مجله مطالعات علوم پزشکی
سال:1396 | دوره:28 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

پیش زمینه و هدف: تهوع و استفراغ حین جراحی سزارین با بی حسی نخاعی یافته شایعی است و در بیش از 80 درصد بیماران رخ دهد. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر میدازولام وریدی به تنهایی، اندانسترون و میدازولام در ترکیب با اندانسترون برای پیشگیری از تهوع و استفراغ حین و بعد از عمل جراحی سزارین با بی حسی داخل نخاعی می باشد.مواد و روش کار: در یک مطالعه دو سوکور، 126 زن باردار که تحت بی حسی نخاعی (با 12.5 میلی گرم بوپی واکایین 0.5 درصد) برای جراحی سزارین قرارگرفته بودند، به طور تصادفی برای دریافت 2 میلی گرم میدازولام (گروه M)، 4 میلی گرم اندانسترون (O) و میدازولام در ترکیب با اندانسترون (OM)، به سه گروه مساوی تقسیم شدند. میزان تهوع و استفراغ حین و بعد از جراحی سزارین در ریکاوری ثبت شد.یافته ها: میزان تهوع و استفراغ حین جراحی در گروه های O (28.6 و 7.1 درصد) و MO (26.2 و 16.7 درصد) در مقایسه با گروه M (50 و 31 درصد) کم تر بود. (P=0.04، P=0.006). میزان تهوع و استفراغ بعد از جراحی در اتاق ریکاوری در گروه های  O(19 و 4.8 درصد) و MO (11.9 و 7.1 درصد) در مقایسه با گروه  M(38.1 و 23.8 درصد) کم تر بود (P=0.01، P=0.03). مصرف متوکلوپرامید در گروه های O و MO در مقایسه با گروه M کم تر بود. (P=0.02).بحث و نتیجه گیری: دوز یکجای میدازولام (2 میلی گرم) نسبت به اندانسترون (4 میلی گرم) و میدازولام در ترکیب با اندانسترون (2 میلی گرم و 4 میلی گرم) در زنان باردار تحت جراحی سزارین با بی حسی نخاع، در پیشگیری از تهوع و استفراغ حین و بعد از جراحی در اتاق ریکاوری موثرتر نبود.

پیش زمینه و هدف: در رابطه با ارزیابی های نوروپسیکولوژیک در ابعاد متفاوت نشانه های اختلال وسواس فکری- عملی پژوهش چندانی صورت نگرفته است و همین تعداد اندک نیز به نتایج قطعی دست نیافته اند. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزیابی کارکردهای نوروپسیکولوژیک در ابعاد متفاوت نشانه های اختلال وسواس فکری عملی می باشد.مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی تشکیل می دادند که در سه ماهه دوم و سوم سال 1395 به اداره مشاوره و سلامت روان دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تبریز مراجعه کرده بودند. به شیوه نمونه گیری هدفمند تعداد 33 نفر به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ابعادی وسواس فکری- عملی، مقیاس وسواسی اجباری ییل- براون، سیاهه ی افسردگی بک، آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین، آزمون رنگ- واژه ی استروپ، نسخه ی فارسی مقیاس حافظه ی وکسلر و آزمون برو- نرو بود.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که از ابعاد OCD، بعد آلودگی، مسوولیت برای آسیب و تقارن با عملکرد ضعیف در آزمون های نوروپسیکولوژیک مرتبط است اما بین نمرات آزمودنی ها در بعد وسواس های فکری غیرقابل قبول با عملکرد آن ها در آزمون های نوروپسیکولوژیک هیچ ارتباط معنی داری به دست نیامد.بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که ابعاد متفاوت نشانه های اختلال وسواس فکری عملی با عملکرد متفاوت در آزمون های نوروپسیکولوژیکی همراه است. این یافته ها می تواند اطلاعات ارزشمندی را برای مداخلات درمانی موثر فراهم کند، در تشخیص آسیب پذیری به رشد اختلال کمک کند و راهبردهای پیشگیری را تسهیل نماید.

