دانشور پزشکی
سال:1393 | دوره:21 | شماره:110 |تعداد مقالات:10

مقدمه و هدف: نشانگان تخمدان پلی کیسنیک (PCOS)، طبق شواهد در درصد بالایی از زنان در سن باروری، باعث بروز مشکل ناباروری می شود؛ در این مطالعه، رفع این مشکل در موش های سفید بزرگی که به کمک بیش تحریکی سیستم نیتریک اکساید (NO) به عارضه PCOS، دچار شدند، بررسی شد.مواد و روش ها: موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی ماده نژاد ویستار (با وزن 200-250گرم) به صورت باکره دی استروس تحت شرایط استاندارد نگهداری شدند. یک گروه از آنها فقط ال-آرژینین (50 mg/kg) را به طور داخل صفاقی طی یک دوره نه روزه، روزی یک بار، دریافت کردند؛ گروه دیگر 30 دقیقه پیش از ترزیق آن محرک سیستم نیتریک اکساید، نالوکسان (0.4 mg/kg) گرفتند. گروه سوم، فقط نالوکسان (0.4 mg/kg) و گروه کنترل، فقط سالین (1 m1/kg) را دریافت کردند.نتایج: تخمدان موش های تیمارشده با ال-آرژینین در مقایسه با گروه شاهد و گروهی که با پیش تزریق نالوکسان مواجه بود، ساختارهای کیستیک را معنی دار نشان داد. وضعیت پلی کیستیک تخمدان با پیش تزریق نالوکسان بهبودیافت؛ درضمن ال-آرژینین بر رحم اثر التهابی داشت، حال آنکه نالوکسان بر دیواره رحم، اثر فزاینده چین خوردگی اندومتر و گسترش سطح نشان داد.نتیجه گیری: نالوکسان با عارضه پلی کیستیک تخمدانی القاشده با بیش تحریکی سیستم نیترارژیک تقابل اثر نشان داده است؛ این تحقیق می تواند با معرفی این اثر نالوکسان دریچه ای جدید را در رفع ناباروری ناشی از سندرم تخمدان پلی کیستیک بگشاید.

مقدمه و هدف: تشنج های ناشی از صرع، موجب ایجاد مشکل در روندهای یادگیری و حافظه می شود؛ با درنظرگرفتن اثر حفاظتی اسید آسکوربیک (ویتامین (C، هدف این تحقیق، بررسی اثر تجویز این ماده بر نقص حافظه و یادگیری در مدل تجربی صرع لب گیجگاهی موش بزرگ صرعی شده توسط اسید کاینیک بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های صحرایی به چهار گروه کنترل، کنترل مثبت، صرعی و صرعی دریافت کننده اسید آسکوربیک تقسیم شدند. برای صرعی کردن حیوانات از اسید کاینیک استفاده شد. اسید آسکوربیک نیز به میزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی و از یک هفته پیش از جراحی به حیوان تزریق شد. تاخیرهای اولیه و در حین عبور در آزمون اجتنابی غیرفعال و درصد رفتار تناوب در ماز Y در پایان کار تعیین شدند.نتایج: پیش درمان با اسید آسکوربیک، باعث کاهش معنی دار رفتار تشنجی حیوانات در مقایسه با گروه صرعی نشد؛ درخصوص تاخیر اولیه نیز، تفاوت معنادار از نظر آماری میان گروه ها مشاهده نشد، تاخیر در حین عبور در گروه صرعی تحت پیش درمان با اسید آسکوربیک نیز نسبت به گروه صرعی تفاوت معنی دار نشان نداد و درصد تناوب در گروه صرعی تحت تیمار با اسید آسکوربیک به طور معنی دار از گروه صرعی بیشتر بود (p<0.05).نتیجه گیری: پیش تیمار با اسید آسکوربیک در موش صرعی شده هرچند بر توانایی نگهداری اطلاعات و به یادآوری آنها در آزمون اجتنابی غیرفعال تاثیرندارد، ولی موجب بهبود حافظه فضایی می شود.

