مجله علمی شیلات ایران (فارسی)
سال:1398 | دوره:28 | شماره:2 |تعداد مقالات:20

یک آزمایش 8 هفته ای به منظور تعیین مقدار مناسب جایگزینی پودر ماهی جیره با پودر سوسک زرد (Tenebrio molitor) جهت ارزیابی اثر آن بر عملکرد رشد، شاخص های خونی و پاسخ های ایمنی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) انجام شد. 5 جیره با میزان نیتروژن و چربی یکسان با سطوح جایگزینی 0 درصد (شاهد)، 25 درصد (TM25)، 50 درصد (TM50)، 75 درصد (TM75) و 100 درصد (TM100) پودر ماهی با پودر سوسک زرد فرموله شدند. هر جیره به طور تصادفی در سه تکرار با 20 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 5/0± 10 گرم تقسیم بندی گردید (مجموعاً 300 بچه ماهی). در پایان آزمایش نتایج نشان داد که میانگین وزن نهایی بچه ماهیان تغذیه شده با جیره های شاهد (7/0± 7/41 گرم) و جیره حاوی 25 درصد (1/2± 1/43 گرم) پودر لارو سوسک زرد به طور معنی داری نسبت به سایر تیمارها بالاتر بود (05/0>p). پایین ترین میزان ضریب تبدیل غذایی در تیمار شاهد (1/0± 76/0) مشاهده شد که نسبت به تیمار 70 درصد (06/0± 93/0) اختلاف معنی داری داشت (05/0>p). درصد افزایش وزن ماهیان با افزایش میزان پودر سوسک زرد در جیره کاهش نشان داد. تعداد سلول های قرمز خون تحت تأثیر سوسک زرد قرار نگرفت، اما میزان هموگلوبین و هماتوکریت با افزایش سطح سوسک زرد کاهش یافتند (05/0>p). جایگزینی پودر ماهی با پودر سوسک زرد تأثیر معنیداری بر میزان گلوکز و تری گلیسرید پلاسما ماهیان در مقایسه با جیره شاهد ایجاد نکرد (05/0p). میزان هورمون کورتیزول و فعالیت مسیر کمپلمان پلاسما در بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری نشان نداد (05/0

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات مکمل سازی جیره غذایی با عصاره درمنه (Artemisia annua) بر شاخص های خون شناسی و سرولوژی ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) انجام شد. ماهیان با میانگین وزن اولیه (12/1± 32/90 گرم) به مدت 60 روز با جیره های غذایی حاوی 0، 5/0، 1 و 5/1 درصد عصاره درمنه ( بترتیب تیمارهای T1، T2، T3 و T4) تغذیه شدند. پایان دوره آزمایش نتایج نشان داد که میزان وزن کل در رژیم جیره غذایی حاوی عصاره گیاه در تیمار 3 (62/10± 70/143 گرم) در مقایسه با شاهد (99/5± 63/130 گرم) به طور معنی داری افزایش یافت (05/0p<). نتایج نشان داد که گلبول های قرمز، هموگلوبین، غلظت متوسط هموگلوبین در رژیم های تغذیه شده حاوی A. annua نسبت به شاهد بالاتر بود. گلبول های سفید، هماتوکریت و متوسط هموگلوبین گلبولی در گروه های آزمایشی در مقایسه با شاهد تغییر معنی داری نداشت (05/0p>). بررسی پارامترهای بیوشیمیایی سرم نیز نشان داد در تیمارهای تغذیه شده با عصاره سطح گلوکز به طور معنی داری افزایش یافت. میزان آلبومین تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی نداشت. نتایج حاصل از آنزیم های کبدی نیز نشان داد که رژیم تغذیه ای ماهی در فعالیت آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز (ALP) در مقایسه با شاهد تفاوت معنیداری نداشت (05/0p>). افزودن عصاره درمنه در جیره غذایی ماهی کپور معمولی می تواند نسبت به تیمار شاهد اثرات قابل قبولی بر وضعیت سلامت ماهی داشته باشد، اما بر آنزیم های کبدی تاثیری نداشت.