پیش زمینه و هدف: سالمونلا تیفی موریوم یکی از میکروارگانیسم های مهم بیماری زا مواد غذایی می باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثرات فاژ سالمونلا تیفی موریوم بر بیوفیلم سالمونلا در مدل غذایی گوشت مرغ بود.مواد و روش کار: بیوفیلم روی سطح استیل ضدزنگ و در 3 دمای انکوباسیون 4، 8 و 15 درجه سانتی گراد تشکیل شد و اثرات فاژ در سه غلظت 104، 106، 108 پلاگ در هر میلی لیتر، در دو سطح تماس 10 و 20 دقیقه در روزهای 1 و 7 بررسی شد.یافته ها: داده های به دست آمده از این مطالعه نشان داد که باکتری توانایی تشکیل بیوفیلم روی استیل ضدزنگ در محیط گوشت مرغ را دارد و میزان آن تحت تاثیر دمای انکوباسیون و سن بیوفیلم است، به طوری که در دمای 15 درجه سانتی گراد و 7 روز، بیشترین تراکم بیوفیلمی را نشان داد. اثرات فاژ بر بیوفیلم نیز نشان داد که افزایش غلظت فاژ، اثرات معنی داری در از بین بردن بیوفیلم ندارد و زمان تماس فاژ و باکتری نیز اثری معنی داری ندارد. اثرات فاژ بر بیوفیلم تحت تاثیر سن بیوفیلم است، به طوری که بیشترین اثر فاژ، بر بیوفیلم یک روزه مشاهده گردید و بیوفیلم 7 روزه مقاومت نسبی نسبت به فاژ نشان داد.بحث و نتیجه گیری: درمجموع نتایج این مطالعه نشان داد که فاژ تنها در غلظت بالا روی بیوفیلم سالمونلا تیفی موریوم تشکیل شده در سطح استیل در مدل گوشت مرغ اثر دارد، لذا استفاده از روش های ترکیبی برای کنترل بیوفیلم توصیه می شود.

پیش زمینه و هدف: یکی از موضوعات مهم در آموزش، تشخیص و درمان ارتودنسی درک کامل از الگوی رشدی بیمار است. اختلال در این الگو می تواند سبب ایجاد مال اکلوژن شود که یکی از علل اصلی مراجعه بیماران برای درمان است. وظیفه یک دندان پزشک در اولین قدم تشخیص و کنترل این الگوی رشدی در موارد نابجا است. هدف از این بررسی یافتن شاخص هایی از رادیوگرافی پانورامیک در جهت تشخیص الگوی رشد صورت در بعد عمودی و مقایسه آن با شاخص های استاندارد سفالومتری جانبی می باشد.مواد و روش کار: در این بررسی توصیفی– مقطعی از کلیشه های سفالومتری و پانورامیک قبل از درمان 30 بیمار استفاده شد. زوایای گونیال، فرانکفورت- مندیبولار، بازال، Schudy و (Or G Ùo Me) روی هر رادیوگرافی اندازه گیری شد. جهت آنالیز داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان دادند که مقدار تمام متغیرها در رادیوگرافی پانورامیک کوچک تر از مقدار آن ها در سفالومتری جانبی است و در مقایسه بین هر دو رادیوگرافی بیشترین میزان همبستگی متعلق به زاویه گونیال (p<0.001 و r=0.89) و کم ترین همبستگی مربوط به زاویه Or Go Me بود (p<0.05 و r=0.41).بحث و نتیجه گیری: می توان زاویه گونیال را از روی رادیوگرافی پانورامیک با دقت بالایی نظیر سفالوگرام تعیین نمود که تا حدی جهت الگوی رشد عمودی صورت را نشان می دهد ولی برای تشخیص قطعی آنالیز سفالومتری لازم است.

