Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

مشخصات نشــریه/اطلاعات دوره

نتایج جستجو

2558

نتیجه یافت شد

مرتبط ترین ها

اعمال فیلتر

به روزترین ها

اعمال فیلتر

پربازدید ترین ها

اعمال فیلتر

پر دانلودترین‌ها

اعمال فیلتر

پر استنادترین‌ها

اعمال فیلتر

تعداد صفحات

27

انتقال به صفحه

آرشیو

سال

دوره(شماره)

مشاهده شمارگان

مرکز اطلاعات علمی SID1
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    7-13
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    852
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

سابقه و هدف: این مطالعه به منظور بررسی نتایج حاصل از ویترکتومی زودرس در بیماران با رتینوپاتی پرولیفراتیو شدید و دید مفید، انجام گرفت. بیماران و روش: مطالعه به صورت گذشته نگر روی اطلاعات موجود در پرونده 31 بیمار که طی سال های 77-1370 با تشخیص رتینوپاتی دیابتی فعال، شدید و پیشرونده که دید بهتر یا مساوری 200/10 داشتند و در مرکز چشم پزشکی لبافی نژاد تهران، تحت عمل جراحی ویترکتومی قرار گرفته بودند، انجام شد. علاوه بر اطلاعات دموگرافیک، یافته های قبل از عمل، ضمن عمل و نوع عمل جراحی و عوارض آن در فرم اطلاعاتی ثبت شده، با روش آماری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: در این تحقیق، از 31 بیمار، 21 نفر (7/67%) مرد و 10 نفر (3/32%) زن بودند. میانگین سنی بیماران 50 سال (دامنه 71-21) و میانگین سن عمل جراحی 5/45 سال (دامنه 66-21) بود. بیماران به طور متوسط 5/15 سال (31-3) به دیابت مبتلا بودند و به طور متوسط 37/2 سال (10-17/0) از علایم چشمی دیابت شکایت داشتند و حداقل به مدت یک سال پیشگیری شدند. در 16 مورد (6/51%) چشم راست و 15 مورد (4/48%) چشم چپ مورد عمل جراحی قرار گرفته بود. 6 بیمار (3/19%) دیابت نوع اول، 17 بیمار (55%) دیابت نوع دوم و 8 بیمار (7/25%) نوع مخلوط (Mixed Type) را داشتند. در 26 بیمار (84%) چشم دیگر نیز مبتلا به رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو بوده و در 5 بیمار (16%) به علت عوارض دیابت از بین رفته بود. تنها در 5 بیمار (16%) سابقه بیماری قلبی ـ عروقی و در 6 بیمار (3/19%) کراتینین بالا و پروتیین در ادرار وجود داشت. قبل از عمل جراحی دید هیچ کدام از بیماران کمتر از 200/10 نبود و در 3/48 درصد بهترین دید اصلاح شده (BCVA) بین 200/20 تا 200/10 و در 13 درصد یا مساوی 30/20 بود. یک سال پس از عمل جراحی در 16 بیمار (6/51%) افزایش دید و در 12 بیمار (7/38%) کاهش دید دیده شد. در 3 بیمار (7/9%) دید کمتر از 200/10 و در 7 بیمار (6/22%) دید بهتر یا مساوی 20/30 بود. شایع ترین علت کاهش دید یک سال پس از عمل جراحی تغییرات ماکولا (7/38%) و کدورت عدسی (4/19%) بود. بیشترین عارضه ضمن عمل جراحی پیدایش پارگی شبکیه (Retinal break)  در 9 مورد (29%) و خونریزی ویتره در 5 مورد (16%) بود. نتیجه گیری: عمل جراحی ویترکتومی زودرس در بیماران دیابتی با رتینوپاتی پرولیفراتیو شدید و دید مفید به خصوص در دیابت نوع اول می تواند باعث بهبود و یا حفظ دید گردد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 852

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    14-23
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    899
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

