آموزش پرستاری
سال:1398 | دوره:8 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

مقدمه: شناسایی عواملی که بتواند به تضمین و ارتقاء سلامت معنوی دانشجویان کمک کند می تواند راهنمای پرورش و تربیت پرستاران مثبت نگر، خوش بین و برخوردار از احساس معنا داری و هدفمندی برای سیستم آموزشی باشد. پژوهش حاضر با هدف طراحی مدل ارتباط سلامت معنوی با مولفه های تحصیلی و بهزیستی دانشجویان کارشناسی ارشد مراقبت ویژه انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه تلفیقی بوده که با استفاده از مرور روایتی در فاز اول و رویکرد دلفی سه مرحله ای در فاز دوم در نیمه دوم سال 1394 و نیمه اول سال 1395 انجام شد. 35 نفر از متخصصین سلامت معنوی از طریق نمونه گیری هدفمند و سپس گلوله برفی انتخاب و در پنج مرحله پانل شرکت کردند. در قسمت طراحی نسخه اولیه مدل مطالعات مرتبط از بین کلیه مقالات در دسترس "مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی" مورد بررسی قرار گرفت. دسته بندی کمی و کیفی، اولویت بندی و دسته بندی متغیرها به دو دسته مولفه های تحصیلی و بهزیستی در سه مرحله مطالعه دلفی انجام شد. یافته ها: یافته های مطالعه حاضر نشان داد سلامت معنوی دانشجویان در یک ارتباط دوسویه و متقابل از مولفه های تحصیلی دانشجو شامل رضایت از رشته، خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش تحصیلی و مولفه های بهزیستی شامل بهزیستی روان شناختی، عمل فکورانه و هوش فرهنگی تاثیر پذیرفته و بر آنها تاثیر می گذارد. نتیجه گیری: پایش و تقویت مولفه های تحصیلی و بهزیستی دانشجویان کارشناسی ارشد ویژه و متغیرهای مرتبط با آنها چه در قالب غربالگری اولیه و چه در طول مدت تحصیل در راستای حفظ و تقویت سلامت معنوی دانشجویان که از مهمترین پیش نیازهای ارائه مراقبت کل نگر است، باید مورد توجه سیستم آموزشی قرار گیرد.

مقدمه: پرستاران نقش مهمی در یادگیری سازمانی دارند که این متغیر یکی از ارکان کلیدی سازمان برای اثربخشی و بهبود عملکرد آنان محسوب می شود. با توجه به نقش تعهد سازمانی، مدیریت دانش و اشتیاق شغلی در یادگیری سازمانی، پژوهش حاضر با هدف تعیین پیش بینی یادگیری سازمانی بر اساس تعهد سازمانی، مدیریت دانش و اشتیاق شغلی در پرستاران انجام شد. روش کار: روش این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش پرستاران بیمارستان های شهر ورامین در سال 1397 به تعداد 295 نفر بودند. در مجموع 190 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر اساس جنسیت انتخاب و پرسشنامه های یادگیری سازمانی، تعهد سازمانی، مدیریت دانش و اشتیاق شغلی را به صورت خودگزارشی تکمیل کردند. داده ها با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین و انحراف معیار تعهد سازمانی 32/6± 71/56، مدیریت دانش 20/9± 36/72، اشتیاق شغلی 83/5± 48/53 و یادگیری سازمانی 17/6± 24/47 بود. علاوه بر آن تعهد سازمانی (493/0=r)، مدیریت دانش (406/0=r) و اشتیاق شغلی (321/0=r) با یادگیری سازمانی در پرستاران همبستگی مثبت و معنادار داشتند. همچنین متغیرهای تعهد سازمانی، مدیریت دانش و اشتیاق شغلی به طور معناداری 5/45 درصد از واریانس یادگیری سازمانی در پرستاران را پیش بینی کردند (001/0P<). نتیجه گیری: نتایج حاکی از نقش تعهد سازمانی، مدیریت دانش و اشتیاق شغلی در پیش بینی یادگیری سازمانی پرستاران بودند. بنابراین، با توجه به اهمیت یادگیری سازمانی در بهبود عملکرد پرستاران توصیه می گردد که برای بهبود و ارتقای یادگیری سازمانی در پرستاران میزان تعهد سازمانی، مدیریت دانش و اشتیاق شغلی آنان از طریق حمایت سازمانی، کارگاه های آموزشی و ارائه تسهیلات مختلف افزایش یابد.

