مجله دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
سال:1389 | دوره:12 | شماره:2 |تعداد مقالات:18

زمینه و هدف: مقاومت دارویی امروزه یکی از مشکلات اساسی در درمان عفونت هاست و مقابله با این پدیده و استفاده از جایگزین های طبیعی اهمیت زیادی دارد. در این میان استفاده از دودهای طبی در درمان بسیاری از بیماری ها و از جمله بیماری های میکروبی و عفونی در ایران و بخصوص در استان چهارمحال و بختیاری از قدیم الایام رواج داشته که از جمله این دودها، دود حاصل از سوزاندن اسپند و سرگین می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه خواص ضدمیکروبی دود حاصل از دانه های اسپند و سرگین بر روی سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوک اورئوس طراحی و انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، گروه های دود اسپند و سرگین الاغ ماده به عنوان مورد و گروه های آنتی بیوتیک و دود کاه به عنوان شاهد درنظر گرفته شدند. سوش های استاندارد سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوک اورئوس در محیط کشت های مناسب (مولر هینتون آگار، EMB و بلادآگار) کشت داده شدند. دیسک های بلانک آنتی بیوگرام دود دهی شده با سرگین، اسپند و کاه به طور جداگانه با کمک پنس استریل بر روی سطح پلیت های حاوی این سوش ها قرار داده شده و پس از 48 ساعت انکوباسیون در 37 درجه سانتی گراد از نظر وجود یا عدم وجود هاله رشد بررسی گردید. عمل دود دهی در محفظه های طراحی شده هر 20 دقیقه یکبار و حداکثر تا 24 بار تکرارگردید.یافته ها: هر دو گونه نسبت به دود کاه مقاوم بودند. استافیلوکوک اورئوس نسبت به دود سرگین و اسپند و سودوموناس آئروژینوزا نسبت به سرگین حساس بودند. در گروه شاهد نیز استافیلوکوک اورئوس نسبت به کلوگزاسیلین مقاوم بوده و سودوموناس آئروژینوزا تنها نسبت به اریترومایسین و سیپروفلوکساسین حساس بود. با افزایش زمان دود دهی، قطر هاله عدم رشد در موارد حساس بزرگتر شده و به عبارت دیگر اثرات ضدمیکروبی دود افزایش می یافت.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش و اثرات ضدمیکروبی دود سرگین بر روی میکروب های بسیار مقاومی مانند استافیلوکوک اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا، لزوم انجام تحقیقات وسیع تر در مورد مواد موثره و خواص دود سرگین مطرح می گردد.

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده اند که ممکن است بین سطح سرمی کروم و ریسک فاکتورهای بیماری دیابت ارتباطی وجود داشته باشد. اما اکثر این مطالعات تنها بر روی نقش کروم در پیشگیری از مقاومت انسولین تمرکز کرده اند و تعامل بین کروم و آنتی اکسیدان ها ارزیابی نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین میزان سرمی کروم و سطح مالون دی الدهید سرمی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو می باشد.روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی 30 بیمار 60-30 سال مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به درمانگاه غدد بیمارستان سینای تبریز و 30 فرد سالم (همراه بیماران) مورد بررسی قرار گرفتند. از تمامی شرکت کنندگان نمونه خون اخذ و غلظت سرمی کروم و مالون دی الدهید اندازه گیری گردید و داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و  t-testمورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: بین دو گروه از نظر سن، جنس و نمایه توده بدنی (BMI) اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. میانگین سطح سرمی کروم در گروه دیابتی (0.80±0.28 mgr/dl) بطور معنی داری پایین تر از گروه کنترل (1.19±0.33 mgr/dl) بود (p<0.001). سطح سرمی مالون دی آلدهید  MDAدر گروه دیابتی 88/0±02/2 و در گروه کنترل 1.13±0.64 mmol/lit بود (P<0.001). آزمون همبستگی ارتباط معنی داری را بین سطح سرمی کروم با غلظت MDA سرمی در این افراد نشان نداد (P>0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه ارتباط معنی داری بین سطح سرمی کروم با غلظت مالون دی آلدهید سرمی در افراد دیابتی علیرغم کاهش معنی دار غلظت سرمی کروم و افزایش معنی دار غلظت سرمی MDA وجود نداشت.

