصاره متانولی چهار گیاه Pedicularis sibthorpii Boiss، Phlomis persica Boiss، Solenanthus Circinatus Ledeb، Stachys lavandulifolia Vahl، اثر مهارکنندگی قابل توجهی بر فعالیت آنزیم فیتاز از خود نشان دادند. در مقابل عصاره متانولی شش گیاه Astragalus caraganae Hohe، Hypericum scabrum L، Linum album Ky. ex Boiss، Valeriana sisymbriifolia Vahl، Euphorbia denticulate Lam، Rindera lanata (Lam. )Bge، اثر فعال کنندگی قابل توجهی بر فعالیت آنزیم فیتاز از خود نشان دادند. نتیجه گیری نهایی: مطابق نتایج این مطالعه می­ توان هم گیاهان دارای خاصیتفعال­ کنندگی فیتاز و هم گیاهان دارای خاصیت مهارکنندگی فیتاز را به عنوان منابعی بالقوه جهت استفاده در جیره حیوانات تک معدی با هدف افزایش راندمان جذب فسفات جیره، پیشنهاد نمود. گروه نخست می توان را جهت تقویت فعالیت فیتاز به جیره اضافه کرد و اعضای گروه دوم را، اگر به شکلی در رژیم غذایی این حیوانات موجود باشد می توان حذف نمود.

زمینه ی مطالعه: مطالعه بافت­ زایی و بافت­ شناسی اندام­ های مختلف، یک روش آزمایشگاهی مفید و کاربردی جهت دستیابی به اطلاعات پایه و کارآمد در راستای آشنایی دقیق­ تر با روند رشد و نمو اندام­ ها در طول دوره­ ی جنینی، شکل و نوع ساختارهای آن در هر مرحله از این دوره و همچنین آشنایی با ساختار بافتی در گونه­ های مختلف جانوری بوده­ است. با توجه به قابلیت موجود در این دست مطالعات، ما می­ توانیم از آن به عنوان یک روش کاربردی دقیق برای به­ دست آوردن زمان­ بندی­ های حساس تشکیل هر اندام و شناخت بهتر ساختار بافتی آن استفاده نمائیم. هدف: مطالعه روند بافت­ زایی کبد در جنین قرقاول بود. روش کار: شصت تخم نطفه­ دار در دستگاه جوجه­ کشی قرار داده شد و از روز 5 تا آخر دوره انکوباسیون نمونه­ گیری انجام شد. نمونه­ های کبد اخذ شده در محلول بافر فرمالین 10 درصد فیکس و مقاطع بافتی تهیه شده به روش­ های هماتوکسیلین و ائوزین و پریودیک اسید شیف و تری کروم ماسون رنگ آمیزی شدند. نتایج: در این مطالعه پارانشیم کبد و تغییرات سلول­ های کبدی و ذخیره گلیکوژنی آن­ ها و نیز زمان ظهور کانالیکول­ ها، مجاری صفراوی، سیاهرگ­ های مرکزی و فضاهای پورت مورد بررسی قرار گرفت. کانالیکول­ های صفراوی در روز پنجم و سلول کوپفر در روز هشتم دوره انکوباسیون مشاهده شدند. واکنش مثبت به رنگ آمیزی پاس در روزهای اول دوره فقط در هپاتوسیت­ های مرکزی قابل رویت بود اما از روز نهم به بعد در تمام سلول­ های کبدی به چشم می­ خورد. این در حالی بود که تا آخر دوره دو بار کاهش در واکنش پاس ملاحظه گردید. نتیجه گیری نهایی: اختلاف در روزهای شکل­ گیری اندام­ ها و ساختارهای مختلف در پرندگان گوناگون، به اختلاف در طول دوره انکوباسیون و یا اختلافات گونه­ ای مربوط می­ شود. در این تحقیق به عنوان اولین مطالعه بر روی بافت­ زایی کبد قرقاول، شکل­ گیری این ارگان از روز پنجم تا آخر دوره جنینی بررسی شد و مشاهده گردید که روند تکامل و بافت­ زایی کبد تا روز هجدهم دوره به اتمام می رسد.