فوکوییدان یک هتروپلی ساکارید محلول در آب است که حاوی قند فوکوز و گروه های سولفاته می باشد و در دیواره سلولی جلبک های قهوه ای و برخی بی مهره گان یافت می شود. در این مطالعه اثر سطوح مختلف آن بر ایمنی غیر اختصاصی و فعالیت ضد باکتریایی سرم خون قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزنی70/0 ± 74/18 گرم به مدت 8 هفته مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش شامل سطوح صفر (شاهد)، 1/0، 5/0، 1 و 2 درصد فوکوییدان در هر کیلوگرم جیره بود و در قالب پنچ تیمار با سه تکرار در تانک های 100 لیتری آغاز شد. در این مطالعه شاخص های مربوط به گلبول قرمز از قبیل: تعداد گلبول قرمز (RBC)، مقدار هموگلوبین (HB)، هماتوکریت (HCT)، حجم گلبول های قرمز (MCV)، متوسط غلظت هموگلوبین (MCHC) و میانگین هموگلوبین (MCH)، در بین تیمار های دارای اختلاف معنی دار نبود )05/0<(p در صورتیکه تعداد گلبول سفید (WBC) در بین تیمارهای مختلف دارای تفاوت معنی داری بود )05/0>(p. بیش ترین میزان پروتئین تام و HDL در تیمار 1/0 درصد فوکوییدان مشاهده شد (05 0>p) و گروه شاهد بیش ترین میزان LDL را نشان داد (05 0> (pو میزان گلوکز در بین تیمارها تفاوت معنی داری را در بر نداشت (05 0(p. بیش ترین و کمترین فعالیت لیزوزیم، ACH50 و میزان پروتئین های C4 و C3 بترتیب مربوط به تیمار 1/0 درصد فوکوییدان و شاهد بود. فعالیت ضد باکتری سرم در تیمارها در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری را نشان داد) 05/0>(p. بالاترین و کمترین فعالیت سرم بترتیب در دوز 1/0 درصد و 2 درصد فوکوییدان مشاهده شد. بر طبق نتایج این تحقیق می توان نتیجه گرفت که فوکوییدان در کمترین دوز سبب تحریک سیستم ایمنی ذاتی قزل آلای رنگین کمان می شود.

این آزمایش به منظور بررسی امکان کاربرد پودر کرم خاکی در تغذیه ماهی اسکار در قالب طرح تصادفی با سه تیمار، هر یک با سه تکرار در 9 آکواریوم به مدت 9 هفته، به اجرا درآمد. در هر آکواریوم 20 قطعه ماهی با میانگین وزنی 5/0± 6/3 گرم ذخیره سازی گردید. پودر کرم خاکی به نسبت های صفر (شاهد)، 50 درصد و 100 درصد جایگزین جیره غذایی بیومار گردید. در این آزمایش 3 تیمار در نظر گرفته شد که شامل تیمارهای ذیل بود. تیمار 1: ماهیانی که 100 درصد از جیره غذایی بیومار تغذیه شده اند. تیمار 2: جیره ترکیبی50 درصد پودر کرم خاکی و 50 درصد جیره غذایی بیومار و تیمار 3: ماهیانی که 100 درصد از پودر کرم خاکی تغذیه نمودند. برای هر یک از تیمارها 3 تکرار اختصاص داده شد. میزان غذای مورد نیاز با توجه به وزن توده زنده برابر با 3 درصد وزن بدن و 3 بار در روز صورت گرفت. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب، نظیر دما (5/0± 28) درجه سانتی گراد، اکسیژن (ppm 2/0± 8/7) و pH (11/0± 1/8) اندازه گیری شد و تحت کنترل بود. نتایج این تحقیق نشان داد که بین تیمارهای مورد بررسی از نظر وزن بدن ماهیان، اختلاف معنی دار آماری مشاهده می گردد (05/0p<)، بطوریکه بیشترین درصد افزایش وزن بدن (23 /0± 02/173گرم)، نرخ رشد ویژه (26/0± 02/2درصد)، میانگین رشد روزانه (15/3± 4/17 درصد)، نرخ کارآیی پروتئین (16/0± 85/1 درصد) در تیمار جیره غذایی بیومار مشاهده شد (05/0p<). همچنین نتایج نشان داد که جیره غذایی بیومار بیشترین کارآیی تغذیه ای (05/0± 99/0) را بخود اختصاص داد و تفاوت معنی داری را با تیمار 3 داشته است (05/0p<). از سوی دیگر، بیشترین درصد بازماندگی در تیمار پودر کرم خاکی مشاهده شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که جیره غذایی بیومار می تواند اثرات مطلوبی بر شاخص های رشد و تغذیه ماهی اسکار داشته باشد، اما جیره ترکیبی بیومار و کرم خاکی و جیره کرم خاکی (100 درصد) توانایی تأمین نیازهای غذایی ماهیان را ندارد.

