پژوهش های آسیب شناسی زیستی
سال:1399 | دوره:23 | شماره:4 |تعداد مقالات:7

مقدمه: اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک عامل اسهال های باکتریایی که منجر به مرگ و میر سالانه صدها هزار کودک می شود. اشیرشیا کلی O157: H7، شایعترین سوش اشریشیاکلی انتروهموراژیک است. تولید یک واکسن ترکیبی موثر برای اشریشیاکلی انتروهموراژیک و اشریشیاکلی انتروتوکسیژنیک بسیار حایز اهمیت است. مواد و روش ها: در این مطالعه تکثیر و همسانه سازی ژن sicl، بعنوان یک DNA واکسن صورت گرفت. ترادف ژنهای کد کننده آنتی ژن از بانک ژنی ارزیابی و اپی توپهای آنها به منظور طراحی پرایمر برای ژن کایمری سنتتیک (تهیه شده از گروه امانی) بررسی شد و تکثیر آن از طریق PCR صورت گرفت، زیر همسانه سازی ژن کایمریک چند قسمتی در وکتور بیانی یوکاریوتیک به منظور ساخت DNA واکسن انجام شد و در آخر پروتیین با روش کروماتوگرافی نیکل تخلیص و با وسترن بلات ارزیابی شد. نتایج: نتایج ایمونوبلات بیان پروتیین کایمریک SICL به شکل ذرات نامحلول 12 ساعت پس از القا نمایانگر وجود یک باند 76 کیلو دالتونی است. تخلیص پروتیین نوترکیب با استفاده از ترادف هیستیدینی داخل ژن وتایید پروتیین تخلیص شده با آنتی بادی اختصاصی پروتیین نوترکیب، صحت بیان پروتیین را نشان داد. بحث و نتیجه گیری: مطالعات بیان و تخلیص پروتیین و ارزیابی آن با وسترن بلات، نشان دهنده بیان پروتیین در میزبان است.

زمینه تحقیق: صرع یکی از پیچیده ترین بیماری های نورولوژیکی می باشد. علی رغم وجود داروهای صناعی تعدادی از بیماران از اثرات جانبی داروهای موجود و تشنج مقاوم رنج می برند. استفاده از داروهای سنتی گیاهی برای درمان صرع به عنوان یک روش درمانی پیشنهاد شده است. با توجه به ترکیبات زوفا و استفاده آن در طب سنتی، هدف این تحقیق مطالعه اثرات ضد تشنجی زوفا بر صرع است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 56 موش سوری نر به 7 گروه (8 تایی) تقسیم شدند که شامل 1-گروه کنترل که فقط پنتیلن تترازول دیافت می کردند، 2-گروه شم که فقط آب مقطر دریافت می کردند، 3-5 گروه آزمایشی که 30 دقیقه قبل از تزریق PTZ، زوفا را با دوزهای 100، 200، 400 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن بوسیله ی گاواژ و 2 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دیازپام را با روش تزریق دریافت کردند. کیندلینگ با 12 بار تزریق داخل صفاقی 45 میلی گرم بر کیلوگرم PTZ هر 48 ساعت یکبار شد. آنالیز داده ها نشان داد درمان با زوفا اثر قابل ملاحظه ای بر کیندلینگ شیمیایی داردکه با دیازپام قابل مقایسه است. آن پیشرفت مراحل تشنج رو بطور قابل ملاحظه ای کاهش داد (P˂ 0. 05) و زمان شرع تشنج را یطور معنی داری افزایش داد (P˂ 0. 05) ولی اثر قابل ملاحظه ای روی مدت تشنج نداشت. بحث: نتایج نشان داد که عصاره ی زوفا اثر ضد تشنجی بر کیندلینگ PTZ دارد بنابراین ممکن است در درمان تشنج مفید باشد.

