مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال:1385 | دوره:28 | شماره:2 |تعداد مقالات:30

مطالعات موجود نشان می دهد که در حدود هشتاد درصد اطلاعات مورد نیاز به منظور اتخاذ تصمیمات مقتضی در سطح برنامه ریزی های محلی به نوعی وابسته به اطلاعات جغرافیایی هستند. بنابراین فن آوری هایی نظیر نظام موقعیت یاب جهانی که به بشر امکان استفاده بهینه از این اطلاعات را ارزانی نماید از اهمیت شایان توجهی برخوردار میباشند. نظام موقعیت یاب جهانی را می توان مجموعه ای از نرم افزارها و سخت افزارهایی دانست که از طریق دریافت امواج ماهواره ایی، مشخصات دقیق نظیر طول و عرض جغرافیایی یک محل مشخص بر روی سطح کره زمین را تعیین می نمایند.

زمینه و اهداف: عفونت زخم بعد از جراحی اثرات زیادی روی کیفیت زندگی بیمار گذاشته و به طور قابل توجهی هزینه های مراقبت از بیمار را افزایش می دهد. پیامد این امر، افزایش درد، مراقبت از یک زخم باز عفونی و حتی در مراحل پیچیده تر مرگ بیمار است. تعدادی از فاکتورهای موثر در گسترش عفونت زخم شامل مقاومت میزبان، تکنیک جراحی، تعداد و نوع ارگانیسم حاضر در زخم در پایان جراحی می باشد. در بسیاری از بیمارانی که به مدت طولانی در بیمارستان بستری میشوند یا آنهایی که بیماری زمینه ای دارند تعداد ارگانیسم های مستقر در پوستشان افزایش می یابد. از آنجاییکه از زمان های بسیار قدیم استافیلوکوک- های اورئوس و در سال های اخیر استافیلوکوک های اورئوس مقاوم به وانکومایسین نقش مهمی در عفونت های بعد از عمل جراحی داشته اند لذا انتخاب روش و آنتی بیوتیک مناسب برای درمان عفونت های جراحی نیازمند داشتن اطلاعات صحیح از بروز استافیلوکوک های اورئوس مقاوم به وانکومایسین، فلورای معمول آلوده کننده و نیز در صد حساسیت آنها نسبت به آنتی بیوتیک- های رایج می باشد. هدف از این مطالعه جستجوی استافیلوکوک های اورئوس مقاوم به وانکومایسین، شناخت میکروارگانیسم های هوازی و هوازی اختیاری شرکت کننده در عفونت زخم های بعد از جراحی و تعیین الگوی حساسیت آنها نسبت به آنتی بیوتیک های رایج می باشد.روش بررسی: نمونه ها از عفونت های بعد از جراحی 40 بیمار بستری شده در بخش های اورتوپدی، اورولوژی و جراحی عمومی فراهم گردیده و سپس تحت آزمایش های میکروسکوپی و کشت قرار گرفتند. باکتری های جدا شده با استفاده از روش های استاندارد تعیین هویت شده و الگوی حساسیت آنها با روش بائر و کیربای مشخص گردید.یافته ها: از کل نمونه های تحت مطالعه 14 مورد (35%) از نظر کشت منفی و 26 مورد (65%) کشت مثبت بودند. از کشت 15 مورد (37.5%) یک ارگانیسم، 8 مورد (20%) دو ارگانیسم و 3 مورد (7.5%) سه ارگانیسم به دست آمد. تفاوت های عمده ای از نظر حساسیت به آنتی بیوتیک ها در میان باکتری های جدا شده از بخش های مختلف مشاهده گردید به طوریکه در بخش اورتوپدی استافیلوکوک اورئوس به تعداد 11 مورد (47.83%) با حساسیت 54.54% نسبت به وانکومایسین و در بخش های دیگر 4 مورد (23.53%) با مقاومت صد در صد نسبت به وانکومایسین و حساس به ریفامپیسین جدا گردید.نتیجه گیری: میزان نسبتا بالای عفونت زخم بعد از جراحی مخصوصا با استافیلوکوک های اورئوس مقاوم به وانکومایسین نشانگر نیاز به کنترل شدید جهت کاهش سطح آلودگی در بیمارستان ها و نیز کم کردن عوامل موثر در ایجاد عفونت می باشد.

رتینوپاتی دیابتی هنوز هم یکی از 4 علل مهم کوری در دنیا و 10% موارد کوری جدی در آمریکا و سایر مناطق جهان می باشد. با توجه به اینکه با تشخیص به موقع این بیماری می توان از صدمات و عوارض بعدی آن جلوگیری نمود این مطالعه تعیین نوع  رتینوپاتی دیابتی و عوامل مرتبط با آن در بیماران دیابتیک همدان در سال 1378 انجام گرفتروش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی بر روی 2000 پرونده فعال بیماران مرکز دیابت همدان انجام گرفت. اطلاعات بدست آمده از پرونده ها، مصاحبه با بیماران و معاینات چشم پزشکی در پرسشنامه طرح درج گردیده  و توسط روش های آمار توصیفی تجزیه  و تحلیل شد.یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که 262 نفر (13.1%) از بیماران مبتلا به دیابت دارای نوعی از رتینوپاتی دیابتی می باشند که از این تعداد 96 نفر مذکر و 166 نفر مونث بودند. فراوانی رتینوپاتی در بیماران دیابتی نوع 1 بیشتر از بیماران نوع 2 گزارش شد. در افرادی که 16 تا 20 سال از زمان شروع ابتلا به دیابت آنها گذشته بود رتینوپاتی با 26.6% با بالاترین فراوانی را داشته و با افزایش فاصله زمانی از شروع دیابت فراوانی رتینوپاتی افزایش می یافت. این افزایش از نظر آماری معنی دار بود (P<0.01). نتایج نشان داد بیماران در گروه سنی بالای 60 سال با 19.8% بالاترین فراوانی و افراد زیر 20 سال با 3.1% کمترین فراوانی ابتلا به رتینوپاتی را داشتند. اختلاف مشاهده شده در میزان رتینوپاتی در گروه های سنی از نظر آماری معنی دار بود (P<0.01). در برسی عوامل مرتبط با رتینوپاتی دیابتی، پر فشاری خون با 54.6% فراوانی بیشترین همراهی را داشت و در رتبه های بعدی هیپرلیپیدمی، نارسائی کلیه، مصرف سیگار و بیماری های ایسکمیک قلبی قرار داشتند که اختلاف های مشاهده شده در فراوانی عوامل مذکور نیز از نظر آماری معنی دار بود. (p<0.01).نتیجه گیری: فراوانی برابر 13.1% رتینوپاتی در جمعیت مورد مطالعه بیانگر فراوانی نسبتا پایین این بیماری در همدان نسبت به سایر مطالعات انجام شده بود و هیپرتانسیون نسبت به سایر عوامل بیشترین فراوانی را به خود اختصاص می دهد.

