در این پژوهش، اثر بخشی دو روش آموزش ایمن سازی در مقابل تنیدگی حسایسیت زدایی منظم در درمان اضطراب امتحان دانش آموزان دوم دبیرستان شهر اهواز مورد بررسی قرار گرفت. نمونه این پژوهش شامل 180 نفر از دانش آموزان مبتلا به اضطراب امتحان بود که بعد از مصاحبه بالینی به طور تصادفی به گروههای آزمایشی و کنترل گمارده شدند. در این پژوهش شش گروه وجود داشت (هر گروه 30 نفر): دو گروه آموزش ایمن سازی در مقاابل تنیدگی (پسر و دختر)، دو گروه حساسیت زدادیی منظم (پسر و دختر) و دو گروه کنترل (پسر و دختر). دو روش درمانی آموزش ایمن سازی در مقابل تنیدگی و حساسیت زدادیی منظم به عنوان روش های مداخله بکار برده شد. سیاهه اضطراب امتحان و مصاحبه روانشناختی به عنوان ابزارهای تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس با اندازه های مکرر بر روی تفاضل نمره های پیش آزمون - پس آزمون و پیش آزمون - پیگیری نشان داد که بین گروههای آموزش ایمن سازی در مقابل تنیدگی، حساسیت زدایی و گواه در اضطراب امتحان تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج آزمون چند مقایسه ای توکی نیز نشان داد که اضطراب امتحان در گروه های آموزش ایمن سازی در مقابل تنیدگی و حساسیت زدایی منظم در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. نتایج حاصل از بررسی مقایسه ای روشهای درمانی نشان داد که روش درمانی آموزش ایمن سازی در مقابل تنیدگی در کاهش مؤلفه نگرانی اضطراب امتحان در مقایسه با روش حساسیت زدایی منظم، مؤثرتر و کارآمدتر است.