در این تحقیق تاثیر استفاده کودهای آلی بر عملکرد رشد بچه ماهیان نورس کپورماهیان مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در تانک های 300 لیتری در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار و هر کدام با سه تکرار طی مدت 3 ماه انجام گردید. بچه ماهیان به طور تصادفی به تعداد 60 قطعه با میانگین وزن 05/0± 6/0 گرم در هر تانک به نسبت 5/0: 5/1: 2: 6 (5 درصد، 15 درصد، 20 درصد و 60 درصد بترتیب کپور سرگنده، کپور علفخوار، کپور معمولی، کپور نقره ای) ذخیره سازی شدند. 7 تیمار عبارت بودند از: شاهد (C)، ورمی کمپوستkg/m3 1 (T1)، کود ورمی کمپوستkg/m3 5/1 (T2)، کود کمپوستkg/m3 1(T3)، کود کمپوستkg/m3 5/1 (T4)، کود گاوkg/m3 1 (T5)، کود مرغkg/m3 6/0 (T6) که در 3 تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. تولید اولیه، پلانکتون ها، کفزیان، پارامترهای کیفی آب (درجه حرارت، اکسیژن محلول، اکسیژن مورد نیاز شیمیایی یا COD، نیتروژن-آمونیوم و فسفات) و کلروفیل a هر دو هفته یکبار اندازه گیری شدند. در پایان دوره آزمایش شاخص های رشد بچه کپورماهیان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار اکسیژن محلول، کلروفیل a، تعداد فیتوپلانکتون و زئوپلانکتون در تیمار T1 و کمترین آن در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0p<). بیشترین میزان کفزیان در تیمار T6نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. بر اساس نتایج، بهترین عملکرد رشد در تیمار T1 بود که بجز تیمار T6 با سایر تیمارها اختلاف معنی داری نشان داد (05/0p<). به طور کلی، نتایج بدست آمده نشان داد که استفاده از کود ورمی کمپوست به میزانkg/m3 1 در سال می تواند پارامترهای کیفی آب، پلانکتون و عملکرد رشد بچه کپورماهیان را بهبود بخشد.

زئوپلانکتون ها نقش مهمی را در زنجیره غذایی بوم سازگان آبی دارند که به عنوان حلقه واسط زنجیره غذایی بین تولید کننده ها (فیتوپلانکتون) و سطوح غذایی بالاتر عمل می کنند. هدف از این تحقیق، شناسایی و بررسی تراکم زئوپلانکتون ها در خلیج گرگان (حوضه جنوب شرقی دریای خزر) می باشد. نمونه برداری به صورت فصلی در سال 1396 به وسیله تور پلانکتون با چشمه 100 میکرون و قطر دهانه 36 سانتی متر در هر ایستگاه با سه تکرار و از سه منطقه پن-کالچر، اسکله آشوراده و منطقه دهنه ورودی دریا به خلیج صورت گرفت. در این مطالعه گروه های زئوپلانکتونی متعلق به 16 جنس از 5 گروه شامل کپه پودا (Copepoda)، گرد تنان یا گردان دهانان (Rotatoria)، تک یاخته ای ها یا مژه داران (Protozoa)، زئوپلانکتون های موقتی (meroplankton=zoobenthos) و یک گروه شامل سایر گروه های زئوپلانکتونی، شناسایی شدند. میانگین شاخص تنوع شانون در طول زمان نمونه برداری (26/0± 57/1)، شاخص غنای گونه ای مارگالف(43/0± 83/1) و شاخص یکنواختی پیلو (12/0± 69/0) بود. کمترین میزان شاخص تنوع شانون (12/1) در فصل پاییز منطقه اسکله ایستگاه 6 و بیشترین شاخص مارگالف (76/2) در فصل بهار منطقه پن ایستگاه 2 و برای شاخص یکنواختی پیلو بیشترین مقدار این شاخص (92/0) برای فصل زمستان منطقه اسکله ایستگاه 5 مشاهده گردید. آنالیز خوشه بندی و مقیاس بندی چندبعدی غیر متریک میزان شباهت ایستگاه ها به یکدیگر بر اساس توزیع فراوانی گونه ها را در دو گروه مجزا نشان داد.

