مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)
سال:1396 | دوره:27 | شماره:157 |تعداد مقالات:26

سابقه و هدف: جنس های مختلف انتروباکتریاسه نقش مهمی در ایجاد بیماری های گوارشی، از جمله اسهال دارند. از این میان، اشریشیا کلی انتروتوکسیژنیک، اشریشیا کلی انتروهموراژیک و شیگلا سه باکتری مهمی هستند که از طریق آب و غذا منتقل می شوند. واکسیناسیون یکی از استراتژی های مناسب برای مقابله با این پاتوژن ها می باشد. در مطالعه حاضر یک آنتی ژن کایمر، حاوی آنتی ژن های اصلی از این سه باکتری، طراحی و در میزبان بیانی اشریشیا کلی بیان گردید و برای بررسی ایجاد محافظت در برابر باکتری EHEC مورد آزمایش قرار گرفت. مواد و روش ها: پرایمرهای اختصاصی برای ترکیب این آنتی ژن ها طراحی گردید. خصوصیات آنتی ژن کایمر، از جمله خواص فیزیکی و شیمیایی، ساختار دوم و سوم و اپی توپ های سلول B و T از طریق تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیکی تعیین گردید. پس از ترکیب این ژن ها، وکتور نوترکیب pET28a(+) حاصل، به سلول های مستعد منتقل شد. سپس پروتئین کایمر در باکتری بیان و پروتئین تولید شده تخلیص گردید. پس از آن، حیوانات از طریق تجویز زیر جلدی از آنتی ژن ایمن شدند. در نهایت، حیوانات ایمن شده با باکتری زنده E. coli O157: H7 مورد چالش قرار گرفتند. یافته ها: تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیکی نشان داد که آنتی ژن کایمر دارای خواص فیزیکی وشیمیایی مناسبی بوده که می تواند به خوبی در میزبان های بیانی مختلف بیان شود. هم چنین این آنتی ژن، دارای اپی توپ های ویژه سلول های B و T می باشد. نتایج تجربی نشان داد که این آنتی ژن پاسخ ایمنی هومورال مناسبی را در موش برمی انگیزد. چالش موش های ایمن شده نشان داد که آنتی ژن فوق توانایی لازم برای محافظت موش ها در برابر سویه باکتریایی E. coli O157: H7 را دارد. استنتاج: آنالیزهای بیوانفورماتیکی و نیز آزمایشات تجربی نشان داد که این پروتئین می تواند یک کاندید واکسن مناسب علیه سه باکتری مذکور باشد.

سابقه و هدف: ضایعه نخاعی (SCI) Spinal Cord Injuryیکی از ناتوان کننده ترین بیماری هاست که اثرات فیزیکی و روانی متعددی را بر بیمار تحمیل می کند. یکی از روش های درمانی SCI استفاده از موادی با خاصیت نوروپروتکتیو می باشد ویتامین C و یوبی کینون از این گونه اند. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر تجویز توام این دو ماده در مدل تجربی SCI می باشد. مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر به گروه های sham، lesion، AA، COQ10 و AA+COQ10 (توام) تقسیم شدند. در گروه شم لامینکتومی و در بقیه گروه ها SCI ایجاد شد. 24 ساعت بعد گروه های AA، COQ10 و توام بترتیب ویتامین C، یوبی کینون وترکیبی از آن دو را دریافت کردند. ارزیابی رفتاری و مطالعات بیوشیمیایی انجام شد. 8 هفته بعد برش های 5 میکرونی از مغز تهیه و با کرزیل ویوله رنگ آمیزی شد. یافته ها: بین گروه توام و گسروه های AA و COQ10 از نظر میانگین نمرهBasso، Beattie، Bresnahan) BBB و بین گروه های توام و lesion از نظر میزان MDA اختلاف معنی دار مشاهده شد. میزان GR سرم در گروه توام در مقایسه با گروه lesion به طور معنی داری افزایش یافت. میانگین تعداد نورون های حرکتی سالم در شاخ قدامی نخاع در گروه های درمانی نسبت به گروه lesion به طور معنی داری افزایش یافت. استنتاج: تجویز توام AA وCOQ10 در مدل تجربی ضایعه نخاعی موجب بهبود حرکتی، کاهش MDA و افزایش GR سرم و افزایش بقای نورون ها در شاخ قدامی نخاع می گردد.

