مجله میکروب شناسی پزشکی ایران
سال:1399 | دوره:14 | شماره:5 |تعداد مقالات:8

زمینه و اهداف: موراکسلا کاتارالیس عامل مهم عفونت های تنفسی تحتانی و فوقانی می­ باشد و مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری گرم منفی در حال افزایش است. پمپ های افلاکس خانواده RND در این باکتری ها منجربه مقاومت چند دارویی می­ گردند. یکی از پمپ های شناخته شده در موراکسلا کاتارالیس سیستم AcrAB-OprM می ­ باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی مقاومت آنتی­ بیوتیکی در باکتری موراکسلا کاتارالیس و تعیین وابستگی مقاومت آنتی­ بیوتیکی به پمپ افلاکس طراحی شد. مواد وروش کار: 137 نمونه مختلف کلینیکی جمع آوری گردید. جدایه­ های موراکسلا کاتارالیس با آزمون­ های بیوشیمیایی و روش PCR تایید گردیدند. الگوی حساسیت آنتی­ بیوتیکی با روش انتشار دیسک برطبق CLSIبررسی فنوتیپی فعالیت پمپ های افلاکس با روش کارت­ ویل و بررسی ژن­ های acra, acrb, oprm با روش PCR انجام گرفت. بعلاوه ارتباط وجود پمپ افلاکس با مقاومت آنتی ­ بیوتیکی با استفاده از ماده فنیل آلانین بتا نفتیل آمید (PAß N) انجام شد. یافته ها: در مطالعه حاضر از 10 باکتری موراکسلا کاتارالیس جداسازی شده 70٪ (7 جدایه) دارای مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی بودند. همه ی جدایه­ های مقاوم به چند دارو (70٪ ) دارای ژن ­ های acra, acrb, oprm بودند. همچنین مقاومت آنتی بیوتیک های سفازولین، سفتازیدیم، تتراسایکلین، کلرامفنیکل و سیپروفلوکساسین وابسته به پمپ افلاکس بودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مقاومت چندگانه آنتی­ بیوتیکی در موراکسلا کاتارالیس افزایش یافته است. حضور 70٪ ژن های acra, acrb, oprm پمپ افلاکس در این باکتری و کاهش میزان مقاومت به آنتی­ بیوتیک در حضور مهارکننده پمپ افلاکس اهمیت بررسی حضور این ژن ­ ها را برای پیشنهاد الگوی درمانی مناسب بیماران آلوده به موراکسلا کاتارالیس نشان می ­ دهد.

زمینه و اهداف: گسترش فزاینده ی مصرف محصولات تخمیری صنعتی به جای فرآورده های سنّتی منجر به از دست رفتن بسیاری از باکتری های اسید لاکتیک خصوصاً نژادهای تولیدکننده ی ترکیبات زیست فعال می گردد. هدف از مطالعه ی حاضر جداسازی، شناسایی مولکولی و بررسی قابلیت ضد قارچی جدایه های لاکتیکی بر رشد Aspergillus niger بود. مواد و روش کار: پس از خرید سبوس جو دوسر از بازار شهرستان گرگان در سال 1398، تهیه ی خمیر ترش، جداسازی و شناسایی باکتری های غالب در آزمایشگاه میکروب شناسی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام شد. سپس فعالیت ضد قارچی جدایه های لاکتیکی و روماند آنها بر ضد A. niger بررسی گردید. در نهایت شناسایی ترکیبات روماند فاقد سلول جدایه ی لاکتیکی با کمک دستگاه کروماتوگرافی گازی/ طیف سنج جرمی انجام شد. یافته ها: Lactobacillus brevis و Lactobacillus sakei به ترتیب با 25/30 و 47/18 درصد دارای بیشترین میزان بازدارندگی علیه A. niger بودند. همچنین حداقل غلظت بازدارندگی روماند L. brevis و L. sakei بر ضد A. niger 3 درصد بود، که مشخص شد تاثیر بیشتر روماند L. brevis، به واسطه ی حضور ترکیبات استری، فنلی و باربیتورات بود. نتیجه گیری: جدایه های لاکتیکی غالب خمیر ترش های سبوس جو دوسر و همچنین پالیده ی کشت آنها از قابلیت ضد قارچی مناسبی علیه A. niger برخوردار بودند، پس می توانند به عنوان کشت آغازگر یا کشت همراه در فرآوری محصولات تخمیری نظیر خمیر ترش با هدف کاهش فساد قارچی استفاده شوند.