زمینه و هدف: ویتامین A و مشتقات آن برای تکوین طبیعی جنین ضروری بوده و مولکول های پیام دهی مهمی برای تنظیم تمایز، تکثیر سلول ها و ریخت زایی به شمار می روند. همچنین فرآیندهای رشد و نموی بسیاری تحت تاثیر میدان های الکترومغناطیسی قرار می گیرند و در درمان برخی بیماری ها مانند بیماری های عضلانی اسکلتی و غضروفی کاربرد کلینیکی دارند. در پژوهش حاضر اثرات توام میدان الکترومغناطیسی (50 هرتز) و ویتامین A بر رشد و نمو جوانه اندام حرکتی جنین موش بررسی شده است.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 15 سر موش ماده حامله از نژاد Balb/c به گروه های کنترل، شاهد آزمایشگاهی و تجربی تقسیم شدند. به نمونه های گروه تجربی و شاهد آزمایشگاهی در روز 5/10 حاملگی 15000 IU/kg ویتامین A به صورت درون صفاقی تزریق گردید. نمونه های گروه تجربی علاوه بر ویتامین A در روزهای 12-10 حاملگی، روزانه به مدت 4 ساعت تحت تاثیر میدان الکترومغناطیسی با فرکانس 50 هرتز و با شدت 100 گاوس قرار داده شدند. موش های باردار هر سه گروه در روز 5/15 حاملگی تشریح و جنین های آنها برای انجام مطالعات میکروسکوپی نوری آماده سازی و بررسی شدند. داده ها به کمک آزمون های آماری t، آنالیز واریانس یک طرفه و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: رشد و نمو به موازات محورهای پرو کسیمال - دیستال و قدامی - خلفی اندام های حرکتی جلویی و عقبی در نمونه های تجربی در مقایسه با نمونه های شاهد آزمایشگاهی کاهش نشان داد (P<0.05). همچنین افزایش تراکم سلول های غضروفی اندام های حرکتی در نمونه های تجربی در مقایسه با نمونه های شاهد آزمایشگاهی مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: کاربرد توام میدان الکترومغناطیسی با فرکانس پایین و ویتامین A بر تکوین جوانه اندام حرکتی اثر گذاشته و همچنین باعث تاخیر در روند غضروف زایی در اندام های حرکتی موش کوچک آزمایشگاهی می شود.

زمینه و هدف: تحقیقات متعدد نشان داده اند که میزان هورمون گنادوتروپین جفتی (HCG) با پره اکلامپسی ارتباط دارد و به عنوان روشی جهت تشخیص زودرس مورد استفاده قرار می گیرد، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین میزان هورمون گنادوتروپین جفتی در سه ماهه دوم بارداری و ابتلا به پره اکلامپسی، انجام گردید.روش بررسی: این مطالعه به صورت مورد شاهدی لانه گزیده در سال 1386-1385 انجام شده است. از 1200 خانم در سه ماهه دوم بارداری که جهت مراقبت بارداری به درمانگاه های شهر اراک مراجعه کرده بودند نمونه خون گرفته و نمونه سرمی آنها در -20 درجه سانتی گراد نگهداری شد. از بین واحدهای پژوهش نمونه های سرمی 50 نفر مبتلا به پره اکلامپسی (گروه مورد) و50 نفر با فشارخون طبیعی (گروه شاهد) تحت آزمایش تیتراژ هورمون گنادوتروپین جفتی قرار گرفت. داده ها به کمک آزمون های آماری کولموگراف اسمیرنوف و t مستقل تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: تمامی نمونه ها از نوع پره اکلامپسی خفیف بودند. میانگین میزان هورمون گنادوتروپین جفتی در گروه پره اکلامپتیک برابر با 43.08±32.56 و در گروه فشارخون طبیعی برابر با 97/25±48/27 واحد بین المللی در میلی لیتر بود (P<0.05). میانگین فشارخون سیستول در گروه مورد و شاهد به ترتیب برابر 30/11±09/144 و 13/8±26/110 میلی متر جیوه (P<0.001) و میانگین فشارخون دیاستول در گروه مورد 90.45±4.34 در گروه شاهد 70±9.80 میلی متر جیوه بود (P<0.001).نتیجه گیری: بنظر می رسد میزان هورمون گنادوتروپین جفتی در سه ماهه دوم بارداری با وقوع پره اکلامپسی ارتباط دارد، بنابراین پیشنهاد می گردد که گروه های در معرض خطر، در طی مراقبت های بارداری تحت غربالگری با این آزمایش قرار گیرند.