زمینه و اهداف: موی سر علاوه بر نقش پوششی، اهمیت زیادی در زیبایی انسان ها بویژه خانم ها داشته و ریزش آن گاه موجب انواع بیماری های روانی می گردد. ریزش موی آندروژنیک نیز از علل ریزش مو است که در بسیاری از درمان های موضعی آن گاه موجب عوارض شدید نظیر تحریک پوست می گردد، لذا انتخاب یک درمان کم عارضه که بهبودی قابل توجهی نیز ایجاد کند همیشه مورد توجه بوده است. مطالعه حاضر در نظر داشته اثرات درمانی محلول ماینوکسیدیل 2% را با محلول موضعی پروژسترون 2% در ریزش موی آندروژنیک خانم ها مقایسه نماید.روش بررسی: پژوهش، به صورت آینده نگر و در مدت پنج سال انجام گرفت. هفتاد بیمار مونث مبتلا به آلوپسی آندروژنیک تیپ زنانه درجه یک انتخاب شدند. 35 نفر به مدت یک سال تحت درمان موضعی با ماینوکسیدیل 2% (روزانه 2 میلی متر) و 35 نفر دیگر تحت درمان با پروژسترون 2% (روزانه 2 میلی متر) قرار گرفتند. تمام بیماران به مدت یک سال ماهانه پیگیری شدند. در هر نوبت علاوه بر پرسش از خود بیمار، تعداد مو های منطقه در یک سانتی متر مربع بررسی می شد.یافته ها: از 35 بیمار که تحت درمان با محلول موضعی ماینوکسیدیل 2% بودند 30 نفر (85.7%) توقف ریزش و رویش مجدد را داشتند. در 35 بیمار تحت درمان با محلول پروژسترون 2%، در 25 نفر (71%) توقف ریزش و رویش مجدد موی سر مشاهده شد. (p=0.145) نتیجه گیری: اثرات درمانی محلول موضعی ماینوکسیدیل 2% با پروژسترون 2% تقریبا مشابه است. از آنجا که عارضه خاصی برای پروژسترون موضعی ثابت نشده به نظر می رسد شاید یک داروی موثر در درمان ریزش مو باشد لذا مطالعات بیشتر در افراد زیادتری توصیه می شود.

زمینه و اهداف: یکی از راه های اصلی تشخیص و درمان مناسب اختلالات اسید و باز، آنالیز گازهای خونی است، ولیکن با توجه به ماهیت تهاجمی گازهای خون شریانی و خطرات احتمالی آن از جمله اسپاسم شریانی، در نقاط مختلف دنیا حرکت به سمت روش های غیر تهاجمی تر از جمله گازهای خون وریدی در جریان است. هدف از این مطالعه بررسی اعتبار و نیز توافق بالینی گازهای خون وریدی در ده بیماری عمده بخش مراقبت های ویژه بوده، تا در حد امکان این روش جایگزین گازهای خون شریانی شود.روش بررسی: در یک مطالعه تحلیلی و مقطعی در 200 بیمار و در قالب ده نوع بیماری که بیشترین بار پذیرش در بخش مراقبت- های ویژه را  داشتند در طی یک دوره یک ساله (مهر 83 لغایت مهر 84) همزمان با خون شریانی، خون وریدی نیز گرفته شده و از نظر PH و PCo2 و HCo3 و PO2 بررسی و با استفاده از روش های آماری در قالب اعتبار و نیز توافق بالینی یا kappa test مورد مقایسه  و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: در بیماری هایی چون سندرم دیسترس تنفسی و سپتی سمی نوزادی  و پنومونی کلیه و کتو اسیدوز دیابتی و تشنج پایدار نتایج آنالیز از نظر گازهای خون وریدی اعتبار (حساسیت و ویژگی) را خوب  و در عین حال توافق بالینی را مناسب (بالای 40%) نشان میدهد ولیکن در تشنج نوزادی  و شوک و نارسایی احتقانی قلب و بیماری مادرزادی قلب هم اعتبار نامناسب بوده و هم توافق بالینی در سطح زیر 20% دیده می شود.نتیجه گیری: این بررسی نشان میدهد که در بیماری هایی چون سندرم دیسترس تنفسی و سپتی سمی نوزادی و پنومونی و نارسایی کلیه و دیابت و تشنج پایدار می توان گازهای خون وریدی را جایگزین گازهای خون شریانی کرد. ولیکن در شوک و نارسایی احتقانی قلب و بیماری مادرزادی قلب و تشنج نوزادی گازهای خون شریانی ارجح خواهد بود می توان از این تحقیق برای تدوین خطوط راهنما در بخش مراقبت های ویژه استفاده نمود.

کودکان مبتلا به اختلالات نورولوژیک با ناتوانی شدید دارای شیوع بالایی از مشکلات تنفسی هستند که، دلایلی چون آسپیراسیون راجعه در زمینه مشکلات حرکتی اوروفارنکس یا رفلاکس معده به مری و نیز سرفه و کلیرنس راه های هوایی و همچنین ضعف عضلات تنفسی را می توان به عنوان علل آن نام برد.مطالعات نشان می دهد که کودکان مبتلا به پنومونی راجعه دارای بیماری زمینه ایی و سندرم آسپیراتیو ثانویه به ناهماهنگی عضلات اوروفارنکس بوده که منجر به ناتوانی در دفع ترشحات مجاری تنفسی شده است.از طرف دیگر در اختلالات عصبی عضلانی، کاهش قدرت عضلانی می تواند عضلات تنفسی را نیز درگیر نموده و علی رغم سیر کند و بی سرو صدا، اختلال عملکرد تنفسی علت عمده مرگ و میر در بیماران فوق از جمله آتروفی نخاعی عضلات، دوشن، میاستنی گراو و دیستروفی میوتونیک مادرزادی به شمار می آید. این مطالعه با هدف شناخت شیوع و نوع گرفتاری ریوی در بیماران مبتلا به اختلالات نورولوژیک بستری در بیمارستان کودکان تبریز طراحی شد.روش بررسی: در یک مطالعه مقایسه ای- مقطعی از مهر 1380 تا مهر 1384 پنجاه بیمار مبتلا به انواع اختلالات نورولوژیک از نظر گرفتاری ریوی مورد بررسی، با پنجاه بیمار که به علل دیگر بستری شده و از نظر سن و جنس با هم جور بودند مقایسه شدند، نتایج حاصله با استفاده از روش آماری مجذور کای (Chi-Square) مورد آنالیز قرار گرفت.یافته ها: این بررسی نشان میدهد که گرفتاری ریوی در گروه مورد از شیوع بالاتری برخوردار بوده (p=0.001) و در عین حال از نظر کلاپس با (P=0.01) و کونسالیداسیون با (p=0.003) و نیز گرفتاری دو طرفه ریه با (p=0.04) اختلاف معنی دار بین دو گروه دیده می شود. نتیجه گیری: بیماران مبتلا به اختلالات نورولوژیک مستعد گرفتاری های  متعدد و متنوع ریوی بوده و لیکن بدلیل ماهیت بیماری زمینه ای ممکن است سیر آرام و بی سرو صدا داشته و تشخیص آن بعضا با تاخیر صورت گیرد. بنابراین توجه کافی به بیماران فوق و ارایه راهکار لازم جهت اجتناب از آسپیراسیون، فیزیوتراپی سینه و نیز مداخلات مناسب تغذیه ایی و آنتی بیوتیکی در مواقع لزوم اجتناب ناپذیر خواهد بود.

