مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1385 | دوره:28 | شماره:4 |تعداد مقالات:30

پلی ارکیدیسم آنومالی نادر مادرزادی دستگاه ادراری تناسلی بوده و به وجود بیش از دو بیضه گفته می شود. ما مرد 65 ساله ای را گزارش می کنیم که به دلیل هیدروسل راست مراجعه کرده و در ضمن جنین شناسی و درمان جراحی پلی ارکیدیسم را مرور می کنیم.

زمینه و اهداف: اختلالات یادگیری از جمله نارساخوانی موجب شکست در زمینه های مختلف زندگی بویژه موقعیت تحصیلی دانش آموزان و پایین آمدن اعتماد به نفس آنها شده و در نتیجه زمینه ساز بسیاری از اختلالات روانی، رفتاری، روان- تنی و نهایتا جسمانی می شود. نارساخوانی اختلالی است که شخص علیرغم تجارب آموزشی متعارف، در کسب مهارتهای زبانی خواندن، نوشتن و هجی کردن که متناسب به توانایی هوشی اش باشد عاجز است. بررسی این اختلال و مشخص کردن عوامل مرتبط با آن می تواند از بسیاری از تبعات آن پیشگیری کرده و به رفع مشکلات مختلف جسمانی و روانی کمک نماید.روش بررسی: در این پژوهش که از نوع پس رویدادی است مهارتهای حرکتی دانش آموزان عادی و نارساخوان بررسی شد. بدین منظور 24 نفر دانش آموز ابتدایی عادی (12 نفر سال دوم و 12 سال سوم) به صورت در دسترس و با همکاری معلمین پس از ارزیابی چند مرحله ای و 24 نفر دانش آموز ابتدایی عادی (12 نفر سال دوم و 12 سال سوم) به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از گزینش آزمودنی ها و پیگیری های تشخیصی گروه نارساخوان برای اطمینان ازدارا بودن ملاکهای تشخیصی، مهارتهای حرکتی آنها به وسیله مجموعه آزمون حرکتی لینکلن- اوزرتسکی اندازه گیری شد و سپس با استفاده از آزمونهای آماری t گروه های مستقل و همبسته (زوجی) و کای دو، فرضیه های پژوهش مورد آزمون قرار گرفتند.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد که دانش آموزان عادی و نارساخوان از نظر مهارتهای حرکتی کلی و ظریف و همچنین تاخیر رفتار حرکتی تفاوت معنی داری داشتند (p<0.01) اما از نظر مهارتهای حرکتی درشت و میزان بهره هوشی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. همچنین معلوم شد که متوسط نمرات مربوط به مهارتهای حرکتی درشت و ظریف در داخل گروه نارساخوان نیز دارای تفاوت معنی داری است (p<0.01).نتیجه گیری: دانشمندان عقیده دارند که رشد متعادل تواناییهای حرکتی اساس یادگیریهای بعدی را تشکیل می دهد. تعدادی از کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری علیرغم هوش طبیعی از نظر رشد حرکتی بسیار کندتر از کودکان غیرعادی هستند. چنین به نظر می رسد که این افراد مولفه شناختی ضعیفی در کسب مهارتهای حرکتی دارند چرا که مهارتهای حرکتی بویژه مهارتهای حرکتی ظریف مستلزم سطوحی از فعالیت حوزه شناختی است و بر همین اساس برخی از افراد  به کندی می توانند فعالیتهای حرکتی را بیاموزند یا آن را رشد دهند. بسیاری از دانشمندان معتقدند برخی اختلالات خفیف مغزی عامل اصلی چنین مشکلاتی است. اما علت هر چه باشد اصلاح دشواری های حرکتی این افراد قبل از شروع آموزش مهارتهای دیگر کاملا ضروری است.

زمینه و هدف: گیاهان دارویی در میان مردم استفاده وسیعی دارد و همیشه احتمال ایجاد عوارض توسط این ترکیبات وجود دارد. در این مطالعه اثرات عصاره هیدروالکلی آویشن بر روی روده کوچک خوکچه هندی مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: خوکچه هندی نر بمدت 24 ساعت بدون غذا نگهداشته و با زدن ضربه به سر، حیوان کشته شده و ترمینال ایلئوم برداشته می شد و در حمام نسجی حاوی تیرود در دمای 37 درجه که با گاز کربوژن دمیده میشد با تحریک الکتریکی منقبض شده و این انقباضات با فیزیوگراف ثبت میشد. سپس آویشن در شش غلظت مورد آزمایش قرار گرفت، 5 دقیقه اول به عنوان کنترل و 5 دقیقه بعد از اضافه کردن عصاره به عنوان تست ثبت گردید، میانگین تغییرات با استفاده از نرم افزار SPSS11.5 (Chicago IL) و آزمون آماری تی تست تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: آویشن سبب مهار انقباضات شد که این مهار با افزایش غلظت عصاره بیشتر شد. که با غلظت 0.6mg/ml سبب 60% کاهش در دامنه انقباضات شد (p<0.02). این اثر مهاری توسط گرانیسترون بلوک شد که همچنین مانع اثر تحریکی استیل کولین شده که این امر نشان دهنده اثرات آنتی کولینرژیکی با اثر در مسیر سروتونینرژیک میباشد. آنالیز رگرسیون نشان داد که با افزایش غلظت اثر عصاره افزایش میابد که برای این گیاه آویشن (p<0.001) با غلظت 89 هزارم میلیگرم بود.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آویشن سبب مهار برگشت پذیر انقباظات روده خوکچه هندی شده که این مهار با افزایش غلظت عصاره بیشتر میشود.

زمینه و هدف: اثرات ورزش و فعالیت بر عملکرد ارکانهای مختلف بدن انسان از جمله قلب، ریه و عضلات اسکلتی از دیرباز مورد توجه بوده است. در سالهای اخیر توجه بیشتری به تاثیر ورزش بر سیستم عصبی و حافظه شده است. نقش ورزش در تثبیت حافظه از مواردی بوده که برای آن نتایج متقاضی گزارش گردیده است. در همین راستا ما تصمیم گرفتیم تا اثر ورزش دویدن بر تثبیت حافظه را توسط آموزش اجتنابی غیرفعال بررسی کنیم.روش بررسی: در این مطالعه 30 موش صحرایی نر نژاد ویستار (4-3ماه) به طور تصادفی به سه گروه (ده تایی) تقسیم شدند. گروه کنترل در دستگاه اجتنابی غیر فعال آموزش دیده و 10 دقیقه و 24 ساعت بعد تست شدند. دو گروه آزمایشی در دستگاه ترید میل به ترتیب برای 10 روز و 3 ماه ورزش کردند و سپس نظیر گروه کنترل تست شدند.یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده، انجام ورزش کوتاه و بلند مدت به طور معنی داری (p<0.05) تثبیت حافظه را در هر گروه در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از این تحقیق حاکی از آن است که فعالیت فیزیکی اثر مثبت بر تثبیت حافظه و یادگیری دارد.