زمینه و هدف: از گاز CO2 در عمل جراحی لاپاراسکوپی استفاده می شود. ترکیب این گاز با آب موجود در مایع شستشو در شکم باعث تولید اسیدکربنیک و در نتیجه ایجاد دو نوع درد شکمی و درد ارجاعی به شانه راست می گردد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر داروی خوراکی استازولامید بر روی درد این بیماران می باشد.روش بررسی: این مطالعه بالینی بر روی 88 بیمار که به علت سنگ کیسه صفرای بدون عارضه کاندید عمل جراحی کوله سیستکتومی به روش لاپاروسکوپی بودند انجام شد. بیماران به صورت اتفاقی در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول تحت عنوان گروه استازولامید از 24 ساعت قبل از عمل جراحی و پس از ترخیص از ریکاوری و 24 ساعت بعد از عمل جراحی هر 8 ساعت، 250 mg استازولامید خوراکی دریافت نمودند. گروه دوم تحت عنوان گروه پلاسبو همزمان با گروه فوق، پلاسبو دریافت کردند. درد شکمی و شانه راست بیماران با استفاده از پرسشنامه McGill و توسط پرسشگر غیرمطلع نسبت به گروه های ذکر شده در چهار زمان مختلف بلافاصله قبل و 24 ساعت پس از عمل جراحی ثبت و سپس اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تست های آماری مجذور کای و t تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: برخلاف انتظار مشاهده گردید که میانگین نمره درد بیماران گروه استازولامید 24 ساعت بعد از عمل جراحی نسبت به گروه پلاسبو بیشتر بود (P<0.05) ولی در سه زمان دیگر بررسی این تفاوت دیده نشد (P>0.05).نتیجه گیری: با وجود اینکه داروی استازولامید طبق مطالعات قبلی احتمالا با کاهش میزان اسیدیته مایع شستشوی شکم باعث کاهش درد منتشره به شانه راست می گردد ولی همزمان با ایجاد اسیدوز بافتی که یکی از عوارض این دارو می باشد، 24 ساعت بعد از عمل جراحی باعث تشدید درد شکمی در محل عمل (دچار آسیب بافتی شده) و درد شانه راست به علت تحریک دیافراگم می گردد.