هدف از این تحقیق تهیه پروتئین آبکافتی (هیدرولیزی) از اندرونه (امعاء و احشاء) قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)، تعیین وزن مولکولی پپتیدهای حاصله و استفاده از پروتئین آبکافتی در جیره غذایی بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان برای بررسی تاثیر آن بر برخی از فاکتور های خونی و بیوشیمیایی ماهی بود. برای این منظور آبکافت اندرونه ماهی قزل آلای رنگین کمان به وسیله آنزیم آلکالاز انجام شد. فعالیت آنتی اکسیدانی (DPPH) پروتئین آبکافتی حاصله از اندرونه قزل آلای رنگین کمان 6/1± 85 درصد به دست آمد. پروتئین آبکافتی با مقادیر مختلف صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 2 درصد جیره برای مرحله ی دوم آزمایش مورد استفاده قرار گرفت. 252 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط 22/0 ± 74/9 گرم به صورت تصادفی در 4 تیمار (سه تکرار) به مدت 60 روز با جیره های مورد نظر روزی 3 بار تا حد سیری تغذیه شدند. وزن مولکولی پپتیدهای حاصله از آبکافت در دامنه 700 دالتون تا 2 کیلودالتون متغیر بود و در پایان آزمایش فاکتور های خونی (تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، تعداد گلبول سفید، MCV، MCH و MCHC)، فاکتور های بیوشیمیایی سرم خون (پروتئین کل، آلبومین، گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید) و ایمنی (فعالیت لیزوزیم) ارزیابی شدند. افزایش مکمل پروتئین آبکافتی تا سطح 2 درصد باعث و هموگلوبین شد (05/0>P). مقدار گلبول قرمز و گلبول سفید تفاوت معنی داری بین تیمارها نشان نداد (05/0P). بیشترین مقدار آلبومین و کلسترول در تیمار 2 درصد مشاهده شد (05/0>P). بیشترین میزان تری گلیسرید و کمترین میزان گلوکز در تیمار شاهد به دست آمد (05/0>P). فعالیت لیزوزیم در تیمارهای حاوی پروتئین آبکافتی نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی دار نشان داد، به طوری که با افزایش میزان پروتئین آبکافت شده تا سطح 2 درصد مقدار افزایش یافت و کم ترین فعالیت لیزوزیم نیز در تیمار شاهد مشاهده شد (05/0>P). با توجه به نتایج به نظر می رسد استفاده از پروتئین آبکافت شده تا میزان 2 درصد در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان می تواند بر برخی فاکتور های خونی و سرمی بیان شده موثر بوده و ایمنی ماهی را بهبود بخشد.

این پژوهش به منظور بررسی عملکرد صادرات خاویار ایران و شناسایی عوامل اثرگذار بر آن انجام شده است. بدین منظور، این پژوهش به بررسی تاثیر متغیرهای توانایی مدیریت راهبردی پایداری، میزان گرایش به بازار صادرات و انعطاف پذیری صادراتی با در نظر گرفتن تفاوت های محیطی بین بازار داخلی و بازار هدف خارجی بر عملکرد صادراتی خاویار ایران پرداخته است. مطالعه حاضر به لحاظ هدف، از نوع پژوهش های کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها، از نوع پژوهش های توصیفی-پیمایشی بوده و جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه مدیران شرکت های صادرکننده خاویار در سطح کشور می باشد. آلفای کرونباخ 9/0 بدست آمد که نشان دهنده مناسب بودن پایایی پرسشنامه است. ارتباط بین متغیرهای پژوهش از طریق تحلیل مسیر در نرم افزار لیزرل نسخه 8. 8 مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه تحلیل حاکی از آن است که مدیریت راهبردی پایداری، بیشترین تأثیر را بر عملکرد صادرات خاویار ایران داشته است. پس از آن بترتیب متغیرهای انعطاف پذیری صادرات و رفتار گرایش به بازار صادراتی و نهایتاً پویایی بازار بر عملکرد صادرات تأثیر مثبت و معنی دار دارند.