زمینه و اهداف: نقش آهن و ویتامین های آنتی اکسیدان برروی DNA به خوبی شناخته شده نیست. لذا مطالعه اخیر جهت تعیین نقش آهن (Fe +3) به تنهایی و یا همراه با نیتریلوتری استیک اسید (Nitrilotriacetic Asid, NTA) در آسیب رسانی به DNA و اثر ویتامین های E, C و–b کاروتن بر آسیب DNA ناشی از آهن  انجام گرفت.روش بررسی: سلول های Caco-2، مدل سلول های مخاط روده، با مقادیر مختلف آهن Fe +3 (560- 0 میکرومول در لیتر) به تنهایی یا همراه با NTA برای 0.5 ساعت در انکوباتور قرار داده شدند. سپس با استفاده از روش Comet میزان آسیب DNA اندازه گیری شد. برای مرحله دوم مطالعه سلول ها با یک مقدار ثابت از آهن (160 میکرومول در لیتر) و NTA همراه با مقادیر مختلف از ویتامین های C (320- 0 میکرو مول در لیتر)، E (320- 0 میکرومول در لیتر) و –b کاروتن (12- 0 میکرومول در لیتر) در انکوباتور قرار داده شده و میزان آسیب DNA دوباره اندازه گیری شد.یافته ها: مطالعه نشان داد آهن (به صورت Fe +3) به تنهایی اثری در آسیب رسانی به DNA ندارد ولی همراه با NTA در مقادیر بیش از 160 میکرومول باعث آسیب معنی دار در DNA می شود. ویتامین های C و E در دوزهای کم ( به ترتیب: 2.5 و 10- 2.5 میکرومول در لیتر) باعث کاهش آسیب DNA ناشی از آهن می شدند. –b کاروتن اثری در کاهش آسیب DNA ناشی از آهن نداشت. هر سه ویتامین در غلظت های بالاتر باعث افزایش آسیب DNA می شدند (p<0.05).نتیجه گیری: در مدل سلول های Caco-2، آهن محلول از یک غلظت بالاتر باعث ایجاد آسیب در DNA می شود. وجود مقادیر زیاد ویتامین های آنتی اکسیدان همراه آهن، باعث تشدید اثر آهن در تخریب DNA می شود.

زمینه و اهداف: بیماری آتروفی عضلانی نخاعی یک گروه از اختلالات ماهیچه ای- عصبی است که با تحلیل نورون های حرکتی نخاع همراه بوده و سبب ضعف عضلانی و در اکثر موارد منجر به مرگ شخص مبتلا می گردد. این بیماری بعد از بیماری فیبروز کیستیک شایعترین بیماری اتوزوم مغلوب بشمار آمده که شیوع آن یک نوزاد از هر 10000 تولد و فراوانی ناقلین آن یک در چهل الی یک در پنجاه نفر متفاوت می باشد. بیماری آتروفی عضلانی نخاعی بر اساس سن شروع علایم کلینیکی و میزان نقص نورون های حرکتی به سه تیپ مختلف تقسیم بندی می شود. با استفاده از روش پیوستگی ژنی مشخص گردیده که بازوی بلند کروموزوم شماره 5 ناحیه 11.2- 13.3 حاوی ژن هایی است که نقص در این ژن ها به صورت هموزیگوت منجر به بروز بیماری آتروفی عضلانی نخاعی میشود. این منطقه به ناحیه (Spinal Muscular Atrophy, SMA) معروف است. با استفاده از ریز ماهواره های ژنتیکی قرار گرفته در این منطقه امکان تشخیص ناقلین (افراد هتروزیگوت) در فامیل هایی که سابقه بیماری آتروفی عضلانی نخاعی دارند، وجود دارد.روش بررسی: خانواده های مورد مطالعه، حداقل یک عضو مبتلا به بیماری آتروفی عضلانی نخاعی تایید شده به روش ژنتیک مولکولی داشتند. والدین شخص مبتلا و دیگر بستگان نزدیک با استفاده از نشانگرهای ریز ماهواره ای، مورد بررسی ژنتیکی قرار گرفتند. این نشانگرها از ناحیه ژنتیکی مورد نظر انتخاب شده و برای خانواده های مربوطه حالت چند شکلی داشتند. با استفاده از این نشانگرها ژن بیماریزا در دیگر اعضا این خانواده تعقیب ژنتیکی شده و وضعیت هر فرد برای ناقل بودن یا سالم بودن با اطمینان بیش از حد 98 درصد مشخص گردید.یافته ها: در این بررسی 21 خانواده مبتلا از منطقه مورد نظر مطالعه گردید. ریز ماهواره های D5S1408, D5S1414 و D5S637 مورد استفاده قرار گرفتند. ریز ماهواره D5S637 در هیچکدام از خانواده های مورد مطالعه چند شکلی نبوده، ریز ماهواره D5S1408 در دو خانواده (9.5 درصد) و ریز ماهواره D5S1414 در اکثر خانواده های بررسی شده (70 درصد) پلی مورف بوده است.نتیجه گیری: برای تعقیب ژن بیماریزا و تشخیص ناقلین به بیماری آتروفی عضلانی نخاعی در منطقه آذربایجان شرقی می توان از ریز ماهواره D5S1414 به دلیل چند شکلی بودن و پیوستگی زیاد به ژن مورد نظر، استفاده نمود.

زمینه و اهداف: دیالیز آخرین درمان نارسایی کلیه محسوب میشود. با توجه به افزایش روز افزون جمعیت تحت درمان با دیالیز که به دلیل میزان بقا، روی می دهد اختلالات عملکرد جنسی در این بیماران از شیوع بالایی برخوردار است. در ایالات متحده ناتوانی جنسی در 82% افراد تحت دیالیز مشاهده می شود لکن در ایران آمار دقیقی در دست نبوده و لزوم انجام پژوهش در این مورد را نشان میدهد.روش بررسی: مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. در طی دو سال بیماران مذکر تحت درمان با دیالیز (همودیالیز مزمن) به تعداد 148 نفر که سن بالای 18 سال داشته و حداقل به مدت 6 ماه تحت همودیالیز بوده اند مورد بررسی قرار گرفتند و با استفاده از سیستم نمره دهی بین المللی ناتوانی جنسی و اختلال نعوظی (Intenational impotence and Erectile function, IIEF5)، پاسخ بیماران در خصوص اشکال مختلف ناتوانی جنسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین ارتباط برخی عوامل موثر در ناتوانی جنسی نظیر دیابت، مدت زمان دیالیز، سیگار و ... با ناتوانی جنسی نیز با استفاده از نسبت شانس و نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: یافته های حاصل از مطالعه نشان میدهد شیوع ناتوانی جنسی در بیماران دیالیزی 92.5% می باشد که 61.5% از نوع شدید بوده است. 7.4% از نظر عملکرد جنسی مشکلی نداشتند، 7.02% کاهش میل جنسی، 45.27% عدم انزال، 33.1% انزال زودرس و 5.4% انزال رو به عقب داشتند.بین عواملی چون سن، طول مدت دیالیز، دیابت، افسردگی، سیگار، توالی دیالیزها، عامل ایجاد نارسایی کلیه، استفاده از دارو، فشار خون بالا با ناتوانی جنسی ارتباط آماری معنی دار وجود داشت.نتیجه گیری: ناتوانی جنسی در بیماران دیالیزی از شیوع بالایی برخوردار است و افزایش سن، طول مدت همودیالیز، افسردگی و دیابت در این افزایش دخیل می باشند. از آنجا که اکثر تغییرات ارگانیک ایجاد شده غیر قابل برگشت هستند و درمان مشکل تر است لذا توصیه به تغییر شیوه زندگی، ارزیابی اولیه از نظر ناتوانی جنسی در این بیماران می گردد.