مقدمه: هر چه دانش و مهارتهای پرستاران با نیازهای جامعه و پیشرفتهای علمی و تغییرات فناوری، هماهنگی و انطباق بیشتری داشته باشد، موفقیت پرستاران در کار بیشتر خواهد بود. هدف از این مقاله، طراحی، تدوین و اجرای مدل انتقال یادگیری در آموزش های ضمن خدمت پرستاری است. روش کار: نوع مطالعه ترکیبی شامل دو بخش کیفی و کمی است. بخش اول روش تحقیق اکتشافی و تحلیل نظریه بسترزاد بود. نمونه ای به حجم 32 نفر متشکل از خبرگان آموزش به صورت نمونه گیری هدفمند در سال 1397 در بیمارستان های وابسته به سازمان تأمین اجتماعی تهران از طریق مصاحبه باز مورد مطالعه قرار گرفتند. تحلیل مصاحبه ها و داده های کیفی با استفاده از روش کدگذاری صورت گرفت. مدل بدست آمده توسط هر 32 نفر اعتباریابی و مدل انتقال یادگیری تدوین گردید. در بخش دوم با استفاده از روش تحقیق پیمایشی، وضعیت عوامل و مؤلفه های مدل انتقال یادگیری به محیط کار به صورت کمی در قالب پرسشنامه، در اختیار پرستاران بیمارستانهای مربوطه گذاشته شد و 274 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای بود. تحلیل داده ها در بخش کمی با استفاده از آزمون های تحلیل عاملی (تاییدی و اکتشافی) و مدلیابی معادلات ساختاری صورت گرفت. یافته ها: نتایج بررسی ها نشان داد که الگوی تدوین شده مشتمل بر 4 عامل اصلی، 34 مؤلفه و 136 شاخص فرعی بود. وضعیت انتقال یادگیری در بیمارستان های مورد مطالعه با توجه به میانگین نظرات، بالاتر از 3 و در حد متوسط برآورد شد که از اعتبار قابل قبولی برخوردار است. همچنین یافته ها نشان داد که وضعیت انتقال یادگیری در بیمارستانهای وابسته به سازمان تأمین اجتماعی تهران در سطح مطلوب است و موثرترین عامل در انتقال یادگیری به محیط کار در این بیمارستانها عوامل سازمانی باضریب مسیر 59/0 و سپس به ترتیب عوامل آموزشی با ضریب مسیر 53/0، عوامل فراسازمانی با ضریب مسیر 46/0 و عوامل فردی با ضریب مسیر 30/0 شناسایی گردید. بنابراین عوامل سازمانی بیشترین تأثیر و عوامل فردی کمترین تأثیر را در انتقال یادگیری به محیط کار را داشتند. نتیجه گیری: برای رسیدن به اثربخشی آموزشها در عملکرد پرستاران و ارتقائ عملکرد کلی بیمارستان ها، سوپروایزران و مسئولان آموزشی باید به عوامل فردی، آموزشی، سازمانی و فراسازمانی که در انتقال یادگیری تأثیر دارند، توجه ویژه کنند و آموزش های ضمن خدمت پرستاری با توجه به عوامل شناسایی شده تدوین و طراحی شود. و نیز با توجه به وضعیت انتقال یادگیری در حد متوسط در بیمارستانهای مذکور، در تدوین آموزش های ضمن خدمت پرستاری، بر روی عاملی که بیشترین تأثیر را در انتقال یادگیری دارد (عوامل سازمانی) تمرکز شود.