پیشینه و هدف: تعیین برش ایده آل در فیکو جهت کاهش آستیگماتیسم قرنیه ای قبلی و نهایی بیمار.مواد و روش ها: مطالعه به صورت آینده نگر بر روی 100 بیمار مبتلا به کارتاراکت با نمونه گیری غیر تصادفی و مبتنی بر هدف انجام شد. آسیتیگماتیسم بیمار قبل از عمل به وسیله کراتومتر سنجیده شد و برشی در محور Steep قرنیه داده شد. بسته به نوع لنز داخل چشمی برش 2/3 میلیمتری در قرنیه یا 6 میلیمتری در قرنیه و یا اسکلرا داده شد. برش های 6 میلیمتری با بخیه بسته شدند و در برش های 2/3 میلیمتری بسته به وضعیت نشت مایع در صورت لزوم بخیه زده شد. بیماران به مدت یک سال پیگیری شدند. یافته ها: متوسط آستیگماتیسم بیماران قبل از جراحی 1/1 دیوپتر و پس از عمل در ویزیتهای یک روز، یک هفته. یک ماه، سه ماه، و یکسال به ترتیب 9/2، 3/2، 9/1، 5/1 و 5/1 دیوپتر بود. سیر آستیگماتیسم در همه برش ها به سمت آستیگماتیسم مخالف قاعده بود و این سیر به خصوص در برش 2/3 میلیمتر قرنیه ای فوقانی و بدون بخیه بارزتر از بقیه موارد بود. برش 2/3 میلیمتری قرنیه ای تمپورال و بدون بخیه در بین بقیه برش ها، آسیتگماتیسم کمتری ایجاد کرده و با ثبات بوده است. (9/0 دیوپتر تغییر آستیگماتیسم پس از یکسال نسبت به قبل از عمل). برش اسکلرال تونل فوقانی نسبت به برش 6 میلیمتری قرنیه ای فوقانی با بخیه از ثبات بیشتری برخوردار بوده و نوسانات کمتری داشته و در انتها نیز مانند برش 2/3 میلیمتری قرنیه ای تمپورال آستیگماتیسم کمی ایجاد می کند. (9/0 دیوپتر تغییر آستیگماتیسم پس از یک سال نسبت به قبل از عمل)نتیجه گیری و پیشنهادات: فشار پلک بر روی برش های قرنیه ای فوقانی و بدون بخیه باعث شیفت بیشتر به سمت آستیگماتیسم مخالف قاعده در مقایسه با برش های تمپورال می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 899

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    24-29
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1063
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

هدف: تعیین اثر، عوارض و میزان رضایت بیماران متعاقب عمل جراحی LASEK در اصلاح نزدیک بینی متوسط تا شدید.مواد و روش ها: 51 چشم از 28 بیمار با نزدیک بینی بیشتر از 5- دیوپتر در این مطالعه آینده نگر مورد ارزیابی قرار گرفت. تمامی این چشم ها توسط یک جراح عمل شدند. قبل از عمل تمامی بیماران مورد معاینه با اسلیت لامپ، ریفرکشن، حدت بینایی با و بدون اصلاح عیب انکساری، توپوگرافی و پاکیمتری قرار گرفته اند. بیماران برای هفت روز اول و سپس ماه اول و سوم بعد از عمل معاینه شده اند. با استفاده از پرسشنامه میزان glare و هاله بینی (با درجات از صفر تا پنج) و میزان درد (با درجات از صفر تا سه) در یک و سه ماه بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان کدورت قرنیه نیز با درجات از صفر تا چهار مثبت توسط جراح ارزیابی شد. یافته ها: تمامی بیماران در ماه اول و 74% آنها در پایان سه ماه برای معاینه حضور یافتند. در ماه اول بعد از عمل 49 چشم (98%) دید بدون اصلاح 40/20 یا بهتر داشته اند. میانگین و انحراف معیار زمان ترمیم اپیتلیوم 3.26±1.14 روز و درجه در 1.11±0.83 بود. میانگین و انحراف معیار رفرکشن معادل اسفریک از -6.54±1.17 دیوپتر قبل از عمل، به 0.32±0.55 در ماه اول و 0.16±0.77 در ماه سوم بعد از عمل رسید. در ماه اول و سوم بعد از عمل به ترتیب 46% و 9/45% از چشمها دچار کدورت قرنیه تا درجه 1+ و یک چشم دچار کدورت 2+ در ماه اول و سوم بعد از علم شد. در ماه سوم بعد از عمل متوسط امتیاز1.83±0.99 glare  و متوسط امتیاز هاله بینی 2.43±1.44 بود.نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج مطالعات بیانگر آن است که LASEK یک روش موثر و کم خطر برای درمان نزدیک بینی متوسط تا شدید خصوصا در چشم های با قرنیه نازک میباشد، البته انجام مطالعات طولانی تر برای تایید نتایج این مطالعه ضروری است.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1063