زمینه و اهداف: شکستگی های تیبیا یکی از شکستگی های شایع در تصادفات نقلیه موتوری است که بیش از بقیه شکستگی های استخوان های بلند در درمان آن اختلاف نظر وجود دارد. در این مطالعه نتایج درمانی فیکساسیون این شکستگی ها به روش ایندر گذاری بررسی شده است.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه  مقطعی- توصیفی می باشد. که طی آن 58 مصدوم (41 مرد و 17 زن) با میانگین سنی 13.25 ± 37.24 سال و 64 شکستگی شفت تی بیا که بین سال های 1379 و 1382 به مرکز آموزشی درمانی شهدا مراجعه کرده و به روش فیکساسیون با حداقل 2 و حداکثر 4 عدد ایندر تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، مورد بررسی قرار می گیرند.یافته ها: 34 مورد (53%) شکستگی ها بسته و 30 مورد (47%) باز بودند. در 48 مورد (75%) جوش خوردگی رادیو گرافیک 4.5 ماه بعد از عمل، 11 مورد (17%) بین 4 تا 8 ماه ظاهر شده و 5 مورد (7.8%) عدم جوش خوردگی بعد از 8 ماه وجود داشت. در 6 مورد (9.3%) بد جوش خوردگی کمتر از 10 درجه و در 5 مورد (7.8%) تحریک و درد در ناحیه فوقانی در محل ورود ایندرها و 5 مورد عفونت عمقی (7.8%) وجود داشت.نتیجه گیری: استفاده از میله های ایندر در درمان شکستگی های شفت تیبیا بخصوص وقتی که ثبات سگمنتال وجود نداشته باشد قابل توصیه می باشد.

زمینه و اهداف: امروزه در مطالعه اثرات روان تنی استرس به نقش سیستم مونوآمینی مغز توجه بیشتری می شود و مشخص گردیده که استرس موجب بروز رفتارهایی می شود که از طریق فعال نمودن سیستم های مونوآمینی از جمله سروتونرژیک بروز می کند. این مطالعه با هدف بررسی آثار سیستم سروتونرژیک مغز بر روی پاسخ های رفتاری ناشی از استرس انجام شده است.روش بررسی: چهار گروه از موش های صحرایی نر آلبینو ویستار (با وزن 300- 250 گرم) انتخاب شدند. گروه های شاهد تحت استرس فشار دادن دم به مدت 5 دقیقه قرار گرفتند. استرس منجر به بروز انواع پاسخ های رفتاری نظیر جویدن، لیسیدن  و تهاجم می شود. در این مطالعه طول مدت جویدن اندازه گیری شد. در گروه های دیگر تحت شرایط بیهوشی با کلرال هیدرات (400 میلی گرم بر هر کیلوگرم داخل صفاقی) پروب میکرو دیالیز در هسته سجافی خلفی کاشت شد. گروه کاذب در حالیکه سرم رینگر (2 میکرو لیتر در دقیقه) دریافت می کردند تحت استرس فشار دادن دم قرار گرفتند. در گروه سوم از محلول رینگر حاوی غلظت بالایی از پتاسیم (100 میلی مول در لیتر) و گروه چهارم از محلول رینگری که کلرید کادمیم جایگزین کلرید کلسیم شده بود استفاده گردید و پاسخ رفتاری ناشی از استرس مشابه گروه های کاذب و کنترل اندازه گیری شد.یافته ها: در گروه کاذب در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود نداشت. طول مدت پاسخ رفتاری در گروه سوم کاهش معنی داری داشت (P<0.001). در حالی که در گروه چهارم افزایش معنی داری (p<0.003) در پاسخ رفتاری در مقایسه با گروه های شاهد و کاذب وجود داشت.نتیجه گیری: نتایج ما چنین پیشنهاد می کنند که : 1- سیستم سروتونرژیک مغز در پاسخ دهی حیوان به استرس و بروز الگوی رفتاری خاص اثر مهاری دارد. 2- با توجه به نتایج این مطالعه اطلاعات قبلی ما را در مورد نقش منوآمین ها را در روند استرس افزایش می دهد. 3- این یافته ها منجر به اختصاصی شدن درمان بیماری های ناشی از استرس و نیز سبب کاهش عوارض جانبی داروهای تجویز شده می شود.

زمینه و اهداف: سنگ شکنی برون اندامی اکثرا جایگزین روش های درمانی دیگر مانند جراحی و اقدامات اندویورولوژی برای درمان سنگ های دستگاه ادراری شده است. علیرغم مطمئن و موثر بودن اثرات سوء آن روی عملکرد کلیه هنوز وجود دارد. تکنیک های جدید تشخیص همانند اولتراسونوگرافیColor  Doppler یک بینش جدید در رابطه با عملکرد کلیه می بخشد که قادر به ارزیابی عروق کلیه می باشد. در این بررسی تغییر مقاومت عروق داخل کلیوی بعد از سنگ شکنی با سونوگرافی داپلر مطالعه می شود.روش بررسی: در این بررسی برای 55 بیمار شاخص مقاومت عروقی در شریان داخل لوبی قبل و 30 دقیقه بعد از سنگ شکنی در کلیه های درمان شده اندازه گیری شد. 22 بیمار یک هفته بعد از سنگ شکنی پیشگَیری شدند.یافته ها: در کلیه های درمان شده شاخص مقاومت عروقی به طور بارزی از 0.05 ± 0.62 مقدار اولیه به 0.06 ± 0.66 رسید (p<0.001). ارتباط معنی داری بین افزایش سن و افزایش شاخص مقاومت عروقی در کنترل سی دقیقه بعد از سنگ شکنی وجود نداشت.پیگیری بیماران نشان داد که متوسط شاخص مقاومت عروقی یک هفته بعد به سطح قبل درمان برنگشته است و بیماران مسن (60 سال یا بالاتر) سطح شاخص مقاومت عروقی یک هفته بعد بالاتری از بیماران جوان (زیر 60 سال) داشتند (0.05 ± 0.76 در مقابل 0.06± 0.64). هیچ ارتباط معنی داری بین ولتاژ سنگ شکنی با تعداد شوک با تغییر شاخص مقاومت عروقی قبل و بعد از سنگ شکنی وجود نداشت.نتیجه گیری: به واسطه افزایش سطوح شاخص مقاومت عروقی اولیه احتمال آسیب بافت کلیه بعد از سنگ شکنی وجود دارد، اندازه گیری تغییر در شاخص مقاومت عروقی با تکنیک های اولتراسوند بعد از سنگ شکنی ممکن است اطلاعات مفیدی برای تشخیص کلینیکی آسیب بافت کلیه ارائه دهد.