در این مطالعه رده های اولیه سلولی از طریق کشت قطعاتی از باله ی دمی ماهی سفید دریای خزر به روش کاشت با دو تیمار (بدون آنزیم و تیمار با آنزیم تریپسین) انجام شد. بدین منظور قطعات (1 میلی متر مکعب) بافت باله دمی در شرایط استریل از 10 عدد ماهی جوان و سالم با میانگین وزن 1± 12 گرم و میانگین طولی 1± 11 سانتی متر جدا شده و در محیط کشت L-15 (Leibovitz L-15) دارای سرم جنین گاوی (10 و 20 درصد) و آنتی بیوتیک پنی سیلین استرپتومایسین با pH 8/6 و 2/7 کاشته شد و در دمای 21 و 24 درجه سانتیگراد نگهداری گردیدند. مخلوطی از انواع سلول ها از روز دوم بصورت پراکنده و متصل به فلاسک کشت مشاهده گردیدند، اما لایه سلولی یکنواخت شامل سلول ها با مورفولوژی ناهمگن اپیتلیالی و شبه فیبروبلاستی پس از 14-12 روز تشکیل گردید. کشت مجدد سلول ها با استفاده از آنزیم تریپسین انجام شد. در کشت های مجدد، تک لایه سلولی شامل سلول هایی با مورفولوژی همگن اپیتلیالی تشکیل شد. تاکنون این سلول ها 21 بار پاساژ داده شدند و این نتایج نشاندهنده امکان تولید رده سلولی دائمی از بافت باله دمی ماهی سفید دریای خزر می باشد.

مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیر فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب بر پراکنش ماهیان در زیستگاه های مصنوعی بندر سلخ و بندر بستانه با استفاده از آزمون مؤلفه های اصلی، به روش بلوک های کاملاً تصادفی به صورت فصلی در سال 1396 انجام شد. با در نظر گرفتن مقادیر ویژه بالاتر از یک تعداد چهار مؤلفه برای شناسایی عوامل مؤثر فیزیکی-شیمایی آب بر تغییرات فراوانی خانواده های غالب استفاده شد. تغییرات کل واریانس های مربوط به مؤلفه های بارگذاری شده حاصل از آزمون مؤلفه ها در زیستگاه های بنادر سلخ و بستانه به ترتیب برابر17/94 و 5/90 درصد حاصل شد. بررسی نمره های عاملی بارگذاری شده در هر یک از مؤلفه ها نشان داد که فاکتورهای نیترات، نیتریت، فسفات و کلروفیل a، با بارهای عاملی قوی مثبت و درجه حرارت و شوری با بارهای عاملی منفی به عنوان مهم ترین عوامل مؤثر بر تغییرات پراکنش جمعیت خانواده های غالب شناسایی شده هستند. همچنین بررسی و مقایسه نتایج آزمون آنالیز مؤلفه ها در مناطق مورد مطالعه نشان داد که درجه حرارت، pH، نیترات، نیتریت و فسفات به عنوان پارامترهای متمایزکننده شرایط کیفیت آب در مناطق موردنظر می باشند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، مواد مغذی (فاکتورهای نیترات، نیتریت، فسفات و کلروفیل a)، همراه با سایر پارامترهای فیزیکوشیمیایی بر ساختار جمعیتی ماهیان تاثیرگذار بوده است.