سابقه و هدف: نانو ذره سریوم اکسید (نانوسریا، CNP ) به طور گسترده ای در صنعت، به عنوان یک کاتالیزور و در برنامه های کاربردی نانو پزشکی به عنوان یک آنتی اکسیدان استفاده می شود. اثرات بیولوژیکی مواجهه با نانوسریا بر بافت بیضه شناخته شده نیست. هدف از این مطالعه بررسی اثر نانوسریا بر روی بیضه موش می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، نانوسریا به صورت داخل صفاقی با دوز 5 mg/kg به مدت 7 روز متوالی تجویز شد. سمیت بیضه با استفاده از آزمایشات هیستوپاتولوژی، بیوشیمیایی و ایمنوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که نانوسریا به طور معنی داری استرس اکسیداتیو را القاء کرده است (05/0 > P ). میزان MDA، ROS و PC در گروه تحت درمان با نانوسریا نسبت به گروه کنترل افزایش، و میزان GSH کاهش یافت. با بررسی هیستوپاتولوژی آسیب شدید در بافت بیضه مشاهده شد و Johnsen’ s Testicular Score در گروه نانوسریا کاهش یافت. دریافت CNP باعث کاهش معنی داری (05/0 > P) در تعداد اسپرم، درصد تحرک اسپرم، درصد زنده مانی اسپرم، سطح تستوسترون و افزایش معنی داری در تعداد اسپرم های غیر طبیعی شد. استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می شودکه نانوسریا در دوز 5 mg/kg با اثر استرس پرو-اکسیداتیو می تواند به مسمومیت در بیضه منجر شود. همچنین تایید می شود که نانوسریا توانست از سد خونی-بیضه ای عبور کند.

سابقه و هدف: مصرف داروهای گیاهی از گذشته های دور در ایران و سایر کشورهای جهان رایج بوده است. انواع مختلف گیاهان دارویی، تاثیرات متفاوتی بر بدن می گذارند، که بعضی از آن ها اثرات مضر و برخی نیز اثرات مفید دارند. با این وجود، فقط مطالعات اندکی در مورد اثرات احتمالی انواع گیاهان دارویی بر اندام های جنسی و تناسلی وجود دارد که محدود به چند گونه خاص از این دارو های گیاهی است. از آنجایی که تاثیر زرد چوبه بر روی تولید مثل در جنس مونث، مورد بررسی اندکی قرار گرفته است، هدف از این مطالعه، اثر عصاره گیاه زرد چوبه بر بلوغ تخمک های نا بالغ موش در آزمایشگاه و میزان تشکیل جنین های حاصل از لقاح می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های نژاد NMR1 در چهار گروه تقسیم بندی گردید که شامل گروه تجربی 1، گروه تجربی 2، گروه شم و گروه کنترل می باشد. به گروه کنترل آب و غذای طبیعی به مدت 7 روز، به گروه شم 002/0 میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن محلول آب مقطر و الکل به روش گاواژ به مدت 7 روز و به گروه تجربی 1 و 2 به ترتیب عصاره زرد چوبه به مقدار 001/0 و 002/0 میلی گرم بر کیلو گرم وزن بدن به مدت 7 روز داده شد. پس از 7 روز موش های هر گروه کشته و تشریح گردید و در انتهای مراحلIVM و IVF نتایج مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که با افزایش غلظت زرد چوبه میزان بلوغ تخمک ها به طور معنی داری کاهش می یابد، هم چنین تعداد جنین های دو سلولی و چهار سلولی نیز 24 و 48 ساعت پس از لقاح در غلظت بالای زرد چوبه کمتر شده است. استنتاج: با توجه به این مشاهدات می توان نتیجه گرفت عصاره ی ریشه گیاه زرد چوبه بلوغ تخمک های نارس موش سوری و تشکیل جنین های حاصل از آن را کاهش می دهد و بنابراین بهتر است این ادویه با احتیاط مصرف شود.

سابقه و هدف: دیابت، یک اختلال متابولیک توازن سوخت و ساز است که به صورت هیپرگلیسمی و تغییر متابولیسم چربی در اثر عدم توانایی سلول های بتای جزایر پانکراس در تولید انسولین و یا عدم پاسخ به انسولین مشخص می گردد. اخیراً شواهدی از خواص ضد دیابتی رزوراترول مشاهده شد، اما مطالعه دقیقی در خصوص خواص ضد نوروپاتی آن و تاثیر آن در بیان ژن Sirt-1 صورت نگرفته است؛ بنابراین این مطالعه جهت بررسی بیش تر خواص ضد دیابتی و ضد نوروپاتی این ترکیب دارویی طرح ریزی شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های سوری نژاد BALB/c به 6 گروه تقسیم شدند: گروه کنترل منفی، نرمال سالین را به صورت صفاقی دریافت داشتند؛ سایر موش ها با تزریق تک دوز داخل صفاقی mg/kg 200 استرپتوزوسین، دیابتی شدند و گروه های درمانی رزوراترول (200mg/kg) و متفورمین (300mmg/kg) را به مدت 21 روز به صورت گاواژ خوراکی دریافت داشتند. پس از پایان درمان دارویی، وزن و قند خون موش ها به وسیله دستگاه گلوکومتر و نوروپاتی به وسیله دستگاه صفحه داغ (هات پلیت) بررسی شد. پس از کشتن موش ها و استخراج RNA کبدی، بررسی بیان ژن Sirt1 با استفاده از روش Real time-PCR انجام گردید. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل، رزوراترول اثرات معنی داری در کاهش قند خون و نوروپاتی محیطی داشت که قابل مقایسه با متفورمین بود. هم چنین باعث افزایش بیان Sirt-1 گردیده است (P<0. 01). . استنتاج: با توجه به تاثیر رزوراترول در کاهش اثر قند خون و تاثیر آن در افزایش بیان Sirt1 می توان آن را به عنوان یک درمان کمکی در کاهش مقاومت به انسولین و نوروپاتی در نظر گرفت.