زمینه و اهداف: با توجه به گردش سکه و اسکناس در جامعه و تماس روزمره افراد با آنها، سکه ها و اسکناس ها را می توان یکی از ابزار انتقال باکتری ها قلمداد نمود. بر این اساس در این پژوهش سعی گردید تا میزان حضور باکتری های بیماریزا بر سطح سکه ها و اسکناس ها تعیین گردد تا نقش این عناصر درا انتقال عوامل بیماریزا مشخص گردد و درصورت نیاز با ارایه پیشنهادهایی در رفع مشکل کوشا باشیم.روش بررسی: در این بررسی 150 عدد سکه (50، 100، 250 ریالی) و 100 عدد اسکناس (500، 1000، 2000، 5000 و 10000 ریالی) به روش تصادفی از نقاط مختلف و از مشاغل گوناگون در شهرستان مشهد انتخاب گردیدند. باکتری های موجود در سطح سکه ها و اسکناس ها با روش شستشو با براث و کشت برروی محیط کشت های مناسب جداسازی و شناسایی گردیدند.یافته ها: باکتری های شناسایی شده در کل به ترتیب فراوانی عبارت بودند از گونه های باسیلوس 46%، استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی 18.8%، گونه های آنتروباکتر 11.2% و اشریشا کلی 7.6%. درا ین پژوهش استافیلوکوکوس کواگولاز مثبت 2%، گونه های کلبسیلا 0.8% و گونه های پسودوموناس، سیتروباکتر و آریزونا هر یک با 0.4% ها در مرتبه آخر از نظر فراوانی قرار داشتند. قابل توجه است که در این بررسی 20% سکه ها و 1% اسکناس ها فاقد هر گونه آلودگی باکتریایی بودند. میزان آلودگی در بین انواع سکه ها تقریبا مشابه بود در صورتی که در بین اسکناس ها چنین نبود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق و مطالعات دیگر که نشاندهنده حضور نسبتا بالای برخی باکتری های بیماریزا بر سطح پول بخصوص اسکناس می باشد نباید نقش این عناصر اقتصادی را در انتقال عوامل بیماریزا از نظر دور داشت و در این راستا باید از تماس کودکان و مواد غذایی و آرایشی با پول جلوگیری نمود.

زمینه و اهداف: لوله گذاری داخل تراشه روشی رایج و بی خطر در اداره راه هوایی می باشد. در این رابطه، ارزیابی راه هوایی بیمار قبل از انجام هر روش بیهوشی و پیش بینی احتمال لارنگوسکوپی و لوله گذاری مشکل همواره به عنوان یک مساله مهم و اساسی باقی ماده است. برای ارزیابی راه هوایی از عوامل پیش بینی کننده متعددی از جمله آزمون نمره بندی مالامپاتی استفاده می شود. هدف از این مطالعه تعیین موثر بودن آزمون نمره بندی مالامپاتی در بیان درجه بندی لارنگوسکوپی می باشد.روش بررسی: تعداد 500 بیمار کاندیدای عمل جراحی در یک مطالعه آینده نگر، تصادفی و دو سوکور جهت مقایسه کلاس بندی مالامپاتی با درجه بندی لارنگوسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند تا معلوم شود آزمون نمره بندی مالامپاتی تا چه حد می تواند راهنمای ما در پیش بینی موارد لوله  گذاری مشکل باشد. شیوع کلاسهای مالامپاتی از I تا IV و درجه بندی لارنگوسکوپی از 1 تا 4 هر کدام به تنهایی تعیین شد و درجه بندی لارنگوسکوپی به تفکیک در هر کدام از کلاسهای مالامپاتی مقایسه گردید و داده ها توسط تست های آماری دقیق فیشر آنالیز شد.یافته ها: در 500 بیمار پراکندگی درجه بندی لارنگوسکوپی در کلاس های مختلف مالامپاتی و حساسیت آزمون نمره بندی مالامپاتی در پیشگویی درجه بندی لارنگوسکوپی برای کلاسهای مختلف تعیین گردید. تفاوت معنی داری از نظر پراکندگی درجه بندی لارنگوسکوپی در کلاس های مختلف وجود داشت (P<0.001). از نظر جنس نیز در گروه زنان پراکندگی درجه بندی لارنگوسکوپی در کلاس های مختلف تفاوت معنی داری داشت (در گروه  مردان P= 0.110 و در گروه زنان P=0.001 بود) ولی در مقایسه دو جنس نسبت به هم تفاوت معنی داری بین دو گروه موجود نبود (P=0.0.5). همچنین، اختصاصی بودن تست 98%، دقت تست 90.4%، ارزش اخباری مثبت 47.05% و ارزش اخباری منفی 91.09% به دست آمد. در ضمن حساسیت آزمون نمره بندی مالامپاتی در تشخیص درجه بندی لارنگوسکوپی مشکل نیز 17.02% بوده است.نتیجه گیری: اشکال در راه هوایی یکی از مهم ترین عوامل مرگ و میر در ارتباط با بیهوشی است لذا دانستن میزان حساسیت آزمون نمره بندی مالامپاتی در تعیین لوله گذاری مشکل مورد نظر بود که با توجه به نتایج به دست آمده بهتر است از اکتفا نمودن به یک تست جهت ارزیابی راه هوایی مشکل پرهیز نموده و از چند تست همزمان برای افزایش حساسیت تست کمک گرفت.

