مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک (ره آورد دانش)
سال:1393 | دوره:17 | شماره:6 (پیاپی 87) |تعداد مقالات:12

زمینه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل اصلی عفونت های کسب شده از اجتماع و بیمارستان است. در بسیاری از بیماری های انسانی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس، سیستم agr مسوول کنترل و هماهنگی تولید فاکتورهای ویرولانس، اگزوتوکسین های ترشحی و همولیزین ها می باشد. شناسایی فراوانی این تیپ ها در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده در شهر گرگان و سپس تعیین ارتباط احتمالی این تیپ ها با برخی از مشخصه های فنوتیپی از قبیل تولید همولیزین و پیگمان هدف این مطالعه می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی تعداد 194 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس از بیماران، حاملین سالم و نمونه های غذایی شهر گرگان جداسازی شده بود، برای مطالعه استفاده شد. DNA تمام نمونه ها با استفاده از روش لیزوزیم - فنل کلروفرم استخراج شد و با استفاده از پرایمرهای ختصاصی تیپ های ژن agr به روش PCR تکثیر و شناسایی گردید. به منظور بررسی تولید همولیزین و پیگمان به ترتیب از محیط های بلادآگار و نوترینت آگار استفاده گردید.یافته ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی تمامی 194 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس مورد بررسی با این روش قابل تایپ بندی بودند. تنوع تایپ ها نشان داد که بیشتر ایزوله ها متعلق به agr group I بودند (43.3 درصد) و بعد از آن agr group III (28.9 درصد)، agr group II (22.7 درصد) و agr group IV (5.1 درصد) قرار دارد. agr group IV با 60 درصد و agr group III با 60.5 درصد به ترتیب بیشترین میزان تولید همولیزین و پیگمان را از خود نشان دادند.نتیجه گیری: در مطالعه ما از میان ایزوله های جدا شده از بیماری های عفونی، agr group III از شیوع بیشتری برخوردار بود. بنابراین بررسی نقش احتمالی تیپ agr group III در ایجاد عفونت استافیلوکوکوس اورئوس در مطالعات آینده پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: دفع باقی مانده های مواد دارویی به محیط از طریق فاضلاب های بیمارستانی و شهری یکی از مشکلات نوین زیست محیطی به شمار می آید. ایمیپنم به عنوان یک آنتی بیوتیک بیمارستانی مصرف بسیار وسیعی جهت مقابله با باکتری های گرم مثبت و منفی دارد که با راه یابی آن به محیط های آبی خطراتی از جمله مقاومت باکتریایی، آلرژی، نابودی دافنی ها و جلبک ها و ایجاد اختلال در فرایندهای تصفیه فاضلاب به وجود می آید. بنابراین وجود یک روش استخراج و اندازه گیری دقیق و ساده جهت تعیین مقدار ایمیپنم در نمونه های زیست محیطی لازم می باشد.مواد و روش ها: از ستون های استخراج فاز جامد در دو 3 pH و 7 برای استخراج ایمیپنم از نمونه های فاضلاب بیمارستانی و تعیین درصد بازیابی آنها استفاده شد. نمونه های استخراج شده توسط دستگاه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا در شرایط نرخ جریان 0.7 میلی لیتر در دقیقه، دمای 20 درجه سانتی گراد، فاز متحرک بافر بورات / متانول و طول موج 280 الی 300 نانومتر اندازه گیری شد.یافته ها: بیشترین درصد بازیابی در 7=pH با میانگین 68.8 درصد به دست آمد. بهترین شرایط راهبری دستگاه کروماتوگرافی فاز متحرک با نسبت حجمی 80 به 20 از بافر بورات / متانول با 7.5=pH و طول موج 300 نانومتر می باشد که در این حالت معیار خطی بودن برابر با 0.9829 و همچنین دقت اولیه و ثانویه آنالیز هر دو بیشتر از 95 درصد می باشد. آستانه تشخیص و آستانه تعیین مقدار در این مطالعه به ترتیب 3 و 10 میکروگرم در لیتر به دست آمد.نتیجه گیری: روش ارائه شده به سادگی و با قابلیت اعتماد قابل توجه می تواند در استخراج و اندازه گیری ایمیپنم در نمونه های زیست محیطی آبی به کار برده شود.