پیش زمینه و هدف: گوشت گاو به دلیل داشتن مواد مغذی ضروری، مستعد فساد میکروبی بوده و در طبیعت دچار فساد می گردند. امروزه بسیاری از مصرف کنندگان، به دلیل اثرات جانبی نگه دارنده های شیمیایی نظیر سرطا ن زایی و ناقص الخلقه زایی متقاضی استفاده از جایگزین های طبیعی آن ها می باشند.مواد و روش ها: در این مطالعه اثر عصاره آبی-الکلی سماق (2 درصد و 4 درصد)، اسانس آویشن شیرازی (1 درصد) و کیتوزان به تنهایی و به شکل ترکیبی بر خصوصیات میکروبی گوشت قرمز در بسته بندی معمولی و بسته بندی اتمسفر اصلاح شده (80 درصد اکسیژن و 20 درصد دی اکسید کربن) در دمای یخچال موردبررسی قرار گرفتند. نمونه ها به مدت 20 روز در دمای چهار درجه نگه داری و در روزهای صفر، چهار، هشت، 16 و 20 مورد آزمایش قرار گرفتند.یافته ها: کاهش معنی داری در شمارش کلی باکتری ها، باکتری های اسیدلاکتیک، گونه های سودوموناس، خانواده انتروباکتریاسه و کپک-مخمر در همه تیمار ها نسبت به تیمار کنترل در طول زمان نگه داری مشاهده گردید. بیشترین اثر ضد میکروبی در تیمار کیتوزان، عصاره سماق 4 درصد و اسانس در شمارش کلی باکتریها (3.69 و 4.04 log CFU/g (لگاریتم شمارش کلنی/ گرم) کاهش در مقایسه با کنترل)، انتروباکتریاسه (3.61 و 3.73 log CFU/g در مقایسه با کنترل) و باکتری های اسیدلاکتیک (2.67 و 2.53 log CFU/g کاهش) به ترتیب در بسته بندی معمولی و اتمسفر اصلاح شده یافت گردید.بحث و نتیجه گیری: این نتایج پتانسیل کیتوزان، عصاره آبی-الکلی سماق و اسانس آویشن شیرازی را به عنوان نگه دارنده های طبیعی در دمای یخچال در بسته بندی معمولی و اتمسفر اصلاح شده پیشنهاد می دهد.

پیش زمینه و هدف: شیوع بیماری دیابت در جهان و همین طور ایران به طور غیرمنتظره ای در حال افزایش است و عوامل روان شناختی ازجمله استرس، اضطراب و افسردگی نقش پررنگی در کنترل آن دارند. هدف مطالعه ی حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر روی کنترل قند خون، استرس، اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و همراه با گروه شاهد بود. جمعیت مورد مطالعه 30 بیمار (40 درصد مرد) مبتلا به دیابت نوع 2 بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15=N) و شاهد (15=N) قرار داده شدند. پرسشنامه ی افسردگی و اضطراب و استرس (42-DASS) و آزمایش HbA1c در این مطالعه مورداستفاده قرار گرفت. 8 جلسه آموزش گروهی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی برای گروه آزمایش در نظر گرفته شد و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پیش و پس از مداخله، هر دو گروه پرسشنامه (42-DASS) را تکمیل نمودند. آزمایش HbA1c نیز پیش و یک ماه پس از انجام مداخله برای هر دو گروه انجام شد.یافته ها: در پایان 10 نفر در گروه آزمایش و 13 نفر در گروه شاهد باقی ماندند. تحلیل داده ها نشان داد که در مرحله پس آزمون، میزان استرس و سطح هموگلوبین گلیکوزیله خون افراد گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت اما اختلاف در شدت اضطراب و افسردگی بین دو گروه، پس از مداخله معنی دار نبود (p<0.05).بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، آموزش گروهی کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، می تواند در کنترل قند خون و کاهش میزان استرس در بیماران مبتلا به دیابت موثر باشد.