زمینه و اهداف: سرخک یکی از مسری ترین بیماری های شناخته شده انسان می باشد. علی رغم در دسترس بودن واکسن مناسب بر علیه سرخک، سالانه هزاران مورد مرگ از سراسر جهان به علت آن گزارش می گردد، به طوری که در سال 2003، 530000 مورد مرگ در اثر سرخک گزارش گردیده است. به دنبال موفقیت کشور ایران در ریشه کنی پولیو در سال 2000، برنامه های حذف و ریشه کنی سرخک بر پایه توصیه های سازمان بهداشت جهانی در کشور در حال انجام است. بر همین اساس بررسی چگونگی وضعیت ایمنی فرد گروه هدف برنامه واکسیناسیون (افراد 5 تا 25 سال) نسبت به بیماری سرخک قبل از اجرای برنامه واکسیناسیون همگانی سرخک. سرخجه در سال 1382 امری ضروری به نظر می رسید.روش بررسی: تعداد 225 نمونه توسط مراکز بهداشت واقع در شهرستان تبریز جمع آوری و پس از جدا سازی سرم های افراد، نمونه های فوق به همراه پرسشنامه ها در شرایط 8- 4 درجه سانتیگراد به بخش ویروس شناسی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران ارسال گردیده است. برای سنجش وجود یا عدم وجود ایمنی علیه سرخک در افراد مورد مطالعه از روش ممانعت از هماگلوتیناسیون (Hemagglutination Inhibition, HI) استفاده گردید.یافته ها: در کل 91.6% افراد نسبت به سرخک دارای آنتی بادی می باشند و 8.4% فاقد آنتی بادی می باشند. بالاترین میزان سطح آنتی بادی در گروه سنی 25- 20 سال (94.9%) و کمترین میزان سطح آنتی بادی در گروه سنی 19- 15 سال (85.7%) می باشد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد وضعیت ایمنی افراد 25- 5 ساله قبل از واکسیناسیون همگانی سرخک. سرخجه در شهرستان تبریز مطلوب می باشد. این خود نشان دهنده اجرای صحیح برنامه های کنترلی و مراقبتی بخش بهداشت تبریز نسبت به سرخک  می باشد. با این حال علی رغم وجود سطح بالای آنتی بادی، 19 درصد موارد تایید شده سرخک در سال 1382 در استان آذربایجان شرقی از شهرستان تبریز گزارش گردیده است، به طوریکه این مساله خود نشان دهنده وجود ویروس سرخک به صورت اندمیک در همان سال می باشد. داده های به دست آمده از این مطالعه برای مطالعات بعدی سرولوژیک بسیار مفید بوده و جهت ارزیابی برنامه های ایمن سازی همگانی نقش بسزائی را دارا می باشد. با مقایسه وضعیت ایمنی افراد جامعه در قبل و بعد از واکسیناسیون همگانی و نیز اجرای دقیق برنامه های مراقبتی، شناسایی افراد حساس جامعه در گروه سنی خاص آسانتر می گردد.

زمینه و اهداف: افسردگی جز شایع ترین اختلالات روانی محسوب شده و تا 25 درصد زنان را در طول عمر مبتلا می کند که تقربیا دو برابر بیشتر از مردان می باشد. بارداری در کنار سایر عوامل مستعد کننده می تواند باعث بروز یا تشدید افسردگی گردد. نهایتا 15 درصد افسرده ها خود کشی می کنند. این مطالعه علاوه بر تعیین شیوع افسردگی در زنان باردار، ارتباط آن را با سن، تحصیلات، وضعیت اقتصادی، تعداد حاملگی ها، ارتباط عاطفی با همسر، سن حاملگی و وضعیت اشتغال بررسی می کند.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که بر روی 300 زن باردار در شهر زنجان انجام شده است. اطلاعات بر اساس پرسشنامه افسردگی Zung جمع آوری و آنالیز آماری توسط آزمون مجذور کای و برنامه نرم افزاری SPSS انجام گرفت.یافته ها: در مطالعه ما فراوانی افسردگی در زنان باردار 32 درصد به دست آمد که 22.33 درصد آنها افسردگی خفیف، 6.67 درصد آنها افسردگی متوسط و 3 درصد آنها افسردگی شدید داشتند. بر طبق این بررسی در موارد زیر بیشترین فراوانی افسردگی به دست آمد: وضعیت اقتصادی ضعیف، اولین حاملگی، داشتن بیش از سه حاملگی، عدم اشتغال در خارج از خانه و رابطه نامطلوب عاطفی با همسر. رابطه معنی داری بین افسردگی و سن، سطح تحصیلات و سن حاملگی به دست نیامد.نتیجه گیری: در کتب مرجع شیوع افسردگی بارداری تا 22 درصد گزارش شده است ولی در مطالعه ما و نیز اکثر مطالعات مشابه در داخل کشور، فراوانی افسردگی بیشتر از این میزان می باشد. وضعیت اقتصادی ضعیف، رابطه عاطفی نامطلوب با همسر، تجربه اولین حاملگی، داشتن بیش از 3 حاملگی و عدم اشتغال خارج از منزل رابطه معنی داری با شیوع افسردگی در زنان  باردار نشان دادند. (P<0.05).

زمینه و اهداف: لیزیک (Laser insitu keratomileusis) شایعترین جراحی رفراکتیو به خصوص برای اصلاح نزدیک بینی می باشد. در این روش به علت افزایش فشار داخل چشمی در حین تهیه فلپ ممکن است آسیب لایه عصبی رتین ایجاد شود. ارزیابی تاثیر لیزیک بر روی ضخامت لایه عصبی رتین که با استفاده از (Optical Coherence Tomography OCT) انجام می گیرد.روش بررسی: این مطالعه، بر روی 28 چشم از 14 فرد که تحت عمل جراحی لیزیک قرار گرفتند، انجام شد. یک هفته قبل و چهار هفته بعد از جراحی لیزیک، OCT برای این بیماران انجام گرفت. فشار داخلی چشمی در تمام این افراد قبل و بعد عمل لیزیک نرمال بود. میانگین ضخامت لایه عصبی با استفاده از OCT در کل دیسک و سکتورهای فوقانی، تحتانی، نازال و تمپورال دیسک قبل و بعد از عمل لیزیک به دست آمد و با استفاده از تی تست مقایسه شد.یافته ها: میانگین سنی 14 بیمار مورد مطالعه 3.5 ± 30 سال با دامنه 24 تا 36 سال بود. میانگین spherical equivalent، قبل عمل 2 ± 4.75-  دیوپتر با دامنه 1.75- تا 9.5- دیوپتر بود. میانگین µm ablation depth 25.5 ± 72.5 با دامنه µm 30 تا µm 118 بود. مقایسه میانگین ضخامت لایه عصبی در سکتورهای فوقانی، تحتانی، نازال و تمپورال و کل دیسک قبل و بعد از عمل با استفاده از تی تست، بیانگر عدم تغییر در ضخامت لایه عصبی بعد از عمل لیزیک بود. (P>0.05). نتیجه گیری: جراحی لیزیک بر روی ضخامت لایه عصبی رتین تاثیر نمی گذارد.

زمینه و اهداف: گونه های مختلف جنس فوزاریوم مولد مایکوتوکسین های متعددی (حدود 70 ترکیب) می باشند که به تریکوتیسین ها موسوم بوده و مشهورترین آنها که از نظر بهداشت مواد غذایی، ایجاد مایکوتوکسیکوز اولیه  و ثانویه در انسان و حیوان، کاربرد تسلیحاتی به عنوان جنگ افزار بیولوژیک و... اهمیت دارند، شامل ترکیباتی موسوم به HT-2, T-2, FUS-X و DON, NIV, NEO, DAS می باشند. این مطالعه با توجه به اهمیت بهداشتی ورود مایکوتوکسین های گروه تریکوتیسین به زنجیره غذایی جامعه انسانی و عوارض سوء گسترده آن انجام پذیرفت.روش بررسی: در این بررسی با نمونه برداری، انجام آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت از ضایعات قارچی مواد غذایی نظیر کدو، خیار، گوجه فرنگی، نخود، بادمجان، سیب و گلابی در محیط های کشت اختصاصی، آلودگی این مواد به گونه های مختلف فوزاریوم های مولد مایکوتوکسین های متعدد مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: در این بررسی آلودگی محصولات غذایی مورد مطالعه به چهار نوع از فوزاریوم های مولد انواع مایکوتوکسین ها، شامل واریته های لاتیتیوم و موری از گونه فوزاریوم لاتیتیوم و واریته های سیسریس و توبروسی گونه فوزاریوم اگزیسپوروم مشخص گردید.نتیجه گیری: این مطالعه با توجه به نتایج حاصله و مباحث مطروحه در آن، لزوم اندازه گیری کمی مقادیر مایکوتوکسین های حاصل از فوزاریوم ها در مواد غذایی، وضع مقررات بهداشتی برای تعیین حد مجاز این گروه از توکسین ها در مواد غذایی، توجه متخصصین بهداشت عمومی و تغذیه را به موضوع مطرح می نماید.