سابقه و هدف: دارورسانی مخاطی برخلاف دارورسانی خوراکی دارای مزایایی شامل حذف اثر گذر اول کبدی و جلوگیری از حذف دارو پیش از جذب از طریق مسیر گوارشی و فلور آنزیمی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر پلی مرهای کربومر، HPMC و CMC روی سرعت انحلال و قدرت مخاط چسبی دارو از قرص های مخاط چسب داخل گونه ای حاوی سینامالدئید بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی تعداد 9 فرمولاسیون انتخاب شده و آزمایشات متعدد شامل جریان پذیری و پرس پذیری، سختی، تعیین مقدار، فرسایش، تورم و قدرت زیست چسبی قرص ها انجام گردیده است. یافته ها: بر اساس داده های مطالعه از بین 9 فرمولاسیون، زاویه ثبوت بین 67/1± 06/20 و 44/2± 93/31 بود. هم چنین منظم ترین الگوی رهش دارو مربوط به F5 و F6 و بیش ترین سرعت رهش مربوط به F8 و F9 بود. بیش ترین مخاط چسبی مربوط به فرمولاسیون های F8 و F9 و کم ترین قدرت مخاط چسبی مربوط به فرمولاسیون های F3 و F4 بوده است. استنتاج: مطالعات دارورسانی در مواقعی که داروی مورد نظر از مسیرهای دیگر دارورسانی کیفیت بالای درمانی را نداشته باشد بسیار پر اهمیت است. با توجه به نتایج حاصل از آزمایشات، پلی مر هیدروکسی پروپیل متیل سلولز از نظر ویژگی های کلی مورد نظر برای یک فرمولاسیون مطلوب مخاط چسب داخل گونه ای بهترین عملکرد را داشته است.

سابقه و هدف: با توجه به انتشار جهانی هیداتیدوز و آلودگی آن در دو عضو حساس بدن (کبد و ریه )، و با وجود داروهایی که تا حدودی بر روی بیماری موثر هستند، هنوز هم جراحی روش معمول درمان این بیماری می باشد. مواد شیمیایی مختلفی برای از بین بردن پروتواسکولکس ها در حین جراحی استفاده می شود که اغلب آن ها دارای عوارض سوء جانبی برای بیماران هستند. در نتیجه استفاده از عصاره های گیاهی به عنوان منابع جایگزین، ضمن اثر پروتواسکولکس کشی قابل قبول، که عوارض سوء جانبی را نداشته باشند مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی اثر پروتواسکولکس کشی مخلوط عصاره های متانولی اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، کبدهای گوسفندان آلوده به کیست های هیداتیک از کشتارگاه همدان جمع آوری گردید، و سپس مایع کیست های حاوی پروتواسکولکس های زنده، تحت شرایط استریل آسپیره شد. در این مطالعه اثر دو غلظت 50 و 100 میلی گرم در میلی لیتر از هر یک از مخلوط عصاره های اکالیپتوس، درمنه و زنجبیل در زمان های 15 و 30 دقیقه بررسی شد. درصد پروتواسکولکس های زنده با رنگ آمیزی حیاتی ائوزین تایید گردید. و نتایج حاصل با آزمون آماری مربع کای chi-square (X2) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در بررسی تاثیر مخلوط عصاره های زنجبیل و اکالیپتوس مشخص شد که ترکیب این دو عصاره، تاثیر قابل توجه ای در از بین رفتن پروتواسکولکس ها دارد. به طوری که در غلظت 50 و 100میلی گرم در میلی لیتر بعد از 15 و 30 دقیقه مواجهه، به ترتیب 24/97 و 100 درصد پروتواسکولکس ها از بین رفتند. استنتاج: نتایج مطالعه نشان داد که ترکیب عصاره دو گیاه اکالیپتوس و زنجبیل دارای فعالیت بالای ضد پروتواسکولکس در شرایط آزمایشگاهی است، بنابراین پس از انجام آزمایشات تکمیلی، می توان اثر کشندگی را برای موارد درمانی بررسی کرد.