زمینه و هدف: صرع پایدار یک اورژانس پزشکی با مرگ و میر بالا است. این مطالعه برای بررسی سبب شناسی، روشهای درمانی و سرانجام کوتاه مدت کودکان مبتلا به صرع پایدار بود.روش بررسی: بیماران مبتلا به صرع پایدار مراجعه کننده به بخش اورژانس بیمارستان کودکان تبریز بین سالهای 1381 تا 1384 از نظر سبب شناسی، شکل تشنج، روشهای درمانی و سرانجام موقع ترخیص مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: از 123 بیمار مبتلا به صرع پایدار، 50 بیمار (40.7%) دچار صرع پایدار مقاوم و 73 بیمار (59.3%) دچار صرع پایدار غیرمقاوم بودند. شایعترین سبب شناسی در بیماران مبتلا به صرع پایدار، به ترتیب تشنج تبدار طول کشیده (40.7%)، علامت دار دور (28.4%)، علامت دار حاد (16.2%) و بدون علت (14.6%) بود. ارتباط معنی دار بین سبب شناسی و سن وجود داشت (p=0.007). شایعترین شکل تشنج بصورت عمومی در 70.7% بیماران بود. میانه مدت صرع پایدار (25، 146-37) 60 دقیقه بود. در 28 بیمار (22.7%) دیازپام به همراه فنی تویین و یا فنوباربیتال بکار رفته بود. در 40 بیمار (32.5%) دیازپام به همراه فنی تویین و همچنین فنوباربیتال و در 50 بیمار (40.7%) میدازولام نیز کاربرد پیدا کرده بود. در 4 بیمار (3.25%) تیوپنتال به کار رفته بود. با کاربرد میدازولام تشنج در 82% بیماران مبتلا به صرع پایدار مقاوم کنترل گردید. 85.9% بیماران برگشت به وضعیت قبل از صرع پایدار داشتند. 8.26% فوت نمودند و در 5.7% سکل جدید عصبی بعد از صرع ایجاد شد. سرانجام بیماران ارتباط معنی دار با سبب شناسی داشت (p<0.001). کمترین مرگ و میر و معلولیت در تشنج تب دار طول کشیده (4%) و بیشترین در بیماران علامت دار حاد با (45%) بود.نتیجه گیری: تشنج تب دار طول کشیده شایعترین سبب شناسی صرع پایدار بود. بیشترین مرگ و میر در بیماران با سبب شناسی علامت دار حاد بود. به کار بردن انفوزیون میدازولام در درمان صرع پایدار مقاوم در اکثر موارد سبب خاتمه تشنج می گردید.

زمینه و هدف: حملات آسم می تواند باعث آلکالوز تنفسی و در نتیجه کاهش سطح یونیزه از یک طرف و انقباض عروق مغزی از طرف دیگر شود. مطالعات مختلف نشان میدهد که آلکالوز تنفسی و کاهش سطح CO2 میتواند باعث افزایش فعالیت تشنجی و نیز افزایش تحریک پذیری نورونی گردد. این حالت همچنین ممکن است به افزایش سطح دوپامین وریسک تشنج منجر شود. با توجه به موارد پیشگفت این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین و آسم واپی لپسی طراحی شد.روش بررسی: در یک مطالعه تحلیلی- مقطعی 400 کودک مبتلا به آسم که از دیماه 82 لغایت تیرماه 85 به کلینیک تخصصی دانشگاه علوم پزشکی تبریز مراجعه نمودند از نظر اپی لپسی مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل با استفاده از آزمون Z برای یک نسبت آنالیز شد.یافته ها: تعداد کودکان مبتلا به دو بیماری همزمان آسم و تشنج 12نفر، و به ترتیب 7 نفر مذکر و 5 نفر مونث با میانگین سنی 5±2.3 سال (Ci=3.5-6.5) را شامل میشد. مقایسه درصد شیوع اپی لپسی در مبتلایان به آسم با افراد معمولی با P<0.05 معنی دار بود.نتیجه گیری: با توجه به شیوع یک درصد اپی لپسی در افراد معمولی و حدود سه درصدی در مبتلایان به آسم مراجعه کننده به کلینیک تخصصی دانشگاه و با عنایت به احتمال آلکالوز تنفسی و کاهش سطح CO2 در حملات آسم، احتمال حملات وعود علائم در بیماران مبتلا به اپی لپسی که دارای آسم نیز باشند قویا مطرح بوده و اقدامات ویژه را طلب می کند.

زمینه و اهداف: آهن و روی ریزمغذیهای ضروری برای سلامت انسان هستند. کمبود این دو بویژه در زنان کشورهای در حال توسعه مشکل اساسی محسوب می شود. مطالعات نشان می دهد که مقدار روی دریافتی در زنان سنین باروری پایین بوده و خودداری از مصرف گوشت (منبع غنی از روی و آهن) یک علت اصلی بشمار آمده است. در مطالعه حاضر، با هدف بررسی وضعیت روی و آهن، شاخصهای بیوشیمیایی (نظر فریتین، هماتوکریت، MCV، درصد اشباع ترانسفرین و روی سرم) و رژیم غذایی زنان سنین باروری بررسی شد.روش بررسی: این مطالعه یک بررسی تحلیلی مقطعی بوده و افراد نمونه را 170 زن 49-15 ساله (زیر مجموعه ای از جمعیت مورد مطالعه در طرح ارزیابی روشهای مداخله به منظور کاهش کمخونی فقرآهن) تشکیل می داد. با استفاده از پرسشنامه های مربوط به ویژگیهای دموگرافیک و یادآمد رژیم غذایی اطلاعات مربوطه جمع آوری شد. روی سرم با دستگاه جذب اتمی و پارامترهای مربوط به آهن با استفاده از کیتهای مربوطه با دستگاه اتوآنالیزر H1 اندازه گیری شد. اطلاعات حاصله توسط نرم افزار کامپیوتری Food Processer2 و SPSS10 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین آهن و روی دریافتی روزانه به ترتیب برابر 24.517 و 3.45 میلیگرم بود. میانگین انرژی دریافتی روزانه افراد مورد مطالعه برابر 1708.55 کیلو کالری بود. روی سرم بطور معنی دار با هماتوکریت و هموگلوبین همبستگی داشت (p بترتیب 0.027 و 0.020). آنالیز همبستگی بین روی سرم و عوامل مربوط به رژیم غذایی شامل انرژی، پروتیین، آهن، فیبر، روی و ویتامین ث نیز ارتباط معنی دار بین روی سرم و ویتامین ث رژیم غذایی را نشان داد (p=0.02, r=0.2). در بین شاخصهای بیوشیمیایی، هماتوکریت و هموگلوبین به طور معنی داری برخوردار بوده (p<0.05)، لیکن در مقایسه گروه های کم خون، نرمال و دچار کم خونی فقر آهن، همچنین فقر آهن با عدم فقر آهن و گروه کم خونی فقر آهن با نرمال اختلاف معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می دهد که میانگین روی رژیم غذایی در جامعه مورد بررسی کمتر از میزان RDA می باشد، از طرفی وجود ارتباط معنی دار بین روی و ویتامین ث با هموگلوبین و هماتوکریت نقش احتمالی ویتامین ث را در افزایش زیست دسترسی روی و آهن بیان می کند.