مقدمه: یکی از روش های تحقق کیفیت آموزشی در مراکز درمانی، ارزشیابی اثربخشی دوره می باشد. یکی از مهم ترین و کاربردی ترین دوره ها، برگزاری دوره احیاء قلبی-ریوی برای کلیه کارکنان درمانی در سطوح مختلف می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی و مقطعی بود که بصورت سرشماری بر روی 80 نفر از پرستاران جدیدالورود بیمارستان شهید رهنمون یزد در سال 1397 انجام شد. ارزیابی اثربخشی با مدل کرک پاتریک در 4 سطح واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج انجام شد. ابزار مورد استفاده در هر مرحله پرسشنامه روا و پایا بود. گزارش اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 21 و به کمک شاخص های عددی فراوانی و درصد انجام گرفت. یافته ها: بر اساس نتایج در سطح واکنش، میانگین سطح محتوای دوره 80/3، مدرس 78/3 و امکانات دوره 81/3 بود. میانگین و انحراف معیار سطح واکنش (40/0± 79/3)، یادگیری (84/3± 21/18)، رفتار (79/0± 31/4) و نتایج (22/0± 48/4) بود که در مجموع اثربخشی 61/85 درصد را نشان می دهد. نتیجه گیری: نتایج بیانگر اثربخشی دوره برگزار شده برای پرستاران جدیدالورود بود و به نظر می رسد مدل کرک پاتریک می تواند روشی مناسب جهت ارزشیابی اثربخشی آموزش های ضمن خدمت در حیطه سلامت باشد. پیشنهاد می شود که یادگیری و مهارت های عملکردی پرستاران به صورت پیوسته و با فواصل منظم مورد ارزشیابی قرار گیرد.

مقدمه: در سال های اخیر، خستگی در جمعیت پرستاران، موضوع جالب توجه بوده و یک شکایت عمومی در میان آنها محسوب گردیده است. بنابراین به دلیل مشکلات و هزینه های وارد شده در بهره وری و عملکرد شغلی پرستاران استفاده از یک آموزش مؤثر و موفق برای کاهش خستگی ضروری است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش شناختی رفتاری مبتنی بر خستگی بر ابعاد خستگی در پرستاران بخش مراقبت ویژه بود. روش کار: این پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه پرستاران زن بخش مراقبت ویژه بیمارستان های آموزشی شهر اراک در سال 1396 تشکیل می دادند. در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. براساس لیست پرستاران 40 نفر از میان پرستارانی که مایل به شرکت در پژوهش بودند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. گروه مداخله 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش شناختی رفتاری مبتنی بر خستگی دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده های پژوهش از مقیاس تأثیر خستگی فیسک (1994) استفاده شد. داده های بدست آمده از اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس و توسط نرم افزار Spss-21 تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که پس از مداخله آموزش شناختی-رفتاری مبتنی بر خستگی، تفاوت آماری معناداری در میانگین نمره خستگی در ابعاد جسمانی، شناختی و اجتماعی بین پرستاران گروه آزمایش با کنترل به دست آمد (0/05>P). نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش می توان از آموزش شناختی رفتاری مبتنی بر خستگی برای کاهش علائم خستگی (جسمانی، شناختی و اجتماعی) پرستاران استفاده نمود.

مقدمه: بازی برای کودک نیازی غریزی برای تداوم شادمانی، زبانی جهت ارتباط وابراز خود و کشف پیرامون خود می باشد. بازی موثرترین روش تربیتی در دوره پیش دبستانی است. همواره یکی از اهداف مهم در این دوره آموزش و پرورش خلاقیت به کودکان پیش دبستانی بوده است. لذا مطالعه حاضر با هدف اثر بخشی مدل بازی درمانی رابطه والد-کودک برخلاقیت کودکان پیش دبستانی انجام شد. روش: مطالعه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بر روی 60 کودک پیش دبستانی شهرستان کردکوی در استان گلستان در سال 1397 به صورت تصادفی ساده در یک گروه آزمون ودو گروه کنترل انجام شد. در گروه آزمون براساس پروتکل، بازی درمانی والد محور در 10 جلسه 45 تا 60 دقیقه ای و در گروه کنترل (1) بازی کودک محور و گروه کنترل (2) آموزش های روتین پیش دبستانی انجام شد. ابزار گرد آوری داده، آزمون تفکر خلاق تورنس (TTCT) نسخه تصویری فرم B بود. اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS21 و آمار توصیفی(جدول، میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی(تی زوج و آنالیزواریانس) تجزیه و تحلیل شد. یافته: میزان خلاقیت قبل از مداخله در گروه بازی والد محور با میانگین و انحراف معیار 68/40± 5/147، در گروه بازی درمانی 29/34± 12/124و گروه روتین24/33± 55/145نشان داده شد که آزمون آماری انالیز واریانس بین سه گروه اختلاف معنی داری را نشان نداد(8/0=P). آزمون آنالیز واریانس نشان داد بعد از مداخله میزان خلاقیت بین گروه های بازی والد محور54/47± 55/151، بازی درمانی کودک محور09/34± 7/130و گروه روتین 26/36± 3/146 اختلاف معنی داری می باشد (23/0=P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد بازی والدمحور براساس الگوی والدمحور در مقایسه با دو گروه دیگر نیز بر میزان خلاقیت کودکان پیش دبستانی تاثیر ندارد. ولی با این حال می توان از این روش درمانی کم هزینه و اثربخش که به کمک والدین می باشد در جهت رشد و پرورش کودکان پیش دبستانی استفاده