سابقه و هدف: تحقیقات پیشین حاکی از آن است که بهبود قدرت در عضلات اندام تحتانی، نقش مهمی در پیشگیری از زمین خوردن سالمندان دارد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین تغییرات قدرت در عضلات اندام تحتانی و توانایی کنترل پاسچر سالمندان پس از یک دوره تمرینات آبی می باشد. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، تعداد 30 نفر از مردان سالمند به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه تجربی و کنترل (به ترتیب با میانگین سنی 4/65 و 6/63 سال، قد 3/169 و 8/168 سانتی متر و وزن 8/70 و 9/70 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته در یک برنامه تمرینات آبی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نمی کردند. شاخص های نوسان پاسچر و قدرت عضلانی آزمودنی ها قبل و بعد از برنامه تمرینی به ترتیب با استفاده از سیستم تعادلی بایودکس و دستگاه دینامومتر دستی مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت از آزمون همبستگی پیرسون به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از تحقیق استفاده شد (05/0≥ P). یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که متعاقب 8 هفته تمرینات آبی، بین تغییرات صورت گرفته در قدرتِ عضلات پلانتار فلکسور و توانایی کنترل پاسچر سالمندان ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0>P)؛ این در حالی است که ارتباط مذکور در مورد سایر عضلاتِ مورد بررسی معنی دار نبود (05/0

سابقه و هدف: امروزه شیوع بالایی از دردهای اسکلتی-عضلانی، در رانندگان کشورهای رو به رشدگزارش می شود. با این وجود در ایران تحقیقات بسیار کمی در این زمینه بر رانندگان برون شهری انجام گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط باکار و تعیین عوامل مرتبط باآن در رانندگان برون شهری استان مازندران می باشد. مواد و روش ها: مطالعه به صورت مقطعی و از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که برروی 1850 راننده برون شهری استان مازندران انجام شد. پرسشنامه علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی نوردیک وپرسشنامه مربوط به ویژگی های فردی برای همه رانندگان تکمیل شد. تحلیل داده ها با استفاده ازرگرسیون لجستیک آزمون کای دو توسط نرم افزار SPSSنسخه 22 انجام شد. یافته ها: بیش ترین میزان شیوع دردهای اسکلتی-عضلانی در رانندگان، در12 ماه گذشته به ترتیب مربوط به نواحی، گردن 3/16 درصد، زانوها 9/13 درصد و پشت وآرنج ها 7/10 درصدگزارش شد. متغیرهایی مانند سن، سابقه کار، مصرف سیگار، میزان تصادفات و وضعیت تاهل با درد در نواحی مختلف بدن در رانندگان در 12 ماه اخیر ارتباط معنی دار داشت(05/0> P). استنتاج: یافته های این مطالعه نشان داد اختلالات اسکلتی-عضلانی دررانندگان برون شهری بخصوص در ناحیه گردن و زانو شیوع بالا یی دارد که با طراحی صندلی ارگونومیک خودرو براساس ابعاد آنتروپومتریک ایرانیان، انجام ورزش های کششی و داشتن استراحت کافی و هم چنین آموزش نشستن صحیح به رانندگان می توان تا حدود زیادی از بروزاین اختلالات پیشگیری کرد.

سابقه و هدف: ابزارهای نمره دهی تروما، پزشکان و پرستاران را از آسیب وارده به بیمار آگاه و به تصمیم گیری آنها در فرایند تروما کمک می کنند. هدف بررسی و مقایسه قدرت پیش بینی کنندگی مرگ ومیر دو سیستم نمره دهی MGAP(شامل مکانیسم تروما، سطح کمای گلاسکو، سن و فشار خون) و GAP، در بیماران با ترومای متعدد می باشد. مواد و روش ها: مطالعه مشاهده ای گذشته نگر حاضر با استفاده از اطلاعات پرونده الکترونیکی بیماران ترومایی پذیرش شده به مرکز آموزشی – پژوهشی و درمانی پورسینای رشت انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، نمرهGAP و MGAP 1541 بیمار استخراج شد. سپس توانایی دو نمره در پیش بینی مرگ و میر 24 ساعته و 4 هفته ای با استفاده از نرم افزار 21SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 1541بیماربررسی شدند که 53 نفر((3. 4% در کوتاه مدت و58 نفر(3. 9% ) در بلند مدت فوت نمودند. سطح زیر منحنیGAP وMGAP برای مرگ و میر کوتاه مدت بترتیب 0. 947± 0. 023، 0. 938± 0. 024 و در طولانی مدت 0. 928± 0. 022، 0. 914± 0. 023 بود(P<0. 0001). بهترین نقطه جداسازی GAP وMGAP در پیش بینی مرگ کوتاه مدت بترتیب 16 و 21 با حساسیت 97. 6% و96. 6% و ویژگی 81. 1% و83% و در بلند مدت 19 و 22 با حساسیت 92. 4% و92. 6 % و ویژگی 80% همراه بود. استنتاج: یا توجه به اینکه هر دو ابزار GAP وMGAP به طور مناسبی مرگ و میر را پیش بینی کردند وتفاوت معنی داری نداشتند، بنابراین می توانند درتریاژ صحیح بیماران، پیش بینی شدت آسیب و مرگ ومیر به کار گرفته شوند.