مقدمه و هدف: بیماری تب مالت یا بروسلوز، نوعی بیماری مشترک میان انسان و دام است. امروزه برای تشخیص بروسلوز، چندین تست سرولوژیک وجوددارند که انجام هریک از این تست ها با محدودیت هایی همراه است. هدف از این مطالعه، استفاده از PCR با توجه به ژن های omp25 و trpE به منظور بررسی مولکولی درافراد مبتلا به بروسلوز است.مواد و روش ها: در تحقیق حاضر، 30 سویه کلینیکی مورد بررسی قرارگرفتند. تمام افراد مورد مطالعه دارای تست های ایمونولوژیک مثبت ازقبیل رایت و کومبس رایت بودند. نمونه ها در محیط کشت خون (BACTEC) و دمای37 درجه سیلیسیوس به مدت پنج روز انکوبه و پس از آن روی محیط بروسلا آگار به مدت سه روز کشت داده شدند؛ از کلنی های حاصل برای استخراج DNA توسط کیت استفاده شد .DNA استخراج شده به عنوان الگو برای تشخیص دقیق سویه های باکتریایی با کمک پرایمرهای اختصاصی ژن های omp25 و trpE در واکنش PCR مورد استفاده قرارگرفت.نتایج: نتایج حاصل از واکنش تکثیر و وجود باندهای 486 و 490 جفت بازی مربوط به ژن های omp25 و trpE نشان دهنده صحت پرایمرهای طراحی شده بود؛ با تکثیر این قطعات جنس باکتری بروسلا به صورت اختصاصی شناسایی شد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهند که با تکثیر نواحی خاص از ژن های omp25 و trpE که جزء ژن های حفاظت شده جنس بروسلا هستند، شناسایی باکتری بروسلا توسط روش PCR امکان پذیر خواهدبود.

مقدمه و هدف: ژن (CNTF) که یکی از اعضای خانواده ژن های نوروتروفیک است، در محافظت بقا گانگلیون های سیلیاری و نورونی شرکت دارد CNTF تمایز و بقای گونه های مختلف نورون های حسی، حرکتی، اتونوم و الیگودندروسیت ها را افزایش می دهد. به منظور افزایش خاصیت نوروتروفیکBMSCs پلاسمید pSec-Tag2/hygroA-CNTF ساخته و با استفاده از لیپوفکتامین وارد سلول های BMSCs شد.مواد و روش ها: پلاسمید pSec-Tag2/hygroA-CNTF ساخته شد و با استفاده از سکانسینگ مورد تایید قرارگرفت و با استفاده از لیپوفکتامین به سلول های BMSCs، وارد شد.میزان رونویسی در ژن مورد نظر توسط RT-PCR محاسبه و میزان بیان پروتئین با استفاده از وسترن بلات و الیزا بررسی شد.نتایج: سکانسینگ نشان داد که پلاسمید pSec-Tag2/hygroA-CNTF، دارای توالی صحیحی است. پس از ترانسفکشن، بیان ژن CNTF و بیان پروتئینی آن با استفاده از RT-PCR و وسترن بلات تاییدشد.نتیجه گیری: پلاسمید pSec-Tag2/hygroA-CNTF با داشتن بیان مناسب در سلول های BMSCs می تواند درصورت پیوند، سبب افزایش بازسازی سلول های آسیب دیده پس از ضایعه نخاعی شود.

مقدمه و هدف: کمر درد ازجمله اختلال هایی محسوب می شود که فرد ممکن است دست کم، یک مرتبه آن را تجربه کند که باعث اختلال عملکرد می شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تمرین های ثباتی و پیلاتس بر بیماران مبتلا به کمر درد مزمن بود.مواد و روش ها: تعداد 23 بیمار مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی به صورت هدفمند و دردسترس برگزیده شدند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه تمرین های ثباتی (12 نفر) و تمرین های پیلاتس (11 نفر) تقسیم شدند و تمرین های خود را در شش هفته به پایان رساندند. از آزمون سنجش بصری شدت درد، آزمون اصلاح شده شوبر و پرسش نامه Oswestry Disability Index به منظور ارزیابی شدت درد، دامنه حرکتی فلکشن فقرات کمری و سطح عملکرد استفاده شد. نرم افزار SPSS20 با آزمون آماری t مستقل و t وابسته در سطح معنی داری 5 درصد برای تجزیه وتحلیل یافته ها به کارگرفته شدند.نتایج: دامنه حرکتی فلکشن ستون فقرات کمری، شدت درد و سطح عملکرد آزمودنی های هر دو گروه پیش و پس از اعمال مداخله، به طور معنی داری (p<0.001) بهبودیافت. میانگین تغییرهای دامنه حرکتی و سطح عملکرد میان دو گروه تحت درمان، تفاوتی معنادار نداشت (p>0.05)، اگرچه شدت درد در گروه تمرین های پیلاتس در مقایسه با تمرین های ثباتی با کاهشی معنی دار (p<0.05) مواجه شد.نتیجه گیری: از روش پیلاتس می توان در کنار تمرین های معمول توان بخشی برای تسکین درد، افزایش دامنه حرکتی و بهبود عملکرد بیماران مبتلا به کمر درد بهره جست.

مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی و تحلیل وضعیت مجموع نیروی انسانی پزشک و دندان پزشک در ایران بر اساس هدف های برنامه های پنج ساله توسعه بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از تحلیل آماری و مستندهای برنامه های اول تا چهارم پنج ساله توسعه کشورانجام شد. جامعه آماری، شامل کل نیروی انسانی پزشک و دندان پزشک در سطح کشور بود. به منظور تحلیل داده از نرم افزارهای آماری Eviews7 و Excel 2010 استفاده شدنتایج: متوسط نرخ رشد سالانه مجموع پزشک و دندان پزشک در چهار برنامه توسعه به ترتیب 14.2، 9.4، 6.2 و 4.7 درصد بوده است. متوسط کل نرخ رشد سالانه در دوره 1360 تا 1388 معادل 6.4 درصد بوده است؛ این نرخ های رشد همراه با نرخ های رشد سالانه بالا در دوره یادشده نشان داد که در تصمیم گیری برای افزایش تعداد پزشکان در کشور، ازاساس، تمرکز روی رشد خدمات پزشکان و کاهش کمبود خدمات بهداشتی و درمانی در بخش دولتی بوده؛ سه هدف مهم برای چنین نرخ های بالای رشد در برنامه های توسعه عبارت بودند از: الف) افزایش دسترسی و عدالت در توزیع تسهیلات و نیروی انسانی پزشکی؛ ب) افزایش نسبت نیروی انسانی پزشک به 1000 نفر جمعیت و ج) افزایش سهم بخش خصوصی در فراهم آوردن خدمات بهداشتی و درمانی.نتیجه گیری: فقدان برنامه ای برای نرخ رشد متوازن برای نیروی انسانی پزشکی و تسهیلات بهداشتی و درمانی بر اساس سطحی مشخص از خدمات بهداشتی و درمانی در برنامه پنج ساله گذشته، پس از رسیدن به تعداد مورد نیاز پزشکان در کشور، می تواند مشکلی مهم در برنامه های آینده محسوب شود.

مقدمه و هدف: ضعف عضلات کمربند لگنی و عضلات تنفسی و افزایش قند خون با کاهش ظرفیت-های ریه ارتباط دارد؛ ازاین رو هدف از انجام این تحقیق، بررسی تاثیر تقویت عضلات مرکزی بر عملکرد ریوی زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بود.مواد و روش ها: جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه زنان مبتلا به دیابت نوع 2 ناحیه دو شهر یزد بودند. 24 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 با دامنه سنی 40 تا 55 سال، میانگین شاخص توده بدنی (BMI) 30.32±4.18 کیلوگرم بر مترمربع و قند خون ناشتای بیشتر از 126 میلی گرم در دسی لیتر به طور هدفمند انتخاب شدند. پس از اندازه گیری های آنتروپومتریک و شاخص های ریوی، آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرارگرفتند. برنامه تمرین مقاومتی مرکزی به مدت 12 هفته، هفته ای 3 روز و هر روز 60 تا 75 دقیقه انجام شد. شاخص های ریوی توسط اسپیرومتری ارزیابی شدند.نتایج: تمرین مقاومتی مرکزی باعث کاهش معنی دار WC (P=0.001)، WHR (p=0.04)، FEV1/FVC (p=0.001) و گلوکز ناشتای خون (p=0.001) و افزایش معنی دار FVC (p=0.001) و FEV1 (p=0.001) در مقایسه با مقادیر قبل از تمرین در گروه تجربی شد؛ این در حالی است که تفاوت میان BMI و وزن بدن قبل و بعد از تمرین در گروه تجربی معنی دار نبود (p>0.05).نتیجه گیری: ازآنجاکه کنترل قند خون در افراد دیابتی می تواند در کاهش عوارض ریوی موثر باشد، لذا برنامه تمرین ورزشی که سطح قند خون را در افراد دیابتی کاهش دهد، مداخله درمانی موثری برای بهبود عملکرد ریوی محسوب می شود. بر اساس یافته های تحقیق، تمرین مقاومتی مرکزی که عضلات بخش مرکزی بدن ازجمله عضله دیافراگم را هدف قرارمی دهد، برای بهبود شاخص های ریوی موثر است.