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    30-35
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    2205
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

سابقه و هدف: عمل کاتاراکت در بیمارانی که گلوکوم همزمان دارند در اغلب اوقات باعث افزایش فشار چشم طولانی تری نسبت به چشم های نرمال می شود که این حالت در بیمارانی که آسیب نسبتا شدید عصب بینایی دارند، باعث افت قابل ملاحظه دید و میدان بینایی می شود. در این مطالعه که در طی سال های 1376 تا 1379 در مرکز آموزشی امام حسین(ع) انجام شد، نتایج درمانی و عوارض عمل جراحی توام ECCE+PCIOL+Trabx و مجزای گلوکوم و کاتاراکت (ابتدا ترابکولکتومی و بعد از مدتی عمل کاتاراکت) بررسی گردید و نتایج بین دو گروه مقایسه شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به روش کارآزمایی بالینی (Clinical Trial) و بر روی 38 چشم از 35 بیمار انجام شده است. 19 چشم تحت عمل توام قرار گرفتند و 19 چشم دیگر ابتدا تحت عمل ترابکولکتومی و در صورتی که فشار چشم زیر 19 میلیمتر جیوه (با یا بدون دارو) داشتند، بعد از مدتی تحت عمل کاتاراکت به روش Clear Cornea قرار گرفتند. در هر گروه سن، جنس، نوع گلوکوم، مدت پیگیری، دید قبل و بعد از عمل، فشار چشم قبل و بعد از عمل، تعداد داروهای ضد گلوکوم قبل و بعد از عمل، نسبت C/D عوارض قبل و بعد از عمل بررسی شد و یافته ها با تست آماری Student's T-test و Chi-Square و  Fisher آنالیز شد. یافته ها: پس از 18.5±12.3 ماه پیگیری در گروه توام، فشار چشم از 23.4±7 mmHg قبل از عمل به 14±4 mmHg  بعد از عمل رسید (P<0.001). در گروه Clear Cornea پس از 22.2±14 ماه پیگیری، فشار چشم از 11±5.3 mmHg قبل از عمل به 15±4 mmHg بعد از عمل رسید (P=0.01). در میزانIOP  بعد از عمل، در دو گروه، از نظر آماری اختلاف قابل توجهی وجود نداشت. در گروه توام تعداد داروها از 11.3±0.99 قبل از عمل به 0.84±0.52 بعد از عمل رسید و در گروه Clear Cornea از 0.36±0.77 قبل از عمل به 1.11±1.1 بعد از عمل رسید (P=0.02) بین دو گروه از نظر میزان دید، فشار چشم، تعداد داروهای مصرفی در آخرین F/U تفاوت معنی داری از نظر آماری وجود نداشت،P  به ترتیب 32/0، 42/0 و 34/0 بوده است. از نظر عوارض بعد از جراحی، یووییت و هایفما، در گروه توام بالاتر از گروه Clear Cornea بود که البته با درمان های روتین قابل کنترل بود. اما اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که اختلاف قابل توجهی بین VA،IOP  و تعداد داروهای مصرفی بعد از عمل بین دو گروه در آخرین F/U وجود نداشت بنابراین در بیمارانی که امکان 2 عمل مجزا وجود ندارد بهتر است عمل توام (Combined) انجام شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 2205

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    36-42
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1092
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