سابقه و هدف: افسردگی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی است که می تواند به دنبال یک بیماری جسمانی مانند آسیب تروماتیک مغزی رخ دهد. این مطالعه با هدف بررسی میزان افسردگی بعد از آسیب تروماتیک مغزی بر حسب ویژگی های جمعیت شناختی صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، جامعه آماری شامل 409 بیمار مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی ساری در سال 93 – 89 بوده است که از این تعداد 97 بیمار به عنوان نمونه با روش نمونه گیری هدفمند وارد مطالعه شدند. میزان افسردگی از طریق پرسشنامه افسردگی بک و اطلاعات جمعیت شناختی از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. برای آنالیز داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 19 استفاده گردید و سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که افسردگی بعد از آسیب تروماتیک مغزی ارتباط معناداری با متغیر جنسیت (010/0 = p ) داشته است و ارتباط معناداری با رده های مختلف سنی (251/0 = p )، تحصیلات (191/0 = p )، تاهل (088/ = p ) و محل سکونت (821/0 = p ) نداشته است. استنتاج: همایندی افسردگی در زنان مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی در مقایسه با مردان بالاتر بوده است و انجام مداخلات روانپزشکی جهت تشخیص و درمان افسردگی در این بیماران ضروری به نظر می رسد.

سابقه و هدف: افسردگی پس از زایمان یک مشکل جدی و قابل پیشگیری با تاثیر گسترده است. بر طبق تحقیقات، 44 درصد مادران دارای نوزاد نارس بستری، علائم احساسی مانند افسردگی و بی قراری را نشان می دهند. در این میان، مذهب به عنوان یک رویکرد مکمل مطرح بوده و دعا بیش ترین منبعی است که افراد در شرایط سخت استفاده می کنند. هدف مطالعه حاضر، تعیین تاثیر دعا بر میزان افسردگی مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان است. مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی، 60 مادر دارای نوزاد نارس، به طور تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. در گروه مداخله، دعا یک روز بعد از حضور مادر در بخش ویژه و به مدت هفت روز اجرا شد. ابزار پژوهش در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه SCL90، DASS 21 و پرسشنامه دعا بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS ویرایش 5/11 و آزمون های آماری t مستقل، آنالیز واریانس، من ویتنی و t زوجی انجام شد. یافته ها: دو گروه از نظر تمامی مشخصات فردی (سن مادر، نوع زایمان، دفعات بارداری، تعداد زایمان، سقط، تعداد فرزند و. . . . ) و نوزادی (جنس، آپگار و. . . . . ) به جز وزن بدو تولد نوزاد (045/0 =p) همگن بودند. در پایان مداخله، مقایسه نمره افسردگی بین دو گروه تفاوت آماری معنی دار وجود نداشت (118/0=p)، اما یک ماه بعد، تفاوت آماری معنی دار بود (047/0=p). استنتاج: دعا می تواند در پیشگیری از افسردگی مادر دارای نوزاد نارس موثر باشد.

سابقه و هدف: تبعیت ضعیف از برنامه های درمانی یکی از مشکلات عمده در بیماران همودیالیزی است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مشاوره و پیگیری تلفنی بر تبعیت درمانی و کفایت دیالیز در بیماران تحت همودیالیز مزمن انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، با نمونه گیری در دسترس در هر گروه آزمون و کنترل، 43 بیمار تحت همودیالیز مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه آزمون، مشاوره حضوری، به همراه سه مرحله برنامه غذایی داده می شد. سپس این بیماران به مدت 12 هفته، ( در مجموع 28 بار) پیگیری تلفنی می شدند. پرسش نامه تبعیت درمانی End-Stage Renal Disease Adherence Questionnaire ((ESRD-AQ و نیز کفایت دیالیز با استفاده از دو شاخص URR و Kt/V قبل از مداخله، هفته ی چهارم، هشتم و دوازدهم در هر دو گروه تکمیل شد. نتایج به دست آمده با آزمون های آماری کای اسکوئر، تست دقیق فیشر و آنالیز واریانس در اندازه های تکراری تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان درک، فهم و رفتارهای تبعیت درمانی در گروه آزمون در 4، 8 و 12 هفته بعد از مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش معنادار آماری داشت (005/0Pvalue<). هم چنین میزان کفایت دیالیز با دو شاخص URR و Kt/V در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل در هفته ی 4، 8 و 12 افزایش معنادار آماری نشان داد. استنتاج: با توجه به نتایج این مطالعه، پیشنهاد می شود، برنامه مشاوره و پیگیری تلفنی به عنوان یک روش بهبود تبعیت درمانی بیماران دیالیزی در نظر گرفته شود.