توکسوپلاسما گوندی می تواند کبد انسان را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است باعث تغییرات پاتولوژیکی از جمله هپاتومگالی، گرانولوما، هپاتیت، نکروز و سیروز کبدی و در نتیجه زمینه ساز ابتلا به بیماری مزمن کبدی شود. هدف: تعیین میزان آلودگی توکسوپلاسموز در بیماران مزمن کبدی ناشی از بیماری HCV مثبت و بیماران کبد چرب درجه 2 و بالاتر بوده است. روش کار: این بررسی از نوع مقطعی بوده و بر روی 150 نمونه خون تهیه شده از سه گروه افراد شامل بیماران هپاتیت C، بیماران کبد چرب درجه 2 و بالاتر و افراد غیر بیمار فاقد عارضه کبدی به عنوان گروه شاهد طی سالهای 1397 و 1398 انجام شد. جهت انجام تست الایزا از کیت توکسوپلاسماIgG Toxo و از دو جفت پرایمر اختصاصی جهت تکثیر ژن GRA6 توکسوپلاسما گوندی جهت Nested-PCR استفاده شد. نتایج: از 50 نفر گروه شاهد تنها 3 نفر(6%) و از 50 بیمار HCV+، 21 نفر (42%) و از 50 بیمار مبتلا به کبد چرب گرید 2 و بالاتر 17 نفر (34%) آلودگی به توکسوپلاسموز مزمن را نشان دادند. این اختلاف نسبت آلودگی، از لحاظ آماری کاملا معنی دار بوده است (P< 0. 01). ضمنا آزمایش Nested-PCR برای تشخیص انگل در هیچکدام از نمونه ها مثبت نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دهنده وجود ارتباط معنی دار بین بیماری توکسوپلاسموز مزمن در بیماران مبتلا به هپاتیت C و کبد چرب گرید 2 و بالاتر است. لذا ممکن است توکسوپلاسموزیس از عوامل زمینه ساز و بقای بیمارهای مزمن کبدی باشد.

اهداف: کاهش یا افزایش در بیان RNAهای غیرکدکننده در دستگاه عصبی از طریق تاثیر بر بیان مولکول های خاصی، موجب تغییر در مسیرهای پیام رسانی، مرگ سلول های عصبی و ایجاد بیماری می شود. هدف از این مطالعه، بررسی نقش و مکانیسم مولکولی اثر ncRNAها در بیماری های حرکتی ناشی از تحلیل عصبی است. روش ها: مقالات موجود در داده پایگاه PubMed بین سالهای 2000 تا 2020 با کلمات کلیدی شامل ncRNA، miRNA، lncRNA و Neurodegenerative movement disorder جستجو شدند. سپس نقش و مکانیسم عمل ncRNAها در بیماری های پارکینسون، هانتیگتون و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS بررسی و تحلیل گردید. یافته ها: بر اساس یافته های موجود، تغییرات در بیان میکروRNAها و RNAهای طویل غیر کدکننده از طریق تاثیر بر بیان مولکول های ضروری برای بقای نورون ها شامل فاکتورهای رشد عصبی و عوامل آنتی اکسیدان، موجب مرگ نورونی و در نتیجه باعث القای بیماری های حرکتی ناشی از تحلیل رفتن اعصاب شامل بیماری های پارکینسون، هانتیگتون و ALS می شوند. همچنین مطالعات پیش بالینی و بالینی نشان داده اند که اندازه گیری تغییرات RNAهای غیرکدکننده در مایعات بدن می تواند به عنوان شناساگر زیستی در تشخیص زودهنگام و نیز در بررسی پیشرفت بیماری های عصبی-حرکتی مورد استفاده قرار گیرند. داروهای جدیدی نیز بر اساس هدف قراردادن RNAهای غیرکدکننده به ویژه میکروRNAها در مدل های حیوانی مورد آزمایش قرار گرفته اند که امید است تا در آینده ای نزدیک، کاندیداهای مناسبی برای استفاده به عنوان داروهای کنترل کننده بیماری های عصبی-حرکتی در بیماران باشند. نتیجه گیری: می توان نتیجه گیری نمود که شناسایی ncRNAهای موثر و مکانیسم های مولکولی دخالت آن ها در بیماری های عصبی-حرکتی می تواند به ارایه روش های جدید تشخیصی و راه کارهای درمانی برای این بیماری ها منجر شود.

بارداری به عنوان دوره ی سرنوشت ساز در زندگی مادر و جنین، در مقابل آسیب هایی همچون سوء مصرف مواد مخدر به شدت آسیب پذیر است. سالیانه تعداد بسیار زیادی نوزاد معتاد به مواد مخدر در نتیجه اعتیاد مادر متولد می شود. سوء مصرف مواد مخدر در دوره بارداری، منجر به ظهور پیامدهای منفی متعددی برای نوزاد مانند افزایش احتمال تولد زودرس و نقص های مادرزادی می شود. از طرفی با آسیب به دستگاه عصبی مرکزی جنین، تکامل شناختی فرزندان مانند حافظه و یادگیری، توجه، زبان، مهارت حل مساله و فعالیت های اجرایی را تحت تاثیر قرار داده و باعث بروز آسیب رفتاری مانند افسردگی، بیش فعالی و غیره می شود. مواجهه با اوپیوییدها قبل از تولد، رشد و تکامل مغز و ساختارهای عصبی در دوره جنینی یا بعد از تولد را به تاخیر می اندازد. با توجه به تاثیر اعتیاد مادر بر تمام جنبه های سلامتی فرزندان و استعداد ابتلا به اعتیاد آنان در دوره بعدی زندگی، اهتمام بر پیشگیری، درمان و کنترل سوء مصرف مواد در مراقبت های بارداری، اصلی ضروری است. لذا در مقاله حاضر، اثرات مواجهه قبل از تولد با اوپیوییدها بر عملکردهای شناختی فرزندان مورد بررسی قرار می گیرد.