پیشینه و هدف: با توجه به روند رو به افزایش لیزیک هیپروپیک و وجود گزارشات گوناگون از موفقیت ها و محدودیت ها و عوارض آن و نیاز چشم پزشکان به اطلاعات بیشتر راجع به این امر، این تحقیق به منظور تعیین نتایج عمل و عوارض لیزیک هیپروپی در مبتلایان به عیوب انکساری مراجعه کننده به کلینیک تخصصی آبان اصفهان در سال های 80-79 انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش نیمه تجربی Quasi experimental بر روی بیماران واجد شرایطی که به وسیله یک جراح (م ـ ق) تحت عمل لیزیک قرار گرفتند و حداقل یک سال پیگیری داشته اند انجام شده است. خصوصیات فردی، میزان رفراکشن، معاینات و اقدامات قبل و بعد از عمل و کلیه داده های سنجش شده در فرم های جمع آوری اطلاعات ثبت گردیده به طوری که تنها بیمارانی که دچار دوربینی ساده یا توام با آستیگماتیسم بدون هیچ گونه بیماری چشمی و یا سیستمیک بودند مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به میزان عیب انکساری قبل از عمل، بیماران به سه گروه تقسیم شده و تاثیر عمل بر اصلاح هیپروپی و آستیگماتیسم و دید اصلاح نشده و اصلاح شده و عوارض عمل تعیین گردید. یافته ها: طی مدت مورد بررسی تعداد 51 چشم از 26 بیمار واجد شرایط بودند که 5/61% مرد و 5/38% زن و میانگین سنی آنها 35.96±9.74 سال بود.میانگین رفراکشن سابژکتیو قبل از عمل +4.46±1.17 دیوپتر بود که بعد از عمل به میزان +0.99±0.64 دیوپتر رسید (P<0.001).میانگین آستیگماتیسم 1.07±(1.14) دیوپتر قبل از عمل به 0.74±(0.58) دیوپتر بعد از عمل کاهش یافت (P<0.024). دید اصلاح شده 20/20 قبل از عمل 4/25% و بعد از عمل 4/27% بود و دید اصلاح شده 20/40 و یا بیشتر قبل و بعد از عمل یکسال و به میزان 2/88% و دید اصلاح نشده 20/20 و 20/40 یا بیشتر به ترتیب در 7/15% و 3/82% در بعد از عمل حاصل شد. پس از عمل شکایات بیماران به ترتیب 1/73% تاری دید، 2/69% پخش نور، 6/34% احساس زبری و خشکی در چشم و 3/19% احساس خستگی بود و در 8/56% چشم ها رسوب آهن در قرنیه مشاهده شد و در 8/9% موارد کراتیت سطحی نقطه ای مشاهده شد. نتیجه گیری: براساس این مطالعه، عمل لیزیک روشی موثر و کم خطر در اصلاح موارد خفیف و متوسط دوربینی ساده و توام با آستیگماتیسم میباشد ولی ممکن است باعث بروز شکایاتی نیز در بیماران شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1092

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    50-57
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    675
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

سابقه و هدف: درمان های متعددی برای نمایان شدن هیدروکسی آپاتیت پیشنهاد شده است که احتمال موفقیت هیچ کدام قطعی نیست و بعضا دارای موربیدیتی برای بیمار می باشند. این مطالعه به منظور تعیین نتایج پیوند پرده آمنیون در نمایان شدن هیدروکسی آپاتیت در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان فارابی تهران از فروردین 1380 تا شهریور 1381 انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه به صورت Quasi-Experimental بدون گروه شاهد بر روی 14 بیمار مبتلا به عارضه نمایان شدگی هیدروکسی آپاتیت با اندازه بیش از 3 میلیمتر انجام شد. کشت از ترشحات ملتحمه گرفته شد و در صورت مثبت بودن، درمان با آنتی بیوتیک مناسب انجام شد. بیماران حداقل به مدت یک هفته قبل از عمل تحت نظر گرفته شدند و در صورت کوچک نشدن اندازه نمایان شدگی، کاندید عمل پیوند پرده آمنیون شدند. پیوند پرده آمنیون در 7 بیمار به صورت یک لایه ای و در 7 بیمار به صورت چند لایه ای انجام شد. بیماران در روزهای 1 و 3 و 5 و 7 بعد از عمل و سپس هر هفته به مدت حداقل 2 هفته و حداکثر 5 هفته از نظر اندازه محل نمایان شدگی هیدروکسی پیگیری شدند.یافته ها: بیماران شامل 9 مرد و 5 زن با میانگین سنی 27.5±13.2 سال بودند. فاصله زمانی کاشت هیدروکسی آپاتیت تا نمایان شدن آن به طور متوسط 40±12.9 روزه و اندازه نمایان شدگی 6.75±1.33 میلیمتر بود. بیشترین علت تخلیه چشم فتیزیس گلوب ناشی از تروما بود. طول دوره پیگیری بعد از عمل پیوند پرده آمنیون 5-2 هفته بود. در موارد آمنیون یک لایه ای، به طور متوسط پس از 7/1 هفته و در مورد آمنیون چند لایه ای، به طور متوسط پس از 9/3 هفته، پرده آمنیون اضمحلال پیدا کرد که 2/2 هفته طولانی تر از حالت یک لایه ای بود (P<0.000) و در هیچ موردی از بیماران ترمیم یا کوچک شدن محل نمایان شدگی هیدروکسی آپاتیت مشاهده نشد.نتیجه گیری و پیشنهاد: احتمالا پیوند پرده آمنیون در درمان نمایان شدن هیدروکسی آپاتیت روش موثری نیست. بنابراین روش های درمانی دیگری برای این عارضه پیشنهاد می شود.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 675