سابقه و هدف: عواملی هم چون کاهش قدرت فیزیکی، آسیب دیدن مکانیسم های محافظتی و مصرف داروهای مختلف، در کنار هم افراد مسن را در معرض خطر سوختگی قرار می دهد. خطر سوختگی تحت تاثیر عواملی هم چون شرایط زندگی فرد، شیوه زندگی و فرهنگ قرار دارد. این مطالعه با هدف تعیین فاکتورهای مرتبط با تفاوت های جنسیتی در وقوع سوختگی در بیماران با سن بالای 59 سال مراجعه کننده به بیمارستان شهید زارع ساری انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، جمعیت مورد مطالعه را مراجعه کنندگان دچار سوختگی با سن بالای 59 سال به بیمارستان شهید زارع ساری به عنوان مرکز پوشش دهنده سوختگی 3 استان (مازندران-گلستان – سمنان) در دوره زمانی 1392 الی 1394 تشکیل داده بودند. نمونه ها به روش سرشماری انتخاب شدند. منبع گردآوری داده ها، پرونده های بیمارستانی و ابزار مورد استفاده چک لیست بوده است. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار آماری SPSS و آزمون تی مستقل، کای دو و آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته ها: از مجموع 169 نفر از مراجعه کنندگان به بخش سوختگی بیمارستان زارع، تعداد 85 نفر (3/50 درصد) نفر مرد بودند. میانگین سن نمونه ها 2/8± 4/70 سال بود. فراوانی سوختگی در جنس مرد در شهرها بیش تر از روستا (1/62 درصد در برابر 8/31 درصد) و در زنان در روستا بیش تر از شهرها (2/68 درصد در برابر 9/37 درصد) بوده است. آزمون تک متغیره کای اسکوئر نشان داد ارتباط معنی دار آماری بین متغیرهای منطقه سکونت، سطح تحصیلات، ماده سوزاننده، مکان وقوع سوختگی و گروه سنی با جنسیت دیده شد(05/0>P). استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بروز جراحت های ناشی از سوختگی در زنان و مردان سالمند از لحاظ منطقه سکونت، ماده سوزاننده، مکان وقوع سوختگی و گروه سنی متفاوت است. لذا برنامه ریزی و اجرای مداخلات پیشگیری مورد نیاز است.

سابقه و هدف: به منظور افزایش پاسخگویی بیمارستان ها و تضمین دریافت خدمات درمانی مناسب در هر ساعت شبانه روز، پزشک مقیم در ساعات غیر اداری در بیمارستان حضور فیزیکی فعال داشته و اقدامات تشخیصی و درمانی مورد نیاز بیماران مرتبط با زمینه تخصصی خود را انجام خواهد داد. هدف از مطالعه تحلیل اجرای برنامه مقیمی پزشکان متخصص در استان مازندران بود. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعه کیفی است. مشارکت کنندگان 27 نفر خبره از مدیران دانشگاه، بیمارستان و پزشکان متخصص بودند. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته به صورت مبتنی بر هدف و روش گلوله برفی جمع آوری شد و تا اشباع داده ها ادامه یافت. سپس پیاده کردن مصاحبه ها، تعیین واحدهای معنایی، کدگذاری، دسته بندی بر اساس تشابه و تناسب، شناسایی درون مایه ها انجام و با استفاده از روش تحلیل محتوا درون مایه ها تحلیل و تفسیر شد. یافته ها: در مطالعه حاضر با بهره گیری از تحلیل چارچوبی برنامه مقیمی 13 درونمایه اصلی و 47 درونمایه فرعی استخراج گردید. این برنامه موجب بهبود درون مایه های مرتبط با پاسخگویی مراکز، شاخص ها و فرایند ها گردید. ولی در مورد درون مایه هایی نظیر تامین منابع، زیر ساخت ها، نظارت، نحوه اجرا و پرداختی به پزشکان توجه جدی نیاز است. استنتاج: با توجه به فرصت و تهدیدها، قوت و ضعف های اجرای برنامه مقیمی پزشکان متخصص در بیمارستان ها، یافته ها می تواند رویکرد جامع تری نسبت به وضعیت موجود که تصویری ازادراک مدیران و خبرگان نظام سلامت که در مواجهه با اجرای طرح بوده اند ارائه دهد.