زمینه و هدف: دژنراسیون وابسته به سن ماکولا (AMD) شایعترین علت کاهش دید مرکزی در افراد بیش از 50 سال، می باشد. در مطالعه حاضر تغییرات سطح پروفیل لیپیدی، لیپوپروتیین (آ) [Lp(a)]، هموسیستیین (Hcy) و مالوزن دی آلدیید (MDA) سرمی، بررسی و تغییرات غلظت سرمی آنها به عنوان فاکتورهای موثر در بروز دژنراسیون وابسته به سن ماکولا با گروه کنترل مورد مقایسه قرار گرفته است.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت مورد شاهدی روی 44 بیمار مبتلا به AMD نوع خشک با دروزن نرم مراجعه کننده به بیمارستان نیکوکاری تبریز و 54 فرد سالم به عنوان گروه کنترل انجام شد. Lp(a) سرمی بروش ایمونوتوربیدیمتری، Hcy بروش الایزا MDA, (ELISA) سرمی به روش تیوباربیتوریک اسید و سطح سرمی پروفیل لیپیدی به روش اسپکتروفوتومتری مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: افزایش معنی داری در سطح سرمی کلسترول، لیپوپروتیین با دانسیته بالا، Lp(a) و Hcy بیماران مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید (p<0.05 در همه موارد). اختلاف چشمگیری از نظر سطح تری گلیسرید، لیپوپروتیین با دانسیته پایین و MDA سرمی بین دو گروه مورد مطالعه ملاحظه نشد (p>0.05 در هر سه مورد).نتیجه گیری: چنین استنتاج می شود که بالا بودن غلظت سرمی فاکتورهای آترواسکلروز Hcy,Lp(a) و سطح پروفیل لیپیدی می تواند نقشی در شروع و پیشرفت این بیماری داشته باشد. بنابراین توجه به غلظت سرمی این فاکتورها شاید بتوان نقش مفیدی در جلوگیری از ایجاد، پیشرفت بیماری و تشخیص به موقع آن داشته باشد.

زمینه و هدف: عفونت های ناشی از گونه های شیگلا یکی از علل مهم موربیدیتی در دنیاست به علت احتمال ایجاد گونه های مقاوم شیگلا به داروهای ضد میکروبی رایج، تعیین وضعیت حساسیت آنها در هر منطقه ای ضروری به نظر می رسد. هدف این مطالعه تعیین گونه های شیگلا و بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها در مبتلا به اسهال حاد است.روش بررسی: در این مطالعه کودکان مبتلا به اسهال حاد که طی سالهای 1381 و 82 به مرکز پزشکی کودکان تبریز مراجعه کرده اند و کشت مدفوع آنها از نظر گونه های شیگلا مثبت بوده از لحاظ حساسیت آنتی بیوتیکی مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در 43 بیمار کشت مدفوع از نظر شیگلا مثبت، در 39 مورد شیگلا فلکسنری و در 4 مورد شیگلا سونئی جدا شده بود. در شیگلا فلکسنری مقاومت به آمپی سیلین و کوتریموکسازول به ترتیب در 89.6 و 89.1 درصد وجود داشته و مقاومت چند دارویی در 67.8% موارد دیده شد. تمام موارد به سفالوسپورین های نسل سوم و نالیدیکسیک اسید حساس بوده. و میزان حساسیت به جنتامایسین، آمیکاسین و کلرامفنیکل به ترتیب 89.8%، 82.5%، 69% بود. هر 4 مورد شیگلا سونئی به کوتریموکسازول مقاوم و تنها دریک مورد حساسیت به آمپی سیلین وجود داشت.نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که شایعترین گونه در این منطقه شیگلا فلکسنری است که مقاومت گسترده ای به داروهای مصرفی رایج (آمپی سیلین- کوتریموکسازول) نشان می دهد، بنابراین بهتر است از مصرف بی مورد آنتی بیوتیک ها در گاستروآنتریت کودکان برای جلوگیری از ایجاد مقاومت های چند دارویی بیش از حدی که در حال حاضر وجود دارد اجتناب شود.

زمینه و هدف: داروهای جنتامایسین، نئومایسین، استرپتومایسین وافلوکساسین از دسته آنتی بیوتیک های خانواده آمینوگلیکوزیدی و فلوروکینولونی می باشند، که بر روی بیماریهای حاصل از باکتری های گرم منفی و بیماریهای عفونی دستگاه تناسلی- ادراری موثر بوده و در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دنیا کاربرد درمانی دارند. انجام تحقیق فوق به منظور پی بردن به اثرات این داروها در طول دوره اسپرماتوژنز در موش صحرایی بوده است.روش بررسی: بدین منظور، 50 سر موش صحرایی نژاد ویستار، به چهار گروه تحت مطالعه (n=40) و یک کنترل (n=10) تقسیم شدند. گروههای تحت مطالعه در مقایسه با گروه کنترل که فقط از حلال دارو (سرم سالین نرمال) به صورت تزریقی استفاده کرده بودند، روزانه به مدت 14 روز از داروهای جنتامایسین به میزان 5mg/kg تزریقی (داخل صفاقی) و نئومایسین به میزان 50mg/kg تزریقی (داخل صفاقی) و استرپتومایسین به میزان 40mg/kg (داخل صفاقی) و افلوکساسین به میزان 72 mg/kg به صورت محلول در آب آشامیدنی استفاده کردند. در روز چهاردهم از ناحیه اپیدیدیم (epididymis)، اسپرم ها جمع آوری و جهت آنالیز به آزمایشگاه ارجاع داده شد. از آزمون کای دو و ANOVA جهت آنالیز آماری داده ها استفاده گردید.یافته ها: مشاهده با میکروسکوپ نوری نشان داد جمعیت اسپرم ها در تمامی گروههای تحت مطالعه نسبت به گروه کنترل بطور معنی داری کاهش یافته بود (P<0.001) بودند. همچنین میزان درصد قابلیت زیست اسپرم های در تمامی گروه های تحت مطالعه در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته بود (P<0.001). درصد تحرک اسپرم ها در تمامی گروه ها غیر از گروه مطالعه با افلوکساسین در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته بودند (P<0.05).نتیجه گیری: از آنجا که افلوکساسین در مقایسه با سایر داروها، فقط دارای اثرات کاهنده بر روی جمعیت و درصد قابلیت زیست اسپرم ها بوده و بر روی درصد تحرک اسپرم ها دارای اثرات سوء استفاده نمی باشد، لذا احتمال می رود که این دارو دارای اثرات سوء کمتری بر سلامتی اسپرم باشد.

