مجله مطالعات علوم پزشکی
سال:1379 | دوره:11 | شماره:3 |تعداد مقالات:13

اختلال خلقی دو قطبی، یکی از بیماریهای مهم در رشته روانپزشکی به شمار می رود. اغلب بیماران دچار عودهای مکرر بیماری می گردند و در هر دوره بیماری، اختلال در عملکرد اجتماعی بیمار به وجود می آید. به نظر می رسد اکثر پذیرش های بیمارستانی بیماران مانیک، در فصل های خاصی از سال باشد. در این بررسی تمام پرونده های بیمارستانی بیمارانی که در طول 3 سال (از ابتدای شهریور 1373 تا ابتدای شهریور 1376) در بیمارستان روانپزشکی شهید بهشتی کرمان بستری شده بودند بررسی گردید. 600 بیمار که دارای ملاک های تشخیصی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی(DSM-IV)  برای اختلال خلقی دو قطبی (فاز مانیا) بودند، در مطالعه گنجانیده شدند. متوسط سن بیماران 30.84 سال با انحراف معیار 12.94سال بود. تعداد بیمارانی که در دهه سوم زندگی خود در بیمارستان بستری شده بودند بیشتر از سایر گروه های سنی بود. نسبت مرد به زن 1/17 بود. 19.6% از بیماران بیش از یک بار در بیمارستان بستری شده بودند. میانگین دوره ها 2.2 سال و میانگین طول هر دوره 9 ماه و هشت روز بود. بیشترین پذیرش بیمارستانی در اواخر فصل زمستان و شروع بهار صورت گرفته بود. این یافته ها مشابه بعضی یافته های قبلی است. به نظر می رسد که عواملی مانند افزایش درجه حرارت و طول روز در فصل های خاصی از سال با عود بیماری مانیا ارتباط داشته باشد.

مقدمه: شکاف کام از شایع ترین ناهنجاریهای مادرزادی است که در سنین پایین نیاز به ترمیم و اصلاح دارد. در این گونه بیماران به دلیل وجود ناهنجاری های همراه، مانند مشکلات بلع، آسپیراسیون، عفونت های تنفسی و سن پایین انجام بیهوشی و جراحی از حساسیت خاصی برخوردار است. موارد متعددی از انسداد راه هوایی به دلیل ادم زبان پس از عمل به علت استفاده از دهان باز کن گزارش شده است. این مطالعه به مقایسه دو روش استفاده مداوم و متناوب از دهان باز کن در جریان عمل جراحی، جهت پیشگیری از بروز ادم زبان و انسداد راه هوایی می پردازد.مواد و روش: در این کارآزمایی بالینی، دو گروه درمانی با هم مقایسه شده اند. گروه اول بیمارانی هستند که در جراحی آنان به طور مداوم از دهان باز کن استفاده شده است و در گروه دوم دهان باز کن به فواصل 15 دقیقه و هر بار به مدت 1دقیقه شل شده است و اجازه گردش خون و تخلیه وریدی مناسب به بافت ها داده شده است.نتایج: از مجموع 20 بیمار در گروه اول 5 مورد انسداد راه هوایی ناشی از ادم زبان مشاهده گردید که در چهار مورد انسداد نسبی و در یک مورد انسداد کامل بود. در حالی که در گروه دوم از 40 بیمار عمل جراحی شده، موردی از ادم زبان و یا انسداد هوایی مشاهده نگردید.بحث: با توجه به شرایط خاص این گونه بیماران و لزوم دقت و ظرافت در عمل ترمیمی شکاف کام، به نظر می رسد استفاده از روش متناوب جهت جلوگیری از بروز ادم زبان و پیشگیری از انسداد راه هوایی فوقانی روش مناسبی باشد.