زمینه و هدف: با توجه به نتایج ضد و نقیض در مورد ارتباط بین سردردهای میگرنی و اختلالات دید دو چشمی، این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین برخی از پارامترهای دید دو چشمی با میگرن انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه مورد - شاهدی، 30 نفر بیمار میگرنی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند به همراه 30 نفر بدون سردرد میگرنی مورد مطالعه قرار گرفتند. ابتدا بیماران با استفاده از پرسشنامه استاندارد سردرد غربال شده و تایید نهایی توسط نورولوژیست انجام شد. عیوب انکساری به روش رتینوسکوپی تعیین و سپس نقطه نزدیک تقارب، تقارب پرشی، استریوپسیس، ذخایر فیوژنی، انحراف دور و نزدیک در دو گروه تعیین شد. داده ها با استفاده از آزمون های من - ویتنی و رگرسیون لجستیک تک متغیره و چندگانه تحلیل شد.یافته ها: میانگین استریوپسیس در گروه مورد و شاهد به ترتیب 82/33±17/154 و 1/26±0/49 ثانیه بر کمان بود و به ترتیب در گروه مورد و شاهد میانگین فوریای نزدیک 72/6±3/8 و 85/2±5/6، ذخایر فیوژنی مثبت دور 76/2± 7/10 و 07/5±07/6، ذخایر فیوژنی منفی دور 7/4±2/18 و 11.0±7.37، ذخایر فیوژنی مثبت نزدیک 49/4±5/16 و 72/8±97/13 و ذخایر فیوژنی منفی نزدیک 22/5±7/22 و 25/9±67/14 پریزیوم دیوپتر بود. متوسط متغیرهای فوق و تقارب پرشی در دو گروه تفاوت معنی داری داشت (P<0.05) ولی متوسط سایر متغیرها در دو گروه معنی دار نبود. در رگرسیون لجستیک چندگانه فقط تقارب پرشی، تقارب فیوژنی مثبت در دور و نزدیک در مدل باقی ماند (P<0.05).نتیجه گیری: این مطالعه نسبت بالاتر اختلالات دید دو چشمی (تقارب پرشی غیرطبیعی، فوریای زیاد در نزدیک، ذخایر فیوژنی غیرطبیعی و کاهش استریوپسیس) را در گروه میگرنی نسبت به شاهد نشان داد. بنابراین لازم است بیماران میگرنی به طور منظم جهت بررسی وضعیت دید دو چشمی خود به اپتومتریست یا چشم پزشک مراجعه کنند.

زمینه و هدف: کلستریل استر ترانسفر پروتئین (CETP) نقش اساسی در متابولیسم لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL)  و مسیر انتقال معکوس کلسترول دارد. واریانت های ژن CETP مانند -629C>A که مستقیما بر HDL کلسترول تاثیر می گذارد نسخه برداری از این ژن را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر پلی مورفیسم -629C>A در پروموتر ژن CETP بر سطح کلسترول HDL در پاسخ به درمان با استاتین ها انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی از بین بیمارانی که سطح لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL-C) بالاتر از 120mg/dl داشتند و نیاز به درمان داشتند، 196 بیمار دریافت کنندگان لواستاتین یا آتورواستاتین انتخاب شدند. در همه بیماران قبل و بعد از درمان پروفایل لیپیدی اندازه گیری شد پلی مورفیسم 629C>A در پروموتر ژن توسط تکنیک چند شکلی طول قطعه محدود (PCR- RFLP) تعیین گردید. نتایج آزمایشات بیوشیمیایی قبل و بعد از درمان در پلی مورفیسم های مختلف با استفاده از آزمون های t زوجی، ANOVA و Tukey تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: پس از درمان با لواستاتین در ژنوتیپ AA سطح کلسترول کاهش بیشتر و سطح HDL افزایش بیشتری نسبت به دو ژنوتیپ دیگر نشان داد در حالی که غلظت آپولیپوپروتئین (ApoA1) A1 در ژنوتیپ CC نسبت به ژنوتیپ AA  و AC افزایش بیشتری نشان داد (P<0.05). همچنین آتورواستاتین میزان ApoA1 را در ژنوتیپ CC بیشتر از دو ژنوتیپ AA و AC افزایش داد (P<0.01).نتیجه گیری: لواستاتین و آتورواستاتین در ژنوتیپ CC، پروتئین ApoA1 را در ذرات HDL بیش از دو ژنوتیپ دیگر افزایش داده بنابراین بنظر می رسد درمان با این دو دارو در بیماران با ژنوتیپ CC موثرتر باشد.