زمینه و هدف: ویروس هپاتیت B عامل اصلی هپاتیت مزمن و سیروز و سرطان سلولهای کبدی در ایران است. 3% افراد جامعه در ایران ناقل ویروس هپاتیت B هستند. 40% افراد سابقه تماس با ویروس را داشته که 3% آنها دچار هپاتیت مزمن خواهند شد. راه عمده انتقال از طریق خون و مشتقات آن از مادر به کودک و تماس جنسی است. هدف از این مطالعه بررسی کارآیی واکسن هپاتیت B در نوزادان نارس و ایجاد تیتر مناسب آنتی بادی در این کودکان می باشد.مواد و روش ها: 8 نوزاد فول ترم و 70 نوزاد پره که در هفته اول بر علیه هپاتیت B واکسینه شده و مادران آنها همگی از نظر HBS Ag منفی بوده و در روزهای اول تولد واکسینه شده اند، مورد بررسی قرار گرفتند. واکسن از نوع نوترکیبی (Herberbiovac) ساخت کوبا بود. در یکسالگی پس از پایان سه دوز روتین واکسیناسیون عیار آنتی بادی با روش Eliza تعیین و سپس از نظر آماری مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: 98.7% نوزادان فول ترم و 97.1% نوزادان پره ترم واکسینه شده سرو کانورشن مناسب داشتند. مقدار متوسط تیتر آنتی بادی کودکان نارس پس از واکسیناسیون 217.6±244.2 mIU/mL و کودکان ترم 235.8±207.1mIU/mL و تفاوت معنی داری در این دو گروه وجود نداشت. نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که می توان با اطمینان واکسن هپاتیت B را در کودکان نارس تزریق کرد و نیازی به دوز اضافه یا تاخیر در انجام واکسیناسیون وجود ندارد. پیشنهاد می شود قبل از ورود به مدرسه مجددا تیتر آنتی بادی کنترل شده و در صورت نیاز واکسیناسیون تکرار شود.

زمینه و هدف: هر روز جمع قابل توجهی از مراجعین به درمانگاههای طب فیزیکی و توانبخشی، اعصاب، ارتوپدی و روماتولوژی را بیمارانی تشکیل می دهند که شکایت آنها اختلالات حسی و حرکتی در محدوده توزیع عصب مدیان در دست ها می باشد. با مشاهده این علایم و انجام معاینات لازم شک به وجود سندرم کارپال تانل ایجاد شده و در صورت تایید تشخیص، بیمار معالجه می شود. در بسیاری از موارد، حتی با وجود تهاجمی ترین درمانها، علایم بیمار بر طرف نمی شود. با بررسی های بیشتر از جمله الکترود یاگنوزیس، رادیکولوپاتی همزمان در 22 تا 70 درصد این بیماران تایید می شود و بر اساس این آمار تئوری سندرم آسیب دوگانه (Double crush syndrome, DCS) مطرح شده است که اولین اقدام جهت تایید یا رد تئوری فوق تخمین شیوع همزمان سندرم کارپال تانل و رادیکولوپاتی به نظر می رسد.روش بررسی: مطالعه فعلی از نوع مطالعات توصیفی بوده و جمعیت مورد مطالعه، افرادی بودند که با شکایات مختلف در گردن و اندام های فوقانی به درمانگاه مراجعه کرده و با معاینات فیزیکی و بررسیهای تشخیصی از جمله الکتروویاگنوزیس، رادیکولوپاتی در آنها تایید شده بود. به این ترتیب در مجموع 183 بیمار وارد مطالعه شدند و بررسی این بیماران از نظر وجود سندرم کارپال تانل بصورت همزمان صورت گرفت.یافته ها: به دلیل وجود رادیکولوپاتی دو طرفه در برخی از بیماران فوق، مجموع اندامهای فوقانی مورد بررسی در مطالعه فعلی 264 مورد می باشد که از بین آنها، در 96 اندام فوقانی (36.6%موارد) وجود سندرم کارپال تانل، همزمان با رادیکولوپاتی تایید شد. درصد شیوع درگیری ریشه های مختلف در افراد فوق الذکر به صورت زیر می باشد: ریشه %75C6، ریشه %93.75C7، ریشه %3012 C8.نتیجه گیری: با توجه به شیوع 36.6 درصد برای وقوع همزمان سندرم کارپال تانل در بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی، این مقدار، نسبت به آنچه که در مطالعات اولیه بدست آمده کمتر بوده ولی از آمار مطالعات اخیر بیشتر می باشد. فراوانی درگیری ریشه های گردنی در این مطالعه با مطالعات قبلی همخوانی نداشته ولی با آنچه در مراجع الکترودیازگنوزیس آمده است مطابقت دارد.

زمینه و هدف: آلودگی بزاقی سطح عاج در حین ترمیم دندان ها، یکی از مشکلات معمول در دندانپزشکی ترمیمی است، که ممکن است بر استحکام برشی باند چسباننده اثر داشته باشد. هدف این مطالعه آزمایشگاهی، بررسی تاثیر آلودگی با بزاق بر استحکام برشی باند دو نوع رزین چسباننده تک بطری رایج در ایران شامل ”Excite“ و “Single Bond” در مراحل مختلف اتصال بود.روش بررسی: 90 دندان پرمولر سالم انسانی کشیده شده (آپکس بسته) با سطح صاف عاجی آماده شده، بطور تصادفی به سه گروه 30 تایی گروه کنترل بدون آلودگی بزاقی، گروه با آلودگی بزاقی سطح عاج بعد از اچینگ و گروه با آلودگی بزاقی سطح عاج بعد از سخت کردن تقسیم شدند و هر گروه به طور تصادفی به دو گروه 15 تایی برای هر رزین چسباننده تقسیم شد. کامپوزیت توسط قالب پلاستیکی روی همه نمونه ها قرار گرفت و نمونه ها تحت دوره های حرارتی قرار گرفتند. نهایتا استحکام برشی باند اندازه گیری شد. آزمون آنالیز واریانس یک طرفه برای مقایسه استحکام برشی باند گروه های مختلف و آزمون Tukey برای مقایسه استحکام برشی باند دو به دو گروه ها انجام شد.یافته ها: اختلاف معنی دار آماری بین استحکام برشی باند گروه های مختلف و بین دو نوع رزین چسباننده ”Excite“ و “Single Bond” وجود نداشت.نتیجه گیری: آلودگی بزاقی عاج بعد از اچینگ و بعد از سخت کردن رزین اثر مخربی بر استحکام برشی باند رزین چسباننده ”Excite“ و ”Single Bond“ نداشت و نیز اختلاف معنی داری بین استحکام برشی باند رزین چسباننده ”Excite“ و ”Single Bond“ وجود نداشت.