بلفارواسپاسم عبارت است از بسته شدن غیرارادی و بیش از حد پلک ها و همی فاسیال اسپاسم شامل انقباضات همزمان و متناوب عضلانی است که به وسیله زوج هفت عصب گیری شده و معمولا از عضله اوربیکولاریس اکولی شروع و به بخش های دیگر صورت انتشار می یابند. این اختلال جزو دیستونیای فوکال و از جمله علل ناتوانی مزمن و به خصوص کوری فونکسیونل محسوب می شود.درمان های دارویی سیستمیک موفقیت آمیز نبوده است. در حال حاضر تزریق توکسین بوتولینوم (BTA) A به عنوان یک درمان بسیار موثر و انتخابی برای اسپاستیسیته و دیستونیا مطرح است. این ماده از آزاد شدن استیل کولین جلوگیری می کند.در این مطالعه 20 بیمار، با روش فوق تحت درمان قرار گرفتند. نتایج تزریق به صورت زیر طبقه بندی گردید:نتیجه عالی (بهبودی بیش از 75%) در 45%، پاسخ خوب (بهبودی80-50%) در 35% و پاسخ متوسط (بهبودی 50-25%) در 15%موارد و در بقیه موارد (5%) پاسخ ناچیز بود. عوارض تزریق گذرا و چندان مهم نبودند. علایم این بیماران معمولا در عرض 4-2 روز از بین می رفت. اکثر آنها در فواصل 3-2 ماه نیاز به تکرار دومین تزریق داشتند. این بیماران به مدت یک سال پیگیری شدند و علایمی از عود اختلال دیده نشد.با توجه به این بررسی و مطالعه مشابه، می توان بر اثربخشی بسیار بالای BTA در درمان بلفارواسپاسم با یا بدون تزریق همی فاسیال اسپاسم تاکید نمود.

در این مطالعه 19بیمار مبتلا به بی اختیاری ادرار استرسی که تحت عمل جراحی سوسپانسیون گردن مثانه به روشmodified Raz  قرار گرفته بودند، از شهریور 1373 لغایت اسفند 1377 جهت بررسی عوارض و میزان موفقیت روش مذکور مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین پیگیری حدود 14ماه است. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که موفقیت (بهبودی یا گاهیSUI  خفیف موقتی) حدود 94% است. وقتی موفقیت بر اساس درجه شدت بی اختیاری مقایسه شود، موفقیت در SUI شدید حدود 66% می باشد.هیچ ارتباط آماری مانند سن، تعداد اعمال جراحی قبلی، هیسترکتومی، بی اختیاری اورژانسی، منوپوز دیده نشد. دو ماه بعد از عمل در یک مورد بیمار دچار عودSUI  (خفیف تا متوسط) شد. علایم تحریکی قابل ملاحظه در 8 مورد از 19(42%) مورد قبل از عمل وجود داشت که بعد از عمل در 87% بیماران برطرف شد. و بر عکسurge incontinence  در یک مورد بعد از عمل، ظاهر شد که قبل از عمل وجود نداشت (9%).عوارض عمل، شامل 2مورد انتروسل (10%) و تانسیون موقتی یک مورد (5%) و تانسیون دایمی (5%) یک مورد، درد سوپراپوبیس یک مورد (5%) بود.به طور خلاصه، سوسپانسیون گردن مثانه به روش modified Raz با موفقیت بیش از 90% یکی از مناسبترین روشها برای این اختلال است.

زخم های معده و دئودنوم تقریبا عامل 50 درصد از موارد خونریزی دستگاه گوارش فوقانی می باشند. در دهه های گذشته با درمان های رایج از میزان زخم های پپتیک کاسته شده است اما این درمان ها تاثیری در میزان بستری ناشی از خونریزی زخم پپتیک نداشته اند. به نظر می رسد عوامل موثر در خونریزی زخم پپتیک تا حدی متفاوت از عوامل موثر در ایجاد زخم باشد. در مطالعه مورد شاهدی حاضر موارد خونریزی ناشی از زخم پپتیک (85 نفر گروه مورد) با دو گروه زخم های پپتیک بدون عارضه (26 نفر گروه کنترل یک) و نیز افراد فاقد هر گونه علایم زخم (170 نفر گروه کنترل دو)، مقایسه گردید. این مقایسه از نظر وضعیت تغذیه، مصرف سیگار، فعالیت فیزیکی، شرایط روحی، وضعیت اقتصادی، سابقه فامیلی زخم پپتیک و خونریزی آن، سابقه فشار خون و مصرفNSAID  صورت گرفت. بر اساس نتایج حاصل از آنالیزهای آماری چند متغیره رگرسیون لوجیستیک در مقایسه گروه مورد و گروه کنترل یک، گروه کنترل یک، دارای مصرف برنج بیشتری بودند.(P<0.01)  و در مقایسه گروه مورد و گروه کنترل دو، گروه کنترل دو، مصرف شیرینی و گوشت سفید بیشتری داشتند. (P-Value به ترتیب برابر 0.02 و 0.06 بود) و گروه مورد از اشتهای غذایی کمتر(P<0.001)  مصرف شوری و ترشی جات بیشتر(P<0.001) ، مصرفNSAID  بیشتر(P<0.06)  و سابقه فامیلی بیشتری از زخم پپتیک و خونریزی آن(P<0.01) ، برخوردار بودند در کل به نظر می رسد هیدرات کربن و مواد فیبری اثر حفاظتی در مقابل خونریزی زخم پپتیک داشته باشند و سایر عوامل خطر می تواند مربوط به زخم و یا خونریزی آن باشد.