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    101-108
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    999
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

هدف: مقایسه اثر درمانی و عوارض قطره سیکلوسپورین و میتومایسین در درمان کراتوکنژنکتیویت فصلی مقاوم. روش: در این مطالعه که یک چشم هر فرد با چشم دیگر او مقایسه میشد، هر چشم فقط یا قطره سیکلوسپورین 2% و یا قطره میتومایسین 005/0%  چهار بار در روز به مدت 4 هفته دریافت می کرد. نتایج: در 21 بیمار (42 چشم) بررسی شده سیکلوسپورین در مقایسه با پیش از درمان به شکل معنی داری موجب بهبودی شده بود (P=0.012) و در مقایسه با میتومایسین نیز بهبودی ایجاد شده بیشتر بود (P=0.046) قطره سیکلوسپورین احساس راحتی (Ocular Comfort) بیشتری را در مقایسه با میتومایسین ایجاد کرده بود (P=0.003). قطره میتومایسین با 14 مورد تشدید یا ایجاد موارد جدید کراتوپاتی Punctate همراه بود و در 5 چشم (24%) از چشم های درمان شده با میتومایسین هیپوتونی ایجاد شد. هیپوتونی با درگیری لیمبال، زمان و شدت بیماری ارتباط معنی داری داشت (همه موارد (P<0.05 و 6 بیمار (29%) سوزش قابل توجه به دنبال چکاندن قطره سیکلوسپورین را گزارش کردند. استنتاج: قطره میتومایسین (حتی در دوزهای با غلظت پایین و برای مدت کوتاه) درمان مناسبی برای کراتوکنژنکتیویت فصلی نیست زیرا موجب کراتوپاتی Punctate و هیپوتونی می شود. قطره سیکلوسپورین یک درمان کمکی یا جایگزین مناسب برای درمان های رایج کراتوکنژنکتیویت فصلی است. اثر درمانی بلند مدت و عوارض احتمالی آن (از جمله تحمل و پذیرش فورمولاسیون دارویی آن) موضوعات تحقیقاتی آینده می باشند.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 999

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    109-114
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1571
  • دانلود: 

    381
چکیده: 

مقدمه و هدف: محاسبه قدرت لنز داخل چشمی یکی از مشکلات فعلی در جراحی کاتاراکت می باشد. این مطالعه به منظور ارزیابی دقت و مقایسه 6 فرمول موجود در محاسبه قدرت لنز داخل چشمی در بیمارانی که به علت کاتاراکت سنی مورد عمل جراحی قرار می گیرند، طراحی و انجام شد. مواد و روش ها: 61 چشم از 58 بیماری که به علت کاتاراکت سنی تحت اعمال جراحی بدون عارضه فیکو یا اکستراکپسولر همراه با جاگذاری لنز داخل چشمی در اطاق خلفی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. رفراکشن نهایی 6 ماه بعد از جراحی صورت گرفت. عیب انکساری مطلق به صورت تفاوت عیب انکساری ملاحظه شده با عیب انکساری مورد انتظار محاسبه گردید. چشم ها براساس طول محور چشم به سه گروه تقسیم شدند >24.5 mm)و 22-24.5 mm و (<22 mm و یافته ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: 55% بیماران (32 بیمار) را مردان و بقیه را زنان تشکیل می دادند. سن بیماران از 80-35 سال (میانگین 65±11.2 سال) متغیر بود. میانگین عیب انکساری مطلق 1.09±0.67 بوده و هیچ تفاوتی بین 6 فرمول یاد شده وجود نداشت. فرمول SRK1 نتایج بهتری داشت ولی در چشم ها با طول محوری کوتاه (از نظر خطای مطلق نهایی)، متوسط و بالا، هیچ تفاوت قابل ملاحظه ای بین 6 فرمول مشاهده نشد. نتیجه گیری: در کل میانگین خطای مطلق 6 فرمول یاد شده مشابه بوده و انتخاب فرمول ها باید براساس دسترسی، آشنایی و سادگی فرمول صورت گیرد. در ضمن در چشم های کوتاه نیز باید دقت بیشتری صورت گیرد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1571