زمینه و هدف: مورفین در فرآیندهای حافظه و یادگیری دخالت داشته و هسته آکومبنس با داشتن نقش کلیدی در مسیر پاداش در حافظه القاء شده توسط مورفین شرکت دارد. با توجه به نقش سیستم کولینرژیک در میانجی گری اثرات مورفین بر حافظه و یادگیری، در مطالعه حاضر اثرات تزریق آنتاگونیست های سیستم کولینرژیک، آتروپین، اسکوپولامین و مکامیل آمین در هسته آکومبنس به تنهایی و یا همراه با مورفین بر به خاطر آوری حافظه و یادگیری وابسته به حالت مورفین بررسی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه پژوهشی اصیل رت ها به صورت دوطرفه در هسته آکومبنس کانول گذاری شده و بازخوانی حافظه به روش اجتنابی غیر فعال بررسی شد. سطح معنی داری نیز کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: تزریق زیر جلدی مورفین پس از آموزش به صورت وابسته به دوز منجر به کاهش بازخوانی حافظه شد، در حالی که تزریق مجدد مورفین در روز آزمون منجر به حافظه وابسته به وضعیت مورفین گردید. تزریق آتروپین، مکامیل آمین و اسکوپولامین در دوزهای مختلف به تنهایی به داخل هسته آکومبنس نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری را در بازخوانی حافظه نشان نداند اما تزریق پیش از آزمون این داروها قبل از تزریق مورفین به صورت وابسته به دوز یادگیری وابسته به حالت مورفین را کاهش داد.نتیجه گیری: حافظه در حیوانات می تواند تحت تاثیر مورفین قرار گرفته و اوپیوئیدها قادر به ایجاد یادگیری وابسته به حالت می باشند. غیرفعال سازی گیرنده های استیل کولینی در هسته آکومبنس در میانجی گری یادگیری وابسته به حالت مورفین دخالت دارد.

زمینه و هدف: التهاب نقش کلیدی در شکل گیری آترو اسکلروز دارد. در این مطالعه قصد داریم به بررسی ارتباط بین شمارش سلول های سفید خون در بدو بستری با میزان بروز حملات قلبی بعدی و مرگ و میر شش ماهه در بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد بپردازیم.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی آینده نگر 101 بیمار مراجعه کننده با سندرم کرونری حاد به مرکز بوعلی سینا قزوین وارد مطالعه شدند. کلیه بیماران بر اساس شمارش سلول های سفید خون به 3 گروه لکوسیتوز کمتر از 7000، لکوسیتوز بین 7000 تا 10000 و لکوسیتوز بالاتر از 10000 در میلی متر مکعب تقسیم شدند. بر اساس همین تقسیم بندی سایر اطلاعات دموگرافیک و آزمایشگاهی از قبیل شاخص های التهابی فاز حاد، بیومارکرهای قلبی و... جمع آوری شد. کلیه بیماران برای مدت شش ماه از نظر حملات قلبی غیرکشنده و مرگ ناشی از اختلالات قلبی به صورت تلفنی یا حضوری پی گیری شدند. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 17 آنالیز شد و ازآزمون تی و دقیق فیشر استفاده گردید. مقدار p کمتر از 0.05 از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: پی گیری شش ماهه بیماران نشان داد که 5 بیمار (25.31 درصد) از گروه لکوسیتوز بالاتر از 10000 در میلی متر مکعب دچار حملات قلبی غیرکشنده و دقیقا به همین میزان نیز دچار مرگ شدند که این میزان در حدود 5.2 برابر بیماران گروه دوم و 7 برابر بیماران گروه اول بود. هم چنین آنالیز چند متغیری داده ها نشان داد که لکوسیتوز بالاتر از 10000 در میلی متر مکعب از قوی ترین فاکتورهای پیش بینی کننده پیش آگهی در بیماران ما به شمار می آید.نتیجه گیری: شمارش سلول های سفید خون می تواند از فاکتورهای پیش گویی کننده مهم در بروز مرگ و میر و حملات قلبی غیر کشنده در بیماران با سندرم کرونری حاد به شمار آید.