زمینه و اهداف: باکتری های تولید کننده آنزیم های b- لاکتاماز طیف گسترده (Extendad- spectrum b- lactamases, ESBLs)  به طور وسیعی در سراسر جهان انتشار یافته اند. تولید این آنزیم ها، سبب ایجاد مقاومت باکتری ها نسبت به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها می گردد. عفونت ناشی از آنها، به خصوص در بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه(Intensive Care Unit, ICU) زندگی بیماران را به مخاطره انداخته و سبب مرگ آنها می گردد. در این مطالعه، شیوع و الگوی پلاسمیدی آنتروباکتریاسه های مولد این آنزیم بررسی شد تا با شناخت بهتر باکتریهای جدا شده از ICU بتوان تدابیر درمانی بهتری را اتخاذ نمود.روش بررسی: حساسیت باکتری های جدا شده در مقابل آنتی بیوتیک ها با روش دیسک دیفیوژن آگار تعیین و سویه ها با روش مجاورت دو دیسک (Double disk approximation test, DDT)، آزمایش دیسک ترکیبی (Combined test, CT) و حداقل غلظت مهار کننده (Minimal Inhibitory Concentration, MIC) با نوارهای E-test از نظر تولید آنزیم های b- لاکتاماز مورد برسی قرار گرفتند. جهت جدا سازی پلاسمید از روش لیز قلیایی و جهت حذف پلاسمید از رشد باکتری ها در دمای 44 درجه سانتیگراد استفاده شد.یافته ها: کلیه سویه های سودوموناس آئروجینوزاو آنتروباکتر کلوآکه و 90.9% از سویه های کلبسیلا پنومونیه جدا شده از نمونه های جمع آوری شده از ICU بیمارستان کودکان تبریز، با روش E-test تولید کننده ESBL بودند. الگوی پلاسمیدی باکتری های مطالعه شده وجود پنج کلون مختلف باکتری را در این مطالعه روشن کرد.نتیجه گیری: فشار انتخابی حاصل از مصرف آنتی بیوتیک ها، منجر به شیوع بالای باکتری های تولید کننده آنزیم های ESBL می گردد که با توجه به مطالعه اخیر، احتمالا این آنزیم ها از گروه CTX-M و AmpC می باشند که جهت شناسایی دقیق تر احتیاج به مطالعات مولکولی وسیع تر می باشد.

زمینه  و اهداف: برای اولین بار سازمان جهانی بهداشت در سال 1993 برنامه مدونی تحت عنوان آموزش مهارت های زندگی و در جهت پیشگیری اولیه و ارتقای بهداشت روان آماده نمود. در راستای اجرای این طرح برنامه آموزش مهارتهای زندگی در کشورهای مختلف از جمله کشور ما برنامه ریزی شده و در دست اجرا می باشد. پژوهش حاضر جهت ارزیابی اجرای این برنامه در سطح شهرستان سنندج انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی بوده که: جامعه مورد مطالعه آن دانش آموزان مقطع چهارم دبستان های شهرستان سنندج بوده است. نمونه گیری به روش تصادفی و سیستماتیک انجام شده و حجم نمونه شامل 167 نفر گروه مداخله و 173 نفر گروه مقایسه می باشد. مطالعه در دو مرحله انجام شده است: در مرحله اول اعتبار محتوا و همزمان پرسشنامه تعیین شد که از حد مناسب برخوردار بوده همچنین پایایی آن نیز قابل قبول بوده است. در مرحله دوم میزان آگاهی دانش آموزان از مهارت های زندگی از طریق توزیع پرسشنامه در دو گروه مقایسه و مداخله بررسی گردید.یافته ها: بررسی نشان داد که سطح اطلاعات دانش آموزان از مهارتها در گروه مداخله به طور معنی داری نسبت به گروه مقایسه ارتقا یافته است (P<0.01). این نتیجه در دختران و پسران متفاوت بوده است (P<0.01). همچنین ارتباط مستقیم معناداری بین وضعیت تحصیلی دانش آموزان با سطح آگاهی آنان از مهارت ها به دست آمده است. (P<0.01).نتیجه گیری: در مجموع نتایج بررسی ما علیرغم محدودیت های تحقیق نشان دهنده اثر بخشی برنامه کشوری آموزش مهارت ها می باشد. گرچه در این بررسی آموزش در دختران موفق تر از پسران بوده است. لازم است که در دوره های بعدی اولا توجه بیشتری به انعطاف در برنامه آموزش در گروه های جنسی دختر و پسر شده و ثانیا ارتقای کیفیت نحوه ارزیابی نیز مد نظر قرار گیرد.

زمینه و اهداف:  اوتیت مدیای مزمن به وسیله وجود تغییرات التهابی غیر قابل برگشت در گوش میانی و ماستوئید مشخص شده و منجر به اتوره، کاهش شنوایی و بسیاری از عوارض داخل جمجمه ای و داخل گیجگاهی می شود. تکنیک های جراحی جهت درمان این بیماری به صورت مرحله بندی و به فواصل حداقل هر 6 ماه انجام می شود. معمولا بعد از ریشه کن کردن عفونت در مرحله اول جراحی در نوبت های بعدی اقدام به بازسازی استخوانچه ای می شود. متاسفانه به دلیل فقر فرهنگی و اقتصادی اکثریت بیماران از بستری های مکرر جهت جراحی مرحله بندی شده گوش اجتناب کرده و با کاهش شنوایی به زندگی ادامه می دهند. هدف از این مطالعه ادغام مراحل متعدد جراحی و اقدام به بازسازی استخوانچه ای تک مرحله ای با استفاده از باقیمانده های استخوانچه ای بیمار یا قطعاتی از کورتکس ماستوئید بیمار می باشد.روش بررسی: در این مطالعه تعداد 33 بیمار مبتلا به اوتیت مدیای مزمن بستری شده در بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان امام خمینی تبریز طی سال 1382 تا 1383 شنوایی سنجی و تحت عمل جراحی قرار گرفته و نتایج شنوایی سنجی 4 ماه بعد ازعمل با یافته های قبل از عمل مقایسه و با استفاده از نرم افزار SPSS 11.00 تحت آنالیز Wilcoxon test و T-Test قرار گرفتند.یافته ها: در 16 بیمار تمپانوماستوئیدکتومی و در 17 بیمار تمپانوپلاستی انجام شد. بازسازی استخوانچه ای در 5 بیمار (از کورتکس ماستوئید)، 1 بیمار (چکشی تراش داده شده)، 27 بیمار (سندانی تراش داده شده) استفاده شد. متوسط زمان پیگیری بعد از جراحی 4 ماه بود. متوسط )میانگین تفاوت بین آستانه هدایت استخوانی و هدایت هوایی در فرکانس های 500HZ و 1000HZ و 2000HZ) (Air Bone Gap, ABG) قبل از عمل db47 بود. متوسط SRT قبل از عمل db58 بود. متوسط ABG بعد از عمل db15 و متوسط (آستانه دریافت صحبت) (Speech Reception Threshold, SRT) بعد از عمل db25 بود (P<0.05) در 25 بیمار (76%) ABG بعد از عمل کمتر از db20 و در 8 بیمار (24%) ABG بعد از عمل بیشتر از db20 بود.نتیجه گیری: بازسازی استخوانچه ای تک مرحله ای با استفاده از مواد اتولوگ روش جراحی موثر و ایمن جهت بازسازی مجدد سیستم هدایت صدا در گوش های مبتلا به اوتیت مدیای مزمن می باشد.