زمینه ی مطالعه: مصرف داروهای ضدباکتریایی در حیوانات مولد غذا علاوه بر آثار بسیار مفید در پیشگیری، درمان و کنترل بیماری های عفونی می تواند مخاطرات بهداشتی از جمله گسترش مقاومت باکتریایی و بقایای دارویی به دنبال داشته باشد. با توجه به نبودن اطلاعات در مورد وضعیت مصرف این داروها در گاوداری های شیری استان قم این پژوهش صورت گرفت. هدف: بررسی الگوی مصرف داروهای ضد باکتریایی و میزان رعایت نکات مرتبط با بهداشت عمومی در گاوداری های شیری استان قم. روش کار: در مطالعه حاضر 100 واحد گاوداری شیری در سه ناحیه استان قم شامل ناحیه جنوب (کهک)، غرب (جعفرآباد و خلجستان) و مرکزی (قم و حومه)، با استفاده از پرسشنامه و به طور حضوری بررسی شد. نتایج: اکسی تتراسایکلین تزریقی، تایلوزین، پنی سیلین+ استرپتومایسین به ترتیب با 94 درصد، 89 درصد و 87 درصد بیشترین فراوانی را از نظر مصرف در بین 20 فرآورده ضدباکتریایی مورد استفاده در گاوداری های استان قم داشتند و طیف وسیعی از سایر داروهای ضدباکتریایی نیز درصدهای بالایی را نشان دادند. در بین 9 فرآورده داخل پستانی، تترانبالون/ مستی جت فورت و لینکونئوسین ام-سی با 50 درصد و 40 درصد بیشترین فراوانی را از نظر فراوانی مصرف نشان داد. همچنین درصد قابل توجهی از گاوداری ها، شیرهای جمع آوری شده از دام های مبتلا به ورم پستان (35 درصد) و یا مبتلا به بیماری های دیگر (41 درصد) که با داروهای ضدباکتریایی درمان می شدند را به مخازن شیر مورد مصرف انسان وارد می کردند. نتیجه گیری نهایی: مصرف گسترده داروهای ضد باکتریایی و وجود درصد بالایی از واحدهای گاوداری شیری که اصول درمان منطقی و زمان منع مصرف شیر و گوشت را رعایت نمی کنند در استان قم ملاحظه شد. این امر می تواند ناشی از آگاهی ناکافی افراد شاغل دردامداری در زمینه پیامدهای بهداشت عمومی ناشی از مصرف این داروها و نظارت ناکافی شبکه های دامپزشکی استان باشد.

زمینه ی مطالعه: ناحیه مجتمع عمده پذیرش بافتی (MHC) مرغ ها در صفات تولیدی، پاسخ های ایمنی، مقاومت به بیماری های عفونی و روابط فیلوژنتیکی، دارای اهمیت زیادی است. هدف: این تحقیق به منظور بررسی چند­ شکلی­ های تک نوکلئوتیدی ناحیه ژنی MHC مرتبط به سیستم ایمنی در مرغ­ های تجاری گوشتی و تخم­ گذار انجام گرفت. روش کار: در این تحقیق یک صد نمونه خون از مرغ­ های تجاری گوشتی و تخم­ گذار اخذ و DNA­ ی ژنومی به روش شستشوی نمکی استخراج شد. چند­ شکلی­ های­ آللی در جایگاه های ژنی B-L، B-F و B-Gبا استفاده از تکنیک PCR-RFLP و آنزیم­ Msp I بررسی شد. نتایج: برای دو جمعیت تجاری گوشتی و تخم­ گذار برای جایگاه تکثیری 374 جفت بازی B-L، تنها ژنوتیپ BB اما در جایگاه ژنی 1048 جفت بازی B-F، دو ژنوتیپ CG و GG فقط در مرغ­ های تجاری گوشتی شناسایی شد. در این جایگاه ژنی آلل C شامل باندهای 515، 410، 75 و 47 جفت بازی و آلل G دارای باندهای 410، 302، 213، 75 و 47 جفت بازی بودند. در جایگاه ژنی 401 جفت بازی B-G، سه ژنوتیپ MM، MN و NN و دو آلل M شامل یک باند 401 جفت بازی و آلل N دارای دو باند 350 و 51 جفت بازی مورد شناسایی قرار گرفت. در کل جمعیت­ ها، شاخص اطلاعات شانون در دو جایگاه ­ ژنی B-F و B-G به ترتیب 45/0 و 73/0 و شاخص تثبیت به ترتیب 20/0-و 34/0 محاسبه شد. بیشترین مقدار شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای جایگاه­ های ژنی B-F و B-G به ترتیب 34/0 و 23/0 برآورد شد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به تأیید وجود چندشکلی در دو جایگاه ژنی B-F(در جمعیت مرغ تجاری گوشتی) و B-G(در جمعیت­ های مرغ­ های تجاری گوشتی و تخم­ گذار)، می توان از این جایگاه ها به عنوان نشانگر ژنتیکی در برنامه­ های اصلاح نژادی جهت افزایش مقاومت به بیماری­ ها استفاده کرد.