زمینه و هدف: امروزه پست به عنوان یک ماده ترمیمی نسبتا سخت، در بازسازی و ترمیم دندانهایی که قسمت عمده تاج خود را از دست داده اند، پس از درمان ریشه، کاربرد زیادی دارد. هدف از این مطالعه بررسی آزمایشگاهی تاثیر زمان و روش تهیه فضای پست بر میزان سیل اپیکالی بود.روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، تعداد 96 دندان تک کانال کشیده شده انسان به کار گرفته شدند. پس از قطع تاج از ناحیه اتصال سمان و مینا، آماده سازی کانال دندانهای مورد مطالعه با روش Step-back انجام گرفت به طوری که فایل شماره 35 به عنوان فایل اصلی اپیکال (MAF) در نظر گرفته شد و تا فایل شماره 60 پاکسازی و شکل دهی کانال انجام گردید. کانالها با گوتاپرکا و سیلر 26 AH با تکنیک تراکم جانبی پر شدند. سپس دندانها به طور تصادفی به چهار گروه آزمایشی 20 تایی و دو گروه کنترل مثبت و منفی 8 تایی تقسیم شدند. در گروه A بلافاصله بعد از پر کردن کانال، فضای پست به کمک پیزوریمر تهیه شد. در گروه B، یک هفته بعد از پر کردن کانال، فضای پست با پیزوریمر تهیه گردید. در گروه C بلافاصله بعد از پرکردن کانال، و در گروه D یک هفته بعد از پرکردن کانال فضای پست توسط Heat carrier تهیه شد. از روش نفوذ رنگ برای ارزیابی میزان ریزنشت استفاده شد. دو دندان در هر گروه به عنوان کنترل مثبت و دو دندان به عنوان کنترل منفی در نظر گرفته شد. در تمام گروه ها دندانهای کنترل مثبت طبق روش ذکر شده آماده سازی شده ولی پر نگردیدند. در گروه کنترل منفی مراحل طبق روشهای ذکر شده در گروه های آزمایش انجام گرفت. اندازه گیری خطی نفوذ رنگ به کمک استریومیکروسکوپ صورت گرفت و داده ها با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج مطالعه به این ترتیب بود که گروه B (پیزوریمر تاخیری) بیشترین و گروه C (هیت کریر فوری) کمترین میزان نفوذ رنگ و نشت اپیکال را داشت که از نظر آماری معنی دار بود (P=0.03). بین بقیه گروه ها از نظر آماری اختلاف معنی داری در میزان نفوذ رنگ مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه، مناسب ترین زمان و روش تهیه فضای پست، بلافاصله بعد از پرکردن کانال و به وسیله هیت کریر می باشد.

زمینه و هدف: پروتیین واکنشی زنجیره ای (CRP) فاکتور التهاب مزمن و زمینه ساز آترواسکلروز در بیماران همودیالیزی است. مطالعات جدید نشان می دهند که افزایش سطح پاراتورمون سالم در اورمی می تواند باعث اختلال در متابولیسم چربی ها شود و یکی از عواملی که باعث تشدید آترواسکلروزیس در بیماران همودیالیزی میشود، همین اختلالات چربی هاست. این مطالعه به بررسی ارتباط پروتیین واکنشی زنجیره ای با حساسیت زیاد و پاراتورمون هورمون سالم با ضخامت انتیما- مدیای کاروتید در بیماران همودیالیزی می پردازد.روش بررسی: در این مطالعه، سطح سرمی پروتیین واکنشی زنجیره ای با حساسیت زیاد، پاراتورمون هورمون سالم لیپوپروتیین آلفا، کلسترول، لیپوپروتیین با دانستیه بالا و پایین، کلسیم، فسفر و ضخامت انتیما- مدیای کاروتید 30 بیمار با نارسایی مزمن کلیه که تحت همودیالیز هستند، بررسی گردید.یافته ها: میانگین پروتیین واکنشی زنجیره ای با حساسیت زیاد (hs-CRP) در مردان 4.65 mg/dl و زنان 6.4 mg/dl، میانگین پاراتورمون هورمون سالم مردان 65.7 pg/dl و زنان 74.03 pg/dl بود. تفاوت معنی داری بین میانگین ضخامت انتیما- مدیای کاروتید راست و چپ بیماران دو جنس وجود نداشت (P>0.05). حال آنکه، رابطه مثبت و محکمی بین پروتیین واکنشی زنجیره ای با حساسیت زیاد، پاراتورمون هورمون سالم و ضخامت سالم و ضخامت انتیما- مدیای کاروتید بیماران همودیالیزی وجود دارد (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که به خصوص با استفاده از پروتئین واکنشی زنجیره ای، آترواسکلروزیس در بیماران دیالیزی زودتر تشخیص داده می شود، بنابراین، می توان از مرگ و میر این بیماران در اثر حوادث قلبی کاست.

زمینه و هدف: اوریون عمدتا بیماری دوران کودکی است که با تب و تورم پاروتید شناخته میشود. مننگو انسفالیت و مننژیت آسپتیک عارضه اصلی آن است. واکسن زنده ضعیف شده اوریون در بسیاری از کشورها تزریق می شود. واکسن (Mealses Mumps Rubella, MMR) در کشور ما نیز از سال 1383 به صورت روتین به کودکان 12 ماهه و 6-4 ساله تزریق میشود. واکسن ایجاد بیماری خفیف و بدون سرایتی می کند ولی در بخشهایی از اروپا، ژاپن و کانادا گونه های خاصی از ویروس واسن باتب، تشنج، تورم پاروتید و مننژیت آسپتیک همراه بوده اند. وجود مواردی از تب، تشنج، تورم پاروتید و سفتی گردن در فاصله کمتر از یک ماه از تزریق واکسن انگیزه انجام این مطالعه بود. هدف این مطالعه بررسی عارضه مننژیت آسپتیک ناشی از تزریق واکسن MMR و تعیین ویژه گی های بالینی و آزمایشگاهی و فاصله زمانی بروز آن از تزریق واکسن بود.روش بررسی: در یک بررسی مقطعی از تابستان 1383 تا تابستان 1384 موارد مننژیت آسپتیک بستری در مرکز پزشکی کودکان تبریز مورد مطالعه گرفته و سن، جنس، علت بستری، علایم بالینی و آزمایشگاهی و فاصله زمانی از شروع علایم تا تزریق واکسن مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: از میان 65 مورد مننژیت آسپتیک بستری در بخشهای اعصاب و عفونی، در 44 مورد (67.7%) سابقه تزریق واکسن MMR در فاصله زمانی کمتر از یک ماه وجود داشت (میانگین 4.7±21.7 روز). 75% بیماران مذکر، متوسط سن بیماران 31.5 ماه و 4.9% آنها 13 ماهه بودند. تب و تشنج و تورم پاروتید همراه با علایم تحریک مننژ به ترتیب با 54.5 و 29.5% شایعترین علایم بیماری محسوب میشدند. متوسط کل سلولها و لنفوسیتهای مایع مغزی نخاعی در این بیماران به ترتیب برابر با 545.76±674.43 و 456.79±550.25 در میلیمتر مکعب و میزان متوسط پروتیین و قند مایع مغزی نخاعی به ترتیب برابر با 25.76±41.34 و 11.74±54.3 میلی گرم در دسی لیتر بود. در این بیماران رابطه معنی داری میان فصول سال و بروز موارد مننژیت آسپتیک مورد مطالعه بدست نیامد (p>0.05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما دلالت بر وقوع مننژیت آسپتیک به دنبال تزریق واکسن MMR مورد استفاده در سیستم بهداشتی می نماید. بدلیل وجود ویروس وحشی ورد احتمال دخالت سایر ویروس ها با استفاده از روشهایی چون PCR علیرغم محدودیت ها و پیچیدگی های آن توصیه میشود. با وجود بهبودی کامل همه موارد مورد بررس در این مطالعه، این عارضه باید به دلیل وقوع آن در فاصله زمانی کمتر از یک ماه از زمان انجام واکسیناسیون باید مورد توجه قرار گرفته و گزارش شود.

