سابقه و هدف در این مطالعه، اثرات ترکیب سنه سیونین و عصاره پیرگیاه (Senecio vulgaris) بر آپوپتوز و مهار سلولی ارزیابی شده است هم چنین سمیت سلولی آن ها بر روی سلول های سرطانی پروستات (PC3، DU145 و HGFs)، اثرات آنتی اکسیدانی و اثرات آن ها در بیان ژن های گیرنده های آندروژن (AR) و کلاسترین (CLU) نیز مورد بررسی قرارگرفته است. مواد و روش ها این مطالعه از نوع تجربی بوده است. سنه سیونین و عصاره اندام هوایی پیرگیاه تهیه شدند. سپس تغییرات مورفولوژیک ایجاد شده توسط آن ها بر روی رده های سلولی سرطانی پروستات، در محیط کشت DMEM F12 پس از 24، 48، 72، و 96 ساعت با میکروسکوپ معکوس بررسی شدند. درصد زنده ماندن رده های سلولی و میزان آپوپتوز نیز به ترتیب توسط آزمون MTT و آنالیز فلوسایتومتری و چگونگی بیان ژن های گیرنده AR و CLU با روش Real-time PCR و هم چنین نحوه متیلاسیون (methylation) ژن AR با تست بی سولفیت بررسی شدند. یافته ها نتایج بررسی سمیت سلولی نشان داد که پس از 24 ساعت تیمار با سنه سیونین، تغییرات مورفولوژیک در هر سه رده سلولی و در هریک از چهار غلظت فوق مشاهده شد به طوری که با گذشت زمان این تغییرات تشدید شدند. نتایج آزمون MTT نشان داد که سنه سیونین در غلظت μ g/ml 50 و 500 دارای اثرات سایتوتوکسیک بر سلول های سرطان پروستات PC3 و DU145 است. استنتاج: بر اساس نتایج، عصاره اندام هوایی پیرگیاه در غلظت مذکور با کم ترین آسیب به سلول های طبیعی و تخریب و القای آپوپتوز سلولی با هدف درمان سرطان پروستات برای مطالعات in vivo پیشنهاد می شود.