مقدمه و هدف: نتایج حاصل از مطالعات، از ارتباط میان هموسیستئین به عنوان یک شاخص التهابی و بیماری های مرتبط با کم تحرکی حکایت دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه میان حداکثر اکسیژن مصرفی (به عنوان مهم ترین شاخص استقامت قلبی–تنفسی) با هموسیستئین خون در مردان غیرفعال بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش نیمه تجربی بود که از میان 240 دانشجوی دانشگاه علم و صنعت ایران که واحد تربیت بدنی (1) را گرفته بودند، تعداد 28 نفر نمونه با میانگین (سن 19.14±1.24 سال، وزن 70.13±11.76 کیلوگرم، قد 175.42±5.86 سانتی متر، درصد چربی 19.11±5.98) به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون، در نمونه گیری خون شرکت کردند. تنها گروه تجربی تست فزاینده بروس (Vo2max) را اجراکردند؛ سپس در یک برنامه تمرینی، شامل هشت هفته تمرین هوازی با سه جلسه تکرار در هفته و با شدت 60 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه شرکت کردند. گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. در تجزیه وتحلیل آماری، برای طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرونوف و برای تعیین رابطه میان متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0 p≤ از نرم افزاز SPSS نسخه 16 استفاده شد.نتایج: با انجام هشت هفته تمرین هوازی، همبستگی معناداری میان هموسیستئین و Vo2max مشاهده نشد (p³0.05 و R-0.16) و در هموسیستئین گروه تجربی نیز اختلاف معناداری به دست نیامد (p=0.64)؛ ازطرفی، میزان حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه تجربی در پس آزمون افزایشی معنادار را به همراه داشت (p=0.0001).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که میان تمرین هوازی منتخب با شاخص Vo2Max و هموسیستئین خون در افراد جوان غیرفعال، رابطه ای معنادار وجودندارد.

مقدمه و هدف: کولین، پیش ساز یکی از مهم ترین انتقال دهنده های عصبی کولینرژیک است که با تحریک رهایش کلسیم از شبکه سارکوپلاسمی، سبب انقباض عضلانی می شود. هدف از این پژوهش، بررسی آثار مکمل یاری بی تارترات کولین بر حافظه، زمان واکنش، پرتاب دارت و تعادل در مردان فعال بود.مواد و روش ها: 30 مرد واجد شرایط (سن 25.8±4.34 سال، قد 172.1±7.24 سانتی متر، وزن 76.9±10.17 کیلوگرم) در طرح پیش آزمون-پس آزمون، به صورت تصادفی و دوسوی کور به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. ابتدا آزمودنی ها، آزمون پرتاب دارت، تعادل را به وسیله آزمون لک لک، زمان واکنش با برنامه رایانه ای سنجش زمان واکنش و حافظه را به وسیله برنامه رایانه ای سنجش حافظه (Memory 2000) اجراکردند. پس از یک هفته مکمل یاری، به طور مجدد آزمون ها با همان ترتیب تکرارشدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون t همبسته و مستقل استفاده شد.نتایج: زمان واکنش و عملکرد حافظه در گروه مکمل به صورت معناداری بهبودیافت (p<0.05)؛ درحالی که امتیاز پرتاب دارت و تعادل در هر دو گروه، تفاوتی معنادار میان جلسه پیش آزمون و پس آزمون نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد یک هفته مکمل یاری بی تارترات کولین می تواند موجب بهبود حافظه و زمان واکنش شود؛ اما بر عملکرد تعادل و پرتاب دارت تاثیری ندارد. برای اظهارنظرهای دقیق تر درخصوص اثربخشی مکمل یاری کولین بر عملکرد ورزشی، نیاز به پژوهش هایی بیشتر در این زمینه احساس می شود.

مقدمه و هدف: شناخت عوامل موثر بر کیفیت و کمیت آموزش بالینی در رفع مشکلات آموزش بالینی مفید است و سالم بودن عناصر تشکیل دهنده آن باعث بالا رفتن کیفیت آموزش می شود. این پژوهش با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند درخصوص کیفیت آموزش بالینی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی روی تمامی دانشجویان سال آخر دانشکده های پیراپزشکی و پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1391-1390 انجام شد، ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نا مه ای در پنج حیطه اهداف و برنامه های آموزشی، عملکرد مربی، برخورد با دانشجو، محیط آموزشی و نظارت و ارزشیابی بود. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری SPSS 11.5 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، تجزیه وتحلیل شدند.نتایج: 93 دانشجو و 22 مربی در این مطالعه شرکت کردند. میانگین نمره دیدگاه دانشجویان در پنج حیطه مورد بررسی برحسب رشته تحصیلی اختلافی معنی دار داشت. میانگین نمره دیدگاه مربیان در حیطه های برخورد با دانشجو و محیط آموزش بر اساس سابقه کار آموزشی و بالینی اختلافی معنی دار داشت(p<0.05) . مقایسه میانگین نمره دیدگاه دانشجویان و مربیان در حیطه های عملکرد مربی و برخورد با دانشجو از نظر آماری، تفاوتی معنی دار داشت(p<0.05) .نتیجه گیری: آموزش بالینی بسیار پیچیده بوده و ابعاد متعددی را شامل می شود. دیدگاه دانشجویان و مربیان در رشته های مختلف درخصوص حیطه های موثر بر آموزش بالینی متفاوت است. با ارزیابی های مکرر عرصه های بالینی و مقایسه با وضعیت موجود می بایست نقاط قوت و ضعف شناسایی شود.