زمینه و هدف: در سالهای اخیر عفونت های ناشی از استافیلوکوک های کواگولاز منفی افزایش پیدا کرده و یکی از شایع ترین عوامل عفونتهای بیمارستانی محسوب می شوند. این عفونت ها در بیماران با شنت و کاتترهای تعبیه شده، اختلال ایمنی و نوزادان شایعتر است. هدف مطالعه حاضر بررسی عفونتهای ناشی از استافیلوکوک کواگولاز منفی در کشت های خون کودکان بستری و بررسی حساسیت و مقاومت میکروبی بود.روش بررسی: 270 مورد کشت خون مثبت استافیلوکوک کواگولاز منفی در بیمارانی که در معاینه بالینی مشکوک به سپتی سمی بودند. در مدت 2 سال در آزمایشگاه مرکز پزشکی کودکان تبریز از نظر سپتی سمی و مقاومت آنتی بیوتیکی مورد مطالعه قرار دادیم.یافته ها: 54.4% از بیماران مذکر و 45.6% مونث بودند. میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 28±10 ماه بود (حداقل سن یکروز و حداکثر 10 سال). از 270 مورد کشت خون مثبت از نظر استافیلوکوک کواگولاز منفی، 213 مورد سپتی سمی واقعی و 57 مورد (21.1%) دچار آلودگی خارجی و عفونت کاذب بودند. مقاومت نسبت به وانکومایسین در 7 مورد (2.6%) دیده شد.نتیجه گیری: توجه خاص به علایم بالینی، آزمایشگاهی و انجام کشت های خون مکرر در تشخیص سپتی سمی های ناشی از استافیلوکوک کواگولاز منفی اهمیت زیادی دارد. وانکومایسین داروی انتخابی سپتی سمی های ناشی از استافیلوکوک کواگولاز منفی است.

زمینه و هدف: آنتی لنفوسیت گلوبولین (ALG)، آنتی بادی کلونال تولید شده در حیوانات مختلف از جمله خرگوش است که علیه مارکرهای سطحی لنفوسیت های انسان بوجود می آید. ALG یکی از عوامل سرکوبگر ایمنی است که در موارد بسیاری، از جمله برای جلوگیری از وازنش اعضای پیوندی و خصوصا درمان بیماری آنمی آپلاستیک بکار رفته است. این آنتی بادی منجر به حذف لنفوسیت های انسان از گردش خون محیطی، تنظیم فعالیت های سپتوتوکسیک و بروز مرگ برنامه ریزی شده سلولی در آنها می گردد. هدف از مطالعه حاضر تولید ALG در داخل کشور می باشد.روش بررسی: در این مطالعه ابتدا لنفوسیت های 20 فرد سالم با استفاده از فایکول- های پاک جداسازی گردیده و با یکدیگر مخلوط شدند. حدود 4×109 لنفوسیت به عنوان ایمونولوژن از طریق رگ مارژینال (حاشیه ای) به خرگوش تزریق گردید. پس از تولید ALG به دنبال ایمونیزاسیون های مکرر نسبت به خالص سازی آن با استفاده از روش کروماتوگرافی تبادل یونی که روشی ساده، نسبتا سریع و کم هزینه می باشد اقدام شد. سرم خرگوش ایمون با لنفوسیت های انسان، با آمونیم سولفات رسوب داده شد. رسوب غنی از ایمونوگلوبولین (ALG) پس از شستشوی مجدد با سولفات آمونیوم و دیالیز در برابر بافر نمکی فسفات به ستون تبادل یونی حاوی رزین دی اتیل آمینواتیل سفاروز برده شد. فراکسیون غنی از ALG طی مرحله نخست با عبور جریان بافر تریس فسفات از ستون خارج گردید. فراکسیون دوم، حاوی باقیمانده ALG نیز با اعمال غلظت پلکانی کلرید سدیم از ستون تخلیص و خارج گردید.یافته ها: کارآیی رقت 1/40 از ALG تولید شده در مقایسه با ALG استاندارد، در قالب انجام تستهای سازگاری نسجی اثبات گردید. همچنین خلوص ALG تخلیص شده با روش SDS-PAGE در شرایط احیا به تایید رسید.نتیجه گیری: با توجه به اینکه ALG تولید شده در رقت یک چهلم نیز همانند ALG استاندارد عمل می کند لذا می توان از آن به عنوان کنترل مثبت در انجام تستهای سازگاری نسجی به گستردگی استفاده نمود که این امر از لحاظ اقتصادی بسیار مقرون به صرفه و گامی در جهت خودکفایی کشور در زمینه تولید این محصول تلقی می گردد. به علاوه از ALG خالص سازی شده می توان به عنوان داروی مهار کننده ایمنی استفاده نمود.

زمینه و اهداف: اختلالات مربوط به لوله عصبی (Neural Tube Defects) که در نتیجه بروز اختلال در بسته شدن لوله عصبی طی هفته چهارم امبریوژنز بوجود می آیند، شایع ترین گروه از نقص های مادرزادی هستند که موجب معلولیت های شدید در انسان می گردند. هدف از این مطالعه تعیین مقادیر میانه آلفا- فیتوپروتئین در سرم مادران باردار در جمعیت استان آذربایجانشرقی و ارزیابی حساسیت روش استفاده از نشانگر بیوشیمیایی فوق در غربالگری پیش از تولد بارداریها برای اختلالات باز لوله عصبی در جمعیت مورد مطالعه بود.روش بررسی: در این مطالعه مقادیر آلفا فیتوپروتیین موجود در نمونه های سرم تهیه شده از مادران باردار در منطقه شمالغرب کشور طی هفته های 15 تا 20 بارداری با استفاده از روش ایمونو آنزیمی (الایزا) اندازه گیری شد. نتایج حاصل از 100 نمونه اول برای محاسبه مقادیر میانه AFP در جمعیت بومی مورد استفاده قرار گرفت و سپس با بکارگیری ضریب میانه حاصله در نرم افزار آماری مربوطه احتمال بروز خطر برای هر بارداری محاسبه گردید.یافته ها: از 300 بارداری که برای اختلالات باز لوله عصبی مورد غربال قرار گرفتند، 9 بارداری به عنوان غربال مثبت تشخیص داده شدند. سونوگرافی هدفدار از بارداریهای فوق در دو مورد وجود اختلالات باز لوله عصبی، در دو مورد دیگر پلی هیدرآمینوس و در یک مورد شکاف لب دو طرفه را تایید نمود. معاینه بالینی جنین های سقط شده یا نوزادان، نتایج حاصل از غربالگری را تایید نمود. نوزاد حاصل از آخرین بارداری مورد بحث در موقع تولد شکاف لب دو طرفه همراه با شکاف کام و انسداد پیلور مادر زادی را نشان داد. نوزدان حاصل از دو بارداری غربال مثبت دیگر کاملا نرمال بودند. از نتیجه دو بارداری غربال مثبت باقی مانده، بعد از معرفی آنها به سونوگرافی برای بررسی از حیث اختلالات باز لوله عصبی اطلاعی به دست نیامد. میانگین وزن مادران باردار در جمعیت نمونه 63.34±10.66، در جمعیت غربال مثبت 61011±11.92 و در جمعیت غربال منفی 63.30±10.63 محاسبه گردید.نتیجه گیری: نتایج حاصل از غربالگری پیش از تولد طی این مطالعه با نتایج غربالگری مشابه مورد استفاده در مراکز رفرانس در کشورهای دیگر مطابقت می کند. روش مورد استفاده در این مطالعه قابل تکرار است و به سادگی می تواند برای غربالگری جمعیت وسیعی از زنان باردار مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: صحت بالا در دوز داده شده به بیماران یکی از عوامل مهم و موثر در پرتو درمانی می باشد. برای ارزیابی میزان صحت در دوز داده شده، از دورزیمتری in vivo استفاده می شود. لذا، در این پژوهش با استفاده از این روش دوزیمتری، میزان صحت در دوز داده شده به بیماران در بخش پرتودرمانی بیمارستان امام خمینی تبریز مورد بررسی قرارگرفت.روش بررسی: برای 320 میدان درمان شده با دستگاه کبالت- 60 و شتابدهنده خطی که شامل میدانهای سر و گردن، تنه، لگن و اندام های فوقانی و تحتانی بودند دوز ورودی با استفاده از سیستم دوزیمتری in vivo اندازه گیری شد. تفاوت بین دوز ورودی اندازه گیری شده و تجویز شده برای هر میدان بدست آمد. متوسط خطا و انحراف معیار توزیع خطا برای کل بیماران و هر گروه خاص از میدان ها تعیین گردید.یافته ها: متوسط مقدار خطا برای کل نمونه 1.34-% با انحراف معیار 7.12%، برای میدان های کبالت- 60، 0.17-% با انحراف معیار 5.98% و برای میدانهای شتاب دهنده 3.56-% با انحراف معیار 7.17% مشاهده گردید. متوسط خطا در میدانهای سر و گردن 0.37-% با انحراف معیار 4.73%، در میدانهای تنه 1.88-% با انحراف معیار 7.27%، و در میدانهای لگن و اندامها 2.49-% با انحراف معیار 7.79%، دیده شد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهند که خطای سیستماتیک در بخش پرتو درمانی در حد قابل قبول می باشد. اما انحراف معیار توزیع خطا برای بخش پرتو درمانی، 7.12% می باشد که از مقدار توصیه شده، 5%، بطور محسوسی بیشتر می باشد. با بهینه سازی کارکرد شتابدهنده خطی موجود، کنترل کیفی منظم و کاهش بار کاری می توان این مقدار به مقدار توصیه شده کاهش داد.