زمینه و اهداف: گسترش عفونت های بروسلا در حیوانات و انسا ن نیاز اساسی آزمایشگاه های مرجع منطقه ای / محلی مختلف را برای استفاده از رویکردهای معتبر تعیین گونه به منظور تسهیل تبادل داده ها و مقایسه آنها نشان داده است. هدف از این به عنوان یک نشانگر مولکولی در تمایز گونههای بروسلا و تعیین ژنوتیپ (rpoB) پلیمراز RNA آنزی م β مطالعه ارزیابی زیرواح د است. )SNP( گونه های بروسلا ملی تنسیس با استفاده از تجزیه و تحلیل چندشکلی تک نوکلیوتیدی مواد و روش کار: در این مطالعه، نمونه خون و مایع مغزی نخاعی از 108 بیمار مبتلا به بروسلوزیس گرفته شد. پس از کشت نمونه ها در محیط کشت بروسلا آگار حاوی آنت یبیوتیک، تعداد 11 سویه باکتری بروسلا جداسازی شد و با روش های هر کدام از ایزوله ها تکثی ر و توالییابی گردید. نتایج توالییابی rpoB بیوتایپینگ کلاسیک و مولکولی شناسایی شد. سپس ژن آنالیز گردید. Mega توسط برنامه 6 قادر به تما یز گونه های بروسلا از همدیگر و سایر باکتری ها بود و همچنین مشخص شد که rpoB یافته ها: طبق نتایج، ژن و ژنوتیپ 2 بروسلا ملی تنسیس هستند. در حالی که تنها یکی از ایزوله ها متعلق rpoB ایزوله های بالینی بروسلا دارای تیپ دو تیپ 2، شش نمونه با تنها یک نوع منحصر به فرد جهش نقطه ای در کدون 985 مشاهده شدند rpoB به تیپ 1 بود. از 10 سویه که نوع جدیدی از تحت گونه ژنوتیپ 2 است. در بین جدایه ها ی بروسلا از برخی مناطق مختلف ایران است rpoB نتیجه گیری: ن تایج ما نشا ندهنده قدرت تمای ز بالای ژن که منجر به تعیین ژنوتیپ دقیق و شناسایی این باکتریها شد.

زمینه و اهداف: استافیلوکوکوس اورئوس از مهمترین عوامل عفونت های بیمارستانی، با تشکیل بیوفیلم در ایجاد بیماری های مزمن و تقویت مقاومت دارویی موثر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی تشکیل بیوفیلم توسط جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های بالینی و ارتباط آن با مقاومت میکروبی انجام گردید. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی از دی ماه 1397 تا شهریور ماه 1398، 200 نمونه بالینی از بیمارستان های آجا در تهران اخذ گردید. کلیه نمونه ها با استفاده از محیط های کشت بلاد آگار، مانیتول سالت آگار، بردپارکر و تست های کاتالاز، OF و کوآگولاز مورد بررسی قرار گرفت. تعیین مقاومت جدایه ها با تست آنتی بیوگرام انجام شد. به منظور شناسایی حضور ژن های کد کننده بیوفیلم شامل icaA، icaB، icaC و icaD از روش Multiplex PCR استفاده گردید. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون کای2 بررسی گردید. یافته ها: از 200 نمونه ی کشت شده، 83 (41/5%) جدایه به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس تأیید گردید. بیشترین مقاومت در پنی سیلین (94%)، تتراسایکلین (72%)، آمپی سیلین (54%) و سفکسیتین (51%) مشاهده شد. تولید بیوفیلم به صورت فنوتیپی در 65% جدایه ها گزارش شد. فراوانی حضور ژن های icaA، icaB، icaC و icaD به ترتیب 67/4%، 60/2%، 61/4% و 6/62%، برآورد گردید. 87% از سویه های مولد بیوفیلم توانایی مقاومت چندگانه داشتند، در مقابل سویه های بیوفیلم منفی فاقد این توانایی بودند (0/05

