زمینه و هدف: یکی از خطرناک ترین گون های عقرب بومی ایران همیسکورپیوس لپتوروس می باشد که زهر آن بسیار سمی و مسئول بیشتر مرگ و میر های ناشی از گزش عقرب در ایران است. چهار مهارکننده متالوپروتئیناز (HLMetInhibit1-4) در زهر این عقرب یافت می شود. مهارکننده های متالوپروتئیناز از مهم ترین پروتئین های دخیل در بسیاری از فرایندهای سلولی مانند بقای ماتریکس خارج سلولی می باشند. هدف از این مطالعه، بررسی ساختار و ویژگی های دو مورد از این مولکول ها و در ادامه کلونینگ و بیان آن ها برای اولین بار می باشد. روش کار: مطالعات بیوانفورماتیکی و داکینگ مولکولی روی توالی های HLMetInhibit1 و HLMetInhibit2 (با شماره دسترسی MG764541 و MG764542 در NCBI)، صورت پذیرفت. پلاسمیدهای نوترکیب (pET-22b-HLMetInhibit1, 2) پس از طراحی و سنتز، به میزبان E. coli BL21 منتقل شدند، Colony-PCR و الکتروفورز روی ژل آگاروز 1 درصد انجام گردید و القا بیان پروتئین ها در غلظت های متفاوت IPTG و زمان های مختلف صورت گرفت. سپس SDS-PAGE و رنگ آمیزی با کوماسی بلو و لکه گذاری وسترن انجام شد. یافته ها: نتایج داکینگ تمایل اتصالی بیشتری را برای HLMetInhibit1 پیش بینی می کرد. کلونینگ ژن ها صورت گرفت. بیشترین میزان بیان پس از 5 ساعت و در غلظت 1 میلی مولار IPTG مشاهده گردید. صحت بیان پروتئین های HLMetInhibit1 و HLMetInhibit2 با وزن های مولکولی 26 و 17 کیلو دالتون پس از SDS-page و لکه گذاری وسترن تایید شد. نتیجه گیری: کلونینگ و بیان ژن مهارکننده های متالوپروتئیناز 1 و 2 عقرب همیسکورپیوس لپتروس به عنوان پروتئین هایی نوین که تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته اند انجام پذیر می باشد و امید است پس از انجام آزمایشات آتی in vitro و in vivo بتوان به کاندیدی مناسب برای تحقیق در زمینه های مختلف درمانی دست یافت.