زمینه وهدف: اطلاع از وجود سلولهای بلاست در خون و مغز استخوان یکی از شاخصهای تشخیص لوسمی حاد است. در صورت وجود بلاست تعیین مقدار درصد آن در پیگیری و کنترل بیماران و نیز بعد از درمان نقش ویژه ای دارد. هر چند مشاهده مستقیم سلولها با میکروسکوپ روش دقیقی است با اینحال وقت گیر بوده و نتایج از فردی به فرد دیگر ممکن است متفاوت باشد. سیست شمارشگر اتوماتیک H1 علاوه بر انجام شمارش افتراقی کامل قادر است مقدار درصد باستها را نیز گزارش نماید. به منظور اطلاع از میزان درستی عملکرد این سیستم در محاسبه درصد بلاست، اقدام بمقایسه آن با مقادیری که توسط فلوسیتومتری گزارش میشود نمودیم.روش بررسی: نمونه خون تعداد 48 بیمار مبتلا به انواع لوسمی حاد بعنوان تست و 50 بیمار مبتلا و لوسمی لنفوییدی مزمن را بعنوان شاهد همزمان بوسیله H1 و فلوسیتومتری با استفاده از آنتی بادی منوکلنال ضد CD45 به منظور بدست آوردن تعداد درصد بلاست مطالعه گردیدند.یافته ها: مقدار متوسط درصد بلاستهای بدست آمده از H1 برای لوسمی های حاد لنفوییدی B و حاد لنفوییدی T و میلوییدی حاد از جمله میلوییدی مزمن در فاز بلاستیک به ترتیب 16.3 درصد و 27 درصد و 49.6 درصد بود. مقادیر متوسط در فلوسیتومتری بترتیب 66.6 و 79.7 و 87 درصد بدست آمد. هیچکدام از سیستم های یاد شده برای CLL بلاست نشان ندادند.نتیجه گیری: آنالیز سلولهای خون توسط H1 در لوسمی لنفویید مزمن که معمولا فاقد بلاست هستند قابل اعتماد ولی در مورد لوسمی های حاد نادرست است. H1 در مقایسه با فلوسیتومتری با اختلاف قابل توجهی (p<0.05) که بلاستهای کمتری در نوع حاد نشان می دهد.

زمینه و اهداف: مقدار روی (ZN) و آهن (Fe) در خاکهای کشاورزی، گندم، آرد و در نهایت نان تولیدی به دلایل متعددی من جمله آهکی بودن خاکهای زراعی کشور، کم می باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر غنی سازی آرد با سولفات روی و سولفات آهن در سطح سرمی روی و آهن اجرا گردید.روش بررسی: این بررسی روی تمامی پرسنل (17 گردان در 3 قرارگاه مقدم مرصاد) در استان های کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان در تابستان 1382 اجرا شد. بعد از 4 ماه اجرای طرح، از افراد تحت بررسی نمونه خون گرفته شد. میزان روی و آهن در سرم خون این افراد با دستگاه جذل اتمی اندازه گیری گردید. برای غنی سازی، به ازاء هر کیلوگرم آرد 80 میلی گرم سولفات روی، 50 میلی گرم سولفات آهن، 10 میلی گرم ویتامین B1، 2.5 میلی گرم ویتامین B2 و 50 میلی گرم ویتامین B6 مصرف گردید. همچنین نقش استفاده از مخمر بجای جوش شیرین و نیز رعایت زمان تخمیر (30، 120 و 150 دقیقه) در کیفیت (طعم و نسبت مولی اسید فیتیک به روی) در نان بررسی گردید.یافته ها: در هیچ کدام از افراد گردانهای تحت مطالعه، میزان روی و آهن سرم خون افراد بیش از حد نرمال نبود. به طوریکه میانگین روی در سرم خون افرادیکه از نان غنی نشده استفاده کردند 72 ولی در افراد تیمار شده، میزان روی بعد از سه ماه، به 89 کیلوگرم در دسی لیتر افزایش یافت (P<0.01). میانگین میزان آهن سرم خون افراد هم از 87 به 133 میکروگرم در دسی لیتر افزایش یافت (P<0.01). افرادی که از زنان با کیفیت پایین (شاهد) استفاده می کردند، 47 درصد و افرادی که نان مصرفی آنها با کیفیت بالا بود، فقط 10 درصد مبتلا به کمبود روی بودند که اختلاف در سطح یک درصد معنی دار گردید. در حالی که در افراد پادگان شهدای باغین در طول چهار ماه قبل از انجام طرح میزان مصرف دارو برای بیماری های معده 1615 مورد بود، این مقدار بعد از غنی سازی در طول چهار ماه تا 15 درصد (1375 مورد) کاهش یافت.نتیجه گیری: رابطه معنی داری بین مصرف نان غنی شده با افزایش غلظت روی و آهن در سرم افراد تحت مطالعه وجود داشت. به طوریکه در طول این مدت، ناراحتی های معده و در نهایت مصرف دارو کاهش یافته و شعار پیشگیری بهتر از درمان در میان افراد قرارگاه مقدم مرصاد به وضوح تحقق یافت.