در این پژوهش، کیفیت نگهداری روغن استخراجی از زائدات ماهی قزل آلای رنگین کمان ( (Oncorhynchus mykissبا استفاده از ترکیبات زیست فعال گیاه آویشن شیرازی (Zataria multiflora) مور بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایشی در این تحقیق شامل تیمار شاهد (فاقد عصاره یا اسانس)، تیمارهای با غلظت 600 و 1200 قسمت در میلیون عصاره ی آویشن شیرازی و تیمارهای با غلظت 600 و 1200 قسمت در میلیون اسانس آویشن شیرازی بودند. نمونه های روغن وارد لوله های آزمایش شده، پس از پیچیده شدن در ورق های آلومینیومی در دمای 50 درجه سانتی گراد انکوبه و در روزهای 0، 3، 6 و 9 آزمایش شدند. مقایسه نتایج بدست آمده از تیمارهای با غلظت 600 و 1200 قسمت در میلیون عصاره و اسانس با تیمار شاهد نشان داد که تعدادی از شاخص های شیمیایی روغن ها شامل عدد پراکسید (52/25 میلی اکی والان بر میلی گرم) و قهوه ای شدن غیر آنزیمی (93/0) در روز 9 دوره نگهداری در تیمار اسانس با غلظت 1200 قسمت در میلیون از کمترین مقدار برخوردار بودند، درحالیکه تعدادی دیگر از شاخص ها شامل میزان مواد واکنش گر با تیوباربیتوریک اسید (09/0 میلی گرم مالون آلدئید بر کیلوگرم)، اسیدهای چرب آزاد (08/0 درصد اولیک اسید) و عدد آنزیدین (30/1) در روز 9 دوره نگهداری در تیمار های عصاره و اسانس 600 قسمت در میلیون کمترین مقدار را داشتند. از سوی دیگر، مقایسه مقادیر شاخص های کیفی اندازه گیری شده در تیمار شاهد و سایر تیمارها در روز 9 دوره نگهداری نشان داد که تقریبا همه شاخصها در تیمار شاهد مقادیر بیشتری داشتند که نشان دهنده فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره و اسانس گیاه آویشن شیرازی در کاهش سرعت فساد اکسیدانی و افزایش ماندگاری روغن های حاوی این عصاره و اسانس می باشد.

به منظور بررسی کارایی ریزجلبک Chlorella vulgaris در حذف نیترات و فسفات آب، با استفاده از رویه سطح پاسخ، تعداد 20 آزمایش طراحی شد و اثرات غلظت نیترات و فسفات اولیه و دوره نوری و برهمکنش آنها بررسی شد. مهمترین عوامل موثر بر کارایی حذف نیترات شامل غلظت نیترات، دوره نوری و برهمکنش دوره نوری-فسفات بود. بیشینه کارایی حذف نیترات (42/49 درصد) در شرایطی بدست آمد که غلظت اولیه نیترات (1500 میلی گرم بر لیتر)، غلظت اولیه ی فسفات (40 میلی گرم بر لیتر) و دوره ی نوری (16ساعت) بودند. غلظت فسفات، طول دوره نوری و برهمکنش غلظت فسفات-نیترات و فسفات-دوره نوری مهمترین فاکتورهای تاثیرگذار بر کارایی حذف فسفات بودند. بیشینه کارایی حذف فسفات (61/41 درصد) در شرایطی بدست آمد که غلظت اولیه نیترات (2250 میلی گرم بر لیتر)، غلظت اولیه فسفات (60 میلی گرم بر لیتر) و دوره نوری (24 ساعت) بودند.

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر عصاره های کاسنی (Cichorium intybus) و علف چای (Hypericum perforatum) بر شاخصهای ایمنی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی ماهی قزل آلای رنگین کمان انجام گرفت. برای این منظور 720 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان به وزن متوسط 5± 100 گرم به طور تصادفی میان چهار گروه آزمایشی شامل جیره شاهد و جیره های حاوی 3% عصاره کاسنی، 3% عصاره علف چای و ترکیب %5/1 عصاره کاسنی و %5/1 عصاره علف چای تقسیم شدند. آزمایش به مدت 12 هفته بطول انجامید. شاخص های ایمنی سرم شامل فعالیت آنزیم لیزوزیم، جایگزین کمپلمان و سطح ایمونوگلوبولین کل به همراه فعالیت آنزیم های آنتی-اکسیدانی مانند کاتالاز (CAT)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) کبد سنجیده شد. بر اساس نتایج بدست آمده، افزودن 3% عصاره کاسنی به جیره غذایی موجب افزایش معنی دار میزان ایمونوگلوبین کل و فعالیت آنزیم لیزوزیم نسبت به گروه شاهد شده است (05/0>p). بالاترین میزان فعالیت جایگزین کمپلمان در تیمار حاوی ترکیب %5/1 عصاره کاسنی و %5/1 عصاره علف چای مشاهده شد. افزودن مجزا و ترکیبی عصاره های هر دو گیاه کاسنی و علف چای به جیره غذایی نیز منجر به افزایش فعالیت آنزیم های SOD و GPX نسبت به جیره شاهد گردید (05/0>p). بیشترین و کمترین فعالیت آنزیم کاتالاز نیز بترتیب در گروه شاهد و تیمار %3 علف چای مشاهده شد (05/0>p). در نتیجه، افزودن %3 عصاره گیاه کاسنی به جیره غذایی باعث بهبود شاخص های ایمنی و %3 علف چای منجر بر افزایش سطح فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی ماهی قزل آلای رنگین کمان شد.