زمینه و اهداف: نشان داده شده است که برخی از زهرها و ترکیبات جداشده از آنها دارای خاصیت ضد باکتریایی هستند. زهر مار، عقرب و زنبور عسل ترکیبی از پروتئین ها مانند فسفولیپاز و ملیتین هستند که در مهار رشد باکتری ها تأثیر دارند. این مطالعه با هدف بررسی اثر ضد باکتریایی سه زهر مختلف در برابر سویه های باکتریایی منتخب انجام شد. مواد و روش کار: زهر خام حاصل از مار (Echis carinatus)، عقرب (Mesosobuthus epues) و زنبور عسل (Apis mellifera) انتخاب شدند. خالص سازی زهر خام این گونه ها با استفاده از کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون انجام گرفت و وزن مولکولی ترکیبات موجود در این زهرها با استفاده از SDS-PAGE برآورد شد. مقدار تقریبی دُز کشندگی زهرها مشخص شد. فعالیت ضد باکتریایی زهرها در برابر استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوبتیلیس، سودوموناس آئروژینوزا و اشریشیا کُلی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از روش انتشار دیسک، زهرها و فراکسیون های جداشده آن و آنتی بیوتیک استاندارد مورد آزمایش قرار گرفتند. یافته ها: زهر خام E. carinatus و فراکسیون دوم آن در برابر استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کُلی مؤثر بودند. زهر خام M. eupeus و فراکسیون اول و چهارم آن در برابر باسیلوس سوبتیلیس مؤثر بودند. زهر خام A. mellifera در برابر اشریشیا کُلی و استافیلوکوکوس اورئوس فعالیت ضد باکتریایی را نشان داد و فراکسیون سوم از این زهر اثر مهاری برای اشریشیا کُلی و استافیلوکوکوس اورئوس دارد. نتیجه گیری: زهر مار، عقرب و زنبور عسل مانع رشد و بقاء سویه های باکتریایی می شوند و این زهرها می توانند به عنوان یک ماده ضد میکروبی مکمل در برابر باکتری های بیماری زا مورد استفاده قرار گیرند.

زمینه و اهداف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از پاتوژن های مهم منتقله از غذا می باشد. اهداف این مطالعه تعیین فراوانی، تیپ های مولکولی و الگوی مقاومت دارویی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های گوشت در شهر تبریز بود. مواد و روش کار: شصت نمونه گوشت گوساله و مرغ خام از فروشگاه های مختلف گرفته شد و در محیطهای انتخابی مولر هینتون براث حاوی 10%NaCl تلقیح گردید. شناسایی جدایه ها با روشهای بیوشیمیایی معمول انجام گرفت. حساسیت به آنتی بیوتیک های مختلف با روش دیسک دیفیوژن و ژنوتیپ جدایه ها با روش spa typing تعیین شد. یافته ها: پانزده سویه استافیلوکوکوس اورئوس از 60 (25%) نمونه گوشت مختلف جداسازی شد که به ژنوتیپ های t14870، t3802، t1814، t491، t386 و t3424تعلق یافتند و t14870 با فراوانی 33. 3% به عنوان فراوانترین spa type شناخته شد. spa type سه جدایه نیز در پایگاه داده ای Ridom Spa Server یافت نشد و به عنوان تیپ های جدید در نظر گرفته شدند. حدود 46/6% از جدایه ها به بیش از یک آنتی بیوتیک مقاوم بوده و 13/3% به عنوان استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین شناخته شدند. تایگی سیکلین، ایمی پنم و سفتارولین موثرترین ترکیبات علیه جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس بودند. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نرخ آلودگی 25% با استافیلوکوکوس اورئوس را نشان می دهد. غالب تیپ های مولکولی مشاهده شده به عفونت های انسانی ارتباط داده شد. مقاومت آنتی بیوتیکی بالایی در میان جدایه ها مشاهده شد که هشدار جدی برای سلامت عمومی محسوب می شود.