زمینه و اهداف: بلع جسم خارجی از مشکلات شایع در بالغین می باشد که با توجه به عوارض آن یک مساله اورژانس است. با پیشرفت های پزشکی میزان مرگ و میر ناشی از بلع جسم خارجی نسبت به گذشته کاهش یافته است. اما با توجه به عوارض آن نیاز به تشخیص و درمان به موقع می باشد که با شرح حال، معاینه بالینی، بررسی های رادیولوژیکی انجام می شود. هدف این مطالعه بررسی اجسام خارجی حلق و مری در بالغین در بیمارستان امام خمینی تبریز بوده است. روش بررسی: این مطالعه براساس مندرجات موجود در پرونده های پزشکی بیمارستانی بیماران انجام گرفته است. نوع مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی است. 210 بیماران با بلع جسم بستری در مرکز آموزشی- درمانی بیمارستان امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در طی 10 سال (1383-1373) مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها: در این بررسی از 210 بیمار 100 مورد (47.6%) مونث و 110 مورد (52.3%) مذکر بودند که در محدوده سنی 79-19 سالگی قرار داشتند. شایعترین شکایت بیماران وجود اختلال در بلع (76.1%) و درد در بلع (68.09%) بود. بیشترین محل درگیری در ابتدای مری، زیرعضله کریکوفارنژ 137 مورد (65.2%) بود. شایعترین جسم خارجی درگیر استخوان بود. این بررسی برای ما مشخص کرد که 4.2% از بیماران دارای بیماری زمینه ای مری بودند و همچنین به ما نشان داد که تاخیر در تشخیص یا مراجعه بیماران باعث آسیب هایی از جمله پرفوراسیون مری، مدیاستینیت و آبسه می شود که در 2 مورد (0.9%) از بیماران اتفاق افتاده و آسیب های ناشی از اندوسکوپی در 3 مورد (1.4%) از بیماران دیده شد که منجر به آسیب عروقی، پنوموتوراکس، مدیاستینیت شده بود.نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه ما با آنچه در مطالعات جوامع توسعه یافته گزارش شده است شباهت و تفاوت هایی دارد. ما دریافتیم که اندوسکوپی غیر قابل انعطاف تکنیک قابل اعتماد و مقرون به صرفه بوده و مراجعه سریع بیماران، وجود امکانات لازم و دقت در بررسی های اختصاصی مثل اندوسکوپی باعث کاهش عوارض ثانویه مثل پرفوراسیون مری می گردد و انتظار داریم پزشک در برخورد با جسم خارجی روش صحیح و مناسب را جهت درمان به کار گیرد.

زمینه و اهداف: بخیه های قابل تنظیم روشی نوین در افزایش میزان موفقیت عمل های استرابیسم می باشند. نظرات متفاوتی در مورد زمان مناسب تنظیم بخیه ها ذکر شده است. این مطالعه به منظور مقایسه نتایج بخیه ها در 8 و 24 ساعت بعد از عمل انجام گرفته است.روش بررسی: در یک مطالعه کارآزمایی بالینی بیماران به دو گروه تقسیم شده و در گروه اول بخیه ها 8 ساعت بعد از عمل و در گروه دوم 24 ساعت بعد از عمل تنظیم گردیدند. در هر گروه 25 بیمار (8 مورد ایزوتروپی و 17 مورد اگزوتروپی) وارد مطالعه شدند. بیماران حداقل بمدت 6 ماه تحت پیگیری قرار گرفتند.یافته ها: در افراد مبتلا به اگزوتروپی میانگین انحراف قبل از عمل 39.8 و 35.2 و 6 ماه بعد از تنظیم بخیه 2.3 و 3.4 پریسم دیوپتر به ترتیب در گروه 1 و 2 بود. تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (P=0.395). در بیماران ازوتروپی میانگین انحراف قبل از عمل 46.2 و 43.1 و 6 ماه بعد از عمل 2.3 و 2.2 پریسم دیوپتر به ترتیب در گروه 1 و 2 بود. تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد (P=0.550).نتیجه گیری: بخیه های قابل تنظیم روشی موثر در عمل استرابیسم می باشد. تفاوتی در میزان موفقیت تنظیم بخیه ها در 8 و 24 ساعت بعد از عمل مشاهده نمی شود و جراح می تواند بر اساس شرایط بیمار اقدام به تنظیم بخیه ها در فواصل فوق نماید.

زمینه و اهداف: بیماری آنوریسمال آئورت در اکثر موارد نتیجه یک پروسه دژنراتیو مزمن دیواره شریان است، جراحی الکتیو آنوریسم آئورت اینفرارنال با مورتالیته کمتر از 5% همراه است. اما جراحی آنوریسم های پاره شده آئورت یک معضل پزشکی باقی مانده و مورتالیته آن بین 70- 30% متغیر است این مطالعه آینده نگر جهت بررسی علایم و تاثیر فاکتورهای مختلف در پروگنوز بیماران مبتلا به آنوریسم آئورت شکمی در بیمارستان امام خمینی تبریز با 31 بیمار که بین سالهای 1379 تا 1384 مراجعه کرده بودند انجام شده است.روش بررسی: در فاصله بین سالهای 1379 تا 1384، 31 بیمار مبتلا به آنوریسم آئورت شکمی در یک مطالعه آینده نگر توصیفی در بیمارستان امام خمینی شهرستان تبریز تحت بررسی قرار گرفتند این بیماران به 3 گروه: الکتیو 10 بیمار، آنوریسم پاره شده با علایم حیاتی ناپایدار 9 بیمار، آنوریسم پاره شده با علایم حیاتی پایدار 12 بیمار، تقسیم شدند. تمام بیماران از طریق ترانس پریونئال تحت عمل جراحی قرار گرفتند.مورتالینی زودرس (کمتر از 30 روز) موربیدتی های بعد از عمل و فاکتورهای موثر در پروگنوز این بیماران ثبت و برای توصیف داده ها از نرم افزار spss استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 8.9±67.1 و نسبت مرد به زن 22.9 بود مورتالیتی کوتاه مدت (کمتر از 30 روز) در بیماران گروه آنوریسم پاره شده و علایم حیاتی ناپایدار 77% و در گروه آنوریسم پاره شده با علایم حیاتی پایدار 25% و در گروه الکتیو 10% بود. میانگین مدت بستری بیمارستانی 5.6±9.1 و میانگین بستری مراقبت های ویژه 2±4.1 روز در بیماران زنده مانده بود آمبولی دیستال و نارسایی کلیوی شایعترین عارضه بعد از عمل در بیماران بود.نتیجه گیری: اگر چه امید به زندگی افراد بی علامت مبتلا به آنوریسم آئورت شکمی بعلت شانس پارگی کاهش می یابد ولی جراحی الکتیو سوروایوال آنان را بهبود می بخشد. مرگ و میر ترمیم های جراحی الکتیو در مطالعه ما 10% در مقایسه با مرگ و میر 77% در بیماران مبتلا به پارگی آنوریسم آئورت شکمی با همودینامیک ناپایدار و جراحی اورژانس بود. بررسی برای تشخیص زودرس و جراحی به موقع این بیماران ضروری بنظر می رسد.