زمینه و هدف: لیشمانیوز پوستی دنیای قدیم (سالک)، یک عفونت انگلی به نسبت شایع است که در بسیاری از مناطق جهان به ویژه ایران اندمیک می باشد. گونه های لیشمانیا ماژور با حدود 500 هزار مورد در سال و لیشمانیا تروپیکا با حدود 400 هزار مورد در سال، دو عامل اصلی بیماری لیشمانیوز پوستی دنیای قدیم محسوب می شوند. تشخیص و درمان لیشمانیوز پوستی به دلیل تغییرات تظاهرات بالینی و مقاومت در برابر درمان می تواند دشوار باشد. در حال حاضر هیچ واکسنی برای سالک وجود ندارد. درمان های سیستمیک آن نیز عوارض جدی و شدیدی را به دنبال دارد. موارد بدون عارضه لیشمانیوز پوستی در فرد با ایمنی طبیعی می تواند به تنهایی به وسیله درمان موضعی به عنوان درمان موثر و کم عارضه تر مدیریت شود و ممکن است نیازی به سایر درمان های سیستمیک نداشته باشد. هدف بررسی حاضر، توصیف روش های درمان موضعی برای سالک دنیای قدیم است.