زمینه و هدف: مطالعه حاضر با هدف ارزیابی فعالیت های ضد باکتری و آنتی اکسیدانی برخی از محصولات عسل عربستان سعودی انجام شد. مواد و روش ها: برای این تحقیق، 60 محصول عسل تولید شده توسط عربستان سعودی برای تعیین فعالیت ضد میکروبی در برابر عوامل بیماری زای بسیار مقاوم به آنتی بیوتیک و همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی بررسی شد. برای مقایسه از عسل مانوکا به عنوان یک استاندارد، بهره برداری شد. یافته ها: با آزمایش عسل های تولیدی عربستان سعودی، سطوح مختلف جلوگیری از رشد در برابر 5 سویه باکتری مشاهده شد. این عسل باعث جلوگیری از رشد سویه های بیماری زا استافیلوکوکوس اورئوس، اشریشیا کلی، پروتئوس ولگاریس، سیتروباکتر دایورسوس و سالمونلا انتریکا گردید. این میزان ممانعت از رشد به نوع عسل بستگی داشت. مطالعه تطبیقی عسل های عربستان سعودی نشان داد که ارتباط زیادی بین پلی فنل و فلاونوئید کل و فعالیت های مهار رادیکال وجود دارد. نتیجه گیری: تحلیل نتایج این مطالعه نشان داد که محصولات عسل عربستان سعودی توانایی مهار رشد باکتریهای بیماریزا و انجام فعالیتهای مهار رادیکال را دارند.

زمینه و اهداف: گونه های شیگلا به عنوان یکی از عوامل شایع دیسانتری باسیلی و گاهی مرگ ومیر به ویژه در کودکان و افراد دارای نقص ایمنی مطرح هستند. تنوع گونه های ایجادکننده بیماری و بروز مقاومت دارویی، انتخاب آنتی بیوتیک مناسب برای درمان شیگلوزیس را با مشکل مواجه می سازد. یکی از عوامل مهم بروز مقاومت در ایزوله های شیگلا حضور ژن های کدکننده بتالاکتامازهای وسیع الطیف می باشد. لذا، هدف از این مطالعه تعیین فراوانی سویه های شیگلا سونئی تولیدکننده ژن های بتالاکتامازهایCTX-M-2 ، CTX-M-8، CMY با روش Multiplex PCR و بررسی ارتباط آن ها باوجود مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های شیگلا سونئی است. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که در یک بازه زمانی 6 ماهه از ابتدای خرداد لغایت انتهای آبان 1395 انجام گردید. تعداد 200 نمونه اسهالی از بیماران مشکوک به شیگلوزیس از بیمارستان مرکز طبی اطفال (تهران) جمع آوری گردید. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش انتشار از دیسک بر روی محیط مولر هینتون آگار و مطابق با دستورالعمل CLSI انجام شد. پس از استخراج DNA، حضور ژن هایCTX-M-2، CTX-M-8، CMY وابسته به Ampc با استفاده از پرایمرهای اختصاصی توسط Multiplex-PCR تعیین گردید. یافته ها: از مجموع نمونه های اخذشده، تعداد 60 (30%) سویه شیگلا سونئی با استفاده از آزمون های استاندارد میکروبیولوژیکی و بیوشیمیایی به دست آمد. اکثر سویه ها به اریترومایسین (26 سویه، %43/3) و سفپیم (24 سویه 40%) مقاوم بودند. نتایج آزمون مولکولی نشان داد که 40 (66/6%) و 33 (55%) از سویه ها به ترتیب حامل ژن های CTX-M-8 و CMY بودند (P<0. 05). همچنین ژنCTX-M-2 در هیچ یک از نمونه ها شناسایی نگردید. نتیجه گیری: نتایج بیانگر فراوانی بالای ژن CMY در میان ایزوله های شیگلا سونئی و مقاومت بیشتر این سویه ها نسبت به اریترومایسین و سفپیم است. به همین جهت مراقبت های دقیق پزشکی و استفاده صحیح و به موقع از آنتی بیوتیک های مناسب جهت جلوگیری از شیوع ایزوله های مقاوم امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.