منابع آبی ساکن نظیر تالاب ها علاوه بر اهمیت اقتصادی و اجتماعی از نظر اکولوژیک نیز منابعی با ارزش در تولید آبزیان بشمار می آیند. ضرورت پایش و آگاهی از توزیع مکانی و زمانی کلروفیل آ به دلیل تاثیرات آن در محیط های آبی از اهمیت اساسی در مطالعات زیست محیطی برخوردار است. در رویکرد نوین این قبیل مطالعات، استفاده آمار فضایی جایگاه ویژه ای دارد. این مطالعه با هدف پایش وضعیت مقادیر کلروفیل آ در تالاب بین المللی چغاخور با استفاده از آمار فضایی و شاخص لکه های داغ مبتنی بر سنجش از دور می باشد. بدین منظور داده های ماهواره ای غلظت کلروفیل آ از لندست 8 در سال 2017 تهیه گردید و سپس با استفاده از تکنیک های آمار فضایی موران جهانی و محلی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج موران جهانی نشاندهنده ی خودهمبستگی قوی و توزیع خوشه ای داده ها بود که در فصل بهار از قویترین و در فصل پاییز از ضعیف ترین خودهمبستگی، برخودار بود. نتایج موران محلی، حاکی از تعداد بالای خوشه های بالا-بالا مقادیر غلظت کلروفیل آ در فصل بهار نسبت به پاییز بود. این امر در اطراف تالاب بویژه نواحی غربی و جنوبی بارزتر بود که می تواند ناشی از فعالیت های متمرکز در این نواحی باشد. همچنین تاثیر و نقش عوامل اقلیمی و محیطی پیرامون تالاب نیز می تواند قابل ملاحظه باشد. در مجموع، نتایج این مطالعه کارایی این آماره را در شناسایی نقاط بحرانی و تفکیک مناسب، بر اساس اصول آمار فضایی بخوبی نشان داد و می تواند به عنوان الگویی در پارامترهای اکولوژیک در سایر منابع آبی کشور بکار گرفته شود.

Ceratium hirundinella به عنوان یک شاخص بیولوژیکی در تغییرات زیست محیطی و اقلیمی در نظر گرفته می شود. در تابستان 2018، حضور Cerunium hirundinella در منطقه ایرانی دریای خزر گزارش شده است. بنابراین مقاله حاضر به بررسی روند تغییرات گونه فیتوپلانکتونی فوق در حوزه ایرانی دریای خزر در طی 3 دهه پیشین پرداخته است. این مطالعه نشان داد که در زمستان سال 1374، Ceratium درصد بسیار کمی از تراکم فیتوپلانکتون را تشکیل داد. در تابستان سال 1391، سهم این گونه در زی توده دو تاژکداران و کل فیتوپلانکتون به ترتیب 34 و 31 درصد بدست آمد. میزان حضور Ceratium در زیست توده فیتوپلانکتون در تابستان 1397، تا 70 درصد افزایش یافت. همچنین نتایج، افزایش دما و pH آب را همزمان با حضور Ceratiumدر مقایسه با زمان مشابه در منطقه مورد مطالعه نشان داد. در همین حال، سطح تروفیکی از اولیگوتروف به یوتروف افزایش یافت. تغییرات سالانه Ceratium (حضور و فراوانی) در ترکیب فیتوپلانکتون ممکن است پاسخ به افزایش گرم شدن منطقه و فعالیت های با منشا انسانی باشد. شکوفایی Ceratium بر تغذیه موجودات پلانکتون خوار تأثیر می گذارد و باعث کاهش اکسیژن محلول و نهایتاً تلفات ماهی می شود. لذا پایش این گونه فیتوپلانکتونی در دریای خزر، بخصوص بدلیل افزایش فعالیت های آبزی پروری در منطقه دارای اهمیت است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.