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 381 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    1382
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    115-118
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    1564
  • دانلود: 

    383
چکیده: 

مقدمه و هدف: این مطالعه با هدف بررسی کاربرد پیوند پرده آمنیون در بازسازی سطح چشم (ملتحمه، قرنیه و صلبیه) طراحی و صورت گرفت. طرح مطالعه: مجموعه موارد گذشته نگر. مواد و روش ها: 29 چشم از 28 بیماری که در طی یک دوره 14 ماهه در بیمارستان فارابی تحت عمل پیوند پرده آمنیون قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. در بازسازی ملتحمه، بافت جوشگاهی (Scar) برداشته شده و پرده آمنیون با استفاده از بخیه های منقطع با ویکریل 0-8 در محل قرار داده شد. در نقص اپی تلیالی قرنیه، پس از دبریدمان ظریف، پرده آمنیون روی نقص موجود گسترده شده و با استفاده از بخیه های منقطع یا پیوسته با نایلون 0-10 صفر دوخته شد. یافته ها: متوسط پیگیری بیماران 7/6 ماه (محدوده 14-4 ماه) بود. در 14 چشم از 17 چشمی که تحت عمل بازسازی ملتحمه قرار گرفتند، پیوند موفقیت آمیز بود ولی در 2 چشم به علت کنتراکچر فورنیکس ها و در یک چشم که ایمپلانت در معرض قرار گرفته بود، پیوند با شکست مواجه شد. در تمامی موارد باقیمانده که دچار melting اسکلرا متعاقب جراحی ناخنک و یا نقص اپی تلیالی قرنیه بودند، نتایج خوب بود. نتیجه گیری: پرده آمنیون انسانی باید به عنوان سوبسترای جایگزینی در بازسازی سطح چشم مدنظر قرار گیرد.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 1564

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 383 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0
اطلاعات دوره: 
  • سال: 

    2003
  • دوره: 

    16
  • شماره: 

    1
  • صفحات: 

    119-124
تعامل: 
  • استنادات: 

    0
  • بازدید: 

    305
  • دانلود: 

    351
چکیده: 

Purpose: Voltaren (Diclofenac sodium 0.1%) is the first NSAID eye care product approved by FDA for use immediately after cataract surgery to treat ocular inflammation. There are numerous reports of corneal complications of generic Diclofenac (Falcon). This article is aimed at elucidating the impact of Voltaren on tear film of 24 patients with idiopathic episcleritis after a period of 14 days treatment.Materials & Methods: This research designed as a double-blind randomized clinical trial.Baseline values of tear film function of both control and experimental groups obtained through tear breakup time (TBUT) and Schirmer I tests and reassessed on day 15.Voltaren and placebo (normal saline 0.9%) were given to experimental and control groups, respectively. Both groups received Ibuprofen 400mg q8h. Results were analyzed using pooled-t-test.Results: Among 24 patients in experimental group, mean baseline TBUT and Schirmer I values were 15.88 (11-25) seconds and 16.58 (10-35) mm, respectively. At the end of the treatment period, mean TBUT and Schirmer I values measured 14.62 (8-20) seconds and 14.25 (7-31) mm, respectively.In 27 patients of control group, mean baseline TBUT and Schirmer I values were 14.54 (10-22) seconds and 14.58 (10-37) mm, respectively, and on day 15 recorded as 13.62 (9-18) seconds for TBUT and 13.41 (8-25) mm for Schirmer I. A statistically significant difference in schirmer I observed between experimental and control groups (0.89 mm with P=0.008, CI=95%).Conclusion: Despite statistically significant reduction in Schirmer I values among experimental group, it seems to be too small to be clinically important. However, with prolonged application of Voltaren, the impact may become more obvious. Additional time expanded clinical trials are recommended.

آمار یکساله:   مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resources

بازدید 305

مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesدانلود 351 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesاستناد 0 مرکز اطلاعات علمی Scientific Information Database (SID) - Trusted Source for Research and Academic Resourcesمرجع 0