این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی و مقطعی(Cross sectional)  به منظور تعیین میزان آگاهی تولید کنندگان مواد لبنی شهر ارومیه درباره تب مالت انجام گرفته است. در این پژوهش تعداد 202 نفر کارگر مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل یک پرسشنامه تنظیمی توسط گروه تحقیق می باشد. نتایج حاصل نشان می دهد که در 3.5% از نمونه ها سطح آگاهی خوب، 52% متوسط و 44.5% خفیف می باشد. از این افراد، 3.5% بی سواد، 47.5% دارای سواد خواندن و نوشتن تا ابتدایی، 43% مدارک راهنمایی تحصیلی و 6% بالاتر از دیپلم بودند. سطح آگاهی با افزایش سواد ارتباط معنی داری داشت(P<%2)  این مطالعه نشان می دهد که با افزایش سن و مدت کار، میزان آگاهی نیز نسبت به تب مالت بالا می رود. محل سکونت کارگران از نظر شهر و روستا ارتباطی معنی دار با سطح آگاهی آنها نسبت به بیماری تب مالت ندارد. در بین کارگران مورد مطالعه، 14.5% آموزش دیده و 85.5% آموزش ندیده بودند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که با آموزش میزان آگاهی کارگران نسبت به بیماری بروسلوزیس افزایش پیدا کرده است.

طی مدت یک سال 1600 نمونه مدفوع از کودکان زیر 5 سال، مبتلا به اسهال که به مرکز بهداشتی اسلام شهر مراجعه کرده بودند، پس از معاینه و ثبت علایم بالینی، جهت تشخیص اپیولوژی سریعا به آزمایشگاه میکروب شناسی دانشکده بهداشت ارسال گردیدند. 235 کودک مبتلا به یکی از پاتوژن های روده ای مورد مطالعه قرار گرفتند. بیشترین جداسازی مرتبط به شیگلا با 54 سوش یا 3.4% بود. در مراحل بعد، سالمونلا با 46 سوش یا 2.9%، کامپیلوباکتر با 15سوش یا 0.9% تعلق داشت. بیشترین گونه های جدا شده شامل شیگلافلکسنری، سالمونلاتیفی و کامپیلوباکتر ژژونی بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که کامپیلوباکتر از اهمیت کمتری در مقایسه با سایر پاتوژن های روده ای برخوردار است.

با توجه به اهمیت وقار و آراستگی ظاهری پزشکان در جهت جلب اعتماد بیماران، متاسفانه گاهی برخی از همکاران حساسیت کافی در حفظ پوشش به خصوص پوشیدن روپوش سفید پزشکی را ندارند. در یک مطالعه آینده نگر تاثیر میزان اعتماد بیماران را نسبت به اجرای دستورات پزشکان ملبس به روپوش پزشکی و پزشکان فاقد روپوش پزشکی مورد اندازه گیری قرار گرفت.در این مطالعه اعتماد مادرانی که برای زایمان بستری و صاحب نوزاد سالم شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. پزشک کودکان پس از معاینه نوزاد بر بالین مادر حضور می یافت و ضمن راهنمایی های لازم به مادران سفارش می کرد که 5-4 روز پس از ترخیص برای معاینه مجدد نوزاد مراجعه نمایند. این درخواست از بیماران یک هفته با روپوش و یک هفته بدون روپوش سفید در طول مدت یک سال (1378) انجام گرفت.نتایج این مطالعه نشان می دهد که میزان انجام سفارش پزشک در مادرانی که با روپوش راهنمایی شده اند (143نفر) 65% و در گروهی که بدون روپوش راهنمایی شدند (132نفر) 47% بود که از نظر آماری و معنی دار می باشد(p<0.005) . و نشان می دهد که هنوز در جامعه ما پوشیدن روپوش سفید توسط کادر پزشکی و پیراپزشکی در جلب اعتماد بیماران و همراهان آنان موثر می باشد.