هدف مطالعه: هرپس ویروس انسانی تیپ 6 (HHV-6) ویروسی با شیوع بالا در جمعیت جهان است. طی سال های اخیر، فرم جدیدی از ژنوم ویروس کشف شده و تحت عنوان Chromosomally integrated HHV-6 (ciHHV-6) می باشد. ارتباط ciHHV6-با انواع بیماری ها، نیاز به مطالعات بیشتر دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فرم اینتگره شده ژنوم ویروس HHV-6 از جنبه های مختلف بالینی و میزان فراوانی آن در جوامع مختلف می باشد. مواد و روش ها: جهت انجام این مطالعه، کلمات کلیدی HHV-6، Integrated genome، Telomeric regions و Integrated HHV-6 در پایگاه های علمی معتبر مانند Scopus، PubMedو Google scholarبدون اعمال محدودیت زمانی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: تقریبا یک درصد از جمعیت جهان آلوده به ciHHV-6 می باشند که این مقدار در مناطق مختلف جغرافیایی متفاوت است. در صورت ابتلا فرد به ciHHV-6لود ویروس بالاتر از ابتلا به عفونت حاد خواهد بود و جهت تایید فرم اینتگره شده ژنوم HHV-6لازم است تا در نمونه های فولیکول مو یا ناخن، به جستجوی حداقل یک کپی از ژنوم اینتگره شده پرداخته شود. ciHHV-6 با ایجاد اختلال در عملکرد های تلومریک می تواند سلامتی انسان را تحت تاثیر قرار دهد. نتیجه گیری: تا به امروز درمانی جهت حذف ژنوم ویروس از سلول های میزبان کشف نشده است. طی بررسی به عمل آمده در این مطالعه، فرم اینتگره شده ژنوم HHV-6 می تواند با بیماری های مختلف از جمله بیماری های قلبی و خود ایمنی مرتبط بوده و مطالعات بیشتری جهت یافتن ارتباط آن با دیگر بیماری ها در نقاط مختلف جغرافیایی جهان نیاز است.

هدف: با وجود پیشرفت های فراوان در زمینه درمان و کنترل سرطان، همچنان کمبود های قابل توجهی در این زمینه وجود دارد و نرخ افزایش سرطان رو به رشد می باشد. با توجه به عوارض جانبی استفاده از مواد شیمیایی و پرتودرمانی، استفاده از گیاهان می تواند عوارض کمتری برای بیمار داشته باشد. هدف از این تحقیق بررسی آثار احتمالی ضد سرطانی عصاره الکلی اسطوخودوس بر مهار و رشد سلولهای کبدی رده سلولی HepG2 است. مواد و روش ها: در این مطالعه تاثیر عصاره الکلی اسطوخودوس با غلظت های 10، 100، 1000و1میکروگرم/میلی لیتر بر رده ی سلولی سرطان کبد HepG2مورد مطالعه قرار گرفت. برای بررسی میزان سمیت عصاره الکلی اسطوخودوس و میزان زنده مانی سلولها از روشMTT استفاده شد. تغییرات چرخه سلولی با استفاده از دستگاه فلوسایتومتر مورد بررسی قرار گرفت. تولید گونه های آزاد اکسیژنی و پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی نیز سنجیده شد. نتایج: نتایج نشان داد عصاره الکلی گیاه اسطوخودوس بر رده ی سلولی HepG2 اثر ضد سرطانی دارد. در پی تایید تاثیر عصاره اسطوخودوس بر سیکل سلولی، نتایج ناشی از بررسی میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشایی و تولید گونه های آزاد واکنشگر نیز معنادارگزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه عصاره ی الکلی گیاه اسطوخودوس به عنوان عامل بالقوه ی ضد سرطانی گزارش شده و از جمله استراتژی های درمانی در سرطان کبد به شمار می رود.