زمینه و هدف: کریپتوسپوریدیوم، یکی از انگل های مشترک انسان و دام با میزبان های متنوع، به عنوان یک عامل بیماریزا در انسان به ویژه در افراد دچار سرکوب یا نقص ایمنی به خوبی شناخته شده است. از نظر همه گیرشناسی راه های انتقال کریپتوسپوریدیوم شامل انتقال اووسیست مقاوم از راه آب آشامیدنی، سبزیجات و غذا است. هدف از مطالعه حاضر،  مقایسه میزان آلودگی کریپتوسپوریدیایی کاهوهای عرضه شده (به عنوان یکی از منابع آلودگی انسان) در مناطق مختلف شهر شیراز است.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 200 نمونه کاهو (هر نمونه 500 گرم) از چهار منطقه مختلف (کاهوی زرقان، کفترک، جهرمی و اهواز) در فصول بهار و تابستان سال 1385 مورد بررسی قرار گرفت. همه نمونه ها با رنگ آمیزی زیل نلسون اصلاح شده رنگ آمیزی شده و تعداد اووسیست در هر نمونه مورد شمارش قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری مربع کای و آزمون ناپارامتری کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از 200 نمونه، 47 نمونه (5/23%) آلوده بودند. مقایسه آماری نتایج نشان داد که بجز کاهوی جهرم که آلودگی آن در بهار بیش از تابستان بود (P<0.05) تفاوت آماری معنی داری بین میزان آلودگی در بهار و تابستان وجود نداشت. مقایسه شدت آلودگی انواع کاهوها نشــان داد که شدت آلودگی کاهوی اهواز در فصل تابستان نسبت به سایر انواع کاهوها به طور معنی داری بیشتر است (P<0.05).نتیجه گیری: با توجه به آلودگی بالای کریپتوسپوریدیوم در کاهو، افزون بر شستشوی بهداشتی سبزیجات پیش از مصرف، بکارگیری روش های ویژه به منظور کاهش آلودگی مزرعه، مفید بنظر می رسد.

زمینه و هدف: عوامل تشخیصی سرطان کولورکتال بر بقای بیماران و تجویز درمان مناسب موثر است. با توجه به افزایش نرخ این سرطان در ایران مخصوصا در سنین جوانی و اینکه عوامل تشخیصی سرطان کولورکتال به عنوان یک سرطان واحد درک دقیقی از دو سرطان کولون و رکتوم و عوامل موثر بر آن فراهم نمی کند، بنابراین مطالعه حاضر به منظور تعیین عوامل خطر اختصاصی سرطان های کولون و رکتوم انجام گردید.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی تعداد 1219 بیمار مبتلا به سرطان های کولون و رکتوم طی دی ماه 1383 تا مهرماه 1387 مورد بررسی قرار گرفتند. متغیر های دموگرافیک و بالینی در قالب تحلیل های یک متغیره و چندمتغیره با رویکرد الگوی زمان شکست شتابنده تحلیل بقا و با انجام تصحیح توسط پارامتر شکنندگی توسط نرم افزار STATA 10 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه برای سرطان کولون در زنان، بیماران بدون سابقه بیماری التهاب روده، بیماران با درجه تومور ضعیف متمایز شده و بیماران با مرحله پاتولوژیک I تومور احتمال بقای بالاتری به دست آمد و برای دو عامل سابقه مصرف الکل و اندازه تومور رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین برای سرطان رکتوم، بیماران با نوع اولین درمان عمل جراحی احتمال بقای بالاتری داشتند و برای دو عامل سابقه شخصی ابتلا به سرطان و مرحله پاتولوژیک تومور رابطه آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین برای هر دو نوع سرطان، رده های با شاخص توده بدنی 25-29.9 و بیشتر از 30 شاخص توده بدنی به ترتیب احتمال بقای بالاتر و رده کمتر از 5/18 احتمال بقای پایین تری را نشان دادند. در مجموع احتمال بقای بیماران مبتلا به سرطان رکتوم در مقایسه با بیماران مبتلا به سرطان کولون بالاتر بود.نتیجه گیری: ارزیابی جداگانه کولون و رکتوم، به درک بیشتری از عوامل موثر بر این سرطان ها می انجامد و می تواند در طراحی کارآزمایی های بالینی، تشخیص بهتر بیماری و یا تجویز درمان بهینه و اختصاصی کمک نماید.