سابقه و هدف: استرهای اسیدی فتالیک (PAEs) گروهی از ترکیبات آلی هستند که به عنوان ماده افزودنی در صنایع پلاستیک سازی استفاده می شوند. در بین PAEs، دی متیل فتالات (DMP)، ساده ترین ترکیب گروه فتالات، آلاینده ای آروماتیک و مختل کننده عملکرد غدد درون ریز است. در حقیقت، هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی (NZVI) در تخریب DMP می باشد. مواد و روش ها: NZVI به روش احیای کلرید آهن توسط بوروهیدرید سدیم تهیه شد. مشخصات فیزیکی نانو ذرات با استفاده از آنالیز هایی مثل میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، میکروسکوپ الکترونی انتقالی (TEM)، پراش اشعه ایکس (XRD) و مغناطیس سنج لرزشی (VSM) تعیین شد. در ادامه تاثیر pH، غلظت DMP، مقدار NZVI و زمان تماس بر کارایی حذف DMP مطالعه شد. از روش پاسخ سطحی بر مبنای باکس بنکن به منظور بررسی اثر متقابل متغیرها استفاده شد. یافته ها: نتایج مربوط به حذف DMP با NZVI نشان داد که راندمان حذف برابر با 99 درصد در شرایط بهینه (pH برابر 3، دوز NZVI 6/0گرم در لیتر، غلظتDMP 2 میلی گرم در لیتر و زمان تماس برابر با 65 دقیقه) حاصل شده است. نتایج مربوط به آنالیز باکس بنکن نشان داد که پارامترهای pH و دوز نانوذره به ترتیب بیش ترین و کم ترین اثر را در فرایند حذف DMP توسط NZVI داشته اند. استنتاج: بر اساس نتایج حاصل می توان اذعان داشت NZVI در مقادیر کم، کارایی قابل قبولی در حذف DMP دارد. به علاوه کارایی تخریب DMP توسط نانوذرات آهن صفر ظرفیتی بعد از استفاده در 5 مرحله متوالی از آزمایشات تخریب تغییر چندانی نکرد که چشم انداز کاربرد بالقوه NZVI سنتز شده را در تصفیه آب های واقعی نشان می دهد.

سابقه و هدف: تصفیه آنزیمی از دیر باز به دلیل مزایای زیاد مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. دترجنت های آنیونی یکی از بزرگ ترین خانواده شوینده ها می باشند که در دهه های اخیر وارد محیط زیست شده است. در این پژوهش به بررسی کارایی فرایند آنزیمی هورس رادیش پراکسیداز (HRP) در حذف آلکیل بنزیل سولفونات خطی (LAS) از محیط های آبی پرداخته شده است. مواد و روش ها: در یک مطالعه تجربی در مقیاس آزمایشگاهی و در یک راکتور ناپیوسته، آنزیم استخراج شده از ریشه هورس رادیش در فرایند حذف آنزیمی دترجنت آنیونی مورد بررسی قرار گرفت. جهت مطالعه کارایی فرایند متغیرهای غلظت آنزیمی (U/mL 2-5/0)، آب اکسیژنه (mg/L 4-5/0)، غلظت دترجنت (mg/L 500-100) و زمان 60-0 دقیقه بوده است و غلظت دترجنت خروجی فرایند با روش متیلن بلو و اسپکتروفتومتر در طول موج 652 نانومتر اندازه گیری شد و در نهایت سینتیک واکنش مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: فعالیت آنزیمی عصاره استخراج شده از ریشه هورس رادیشU/mL 3/15بوده است و در pH خنثی بالاترین فعالیت را از خود نشان داد. در شرایط بهینه به دست آمده (غلظت آنزیم U/mL5/1، آب اکسیژنهmg/L 2، 5/7=pH و غلظت 250 میلی گرم بر لیتر دترجنت آنیونی) راندمان حذف دترجنت آنیونی 98 درصد بوده است. اضافه نمودن تدریجی واکنشگرها (آنزیم و آب اکسیژنه) منجر به افزایش راندمان (5/99 درصد) شده است. مرتبه واکنش آنزیمی از واکنش درجه یک تبعیت بیش تری داشت. ضریب همبستگی (R2) بالای 99/0 و میانگین ثابت سرعت واکنش برابر721/0 بر لیتر در دقیقه بوده است (p-value≥ 0. 05). استنتاج: فرایند تصفیه آنزیمی با استفاده از هورس رادیش پراکسیداز می تواند به عنوان یک روش دوستدار محیط زیست در حذف آلاینده هایی مانند دترجنت ها از محیط های آبی مورد استفاده قرار گیرد.

سابقه و هدف: سرطان معده، دومین علت شایع مرگ و میر ناشی از بدخیمی ها در سراسر جهان بوده و علیرغم پیشرفت های زیاد در درمان حتی در موارد قابل جراحی، شانس زنده ماندن بسیار پایین می باشد. داشتن استعداد ژنتیکی نقش مهمی در پیشرفت سرطان معده دارد. پلی مورفیسم ژن NAD(P)H Quinone dehydrogenase 1 (NQO1)، می تواند بر فعالیت این ژن و در نتیجه استعداد ابتلا به سرطان معده تاثیرگذار باشد. هدف این مطالعه، تعیین اثر پلی مورفیسم ژن NQO1بر روی سرطان معده می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد – شاهدی تعداد100فرد مبتلا به سرطان معده و 100فرد سالم از نظر پلی مورفیسم در ناحیه C> T 609 پروموتورژن NQO1 مورد ارزیابی قرارگرفت. DNA ژنومی افراد مورد مطالعه از سلول های سفید خون محیطی استخراج شده و با استفاده از روش RFLP-PCR به بررسی ژنوتیپی درناحیه C> T 609 پروموتور ژن NQO1 در دو گروه پرداخته شد. آنالیز آماری، با استفاده از نرم افزار Medcalc نسخه 9، صورت پذیرفت. یافته ها: این مطالعه نشان می دهدکه غربالگری پلی مورفیسم ژن NQO1 (C> T 609) نمی تواند به عنوان یک نشانگر مفید در تعیین حساسیت فردی به سرطان معده و کمک به راهکارهای پیشگیری ودرمانی در افراد مستعد مورد استفاده قرار گیرد. استنتاج: این مطالعه نشان میدهدکه غربالگری پلی مورفیسم ژن NQO1 (C> T 609) نمی تواند به عنوان یک نشانگرمفیددرتعیین حساسیت فردی به سرطان معده وکمک به راهکارهایپیشگیری ودرمانی درافرادمستعدمورد استفاده قرارگیرد.