زمینه و هدف: امروزه با توجه به گسترش مقاومت های داروئی، استفاده از گیاهان داروئی مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این طرح اثر انواع عصاره های آلوئه ورا روی سویه های جدا شده از بیماران بررسی شده است.مواد و روش ها: سه نوع عصاره آلوئه ورا شامل اسانس، عصاره بدون اسانس و نیز عصاره کامل شامل عصاره و اسانس با کمک روش پرکولاسیون از کل بخش های گیاه آلوئه ورا تهیه گردیدند. ارزیابی میکروب شناسی اثر عصاره ها به دو روش کربی بائر با کمک دیسک و نیز حداقل غلظت مهار کننده باکتری با روش میکروپلیت دایلوشن روی دو باکتری گرم مثبت سویه های استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس آرئوس و دو گرم منفی کلبسیلا پنومونیه و اشرشیاکلی جدا شده از بیماران و نیز سویه استافیلوکوکوس آرئوس ATCC 25923 انجام پذیرفت. تعیین کدورت میکروپلیت با دستگاه خوانش الایزا انجام شد.یافته ها: عصاره کامل آلوئه وراروی کلبسیلا دارای قطر هاله معادل 32±2 میلی متر در غلظت 285.7 میلی گرم بر میلی لیتر با حداقل غلظت مهار کنندگی معادل 2.23 میلی گرم بر میلی لیتر به روش میکروپلیت دایلوشن بود. قطر هاله و حداقل غلظت مهار کنندگی روی استافیلوکوکوس آرئوس معادل 30±2 میلی متر و 2.23 میلی گرم بر میلی لیتر، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس 30±5 میلی متر و 4.46 میلی گرم بر میلی لیتر و اشرشیاکلی 17.85 میلی متر و 17.85 میلی گرم بر میلی لیتر بود. تشابه اثر غلظت 17.85 میلی گرم بر میلی لیتر آلوئه ورا با هاله تشکیل شده توسط دیسک 10 mc\ml جنتامایسین نشان داده شد. مشابه این اثر برای سایر باکتری ها روی آنتی بیوتیک های جنتامایسین، کلیندامایسین، اریترومایسین و سفکسیم در قیاس با عصاره آلوئه ورا اثبات گردید. اسانس تهیه شده از یک برگ کامل آلوئه ورا اثرات مشابه با عصاره کامل داشت ولی عصاره بدون اسانس، روی باکتری های مورد مطالعه بی اثر بود.نتیجه گیری: در این تحقیق تشابه اثر و در برخی موارد فزونی اثر عصاره آبی آلوئه ورا با آنتی بیوتیک های رایج روی باکتری های عفونت زا اثبات گردید. لذا با ساخت داروی مناسب با منشاء گیاهی می توان به درمان عفونت های مقاوم امیدوار بود.

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، مقایسه روش انسولین درمانی با درمان دارویی خوراکی در زنان باردار مبتلا به دیابت حاملگی با استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع ثانویه با انتخاب یک مطالعه مروری جامع در پایگاه کوکران، محاسبه شاخص های (Number needed to treat (NNT بر اساس پیامدهای؛ سزارین، ماکروزومی، وزن بیش از صدک 90، Operative vaginal delivery، زایمان القا شده، خونریزی پس از زایمان و دیستوشی شانه و number needed to harm(NNH)، با رخداد پیامدهای هایپوگلایسمی نوزاد، بستری در NICU و دیسترس تنفسی انجام شد. شاخص (Likelihood of helps vs harm(LLH نیز با پیامدهای ماکروزومی و هایپوگلایسمی نوزاد تعیین و با روش Wilson score آزمون گردید.یافته ها: شاخص NNT برای پیامدهای ذکر شده در بالا به ترتیب 3، -14، -5، 16، -3، 31 و 32 به دست آمد که تنها در مورد سزارین معنی دار بود. هم چنین NNH محاسبه شده برای عوارض مورد نظر به ترتیب عبارت است از؛ 6، 15 و -17، که تنها هایپوگلایسمی نوزاد معنی دار بود (p<0.05). مقدار LHH به دست آمده -0.43 بود.نتیجه گیری: با در نظر گرفتن LHH به دست آمده، فواید درمان دیابت حاملگی با انسولین نسبت به متفورمین بیشتر می باشد. ولی به دلایل پایین بودن حجم نمونه، عدم سنجش موارد هیپوگلایسمی مادر به عنوان عوارض تزریق انسولین و نوع پیامدهای انتخابی، این یافته را نمی توان با قطعیت بیان کرد.