زمینه و هدف: بروز ناشنوایی پیش از تکلم در نوزادان یک در هزار است که بیش از %60 موارد ارثی است. تقریبا %80 موارد ناشنوایی غیرسندرمی (NSHL) می باشد. ناشنوایی غیرسندرمی بسیار هتروژن بوده و بیش از 100 لوکوس در آن شناخته شده که متداول ترین نوع آن مغلوب اتوزومی (ARNSHL) است. این مطالعه با هدف بررسی جهش های ژنی روی کانکسین (GJB2) 26 و کانکسین (GJB6) 30 و پیوستگی ژنتیکی سه لوکوس شایع ناشنوایی غیرسندرمی مغلوب اتوزومی (DFNB) در خانواده های ایرانی انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی بر روی 36 شجره بزرگ از 7 استان انجام گردید. همه خانواده ها از نظر وجود جهش ها در ژن های GJB2 و (del D13S1854, del D13S1830) GJB6 به ترتیب با تعیین توالی و Multiplex PCR  بررسی گردیدند. سپس خانواده های منفی برای جهش های فوق الذکر، برای پیوستگی به 3 لوکوس (MYO7A) DFNB3، (SLC26A4) DFNB4 و (TMC1) DFNB7/11 با استفاده از مارکرهای (Short tandem repeats) STR با PCR و ژل پلی اکریل آمید بررسی شدند.یافته ها: شش خانواده (6/16%) دارای جهش های GJB2 بودند. هیچ یک از حذف های GJB6 یافت نشد. مجموعا 3 خانواده (10%) به DFNB4 و 1 خانواده (22/3%) به DFNB7/11 پیوستگی نشان دادند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج (GJB2) DFNB1 و DFNB4 علل اصلی ناشنوایی غیرسندرمی مغلوب در بیماران مورد مطالعه بودند و ظاهرا، حذف های GJB6 در جمعیت ایران حضور ندارند.

زمینه و هدف: فلاونوئیدها گروهی از ترکیبات پلی فنولیک با خاصیت آنتی اکسیدانی می باشند که دارای خاصیت ضدسرطانی، ضدتوموری و ضدتیروئیدی هستند. گیاه بیلهر گیاهی است حاوی فلاونوئید که در این تحقیق اثر آن بر هورمون های تیروئیدی مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ به 5 گروه ده تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل گروه کنترل بدون دریافت ماده ای و گروه شاهد با دریافت آب مقطر و سه گروه دریافت کننده عصاره بیلهر به میزان 100، 200 و mg/kg 400 به مدت سه هفته به صورت خوراکی بودند. در پایان این مدت از موش ها خونگیری به عمل آمد و هورمون های تیروئیدی T3، T4 و TSH اندازه گیری و اطلاعات با کمک آزمون های آماری کروسکال والیس و دان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت پلاسمایی هورمون TSH در گروه دوز 100 mg/kg افزایش معنی دار (P<0.05) و در دوزهای 200 mg/kg و 400 mg/kg تغییر معنی داری نداشت. غلظت پلاسمایی هورمون T3 و T4 در گروه های تجربی نسبت به گروه شاهد و کنترل هیچ تغییری نشان نداد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که عصاره هیدروالکلی گیاه بیلهر می تواند بر عملکرد تیروئید موثر بوده و تاثیر این گیاه بر عملکرد تیروئید وابسته به دوز می باشد که می تواند در درمان اختلالات تیروئیدی موثر واقع گردد.