مقدمه: رفتارهای نامطلوب همواره یکی از چالش های پیش روی مدرسان بوده و راهکار مقابله با آن نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی رفتارهای نامطلوب و راهکارهای مقابله با آن از دیدگاه مدرسان انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی– مقطعی در سال 1397 انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه اساتید مشغول به تدریس در دانشکده پرستاری و مامائی بودند که به صورت سرشماری انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه دو قسمتی رفتارهای نامطلوب در کلاس شامل رفتارهای نامطلوب(جدی بودن رفتار و میزان رخداد) و راهکارهای مدیریت رفتار نامطلوب استفاده شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 با آمار توصیفی(توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار) تحلیل گردید. یافته ها: از نظر واحدهای مورد[f1] پژوهش رفتارهای نامطلوب حمله فیزیکی(66 درصد)، اظهار نظر توهین آمیز(52 درصد)، فرستادن پیام با محتوی نامناسب به مدرس(46 درصد)، جدی بودند. رفتارهای نامطلوب استفاده از گوشی همراه(34 درصد)، آه/خمیازه کشیدن(18 درصد) و گزینه های پیامک فرستادن، زنگ خوردن تلفن همراه، صحبت خارج از نوبت، لباس نامناسب(12 درصد) از دیدگاه اساتید بیشترین فراوانی رخداد را داشتند. بیشترین راهکارهای مورد استفاده اساتید در مقابله با رفتارهای نامطلوب دانشجویان نیز به ترتیب شامل صحبت خصوصی با دانشجو(28 درصد)، چشم پوشی کردن(16 درصد)، خطاب قرار دادن کل کلاس(12 درصد) و جابجا کردن دانشجو(12 درصد) بود. نتیجه گیری: با توجه به رفتارهای نامطلوب مشخص شده تعیین قوانین در خصوص استفاده از تلفن همراه، زمان بندی کلاس و نوع پوشش دانشجویان در ابتدای کلاس می تواند در پیشگیری از بروز رفتارهای نامطلوب کمک کننده باشد. همچنین با توجه به راهکارهای مشخص شده، برگزاری دوره های مدیریت کلاس و هم اندیشی جهت آشنائی با سایر راهکارهای مدیریت رفتارهای نامطلوب در موقعیت های خاص توصیه می گردد

مقدمه: سالمندان با مشکلات جسمی و روانی فراوانی مواجه هستند و درمان پذیرش و تعهد یکی از روش های درمانی موثر در بهبود مشکلاتو ویژگی های جسمی و روانی است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی گروه درمانی پذیرش و تعهد بر نشانه های جسمی و روانی زنان سالمند انجام شد. روش کار: در یک پژوهش نیمه تجربی، 24 نفر از زنان سالمند مراجعه کننده به دو مرکز توانبخشی خانه یاس و آرمان شایان شهر تهران در سال 1396 با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه مساوی (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. گروه مداخله با روش گروه درمانی پذیرش و تعهد آموزش دید و گروه شاهد آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های سنجش عملکرد چندبعدی، افسردگی سالمندان و بهزیستی روان شناختی بودند. داده ها در نرم افزار SPSS-22 با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که گروه درمانی پذیرش و تعهد باعث بهبود فعالیت های روزانه زندگی، فعالیت های ابزاری روزانه زندگی، افسردگی و بهزیستی روان شناختی زنان سالمند شد (05/0>p)، اما تاثیر معناداری بر سلامت جسمی آنان نداشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، توصیه می شود که از روش گروه-درمانی پذیرش و تعهد در کنار سایر روش های درمانی برای مداخلات در زمینه سلامت زنان سالمند به ویژه بهبود نشانه های جسمی و روانی آنان استفاده شود.