زمینه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری مزمن التهابی واحدهای پیلوسباسه می باشد. عوامل ژنتیکی، محیطی و تغذیه ای در ابتلا به این عارضه نقش دارند. مطالعات اخیر نشان گر نقش اساسی تغذیه در ایجاد آکنه به ویژه با اثر بر استرس اکسیداتیو و پروسه های التهابی اند. مطالعات مقادیر کمتر ابتلا به آکنه در افرادی که رژیم غذایی آنها حاوی مقادیر بیشتری از امگا 3 است را گزارش نموده اند. بنابراین برآن شدیم که با یک مطالعه کارآزمایی بالینی اثر درمانی احتمالی امگا 3 در درمان آکنه را بررسی کنیم.مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 60 بیمار مبتلا به آکنه متوسط و شدید صورت به طور تصادفی در دو گروه 30 نفره درمانی: داکسی سیکلین 100 میلی گرم روزانه و یک عدد کپسول پلاسبوی امگا 3 و گروه دوم داکسی سیکلین 100 میلی گرم روزانه و یک عدد کپسول امگا 3 به میزان 1000 میلی گرمی روزانه، تحت درمان قرار گرفتند و شدت آکنه بر اساس سیستم GAGS در ابتدای شروع درمان و در پایان هفته های ششم و دوازدهم درمان، بر اساس فتوگرافی های به دست آمده از بیماران اندازه گیری شد و سپس با هم مقایسه شدند.یافته ها: یافته های این مطالعه مشخص کرد که نمره GAGS شدت آکنه در پایان 6 و 12 هفته از شروع درمان، به طور معنی داری در گروه مورد که در آن درمان توسط کپسول امگا 3 انجام شد، نسبت به گروه شاهد کمتر بود.نتیجه گیری: اسیدهای چرب امگا 3 به علت دارا بودن خاصیت ضد التهابی موجب بهبودی آکنه های التهابی متوسط و شدید می شوند.

زمینه و هدف: لوسمی نوعی بیماری پیش رونده و بدخیم بافت های خون ساز بدن است. پسته درختی دو پایه، از نظر جغرافیایی در مناطق وسیعی از حوزه مدیترانه و خاورمیانه رویش دارد. رده سلولی K562 به عنوان مدل آزمایشگاهی فاز حاد لوسمی مزمن میلوئیدی انسانی در نظر گرفته می شود. در مطالعه حاضر اثرات مهاری رشد شربت روی به عنوان یک ترکیب شیمیایی حاوی روی در مقایسه با عصاره هیدرواتانلی دانه پسته به عنوان یک ترکیب گیاهی با ظرفیت بالای آنتی اکسیدانی در کاهش انواع سرطان ها، مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، دانه پسته از اطراف کرمان جمع آوری شد. در دمای اتاق خشک گردید و عصاره گیری به روش خیساندن به مدت 48 ساعت انجام شد. رده سلولی K562 در محیط کشت 1640-RPMI، غنی شده با سرم جنین گاوی 10 درصد و 50 درصد استرپتومایسین - پنی سیلین انکوبه شد. اثر سایتوتوکسیک عصاره هیدرواتانولی دانه پسته برضد سلول های سرطانی K562 در سه فاصله زمانی توسط روش MTT ارزیابی شد. جذب نوری توسط دستگاه الایزا در طول موج 540 نانومتر اندازه گیری شد. بررسی داده ها بااستفاده از نرم افزار SPSS نسخه 15 و آنالیز یک طرفه و آزمون توکی تست صورت گرفت. سطح معنی داری نیز کمتر از 0.001 در نظر گرفته شد.یافته ها: تیمار با عصاره هیدرواتانولی دانه پسته در 24 ساعت و در غلظت 100 میکروگرم بر میلی لیتر و شربت روی در 48 ساعت، غلظت 12.5 میکروگرم بر میلی لیتر و 72 ساعت، غلظت 50 میکروگرم بر میلی لیتر سبب مهار رشد نیمی از سلول های سرطانی K562 شدند. نتایج حاصل از تغییرات مورفولوژی سلولی تحت تاثیر عصاره پسته و شربت روی نشان دهنده تغییرشکل غیرعادی سلول ها می باشدکه احتمالا حاکی از آپوپتوز و نکروز می باشد.نتیجه گیری: زمان و غلظت در مقابل اثر سایتوتوکسیکی پسته اثر توام دارد در حالی که در شربت روی، زمان به تنهایی اثر دارد. پسته با دارا بودن ظرفیت آنتی اکسیدانی بالا می تواند در کنار شربت روی با غلظت کم به عنوان یک هدف بالقوه در مهار سلول های K562 در درمان سرطان خون بررسی شود.