سابقه و هدف: در این مطالعه اثر تزریق داخل صفاقی سماق بربروز یادگیری اجتنابی غیرفعال در موش صحرایی نر نژاد ویستار مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این روش بررسی تجربی تعداد 24 سر موش صحرایی بالغ نر نژاد ویستار با وزن 230 گرم درسه گروه قرار گرفتند که عبارت بود از: گروه دریافت کننده حلال عصاره (DMSO)، گروه های دریافت کننده دوزهای mg/kg 50و25 عصاره هیدروالکلی میوه سماق. آزمون یادگیری اجتنابی غیرفعال توسط دستگاه شاتل باکس پس از انجام تیمارهای موردنظر برای همه گروه ها با شرایط یکسان انجام شد. تمامی تیمارها به صورت داخل صفاقی ونیم ساعت قبل ازآزمون درروزدوم انجام گرفت. داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه(ANOVA) وآزمون توکی موردتجزیه وتحلیل قرارگرفتند (0. 05P<). یافته ها: گروه دریافت کننده عصاره بادوز mg/kg 25 افزایش معنی داری را در مدت زمان تاخیر در ورود به اتاق تاریک نسبت به گروه دریافت کننده DMSO نشان داد(0. 001P<). استنتاج: درموش های صحرایی عصاره هیدروالکلی سماق سبب افزایش بروز یادگیری اجتنابی غیرفعال می شود.

سابقه و هدف: ارزیابی جنبه های مختلف تشخیص بیماری کیست هیداتیک در یک منطقه، می تواند در تشخیص زود رس و درمان به موقع بیماری موثر باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی خصوصیات بالینی و آزمایشگاهی بیماری کیست هیداتیک در بیماران بستری و جراحی شده در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر، تمام 95 پرونده بیماران مبتلا به کیست هیداتیک جراحی شده در دو بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی مازندران به مدت 11 سال( 1394-1383) بررسی شدند. داده های مربوط به هر بیمار جمع آوری، ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه 7/53 درصد از بیماران زن، 4/67 درصد ساکن مناطق روستایی و 4/28 درصد در گروه سنی 60-51 سال بودند. بیش ترین عضو مبتلا به کیست به ترتیب شامل کبد، ریه و طحال بودند. برای تشخیص بیماری علاوه بر علائم بالینی، از روش های تصویر برداری نیز استفاده شد. استنتاج: نتایج این بررسی نشان می دهد بیماری کیست هیداتیک به عنوان یک بیماری مهم به ویژه در مناطق روستایی استان مازندران حائز اهمیت است.

سابقه و هدف: مسمومیت با ترکیبات اوپیوئیدی از جمله مسمومیت های خطرناک و شایع در کودکان کشور ماست. هف از انجام مطالعه حاضر، بررسی موارد مسمومیت با متادون در کودکان بستری در بیمارستان و تعیین الگوی مسمومیت استمواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 79 نفر از کودکانی که با شکایت مصرف متادون یا با علائم مسمومیت با اوپیوم به اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) مراجعه کرده بودند و در بررسی ادراری، مسمومیت با متادون تایید شده بود، با روش نمونه گیری در دسترس، وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته شامل اطلاعات فردی کودک بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های تی تست، خی-دو، پیرسون، من-ویتنی و تست دقیق فیشر انجام شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران، حدود 25/3 ± 5 سال و فاصله شروع علائم از زمان مصرف متادون، 55 دقیقه بود. علائم بالینی عبارت بود از: خواب آلودگی 4/92 درصد، برادی پنه 5/83 درصد، مردمک میوتیک 6/64 درصد، تهوع و استفراغ 3/63 درصد و خارش 43 درصد. شایعترین یافته های آزمایشگاهی، لکوسیتوز (9/41 درصد)، اسیدوز متابولیک (7/30 درصد)، افزایش CRP (6/28 درصد)، هیپرگلیسمی (7/11 درصد ) و هیپوناترمی (4 درصد) بود. استنتاج: آموزش پیشگیری از مصرف اشتباهی متادون به والدین، ارجاع به موقع به مرکز درمانی در صورت بروز علائم مسمومیت و آموزش چگونگی نگهداری متادون توسط مراکز ترک اعتیاد در کاهش بروز مسمومیت با متادون موثر است.