زمینه و اهداف: یکی از شاخص های مهم توسعه  و سلامت در کشورها میزان مرگ و میر کودکان زیر پنج سال می باشد. اگر چه در طی دهه های گذشته میزان مرگ و میر کودکان در جهان نصف شده است ولی این میزان در برخی کشورها هنوز در حال افزایش می باشد. مطالعه حاضر برای مستند سازی کاهش مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در استان آذربایجان شرقی در 10 سال اخیر(1372تا 1382) و نیز برای نشان دادن موقعیت آن در سطح کشور صورت گرفته است، این مطالعه همچنین مروری بر علل مرگ و میر دوران کودکی در استان داشته و پیشنهادات لازم برای بهبود آن ارایه می دهد. روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی می باشد. در آن تمامی جمعیت تحت پوشش خانه های بهداشت استان آذربایجان شرقی در سال های 1372 تا 1382 مورد بررسی قرار گرفته و اطلاعات لازم در زمینه متغیرهایی مثل مرگ و میر نوزادان، شیرخواران و کودکان زیر پنج سال در سال های 1372 و 1382 از زیجهای حیاتی استخراج و جمع آوری گردید و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه مشخص گردید که میزان مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در سال 1372 و 1382 در مناطق روستایی آذربایجان شرقی به ترتیب 47.78 در هزار تولد زنده و 27.35 در هزار تولد زنده بود که نسبت به سطح کشور از کاهش بیشتری برخوردار است. از علل مرگ و میر کودکان زیر پنج سال در طی سال های مورد مطالعه می توان به حوادث، عفونت های تنفسی و اسهال اشاره نمود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، استان آذربایجان شرقی در دو سال، 1382 نسبت به 1372 توانست مرگ و میر کودکان زیر پنج سال خود را به پایین تراز متوسط کشوری برساند. یافته ها و مقایسه آنها با سایر کشورها نشان دادند که این استان در ارتقا سلامت کودکان از موقعیت خوبی برخوردار بود.

زمینه و اهداف: مننژیت مننگوکوکی کماکان از موارد اورژانس طب محسوب می گردد. ناحیه اوروفارنکس انسان تنها مخزن شناخته شده آلودگی است. زندگی در مکان های پر جمعیت و نیمه بسته خطر انتشار آلودگی و ابتلا به بیماری را افزایش می دهد. در یک مطالعه آینده نگر تغییرات نسبت حاملین مننگوکوک در دانشجویان جدیدالورود دختر و پسر ورودی مهر و بهمن که در خوابگاه های دانشگاه اسکان داده شده بودند مورد بررسی قرار گرفت.روش برسی: در این مطالعه نمونه برداری از ناحیه حلقی لوزه ای در دو نوبت، نوبت اول در بدو ورود و نوبت دوم دو ماه بعد از استقرار در خوابگاه انجام شد. تشخیص مننگوکوک بر اساس روش های استاندارد صورت پذیرفت. تعیین گروه سرولوژیک تعدادی از سویه های جدا شده با روش آگلوتیتاسیون روی لام سنجیده شد.یافته ها: در فاصله ماه مهر تا آذر نسبت حاملین مننگوکوک در میان پسران دانشجو از 8.4 به 17.5% و دختران از 5% به 11% رسید. تغییرات در پسران ورودی بهمن از 8.5% به 14.9% و در دختران از 5.7 به 7.7% رسید. بر اساس محاسبات آماری تفاوت حاملین مننگوکوک در پسران ورودی مهر در فاصله 2 ماه معنی دار بود. سرو گروه غالب، سرو گروه A بود. تفاوت آلودگی مننگوکوکی دانشجویانی که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم با دود سیگار تماس داشتند، با بقیه دانشجویان قابل ملاحظه بود.نتیجه گیری: دانشجویان مستقر در خوابگاه به ویژه دانشجویان پسر و در ماه های سرد سال در معرض آلودگی به مننگوکوک قرار دارند. اگر چه بر اساس بررسی صورت گرفته نسبت آلودگی به مرز خطرناک 20% نرسیده ولی به آن نزدیک است. از این رو لازم است نظیر پژوهش صورت گرفته، در مناطق سردسیر کشور که در آنجا دانشجویان ساعات بیشتری را با یکدیگر در محیط نیمه بسته می گذرانند انجام و دانشجویان هم مانند سربازان و زائران حج علیه بیماری مننژیت مننگوکوکی واکسینه شوند.

فلج بل شایع ترین بیماری عصب فاسیال است که سبب فلج محیطی عصب می شود. در بررسی علل آن شک به یک عامل ویروسی مدتهاست مطرح شده ولی هنوز علت مشخصی برای این اختلال ثابت نشده است. به دلیل گزارشاتی، هر چند اندک، مبنی بر وقوع فامیلی این اختلال، ارث نیز به عنوان عاملی در ایجاد بیماری طرح شده است. در گزارش حاضر 6 مورد فلج بل در 2 نسل یک خانواده ایرانی توصیف شده است. در هیچکدام از موارد اختلال نورولوژیک دیگری وجود نداشت. این گزارش نقش عامل ارث را در ابتلا به فلج بل تایید می کند و نحوه توارث احتمالا اتوزومال غالب می باشد.

بیماری کانتراکچور دپویترن، بیماری ناشایع دوره های پنجم تا هفتم زندگی بوده و عمدتا در مردان مشاهده می گردد. بیمار مورد معرفی، خانم 18 ساله ای بودند که از حدود 9 سالگی به دنبال پیدایش ندول در قاعده انگشتان دوم و سوم دست چپ، دچار ضعف و آتروفی پیشرونده تمام اندام فوقانی سمت چپ، به همراه کانتراکچور فلکسیونی در انگشتان مزبور گردیده بود که جهت بررسی الکترودیاگنوزیس ارجاع شده بود.