زمینه و هدف: ملانوما تومور بدخیمی است که از ملانوسیت های پوست منشاء می گیرد و این بیماری در مراحل اولیه جراحی قابل درمان است ولی با پیشرفت بیماری غیرقابل درمان می شود. مطالعه حاضر اولین مطالعه در مورد اثر ضد سرطانی نانوکامپوزیت Ag/Zno و Zno روی میزان بقاء رده سلولی سرطان ملانوما (A-375) می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی (مداخله ای) رده سلولی سرطان ملانوما در محیط کشت RPMI-1640 حاوی 10 درصد سرم گاوی و پنی سیلین / استرپتومایسین کشت داده شد و سپس تاثیر رقت های مختلف نانوکامپوزیت اکسید روی و نقره بر روی این سلول ها به روش های MTT، ارزیابی کلونی و رنگ آمیزی آکریدین و اتدیوم بروماید بررسی شد.یافته ها: یافته ها نشان داد تاثیر نانوکامپوزیت ترکیبی اکسید روی / نقره، روی مرگ سلول های سرطانی ملانوما مشابه اکسید روی است. با افزایش غلظت های اکسید روی و ترکیب اکسید روی با نقره اثرات ضد سرطانی قابل ملاحظه ای مشاهده شد. IC50 (ﻏﻠﻈﺘﻲ از ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻛﻪ 50 درﺻﺪ از ﺣﻴﺎت ﺳﻠﻮﻟﻲ را ﺑﻪ ﻧﺼﻒ ﻛﺎﻫﺶ ﻣﻲهد) دارو بر روی سلول های رده A-375 به ترتیب برای نانوکامپوزیت اکسید روی و ترکیب آن با نقره، 7.24±1.55 و 15.93±1.73 میکروگرم در میلی لیتر بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نانوکامپوزیت اکسید روی و ترکیب آن با نقره، توانایی القا مرگ سلولی روی سلول های سرطان ملانوما در غلظت های در حد میکرومولار دارد و این یافته ها دیدگاه جدیدی را در زمینه استفاده از نانوکامپوزیت در شیمی درمانی سرطان فراهم می آورد.

زمینه و هدف: با توجه به افزایش فعالیت نورون های اورکسینرژیک هیپوتالاموس در اثر مصرف مورفین و ورودی های فراوان آنها به هیپوکمپ، احتمال می رود که مورفین از طریق سیستم اورکسینرژیک سبب تغییر عملکرد نورون های CA1 گردد. بنابراین تاثیر مهار گیرنده اورکسینی نوع 1 هیپوکمپ بر پاسخ سیناپسی پایه و شکل پذیری سیناپسی کوتاه مدت در ناحیه CA1 هیپوکمپ موش های وابسته به مورفین بررسی گردید.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تجربی می باشد. حیوانات مورفین را به میزان 10 میلی گرم بر کیلوگرم هر 12 ساعت به مدت 10 روز دریافت کردند. جهت مهار گیرنده های اورکسینی نوع 1، SB-334867-A آنتاگونیست این گیرنده ها (0.5 میکروگرم در 0.5 میکرولیتر) قبل از هر تزریق مورفین در داخل هیپوکمپ تزریق شد. پاسخ سیناپسی پایه و شکل پذیری سیناپسی کوتاه مدت با تکنیک ثبت پتانسیل میدانی بررسی گردید. مسیر Schaffer Collateral تحریک و fEPSP از CA1 ثبت شد. پس از تهیه نمودار Input/output، از تحریکات زوج پالس برای القای شکل پذیری سیناپسی کوتاه مدت استفاده شد.یافته ها: مصرف مزمن مورفین تاثیری بر پاسخ سیناپسی پایه نداشت (p>0.05). تزریق SB-334867-A در ناحیه CA1 نیز پاسخ سیناپسی پایه در گروه وابسته به مورفین را متاثر نکرد. مورفین سبب افزایش معنی دار شاخص زوج پالس در فاصله بین پالسی 80 میلی ثانیه گردید (p<0.05). پیش درمانی با SB-334867-A تاثیری بر افزایش شاخص ناشی از مورفین نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: نتایج پیشنهاد می کند، گیرنده های اورکسینی نوع 1 در وساطت کردن اثر مورفین بر پاسخ سیناپسی پایه و شکل پذیری سیناپسی کوتاه مدت در ناحیه CA1 هیپوکمپ نقشی ندارند.