پیش زمینه و هدف: درمان داروئی بیماران مبتلا به سرطان با عوارض جانبی جدی ازجمله تداخلات داروئی همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تداخلات داروئی در بیماران سرطانی بستری در بخش مراقبتهای ویژه و شناسایی نوع و شدت تداخلات دارویی می باشد.مواد و روش کار: جمعیت مورد مطالعه بیماران مبتلا به بدخیمی بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه طی سال 1393 بوده است. اطلاعات بیماران از پرونده ی آن ها استخراج و پس از ثبت مشخصات دموگرافیک، داروهای تجویزِی در 24 ساعت اول بستری استخراج و ازنظر تداخلات داروئی موردبررسی قرار گرفت. تداخلات داروئی ازنظر شدت از شدید تا خفیف طبقه بندی شدند. همچنین بر اساس مبتنی بر شواهد بودن نیز به پنج گروه از مستند تا غیرمحتمل تقسیم بندی شدند.یافته ها: دراین مطالعه پرونده ی 101 بیمار بررسی شد. تعداد 63 بیمار مرد و 38 زن بودند. میانگین سنی بیماران 59.47±1.69 سال بود. متوسط داروهای تجویز شده 5.25±0.23 بود. تعداد تداخلات داروئی 162 مورد بودکه 14.81 درصدآنها ازنظر شدت ماژور، 77.16 درصد متوسط و 8.03 درصد جزئی بودند. 14.19 درصد تداخلات داروئی مستند بودند. بیشترین تداخلات در گروه سنی 61-80 سال مشاهده شد و بیشترین داروهای درگیر عبارت بودند از: رانیتیدین (79.16)؛ سفالوسپورین ها (63.162)؛ ضدانعقادهای تزریقی (24.162) و ضددردهای مخدر (18.162). میزان تداخلات در بیمارانی که داروهای بیشتری دریافت می کردند بالاتر بود.بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد در بخش مراقبت های ویژه تداخلات دارویی بیشتر است. لذا برنامه ریزی و انجام کار تیمی در بخش مراقبت های ویژه و بیماران سرطانی در راستای تجویز دارو با دوز و روش صحیح توصیه می شود.

پیش زمینه و هدف: کلبسیلا پنومونیه یکی از دلایل شایع عفونت های بیمارستانی ازجمله عفونت مجاری ادراری، تنفسی و زخم می باشد. چندین مکانیسم مقاومت به فلوئوروکوئینولون ها ازجمله جهش در زیرواحدهای توپوایزومرازIV (parC و parE) پیشنهاد شده است. هدف از این مطالعه بررسی جهش های ژن parC در جدایه های کلبسیلا پنومونیه مقاوم به سیپروفلوکساسین در استان گیلان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه 40 سویه کلبسیلا پنومونیه از چندین بیمارستان و آزمایشگاه در رشت و لاهیجان جداسازی شد و به کمک روش های بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. حساسیت و مقاومت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، ایمی پنم، آمیکاسین، سفکسیم، سفوتاکسیم، سفالکسین، جنتامایسین و نالیدیکسیک اسید تعیین گردید. به روش کربی بوئر و MIC تعیین گردید. سپس به روش PCR- سکونسینگ جهش های ژن parC در جدایه های مقاوم به سیپروفلوکساسین بررسی گردید.یافته ها: 15 درصد جدایه ها به همه هشت آنتی بیوتیک مقاوم بودند. سیزده جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین (32.5 درصد) بودند. بیشترین درصد مقاومت آنتی بیوتیکی برای سفالکسین (70 درصد) پیدا شد و کم ترین درصد مقاومت آنتی بیوتیکی برای جنتامایسین (17.5 درصد) تعیین شد. آنالیز توالی یابی نشان داد سه جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین دارای جهش های بدمعنی L38F و یا E84K در ژن parC بودند.نتیجه گیری: در استان گیلان به نظر می رسد جهش های parC در ایجاد مقاومت به سیپروفلوکساسین در کلبسیلا پنومونیه از طریق تغییر در تمایل سیپروفلوکساسین به توپوایزومراز IV نقش داشته باشند.