زمینه و هدف: پیر شدن جمعیت و سالمندی موجب مطرح شدن مسایل مربوط به این دوره از زندگی می گردد. افسردگی از اختلالات شایعی است که در این دوره رواج دارد. این تحقیق با هدف بررسی میزان شیوع افسردگی در سالمندان مراکز شایستگان و جهاندیدگان شهرکرد صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی کلیه افراد ساکن در دو مرکز توانبخشی و نگهداری شایستگان و جهاندیدگان شهرکرد که هر دو تحت نظارت سازمان بهزیستی هستند، مورد بررسی قرار گرفتند. میزان افسردگی با استفاده از پرسشنامه استاندارد افسردگی بک (Beck) گردآوری و داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، من ویتنی و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 1/16±7/68 سال و میانگین نمرات افسردگی 2/9±11/23 بود. بر اساس یافته های تحقیق 9/64 درصد افراد به افسردگی خفیف، 8/15% به افسردگی متوسط، 8/15% فاقد علامت و فقط 5/3% دارای افسردگی شدید بودند. بر اساس یافته های پژوهش بین نمره افسردگی و سن و وضعیت تاهل ارتباط آماری معنی داری مشاهده گردید (P<0.05).نتیجه گیری: افسردگی بدون علامت و خفیف از مشکلات شایع سالمندان می باشد و لازم است اقداماتی در جهت پیشگیری اولیه از افسردگی در سالمندان صورت گیرد.

زمینه و هدف: عفونت ادراری یک مشکل شایع و جدی در نوزادان است. مطالعات نشان داده اند که زردی می تواند یک علامت زودرس عفونت ادراری باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع عفونت ادراری در نوزادان مبتلا به زردی، سن بروز، شدت زردی، علایم و عوارض هیپربیلی روبینمی غیرمستقیم ناشی از عفونت ادراری در این نوزادان می باشد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی در سالهای 1382 الی 1388، کلیه نوزادان مراجعه کننده به بیمارستان قائم مشهد بعلت زردی بدون علامت از نظر عفونت ادراری بررسی شدند. از نوزادان مورد مطالعه آزمایش بیلی روبین مستقیم و غیرمستقیم، کامل ادرار و کشت ادرار و سایر آزمایشات لازم انجام گردید. در اغلب نوزادان با عفونت ادراری سونوگرافی کلیه ها انجام گردید. اطلاعات مربوط به حاملگی، زایمان و حوادث پس از تولد ثبت شد. داده ها با استفاده از تست دقیق فیشر، کای دو و t دانشجویی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از 1487 نوزاد دچار زردی، 1061 نوزاد از نظر عفونت ادراری بررسی گردیدند که 74 مورد (97/6%) عفونت گزارش گردید. سن بروز زردی، سن مراجعه و سن بهبودی نوزادان دچار عفونت ادراری بطور قابل ملاحظه ای دیرتر از نوزادان فاقد عفونت بود (P<0.05)، در نوزادان دچار عفونت ادراری میزان بیلی روبین توتال کمتر و طول مدت بستری بیشتر از گروه شاهد بود (P<0.001). لکوسیتوری و یا باکتریوری در 60% نوزادان دارای عفونت ادراری مشاهده گردید و 32% نوزادان مبتلا سونوگرافی غیرطبیعی و %50 نوزادان بررسی شده رفلاکس ادراری داشتند.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه لازم است زردی های بروز یافته پس از روز پنجم یا تشدید شده پس از هفته اول از نظر عفونت ادراری بررسی شوند و بررسی کامل سونوگرافی و Voiding cystourethrogram (VCUG)  از نظر اختلالات آناتومیک ادراری در این نوزادان توصیه می گردد.