منگنز یکی از عناصر کمیاب و ضروری است که در ساختمان برخی از متالوآنزیم ها یافته می شود. کمبود منگنز در انسان به ندرت دیده می شود. در حالی که مسمومیت با آن در موارد متعددی گزارش شده است.این عنصر در متابولیسم چند مرحله آهن وجود دارد. اولین مرحله جذب روده ای آهن به وسیله سلول های موکوسی روده می باشد. که مکانیسم آن هنوز به درستی مشخص نشده است. پیش از این گزارش شده که عنصر منگنز به علت شباهت های شیمیایی آن با آهن در متابولیسم این عنصر (هم جذب روده ای و هم انتقال پلاسمایی آن) مداخله می نماید.در پروژه حاضر ارتباط روده ای آهن و منگنز به وسیله تکنیک(Everted Gut Sac) E.G.S  بررسی شده است.انکوباسیون E.G.S در بافرکربس- رینگر- فسفات محتویFe2+ یا Fe3+ با (PH=7.4) نشان داد که جذب آهن در دقیقه 60 انکوباسیون کامل می شود. در صورتی که حداکثر جذب منگنز پس از 30دقیقه انجام گردید. جذب روده ای یون های مذکور یک فرآیند وابسته به غلظت می باشد و حداکثر جذب روده ای آهن و منگنز به ترتیب در غلظتهای 1.78 و 1.85 میلی مولار به دست آمد. در همین رابطه نشان داده شد که حضور آهن در محیط باعث کاهش جذب روده ای منگنز به مقدار 40 درصد می شود، در صورتی که حضور منگنز باعث کاهش جذب روده ای آهن به مقدار 15درصد می گردد.در این بررسی اثر فاکتورهای دیگر نیز روی جذب روده ای منگنز و آهن بررسی شده است.

آمپیم فازII ،(librino purulent: FP)  در بعضی از بیماران با chest tube درمان می کنند اما در بعضی موارد بیماران نیاز به توراکوتومی دارند.توراکوسکوپی روش نوینی است که با آن می توان بیماران را با مورییدیتی و مورتالیتی کمتری درمان کرد. اگر چه درمان آمپیم فاز I باchest tube  و فازIII  با توراوتومی، توصیه می شود.در این بررسی ظرف 4 سال 50 بیمار به خاطر آمپیم فاز II ریه با جراحی درمان شدند. در دو سال اول 20 بیمار با معدل سنی 40 سال (60-18) توراکوتومی شدند و در دو سال اخیر 30 بیمار با معدل سنی 48 سال (65-20) توراکوسکوپی شدند.در گروه توراکوتومی یک مورد خونریزی پس از عمل، یک مورد Air Leakage و سه مورد عفونت زخم پیش آمد.در گروه توراکوسکوپی یک مورد خونریزی و یک مورد Air Leakage پیش آمد. زمان طول عمل در هر دو گروه یکسان بود. طول بستری در بیمارستان در گروه توراکوتومی شده 11روز و در گروه توراکوسکوپی 6 روز بود. یک بیمار در گروه توراکوسکوپی نیاز به توراکوتومی پیدا کرد زیرا امکان دبریدمان وجود نداشت (آمپیم فاز III بود.) بنابراین توراکوسکوپی برای درمان آمپیم فازII  توصیه می شود زیرا عوارض، طول بستری و درد پس از عمل نسبت به توراکوتومی خیلی کمتر بوده و از نظر زیبایی و محل عمل نیز مطلوب می باشد.

کانسر مثانه دومین سرطان شایع دستگاه ادراری - تناسلی می باشد. رزکسیون ترانس یورترال ضمن تخمین وسعت پیشرفت بیماری و تعیین مرحله بندی اجازه درمان و تعیین نیاز به درمانهای بعدی را می دهد.مورد اخیر، گزارش نوع نادری از تهاجم و فیستولیزه شدن تومور مثانه می باشد که موجب عوارض جانبی و بروز سندروم TUR حین رزکسیون ترانس یورترال تومور شده است. بیمار شصت و هفت ساله ای که به علت عود مجدد تومور مثانه تحتTUR  پالیاتیو قرار گرفته بود. در اثنای عمل دچار علایم سندرومTUR  شد. بررسی های بعدی نشان داد تومور مثانه داخل ایلئوم فیستولیزه گردیده و به علت جذب زیاد مایع شستشو از مخاط دستگاه گوارش سبب هیپوناترمی ترقیقی شده است. باید خاطرنشان ساخت فیستولهای وزیکوانتریک غالبا همراه دیورتیکولیت و بیماری کرون و کارسینوم کولون مشاهده می گردد.